| Organisatie | Elburg |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Beleidsplan Vitale Vakantieparken |
| Citeertitel | Beleidsplan Vitale Vakantieparken van de gemeente Elburg |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | algemeen |
| Eigen onderwerp | |
| Externe bijlagen | Beleidsplan VVP Bijlage 1 Bijlage 2 VVP Bijlage 3 VVP |
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 23-11-2015 | Geconsolideerde regelgeving | 22-09-2015 |
gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van 22 september 2015;
gelet op de artikelen 4:81, eerste lid, 4:83 en 1:3, vierde lid, van de Algemene wet bestuursrecht;
artikel 2.23a van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) in relatie tot het bepaalde in bijlage 2, artikel 4, leden 9 en 11 van het Besluit omgevingsrecht (Bor).
b e s l u i t vast te stellen de volgende beleidsregel[s]: Beleidsplan Vitale Vakantieparken van de gemeente Elburg.
Hoofdstuk 1 Uitgangspunten voor de toekomst
De gemeente Elburg wil graag het recreatieve aanbod in de gemeente en de regio vergroten en Elburg naar toeristen toe, sterker profileren. Herhalingsbezoek en meerdaags verblijf wordt gestimuleerd. Deze ambities zijn onder meer neergelegd in de Nota Toerisme en Recreatie Gemeente Elburg 2010 en het Marketing – en Promotieplan 2012 – 2015. Ook voor de toekomst blijft deze ambitie ongewijzigd.
Artikel 2 Verhogen van de kwaliteit van het aanbod
Het project Vitale Vakantieparken kan deze doelstellingen ondersteunen. Doel van deze Beleidsplan is daarom het bevorderen dat op de vakantieparken een gevarieerd en hoogwaardig aanbod van verblijfsrecreatieve voorzieningen wordt aangeboden, dat goed aansluit bij de vraag van ‘de consument’. Om de consument te kunnen bieden wat hij zoekt, zal de kwaliteit van het aanbod verbeterd moeten worden.
Praktisch gezien kan dit doel worden bereikt door:
Artikel 3. Mogelijkheden voor kansrijke vakantieparken
De gemeente Elburg streeft naar het verbeteren en/of herstellen van voorzieningen voor recreatief verblijf. Dit betekent dat de gemeente Elburg in beginsel medewerking wil verlenen aan plannen die leiden tot verhoging van de kwaliteit van vakantieparken, onder meer door zoveel mogelijk belemmeringen weg te nemen die de gewenste ontwikkelingen bemoeilijken. Parken die willen investeren in nieuwe concepten verdienen daarvoor alle ruimte.
Als wordt gestreefd naar uitbreiding van een park, dan is dat alleen onder de volgende voorwaarden mogelijk:
Als aan de voorwaarden wordt voldaan zou de gemeente medewerking aan de uitbreiding kunnen verlenen door belemmeringen weg te nemen, vooral op planologisch gebied. Dit houdt in dat aan een uitbreidingslocatie een passende bestemming wordt gegeven en dat binnen de bestemming voldoende planologische ruimte voor bebouwing en ontwikkeling wordt geboden.
Het heeft de voorkeur om de ontwikkeling van nieuwe, verblijfsrecreatieve voorzieningen te laten plaatsvinden op terreinen die al als zodanig bestemd zijn.
Artikel 4. Terugdringen van oneigenlijk gebruik
Niet alle terreinen die zijn bestemd voor verblijfsrecreatie worden uitsluitend voor dat doel gebruikt. In feite is een groot deel van de vakantiewoningen in de regio niet (meer) beschikbaar voor wisselende verhuur aan recreanten. In Elburg vindt op 6 van de 13 bedrijven bewoning door arbeidsmigranten en mensen die (tijdelijk) geen passende woning kunnen vinden op de reguliere woningmarkt, dan wel (semi-)permanente bewoning plaats. Dit is oneigenlijk gebruik van recreatiewoningen: op een park is dat ongewenst en moet worden beëindigd.
Het zal niet mogelijk zijn op korte termijn volledig een einde te maken aan alle vormen van oneigenlijk gebruik van recreatiewoningen. De strategie is erop gericht om dit stapsgewijs te realiseren. Dit vergt voor elk park een specifieke aanpak.
Eén van de belangrijkste opgaven die het programma Vitale Vakantieparken zichtbaar heeft gemaakt is het grote aantal kleine vakantieparken in de regio. Van de 280 parken zijn er 120 kleiner dan 5 hectare (meer dan 40%) en een groot aantal is zelfs kleiner dan 2 hectare. Een duurzame exploitatie als recreatiebedrijf dat een gezinsinkomen genereert is voor deze bedrijfsomvang niet realistisch, zo geeft ook de brancheorganisatie Recron aan. Dit probleem speelt nu al en zal zich in de komende jaren versterken aangezien de gemiddelde leeftijd van de ‘ondernemers’ ver boven vijftig ligt en overname niet of nauwelijks realistisch is. De moeizame exploitatie betekent voor veel ondernemers minder inkomsten, minder investeringsmogelijkheden, verder kwaliteitsverlies et cetera. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zij op zoek gaan naar andere bronnen van inkomsten. Een deel vindt dit in het verkopen van bungalows aan (veelal) particulieren voor eigen recreatief gebruik (uitponden). Daarnaast staan ondernemers (maar ook individuele eigenaren) meer open voor de verhuur van bungalows en caravans aan mensen die voor langere tijd woonruimte zoeken. Hierbij gaat het om een zeer gevarieerde samengesteld gezelschap, waaronder mensen in een kwetsbare positie. Als hier op een recreatief park eenmaal mee begonnen wordt daalt het aandeel van de recreatieve verhuur meestal snel.
Op gemeentelijk en regionaal niveau worden instrumenten en methoden ontwikkeld om met deze opgave om te gaan. Eén van de opties is (tijdelijk) alternatief gebruik van de recreatiebestemming toe te staan door huisvesting van bijvoorbeeld arbeidsmigranten, overbruggingshuisvesting of mensen in een kwetsbare positie.
Niet elk park leent zich hiervoor. Criteria als ligging (ten opzichte van andere recreatiebedrijven, het centrum, OV-haltes), kenmerken van het park (oppervlak, aantal eenheden, kwaliteit van de huisjes, eigendomssituatie) en het beheer (dagelijks toezicht en onderhoud) moeten meegenomen worden bij de afweging of een park daarvoor geschikt is.
Aanpak van het permanent bewonen van recreatiewoningen:
De combinatie van recreatie en onrechtmatige bewoning in één park is ongewenst. Permanente bewoning in (voormalige) vakantieparken moet worden beëindigd door middel van een strak handhavingsregime.
Artikel 5. Transformatie (functieverandering of sanering)
Zoals eerder in deze nota aangegeven, is het streven erop gericht om terreinen die bestemd zijn voor verblijfsrecreatie (weer) als zodanig te gebruiken: alle inspanningen dienen daarop te worden gericht. Overleg met de exploitanten van de parken en andere betrokkenen moet uitwijzen of en hoe de functie voor verblijfsrecreatie in de toekomst behouden of hersteld kan worden.
Als de huidige exploitant (of eigenaar of vereniging van eigenaren) geen mogelijkheden ziet om de functie voor verblijfsrecreatie te behouden of te herstellen, dan dient te worden onderzocht of er andere gegadigden zijn die daar wel mogelijkheden voor zien.
Het is niet uit te sluiten dat in één of enkele gevallen moet worden geconcludeerd dat een park in de toekomst niet meer als vakantiepark kan functioneren. Als dat het geval blijkt te zijn, dan zal worden gezocht naar mogelijkheden om de functie van het terrein te veranderen (transformatie).
Als een geschikte nieuwe functie voor het terrein wordt gevonden, kan de gemeente daaraan (onder nader te bepalen voorwaarden) medewerking verlenen door (uiteindelijk) de bestemming van het terrein aan te passen aan de beoogde nieuwe functie. Een belangrijk uitgangspunt daarbij zal zijn dat elk park anders is en een specifieke benadering vergt: het is maatwerk. Wat op het ene park een goede optie kan zijn, is niet zonder meer op een ander park van toepassing.
Bij transformatie naar een andere functie gelden in ieder geval de volgende uitgangspunten:
Artikel 6. Huisvestingsproblematiek
Wat betreft het ongewenst (permanent) wonen op recreatieparken, zijn in grote lijnen de volgende doelgroepen terug te vinden op de parken, te weten:
De redenen waarom mensen uiteindelijk op een vakantiepark terecht komen zijn zeer uiteenlopend. Voor arbeidsmigranten geldt dat een uitzendbureau haar werknemers veelal plaatst in recreatieobjecten. Daarnaast worden deze objecten vaak gebruikt als een korte termijn oplossing in situaties waarbij sprake is van een scheiding of een schrijnende situatie. Het in aanmerking komen voor een reguliere sociale huurwoning kost vaak teveel tijd, die dan niet aanwezig is.
Het permanent verblijven van personen op een vakantiepark is echter op basis van bestemmings- voorschriften niet toegestaan. Het handhaven op dergelijke situaties is daarentegen zeer arbeidsintensief en kost dus veel tijd en geld. De verantwoordelijk van een eigenaar of beheerder van een vakantiepark speelt hierbij uiteraard ook een grote rol. Belangrijk is de vraag in hoeverre een eigenaar of beheerder toe staat dat een park wordt gebruikt voor andere doeleinden dan waarvoor het oorspronkelijk is bedoeld.
In een Regionaal convenant Huisvesting Arbeidsmigranten is afgesproken dat de gemeente Elburg ten- minste 70 legale slaapplaatsen zal realiseren voor arbeidsmigranten. In beginsel wil men zich richten op het transformeren van bestaande vastgoed naar huisvesting voor deze doelgroep. Dit is tot op heden nog niet gelukt. Bestaand bedrijfsvastgoed is vaak niet geschikt voor bewoning en leegstaande woongebouwen kent de gemeente Elburg niet. De bestaande vakantieparken bieden daarentegen wel mogelijkheden om huisvesting voor deze groep te realiseren.
In overleg met de eigenaren en/of beheerder van de vakantieparken waar op dit moment arbeidsmigranten gevestigd zijn en uitzendbureaus die de huisvesting voor deze personen initiëren afspraken maken over de hoeveelheden, duur van het verblijf, verplichting tot inschrijven in het BRP ect. Mochten deze afspraken ertoe leiden dat sprake is van een ‘betrouwbare’ samenwerking, dan kan de gemeente toestemming geven voor het tijdelijk huisvesten van arbeidsmigranten op daarvoor geschikte recreatieparken. De eigenaar moet aangeven welke plaatsen (vast) hij voor deze doelgroep beschikbaar wil stellen.
Daarnaast dient de huisvesting gereguleerd en in overleg met het uitzendbureau plaats te vinden, zodat de leefomstandigheden van de werknemers in orde zijn en overlast situaties worden tegengegaan. Arbeidsmigranten die zich permanent willen vestigen in onze gemeente zullen zich als regulier woningzoekende moeten inschrijven bij lokale woningstichtingen.
Artikel 8. Maatschappelijke opvang
Bekend is dat mensen die gaan scheiden of mensen die hun woning hebben verkocht en een ter overbrugging naar een nieuwe woning tijdelijk onderdak moeten hebben, vaak op recreatieparken te vinden zijn.
Deze groep zoekt een snelle oplossing voor de woonsituatie, maar vindt over het algemeen wel redelijk snel meer passende woonruimte. Soms is er sprake van een schrijnende situatie (hieronder), maar over het algemeen is deze doelgroep prima in staat om vervangende woonruimte te zoeken en te vinden.
Deze doelgroep moet actief op zoek naar een reguliere woning door zich als woningzoekende te melden bij de lokale woningstichtingen. Vanaf 1 juli 2015 is een nieuwe Huisvestingsverordening in werking getreden, waarin een lotingssysteem is opgenomen. Door deel te nemen aan het lotingsysteem nemen de kansen om op korte termijn woonruimte te vinden toe. Ook het feit dat de bindingseisen voor woningzoekenden per 1 juli a.s. naar verwachting zijn vervallen, maakt de mogelijkheden voor het vinden van woonruimte in de Regio Noord Veluwe groter.
In de tussenliggende periode wordt het tijdelijk wonen op daarvoor geschikte recreatieterrein getolereerd, echter voor een beperkte termijn en in overleg met de eigenaar. Ook voor deze groep geldt dat de eigenaar moet aangeven welke plaatsen (vast) hij daarvoor ter beschikking stelt.
Naast de bovengenoemde groepen, vindt men ook een groep personen op de vakantieparken terug die onder de categorie kwetsbare gevallen kunnen worden geschaard. Het gaat hier soms om gezinnen met (jonge) kinderen of mensen met psychische en/of sociale problemen die noodgedwongen op een vakantiepark terecht komen (of zelfs onderduiken). Ook financiële problematiek is vaak een aanleiding. Soms ontvangen deze personen ook begeleiding van een zorg- of begeleidingscentrum. Dat is helaas maar beperkt het geval. Deze groep is vaak om diverse redenen niet zomaar in een reguliere woning te plaatsen. De zorgsector geeft ook regelmatig aan dat er behoefte is aan kleine wooneenheden voor cliënten die begeleiding nodig hebben. Deze kleine wooneenheden vinden we veelal terug op de bestaande vakantieparken en zouden daarmee uitermate geschikt zijn voor personen in een begeleidingssituatie.
Inmiddels is het begrip ‘pauzewoningen’ gelanceerd. Woningen (meestal kamers) voor mensen die in een scheiding zitten en snel woonruimte nodig hebben. Op de Noord-Veluwe is de idee ontstaan om dit concept ook in te zetten voor groepen die behoefte hebben aan langduriger tijdelijke huisvesting, waarvoor reguliere huisvesting op de één of andere reden te hoog gegrepen is. Of dit voor de NoordVeluwe een haalbaar concept is, wordt nog onderzocht.
Er is behoefte aan specifieke vormen van huisvesting voor deze doelgroep. Het aanbieden van een goed alternatief voor maatschappelijke opvang in recreatiewoningen is een randvoorwaarde voor het slagen van het project Vitale Vakantieparken. Dit is primair een huisvestingsopgave waarvoor een structurele oplossing moet worden gezocht.
Uitgangspunt van beleid voor deze groepen is dat eventueel tijdelijk huisvesting wordt geboden op een daarvoor aangewezen vakantiepark, totdat is voorzien in andere huisvesting.
Niet voor alle groepen is deze vorm van huisvesting gewenst. Het zal waarschijnlijk vooral gaan om ‘lichtere’ gevallen en in een vorm van begeleid wonen. In de doorontwikkeling van de Maatschappelijke Opvang is het doel om binnen de bestaande financiële middelen meer opvang/tijdelijk wonen vorm te geven. Alle veranderingen in de Zorg (transities) zullen op korte termijn het aantal uitvallers zeker niet doen verminderen. Zo gewoon mogelijk wonen en meedoen is een belangrijke basis hiervoor. Duidelijk is dat nog veel uitgezocht moet worden. Hierbij zal onder meer vanuit de volgende perspectieven gekeken moeten worden:
Artikel 10. Gebiedspromotie en andere voorzieningen
Heel belangrijk bij het verhogen van de kwaliteit van vakantieparken is het aspect promotie en marketing. Mede in combinatie met o.a. de aanwezigheid van wifi en andere voorzieningen (b.v. een zwembad of gelegen in de buurt van een zwembad), is dit een belangrijke trigger voor consumenten om naar Elburg of de Veluwe te komen. Hierin kunnen de parken gezamenlijk optrekken. Op dit moment is er nog weinig samenwerking tussen de vakantieparken in Elburg, laat staan in combinatie met de Veluwe. Toch ligt daar een belangrijke kracht. De VVV, maar ook Visit Veluwe kunnen hier een belangrijke bijdrage in leveren. Voor de consument is het van belang dat ze ook krijgen wat hen wordt aangeboden. Dat zegt weer iets over de kwaliteit van de voorzieningen.
In het kader van deze verkenning wordt dit punt aangestipt, maar niet verder uitgewerkt.
Algemeen uitgangspunt is dat de gemeente Elburg streeft naar het verbeteren en/of herstellen van voorzieningen voor recreatief verblijf.
Mogelijkheden voor kansrijke parken
De gemeente Elburg in beginsel medewerking wil verlenen aan plannen die leiden tot verhoging van de kwaliteit van vakantieparken, onder meer door zoveel mogelijk belemmeringen weg te nemen die de gewenste ontwikkelingen bemoeilijken. Parken die willen investeren in nieuwe concepten verdienen daarvoor alle ruimte.
Met vakantieparken waarbij de recreatieve functie niet langer de boventoon voert, moet worden gesproken over transformatie (functieverandering of sanering).
Als een geschikte nieuwe functie voor het terrein wordt gevonden, kan de gemeente daaraan (onder nader te bepalen voorwaarden) medewerking verlenen door (uiteindelijk) de bestemming van het terrein aan te passen aan de beoogde nieuwe functie. Een belangrijk uitgangspunt daarbij zal zijn dat elk park anders is en een specifieke benadering vergt: het is maatwerk. Wat op het ene park een goede optie kan zijn, is niet zonder meer op een ander park van toepassing.
Tijdelijke huisvesting op recreatieparken:
Is alleen mogelijk voor personen die tot één van de drie, hierboven omschreven doelgroepen behoren te weten:
met inachtneming van de daarbij beschreven uitgangspunten voor beleid en onder de volgende voorwaarden:
In verband met toezicht en handhaving moet de eigenaar van het park van tevoren hebben aangegeven welke kampeermiddelen voor tijdelijke bewoning in aanmerking komen; de gemeente maakt hierover afspraken met de eigenaar;
Deze tijdelijke vorm van huisvesting wordt toegestaan voor een periode van maximaal 12 maanden, met de mogelijkheid om eenmalig bij de gemeente een gemotiveerd verzoek om verlenging met maximaal 6 maanden te doen.
Voor Green Village Parcs te Doornspijk geldt een aparte regeling. Dit park is geschikt om tijdelijke bewoners op te vangen, in het bijzonder kwetsbare groepen.
De termijn hiervoor is langer dan op de andere recreatieparken, namelijk maximaal 18 maanden, met de mogelijkheid om bij de gemeente een gemotiveerd verzoek in te dienen om verlenging van deze termijn met maximaal 6 maanden.
Dat heeft te maken met het feit dat de VVE van Green Village Parcs de intentie heeft uitgesproken om na een periode van 5 jaar vanaf het moment dat deze nota wordt vastgesteld, het park geschikt te maken voor recreatieve doeleinden.
Voor alle vormen van tijdelijke huisvesting geldt dat in de genoemde periode de tijdelijke bewoner op zoek moet gaan naar vervangende woonruimte, echter niet op een ander recreatiepark.
De beheerders moeten een goede registratie bijhouden van mensen die op vakantieparken te verblijven en deze desgevraagd aan de gemeente ter beschikking stellen.
Bewoning alleen met een tijdelijke ontheffing:
Op grond van het bepaalde in artikel 2.23a van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) in relatie tot het bepaalde in bijlage 2, artikel 4, leden 9 en 11 van het Besluit omgevingsrecht (Bor) is het mogelijk om een voor een aflopende activiteit een tijdelijke omgevingsvergunning voor planologisch strijdig gebruik te verlenen. Het is mogelijk om de in deze vergunning opgenomen termijn (van 12 of 18 maanden, afhankelijk van de locatie) te verlengen met 6 maanden of voor het desbetreffende planologisch strijdige gebruik opnieuw een omgevingsvergunning te verlenen.
Huurders/bewoners van een recreatiewoning die behoren tot één van de doelgroepen zoals hieronder beschreven en opgenomen in de beleidsnota "Vitale Vakantieparken gemeente Elburg" kunnen voor het bewonen van de recreatiewoning een tijdelijke omgevingsvergunning aanvragen, die kan worden verleend voor de in de beleidsnota bepaalde termijn. Het is mogelijk om na afloop van die termijn gemotiveerd te vragen om een verlenging van de termijn.
Als de termijn genoemd in de omgevingsvergunning is afgelopen, kan handhavend worden opgetreden. Het vaststellen van deze beleidsnota wordt gepubliceerd. Voor de motivering van besluiten kan dan eenvoudigweg worden verwezen naar dit beleid.
Bewoners waarvan is vastgesteld dat zij illegaal in een recreatiewoning wonen, krijgen een last onder dwangsom opgelegd. Dit houdt in dat de bewoner wordt verplicht om de illegale bewoning te beëindigen (de last) binnen een daartoe gestelde termijn, om hiermee de betaling van een geldsom (dwangsom) te voorkomen.
Bewoners die al voor 1997 op een vakantiepark woonden, kunnen op grond van het beleid van de gemeente Elburg, een persoonsgebonden gedoogbeschikking aanvragen. Dit houdt in dat zij op het huidige adres kunnen blijven wonen, maar dat na hun verhuizing of overlijden de recreatie- woning alleen gebruikt mag worden voor recreatie.
Bewoners zijn zelf verantwoordelijk voor het vinden van een nieuwe woonruimte. Voor mensen in noodsituaties wordt gezocht naar maatwerkoplossingen.
De gemeente spreekt de eigenaren van recreatieparken, makelaars en uitzendbureaus voor arbeidsmigranten aan op hun verantwoordelijkheid als het gaat om illegale bewoning van recreatiewoningen.