Organisatie | Westland |
---|---|
Organisatietype | Gemeente |
Officiële naam regeling | Beleidsplan integrale schuldhulpverlening 2012 - 2016 |
Citeertitel | Beleidsplan integrale schuldhulpverlening 2012 - 2016 |
Vastgesteld door | gemeenteraad |
Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
Eigen onderwerp | |
Externe bijlage | beleidsplan integrale schuldhulpverlening 2012 - 2016 |
Geen.
Wet gemeentelijke schuldhulpverlening, art. 2
Geen.
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
14-12-2012 | nieuwe regeling | 27-11-2012 Gemeenteblad Westland, 13-12-2012 | Gbw 2012, 45 |
De raad van de gemeente Westland;
gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van 16 oktober 2012, nummer 12-62056;
gelet op het bepaalde in artikel 2 van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs);
gelezen het beleidsplan integrale schuldhulpverlening 2012 – 2016;
gehoord de beraadslaging in de raadscommissie MO van 12 november 2012;
Het beleidsplan integrale schuldhulpverlening 2012 - 2016 vast te stellen.
Er zijn diverse ontwikkelingen die aanleiding geven tot het opstellen van het beleidsplan integrale schuldhulpverlening.
Een eerste ontwikkeling is dat met ingang van 1 juli 2012 de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) inwerking is getreden. Deze wet geeft gemeenten de wettelijke verantwoordelijkheid voor schuldhulpverlening. Gemeenten krijgen de taak om deze integrale hulp tot stand te brengen.
Integraal betekent dat de situatie van de burger met schulden niet enkel bekeken wordt vanuit de
schuldensituatie, maar dat onderzocht wordt wat de oorzaak is van het probleem en welke problemen nog meer spelen. Dit om de situatie waar mogelijk in combinatie met andere hulp effectiever en duurzamer op te lossen. Dat is ook de belangrijkste doelstelling van de wetgever: het verbeteren van de effectiviteit van de gemeentelijke schuldhulpverlening.
De wet verplicht de gemeenten een beleidsplan vast te stellen en om in dit plan te
beschrijven welke ambities ze hebben, op welke wijze de uitvoering plaatsvindt, welke resultaten
worden nagestreefd en op welke manier de kwaliteit geborgd wordt. Ook dienen gemeenten aan te
geven op welke wijze schuldhulpverlening voor gezinnen met inwonende, minderjarige kinderen vormgegeven wordt.
Een tweede ontwikkeling is dat de afgelopen jaren het aantal mensen met (problematische) schulden sterk is toegenomen. Dit heeft onder andere te maken met de economische crisis waardoor steeds minder mensen het hoofd boven water kunnen houden, zich in de schulden steken en/of achterstanden oplopen met de huur of hypotheek. De groep mensen met schulden wordt steeds meer divers, zo is het aantal schuldenaren met inkomsten uit arbeid zonder aanvullende uitkering de afgelopen jaren flink gestegen.
Tot nu toe bood de gemeente schuldhulpverlening aan burgers vanuit haar zorgplicht. Met de komst van de Wgs krijgt gemeentelijke schuldhulpverlening een wettelijke basis.
De afgelopen jaren zijn door het cluster schuldhulpverlening vele burgers met financiële problemen geholpen door middel van een schuldregeling, een verwijzing naar het wettelijke traject van de Wet schuldsanering natuurlijke personen (WSNP) of met een preventief adviesgesprek. Uit ervaring weten we dat schuldenproblematiek nooit alleen staat, er zijn altijd meerdere factoren op verschillende leefgebieden die gepaard gaan (of aanleiding zijn voor) de ontstane schulden. Het is daarom van groot belang dat schuldhulpverlening integraal wordt uitgevoerd.