| Overheidsorganisatie | Gemeente Velsen |
|---|---|
| Officiële naam regeling | Beleidslijn BIBOB voor bouwvergunningen |
| Citeertitel | Beleidslijn BIBOB voor bouwvergunningen |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | algemeen |
| Eigen onderwerp |
Zie ook Beleidslijn BIBOB voor horeca, prostitutie en speelautomatenhallen zoals vastgesteld door de gemeenteraad op 14 april 2005 en de concretisering van dit beleid zoals vastgesteld door het college op 24 juni 2008.
Geen
Datum inwerking- treding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerking- treding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2010 | 04-06-2011 | nieuwe regeling | 23-06-2009 Hofgeest / Jutter is: 02-07-2009 | B09.0388 |
Op 1 juni 2003 is de Wet BIBOB van kracht geworden. Deze wet stelt bestuursorganen in staat om zich te beschermen tegen het risico dat criminele activiteiten bestuurlijk worden gefaciliteerd. Dit als reactie op signalen dat de georganiseerde criminaliteit in toenemende mate doordringt in het economisch leven en een beroep doet op bestuurlijke faciliteiten. De Wet BIBOB beoogt te voorkomen dat met gebruikmaking van vergunningen criminele activiteiten worden ontplooid en zwarte gelden worden witgewassen.
De Wet BIBOB is van toepassing op vergunningen voor horeca, prostitutie, speelautomaten, bouwen, milieu en transport; op aanbestedingen in de sectoren bouw, ICT en milieu en op subsidies voor zover door de regelgever bepaald.
De gemeente Velsen past het BIBOB-instrumentarium reeds toe op de vergunningen voor horeca, prostitutie en speelautomatenhallen. De beleidslijn hiertoe is op 14 april 2005 vastgesteld en op 24 juni 2008 door het college van B&W nader geconcretiseerd.
Onderhavige beleidslijn regelt de toepassing van de Wet BIBOB op bouwvergunningen. De bouwsector is een groot en belangrijk onderdeel van het Nederlandse bedrijfsleven en uit onderzoek door de onderzoeksgroep Fijnaut in opdracht van de Commissie-Van Traa, is gebleken dat deze sector kwetsbaar is voor infiltratie door criminele groepen (Inzake Opsporing, 1996). De bouwwereld wordt gekenmerkt door een veelheid van partijen en belanghebbenden, ondermeer bij de voorbereiding en oprichting van een bouwwerk en de verlening van de daarvoor noodzakelijke vergunning. Met de verlening van bouwvergunningen kunnen grote (financiële) belangen gemoeid zijn. Het oprichten van bouwwerken is daarmee een aantrekkelijke manier om zwart geld wit te wassen.
In Velsen zijn er in het verleden signalen geweest van verwevenheid van de onder- en bovenwereld bij bouwprojecten aan de kust en in het havengebied. Door gebruikmaking van de mogelijkheden van de Wet BIBOB wil de gemeente dergelijke situaties in het vervolg voorkomen.
De gemeentelijke werkwijze bij de toepassing van de Wet BIBOB is neergelegd in onderhavige beleidslijn. De beleidslijn maakt het voor aanvragers van bouwvergunningen duidelijk wat er in het kader van de Wet BIBOB van hun verwacht wordt en voorkomt willekeurige toepassing van het instrument. Dit is van belang omdat het gebruik van de Wet BIBOB zwaar kan ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van betrokkenen.
In artikel 1 lid 1 onder c juncto artikel 3 van de Wet BIBOB is bepaald dat bouwvergunningen onder het toepassingsbereik van de wet vallen. Op grond van artikel 3 Wet BIBOB kan het college van burgemeester en wethouders weigeren een aangevraagde bouwvergunning te verlenen dan wel een verleende vergunning intrekken, indien ernstig gevaar bestaat dat de bouwvergunning mede zal worden gebruikt om uit strafbare feiten verkregen of te verkrijgen op geld waardeerbare voordelen te benutten (witwassen) of strafbare feiten te plegen
De mogelijkheden van de wet gelden voor reguliere bouwvergunningen. Dit type vergunningen is vereist voor de grotere en meer complexe bouwwerken.
Artikel 40 van de Woningwet bepaalt dat het verboden is te bouwen zonder of in afwijking van een vereiste bouwvergunning van burgemeester en wethouders. De belangrijkste uitzonderingen op deze hoofdregel zijn geregeld in de artikelen 43 en 44, tweede lid Woningwet. Volgens artikel 43 Woningwet is geen bouwvergunning nodig indien het gaat om het bouwen ingevolge een aanschrijving van het college van B&W of bouwen dat behoort tot het gewone onderhoud. Tevens is geen bouwvergunning vereist indien het gaat om bouwen dat als van beperkte betekenis is aangewezen in het ‘Besluit bouwvergunningsvrije en licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken’. Artikel 44, tweede lid verwijst naar de artikelen 4,5 en 6 van dit besluit, waarin geregeld is wanneer kan worden volstaan met een lichte bouwvergunning in plaats van een reguliere bouwvergunning.
De Woningwet kent een limitatief-imperatief stelsel. Dit houdt in dat de vergunning verleend dient te worden als er geen sprake is van de wettelijke weigeringsgronden en dat de vergunning moet worden geweigerd als één van de wettelijke weigeringsgronden van artikel 44 Woningwet zich voordoet. De reguliere bouwvergunning mag slechts en moet worden geweigerd, indien het bouwen waarop de aanvraag betrekking heeft bijvoorbeeld niet voldoet aan het Bouwbesluit of Bouwverordening of wanneer het bouwen in strijd is met een bestemmingsplan of met de eisen die krachtens zodanig plan zijn gesteld, dan wel het bouwen bijvoorbeeld in strijd is met de redelijke eisen van welstand etc.
Met de inwerkingtreding van de Wet BIBOB is een extra weigeringsgrond van kracht geworden, neergelegd in artikel 44a van de Woningwet. In dit artikel is geregeld dat een reguliere bouwvergunning geweigerd kan worden in geval van en onder de voorwaarden als bedoeld in artikel 3 van de Wet BIBOB. In tegenstelling tot de weigeringsgronden van artikel 44 is toepassing van de BIBOB-weigeringsgrond facultatief. Dit betekent dat het college ervoor kan kiezen toch de bouwvergunning te verlenen ondanks dat weigering mogelijk is.
Voor de toepassing van artikel 3 van de Wet BIBOB wordt in de Woningwet onder betrokkene mede verstaan degene die op grond van feiten en omstandigheden redelijkerwijs met de aanvrager van de bouwvergunning gelijk gesteld kan worden (artikel 44a lid 1 Woningwet).
Op basis van artikel 59 Woningwet kan een bouwvergunning geheel of gedeeltelijk worden ingetrokken, indien bijvoorbeeld blijkt dat de vergunning ten gevolge van een onjuiste of onvolledige opgave is verleend of dat gegevens of bescheiden als bedoeld in artikel 40a lid 2 Woningwet niet tijdig zijn overgelegd of de houder niet heeft voldaan aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 56 Woningwet.
De Wet BIBOB heeft hier een intrekkingsgrond aan toegevoegd. In artikel 59 lid 1 onder f is bepaald dat een bouwvergunning kan worden ingetrokken op basis van artikel 3 Wet BIBOB. Ook hier geldt dat voor de toepassing van dit artikel onder betrokkene mede wordt verstaan degene die op grond van feiten en omstandigheden redelijkerwijs met de houder van de bouwvergunning gelijk gesteld kan worden. Deze bepaling biedt tevens grond voor toepassing van de wet in die gevallen waarin op grond van artikel 10.3 van de Bouwverordening 2007 een bouwvergunning wordt overgedragen aan een andere persoon.
Tot weigering of intrekking van een vergunning kan worden overgegaan wanneer bijvoorbeeld sprake is van één van de onderstaande gevallen:
Het financieren van een bouwwerk met uit misdrijf verkregen geld (witwassen).
Het realiseren van een bouwwerk met arbeiders, al of niet vanuit onderaannemers, voor wie geen afdracht sociale premies plaatsvindt (zwartwerkers).
Het bouwwerk dient in hoofdzaak voor het daarbinnen laten plaatsvinden van strafbare handelingen zoals illegale kansspelen, hennepkwekerij of prostitutie.
Volgens de Memorie van Toelichting zijn de beginselen van subsidiariteit en proportionaliteit belangrijke uitgangspunten van de Wet BIBOB.
Het bestuursorgaan dient eerst te bekijken of de bestaande weigerings- c.q. intrekkingsgronden van de Woningwet mogelijkheden bieden om een bouwvergunning al dan niet te weigeren of in te trekken. In de praktijk betekent dit dat bij een nieuwe aanvraag eerst zal moeten worden gekeken of de bouwvergunning bijvoorbeeld niet in strijd is met het bestemmingsplan, de redelijke eisen van welstand en of voor het bouwen een vergunning is vereist ingevolge de Monumentenwet 1988 en deze monumentenvergunning niet is verleend (artikel 44 Woningwet). Bij een reeds verleende vergunning zal eerst moeten worden gekeken of de vergunning moet worden ingetrokken op grond van artikel 59 eerste lid onder a t/m e, tweede lid Woningwet.
Pas wanneer de bestaande wetgeving geen uitkomst biedt bij het weigeren of intrekken van een vergunning en het belang aantoonbaar is, kan de Wet BIBOB toegepast worden. In dat geval dient het bestuursorgaan te onderzoeken of zij zelfstandig de Wet BIBOB kan toepassen (op grond van de eigen informatie). Als het bestuursorgaan na eigen onderzoek onvoldoende concrete redenen heeft om de beschikking te weigeren of in te trekken, maar wel een redelijk vermoeden heeft dat de intenties van de aanvrager niet zuiver zijn, kan – als ultimum remedium – een advies bij Bureau BIBOB worden aangevraagd.
Een weigering of intrekking van de vergunning dient in de juiste verhouding te staan tot het belang dat hiermee gediend is. Dit proportionaliteitsbeginsel is geconcretiseerd in artikel 3 lid 5 van de Wet BIBOB, waarin is bepaald dat de weigering dan wel intrekking als bedoeld in het eerste lid van dat artikel, slechts plaats vindt indien deze evenredig is met de mate van gevaar. Er moet daarnaast een relatie zijn tussen de aard van de strafbare feiten en de bouwvergunning. Niet alle strafbare feiten zijn relevant. Het gegeven dat betrokkene veroordeeld is geweest voor winkeldiefstal is bijvoorbeeld niet direct relevant in het kader van de vraag of aan betrokkene een bouwvergunning verleend kan worden.
Het is niet effectief en efficiënt alle reguliere bouwvergunningen aan een toetsing op basis van de Wet BIBOB te onderwerpen. De gemeente Velsen hanteert als uitgangspunt dat het instrument vooral toegepast dient te worden daar waar de kans dat zich criminele activiteiten voordoen het grootst is. Een prioriteitstelling is van belang om de administratieve lasten en verlenging van procedures voor zowel de aanvragers van een bouwvergunning als de gemeente zelf te beperken. Ook vanwege het proportionaliteitsbeginsel is een selectieve aanpak wenselijk.
Voor het afbakenen van het toepassingsbereik van het BIBOB-instrumentarium kunnen verschillende invalshoeken gekozen worden:
• Het risicoprofiel van een gebied
Dit wordt bepaald door bijvoorbeeld de mate van criminaliteit en verstoring van openbare orde in een gebied, het type bedrijvigheid dat er plaatsvindt en/of geplande grootschalige ontwikkelingen in een gebied.
• Het risicoprofiel van een branche
Dit betreft de mate waarin de bedrijfsactiviteiten waarvoor vergunning wordt aangevraagd gevoelig zijn voor criminele invloeden. Gevoelige branches zijn bijvoorbeeld horeca, prostitutie, wisselkantoren, afvalbewerkings- en verwerkingsbedrijven, autobedrijven en speelautomatenhallen.
• De hoogte van de bouwsom
Voor criminele organisaties die zich bezighouden met witwassen zijn grote bouwprojecten interessanter dan kleine bouwprojecten. Het risico dat een bouwvergunning misbruikt wordt voor witwassen (investeren van geld in vastgoed) is bij projecten met een hoge bouwsom groter dan bij kleine projecten.
Tegen de achtergrond van bovenstaande invalshoeken past de gemeente Velsen het BIBOB-instrumentarium toe op aanvragen voor reguliere bouwvergunningen vallen binnen de volgende categorieën:
• Bouwactiviteiten in het havengebied
Uit wetenschappelijke studies (o.a. door het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum van het Ministerie van Justitie) blijkt dat havens als knooppunten waar goederen, personen en geld bij elkaar komen, grote aantrekkingskracht hebben op de (georganiseerde) criminaliteit. Voor het havengebied wordt dit beeld bevestigd in het Veiligheidsbeeld Noordzeekanaalgebied 2008[1] dat is opgesteld in opdracht van het bestuurlijk platform Havenveiligheid bestaande uit de burgemeesters van Amsterdam, Zaanstad, Beverwijk, Velsen en Haarlemmerliede. In dit rapport wordt geconstateerd dat de economische activiteit in de havens rond het Noordzeekanaal toeneemt en dat daarbij, als een soort wetmatigheid, meer criminaliteit hoort.
[1] Taskforce Havenveiligheid, Veiligheidsbeeld Noordzeekanaalgebied 2008, januari 2009
Onderzocht is van welke criminaliteitsvormen het aannemelijk is dat deze in het Noordzeekanaalgebied voorkomen. Dit leidt tot het volgende beeld:
In het hele gebied zijn meer dan 10 criminele samenwerkingsverbanden actief. Vermoed wordt dat dit het topje van de ijsberg is.
Hennepplantages worden regelmatig aangetroffen en het vermoeden is dat deze op grote schaal aanwezig zijn.
Het aantal harddrugszaken neemt toe.
Er worden veel namaakgoederen aangetroffen (o.a. elektronica en kleding) en er is sprake van sigarettensmokkel.
Gestolen auto’s worden georganiseerd gestript/omgekat.
Criminele gelden worden witgewassen en gebruikt voor de financiering van andere criminele activiteiten.
Gelet op dit beeld zullen bouwactiviteiten in het havengebied met een bouwsom van € 100.000 en hoger en/of gericht op het splitsen van panden, aan het BIBOB-instrumentarium onderworpen worden. In bijlage 1 is de afbakening van het gebied op kaart aangegeven.
• Bouwactiviteiten t.b.v. de branches horeca, prostitutie, speelautomatenhallen, smartshops en growshops
De gemeente Velsen kent sinds 2005 een beleidslijn BIBOB voor (exploitatie) vergunningen voor horeca (w.o. coffeeshops), prostitutie en speelautomatenhallen. Deze branches zijn door de landelijke wetgever aangemerkt als risicocategorie. Soms gaat aan de aanvraag van een exploitatievergunning op grond van de APV of een vergunning op grond van de Drank- en Horecawet de aanvraag van een bouwvergunning vooraf. In die situaties is het niet wenselijk te wachten met inzet van het BIBOB-instrumentarium. Wanneer bouwvergunning wordt aangevraagd voor een nieuwe horeca-inrichting of door een nieuwe (rechts)persoon die een bestaande inrichting overneemt, wordt daarom reeds op deze aanvraag het BIBOB-instrumentarium toegepast. Ook smart- en growshops zijn door de wetgever aangemerkt als risicobranche. Velsen kent voor dergelijke shops geen stelsel van exploitatievergunningen. Wanneer ten behoeve van dergelijke shops bouwvergunning wordt aangevraagd, zal hier het BIBOB-instrumentarium op toegepast worden.
• Bouwactiviteiten met een bouwsom van € 1.000.000,- en hoger
Bij omvangrijke bouwprojecten zijn de financiële belangen groot. Dergelijke plannen kunnen in verband met de witwasmogelijkheden een grote aantrekkingskracht hebben op criminele organisaties. Gemeentebreed worden daarom bouwactiviteiten met een bouwsom van € 1.000.000,- of hoger aan het BIBOB-instrumentarium onderworpen.
Het werken met drempelbedragen kan ertoe leiden dat aanvragers hun bouwproject ‘knippen’ om zo onder de BIBOB-toets uit te komen. Bij een aantoonbaar vermoeden hiervan zal op dergelijke aanvragen alsnog het BIBOB-instrumentarium worden toegepast.
De gemeente voert geen actief BIBOB-beleid op reeds verleende vergunningen in de hierboven genoemde categorieën. Op verleende vergunningen zal alleen het BIBOB-instrumentarium worden toegepast indien na vergunningverlening informatie beschikbaar komt die hier aanleiding toe geeft.
Het BIBOB-instrumentarium wordt niet toegepast op aanvragen van andere overheden en semi-overheidsorganisaties (o.a. door de minister toegelaten woningcorporaties).
In de situatie dat een aanvrager recent (minder dan 3 jaar geleden) een andere bouwvergunning heeft aangevraagd waarbij de BIBOB-vragenlijst is ingediend, hoeft niet de gehele vragenlijst opnieuw ingevuld te worden, maar kan worden volstaan met de situatiespecifieke onderdelen daarvan en het afleggen van een verklaring dat voor het overige niets gewijzigd is.
Het bovenstaande impliceert niet dat de gemeente verplicht is de toepassing van het BIBOB-instrumentarium tot bovengenoemde categorieën te beperken. Ook in andere gevallen kan de gemeente, zij het gemotiveerd, overgaan tot de inzet van het BIBOB-instrumentarium. Zo kan bijvoorbeeld informatie van derden (o.a. media, officier van justitie) aanleiding zijn tot toepassing van het BIBOB-instrumentarium op de aanvraag van een vergunning voor het bouwen van een villa.
Reikwijdte van het onderzoek
Het onderzoek door de gemeente richt zich in de eerste plaats op de integriteit van de aanvrager van de vergunning. Daarnaast wordt onderzocht of deze misschien een relatie heeft tot strafbare feiten als bedoeld in de Wet BIBOB. Dit betekent dat ook andere personen kunnen worden betrokken in het onderzoek. In artikel 3 van de Wet BIBOB is bepaald dat betrokkene in relatie staat tot strafbare feiten als die feiten door een ander gepleegd zijn en deze persoon:
direct of indirect leiding geeft of heeft gegeven aan betrokkene; dan wel
zeggenschap heeft dan wel heeft gehad over betrokkene; dan wel
vermogen verschaft dan wel heeft verschaft aan betrokkene; dan wel
in een zakelijk samenwerkingsverband tot hem staat.
In bijlage 2 van onderhavige beleidslijn is de “Vragenlijst BIBOB bouwvergunningen” opgenomen. In deze vragenlijst wordt een aantal vragen gesteld. De grondslag hiervoor wordt gevormd door artikel 30 van de Wet BIBOB. De lijst vormt een aanvulling op de reeds bestaande aanvraagbescheiden voor een bouwvergunning. Middels de vragenlijst worden onder meer vragen gesteld over zeggenschap, financiering en eventuele (onder)aannemers. Alle personen die in het kader van de bouwvergunning in relatie staan tot de vergunningaanvrager/houder kunnen onderworpen worden aan een nader onderzoek.
De aanvrager of houder van een bouwvergunning dient, indien hij daartoe verzocht wordt, de vragenlijst in te vullen. Indien de vragenlijst niet (volledig) wordt ingevuld kan dat aanleiding zijn de aanvraag buiten behandeling te stellen op grond van artikel 4:5 lid 1 van de Algemene Wet Bestuursrecht dan wel de reeds verleende vergunning in te trekken op grond van artikel 4 van de Wet BIBOB. Dit laatste artikel stelt het weigeren van het invullen van de vragenlijst namelijk gelijk aan “ernstig gevaar” dat de vergunning misbruikt wordt voor criminele doeleinden.
Bij het onderzoek naar de integriteit van de vergunningaanvrager hanteert de gemeente de volgende werkwijze:
De aanvrager wordt verzocht in aanvulling op de reguliere aanvraagbescheiden de vragenlijst BIBOB in te vullen.
De ingevulde vragenlijst inclusief de bij te voegen bescheiden wordt globaal bekeken (lichte toets).
Indien de aanvrager weigert de vragenlijst (volledig) in te vullen, kan dit aanleiding zijn de aanvraag buiten behandeling te stellen.
Als er op basis van de lichte toets geen twijfels bestaan omtrent de integriteit van de aanvrager, dan wordt de vergunning verleend, mits voldaan is aan de overige vergunningsvereisten.
Als er op basis van de lichte toets twijfels bestaan omtrent de integriteit van de aanvrager, dan wordt een diepgaande toets uitgevoerd. Dit houdt in dat open bronnen geraadpleegd worden (Kamer van Koophandel, Kadaster enz.) en dat eventueel aanvullende vragen gesteld worden aan de aanvrager.
Indien de gemeente op basis van de diepgaande toets geen aanwijzingen heeft dat er sprake is van “ernstig gevaar” als bedoeld in de Wet BIBOB, dan wordt de vergunning verleend, mits voldaan is aan de overige vergunningvereisten.
Indien de gemeente op basis van de diepgaande toets genoeg aanwijzingen heeft om in redelijkheid te kunnen aantonen dat er sprake is van “ernstig gevaar” als bedoeld in de Wet BIBOB, dan wordt de vergunning geweigerd.
Als er na de diepgaande toets nog vragen blijven bestaan omtrent de integriteit van de aanvrager, wordt een advies aangevraagd bij het landelijk Bureau BIBOB.
In de gevallen waarin de officier van justitie de gemeente adviseert[2] om in geval van een bepaalde aanvraag een advies aan het landelijk Bureau BIBOB te vragen, wordt eerst een diepgaande toets uitgevoerd, waarna, indien nodig, een advies wordt aangevraagd bij Bureau BIBOB.
Op basis van het advies van Bureau BIBOB wordt besloten tot verlening of weigering van de vergunning.
Ook bij reeds verleende vergunningen kan twijfel bestaan over de integriteit van de vergunninghouder. Zonder dat sprake hoeft te zijn van een aanvraagprocedure biedt de Wet BIBOB ook voor deze vergunningen de mogelijkheid om te toetsen. De gemeente Velsen voert een reactief beleid ten aanzien van reeds verleende vergunningen. Dit betekent dat enkel wanneer er negatieve signalen zijn omtrent de integriteit van de vergunninghouder, de gemeente het BIBOB-instrumentarium toepast.
Bij gebruikmaking hiervan volgt de gemeente de volgende procedure:
In de gevallen waarin de officier van justitie de gemeente adviseert om voor een bepaalde vergunning een advies aan het landelijk Bureau BIBOB te vragen, wordt eerst een diepgaande toets uitgevoerd, waarna indien nodig een advies wordt aangevraagd bij Bureau BIBOB.
Indien informatie van derden (bijvoorbeeld media) daartoe aanleiding geeft, wordt na een afweging ter zake, de vergunninghouder verzocht de BIBOB-vragenlijst in te vullen en aanvullende gegevens te verstrekken (artikel 30 lid 3 Wet BIBOB). Dit kan leiden tot het uitvoeren van een diepgaande toets en adviesaanvraag bij Bureau BIBOB.
Indien uit de diepgaande toets dan wel het advies van Bureau BIBOB genoeg aanwijzingen naar voren komen om in redelijkheid te kunnen aantonen dat er sprake is van “ernstig gevaar” als bedoeld in de Wet BIBOB, dan wordt de vergunning ingetrokken.
Indien de vergunninghouder de vragenlijst weigert (volledig) in te vullen c.q. geen medewerking verleent aan het overleggen van de gevraagde gegevens en hierin volhardt nadat hij nogmaals gewezen is op zijn plicht tot medewerking, kan dit grond zijn voor intrekking van de vergunning krachtens artikel 3 van de Wet BIBOB.
[2] Artikel 26 Wet BIBOB bepaalt dat de officier van justitie die beschikt over gegevens die er op wijzen dat een betrokkene in relatie staat tot strafbare feiten die reeds zijn gepleegd of nog gepleegd zullen worden, het bestuursorgaan kan wijzen op de wenselijkheid het Bureau om een advies te vragen.
Indien na de eigen gemeentelijke toets nog vragen blijven bestaan omtrent de integriteit van de aanvrager of houder van een vergunning, kan de gemeente een advies aanvragen bij het landelijk Bureau BIBOB. Dit wordt gedaan in de volgende gevallen:
Na de diepgaande toets blijven vragen bestaan over de bedrijfsstructuur of de financiering van het bedrijf.
Na de diepgaande toets blijven vragen bestaan over omstandigheden in de persoon van de aanvrager, de financier van de onderneming of de (onder)aannemer.
Indien de officier van justitie de gemeente adviseert om in geval van een bepaalde vergunning een advies aan het landelijk Bureau BIBOB aan te vragen.
Het landelijk Bureau BIBOB zal vervolgens een nader onderzoek instellen en een advies uitbrengen over de mate van gevaar, als bedoeld in artikel 3 van de wet BIBOB. Het landelijk Bureau valt onder het ministerie van Justitie en heeft inzage in een aantal openbare en gesloten bronnen (bijvoorbeeld de Belastingdienst, de politieregisters, justitiële documentatie, IND, etc.) en kan hierdoor een diepgaander onderzoek verrichten dan de gemeente.
De beslissing van de gemeente bij het Bureau BIBOB advies aan te vragen is geen beschikking in de zin van de Algemene wet bestuursrecht. Hiertegen kan dan ook geen bezwaar of beroep worden ingesteld. Wel is het de aanvrager van een vergunning te allen tijde toegestaan zich terug te trekken uit de aanvraagprocedure.
Als er een BIBOB-advies wordt aangevraagd wordt de aanvrager/houder van de vergunning hierover geïnformeerd door de gemeente (mededelingsplicht). Het landelijk Bureau BIBOB neemt in voorkomende gevallen contact op met de aanvrager van de vergunning en/of andere bij het onderzoek betrokken personen of bedrijven om aanvullende vragen te stellen.
Het Bureau BIBOB moet in beginsel binnen vier weken adviseren aan de gemeente. Deze termijn kan eenmaal met vier weken worden verlengd. Het Bureau stelt hiervan de gemeente in kennis. De gemeente stelt op haar beurt de aanvrager/houder van de vergunning op de hoogte. De beslistermijn voor de gemeente om te beslissen op de vergunningaanvraag wordt opgeschort gedurende de adviestermijn van het landelijk Bureau BIBOB (maximaal 8 weken).
De gemeente zal, indien er het voornemen bestaat een negatieve beslissing te nemen op grond van een BIBOB-advies betrokkene in de gelegenheid stellen zijn zienswijze naar voren te brengen. Betrokkene kan dan het BIBOB-advies inzien. Derden die genoemd zijn in de beslissing worden aangemerkt als belanghebbenden in de zin van artikel 4:8 Awb en moeten, indien te verwachten is dat zij hiertegen bedenkingen hebben, ook in de gelegenheid worden gebracht om hun zienswijze naar voren te brengen. Derden hebben overigens niet het recht om het advies in zijn geheel in te zien.
Tegen de uiteindelijke beslissing van de gemeente tot weigering, intrekking dan wel verlening onder voorwaarden, kan bezwaar en beroep worden aangetekend.