Organisatie | Woensdrecht |
---|---|
Organisatietype | Gemeente |
Officiële naam regeling | Re-integratieverordening Wet werk en bijstand 2009 |
Citeertitel | Re-integratieverordening Wet werk en bijstand 2009 |
Vastgesteld door | gemeenteraad |
Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
Eigen onderwerp |
Geen
Beleidsregels uitvoering verordening wet inburgering Woensdrecht 2009 (raadsvoorstel voor vergadering 1-10-2009)
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
01-07-2009 | 01-01-2012 | Onbekend | 21-04-2009 Onbekend | Onbekend |
De raad van de gemeente Woensdrecht;
overwegende dat de Re-ïntegratieverordening 2006 aanpassing behoeft;
gezien het voorstel van het college van burgemeester en wethouders van 24 maart 2009,gelet op artikel 147 van de Gemeentewet en artikel 8, lid 1, sub a juncto artikel 7, lid 1, sub a van de Wet werk en bijstand;
de Re-integratieverordening Wet werk en bijstand 2009 vast te stellen.
Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen
Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader zijn omschreven, hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand (WWB), de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW), de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ) en de Algemene wet bestuursrecht (AWB).
In deze verordening wordt verstaan onder:
duurzame uitstroom: gedurende een aaneengesloten periode van negen maanden verzekeringsplichtig reguliere arbeid verrichten waardoor wordt voldaan aan het gestelde in artikelen 17, 17a, 17b en 17c van de Werkloosheidswet dan wel gedurende een dusdanige periode verrichten van gesubsidieerde arbeid indien perspectief op het verkrijgen van reguliere arbeid niet aanwezig is. Ook valt hieronder het verrichten van arbeid als zelfstandige in een rechtmatig gevestigd levensvatbaar beroep of bedrijf, mits gedurende een periode van 3 jaar geen beroep wordt gedaan op een uitkering voor levensonderhoud ingevolge het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004;
Het toekennen van de ondersteuning geschiedt met inachtneming van de bepalingen van de wet en deze verordening.
Het college bevordert dat met betrekking tot het aanbieden van ondersteuning, er sprake is van een gelijke aandacht voor de in artikel 7, lid 1, sub a WWB genoemde groepen alsmede voor een evenwichtige verdeling binnen de te onderscheiden doelgroepen.
Wanneer de in dienstneming van belanghebbende voortvloeit uit bemiddeling door een re-integratiebedrijf waarmee de gemeente Woensdrecht een contract heeft gesloten, bestaat er geen recht op een subsidie zoals beschreven in de artikelen 10 t/m 12, indien deze subsidie invloed heeft op een overeengekomen resultaatfinanciering.
Drie maanden voor afloop van de termijn van twee jaar zal op basis van een evaluatie worden vastgesteld of een andere re-integratievoorziening meer adequaat is. Indien dit niet het geval is kan de participatieplaats met een jaar verlengd worden op voorwaarde dat in een andere omgeving andere additionele werkzaamheden worden verricht.
Artikel 20 Premies tijdens participatiebanen
Voor zover belanghebbende niet beschikt over een startkwalificatie, wordt binnen 6 maanden, na aanvang van de onbeloonde additionele werkzaamheden, door het college bekeken in hoeverre scholing of opleiding kan bijdragen aan vergroting van de kans op inschakeling in het arbeidsproces. Het college betrekt bij deze beoordeling het oordeel van degene in wiens opdracht de belanghebbende de additionele werkzaamheden verricht, de scholingswens van belanghebbende, de kansen op de arbeidsmarkt en mogelijke andere re-integratie-instrumenten.
Hoofdstuk 8 Overgangsbepalingen
Indien de alleenstaande, de alleenstaande ouder dan wel het gezin een uitkering op grond van de Algemene bijstandswet, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers of de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen hebben ontvangen en zij voor de inwerkingtreding van de Wet werk en bijstand:- zijn uitgestroomd naar een reguliere of gesubsidieerde baan; - zijn geplaatst in het kader van sociale activering; - een scholing en/of opleiding zijn begonnen; wordt de eventuele aanspraak op een uitstroom- of scholingspremie beoordeeld op basis van de bepalingen van de Wiwubsidieverordening dan wel de Re-integratieverordening 2007.
Ten behoeve van personen die voor de datum van inwerkingtreding van de Wet werk en bijstand werkzaam zijn op een gesubsidieerde arbeidsplaats op grond van de Wet inschakeling werkzoekenden dan wel het Besluit In- en Doorstroombanen, wordt deze gesubsidieerde arbeidsplaats tot 1 januari 2005 op grond van voornoemde wet- en regelgeving gecontinueerd en de aan de werkgever verleende subsidie gehandhaafd op het niveau van 2003.
Hoofdstuk 10 Overige bepalingen
Door of namens burgemeester en wethouders kan in bijzondere gevallen ten gunste van de persoon genoemd in artikel 1 onder d worden afgeweken van de bepalingen van deze verordening, indien toepassing hiervan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.
Gemeenten hebben de plicht een re-integratieverordening vast te stellen. In deze verordening wordt vastgelegd hoe de cliënten worden ondersteund bij de arbeidsparticipatie en hoe wordt omgegaan met het aanbieden van voorzieningen gericht op arbeidsinschakeling. Voorbeelden van voorzieningen zijn: scholing en stages, loonkostensubsidie en gesubsidieerde arbeid, sociale activering, premies en kinderopvang. In beginsel wordt aan iedere cliënt de arbeidsverplichtingen opgelegd. De algemene verplichting staat in de wet genoemd. In de re-integratieverordening wordt aandacht geschonken aan de voorzieningen die kunnen worden ingezet. De vertaling daarvan vindt plaats in de individuele beschikking.
Met deze verordening wordt inhoudelijk invulling gegeven aan de uitgangspunten “werk boven uitkering” en “maatwerk”. De verordening regelt de aanspraak op het aanbod van voorzieningen en activiteiten dat er op is gericht te komen tot inschakeling in de arbeid. Het uiteindelijk doel is duurzame uitstroom naar reguliere arbeid.
Verder is het zo dat geen enkele doelgroep bij voorbaat wordt uitgesloten van de re-integratie voorzieningen. Het college bepaalt welke vorm van ondersteuning het meest recht doet aan de mogelijkheden van de aanvrager ten einde inschakeling in de arbeid binnen een redelijke termijn mogelijk te maken.
De verschillende vormen van ondersteuning maken deel uit van het re-integratietraject dat met de aanvrager wordt afgesloten.Voor personen waarmee de gemeente geen formele uitkeringsrelatie heeft, kan de Maatregelenverordening niet worden toegepast. Immers de gemeente heeft geen mogelijkheden om, indien door deze categorie van personen niet aan de opgelegde voorwaarden wordt voldaan, een maatregel op te leggen.
Het overgangsrecht op het gebied van de gesubsidieerde arbeid (ID-banen en Wiw-dienstbetrekkingen) verdient nadrukkelijke aandacht. Gelet op de algemene beginselen van behoorlijk bestuur zal de gemeente, indien zij van mening is dat de middelen die met deze voorziening zijn gemoeid een te grote druk op het budget leggen, niet abrupt de subsidie aan de verschillende werkgevers kunnen beëindigen. De gemeente zal hiertoe dan ook een overgangsregeling moeten opstellen waarin een redelijke termijn is opgenomen. In deze gevallen wordt 2 jaar als redelijke termijn genomen.In deze verordening zijn tevens een aantal bepalingen opgenomen dat ook in geval van participatie geen sprake mag kan zijn van vrijblijvendheid van de zijde van de klant.Dit is dan ook gewaarborgd in de “Maatregelenverordening Wet werk en bijstand 2009”. Hierin is immers glashelder opgenomen dat indien men niet voldoet aan de aan de uitkering verbonden verplichtingen, een “maatregel” wordt opgelegd.
De hoogte van de premies voor (gedeeltelijke) uitstroom naar werk worden door het college vastgesteld en vastgelegd in beleidsregels.
Met in achtneming van de bepalingen van de Algemene wet bestuursrecht en de Europese richtlijnen voor staatssteun is gekozen voor een aantal subsidies, te weten loonkostensubsidie en een scholingssubsidie.Er is sprake van een generieke subsidieregeling die in zijn uitwerking non-discriminatoir is voor alle ondernemingen in alle sectoren van de economie in heel Nederland. Er is geen sprake van met staatsmiddelen bekostigd voordeel voor bepaalde ondernemingen waardoor de mededinging wordt vervalst en het interstatelijke handelsverkeer ongunstig wordt beïnvloed. Verder wordt gehandeld conform de bepalingen in de bijlage van de verzamelbrief d.d. 7 april 2004 van het Ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid, waardoor deze subsidieregeling niet hoeft te worden gemeld bij de Europese Unie.
Voor wat betreft de inzet van subsidie dient een onderscheid te worden gemaakt op basis van de afstand tot de arbeidsmarkt, gemeten naar de periode van werkloosheid. Hoe langer de werkloosheidsperiode, hoe hoger de investering voor de werkgever en dus hoe hoger de werkgeverssubsidie.
Tenslotte is overleg over deze verordening gevoerd met de gemeente Bergen op Zoom om zo veel als mogelijk regionaal uniformiteit te hanteren, zonder de lokale invulling daarmee uit te sluiten.Met het Clientenplatform sociale zaken is vooraf overleg geweest over deze verordening en heeft aangegeven hiermee akkoord te kunnen gaan.
<vet>Artikelsgewijze toelichting</vet>
<cursief>Artikel 1</cursief>Dit artikel spreekt voor zich.
<cursief>Artikel 2</cursief>Dit artikel spreekt voor zich.
<cursief>Artikel 3</cursief>Het college draagt zorg voor een evenwichtige aandacht voor de verschillende doelgroepen.
<cursief>Artikel 4</cursief>Er moet sprake zijn van voldoende motivatie van de nugger aan het traject, om voor ondersteuning in aanmerking te komen.
<cursief>Artikel 5</cursief>Er is voor gekozen ten aanzien van de zogenaamde niet-uitkerings gerechtigden (nuggers) een ruimhartig beleid te voeren.De grenzen met betrekking tot het inkomen van de nugger zijn aangegeven. Er is bewust gekozen voor een eenvoudige inkomensbepaling. Dit geeft voor zowel de klant als de uitvoering minder administratieve rompslomp. Er bestaat geen recht op ondersteuning indien er sprake is van een voorliggende voorziening welke voor belanghebbende in voldoende mate kan bijdragen aan de inschakeling op de arbeidsmarkt.
<cursief>Artikel 6</cursief>Dit artikel geeft het kader aan waarlangs de inschakeling in de arbeid vorm wordt gegeven. Uitgangspunt is hierbij dat de ondersteuning gericht moet zijn op duurzame aanvaarding van algemeen geaccepteerde arbeid dan wel participatie. De voorzieningen die worden aangeboden zijn niet langer opgenomen in dit artikel. Hier is bewust voor gekozen, omdat het uitgangspunt is dat er maatwerk voor de klant geleverd moet kunnen worden. Dat wil zeggen, dat in beginsel geen enkel instrument / activiteit uitgesloten moet worden zolang aan de voorwaarden wordt voldaan. De voorkeur zal hierbij echter eerst uitgaan naar instrumenten en activiteiten die contractueel zijn ingekocht.
<cursief>Artikel 7</cursief>Dit artikel spreekt voor zich.
<cursief>Artikel 8</cursief>De klant kan een vergoeding in de reiskosten worden verleend, of andere vergoedingen die bijdragen aan het welslagen van het traject. Hierbij kan gedacht worden aan het volgen van een training, coaching, opdoen van werkervaring en sollicitatiegesprekken.
<cursief>Artikel 9</cursief>Zonodig kan scholing worden ingezet.In dit artikel is geregeld aan welke voorwaarden de inzet van dit instrument moet voldoen.
<cursief>Artikel 10</cursief>Er is sprake van een generieke subsidieregeling die in zijn uitwerking non-discriminatoir is voor alle ondernemingen in alle sectoren van de economie in heel Nederland. Er is geen sprake van met staatsmiddelen bekostigd voordeel voor bepaalde ondernemingen waardoor de mededinging wordt vervalst en het interstatelijke handelsverkeer ongunstig wordt beïnvloed. Verder wordt gehandeld conform de bepalingen in de Bijlage van de verzamelbrief d.d. 7 april 2004 van het Ministerie van SZW, waardoor deze subsidieregeling niet hoeft te worden gemeld bij de Europese Unie.
<cursief>Artikel 11</cursief>De hoogte van de loonkostensubsidie is afhankelijk van de duur van de werkloosheid. Deze periode wordt niet alleen bepaald door de periode dat iemand als werkzoekende ingeschreven staat bij het UWV-werkbedrijf. Op basis van artikel 1, lid 2 onder m worden ook de perioden dat iemand vanwege detentie, opvoeding van kinderen of alleen een bijstandsuitkering heeft ontvangen, meegenomen. Met betrekking tot het verstrekken van loonkostensubsidie wordt er vanuit gegaan, dat de uitkeringsgerechtigde die bij een werkgever wordt geplaatst, beschikt over een dusdanige arbeidsproductiviteit / capaciteit dat de werkgever daar direct al voordeel van heeft. Het verstrekken van een loonkostensubsidie, die de volledige bruto-loonkosten dekt is dan ook niet reëel. Tevens wordt aangenomen dat, in de loop van de tijd, de productiviteit van de uitkeringsgerechtigde zal toenemen en de loonkostensubsidie als gevolg daarvan kan worden verlaagd.
<cursief>Artikel 12</cursief>Soms is het noodzakelijk dat de uitkeringsgerechtigde, om een bepaalde functie uit te kunnen oefenen, een korte cursus gaat volgen. Om dit mogelijk te maken kan de werkgever een scholingsubsidie aanvragen. De hoogte van de scholingsubsidie is afhankelijk van de periode van werkloosheid.
<cursief>Artikel 13</cursief>Voorschotverlening is mogelijk.
<cursief>Artikel 14</cursief>Aangegeven is waarbinnen de aanvraag dient te worden ingediend. Hiermee wordt voorkomen, dat er blijvend aanspraak op subsidie kan worden gemaakt.
<cursief>Artikel 15</cursief>Dit artikel moet voorkomen, dat het slagingspercentage van re-integratiebedrijven of andere bedrijven waarmee de gemeente een contract heeft gesloten, positief beïnvloed wordt door de inzet van werkgeverssubsidies. De gemeente maakt met verschillende partijen afspraken over de bemiddeling van werkzoekenden naar reguliere arbeid. Deze afspraken worden gemaakt op basis van no cure no pay. Indien het re-integratiebedrijf vervolgens gebruik zou kunnen maken van de werkgeverssubsidies, betaalt de gemeente dubbel voor hetzelfde resultaat.
<cursief>Artikel 16</cursief>Het kan bij een uitkeringsgerechtigde klant noodzakelijk zijn om niet alleen de (volledige) arbeidsverplichtingen zoals bedoeld in artikel 9 van de WWB op te leggen, maar daarnaast ook nog gebruik te maken van de mogelijkheden die artikel 55 van de WWB biedt. Dit kan bijvoorbeeld zijn het verplicht meewerken aan een traject van derden zoals Geestelijke Gezondheidszorg, Kentron of het Veiligheidshuis.
<cursief>Artikel 17</cursief>Bij een nugger kan geen terugvordering plaatsvinden op basis van de WWB. Terugvordering zal moeten gebeuren op basis van de Algemene wet bestuursrecht.
<cursief>Artikel 18</cursief>Dit artikel biedt de mogelijkheid premies te verstrekken voor zover dit naar het oordeel van het college bijdraagt aan de arbeidsinschakeling van de uitkeringsgerechtigde.Het college stelt in beleidsregels de voorwaarden voor het recht op een dergelijke premie vast, alsmede de hoogte hiervan.
<cursief>Artikel 19</cursief>Participatiebanen bevorderen een actieve deelname aan de maatschappij. Het doel om een participatiebaan aan te beiden is het voorkomen van isolement hetgeen een aanzet kan zijn tot betaal de arbeid. Een participatiebaan is één van de mogelijkheden die leiden tot betaalde arbeid en is onderdeel van een re-integratietraject. De duur is 2 jaar met een mogelijkheid tot verlenging van maximaal 2 jaar, indien hierdoor de kans op inschakeling .in het arbeidsproces van betrokkene aanmerkelijk verbetert.
<cursief>Artikel 20</cursief>De wijziging van artikel 8 van de Wet en de invoering van de Wet Stimulering arbeidsparticipatie (Wet Stap) verlangt regels ten aanzien van de hoogte van de premie, inzet van scholing of opleiding bij personen die onbeloonde additionele arbeid verrichten.Voor zover de belanghebbende niet over een startkwalificatie beschikt, wordt door het college binnen 6 maanden na aanvang van de onbetaalde additionele werkzaamheden, bekeken in hoeverre scholing of opleiding kan bijdrage aan vergroting van de kansen op inschakeling in het arbeidsproces. De Wet Stap kent geen overgangsrecht zodat op dit moment dat iemand die langer dan 6 maanden additionele arbeid verricht ook recht kan doen gelden op een premie en op een scholingsaanbod. De maximale termijn dat een participatieplaats kan worden vervuld is wettelijk op 4 jaar gesteld. Het staat de gemeente vrij om een kortere termijn te kiezen.Iedere zes maanden zal beoordeeld moeten worden of verlenging van de premie kan plaatsvinden.
<cursief>Artikel 21</cursief>Dit artikel voorziet in een overgangsregeling voor personen die onder het regime van de Algemene bijstandswet nog uitgestroomd zijn dan wel anderszins en waarvan pas in 2004 kon worden vastgesteld of deze uitstroom een duurzaam karakter kent waardoor recht ontstaat op een premie op grond van de Wiw-subsidieverordening.Met het beëindigen van de banenpool werden de hierin nog werkzame personen, overgebracht naar de Wiw. Daarbij is hen een baangarantie gegeven zodat voor deze groep ook na 1 januari 2004 de subsidie gecontinueerd wordt. Het college stelt jaarlijks de hoogte van de indexering van deze subsidiebedragen vast. Achterliggende gedachte hierbij, is dat de gevolgen van een eventuele stijging van het wettelijk minimumloon (welke als basis voor de hoogte van het salaris geldt) dan niet op de instellingen wordt afgewenteld.Voor de indexering wordt hierbij uitgegaan van de door het CBS gehanteerde indexcijfer gerelateerd aan de contractuele loonkosten.
<cursief>Artikel 22</cursief>Dit artikel sluit aan bij het uitgangspunt dat jongeren tot 27 jaar in principe eerst een startkwalificatie moeten halen. Wel is het zo, dat het realistisch is te veronderstellen dat dit niet voor iedereen is weggelegd en er dus uitzonderingen mogelijk moeten blijven.
<cursief>Artikel 23</cursief>Dit artikel heeft betrekking op de hardheidsclausule en maakt het mogelijk in het voordeel van de cliënt af te wijken van hetgeen in de verordening is vastgelegd.
<cursief>Artikel 24</cursief>Het college beslist in gevallen waarin deze verordening onverhoopt niet voorziet.
<cursief>Artikel 25</cursief>Dit artikel spreekt voor zich.
<cursief>Artikel 26</cursief>Dit artikel spreekt voor zich.