Organisatie | Amsterdam |
---|---|
Organisatietype | Gemeente |
Officiële naam regeling | Verordening Langdurugheidstoeslag Wet werk en bijstand |
Citeertitel | Verordening Langdurigheidstoeslag Wet werk en bijstand |
Vastgesteld door | gemeenteraad |
Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
Eigen onderwerp | Werk en inkomen |
Datum ondertekening inwerkingtredingsbesluit: 6-11-2014
Bron bekendmaking inwerkingtredingsbesluit: Gemeenteblad 2012, afd. 3A, nr. 36/154
Wet werk en bijstand, art. 8, lid 1 en art. 36
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
16-04-2012 | 01-01-2012 | 01-01-2015 | art. 4, 5 en toelichting | 06-11-2014 Gemeenteblad 2012, afd. 3A, nr. 36/154 | Gemeenteblad 2012, afd. 1, nr. 154 |
01-01-2009 | 01-01-2012 | nieuwe regeling | 11-02-2009 Gemeenteblad 2009, afd. 3A, nr. 35/77 | Gemeenteblad 2009, afd. 3A, nr. 77 |
Toelichting bij de Verordening Langdurigheidstoeslag Wet werk en bijstand
Decentralisatie Langdurigheidstoeslag
Op 1 januari 2009 treedt een wetswijziging in werking, waarmee de Langdurigheidstoeslag wordt gedecentraliseerd naar gemeenten. De huidige Langdurigheidstoeslag vindt zijn grondslag in artikel 36 van de Wet werk en bijstand (WWB). Daarin is nauw omschreven in welke gevallen en onder welke voorwaarden mensen met een laag inkomen in aanmerking komen voor de toeslag. De gedachte achter de toeslag is, dat mensen die langdurig een inkomen op het sociaal minimum hebben en geen zicht op inkomensverbetering, geen financiële ruimte hebben om te reserveren voor onverwachte uitgaven.
In het gewijzigde artikel 36, eerste lid, WWB is de basis voor de Langdurigheidstoeslag opgenomen:
“Het college verleent op aanvraag een Langdurigheidstoeslag aan een persoon van 21 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar, die langdurig een laag inkomen en geen in aanmerking te nemen vermogen als bedoeld in artikel 34 heeft en geen uitzicht heeft op inkomensverbetering.”
In het gewijzigde artikel 8 WWB wordt bepaald dat de gemeenteraad een verordening dient vast te stellen met betrekking tot de Langdurigheidstoeslag waarin de hoogte van de Langdurigheidstoeslag en de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de begrippen langdurig en laag inkomen zijn geregeld.
De gemeente Amsterdam verstrekt een Langdurigheidstoeslag aan iedereen met een inkomen tot 110% van het sociaal minimum. Dat is de grens voor het gemeentelijk armoedebeleid. De grens wordt afgeleid van de bruto IOAW norm. Ook (deeltijd) werkenden kunnen een Langdurigheidstoeslag krijgen. Omdat studenten voldoende mogelijkheden hebben hun inkomenspositie te verbeteren worden zij uitgesloten van de Langdurigheidstoeslag.
De Gemeente mag zelf de hoogte van de toeslag bepalen. Verwacht wordt dat er tenminste aansluiting gezocht wordt bij de bedragen die onder de “oude” landelijke regeling golden.
Een aantal zaken is van belang. Een te laag bedrag doet geen recht aan het karakter van de Langdurigheidstoeslag, namelijk dat deze is bedoeld voor mensen die financieel geen mogelijkheden hebben gehad te reserveren voor onverwachte uitgaven. Een te hoog bedrag kan leiden tot het optreden van de armoedeval. Immers, wordt op enig moment een hoger inkomen bereikt, dan vervalt direct de hele toeslag.
In Amsterdam sluiten de bedragen nauw aan op de oude bedragen. De bedragen worden afgeleid van een percentage van de voor de persoon toepasselijke bijstandsnorm.
In dit artikel worden definities gegeven van begrippen die meer dan eens in de verordening voorkomen, en waarvan het van belang is dat er telkens hetzelfde onder wordt verstaan. In een aantal gevallen wordt verwezen naar definities in de wet om ervoor te zorgen dat er zoveel mogelijk aansluiting blijft bij de vigerende wetgeving.
1 De regeling is bedoeld voor mensen die gerekend vanaf de peildatum tenminste drie jaar een minimuminkomen hebben. Dat kunnen mensen met een uitkering zijn maar ook mensen met een inkomen dat structureel laag is.
2 Studenten worden uitgesloten van deze regeling aangezien zij voldoende mogelijkheden hebben voor inkomensverbetering. Het gaat om studenten die nog studeren maar ook om studenten die in de 3 jaar die voorafgaan aan de peildatum, gestudeerd hebben.
1 Een laag inkomen is een inkomen uit een minimum uitkering of een ander fiscaal inkomen dat niet hoger is dan de grens die geldt voor het gemeentelijk armoedebeleid. Die ligt in Amsterdam op 110% van het sociaal minimum. Om het mogelijk te maken de inkomens over afgesloten jaren aan de hand van jaaropgaves te toetsen is gekozen voor een bruto benadering. Waar dat niet mogelijk is, bijvoorbeeld omdat er geen opgave over een volledig jaar mogelijk is, kan gewerkt worden met bruto maandbedragen of zo nodig met netto bedragen.
2 Deelnemers aan een wettelijk schuldsaneringstraject of een minnelijke schuldregeling bij de gemeentelijke Kredietbank, lossen in het algemeen drie jaar af op een saneringskrediet. De aflossing wordt zodanig vastgesteld dat zij van hun inkomen, ook als dat hoger is dan het sociaal minimum, minder overhouden dan het sociaal minimum. In het gemeentelijk armoedebeleid wordt deze groep gerekend tot de doelgroep.
Artikel 4 Hoogte Langdurigheidstoeslag
De hoogte van de Langdurigheidstoeslag wordt voor huishoudens met inwonende minderjarige kinderen berekend naar een vast percentage van 40% van de som van de basisnorm inclusief vakantiereservering. Voor alleenstaande ouders wordt bij de som ook de maximale gemeentelijke toeslag gerekend.
De hoogte van de Langdurigheidstoeslag wordt voor huishoudens zonder inwonende minderjarige kinderen berekend naar een vast percentage van 25% van de basisnorm inclusief vakantiereservering. Voor alleenstaanden wordt bij de som ook de maximale gemeentelijke toeslag gerekend.
Het bedrag wordt naar boven afgerond op hele euro's.
Door de bedragen te koppelen aan de bijstandsnorm blijven de bedragen gelijke tred houden met de actuele ontwikkelingen die de bijstandsnorm doormaakt.
Aan de Langdurigheidstoeslag mag geen bestedingsbestemming gegeven worden.
Omdat de Langdurigheidstoeslag de reserveringsruimte en daarmee de bestedingsruimte vergroot, wordt verwacht dat de Langdurigheidstoeslag ingezet wordt voor noodzakelijke (vervangings)uitgaven.
Dit artikel, dat per 1 januari 2010 was vervallen, wordt weer toegevoegd in 2012. Hiermee wordt het college de mogelijkheid gegeven regels te stellen die erop gericht zijn aanvragers van de Langdurigheidstoeslag aan te spreken op hun eigen verantwoordelijkheid ten aanzien van hun zelfstandige bestaansvoorziening en maatschappelijke participatie, op basis van wederkerigheid.
Artikel 6 Voorkoming onbillijkheid of onredelijkheid
Niet alle voorkomende situaties kunnen voorzien worden. In een situatie waar strikte toepassing tot een onbillijke of onredelijke situatie leidt, heeft het College de bevoegdheid af te wijken van de verordening.