| Organisatie | Krimpen aan den IJssel |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Verordening Gemeentelijke adviescommissie omgevingskwaliteit Krimpen aan den IJssel 2023 |
| Citeertitel | Verordening adviescommissie omgevingskwaliteit gemeente Krimpen aan den IJssel 2023 |
| Vastgesteld door | gemeenteraad |
| Onderwerp | bestuur en recht |
| Eigen onderwerp |
Deze regeling vervangt hoofdstuk 9 van de Bouwverordening van de gemeente Krimpen aan den IJssel 2019.
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2024 | nieuwe regeling | 14-12-2023 | 1298383 |
Artikel 2. Taak en werkzaamheden Commissie
adviseert de commissie op verzoek van het college over het door de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap aanwijzen van een onroerende zaak als rijksmonument ingevolge artikel 3.1, tweede lid, van de Erfgoedwet of over het aan een locatie geven van de functie-aanduiding gemeentelijk monument op grond van artikel 4.2, eerste lid, van de Omgevingswet;
adviseert de commissie op verzoek van het college in een geval van een verkenning als bedoeld in artikel 5.48, tweede lid, van de Omgevingswet en in andere gevallen waarin het college een advies nodig acht in verband met een verkenning van een mogelijk bestaande of toekomstige opgave in de fysieke leefomgeving;
adviseert de commissie op verzoek van het college over het geven van beschikkingen op grond van regels in verordeningen op grond van artikel 149 van de Gemeentewet die een eis ten aanzien van de omgevingskwaliteit bevatten maar die niet in het omgevingsplan worden opgenomen omdat het geen onderwerp betreft waardoor de fysieke leefomgeving blijvend wordt veranderd. Bijvoorbeeld tijdelijke reclame in de openbare ruimte, voorwerpen op of bij de weg en de exploitatievergunning van horecabedrijven.
Artikel 3. Verplichte advisering
Het college wint altijd advies in van de commissie over een te nemen beslissing als bedoeld in:
De commissie bestaat uit maximaal 3 leden, de voorzitter en de ondervoorzitter daaronder begrepen. Het college benoemt de leden van de commissie. Het college kan daarnaast maximaal 3 plaatsvervangers benoemen die de leden bij afwezigheid kunnen vervangen. De gemeenteraad wordt over het besluit geïnformeerd.
Artikel 5. Benoeming leden commissie
Een eenmalige uitzondering op het bepaalde in het tweede lid kan worden gemaakt voor leden waarvan de benoeming per 31 december 2023 verloopt. Om de continuïteit van de advisering onder de Omgevingswet te waarborgen kunnen deze leden eenmalig voor een extra termijn van ten hoogste twee jaar worden herbenoemd.
De commissie brengt advies uit binnen een termijn van drie weken, tenzij het college goed gemotiveerd heeft aangegeven dat binnen een kortere termijn advies nodig is.
Artikel 8. Beraadslaging en standpuntbepaling
De vergaderingen waarin een of meer adviezen in het kader van informeel vooroverleg over aanvragen om omgevingsvergunning door of namens de commissie worden vastgesteld zijn openbaar. De openbaarheid geldt zowel voor de beraadslagingen als voor de beoordeling als de adviezen. Indien het college al dan niet op verzoek van de aanvrager een verzoek doet tot niet openbare behandeling, dan dient het college daarvoor een grondslag uit de Wet open overheid aan te geven.
Leden die als opdrachtgever, ontwerper of anderszins betrokken zijn bij de uitvoering van een activiteit waarvoor een aanvraag is gedaan waarover de commissie adviseert, onthouden zich van medewerking aan het desbetreffende advies en zijn tijdens de behandeling van en de besluitvorming over het advies niet in de vergadering aanwezig.
Artikel 9. Afdoening onder verantwoordelijkheid van de commissie
De commissie kan onverminderd het bepaalde in artikel 17.9, eerste lid, van de Omgevingswet de advisering over een aanvraag om een omgevingsvergunning of over de voorbereiding van een andere beschikking onder verantwoordelijkheid van de commissie overlaten aan een of meer daartoe aangewezen leden, of een subcommissie.
Artikel 11. Verwerking van het advies
Het college kan op kosten van de gemeente eenmaal per activiteit advies inwinnen bij een gemeentelijke adviescommissie van een andere gemeente. Een second opinion wordt pas gevraagd nadat de commissie de mogelijkheid tot heroverweging van het advies heeft gekregen. Het college stelt de commissie van het voornemen tot het plaatsen van opdracht tot het uitbrengen van een second opinion op de hoogte.
Artikel 13. Relatie met andere adviseurs
Bij het aanstellen van een supervisor, een kwaliteitsteam of een andere adviseur op het gebied van de omgevingskwaliteit, niet zijnde een lid of een adviseur van de commissie, draagt het college zorg voor een goede afstemming tussen de werkzaamheden van deze adviseur en de commissie.
De bij de inwerkingtreding van deze Verordening zitting hebbende leden van de Welstandscommissie blijven in functie tot het einde van het verstrijken van hun lopende benoemingstermijn. Om de continuïteit van de advisering onder de Omgevingswet te waarborgen kunnen deze leden eenmalig voor een extra termijn van ten hoogste twee jaar worden herbenoemd.
Artikel 17. Vervallen oude regeling
De regels met betrekking tot de commissie in hoofdstuk 9 van de Bouwverordening vervallen.
Dit besloot de raad van de gemeente Krimpen aan den IJssel in zijn openbare vergadering van 14 december 2023.
voorzitter
J.J. Luteijn
griffier
mr. O. Vliegenthart
Met de Omgevingswet (hierna: Ow) die naar verwachting op 1 januari 2024 in werking treedt, wordt het stelsel van ruimtelijke regels volledig herzien. De Ow bundelt de wetgeving en regels voor ruimte, wonen, infrastructuur, milieu, natuur en water. Belangrijk verbeterdoel van de Ow is een kader te bieden dat overheden meer afwegingsruimte biedt om doelen voor de leefomgeving te bereiken. “Decentraal, tenzij” is een belangrijk principe van de Ow. Dit betekent dat taken en bevoegdheden in principe bij het lokale bestuur, zoals de gemeente liggen. Alleen indien het gaat om een nationaal of internationaal belang of als dat doelmatiger of doeltreffender is, stelt het Rijk regels.
Eén van de doelen van de Ow is het bereiken van een goede omgevingskwaliteit (artikel 1.3 van de wet). Daarbij gaat het om het belang van aspecten als cultureel erfgoed, architectonische kwaliteit van bouwwerken, stedenbouwkundige kwaliteit en kwaliteit van natuur en landschap. Gemeenten hebben een grote vrijheid bij de wijze waarop zij het doel van een goede omgevingskwaliteit willen bereiken. Dat geldt ook voor de rol van de gemeentelijke adviescommissie (hierna: commissie, voor heen de welstandscommissie) daarbij. Een adequate invulling van de taak en de werkwijze van deze commissie is belangrijk voor een goede omgevingskwaliteit.
Op de dag van de inwerkingtreding van de Ow ontstaat van rechtswege een tijdelijk omgevingsplan. Dit omgevingsplan bestaat uit de bestemmingsplannen op grond van de Wet ruimtelijke ordening en uit een “bruidsschat” met wettelijke regels van het Rijk die onder de Ow vervallen.
In het tijdelijke omgevingsplan blijven de huidige welstandsregels van toepassing. Voor de huidige welstandscommissie komt echter de basis in de Woningwet te vervallen. De advisering over welstand kan onder de Ow worden ondergebracht bij een adviescommissie omgevingskwaliteit als bedoeld in artikel 17.9 Omgevingswet.
In het nieuwe omgevingsplan zal de gemeente op grond van de regels van de Ow een nieuwe afweging moeten maken over de welstandsregels die gewenst zijn. Dat kan natuurlijk op basis van de uitgangspunten in de bestaande welstandsnota.
De regels voor een welstandstoets zijn opgenomen in de artikelen 22.7 en 22.29 van de “bruidsschat” van het Rijk voor het tijdelijke bestemmingsplan en maken van rechtswege onderdeel uit van het tijdelijke omgevingsplan. Voor de welstandsnota geldt op grond van artikel 4.114, lid 1 van de Invoeringswet Ow dat deze na de inwerkingtreding van de Ow wordt aangemerkt als een beleidsregel, als bedoeld in artikel 4.19 van de Ow. Deze beleidsregel geldt niet voor een gebied of bouwwerk waarvoor geen redelijke eisen van welstand van toepassing zijn (welstandsvrij gebied).
Door middel van artikel 22.26 van de bruidsschat wordt bij de inwerkingtreding van de Ow in het omgevingsplan een vergunningsplicht opgenomen voor bouwactiviteiten (binnenplanse vergunning voor een omgevingsplanactiviteit).
In artikel 22.7 van de bruidsschat staat dat de volgende bouwwerken niet in ernstige mate in strijd mogen zijn met de redelijke eisen van welstand:
In artikel 22.29 van de bruidsschat staan de beoordelingsregels voor een binnenplanse omgevingsvergunning voor bouwen. Hierin is geregeld dat de gemeente een binnenplanse omgevingsplanvergunning alleen verleent als het bouwwerk niet in strijd is met redelijke eisen van welstand (artikel 22.29, lid 1, onder b). Deze eis geldt niet: voor gebouwen of gebieden waar geen welstandstoets geldt (artikel 22.29, lid 2 onder a); als het bevoegd gezag oordeelt dat het de omgevingsvergunning toch moet verlenen, ondanks een negatief advies van de welstandscommissie.
Uiterlijk 2032 moet het tijdelijke omgevingsplan door de gemeente zijn omgezet naar een nieuw omgevingsplan. In dat nieuwe plan bepaalt de gemeenteraad voor welke gebieden en voor welke bouwactiviteiten de beleidsregels op grond van artikel 4.19 van de Ow (welstandsnota) van toepassing zijn.
Commissie De gemeentelijke adviescommissie op grond van artikel 17.9 van de Ow.
Goede omgevingskwaliteit: "Een goede omgevingskwaliteit" is naast veiligheid en gezondheid opgenomen in de maatschappelijke doelstelling van de wet (artikel 1.3 van de wet). Dit geeft aan dat aspecten als cultureel erfgoed, architectonische kwaliteit van bouwwerken, stedenbouwkundige kwaliteit en kwaliteit van natuur en landschap belangrijk zijn. Het gaat daarbij zowel om de menselijke beleving van de fysieke leefomgeving als om de waarden die de maatschappij toekent aan de identiteit van gebieden (Kamerstukken II 2013-2014, 33962, nr. 3). De gemeente heeft de plicht de zorg voor de omgevingskwaliteit zelf in te vullen, inclusief het adviesstelsel op het gebied van de omgevingskwaliteit. Burgers kunnen, wanneer geen concrete gedragsbepalingen voorhanden zijn of deze niet toereikend blijken, ten aanzien van de het doel van een goede omgevingskwaliteit een beroep doen op de algemene zorgplicht op grond van de Ow.
Artikel 2 Taak en werkzaamheden
Dit lid beschrijft de adviestaak in algemene zin: het adviseren van de raad en het college van burgemeester en wethouders (hierna: college) op het gebied van de omgevingskwaliteit als bedoeld in artikel 1.3 van de Ow. De commissie adviseert dus niet over andere aspecten van de fysieke leefomgeving, zoals een veilige en gezonde fysieke leefomgeving. Ook het geven van voorlichting over de werkzaamheden van de commissie valt onder de adviestaak.
Dit betreft de advisering over aanvragen om een omgevingsvergunning of de advisering over een ontwerpbesluit als het college geen bevoegd gezag is. De commissie adviseert op verzoek van het college over een aanvraag voor:
1. een rijksmonumentenactiviteit met betrekking tot een monument
De wet definieert een rijksmonumentenactiviteit als volgt:
“Een activiteit inhoudende het slopen, verstoren, verplaatsen of wijzigen van een rijksmonument of een voorbeschermd rijksmonument of het herstellen of gebruiken daarvan waardoor het wordt ontsierd of in gevaar gebracht”.
De commissie adviseert niet over aanvragen om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit met betrekking tot archeologische rijksmonumenten. De commissie brengt advies uit met het oog op het behoud van cultureel erfgoed. Uitgangspunten daarbij zijn:
Een en ander volgt uit artikel 8.80 van het Besluit kwaliteit leefomgeving (hierna: Bkl) dat de beoordelingsregels voor de rijksmonumentenactiviteit bevat.
Voor rijksmonumentenactiviteiten met betrekking tot archeologische rijksmonumenten is de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (hierna: de Minister van OCW) aangewezen als advies- en instemmingsorgaan in de gevallen dat het college het bevoegd gezag is. Dit in verband met zijn verantwoordelijkheid voor de archeologische rijksmonumenten en met het landelijk overzicht en de vereiste specialistische kennis en ervaring die aanwezig zijn bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Ook is de Minister van OCW (mede) bevoegd tot toezicht en handhaving waar het gaat om archeologische rijksmonumenten. Behoud in situ (in de bodem) is hierbij het uitgangspunt.
De gemeenten spelen desalniettemin in de archeologie een cruciale rol. De afweging om archeologische monumenten in situ (in de bodem) dan wel ex situ (door ze op te graven) te behouden, wordt meestal door de gemeente gemaakt in het kader van het opstellen van het omgevingsplan en de belangenafweging bij de specifieke omgevingsplanactiviteiten waaraan een archeologische onderzoeksplicht is gekoppeld. De gemeente is op grond van artikel 5.130 van het Bkl verplicht om bij het opstellen van het omgevingsplan rekening te houden met het belang van het behoud van cultureel erfgoed, waaronder aantoonbaar te verwachten archeologische monumenten. Daarbij kan de aantoonbaar te verwachten aanwezigheid van archeologische monumenten van invloed zijn op onder meer de toedeling van functies aan locaties – bijvoorbeeld de keuze om geen parkeergarage toe te staan op een locatie met hoge archeologische waarde – of op de inhoud van in het omgevingsplan op te nemen beschermende regels of beoordelingsregels.
2.een omgevingsplanactiviteit die betrekking heeft op een voorbeschermd gemeentelijk monument of een gemeentelijk monument.
De bescherming van monumenten of archeologische monumenten als gemeentelijk monument gebeurt door aan het monument of archeologisch monument in het omgevingsplan de functie-aanduiding gemeentelijk monument te geven. Met een voorbereidingsbesluit kan voorbescherming worden geboden aan een locatie waarvoor wordt overwogen deze de functie-aanduiding gemeentelijk monument te geven.
De Minister van OCW vraagt ingevolge de Erfgoedwet altijd advies aan het college van de gemeente waar een monument of archeologisch monument zich bevindt, alvorens te besluiten het aan te wijzen als rijksmonument. In dat geval is de commissie adviseur van het college. De commissie is ook adviseur in geval het college het voornemen heeft een monument of archeologisch monument aan te wijzen als gemeentelijk monument (door de locatie de functie-aanduiding gemeentelijk monument te geven).
Dit onderdeel geeft invulling aan de mogelijkheid als bedoeld in artikel 17.9, tweede lid, van de Omgevingswet om de commissie in te schakelen bij het ontwikkelen van beleid voor de kwaliteit van de fysieke leefomgeving. Zoals hierboven vermeld gaat het uitsluitend om beleid op het gebied van de omgevingskwaliteit.
Dit onderdeel gaat over de opgavegerichte advisering in verband met een verkenning van een mogelijk bestaande of toekomstige opgave.
Dit onderdeel betreft de ontwerpgerichte advisering. Deze taak is soms ondergebracht bij een ambtelijk ontwerpteam, een kwaliteitsteam, regievoerder of supervisor voor de planontwikkeling in (delen van) de gemeente. Dit onderdeel biedt de mogelijkheid deze adviseurs in de commissie op te nemen. Dit gebeurt door benoeming van deze adviseurs als lid van de commissie.
Dit onderdeel heeft betrekking op vooroverleg bij een vergunningaanvraag. Veel gemeenten kennen een procedure (of vaste gedragslijn) voor het aanvragen van een beginseluitspraak omgevingsvergunning, waarin ook de welstand- en monumentencommissies worden geraadpleegd. Die praktijk kan op grond van dit onderdeel worden voortgezet. De initiatiefnemer is onder de Ow verantwoordelijk voor het aanvragen de vereiste (deel)vergunningen. Het is aan hem of haar om de verschillende eisen op elkaar af te stemmen. Vooral bij complexe projecten is vooroverleg van groot belang.
Gemeenten kunnen er onder de Ow voor kiezen om ook met betrekking tot het stellen van maatwerkvoorschriften (nieuw instrument) advies te vragen. Dit in verband met het uiterlijk van bouwwerken, de zorg voor cultureel erfgoed en werelderfgoed en andere zaken die de omgevingskwaliteit betreffen.
Artikel 3 Verplichte advisering
Dit artikel sluit aan op de verplichte adviezen op grond van artikel 17.9 van de Omgevingswet.
Artikel 4 Samenstelling commissie
Dit lid geeft invulling aan artikel 17.7, eerste lid, van de Omgevingswet, waarin is bepaald dat de raad het aantal leden vaststelt.
Dit lid geeft aan dat de leden als deskundigen en dus op persoonlijke titel en op grond van hun persoonlijke kwalificaties worden benoemd. Hun lidmaatschap is niet afhankelijk van het bekleden van een bepaalde functie of het hebben van een bepaalde hoedanigheid. De leden vertegenwoordigen geen bijzondere belangen. Dat betekent bijvoorbeeld dat belangenorganisaties op het gebied van de omgevingskwaliteit geen vertegenwoordigers in de commissie hebben. De leden moeten hun functie onafhankelijk uitoefenen. Daarnaast beschikken de leden over gedegen inzicht in maatschappelijke verhoudingen, dit op grond van maatschappelijke kennis en ervaring.
De wet schrijft voor dat binnen de commissie minstens 2 leden deskundig dienen te zijn op het gebied van de monumentenzorg, en dat die in ieder geval worden betrokken bij de advisering over een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit met betrekking tot een monument. Volgens de Memorie van toelichting dient de commissie ten minste over deskundigheid op het gebied van cultuurhistorie, bouw- en architectuurhistorie, restauratiearchitectuur, landschap en stedenbouw te beschikken (Kamerstukken II 2014-2015, 33962 nr. 3, p. 581). Het is mogelijk dat één persoon meerdere disciplines in zich verenigt.
Deze leden hebben betrekking op de benoemingstermijn als bedoeld in artikel 17.7, eerste lid, van de Omgevingswet. Het eerste lid regelt de benoeming voor de eerste termijn. Het tweede lid ziet toe op de herbenoeming. De regels voor de herbenoeming zijn alleen van toepassing op de leden, niet op hun plaatsvervangers. In aanvulling op bijvoorbeeld het derde lid kunnen in de samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeente en De derde partij praktische afspraken worden gemaakt over bijvoorbeeld het gefaseerd aftreden van de leden van de commissie zodat continuïteit van lokale kennis behouden blijft.
Artikel 6 Ondersteuning van de commissie
Dit artikel spreekt voor zich.
In de Omgevingswet is geen termijn gesteld waarbinnen de commissie moet adviseren. Wel is in de Omgevingswet een termijn opgenomen waarbinnen een besluit op een aanvraag moet worden genomen. Daarom kan het college op grond van het eerste lid aangeven binnen welke termijn een advies wordt verwacht. Deze termijn mag volgens artikel 3:6 van de Awb niet zodanig kort zijn, dat de commissie zijn taak niet meer kan vervullen.
Indien geen advies wordt uitgebracht binnen de genoemde adviestermijn, staat dit de besluitvorming door het college niet in de weg (artikel 3:6, tweede lid, van de Awb).
Artikel 8 Beraadslaging en standpuntbepaling
Dit lid is een nadere regeling van uitwerking van de wettelijke eis van openbaarheid als bedoeld in artikel 17.9, vijfde lid, van de Omgevingswet.
Uit artikel 4:7 van de Awb volgt de beperkte verplichting dat de mogelijkheid tot toelichting van een plan ten overstaan van de commissie dient te worden geboden aan de aanvrager van de omgevingsvergunning. Anderen hebben geen spreekrecht.
De verplichting tot openbaar geldt in zijn algemeenheid en beperking daarop wordt geregeld door de Wet open overheid.
Uit artikel 4:8 van de Awb kan volgen dat een derde-belanghebbende die naar verwachting bedenkingen heeft tegen een project, in de gelegenheid wordt gesteld om een zienswijze naar voren te brengen. Het spreekrecht van derden beperkt zich tot om een toelichting te geven op hun belangen. Tijdens beraadslagingen hebben derden geen spreekrecht.
Dit lid ziet erop toe dat in de vergadering voldoende leden met specialistische kennis aanwezig zijn, zodat een deskundig oordeel kan worden gevormd. Het borgt ook de wettelijke eis dat enkele leden die deskundig zijn op het gebied van de monumentenzorg in ieder geval worden betrokken bij de advisering over een aanvraag omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit (artikel 17.9, eerste lid, van de Omgevingswet).
Met deze bepaling worden -verstrengeling van belangen en vooringenomenheid tegengegaan.
Dit lid verwijst naar de Awb die uitvoerders van wetten een geheimhoudingsplicht oplegt ten aanzien van gegevens waarvan zij het vertrouwelijke karakter kennen of redelijkerwijs moeten vermoeden. Op grond van artikel 2:5, tweede lid, van de Awb is de plicht tot geheimhouding ook van toepassing op instellingen die een wettelijke taak uitvoeren. Daaronder vallen ook adviesorganen. Dit lid plaatst buiten twijfel dat de geheimhoudingsplicht ook op de commissie en de daarvoor werkzame personen van toepassing is.
Artikel 9 Afdoening onder verantwoordelijkheid van de commissie
Dit artikel geeft de mogelijkheid om de advisering namens de commissie over te laten aan een of meer leden, al dan niet in een vaste samenstelling als subcommissie. De commissie blijft verantwoordelijk voor het advies. Daarbij moet wel rekening worden gehouden met de wettelijke eis dat enkele leden die deskundig zijn op het gebied van de monumentenzorg in ieder geval worden betrokken bij de advisering over een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit (artikel 17.9, eerste lid, van de Omgevingswet).
Dit artikel geeft de commissie de bevoegdheid zich ten behoeve van de advisering te laten voorlichten door ambtenaren (eerste lid) of door externe deskundigen (tweede lid). Een ambtenaar of een andere deskundige kan op grond van het derde lid op uitnodiging van de commissie aanwezig zijn bij de vergaderingen of als adviseur deelnemen aan de beraadslagingen.
Deze regeling sluit aan op de bestaande praktijk, waarbij de commissies afhankelijk van de behoefte, specifieke adviseurs inschakelen (bijvoorbeeld een specialist op het gebied van historische interieurs of een specialist op het gebied van duurzaam bouwen).
Over het inschakelen van een adviseur en de daarvoor te maken kosten moeten afspraken worden gemaakt in de samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeente en De derde partij.
Artikel 11 Gebruik maken van het advies
Dit lid ziet toe op het vragen van een second opinion aan een gemeentelijke adviescommissie omgevingskwaliteit van bijvoorbeeld een andere gemeente, in het geval dat het college zich niet kan verenigen met het advies van de commissie. Omwille van de rechtszekerheid en oneindig ‘shoppen’ te voorkomen is dit ten hoogste een keer per activiteit toegestaan.
Een advies van de commissie dat voldoet aan de wettelijke eisen van zorgvuldigheid en motivering als bedoeld in artikel 17.9, derde lid, van de wet, behoeft in beginsel geen nadere motivering. Een nadere motivering is wel vereist in geval een aanvrager of een derde-belanghebbende een contra-advies heeft overgelegd, dan wel gemotiveerd aanvoert dat het advies in strijd is met de geldende beoordelingscriteria (zie bijvoorbeeld de uitspraak van 6 mei 2009, ECLI:NL: RVS:2009:BI2952).]
Dit lid is opgenomen met het oog op een goede vervulling van de adviestaak van de commissie. Daarvoor is nodig dat de commissie inzicht heeft in hoe het college omgaat met de uitgebrachte adviezen.
De commissie stelt een reglement van orde vast.
Het tweede lid geeft aan de hand van de modelverordening van de Vereniging Nederlandse Gemeenten aan welke onderwerpen in ieder geval in het reglement van orde worden opgenomen.
Dit lid regelt de bekendmaking van het reglement van orde. Dat kan in de vorm van een bijlage bij deze verordening maar ook als aparte bekendmaking met een verwijzing naar deze verordening.
Artikel 13 Relatie met andere adviseurs
Dit artikel regelt een goede afstemming tussen de werkzaamheden van andere adviseur(s) op het gebied van de omgevingskwaliteit en de commissie. Het inschalen van andere adviseurs moet worden geregeld in een samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeente en De derde partij.
Dit artikel regelt de vergoeding die de leden en de adviseurs, als bedoeld in artikel 10, tweede lid, ontvangen. Dit wordt geregeld in de vorm van een overeenkomst, die aansluit bij de leges uit de legesverordening.
De jaarverslaglegging als bedoeld in artikel 17.9, zesde lid, van de Omgevingswet kan voor de raad aanleiding zijn voor bijstelling van het gemeentelijk beleid. Om die reden moet het verschijnen van het jaarverslag goed aansluiten op de jaarlijkse beleids- en begrotingscyclus in de gemeente.
Dit artikel spreekt voor zich.