Beleidsregels minimaregelingen en bijzondere bijstand gemeente Heemskerk 2024

In deze beleidsregels staan de kosten die vergoed kunnen worden via minimaregelingen en via bijzondere bijstand. De minimaregelingen en bijzondere bijstand kunnen naast elkaar bestaan. Bij de beoordeling van een aanvraag is het verschil dat voor de minimaregelingen andere toetsingsregels gelden dan voor bijzondere bijstand.

Toegang tot de minimaregelingen hebben inwoners met een inkomen tot 110% en voor de Collectieve Ziektekostenverzekering Minima tot 130% van de toepasselijke bijstandsnorm. Voor bijzondere bijstand geldt een draagkracht berekening. Ook inwoners die (iets) meer verdienen dan 100% van de bijstandsnorm, kunnen op basis van een draagkrachtberekening gedeeltelijk aanspraak maken. Op deze manier wordt de armoedeval voor de inwoners beperkt.

De minimaregelingen bestaan uit:

• -

  Maatschappelijke activiteiten voor volwassenen

• -

  Het Kindpakket

• -

  Collectieve Ziektekostenverzekering Minima (CZM)

Bijzondere bijstand kan bestaan uit:

• -

  Gemeentelijke toeslagen

• -

  Individuele verstrekkingen

• -

  Overige kosten

Daarnaast zijn er nog de wettelijke inkomensvoorzieningen zoals de Individuele inkomenstoeslag en de studietoeslag.

Artikel 1. Begripsomschrijving

• 1.

  De begripsbepalingen van de Participatiewet en de Algemene wet bestuursrecht zijn op deze beleidsregels van toepassing. In dit document wordt verstaan onder:

  • a.

    College: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Heemskerk;

  • b.

    De wet: de Participatiewet (PW);

  • c.

    Bijzondere bijstand: de bijstand als bedoeld in artikel 35 van de wet die bestemd is voor de uit bijzondere omstandigheden voortvloeiende noodzakelijke kosten die niet kunnen worden voldaan uit het relevante inkomen of het in aanmerking te nemen aanwezige vermogen;

  • d.

    De bijstandsnorm: de norm als bedoeld in artikel 5 onder c van de wet, zonder toepassing van de kostendelersnorm zoals bedoeld in artikel 22a van de wet;

  • e.

    Studietoeslag: de toeslag als bedoeld in artikel 36b, eerste lid van de wet voor personen, inwoners die als rechtstreeks gevolg van een ziekte of gebrek structureel niet in staat zijn naast de studie inkomsten te verwerven;

  • f.

    Individuele inkomenstoeslag: de toeslag als bedoeld in artikel 36, eerste lid van de wet voor personen die langdurig een laag inkomen hebben, geen in aanmerking te nemen vermogen en geen uitzicht op inkomensverbetering;

  • g.

    Inkomen: het inkomen als bedoeld in artikel 31,32 en 33 van de wet;

  • h.

    Draagkracht: dat deel van het inkomen, vermogen of andere middelen waarmee rekening wordt gehouden bij bijstandsverlening

  • i.

    Eigen bijdrage: het bedrag dat de aanvrager zelf moet betalen op grond van de regels van de voorliggende voorziening.

  • j.

    Minimaregelingen: regelingen voor mensen met een laag inkomen.

Algemene bepaling

Recht op een tegemoetkoming op grond van dit hoofdstuk bestaat voor de alleenstaande, alleenstaande ouder met zijn ten laste komende kinderen of het gezin. Het inkomen bedraagt maximaal 110% van de toepasselijke bijstandsnorm, exclusief vakantietoeslag, tenzij anders in deze beleidsregels is aangegeven. Ook gelden de vermogensregels zoals bedoeld in artikel 34 van de wet.

Voorwaarden, algemeen

• o

  Aanvrager moet inwoner zijn van de gemeente Heemskerk.

• o

  Personen, die niet tot de personenkring van de bijstand behoren op grond van artikel 13 van de wet, worden uitgesloten.

• o

  Het maximale vrij te laten vermogen is gelijk aan het bepaalde in artikel 34 van de wet.

• o

  De minimaregelingen moeten worden aangevraagd via een daartoe ontwikkeld aanvraagformulier via de gemeentelijke website.

• o

  De vergoeding kan niet worden verstrekt met terugwerkende kracht.

• o

  Aanvrager moet zich legitimeren volgens de wettelijke voorschriften.

• o

  De minimaregelingen kunnen in natura worden verstrekt.

• o

  Voor de maximale vergoedingen per kalenderjaar of anderszins wordt verwezen naar de vergoedingenlijst minimaregelingen en bijzondere bijstand gemeente Heemskerk, in de bijlage.

Artikel 2. Maatschappelijke activiteiten voor volwassenen

Maatschappelijke activiteiten voor volwassenen is een regeling die bedoeld is voor sociaal culturele activiteiten voor volwassenen. Als een volwassen inwoner bijvoorbeeld lid wil worden van een voetbalclub, dan is dat een sociaal culturele activiteit. Hij/zij kan dan een vergoeding voor de kosten vragen via deze vorm van bijstand.

• 1.

  De vereisten (in aanvulling op de algemene voorwaarden) zijn:

  • a.

    De aanvrager moet 18 jaar en ouder zijn;

  • b.

    Op datum aanvraag op jaarbasis een inkomen hebben van maximaal 110% van de toepasselijke bijstandsnorm, exclusief vakantietoeslag;

  • c.

    Kosten maken voor deelname aan sociaal culturele activiteiten.

• 2.

  Geen recht als bedoeld in lid 1 hebben:

  • a.

    Thuiswonende kinderen van 18 jaar en ouder die studeren;

  • b.

    Ex-studenten die korter dan een jaar geleden een dagopleiding hebben beëindigd.

Artikel 3. Kindpakket

Het Kindpakket is een regeling voor inwoners van Heemskerk met een laag inkomen en kinderen. Zij kunnen een vergoeding vragen voor de kosten van hun kinderen van maatschappelijke, sportieve en culturele activiteiten. Bijvoorbeeld schoolkosten, schoolkamp, een fiets, computer/laptop/tablet, muziekles, zwemles en afzwemmen voor diploma A en B.

• 1.

  De vereisten (in aanvulling op de algemene voorwaarden) zijn:

  • a.

    Dat het gaat om ouder(s) en verzorger(s) met ten laste komend(e) kind(eren) van vier tot achttien jaar;

  • b.

    Die op de datum van aanvraag op jaarbasis een inkomen hebben van maximaal 110% van de toepasselijke bijstandsnorm, exclusief vakantietoeslag;

  • c.

    Kosten maken voor maatschappelijke, sportieve en culturele activiteiten van hun kinderen.

• 2.

  In afwijking van lid 1 onder b komen ook in aanmerking voor een vergoeding inwoners met een inkomen dat hoger is dan de inkomensgrens van 110% die:

  • a.

    Ten laste komende kinderen van vier tot achttien jaar hebben en

  • b.

    Ondersteuning ontvangen op grond van de Wet op de gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) of de wet sanering natuurlijke personen (WSNP).

• 3.

  De tegemoetkoming kan in natura worden verstrekt aan de aanvrager. Dit kan de aanvrager aangeven op het aanvraagformulier. Als de aanvrager geen officiële nota’s kan inleveren wordt dit bedrag eveneens overgemaakt in natura naar de aanbieder.

• 4.

  Jeugdfonds Sport en Cultuur (JFSC):

  • a.

    In afwijking van lid 1 b komen in aanmerking inwoners met kinderen, met een inkomen tot 120% van de toepasselijke bijstandsnorm, exclusief vakantietoeslag;

  • b.

    Een aanvraag wordt gedaan via een intermediair (tussenpersoon);

  • c.

    Voor de kosten van deelname aan sport en cultuur activiteiten (waaronder ook zwemles en afzwemmen voor diploma A en B);

  • d.

    De in dit artikel bedoelde tegemoetkoming wordt in natura verstrekt door rechtstreekse betaling aan de aanbieder door het JFSC;

  • e.

    Voor het gebruik van het Jeugdfonds Sport en Cultuur zijn spelregels opgesteld.

• 5.

  Kosten van een laptop/tablet/computer kunnen worden vergoed. Voorwaarden zijn:

  • a.

    Het ten laste komend kind moet tussen negen en achttien jaar zijn;

  • b.

    Het kind is een ten laste komend kind conform artikel 4 Participatiewet en moet op een school voor basisonderwijs of voortgezet onderwijs of op een beroepsopleiding (MBO) zitten;

  • c.

    Eens in vijf jaar, per gezin;

  • d.

    Er gelden maximum bedragen, zie bijlage.

• 6.

  Kosten voor een fiets kunnen worden vergoed. De voorwaarden zijn:

  • a.

    Het ten laste komend kind moet tussen zes en achttien jaar zijn;

  • b.

    Geen fiets hebben, of de fiets is dringend aan vervanging toe;

  • c.

    Er gelden maximum bedragen en leeftijdscategorieën, zie bijlage.

Artikel 4. Bijdrage aan de Collectieve zorgverzekering Minima (CZM)

Voor inwoners met een inkomen van minder dan 130% exclusief vakantiegeld van de bijstandsnorm bestaat de optie van een collectieve zorgverzekering voor minima (CZM). Dit is een zorgverzekering die bestaat uit een basisverzekering en een aanvullende verzekering. Hiermee wordt het mogelijk gemaakt dat personen die deelnemen aan een CZM een uitgebreidere vergoeding kunnen krijgen van medische kosten.

• 1.

  De vereisten (in aanvulling op de algemene voorwaarden) voor deelname zijn:

  • a.

    Die op datum aanvraag een inkomen hebben van minder dan 130% van de bijstandsnorm, exclusief vakantiegeld;

  • b.

    Dat het eigen risico wordt meeverzekerd of er kan gekozen worden voor gespreid betalen;

  • c.

    Dat de deelnemer aan de CZM zelf zorg draagt voor betaling van de CZM aan de zorgverzekeraar;

  • d.

    Voor het recht op deelname aan de CZM wordt geen vermogensgrens toegepast.

• 2.

  Door deelname komt de deelnemer in aanmerking voor een door de Zorgverzekeraar vast te stellen collectiviteitskorting op de aanvullende premie;

• 3.

  Door deelname komt de deelnemer in aanmerking voor een door het college bepaalt bedrag als tegemoetkoming per deelnemer per maand, ongeacht de aanvullende pakketkeuze;

• 4.

  Het college kan de hoogte van de tegemoetkoming aan de CZM jaarlijks wijzigen;

• 5.

  Als (tussentijds) niet (meer) wordt voldaan aan de inkomensvoorwaarden, stopt de deelname aan de CZM.

Artikel 5. De aanvraag

• 1.

  Om in aanmerking te komen voor bijzondere bijstand wordt een aanvraag vooraf ingediend.

• 2.

  De aanvraag om bijzondere bijstand wordt door gehuwden en daarmee gelijkgestelden gezamenlijk aangevraagd en ondertekend, of door één van hen met schriftelijke toestemming van de ander.

• 3.

  Als de aanvraag later wordt ingediend is het verlenen van bijzondere bijstand met terugwerkende kracht mogelijk tot maximaal drie maanden voor de indiening van de aanvraag. De noodzaak moet wel vastgesteld kunnen worden.

• 4.

  Als de aanvraag na drie maanden wordt ingediend zal beoordeeld worden of er sprake is van bijzondere omstandigheden of dringende redenen die alsnog kunnen leiden tot het verlenen van bijzondere bijstand.

Artikel 6. Beoordeling van de aanvraag

• 1.

  De aanvraag om bijzondere bijstand wordt beoordeeld aan de hand van de volgende criteria:

  • a.

    Doen de kosten zich voor?

  • b.

    Zijn de kosten in het individuele geval noodzakelijk?

  • c.

    Vloeien de kosten voort uit bijzondere individuele omstandigheden?

  • d.

    Kunnen de kosten worden voldaan uit de eigen draagkracht?

• 2.

  Er is geen recht op bijzondere bijstand als:

  • -

    Er een toereikende voorliggende voorziening is of

  • -

    Als de voorliggende voorziening besluit dat de kosten niet worden vergoed.

• 3.

  Het college kan besluiten om een onafhankelijk medisch onderzoek uit te laten voeren om de medische noodzaak van de kosten vast te stellen.

Artikel 7. Vorm van de bijstand

• 1.

  Tenzij deze beleidsregels anders bepalen, wordt de bijzondere bijstand verstrekt als een uitkering om niet (zonder terugbetalingsverplichting).

• 2.

  De bijzondere bijstand kan verder worden verleend in de vorm van een renteloze geldlening of borgstelling in de gevallen die genoemd worden in artikel 48, tweede lid van de wet.

• 3.

  De bijzondere bijstand voor inrichtingskosten wordt in de regel verleend in de vorm van een geldlening.

• 4.

  Periodieke bijzondere bijstand wordt voor twaalf maanden verleend. Jaarlijks wordt een heronderzoek gedaan naar de noodzaak en de omvang van de bijstand en naar de in aanmerking te nemen middelen. Herbeoordeling vindt plaats op basis van de op dat moment geldende beleidsregels.

• 5.

  In uitzondering op lid 4 kan bijzondere bijstand voor een langere duur worden toegekend.

Artikel 8. Uitbetaling van de bijzondere bijstand

• 1.

  De bijzondere bijstand wordt verleend voor daadwerkelijk gemaakte kosten. Als de aanvraag is toegekend, ontvangt de aanvrager alleen bijzondere bijstand voor de kosten waarvoor Betalingsbewijzen of offertes (proforma nota’s) zijn ingediend.

• 2.

  Bijzondere bijstand kan in natura worden verstrekt.

• 3.

  In situaties waarin de aanvrager de kosten eerst zelf moet betalen maar dat niet kan, kan de bijstand in overleg met de aanvrager rechtstreeks aan de aanbieder worden betaald.

• 4.

  Periodieke bijzondere bijstand wordt toegekend zolang de noodzaak aanwezig is. Er wordt jaarlijks een heronderzoek gedaan bij de inwoners die geen uitkering van de gemeente ontvangen.

• 5.

  De bijzondere bijstand wordt teruggevorderd als blijkt dat het geld niet is besteed aan dat waarvoor het bestemd is.

Artikel 9. Draagkracht

• 1.

  De draagkracht wordt telkens voor een periode van twaalf maanden vastgesteld, beginnende op de eerste dag van de maand waarin de kosten gemaakt zijn.

• 2.

  De draagkracht kan voor een kortere of langere periode vastgesteld worden, indien de periode waarop de kosten betrekking hebben daartoe aanleiding geeft.

• 3.

  De draagkracht wordt in één keer met de bijzondere bijstand verrekend.

• 4.

  In afwijking van het 3 lid wordt, in geval van periodieke bijzondere bijstand, de draagkracht verrekend naar rato van het aantal maanden van de periode waarop deze bijstand betrekking heeft.

• 5.

  Een vastgestelde draagkracht of draagkrachtperiode kan slechts gewijzigd worden, indien een wijziging van de persoonlijke of financiële situatie van de belanghebbende daartoe aanleiding geeft.

Artikel 10. Het vermogen

• 1.

  Het vermogen boven de vermogensgrens als bedoeld in artikel 34 van de wet wordt geheel als draagkracht beschouwd.

• 2.

  Het vermogen in de eigen woning met bijbehorend erf als bedoeld in artikel 34 lid 2 onderdeel d van de wet wordt in aanmerking genomen, voor zover tegeldemaking of (verdere) bezwaring hiervan in alle redelijkheid niet kan worden verlangd.

Artikel 11. Het inkomen

• 1.

  Tenzij in deze beleidsregels anders is bepaald, hebben de aanvragers draagkracht:

  • a.

    Als het (gezamenlijk) inkomen meer bedraagt dan 110% van de voor hen geldende bijstandsnorm, inclusief vakantietoeslag en/of

  • b.

    Een vermogen boven de in artikel 34, lid 3 van de wet genoemde vermogensgrens.

• 2.

  Bij de vaststelling van het inkomen wordt een verstrekte studietoeslag en individuele inkomenstoeslag buiten beschouwing gelaten;

• 3.

  Indien de alleenstaande, de alleenstaande ouder of een van de echtgenoten de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, wordt voor de vaststelling van de hoogte van de algemene bijstand een in de vorm van een periodieke uitkering ontvangen particuliere oudedagsvoorziening buiten beschouwing gelaten tot het bedrag in artikel 33 lid 5 van de wet;

• 4.

  Bij de bepaling van de draagkracht wordt uitgegaan van de bijstandsnorm zonder rekening te houden met eventuele kostendelers;

• 5.

  In afwijking van het eerste lid wordt een deel van het netto inkomen dat hoger ligt dan 110% van de geldende bijstandsnorm bestempeld als ‘draagkracht’. Dit deel wordt in mindering gebracht op de verstrekking. Zie onderstaande tabel.

  Draagkrachtpercentages:

  Hoogte van het inkomen	Draagkracht
  tot 110% van de geldende bijstandsnorm	geen draagkracht
  tussen de 110% en de 150 van de geldende bijstandsnorm	25% van het meerdere inkomen
  meer dan 150% van de geldende bijstandsnorm	50% van het meerdere inkomen

• 6.

  Bij de vaststelling van het inkomen wordt uitgegaan van het gemiddelde inkomen van de aanvrager(s) gedurende zes maanden voorafgaande aan de aanvraag, tenzij dit geen juist inzicht geeft.

Algemene bepaling

Bijzondere bijstand voor de toeslagen zoals, in dit hoofdstuk, worden verstrekt in aanvulling op de bijstandsnorm of het inkomen als hier de noodzaak voor bestaat. In afwijking van artikel 11 eerste lid wordt bij de berekening van deze toeslag het inkomen boven 100% van de bijstandsnorm meegenomen. Het (netto) inkomen boven deze norm en het vermogen boven de in de wet genoemde vrijlatingsgrenzen wordt volledig meegenomen.

Artikel 12. Jongerentoeslagen

• 1.

  Een alleenstaande of een alleenstaande ouder van 18, 19 of 20 jaar heeft slechts recht op bijzondere bijstand voor zover de noodzakelijke kosten van het bestaan van de aanvrager uitgaan boven de toepasselijke bijstandsnorm en voor deze kosten geen beroep gedaan kan worden op de ouders omdat:

  • a.

    de middelen van de ouder(s) niet toereikend zijn, óf

  • b.

    de aanvrager redelijkerwijs het onderhoudsrecht tegenover zijn ouder(s) niet ten gelde kan maken.

• 2.

  Van noodzakelijke bestaanskosten, die de toepasselijke bijstandsnorm te boven gaan, als bedoeld in artikel 12 van de wet kan uitsluitend sprake zijn als de aanvrager zelfstandige huisvesting heeft en deze huisvesting noodzakelijk is.

• 3.

  Van noodzakelijke zelfstandige huisvesting als bedoeld in lid 2 is in ieder geval sprake indien:

  • a.

    de jongere als tenminste twaalf maanden zelfstandig woont, of

  • b.

    de jongere met een partner en/of kind een gezin vormt of

  • c.

    de ouder (s) is / zijn overleden of woont / wonen in het buitenland of

  • d.

    de jongere in het kader van de Wet op de Jeugdwet buiten het gezin is geplaatst of

  • e.

    er sprake is van een ernstig verstoorde relatie met de ouder(s).

• 4.

  Voor de alleenstaande jongere of alleenstaande ouder, als bedoeld in lid 1, wordt de bijzondere bijstand vastgesteld op ten hoogste het verschil tussen de norm als bedoeld in artikel 20, lid 1 en 2 sub a van de wet en de norm als bedoeld in artikel 21, sub a van de wet.

• 5.

  De bijzondere bijstand voor jongeren van 18 tot 21 jaar, die in een inrichting verblijven, kan onder de voorwaarden genoemd in het eerste en het tweede lid van dit artikel bijzondere bijstand worden toegekend conform artikel 23 van de wet.

Artikel 13. Toeslag Alleenstaande Ouderkop

Aan alleenstaande ouders, die:

• -

  Volgens de Belastingdienst een toeslagpartner hebben en daardoor geen alleenstaande ouderkop ontvangen en

• -

  Een inkomen hebben op bijstandsniveau.

Kan bijzondere bijstand worden verleend voor het bedrag dat door de Belastingdienst zou worden toegekend als er geen toeslagpartner zou zijn.

Artikel 14. Woonkostentoeslag

De woonkostentoeslag is een tijdelijke aanvulling op het inkomen om de huur of hypotheek te kunnen betalen. Als het inkomen plotseling minder is geworden door bijvoorbeeld een ziekte, een scheiding of bij werkloosheid. De huur of hypotheek is hoger dan de huurtoeslaggrens en de aanvrager heeft geen recht op huurtoeslag.

Met de woonkostentoeslag heeft de inwoner tijd om ondertussen andere woonruimte te vinden. Als de aanvrager woonkostentoeslag ontvangt, is hij/zij verplicht goedkopere woonruimte te zoeken.

• 1.

  Recht op woonkostentoeslag:

  • a.

    De woonkosten voor een huurwoning of gehuurde woonwagen of gehuurde woonboot:

    • -

      Als de huur valt binnen de grenzen van de Wet op de huurtoeslag, maar

    • -

      De aanvrager buiten zijn schuld gelegen omstandigheden (nog) geen huurtoeslag krijgt.

• Dan kan het college een tijdelijke woonkostentoeslag verlenen ter hoogte van de huurtoeslag, als deze wel zou zijn toegekend.

  • b.

    Dan kan het college een tijdelijke woonkostentoeslag verlenen ter hoogte van de huurtoeslag, als deze wel zou zijn toegekend.

    • -

      Het moet gaan om een eigen woning en door de aanvrager zelf bewoond, en

    • -

      De kosten van deze woning blijven binnen de grenzen van de Wet op de huurtoeslag voor de huurwoningen met vergelijkbare kosten.

• Dan kan een tijdelijke woonkostentoeslag worden verleend ter hoogte van de huurtoeslag die bij een huurwoning met vergelijkbare kosten zou gelden.

  • c.

    Woonkostentoeslag voor woonkosten boven de maximale huurprijs:

    • -

      Het kan gaan om zowel een huur- of een eigen woning

    • -

      De woonkosten zijn hoger dan de maximale huurprijs zoals omschreven in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag.

• Dan kan een woonkostentoeslag worden verleend ter hoogte van het verschil tussen de maximale huur en de werkelijke huur of tabel van de Belastingdienst.

• 2.

  Berekening van de woonkostentoeslag gebeurt als volgt:

  • • -

      De woonkostentoeslag zoals genoemd in lid 1 onder a en b wordt berekend volgens de berekeningssystematiek van de huurtoeslag. Deze berekening is terug te vinden op www.toeslagen.nl. Eventuele inkomsten boven de toepasselijke bijstandsnorm worden volledig op de berekende toeslag in mindering gebracht (100%).

    • -

      De woonkostentoeslag zoals genoemd in lid 1 onder c is het verschil tussen de werkelijke woonkosten en het maximale bedrag dat een aanvrager in gelijke financiële omstandigheden in het kader van de Wet op de huurtoeslag wordt geacht te kunnen bijdragen aan huurlasten. De woonkostentoeslag is dus gelijk aan de huurtoeslag bij de maximale huurgrens vermeerderd met het bedrag waarmee werkelijke woonkosten de maximale huurgrens overschrijdt.

• 3.

  Aan de woonkostentoeslag zoals beschreven in het eerste lid onder b en c wordt de volgende verplichting opgelegd:

  • • -

      De aanvrager moet zo spoedig mogelijk verhuizen naar een goedkopere woning, waarvoor geen aanspraak meer gedaan hoeft te worden op woonkostentoeslag of

    • -

      Als de woning een eigen woning is, de woning zo spoedig mogelijk te koop zetten, tenzij zwaarwegende belangen zich daartegen verzetten.

• 4.

  De woonkostentoeslag wordt verstrekt tot:

  • a.

    De datum waarop de aanvrager aanspraak kan maken op huurtoeslag

  • b.

    Als huurtoeslag niet aan de orde is, voor de periode van ten hoogste één jaar.

    Deze periode van één jaar kan verlengd worden indien zeer bijzondere omstandigheden daartoe noodzaken.

• 5.

  Bij de verplichting om te verhuizen naar een goedkopere woonruimte geldt:

  • a.

    Als de aanvrager naar vermogen getracht heeft goedkopere woonruimte te vinden, maar dit niet gelukt is, dan wordt de woonkostentoeslag voor ten hoogste één jaar verlengd.

Algemene bepaling

In dit hoofdstuk worden een aantal kosten beschreven die via de bijzondere bijstand verstrekt kunnen worden. Maar let op: in het individueel geval kunnen noodzakelijke kostensoorten voorkomen die niet in dit hoofdstuk staan, maar waar wel, bijzondere bijstand voor verleend kan worden. Het uitgangspunt hierbij is artikel 35 van de wet.

Artikel 15. Medische kosten

• 1.

  De voorliggende voorzieningen zijn de Zorgverzekeringswet (Zvw), de Wet langdurige zorg (Wlz), de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Kosten die onder deze regelingen vallen, maar waarvoor geen (volledige) vergoeding wordt gegeven, komen in beginsel niet voor bijzondere bijstand in aanmerking;

• 2.

  De inwoner wordt geacht, naast de basisverzekering, een aanvullende zorgverzekering af te sluiten voor medische kosten. De inwoner kan hierbij gebruik maken van de Collectieve Zorgverzekering Minima (de gemeentepolis);

• 3.

  In afwijking van lid 1 kan bijzondere bijstand worden verstrekt als er sprake is van dringende redenen. De dringende redenen worden individueel bepaald;

• 4.

  De hoogte van de bijzondere bijstand wordt afgestemd op de hoogte van de verstrekkingen op grond van de collectieve aanvullende zorgverzekering als bedoeld in artikel 4 van deze beleidsregels;

• 5.

  De inwoner krijgt geen bijzondere bijstand voor het verplichte eigen risico van de ziektekostenverzekering;

• 6.

  Een inwoner kan deelnemen aan de gemeentepolis, waardoor hij/zij via de bijzondere bijstand een tegemoetkoming in de premie krijgt;

• 7.

  Kosten voor tandheelkunde worden in beginsel niet vergoed, de zorgverzekering is een voorliggende voorziening die gezien wordt als toereikend.

Artikel 16. Brillen en contactlenzen

• 1.

  Eenmaal per 3 kalenderjaren kan bijzondere bijstand voor de aanschafkosten van een bril, montuur en contactlenzen worden verstrekt;

• 2.

  Indien vervanging van de bril om medische redenen eerder noodzakelijk is dan de termijn die door de minimale aanvullende ziektekostenverzekering is voorgeschreven kan een uitzondering worden gemaakt op de termijn als genoemd in lid 1. Een verklaring van de oogarts is noodzakelijk;

• 3.

  Vergoedingen van de ziektekostenverzekering worden op de vergoeding uit bijzondere bijstand in mindering gebracht;

• 4.

  Voor de hoogte van de vergoeding wordt verwezen naar de bijlage vergoedingenlijst minimaregelingen en bijzondere bijstand. Er gelden maximale bedragen, zie bijlage.

Artikel 17. Overbruggingsuitkering

Een overbruggingsuitkering is bijstand welke verstrekt wordt om de periode tot de eerste betaling van de algemene uitkering voor levensonderhoud te overbruggen, omdat daarvoor geen middelen beschikbaar zijn. Hierbij kan gedacht worden aan een vluchteling die zich vanuit een opvangcentrum zelfstandig vestigt binnen de gemeente Heemskerk of iemand die zich na een verbroken relatie zelfstandig vestigt. In die gevallen waarin de aanvrager door de betaling achteraf in de problemen dreigt te raken kan een overbruggingsuitkering worden verstrekt.

• 1.

  Een overbruggingsuitkering kan, na aanvraag van een bijstandsuitkering, slechts worden toegekend als:

  • a.

    de aanvrager in de problemen dreigt te raken doordat de algemene bijstand voor levensonderhoud achteraf betaald wordt;

  • b.

    de aanvrager in de problemen dreigt te raken door verlies van de portemonnee en hiervan aangifte heeft gedaan bij de politie.

• 2.

  De hoogte van de overbruggingsuitkering voor de aanvrager in artikel 1 sub a van dit artikel is gelijk aan 50% van de voor aanvrager geldende bijstandsnorm, plus eventuele toeslag (bijvoorbeeld bij de jongeren). De overbruggingsuitkering wordt ‘om niet’ (zonder terugbetalingsverplichting) verstrekt, tenzij er sprake is van een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid (bijvoorbeeld bij detentie). Dan wordt de overbruggingsuitkering in de vorm van een geldlening verstrekt.

• 3.

  De hoogte van de overbruggingsuitkering voor de aanvrager in artikel 1 sub b van dit artikel bedraagt maximaal € 100,00 per gezin en € 50,00 voor een alleenstaande en wordt verstrekt in de vorm van een geldlening.

Artikel 18. Inrichtingskosten

• 1.

  Voor de verstrekking van de noodzakelijke complete inrichtingen gelden maximale richtbedragen. Voor de maximale bedragen bij een complete woninginrichting wordt verwezen naar de vergoedingenlijst minimaregelingen en bijzondere bijstand gemeente Heemskerk, in de bijlage.

• 2.

  De aanschaf van (duurzame) noodzakelijke gebruiksgoederen, zoals bijvoorbeeld een koelkast, een wasmachine, een tafel, komen in aanmerking voor bijzondere bijstand zoals in artikel 51 van de wet als:

  • a.

    de kosten niet voorzienbaar zijn en er niet (of onvoldoende) is gereserveerd voor deze kosten en

  • b.

    een geldlening (onder borgtocht) bij een commerciële bank of de Gemeentelijke Kredietbank niet mogelijk is.

• 3.

  De bijzondere bijstand voor noodzakelijke duurzame gebruiksgoederen wordt verleend in de vorm van een geldlening, borgtocht of om niet.

• 4.

  Voor de verstrekking van gedeeltelijke woninginrichting gelden de richtlijnen zoals genoemd in de Nibud prijzengids.

• 5.

  Ter bevordering van het hergebruik van goederen, kan de aanvrager worden verwezen naar alternatieven als de kringloopwinkels of Marktplaats.nl.

• 6.

  Ter bevordering van energiezuinig witgoed wordt het normbedrag verhoogd tot een maximum van € 600,- voor een koelkast met vriesvak (tafelmodel) en voor een wasmachine en koel-vriescombinatie € 800,- per apparaat. Daarmee wordt de inwoner in staat gesteld om een energiezuinig apparaat aan te schaffen.

Artikel 19. Overige kosten

• 1.

  Op grond van artikel 35 van de wet, kunnen ook andere dan in deze beleidsregels genoemde kosten, vergoed worden. Rekening moet worden gehouden met de in de bijlage genoemde bedragen van noodzakelijke (meer)kosten of eigen bijdrage van:

  • a.

    De kosten die verband houden met een sobere begrafenis of crematie van een overledene in Nederland.

  • b.

    de kosten van eigen bijdrage voor rechtsbijstand conform de civiele toevoeging via de Raad voor Rechtsbijstand.

  • c.

    kosten voor vrijwillig budgetbeheer of schuldhulpverlening; bijzondere bijstand wordt slechts verstrekt als:

    • -

      Het aannemelijk is dat de aanvrager zijn budget niet zelfstandig kan beheren of zijn schulden niet zelfstandig kan saneren én

    • -

      Als het inkomensbeheer door het college noodzakelijk wordt geacht.

  • d.

    De kosten van beschermingsbewind, curatele of mentorschap conform de criteria van het Landelijk Overleg Voorzitters Civiele en Kantonsectoren (LOVCK) dan wel de uitspraak van de rechter over deze kosten.

  • e.

    De kosten van een noodzakelijke verhuizing kunnen in het individueel geval vergoed worden als:

    • -

      Het gaat om niet voorzienbare verhuiskosten of

    • -

      Dubbele woonlasten.

    • -

      Op de bijzondere bijstand van de tweede maand huur die aan verhuurder moet worden overgemaakt wordt de huurtoeslag in mindering gebracht.

  • f.

    Vervoerskosten behoren tot de algemeen noodzakelijke bestaanskosten die uit de bijstandsnorm kunnen worden voldaan. Als uitzondering op deze hoofdregel kan het college reiskosten verstrekken:

    • -

      Wegens bezoek aan een in Nederland in een Wlz-inrichting of in detentie verblijvend familielid gebaseerd op de kosten van de goedkoopste Openbaar Vervoer mogelijkheid, maximaal 2 maal per maand.

    • -

      Wegens het volgen van noodzakelijk onderwijs buiten de regio omdat volgen opleiding in eigen regio niet mogelijk is voor schoolgaande kinderen gebaseerd op de kosten van de goedkoopste Openbaar Vervoer mogelijkheid.

  • g.

    De kosten van de eigen bijdrage kinderopvang (KOA-kopje) die noodzakelijk zijn voor de re-integratie van de uitkeringsgerechtigde of werkende met aanvullende bijstand, tiener moeders jonger dan 18 jaar, die een opleiding volgen of studerende met minderjarige kinderen en een inwoner die verplichte inburgeringcursus volgt bij een gecertificeerde instelling. Het KOA-kopje is 4,5% of 3,5% van de kosten kinderopvang, rekening houdend met het maximale uurtarief. Voor nader informatie zie toelichting.

Artikel 20. Inwerking, intrekking, citeertitel en overgangsbepalingen

• 1.

  Deze beleidsregels treden in werking op 1 januari 2024.

• 2.

  De Beleidsregels minimaregelingen en bijzondere bijstand gemeente Heemskerk 2021 wordt hiermee ingetrokken.

• 3.

  Deze beleidsregels worden aangehaald als: Beleidsregels minimaregelingen en bijzondere bijstand gemeente Heemskerk 2024.

• 4.

  De Beleidsregels minimaregelingen en bijzondere bijstand gemeente Heemskerk 2021 blijven van kracht voor bezwaarschriften die betrekking hebben op de aanvragen die zijn ingediend voor de inwerkingtreding van deze beleidsregels, tenzij toepassing van deze beleidsregels een positieve uitkomst heeft voor belanghebbende. Dit geldt ook voor de verstrekking van de eenmalige energietoeslag 2023.

• 5.

  De tijdelijke beleidsregels energiezuinig witgoed bijzondere bijstand gemeente Heemskerk van 1 juli 2023 worden hiermee per 1 januari 2024 ingetrokken.