| Organisatie | Ede |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Bodemkwaliteitskaart regio De Vallei |
| Citeertitel | Bodemkwaliteitskaart regio De Vallei |
| Vastgesteld door | gemeenteraad |
| Onderwerp | ruimtelijke ordening, verkeer en vervoer |
| Eigen onderwerp |
Geen
Onbekend
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 16-12-2023 | nieuwe regeling | 07-12-2023 | 424683 |
De regio De Vallei heeft aan Tauw opdracht verleend om de bestaande bodemkwaliteitskaart te actualiseren. Het beheersgebied bestaat uit de gemeenten Barneveld, Ede, Nijkerk, Scherpenzeel en Wageningen. De voorliggende rapportage bevat de bodemkwaliteitskaart van de regio De Vallei (bestaande uit meerdere kaartlagen) en beschrijft de uitgangspunten en de werkwijze.
Om het grondverzet binnen en tussen de gemeentegrenzen te vereenvoudigen, hebben de gemeenten een regionale bodemkwaliteitskaart opgesteld: bodemkwaliteitskaart regio De Vallei. De bodemkwaliteitskaart is opgesteld in 2011 en vastgesteld in 2012.
Conform het Besluit bodemkwaliteit heeft een bodemkwaliteitskaart een geldigheid van vijf jaar. De betrokken gemeenten willen graag de bodemkwaliteitskaart updaten, zodat ook voor de komende vijf jaar een geldige bodemkwaliteitskaart gebruikt kan worden bij grondverzet binnen en tussen de gemeentegrenzen.
In 2008 is het Besluit bodemkwaliteit (hierna te noemen Bbk) in werking getreden. Door de invoering van het Bbk is het vaststellen van een bodemkwaliteitskaart een gemeentelijk besluit. Pas na instemming van en vaststelling door de individuele gemeenten geldt de regionale bodemkwaliteitskaart als wettig bewijsmiddel in de desbetreffende gemeenten.
Dit rapport richt zich op de technische uitwerking van de bodemkwaliteitskaart voor de regio De Vallei.
1.2 Doelstelling en projectresultaat
Doel van een bodemkwaliteitskaart is het vaststellen van de algehele bodemkwaliteit van het beheersgebied, zodat op basis van de bodemkwaliteitskaart het grondverzet plaats kan vinden binnen de regels en richtlijnen van het Bbk.
De aanpak op hoofdlijnen voor het opstellen van een bodemkwaliteitskaart is als volgt te omschrijven:
2 Werkwijze opstellen bodemkwaliteitskaart
De bodemkwaliteitskaart is opgesteld conform de regels van het Bbk. Onder het Bbk is de ‘Richtlijn bodemkwaliteitskaarten’ (VROM d.d. 3 september 2007 gewijzigd d.d. 1 april 2011; hierna te noemen de Richtlijn) opgesteld. In de Richtlijn staan regels en aanvullende aanwijzingen voor het opstellen van de bodemkwaliteitskaart, hoe omgegaan dient te worden met de kaart en hoe een adequaat grondstromenbeleid er uitziet.
De Richtlijn is bedoeld voor het gebruik van bodemkwaliteitskaarten:
Binnen het Bbk wordt er onderscheid gemaakt tussen twee toetsingskaders:
Bij het hergebruiken van grond en bagger dient rekening gehouden te worden met de functie van het gebied. Deze functie wordt door de gemeenten vastgesteld in een bodemfunctiekaart.
In het geval van gebiedsspecifiek beleid kunnen door het bevoegd gezag voor (een deel van) het beheersgebied gebiedsspecifieke toetsingswaarden worden opgesteld, waaraan de te hergebruiken grond dient te voldoen. Deze waarden worden getoetst op risico’s voor de in het gebied geldende functie en mogen ruimer of strenger worden gekozen dan de generieke waarden.
2.2 Aanpak opstellen bodemkwaliteitskaarten
Voor de vervaardiging van de bodemkwaliteitskaart is de gefaseerde werkwijze gehanteerd, zoals deze is beschreven in de Richtlijn. De werkwijze omvat de volgende fasen:
2.2.1 Definitiefase en opstellen programma van eisen (fase 1)
In het programma van eisen is vastgelegd waaraan de bodemkwaliteitskaart moet voldoen. Het programma van eisen is voortgekomen uit zowel de beleidsmatige wensen en eisen, als wel uit de technisch inhoudelijke eisen zoals deze in de Richtlijn zijn verwoord. Het programma van eisen is ongewijzigd ten opzichte van 2011.
Het programma van eisen omvat de volgende afspraken:
De bodemkwaliteitskaart wordt opgesteld conform de generieke normen. Uitzondering hierop is het gebiedsspecifieke beleid van de gemeenten waarbij de gehalten tot 100 mg/kg d.s. voor minerale olie niet worden gecorrigeerd voor organisch stof1
2.2.2 Selectiecriteria, vaststellen onderscheidende kenmerken, indeling en evaluatie homogene deelgebieden (fase 2, 4 en 5)
De indeling in homogene deelgebieden is op hoofdlijnen niet gewijzigd ten opzichte van 2011. Wel hebben er binnen de gemeente Nijkerk kleine wijzigingen plaatsgevonden in verband met gewijzigde gemeentegrenzen en nieuwe woonwijken en industrieterreinen.
Er is geen onderscheid in de indeling in homogene deelgebieden voor de bovengrond (bodemlaag 0 - 0,5 m -mv) en de ondergrond (bodemlaag 0,5 - 2,0 m -mv).
2.2.3 Selectie en voorbewerken data (fase 3)
Iedere gemeente heeft haar beschikbare bodeminformatie aan Tauw beschikbaar gesteld. Tauw heeft deze data samengevoegd tot één dataset. De dataset is een selectie van de bodeminformatie van grondmonsters van locaties van maximaal 10 jaar oud uit de door de gemeenten aangeleverde gegevens. Hoewel standaard met een dataset van maximaal 5 jaar gewerkt wordt, is hier gekozen om ook oudere gegevens mee te nemen om een goede spreiding in alle deelgebieden te garanderen.
Er is een kwantitatieve analyse uitgevoerd op de dataset, waarbij gekeken is naar de volledigheid van de ingevulde velden (of er sprake is van ontbrekende gegevens) en de hoeveelheid waarnemingen per homogeen deelgebied.
In het geval van ontbrekende gegevens in de dataset zijn de volgende keuzes gemaakt:
Voor een gedeelte van de gegevens ontbreken de coördinaten van de boorpunten. Hierbij zijn de coördinaten van het midden van de onderzoekslocatie aan de boorpunten toegekend. Indien noodzakelijk zijn boringen een stuk verplaatst binnen de contouren van de onderzoekslocatie om ervoor te zorgen dat zij niet overlappen. Op deze manier is ervoor gezorgd dat elk boorpunt binnen de onderzoekslocatie een uniek coördinaat heeft
In het BIS van de gemeenten was veelal niet ingevuld of een locatie verdacht of onverdacht is en of een locatie geschikt is voor het opstellen van een bodemkwaliteitskaart. Daarom is hier niet op gefilterd en de volledige dataset genomen en is een grondige uitbijteranalyse gedaan. De interventiewaardeoverschrijdingen die boven de uitbijtergrens liggen zijn verwijderd uit de dataset voor de berekening van de bodemkwaliteiten
De voorbewerkingen hebben onder andere betrekking op waarnemingen beneden de detectielimiet, uitbijters en mengmonsters.
De concentratieniveaus die door een laboratorium bepaald kunnen worden zijn afhankelijk van de onderzoeksmethode, technieken en eventuele storingen in het monster. De minimale concentratie die door het laboratorium gerapporteerd kan worden noemt men de detectielimiet.
Indien een concentratie lager is dan de detectielimiet wordt het ‘kleiner dan’ teken gehanteerd. Conform het Bbk wordt een concentratie lager dan de detectielimiet vermenigvuldigd met 0,7. Deze nieuw berekende waarde wordt gebruikt in de berekeningen voor het bepalen van de bodemkwaliteit.
Uitbijters zijn individuele waarnemingen die zodanig sterk afwijken van het patroon van de andere waarnemingen in een homogeen deelgebied, dat het vermoeden bestaat dat mogelijk sprake is van een lokale verontreiniging die het gevolg is van een (nog) onbekende bron. Conform de Richtlijn zijn de uitbijters in principe meegenomen bij de berekening van de gebiedseigen kwaliteit, tenzij aannemelijk gemaakt kon worden dat het om een (nog) onbekende lokale verontreiniging ging, of dat er fouten zijn gemaakt in het veld of laboratorium.
Uitbijters zijn gedefinieerd als die analyseresultaten die liggen boven de 75-percentielwaarde plus driemaal de interkwartielafstand (75p + 3*(75p-25p)). Dit is een eenvoudige en reproduceerbare methode die regelmatig wordt toegepast om uitbijters in een dataset te detecteren.
De uitbijteranalyse is uitgevoerd op stofniveau. Omdat er slechts zeer beperkte informatie is over of locaties wel of niet verdacht zijn, is besloten om alle analyses waarbij de uitbijtergrens en de interventiewaarde overschreden wordt te verwijderen. Op basis van een conceptberekening voor alle stoffen is bepaald of er sprake is van uitbijters die klassenbepalend zijn. Na het verwijderen van de uitbijters was dit niet meer het geval. Voor de parameters koper, kwik, lood, minerale olie, nikkel, PAK, PCB en zink is zijn uitbijters verwijderd. Voor de overige parameters waren er geen uitbijters.
Een overzicht van de uitbijters is weergegeven in bijlage 1.
Een monster geeft de bodemkwaliteit weer van een bepaald gebied. Bij een mengmonster is dit gebied groter dan bij een individueel monster. Omdat bij het bepalen van de bodemkwaliteit in een zone dit onafhankelijk is van de oppervlakte maar alleen van het aantal waarnemingen is een mengmonster gelijkgesteld aan een individueel monster en is eenmalig meegenomen in de dataset.
Ruimtelijke structuur en variabiliteit van de waarnemingen
Conform de Richtlijn moet voor elk deelgebied voor iedere stof worden vastgesteld of er voldoende meetgegevens beschikbaar zijn om een betrouwbare uitspraak te kunnen doen over de bodemkwaliteit. De hiervoor geldende minimale eisen zijn dat er:
Voor de deelgebieden waarvoor voldoende informatie beschikbaar is wordt vastgesteld of de indeling in deelgebieden optimaal is, waarbij voor zoveel mogelijk van de stoffen geldt dat er geen ruimtelijke structuur aanwezig is in de gehalten of de variabiliteit. Wij zien geen ruimtelijke structuur in de dataset van de regio De Vallei, en concluderen dat deze niet opgesplitst hoeft te worden in meerdere homogene deelgebieden
Qua ruimtelijke spreiding wordt opgemerkt dat er geen goede spreiding van de waarnemingen in het gebied nationaal park De Hoge Veluwe, binnen homogeen deelgebied Overig waar te nemen is. Met betrekking tot de regels in De Richtlijn wijkt de regio af van een goede ruimtelijke spreiding binnen dit deelgebied. Er worden geen werkzaamheden en geen grondverzet verwacht binnen dit deel van het homogeen deelgebied. Het is daarom niet nodig om aanvullende waarnemingen te doen in dit gebied.
2.2.4 Verzamelen aanvullende informatie (fase 6)
In deze stap wordt voor de homogene deelgebieden waarvoor nog onvoldoende informatie beschikbaar is om te kunnen vaststellen of er sprake is van bodemkwaliteitszones, aanvullende informatie verzameld. Het voor een deelgebied verzamelen van aanvullende informatie is noodzakelijk indien:
Voor het deelgebied geldt dat, voor de op de bodemkwaliteitskaart weer te geven stoffen, minder dan 20 waarnemingen beschikbaar zijn of per subdeelgebied minder dan 3 waarnemingen beschikbaar zijn. Hiervan is sprake voor subdeelgebieden. Echter, gezien de zeer beperkte omvang van deze gebieden wordt niet verwacht dat het aanvullen van de waarnemingen in deze gebieden een ander resultaat oplevert. Er zijn daarom geen aanvullende veldwerkzaamheden uitgevoerd
Uitzondering hierbij is homogeen deelgebied ‘Industrie voor ‘45’. Dit deelgebied betreft het ENKA- terrein in Ede. Op dit terrein heeft een leeflaagsanering plaatsgevonden en zijn in de diepe ondergrond nog altijd verontreinigingen aanwezig. De kwaliteit van de leeflaag is BGW 2, dit is vergelijkbaar met de bodemkwaliteitsklasse wonen. De leeflaag heeft een dikte van 1,0 m. In overleg met de gemeente Ede is daarom besloten om deze kwaliteit ook toe te kennen aan de bovengrond (tot 1,0 m-mv) van deze zone. De ondergrond vanaf 1,0 m-mv is uitgesloten van de bodemkwaliteitskaart en wordt als witte vlek beschouwd.
2.2.5 Karakteriseren van de bodemkwaliteit per bodemkwaliteitszone (fase 7)
De statistische analyse van de voorbewerkte gegevens leidt tot vaststelling van de gebiedseigen bodemkwaliteit voor de onderzochte stoffen en de beschouwde bodemlagen. Het gaat hier om het karakteriseren van de verdeling (ofwel het bereik) van de gehalten. De verdeling van gehalten is middels een aantal statistische kentallen inzichtelijk gemaakt.
In dit onderzoek zijn de volgende kentallen per deelgebied, stof en bodemlaag bepaald:
De statistische kentallen zijn berekend voor de werkelijke gehalten en voor de gehalten bij een standaardbodem (lutum 25 %, organische stof 10 %). De omrekening naar standaardbodem heeft conform de Richtlijn plaatsgevonden op de resultaten van de berekeningen (dus niet op monsterpuntniveau). De kentallen voor standaardbodem zijn gebruikt voor de toetsingen.
De belangrijkste kentallen in dit overzicht zijn het gemiddelde en de 95-percentielwaarde:
Voor de toetsing van de som(parameter) PCB’s is sinds november 2010 een wijziging op de Regeling bodemkwaliteit actief. Deze wijziging is ontstaan om te voorkomen dat partijen onterecht in een hogere kwaliteitsklasse worden ingedeeld. Wanneer er bij PCB’s sprake is van een of meerdere gehalten beneden de rapportagegrens (<-teken) dan gelden de rekenregels uit bijlage G onderdeel IV Rbk.
Deze regel stelt dat ‘indien alle individuele waarden als onderdeel van de berekende waarde het resultaat < vereiste rapportagegrens AS3000 dan wel < vereiste aantoonbaarheidsgrens AP04 hebben, mag de beoordelaar ervan uit gaan dat de kwaliteit van de grond, baggerspecie, bodem of bodem onder oppervlaktewater voldoet aan de van toepassing zijnde achtergrondwaarden of maximale waarden’. Op basis van bovengenoemde regeling, is in overleg met AgentschapNL afgesproken dat de PCB-gehalten met een waarde < rapportagegrens op 0 worden gezet bij de berekening van de gemiddelde bodemkwaliteit per homogeen deelgebied.
De strengste parameter is leidend geweest voor de indeling in een bodemkwaliteitsklasse. Bij deze kwaliteitsindeling zijn de criteria gehanteerd zoals vermeld in de onderstaande tabellen.
Tabel 2.1 Criteria kwaliteitsindeling generiek beleid
AW2000 Achtergrondwaarden, maximale waarde voor klasse Landbouw/natuur
gWo Maximale waarde voor de bodemkwaliteitsklasse Wonen
2.2.6 Samenstellen ontgravings- en toepassingskaart (fase 8)
In deze fase zijn de kaarten met behulp van GIS-technieken vervaardigd. Het resultaat van deze fase bestaat uit een bodemkwaliteitskaart bestaande uit verschillende kaartlagen.
De bodemkwaliteitskaart bestaat uit onderstaande drie kaartlagen:
Toepassingskaart, samengesteld uit de bodemfunctie en de ontvangende bodemkwaliteit, geeft de toepassingseis weer bij het toepassen van grond of bagger. Voor de bovengrond geldt een dubbele toetsing waarbij de strengste eis van de bodemfunctiekaart en de ontvangende bodemkwaliteit de toepassingseis in de toepassingskaart bepaalt. Voor de ondergrond geldt de dubbele toets met de bodemfunctiekaart niet en bepaalt de ontvangende bodemkwaliteit de toepassingseis
De ontgravingskaart en de toepassingskaart zijn opgesteld conform de normen en rekenregels voor het generieke beleid. Uitzondering hierop is het gebiedsspecifieke beleid van de gemeenten waarbij de gehalten tot 100 mg/kg d.s. voor minerale olie niet worden gecorrigeerd voor organisch stof2.
3.1 Uitgangspunten bodemkwaliteitskaart
De bodemkwaliteitskaart is opgesteld op basis van bodeminformatie van de gegevens uit het BIS van de gemeenten. De locaties van de waarnemingspunten zijn weergegeven op de homogene deelgebiedenkaart in bijlage 3.
Het beheersgebied van de bodemkwaliteitskaart voor de regio De Vallei omvat de landbodem binnen de gemeenten Barneveld, Ede, Nijkerk, Scherpenzeel en Wageningen.
De bodemkwaliteitskaart is opgesteld voor de bodemlagen 0 - 0,5 m -mv en 0,5 - 2,0 m -mv. Hiervoor zijn alle monsters meegenomen waarvan het gemiddelde van begin- en einddiepte kleiner of gelijk is aan 2,0 m -mv. Dit betreft dus alle beschikbare waarnemingen die aan deze voorwaarde voldoen en geen afwijking of uitbijter betreffen.
Bij het vaststellen van de gebiedseigen bodemkwaliteit is uitgegaan van een selectie van de stoffen uit het NEN 5740 pakket voor grond te weten:
De indeling in homogene gebieden is weergegeven op de kaart die is opgenomen in bijlage 3.
Er is sprake van zes homogene deelgebieden:
De ondergrond vanaf 1 m-mv van het deelgebied ‘Industrie voor 1945 (ENKA-terrein Ede) is uitgesloten van de bodemkwaliteitskaart in verband met de leeflaagsanering op het terrein. De kwaliteit van de bovengrond is bepaald op basis van de leeflaagsanering.
3.3 Berekening statistische kentallen
In bijlage 5 is de bewerkte dataset opgenomen. Deze dataset vormt de input voor de statistische analyse. De resultaten van de statistische analyse voor de bovengrond (bodemlaag 0 - 0,5 m -mv) en de ondergrond (bodemlaag 0,5 - 2,0 m -mv) zijn voor de deelgebieden weergegeven in bijlage 6. Voor het deelgebied ‘Industrie voor 1945 (ENKA-terrein Ede)’ is geen statistische analyse uitgevoerd (zie ook paragraaf 2.2.4.).
In geen van de homogene deelgebieden overschrijdt de P95 de interventiewaarde. Daarom is er geen toetsing aan de RTB gedaan.
3.4 Indeling bodemkwaliteitsklassen: toetsing en beoordeling achtergrondgehalten
In de tabellen in bijlage 6 zijn per deelgebied en per parameter de gemiddelden ten opzichte van de maximale waarden van de bodemkwaliteitsklassen weergegeven. Tabellen 3.1 en 3.2 geven een samenvatting van de resultaten van de toetsing van de parameters aan de ontgravingskaart voor de boven- en ondergrond. De ontgravingskaarten van de boven- en ondergrond zijn opgenomen in bijlage 7.
Tabel 3.1 Resultaten bovengrond ontgravingskaart
*Conform de nota bodembeheer is bij minerale olie geen bodemtype correctie uitgevoerd voor gehalten tot 100 mg/kg d.s..
Tabel 3.2 Resultaten ondergrond ontgravingskaart
*Conform de nota bodembeheer is bij minerale olie geen bodemtype correctie uitgevoerd voor gehalten tot 100 mg/kg d.s..
** Voor het Enka-terrein geldt dat de bodem beneden de leeflaag (>1m –mv) uitgesloten is van de bodemkwaliteitskaart.
De toepassingskaart is in dit rapport opgenomen in bijlage 8. Tabellen 3.3 tot en met 3.6 geven een samenvatting van de resultaten van de toetsing van de parameters aan de toepassingskaart voor de boven- en ondergrond.
Tabel 3.3 Ontvangende bodemkwaliteit bovengrond
*Conform de nota bodembeheer is bij minerale olie geen bodemtype correctie uitgevoerd voor gehalten tot 100 mg/kg d.s..
Tabel 3.4 Resultaten toepassingseis bovengrond
* Kwaliteit van de leeflaag is BGW 2, dit is vergelijkbaar met de bodemkwaliteitsklasse wonen.
Tabel 3.5 Ontvangende bodemkwaliteit ondergrond
*Conform de nota bodembeheer is bij minerale olie geen bodemtype correctie uitgevoerd voor gehalten tot 100 mg/kg d.s..
** Voor het Enka-terrein geldt dat de bodem beneden de leeflaag (>1m –mv) uitgesloten is van de Bodemkwaliteitskaart.
Tabel 3.6 Resultaten toepassingseis ondergrond
*Voor het Enka-terrein geldt dat de bodem beneden de leeflaag (>1m –mv) uitgesloten is van de Bodemkwaliteitskaart.
De bestaande bodemkwaliteit van de regio De Vallei voor de bodemlagen 0 - 0,5 m -mv en 0,5 - 2,0 m -mv is gekarakteriseerd op basis van de gemiddelden.
De ontgravingskaarten van de bovengrond toont dat er voor het deelgebied ‘Kleine kernen’ sprake is van de bodemkwaliteitsklasse wonen. Voor de overige deelgebieden geldt een bodemkwaliteitsklasse landbouw/natuur.
Voor de ondergrond geldt dat alle homogene deelgebieden een gelijke bodemkwaliteitsklasse hebben: landbouw/natuur.
Een bijzondere uitzondering vormt het homogeen deelgebied ‘industrie voor ’45, dit betreft het ENKA-terrein. Voor de bovengrond tot 1,0 m-mv (betreffende de leeflaag) is het saneringscriterium vertaald naar een bodemkwaliteitsklasse: wonen. De ondergrond, (>1m –mv) is uitgesloten van de bodemkwaliteitskaart.
De toepassingskaarten van de bovengrond en ondergrond tonen bijna geen verschillen voor alle deelgebieden geldt een bodemkwaliteitsklasse landbouw/natuur.
Een bijzondere uitzondering vormt het homogeen deelgebied ‘industrie voor ’45, dit betreft het ENKA-terrein. Voor de bovengrond tot 1,0 m-mv (betreffende de leeflaag) is het saneringscriterium vertaald naar een bodemkwaliteitsklasse: wonen. De ondergrond, (>1m –mv) is uitgesloten van de bodemkwaliteitskaart.
Beheersgebied: Gebied waarvoor geldt dat één organisatie dit beheert. De organisatie kan bijvoorbeeld een gemeente, provincie, regio (incasu de gemeenten Barneveld, Ede, Nijkerk, Scherpenzeel en Wageningen) of waterschap zijn
Gemiddelde: Het rekenkundige gemiddelde van een aantal getallen wordt verkregen door de getallen bij elkaar op te stellen en vervolgens het totaal te delen door het aantal
Percentiel: Het xe percentiel is de getalswaarde die de lagere x % van metingen van de hogere (100-x) % onderscheidt. Het 95e percentiel (P95) is bijvoorbeeld de waarde zodanig dat 95 % van de metingen lager is dan deze waarde en 5 % hoger
Mediaan: Het 50e percentiel wordt ook de mediaan genoemd. Het 25e, 50e en 75e percentiel worden ook respectievelijk het 1e, 2e en 3e kwartiel genoemd
Interkwartielafstand: In de statistiek is de interkwartielafstand het verschil tussen het eerste en derde kwartiel. Het eerste kwartiel is de getalswaarde die de laagste 25 % van de getalswaarden onderscheidt van de hogere waarden, ook wel 25e percentiel genoemd. Het derde kwartiel is de getalswaarde die de hoogste 25 % van de getalswaarden onderscheidt van de lagere waarden.
De interkwartielafstand is een maat voor de spreiding van een verdeling, dus de mate waarin de waarden onderling verschillen. Als bijvoorbeeld de waarde van het eerste kwartiel 25 mg/kg d.s. bedraagt en de waarde van het derde kwartiel is 100 mg/kg d.s., dan is de interkwartielafstand 75 mg/kg d.s. De interkwartielafstand wordt gebruikt bij het bepalen van de uitbijterwaarde
Uitbijter: Uitbijters zijn individuele waarnemingen die zodanig sterk afwijken van het patroon van de andere waarnemingen in een homogeen deelgebied dat het vermoeden bestaat dat mogelijk sprake is van een lokale verontreiniging die het gevolg is van een (nog) onbekende bron. Uitbijters zijn gedefinieerd als die analyseresultaten die liggen boven de 75-percentielwaarde plus driemaal de interkwartielafstand (75p + 3*(75p-25p)). Dit is een eenvoudige en reproduceerbare methode die regelmatig wordt toegepast om een dataset van uitbijters te schonen
Variatiecoëfficiënt: De variatiecoëfficiënt is in feite een maat voor relatieve spreiding: het meet de hoeveelheid spreiding ten opzichte van de gemiddelde ligging van de waarden
Variabiliteit: Mate waarin de gehalten binnen de bodemkwaliteitszone variëren. Feitelijk gaat het hierbij om de vraag in hoeverre een bepaald gebied al of niet tot één bodemkwaliteitszone kan worden gerekend. In de interim-richtlijn wordt geen expliciet onderscheid in bodemkwaliteitszones gemaakt op basis van de variabiliteit. Impliciet is dit echter wel opgenomen. Voor het opstellen van de bodemkwaliteitskaart moet de grootte van de deellocaties mede worden beoordeeld op basis van de variabiliteit. Bij het grondverzet komt de variabiliteit op basis van de ligging van de 95-percentiel waarde terug in de eisen ten aanzien van het al of niet uitvoeren van een aanvullend onderzoek
Rekenregels bodemkwaliteit: Binnen het Besluit bodemkwaliteit geldt een tweetal rekenregels voor het indelen van gebieden in bodemkwaliteitsklassen. Voor het opstellen van de ontgravingskaart wordt een andere rekenregel gehanteerd dan voor het opstellen van de toepassingskaart. De rekenregel voor de ontgravingskaart is ‘strenger’ dan die voor de toepassingskaart. Hiermee wordt een extra veiligheid in gebouwd, ten aanzien van het verontreinigen van schonere bodem. Onderstaand zijn de twee rekenregels genoemd:
Bij het indelen van het deelgebied zijn in het stoffenpakket een aantal overschrijdingen toegestaan:
Bodemkwaliteitsklassen: In de Wet bodembescherming (Wbb) zijn waarden opgenomen waaraan analyseresultaten in bodemonderzoeken worden getoetst, de zogenaamde AW2000-waarden. Dit toetsingskader bestaat uit de bodemkwaliteitsklassen Landbouw / Natuur (achtergrondwaarden AW2000), Wonen en Industrie.
Indien een gehalte of concentratie onder de achtergrondwaarde ligt is de grond niet verontreinigd. Bij een overschrijding van de toetsingswaarden voor nader bodemonderzoek is de grond licht verontreinigd; er bestaat dan geen duurzame bodemkwaliteit voor de functionele eigenschappen van de bodem voor mens, dier en plant. Als de bodemkwaliteitsklasse Industrie wordt overschreden is er sprake van sterk verontreinigde grond dan wel grondwater. Mogelijk zijn er risico’s voor de gezondheid van mens, dier en plant aanwezig. De AW2000-waarden voor grond zijn afhankelijk van het bodemtype, hetgeen wordt bepaald door het gehalte aan lutum (kleifractie) en/of humus (organische stof)
Deelgebied: Een aaneengesloten deelgebied
Subdeelgebied: Een niet aaneengesloten deelgebied. Een deelgebied bestaat uit twee of meer ruimtelijk van elkaar gescheiden delen van het beheersgebied. Voor elk ‘ruimtelijk onafhankelijk’ deel van het deelgebied moeten ten minste drie waarnemingen beschikbaar zijn