Nota Snippergroen 2015

Onder snippergroen wordt verstaan, ‘kleine’ versnipperde groenstroken (gemiddelde grootte is 25 tot 50 m2) in de woon- en werkomgeving die eigendom zijn van de gemeente en die direct grenzen aan particulier eigendom. Deze groenstroken zijn niet beeldbepalend, maken geen essentieel deel uit van het straatprofiel en maken geen deel uit van de hoofdgroenstructuur. Snippergroen kan in gebruik worden gegeven als tuin, of worden verkocht, zonder dat er afbreuk wordt gedaan aan de kwaliteit van de leefomgeving en openbare ruimte. Een uitzondering hierop wordt gevormd door uitgegeven stroken snippergroen op bedrijventerreinen. Deze worden nader beschreven in hoofdstuk 2.5.

Als een strook gemeentelijk groen kan worden aangemerkt als snippergroen, dan ontstaat voor bewoners de mogelijkheid om dit groen als tuin in gebruik te nemen of te kopen. Om dit te beoordelen, zijn criteria opgesteld.

Gemeentelijk groen kan in eerste instantie worden aangemerkt als snippergroen, als er sprake is van een bestaande groenuitgifteovereenkomst.

Maar ook als er geen sprake is van een bestaande groenuitgifteovereenkomst, kan gemeentelijk groen in aanmerking komen voor gebruik (of verkoop) van snippergroen. Dat kan alleen als voldaan wordt aan de volgende criteria:

• 1)

  het groen grenst direct aan het perceel van de woning waarbij;

  • a)

    groenstroken voor en naast het perceel van de woning niet breder zijn dan 7 meter¹;

  • b)

    groenstroken achter het perceel van de woning niet breder zijn dan 3 meter;²

• 2)

  het groen maakt geen onderdeel uit van de hoofdgroenstructuur;

• 3)

  het groen heeft geen recreatieve functie (speelveld, voetbalveld, hondenuitlaatterrein, etc);

• 4)

  het groen maakt geen onderdeel uit van een geluidswal of een talud;

• 5)

  in het groen staan geen bijzondere bomen of straatmeubilair;

• 6)

  er ontstaan geen onwenselijke situaties door het in gebruik geven of verkopen, zoals:

  • a)

    sociaal onveilige en ongewenste situaties, bijvoorbeeld bij groen langs voetpaden en groen langs speel- en ontmoetingsplekken;

  • b)

    onoverzichtelijke of verkeersonveilige situaties, bijvoorbeeld groen in bochten en bij uitwegconstructies (zichtlijnen), rondom kruispunt en langs fietspaden;

  • c)

    planologisch of ruimtelijk onwenselijke situaties, bijvoorbeeld als het gemeentelijk groen in de toekomst nodig kan zijn voor het verbreden van het straatprofiel of voor het aanleggen van parkeervakken;

  • d)

    onwenselijke beheer- en onderhoudtechnische situaties, bijvoorbeeld als het overblijvende groen na verkoop of in gebruik geven niet meer bereikbaar is.

In bijzondere of specifieke situaties, die niet zijn genoemd, kan de gemeente toch beslissen om het gemeentelijk groen niet als snippergroen aan te merken. Daarnaast zijn er ook bijzondere en specifieke situaties waarbij het gemeentelijk groen niet wordt aangemerkt als snippergroen, maar wel in gebruik kan worden gegeven als groenuitgifte. Hieronder enkele voorbeelden:

• ☐

  bewoners hebben een medische indicatie;

• ☐

  er is sprake van omsloten groen (bijvoorbeeld een groen binnenterrein);

• ☐

  gemeentelijke bloembakken;

• ☐

  een gemeenschappelijke dierenweide met een openbaar karakter.

Als stroken snippergroen in gebruik zijn gegeven middels een groenuitgifteovereenkomst, dan spreken we over ‘groenuitgifte’. Aan het in gebruik hebben van deze stroken snippergroen, zijn voorwaarden verbonden. De belangrijkste doelstelling van deze voorwaarden is dat het groene karakter gewaarborgd blijft en dat het gebruik niet in strijd mag zijn met het vigerende bestemmingsplan, het Groenplan Hengelo en de APV. Dit betekent onder andere dat op deze groenstroken niet gebouwd mag worden (zoals tuinhuisjes, carports, uitbouwen of schuttingen), er geen vijvers aangelegd mogen worden en dat er geen verhardingen mogen worden aangebracht (bijvoorbeeld ten behoeve van parkeren). Toegangspaden en uitwegconstructies zijn op grond van de APV en de Wabo vergunningsplichtig (zie ook 6.2). Deze zogenoemde ‘uitwegen’ maken dan ook geen onderdeel uit van de groenuitgifteovereenkomst.

Door het waarborgen van het groene karakter, wordt tevens een bijdrage geleverd aan de berging en natuurlijke zuivering van hemelwater. En ook wordt rust-, nest- en voedselgelegenheid geboden aan diverse diersoorten. Zie bijlage 1 voor een compleet overzicht van de voorwaarden in de groenuitgifteovereenkomst.

Bij het toezicht op de naleving van de voorwaarden bij groenuitgifte, wordt rekening gehouden met het uitgangspunt dat het snippergroen als tuin in gebruik kan worden genomen en als zodanig een bijdrage blijft leveren aan de leefbaarheid van een gebied. Als bewoners de voorwaarden niet naleven, dan wordt de gemeentegrond teruggenomen en ingericht als gemeentelijk groen. Afhankelijk van de situatie kunnen de kosten voor het herstel bij bewoners in rekening worden gebracht. Dit gebeurt alleen als de bewoners zelf de overtreding op de voorwaarden hebben begaan en als ze voorafgaand in de gelegenheid zijn gesteld om de situatie zelf te herstellen (zie ook 6.1).

Onderstaande tabel geeft een overzicht van de bestaande groenuitgiftes in de gemeente Hengelo in december 2012.

*) Dit zijn de overgebleven groenuitgiftes na het project verkoop snippergroen.

Het gemeentelijk groen dat voldoet aan de criteria voor snippergroen, kan eventueel ook worden verkocht. Verkoop leidt voor de bewoners tot de meest heldere en minst beperkende situaties. De koper heeft namelijk niet meer te maken met privaatrechtelijke beperkingen als de grond zijn eigendom is geworden (regelgeving met betrekking tot het bestemmingsplan en de APV blijven na verkoop wel van kracht). Verder levert het aangekochte snippergroen veelal een waardevermeerdering op van de totale onroerende zaak. Daarnaast is verkoop ook interessant voor de gemeente omdat dit leidt tot areaalvermindering (minder onderhoud groen), eenmalige inkomsten en een vermindering van de administratieve en toezichthoudende last bij groenuitgifte. Bijlage 2 toont de verkoopovereenkomst (versie 2012) met daarin de voorwaarden en bepalingen.

Omdat verkoop een onomkeerbaar proces is, gelden voor verkoop van snippergroen striktere voorwaarden dan voor gebruik van snippergroen. Naast de voorwaarden zoals genoemd in hoofdstuk 2.2, gelden bij verkoop de volgende aanvullende criteria:

• ☐

  verkoop kan alleen plaatsvinden als er geen riolering en/of kabels en leidingen in het snippergroen liggen;

• ☐

  verkoop kan alleen plaatsvinden als het betreffende snippergroen niet onder de kroonprojectie van een waardevolle gemeentelijke boom ligt.

• ☐

  verkoop vindt slechts plaats aan de eigenaar van het aangrenzende perceel.

• ☐

  het snippergroen komt in principe niet voor verkoop in aanmerking als het is gelegen op een bedrijventerrein (zie hieronder).

De aanwezigheid van voldoende groen op bedrijventerreinen is van groot belang om het vestigingsklimaat van een bedrijfslocatie op peil te houden. Grote delen van het gemeentelijk groen op bedrijventerreinen maken dan ook deel uit van de hoofdgroenstructuur.

Op de bedrijventerreinen kunnen groenstroken in gebruik gegeven worden. Dit gebeurt alleen als de bedrijfsvoering of de veiligheid dit vereist en de kwaliteit van de groenvoorzieningen (zowel het gemeentelijke als het particuliere groen) wordt gewaarborgd.

Deze in gebruik gegeven groenstroken worden echter niet verkocht, tenzij het op een zodanige wijze kan geschieden dat het genoeg garanties geeft voor blijvend goede bedrijfslocaties en er wordt voldaan aan de criteria zoals aangegeven in hoofdstuk 2.2 en 2.4. Verkoop kan anders immers leiden tot onveilige situaties en verpaupering van deze bedrijfslocaties. Door als gemeente eigenaar te blijven van de groenstroken, en over het gebruik hiervan goede contractuele afspraken te maken, kan gezorgd worden voor een regulerende werking met betrekking tot rijbewegingen, parkeren van voertuigen en stallen van allerlei goederen.

Het verkopen en in gebruik geven van snippergroen heeft enerzijds te maken met wensen van individuele bewoners. Anderzijds hebben we ook een verantwoordelijkheid voor een aantrekkelijke en leefbare stad met voldoende gemeentelijk groen, ook voor toekomstige generaties. Om dit te waarborgen is het Groenplan Hengelo en de bijbehorende hoofdgroenstructuur opgesteld.

‘De hoofdgroenstructuur is de samenhangende structuur die minimaal nodig is voor het beschermen en ontwikkelen van een gezonde groene basis in de stad, ten behoeve van een optimale leefbaarheid nu en in de toekomst. Het belang van de hoofdgroenstructuur is een gemeenschappelijk belang, dat het particulier belang overstijgt. De openbare ruimte is van en voor alle inwoners samen. Daarom zetten wij erop in dat de hoofdstructuur niet versnipperd raakt, maar beheerd en onderhouden wordt met oog voor de functies die het gemeentelijk groen vervult voor wijk en stad als geheel.’ (Groenplan Hengelo, 2013)

Om het belang van de hoofdgroenstructuur te waarborgen, wordt het gemeentelijk groen in de hoofdgroenstructuur niet gerekend tot het snippergroen. Dit groen komt als zodanig niet in aanmerking voor verkoop of groenuitgifte. Uitzonderingen hierop zijn alleen de bestaande groenuitgiftes in de hoofdgroenstructuur (zie hoofdstuk 3.2) én situaties waarbij sprake is van illegaal grondgebruik dat is ontstaan vóór de peildatum 11 maart 2013 (zie hoofdstuk 4).

In de praktijk betekent dit dat er in principe geen nieuwe groenuitgifteovereenkomsten meer worden afgesloten voor groenstroken die in de hoofdgroenstructuur liggen. In het volgende hoofdstuk wordt beschreven hoe wordt omgegaan met de bestaande groenuitgifteovereenkomsten in de hoofdgroenstructuur.

In het verleden zijn groenstroken, die nu onderdeel uitmaken van de hoofdgroenstructuur, toch verkocht of in gebruik gegeven (groenuitgifte) aan bewoners. Met de kennis van nu zouden deze groenstroken niet verkocht of in gebruik gegeven worden. Maar omdat het hier gaat om groenuitgifte, waarbij bewoners vaak al tientallen jaren gemeentegrond in gebruik hebben, stellen we voor om alle bestaande groenuitgiftes (met uitzondering van enkele complexe situaties, zie tekstvak) in de hoofdgroenstructuur voort te zetten, of in aanmerking te laten komen voor verkoop, mits wordt voldaan aan de verkoopcriteria (zie 2.4).

Ook een volgende bewoner wordt de mogelijkheid geboden deze grond te blijven gebruiken middels een groenuitgifteovereenkomst, of (indien mogelijk) te kopen.

Bestaande zogenoemde ‘participatieovereenkomsten’ uit het verleden, die contractueel zijn vastgelegd en die liggen in de hoofdgroenstructuur, worden behandeld als bestaande groenuitgiftes in de hoofdgroenstructuur.

Sinds het voorjaar van 2012 hebben bewoners de mogelijkheid om gemeentelijk groen te adopteren. Daar waar groenuitgifte bedoeld is voor groen dat direct grenst aan een particuliere tuin, is groenadoptie uitsluitend bedoeld voor gemeentelijk groen dat niet grenst aan een particuliere tuin. Het kan dan gaan om een plantsoen, een haag of een bloembak. Voor de adoptie van een gemeentelijk groenvak zijn tenminste drie huishoudens nodig. Dit maakt het mogelijk om samen te werken, maar ook om elkaar af te wisselen in vakantie of bij ziekte. Door de adoptie van een gemeentelijk groenvak worden inwoners gezamenlijk verantwoordelijk voor het onderhoud. Inwoners sluiten hiervoor een overeenkomst af met de gemeente. Naast het onderhoud mogen ze het groenvak verder verfraaien, bijvoorbeeld door het aanplanten van éénjarige zomergoed. Het belangrijkste is dat het stukje adoptiegroen een openbaar karakter (publieke functie) blijft houden. Gemeentelijk groen in de hoofdgroenstructuur komt in principe niet in aanmerking voor groenadoptie. Ten tijde van het schrijven van deze nota (november 2014), waren er voor 16 locaties contracten voor groenadoptie afgesloten met bewoners. Hiervan zijn er twee inmiddels opgezegd door de bewoners. Na het afsluiten van het contract stopt de gemeente met het onderhoud voor het betreffende groenvak. De eerste ervaringen met groenadoptie zijn positief. De aanvragers blijken enthousiaste en betrokken bewoners. De komende jaren moeten uitwijzen of groenadoptie succesvol is en blijft.

Belangrijk hierbij is dat per geval wordt onderzocht wanneer het gemeentelijke openbare groen illegaal in gebruik is genomen. Bij situaties waarbij het gemeentelijk openbaar groen vóór peildatum 11 maart 2013 illegaal in gebruik is genomen, krijgen de bewoners de mogelijkheid om de gemeentegrond in gebruik te nemen middels groenuitgifte, of (indien mogelijk) te kopen.

Als bewoners kiezen voor groenuitgifte, dan moet voldaan worden aan de groenuitgiftevoorwaarden (zie hoofdstuk 2.3 en de voorwaarden als genoemd in bijlage 1). Als bewoners geen gebruik willen maken van de mogelijkheid om de gemeentegrond te kopen of in groenuitgifte te nemen, dan kan de gemeente de grond terugnemen en inrichten als openbaar groen. Ook kan de gemeente de illegaal in gebruik genomen grond terugnemen en inrichten als openbaar groen, als de bewoner niet wil voldoen aan de groenuitgifte voorwaarden.

Bij illegale situaties die zijn ontstaan ná de peildatum 11 maart 2013 krijgen bewoners geen mogelijkheid om gemeentegrond te kopen of in gebruik te nemen als deze niet voldoen aan de criteria van snippergroen. In deze gevallen wordt de illegaal in gebruik genomen grond teruggenomen en ingericht als openbaar groen.

Foto: Voorbeelden illegale bouwwerken op gemeentegrond (paars omcirkeld).

Legalisatie van het gebruik van de grond (door verkoop of in gebruik geven) leidt echter niet automatisch tot legalisatie van bouwwerken die op deze grond staan (schuttingen en tuinhuisjes). Daar waar het illegale grondgebruik gelegaliseerd wordt middels een groenuitgifteovereenkomst, zal de betreffende grond moeten voldoen aan de voorwaarden (bijlage 1). En ook als bewoners de grond kopen, dan gelden voor de betreffende bouwwerken nog steeds de regels zoals vastgelegd in onder andere het Bouwbesluit 2012, Welstandseisen, Bouwverordeningen en het bestemmingsplan. Bouwwerken die niet gelegaliseerd kunnen worden, zullen alsnog verwijderd moeten worden. In de verkoopovereenkomst is dit als volgt verwoord:

‘Koper is voornemens het verkochte te gebruiken overeenkomstig de publiekrechtelijke bestemming. Indien de huidige publiekrechtelijke bestemming niet overeenstemt met een bestemming voor wonen, dan zal de gemeente zich inspannen om de huidige bestemming op een nader door de gemeente te bepalen tijdstip te wijzigen in een bestemming voor wonen ten behoeve van een erf en/of tuin, met dien verstande dat het bestemmingsplan geen bebouwingsmogelijkheden zal scheppen, anders dan via de bouwregelgeving gelden of zullen gaan gelden.’

Tot het bestemmingsplan is herzien, is formeel dan ook nog de dan geldende bestemming van toepassing.

Het kan voorkomen dat uitwegconstructies of toegangspaden het in gebruik gegeven snippergroen doorkruisen. Dit wil niet zeggen dat deze dan ook onderdeel uitmaken van de groenuitgifte. Dit kan ook niet, aangezien de regels voor de uitwegen (waaronder toegangspaden) zijn geregeld in de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) en de Algemene Plaatselijke Verordening (APV). Het aanleggen, verbreden of veranderen van uitwegconstructies en toegangspaden is hiermee (omgevings)vergunningsplichtig. Daarnaast is de gemeente als wegbeheerder ook verantwoordelijk voor de kwaliteit en veiligheid van de openbare weg, waarvan de uitwegconstructies en toegangspaden onderdeel uitmaken. Hiermee heeft de gemeente de verplichting er zorg voor te dragen dat uitwegen herkenbaar en veilig zijn en dat deze deugdelijk worden aangelegd. Om dit te kunnen waarborgen worden uitwegconstructies door de gemeente aangelegd conform de landelijke richtlijnen (CROW publicatie 228). Na de aanleg blijft de gemeente ook verantwoordelijk voor het onderhoud van de uitwegconstructies.

Als uitwegconstructies of toegangspaden worden opgemerkt waarvoor geen vergunning is verleend, wordt eerst beoordeeld of hiervoor niet alsnog een omgevingsvergunning verleend kan worden (legalisatieonderzoek). Hierbij wordt getoetst op de vergunningscriteria zoals aangegeven in de APV. Een omgevingsvergunning voor het maken of veranderen van een uitweg kan worden geweigerd in het belang van ‘de bruikbaarheid en het veilig en doelmatig gebruik van de weg en de bescherming van het uiterlijk aanzien van de omgeving en de groenvoorzieningen in de gemeente (artikel 2:12 APV)’. Een extra toegangspad naar de voordeur zal bijvoorbeeld worden geweigerd (versnippering van het gemeentelijk groen) als de voordeur ook bereikbaar is via een bestaande uitwegconstructie.

Buurt voor buurt vond een inventarisatie plaats van al het gemeentelijk groen. Tijdens deze inventarisatie werden de volgende zaken in kaart gebracht (voortvloeiend uit de criteria die zijn genoemd in de vastgestelde nota’s groenuitgifte);

• ☐

  de reeds in groenuitgifte gegeven groenstroken □ deze groenuitgiftes zijn in de regel verkoopbaar, slechts in uitzonderingsgevallen niet;

• ☐

  de niet als groenuitgifte in gebruik gegeven groenstroken, die in de regel ook verkoopbaar zijn;

• ☐

  de illegaal in gebruik genomen groenstroken, die niet voor verkoop of groenuitgifte in aanmerking komen;

• ☐

  het in participatie uitgegeven gemeentelijk groen;

• ☐

  aanwezigheid kabels en leidingen in de ondergrond.

Voor de gemeentelijke groenstroken die voor verkoop in aanmerking kwamen, werden vervolgens individuele verkooptekeningen opgesteld en aanbiedingsbrieven verstuurd. Als hierop niet werd gereageerd of er was geen belangstelling voor de aankoop van het gemeentelijk groen, dan werden de volgende stappen ondernomen:

• ☐

  opzeggen groenuitgifte als men niet wilde kopen (met laatste mogelijkheid alsnog tot aankoop over te gaan);

• ☐

  terugname van niet-verkochte groenuitgiftes;

• ☐

  omvorming niet-verkochte groenuitgiftes (inzaaien, inplanten e.d.).

Deze projectmatige werkwijze per buurt had een aantal voor- en nadelen.

Met name het laatste nadeel heeft ertoe geleid dat er vanuit de politiek gevraagd is om een herijking van de werkwijze die voor 2013 werd gehanteerd.

Om toch op een effectieve manier te kunnen blijven werken, stellen we voor om geen actieve verkoop van snippergroen meer toe te passen. Aanvragen voor groenuitgifte of verkoop van snippergroen worden beoordeeld op basis van binnengekomen verzoeken. Dit betekent dat de verkoop van snippergroen niet meer wordt geconcentreerd op één wijk of buurt.

De nieuwe werkwijze voor het beoordelen van de aanvragen wordt hieronder beschreven en schematisch weergegeven. Tevens wordt beschreven hoe om te gaan met situaties waarbij sprake is van illegaal grondgebruik.

Het stoppen met actief verkopen van snippergroen in combinatie met de hierboven beschreven

nieuwe werkwijze, zal naar verwachting leiden tot meer tevredenheid bij bewoners:

• o

  bewoners die interesse tonen in koop of gebruik van snippergroen, hoeven niet meer te wachten tot de verkoop van snippergroen in een bepaalde wijk is afgerond.

• o

  er wordt afgestapt van het principe ‘kopen, of de grond wordt ingericht als gemeentelijk groen’. Bewoners die de bestaande groenuitgifte kunnen kopen, kunnen er nu dus ook voor kiezen om de groenuitgifte zonder kosten voort te zetten.

• o

  zowel binnen als buiten de hoofdgroenstructuur kunnen de groenuitgiftes worden voortgezet door een nieuwe bewoner.

• o

  bewoners met een bestaande groenuitgifte in de hoofdgroenstructuur kunnen de grond kopen als wordt voldaan aan de verkoopcriteria.

• o

  bewoners die voor de peildatum 11 maart 2013 illegaal gemeentegrond in gebruik hebben genomen, krijgen ook de mogelijkheid om de grond te kopen of te gebruiken.

Voor de verkoop van snippergroen in de Hasseler Es, gold een verkoopprijs van 25% van de geldende gemeentelijke vierkante meterprijs van grond voor vrijstaande woningen. Hiermee kwam de prijs op € 67 per vierkante meter (exclusief notariële en kadastrale kosten). Bij aanvaarding binnen vier weken na schriftelijk aanbod van de gemeente werd nog een korting van 10% toegekend, waardoor het bedrag uitkwam op € 60,30/m2. Daarmee was de prijs voor een vierkante meter snippergroen in Hengelo goedkoper dan in de meeste andere gemeenten in deze regio (zie onderstaande tabel).

Door de projectmatige en effectieve aanpak in de Hasseler Es (buurt voor buurt), konden kosten worden bespaard. Dit gebeurde bijvoorbeeld door alle kabels en leidingen in een buurt in een keer in kaart te brengen.

Omdat de verkoop van snippergroen vanaf 2013 niet meer actief wordt opgepakt, zal elke aanvraag afzonderlijk beoordeeld moeten worden. Voor de kabels en leidingen betekent dit bijvoorbeeld dat bij elke afzonderlijke aanvraag een oriëntatiemelding (KLIC) uitgevoerd moet worden. De kosten bedragen € 24 per aanvraag.

Gelet op het feit dat Hengelo tot de goedkopere gemeenten behoort, en gelet op de extra kosten en uren die gemaakt moeten worden door de minder effectieve werkwijze, is de verkoopprijs in 2013 bepaald op €75 per vierkante meter. Dit bedrag zal ook in 2015 gelden en zal daarna jaarlijks geïndexeerd worden op basis van de cijfers van CBS.

Omdat er geen actieve verkoop meer plaats vindt, komt de 10% kortingsregel te vervallen.

In dit hoofdstuk wordt kort teruggeblikt op de resultaten van de projecten die zijn uitgevoerd in Woolde en in de Hasseler Es.

In 2013 is gestart met een nieuwe werkwijze voor de verkoop van snippergroen. Dit betekent dat er geen actieve verkoop plaatsvindt in een bepaalde buurt. Enerzijds zal dit leiden tot verzoeken van bewoners buiten de Hasseler Es om snippergroen aan te kopen of te gebruiken middels groenuitgifte (verkoop van snippergroen vond tot en met 2012 - conform het beleid - alleen plaats in Woolde en de Hasseler Es). Anderzijds zullen bewoners minder snel geneigd zijn om snippergroen te kopen. In tegenstelling tot de werkwijze in de Hasseler Es wordt groenuitgifte straks niet direct teruggenomen in gemeentelijk beheer als de grond wel voor verkoop in aanmerking komt en bewoners geen interesse tonen. Bewoners hoeven de grond dus niet meer te kopen, om gebruik te blijven maken van de strook snippergroen.

De verwachting is dan ook dat de nieuwe werkwijze niet zal leiden tot meer opbrengsten door verkoop. Hier staat tegenover dat er minder kosten gemaakt zullen worden:

• o

  Minder ambtelijke uren doordat verkoop niet meer actief (buurt voor buurt) wordt opgepakt;

• o

  Geen inhuur van derden voor de uitvoering van de projecten verkoop snippergroen;

• o

  Minder herinrichtingskosten doordat bewoners ervoor kunnen kiezen om grond te blijven gebruiken, in plaats van te kopen;

• o

  Doordat er minder grond teruggenomen wordt, hoeft er ook minder onderhouden te worden (areaalverkleining).

Wel moet in de nieuwe werkwijze rekening gehouden worden met herstelkosten die gemaakt moeten worden, zoals het opnieuw inrichten van gemeentelijk groen en de ondersteuning van bewoners bij illegaal grondgebruik. Het is op dit moment moeilijk om een inschatting te maken van de totale opbrengsten en de kosten als gevolg van de nieuwe werkwijze.

De verwachting is echter dat de kosten niet hoger zullen zijn dan de opbrengsten. Vooralsnog zullen de kosten en de opbrengsten ten laste van het beschikbare krediet gebracht worden. Mocht dit op den duur onvoldoende zijn, dan zal worden voorgesteld om additionele maatregelen te nemen.