Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning 2023

Bijlage 1 Pgb-plan

Wat houdt een pgb in?

U wilt zelf ondersteuning inkopen op grond van de Wmo. Dit kan met een Persoonsgebonden Budget (pgb). U kunt een pgb krijgen als u aan de voorwaarden voldoet.

Als u kiest voor een pgb, bent u zelf verantwoordelijk voor de regelzaken die daarbij horen. Denk bijvoorbeeld aan het bijhouden van een administratie rondom het pgb, het afsluiten van overeenkomsten met zorgaanbieders, contacten onderhouden met instanties en erop toezien dat de ondersteuning (nog steeds) past bij wat u nodig heeft. Kiest u voor ondersteuning door een aanbieder waar de gemeente afspraken mee heeft? Dan doet de gemeente die regelzaken voor u.

BIJLAGE 2 Lijst percelen/ ondersteuningsvormen

1. Ondersteuningsvormen (percelen)

De ondersteuning zoals bedoeld in deze overeenkomst zijn maatwerkvoorzieningen. De maatwerkvoorzieningen richten zich op het bieden van ondersteuningsactiviteiten in de (thuis)omgeving van de cliënt gericht op het bevorderen en stabiliseren van de zelfredzaamheid en participatie. Dit heeft als doel dat de cliënt zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen en kan deelnemen aan het dagelijks leven. De client kan deze ondersteuning niet in een andere vorm–anders dan een maatwerkvoorziening– worden geboden. De keuze voor de cliënt specifieke ondersteuning komt voort uit de analyse van het onderzoek van de gebiedsteammedewerker. Het onderzoek is gericht op de hulpvraag van de inwoner met zijn persoonskenmerken. De maatwerkvoorziening is afgestemd op de situatie van de cliënt.

Voor de aanbesteding van 2020 worden de volgende maatwerkvoorzieningen ingericht:

• 1.

  Ondersteuning bij het voeren van een huishouden

• 2.

  Individuele begeleiding

• 3.

  Individuele begeleiding plus

• 4.

  Dagbesteding

• 5.

  Dagbesteding plus

• 6.

  Arbeidsmatige groepsbegeleiding

• 7.

  Activerende groepsbegeleiding

• 8.

  Kortdurend verblijf

   

• 1.1

  Opleidingsniveau

   

  MAATWERKVOORZIENING	Opleidingsniveau
  Ondersteuning bij het voeren van een huishouden	Minimaal MBO 2 of minimaal 2 jaar relevante werkervaring
  Individuele begeleiding	Minimaal MBO 4 denk- en werkniveau; zorg gerelateerde opleiding, aantoonbaar op basis van diploma’s en/of cursussen
  Individuele begeleiding plus	HBO zorg gerelateerde afgeronde opleiding met minimaal 1 jaar werkervaring (exclusief stages) of HBO denk- en werkniveau aantoonbaar op basis van diploma’s en/of cursussen en minimaal 7 jaar relevante werkervaring
  Dagbesteding	Minimaal MBO 3 denk- en werkniveau; zorg gerelateerde opleiding, aantoonbaar op basis van diploma’s en/of cursussen
  Dagbesteding plus	Minimaal MBO 3 denk- en werkniveau; zorg gerelateerde opleiding, aantoonbaar op basis van diploma’s en/of cursussen
  Arbeidsmatige groepsbegeleiding	Minimaal MBO 3 denk- en werkniveau, zorg gerelateerde cursussen
  Activerende groepsbegeleiding	Minimaal MBO 4 denk- en werkniveau; zorg gerelateerde opleiding aantoonbaar op basis van diploma’s en/of cursussen
  Kortdurend verblijf	Minimaal MBO 3 denk- en werkniveau, zorg gerelateerde cursussen

•  

• 1.2

  Ondersteuning bij het voeren van een huishouden

  Ondersteuning bij het voeren van een huishouden is bedoeld voor:

  • o

    de cliënt met enkel een langdurige fysieke beperking waardoor werkzaamheden (deels) moeten worden overgenomen

  • o

    de cliënt die (deels) zelf kan aangeven/organiseren wat er in het huishouden gedaan moet worden, maar die ondersteuning nodig heeft bij en/of het aanleren van vaardigheden voor het voeren van een huishouden

  • o

    de cliënt die niet zelf kan aangeven/organiseren wat er in het huishouden gedaan moet worden en hierbij ondersteuning nodig heeft. De organisatie kan worden overgenomen

• De ondersteuning heeft betrekking op alle voorkomende werkzaamheden bij het voeren van een huishouden, waaronder: schoonmaken, wasverzorging, boodschappen voor dagelijks leven (voor zover cliënt deze niet kan bestellen bij de supermarkt of op een andere wijze deze boodschappen kan ontvangen), maaltijden, organisatie, vragen over de post, e-mail, telefoon en gebruikelijke ondersteuning voor inwonende kinderen.

  • o

    Er wordt actief meegedacht met de cliënt en de cliënt wordt geactiveerd zodat de cliënt zo zelfredzaam mogelijk blijft en/of wordt.

• Er wordt bij de ondersteuning bij het voeren van een huishouden te allen tijde aangesloten bij de vaardigheden van de cliënt. Dus:

  • a.

    aanleren (alternatieven) waar mogelijk

  • b.

    samen op werken als het kan

  • c.

    fysieke overname waar noodzakelijk

• Er is altijd een signaalfunctie. Bij bijzonderheden en veranderingen in de gezondheids- en sociale situatie wordt actief gehandeld. Er wordt geactiveerd en indien nodig contact gezocht met de contactpersoon binnen de eigen organisatie van de aanbieder. Indien nodig, neemt deze contactpersoon contact op met de gemeente.

• 1.3

  Individuele begeleiding

  Individuele begeleiding is bedoeld voor de cliënt met langdurige beperkingen op het terrein van (en/of):

  • o

    sociale redzaamheid

  • o

    het bewegen en verplaatsen

  • o

    het psychisch functioneren

  • o

    het geheugen en de oriëntatie

  • o

    het vertonen van matig of zwaar probleemgedrag

  • o

    ontwikkeling

• Individuele begeleiding bestaat uit:

  • a.

    activiteiten gericht op bevordering, behoud of compensatie van de zelfredzaamheid en participatie

  • b.

    het ondersteunen bij of het oefenen met en aanleren van vaardigheden of handelingen

  • c.

    het ondersteunen bij of het oefenen met het aanbrengen van (dag)structuur of het voeren van regie waaronder vaardigheden in zelfregelend vermogen

  • d.

    het aansturen van gedrag (waarbij behandeling niet meer aan de orde is)

• Specifiek gaat het om:

  • o

    begeleiden in verband met tekortschietende vaardigheden in het zelfregelend vermogen (dagelijkse bezigheden regelen, besluiten nemen, plannen en uitvoeren van taken, beheerszaken regelen, communicatie, sociale relaties)

  • o

    begeleiden bij sociaal-emotionele/psychische problematiek die samenhangt met de problematiek die de zelfredzaamheid en participatie beperkt

  • o

    begeleiden bij de opbouw en onderhoud van een sociaal netwerk en contacten met als doel zelfredzaamheid

  • o

    begeleiden bij het toepassen en inslijpen van aangeleerde vaardigheden en gedrag in het dagelijks leven door herhaling en methodische interventie

• Individuele begeleiding heeft altijd een doel. De individuele begeleiding vindt plaats tijdens werkdagen op geplande momenten én op ongeplande momenten. De begeleiding kan ondersteund worden door gebruik van WhatsApp of Facetime.

   

• Het uitgangspunt is individuele begeleiding, tenzij de cliënt voldoet aan de criteria voor individuele begeleiding plus. Individuele begeleiding heeft altijd het doel om zelfredzaamheid en/of participatie te vergroten.

• 1.4

  Individuele begeleiding plus

  De doelstellingen van individuele begeleiding plus zijn identiek aan de doelstellingen van individuele begeleiding.

  Onderstaande cliëntkenmerken maken dat een cliënt in aanmerking kan komen voor individuele begeleiding plus. Dit is aan de orde als in ieder geval onderstaande punt 1 of punt 2 van toepassing is.

   

  • 1)

    Zwaar probleemgedrag (gebrek aan ‘normaal geaccepteerd gedrag’)

    • -

      de problemen hebben continu invloed op het dagelijks functioneren van de cliënt,

      en;

    • -

      er is sprake van risico voor veiligheid van cliënt en/of omgeving.

  • 2)

    Ernstige problemen op het gebied van denken en waarneming:

    • -

      weinig regie/grip op het leven, en;

    • -

      weinig kennis en inzicht in wat hij/zij nodig heeft, en;

    • -

      weinig remmingen op gedrag en/of onvoorspelbaarheid en/of grilligheid (geen standaardprotocol van handelen mogelijk).

  • Een combinatie van problematiek zonder dat punt 1 of 2 van toepassing is, is geen reden voor begeleiding plus. Voorwaarde voor begeleiding plus is tevens dat de cliënt mogelijkheden heeft om te veranderen op de onder 1 en 2 genoemde gebieden en dat de begeleiding bijdraagt aan zelfredzaamheid en participatie. Daarnaast dient een goede afweging gemaakt te worden of behandeling nog een mogelijkheid is.

• 1.5

  Dagbesteding

  Dagbesteding is bedoeld voor de doelgroep die beperkt is om een besteding van de dag zelfstandig in te vullen. Hierbij is een duidelijke verzorgingsbehoefte en/of een begeleidingsbehoefte aan de orde.

• Dagbesteding bestaat uit in groepsverband laagdrempelige activiteiten doen, die niet algemeen beschikbaar zijn, die aansluiten bij de belevingswereld van de cliënt. Hiermee wordt:

  • -

    dagritme geboden

  • -

    de situatie zoveel mogelijk gestabiliseerd

  • -

    de mantelzorger ontlast

  • -

    een periode tot opname in een instelling (Wlz) overbrugd

  • -

    sturing geboden op het gebied van de emotieregulatie

• De richtlijn voor de groepsgrootte is 8 personen per begeleider.

• 1.6

  Dagbesteding plus

  De doelstellingen van dagbesteding plus zijn identiek aan de doelstellingen van dagbesteding.

  De persoonskenmerken maken dat extra ondersteuning of ondersteuning in een kleinere groep nodig is. Een cliënt komt in aanmerking indien in ieder geval onderstaande punt 1 of punt 2 van toepassing is. Vaak in combinatie met meerdere van de onderstaande situaties.

  • 1)

    Zwaar probleemgedrag (gebrek aan ‘normaal geaccepteerd gedrag’)

    • -

      de problemen hebben continu invloed op het dagelijks functioneren van de cliënt,

      en;

    • -

      er is sprake van risico voor veiligheid van cliënt en/of omgeving.

  • 2)

    Ernstige problemen op het gebied van denken en waarneming

    • -

      weinig regie/grip op het leven, en;

    • -

      weinig kennis en inzicht in wat hij/zij nodig heeft, en;

    • -

      weinig remmingen op gedrag en/of onvoorspelbaarheid en/of grilligheid (geen standaardprotocol van handelen mogelijk).

• Een combinatie van problematiek zonder dat punt 1 of 2 van toepassing is, is geen reden om dagbesteding plus in te zetten.

• De groepsgrootte is maximaal 5 personen per begeleider.

• 1.7

  Arbeidsmatige groepsbegeleiding

  Arbeidsmatige groepsbegeleiding is bedoeld voor die doelgroep die beperkt in staat is om zelfstandig een besteding van de dag in te vullen. Deze doelgroep kan met aansturing nuttige werkzaamheden voor de maatschappij verrichten in een veilige omgeving.

• Met arbeidsmatige groepsbegeleiding wordt de cliënt in de groep (sociaal) geprikkeld en tijdens de werkzaamheden uitgedaagd in de eigen mogelijkheden. Hiermee wordt (sociale) achteruitgang en eenzaamheid voorkomen.

• De cliënt ontleent eigenwaarde aan de geleverde arbeid. Deelnemen aan arbeidsmatige groepsbegeleiding biedt structuur in de dag en week. Arbeidsvaardigheden, basisvaardig¬heden en sociale vaardigheden worden onderhouden.

• Deze doelgroep heeft een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Deze doelgroep is leerbaar, echter de stapjes zijn op dit moment niet zo groot dat doorgroei naar (entree)opleiding, beschut werk, vrijwilligerswerk of werk met BAB-indicatie te verwachten is.

• De cliënt verricht activiteiten met een zelfstandig karakter waarbij het vaak zal gaan om het tot stand brengen van een product of dienst, afgestemd op de mogelijkheden en interesse van de cliënt.

• De richtlijn voor de groepsgrootte is 8 personen per begeleider.

• 1.8

  Activerende groepsbegeleiding

  De activerende groepsbegeleiding richt zich op het overdragen of aanleren van kennis en/of vaardigheden gericht op zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie van de cliënt.

• De volgende vaardigheden worden ontwikkeld, versterkt en uitgebouwd:

  • o

    Basisvaardigheden: o.a. lezen, schrijven, rekenen, digitale vaardigheden, spreken

  • o

    Arbeidsvaardigheden: o.a. op tijd komen, opdrachten (deels) zelfstandig uitvoeren, openstaan voor veranderingen

  • o

    Sociale vaardigheden: o.a. gezonde voeding, er verzorgd uitzien, sociale omgangsnormen, acceptatie van anderen met hun tekortkomingen, emotie-regulatie

• Het omgaan met eigen beperking en acceptatie is hierbij belangrijk.

• De vaardigheden worden ontwikkeld in een veilige omgeving. Er is veel herhaling nodig om de vaardigheden in te slijpen. Om door te groeien en te ontwikkelen is het belangrijk dat de vaardigheden buiten deze veilige omgeving toegepast kunnen worden, dit kan alleen als de geleerde vaardigheden ingeslepen zijn.

• Binnen de activerende groepsbegeleiding kan er sprake zijn van activiteiten in groepsverband en één op één contact met de cliënt. Dit alles met het doel om de cliënt een stapje te laten maken. Tijdens de groepsbegeleiding wordt met en van elkaar geleerd. De één op één contacten richten zich op wat een cliënt persoonlijk nodig heeft. Dit wordt tijdens de groepsbegeleiding afwisselend van elkaar geboden.

• Er wordt gewerkt aan doorgroei naar een opleiding, vrijwilligerswerk, beschut werk of werk (eventueel met een BAB-indicatie). Er vindt samenwerking plaats met andere (toekomstige) betrokkenen zoals (gebiedsteam)medewerkers Wmo en participatie, onderwijsinstellingen, bedrijven, welzijnsorganisatie en andere partijen om door/uit te stromen. De talenten worden benut ten behoeve van de maatschappij. De cliënt is intrinsiek gemotiveerd om te leren en (door) te ontwikkelen.

• Methodisch handelen is een voorwaarde.

• Deze ondersteuningsvorm kan voor maximaal twee (2) jaar worden ingezet.

• De richtlijn voor de groepsgrootte is 6 personen per begeleider.

• 1.9

  Kortdurend verblijf

  Kortdurend verblijf is bedoeld voor de cliënten met gedragsproblemen waarvoor regelmatig aansturing en kortstondig toezicht op (on)planbare momenten nodig is. Deze cliënt heeft vaak een mantelzorger in de thuissituatie. Kortdurend verblijf wordt vaak ingezet ter ontlasting van mantelzorgers of ter preventie van (permanente of verdere) terugval of verslechtering of juist om een situatie te stabiliseren. Los van het preventieve karakter of de stabilisering van de cliënt, is het de bedoeling dat de mantelzorger even rust en vrij kan nemen om overbelasting te voorkomen. Kortdurend verblijf kan ook ingezet worden als tijdelijke (ziekenhuis)opname van de mantelzorger zelf nodig is of de mantelzorger tijdelijk niet de mantelzorg voor de cliënt kan bieden.

• Kortdurend verblijf wordt als volgt ingezet:

  • -

    De cliënt met zijn beperkingen gaat naar een verzorgde kamer met douche/toilet en maaltijdverzorging. De cliënt krijgt lichte begeleiding van een vrijwilliger en/of professional. Er is geen geneeskundige zorg nodig. Dit noemen we “kortdurend verblijf”.

• Noot: Het kan zijn dat de inwoner met zijn beperkingen thuis ondersteuning krijgt van een vrijwilliger en/of professional. Dit is wel onderdeel van de respijtzorg, maar is niet het kortdurend verblijf dat wordt ingekocht in deze procedure.

• Indien een cliënt permanent toezicht en/of ondersteuning in de nabijheid nodig heeft, zal onderzoek nodig zijn om te beoordelen of Wlz of Beschermd Wonen aan de orde is.

• Als er behoefte is aan geneeskundige zorg of een hoog risico daarop, dan valt dit onder de Zorgverzekeringswet (hierna: Zvw).

• Mantelzorgondersteuning is een speerpunt van de gemeente. Om de mantelzorger te ondersteunen zijn verschillende mogelijkheden. Zie hiervoor het mantelzorgbeleid van de gemeente.

• Bij alle ondersteuningsvormen met uitzondering van ‘ondersteuning bij het voeren van een huishouden’ wordt van de medewerkers verwacht dat, indien nodig, lichte ondersteuning wordt gegeven bij het laten uitvoeren van de ADL-verrichtingen. Ondersteunen bij het aan- en uitkleden, bewegen, lopen, gaan zitten en weer opstaan, toiletbezoek, eten/drinken, medicijnen verstrekken, ontspanning, sociaal contact en aansporing om onder de douche te gaan (lichamelijke hygiëne). In de praktijk zal dit vooral bij dagbesteding/ groepsbegeleiding voorkomen. Deze lichte ondersteuning is aan de orde als er geen behoefte is aan geneeskundige zorg of een hoog risico daarop. Indien dit wel zo is dan valt dit onder de Zvw of Wlz. Medicatie mag alleen verstrekt worden door een medewerker die hiertoe bekwaam en bevoegd is.

2. Basiseisen kwaliteit aanbieder

Om goed uitvoering te kunnen geven aan de overeenkomst wordt van aanbieder vereist dat deze (naast hetgeen reeds is aangegeven in toelatingsformulier) gedurende de looptijd van de overeenkomst aan onderstaande basiseisen kwaliteit voldoet. Ter bewijs kan de gemeente de aanbieder te allen tijde verzoeken haar bewijsmiddelen te doen toekomen, waaruit opgemaakt kan worden dat zij hier inderdaad aan voldoet.

• 2.1

  Aanbieder is volledig verantwoordelijk en aansprakelijk en neemt te allen tijde de volledige verantwoordelijk en aansprakelijkheid op zich voor een optimale uitvoering van de ondersteuning en dienstverlening aan cliënten inclusief alle daarmee samenhangende processen, te leveren prestaties en het resultaat van hetgeen met hem is overeengekomen.

• 2.2

  Aanbieder doet dat op professionele wijze met inzet van voldoende ter zake deskundige en gekwalificeerde medewerkers/zorgverleners om de ondersteuning te bieden die de cliënt nodig heeft. Aanbieder komt gemaakte afspraken met cliënt en de gemeente na en communiceert hier actief over met cliënt en de gemeente. Aanbieder geeft voorrang aan de belangen van cliënt en de gemeente en bejegent deze respectvol. Cliënt staat centraal maar gemeente is expliciet opdrachtgever en bij gemeente moet verantwoording worden afgelegd.

• 2.3

  Aanbieder voldoet, werkt conform en houdt zich gedurende de looptijd van de overeenkomst te allen tijde aan de verplichtingen voortvloeiende uit de voor haar geldende en op het moment van toepassing zijnde vigerende wet- en regelgeving en de vigerende landelijke kwaliteitseisen/kwaliteitsstandaarden waaronder niet limitatief de Wmo 2015 en de daaruit voortvloeiende beleidsregels, de AVG, de Wet Arbeidsomstandigheden, de Mededingingswet, de Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sectoren (WNT), het Burgerlijk Wetboek en Mededingingswet, Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) en de daarin benoemde en van toepassing zijnde veldnormen.

• 2.4

  Aanbieder werkt systematisch aan het verbeteren van kwaliteit op basis van één van de in het toelatingsformulier aangegeven kwaliteitssystemen of een door de gemeente toegestaan vergelijkbaar eigen kwaliteitssysteem. Het kwaliteitssysteem van aanbieder moet na ingangsdatum van de overeenkomst minimaal één keer in de drie (3) kalenderjaren getoetst worden door middel van een externe audit door een onafhankelijke organisatie die gespecialiseerd is in het toetsen van kwaliteitssystemen in de zorg en hiervoor bevoegd of indien van toepassing (RVA) geaccrediteerd is. De in te zetten externe auditor heeft, indien niet RVA geaccrediteerd, hiertoe minimaal de opleiding tot lead auditor afgerond en heeft hiervoor een certificaat of diploma ontvangen. Onder onafhankelijk verstaan wij in dit verband een organisatie die niet betrokken is (geweest) bij het opzetten van het kwaliteitssysteem en/of bij werkzaamheden die onderdeel zijn van het kwaliteitssysteem.

• 2.5

  Aanbieder voert zijn werkzaamheden uit op basis van de dienstverleningsopdracht als verstrekt door de het gebiedsteam.

• 2.6

  Aanbieder is toegerust voor het continu en kwalitatief leveren van de vereiste verantwoorde dienstverlening.

• 2.7

  Aanbieder communiceert actief met de gemeente (waaronder het gemeentelijke gebiedsteam), heeft voldoende kennis van de Sociale Kaart, is continue op de hoogte van de beschikbare informele zorg en algemene voorzieningen en informeert de gemeente hierover ten aanzien van mutaties.

• 2.8

  Aanbieder is er verantwoordelijk voor dat de door haar te verstrekken maatwerkvoorziening van goede kwaliteit is. Dat betekent dat deze:

  • a)

    veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht wordt gerealiseerd en in de zin van een optimale inzet van mensen en middelen wordt verleend;

  • b)

    beantwoordt aan de stand van wetenschap en praktijk voor zover noodzakelijk/gebruikelijk is in de kring van beroepsgenoten en voortvloeiende uit de professionele standaard(en);

  • c)

    is afgestemd op de reële behoefte en welbevinden van cliënt en op andere vormen van zorg, ondersteuning of begeleiding die de cliënt of diens gezin ontvangt;

  • d)

    is verstrekt in overeenstemming met de op aanbieder rustende verantwoordelijkheid, voortvloeiende uit de professionele standaard;

  • e)

    is verstrekt met respect voor en inachtneming van de rechten van de cliënt.

• De ondersteuning is bovendien proportioneel zodat onder- en overgebruik van zorg wordt vermeden.

• 2.9

  Aanbieder verplicht zich tot het meedenken over innovaties en optimalisaties.

• 2.10

  Aanbieder beschikt naast hetgeen reeds is bepaald in deze overeenkomst over een vastgelegd privacy beleid en houdt zich in deze bij de uitvoering van deze overeenkomst aan al hetgeen is opgenomen in de AVG.

• 2.11

  Aanbieder heeft een effectieve en laagdrempelige regeling vastgelegd voor de afhandeling van klachten van cliënten ten aanzien van gedragingen van de aanbieder of haar medewerkers jegens een cliënt.

• 2.12

  Aanbieder bewaakt resultaten aan de hand van de in het zorgplan/ondersteuningsplan met cliënt geformuleerde doelen en gewenste resultaten.

• 2.13

  Het is aanbieder niet toegestaan om de door gemeente betaalde all-in tarieven zoals aangegeven in de dienstverleningsopdracht in te zetten voor financiering van andere zaken dan staan omschreven in de dienstverleningsopdracht. Hieronder vallen, niet limitatief, ook algemene dag ondersteuning, algemene voorzieningen en collectieve voorzieningen. Wel is het aanbieder toegestaan eventuele winst of marge te investeren in innovaties of algemene voorzieningen.

3. Basiseisen te stellen aan aanbieder ten aanzien van inzet en arbeidsomstandigheden

• 3.1

  Aanbieder is verantwoordelijk en aansprakelijk voor de in te zetten medewerkers. Indien en voor zover er schade ontstaat dan wel sprake is van gebrekkige dienstverlening wegens minder bekwame medewerkers is aanbieder hier direct en rechtstreeks voor aansprakelijk. Alle kosten voor herstel en (gevolg)schade zijn voor rekening van aanbieder.

• 3.2

  Aanbieder draagt zorg voor een adequaat toezicht op de uitvoering van de werkzaamheden welke onder zijn verantwoordelijkheid worden uitgevoerd.

• 3.3

  Aanbieder is ervoor verantwoordelijk dat de arbeidsomstandigheden waar zij invloed op heeft en kan hebben een veilige uitvoering van de werkzaamheden voor medewerkers en cliënten garanderen.

• 3.4

  Gedurende de gehele looptijd van de overeenkomst garandeert aanbieder bij vervanging c.q. uitbreiding van personeel minimaal een gelijk deskundigheidsniveau.

• 3.5

  Aanbieder zorgt voor de benodigde scholing, trainingen, cursussen en deskundigheidsbevordering voor de door haar in te zetten medewerkers en vrijwilligers (zelfstandig opererende zorgverleners dragen zelf verantwoordelijkheid voor hun deskundigheidsbevordering).

• 3.6

  Aanbieder draagt zorg dat zijn medewerkers en vrijwilligers, die beroepsmatig direct met cliënt in contact kunnen komen in het kader van onderhavige opdracht, door hem gescreend zijn op goed gedrag en dat zij geen strafbare feiten gepleegd hebben of hiertoe een poging hebben gedaan. Aanbieder dient hiertoe voor deze medewerkers een VOG te kunnen overleggen welke op moment van indiensttreding van de medewerker niet ouder is dan drie (3) maanden. Aanbieder staat hiervoor garant. Aanbieder overlegt op eerste verzoek van gemeente eventuele VOG-verklaringen.

• 3.7

  Alle medewerkers die bij de cliënt thuiskomen legitimeren zich (legitimering met een werknemerspas van aanbieder is toegestaan) en tonen aan dat ze voor aanbieder werken.

• 3.8

  Aanbieder signaleert en handelt bij vermoedens van mishandeling zoals is vastgelegd in de van toepassing zijnde Wet Meldcode Huiselijk geweld en Kindermishandeling als vertaald in de (Friese) Meldcode en heeft hiervoor de medewerkers geschoold.

• 3.9

  Aanbieder signaleert eventuele overbelasting van aanwezige mantelzorgers/vrijwilligers en/of sociaal netwerk en rapporteert dit aan gemeente.

• 3.10

  Aanbieder zorgt ervoor dat haar medewerkers adequaat handelen in geval van signalen die wijzen op bedreiging van de veiligheid van cliënt en deze signalen onverwijld doorgeleiden naar de gemeente of door de gemeente aan te wijzen derde(n) en in overleg met de gemeente worden omgezet in concrete acties door aanbieder dan wel door inschakeling van andere bij cliënt betrokken dienstverlenende instanties en professionals op het gebied van wonen, welzijn, participatie, hulp en zorg.

• 3.11

  Aanbieder draagt er zorg voor dat de aangeboden ondersteuning en dienstverlening die wordt aangeboden (door medewerker en in te schakelen derden) voldoet aan wettelijke vereisten, beroepscodes, landelijke door beroepsgroepen geautoriseerde richtlijnen, professionele standaarden en handreikingen en de eisen en voorwaarden als benoemd in deze overeenkomst inclusief annexen.

• 3.12

  Aanbieder draagt er zorg voor dat in het geval van vervoer van cliënten er een ongevallen- en inzittendenverzekering is afgesloten.

4.Basiseisen te stellen aan medewerkers van aanbieder

• 4.1

  Medewerkers als zorgverlener in te zetten bij de cliënt zijn ter zake deskundige, vakbekwame cliëntgerichte professionals. Dat wil zeggen dat deze medewerkers:

  • a)

    werken vanuit een gevoel en interesse voor het wel en wee van de cliënt;

  • b)

    adequaat kunnen omgaan met de gezondheidsrisico’s van cliënt, op een manier die recht doet aan het eigen leven van de cliënt, de algemene dagelijkse levensbehoeften van de cliënt en de mogelijkheden die cliënt heeft binnen zijn/haar eigen regie;

  • c)

    vraaggericht werken, maar ook proactief acteren bij minder mondige cliënten of bij cliënten die hun eigen situatie slecht overzien;

  • d)

    beschikken over een functiegerichte opleiding of over aantoonbare benodigde competenties van het niveau dat behoort bij de betreffende ondersteuningsvorm;

  • e)

    waar nodig (aanvullend) worden opgeleid en bijgeschoold op basis van relevante ontwikkelingen met betrekking tot de uit te voeren werkzaamheden;

  • f)

    geïnstrueerd en getraind zijn in het signaleren van onveilige situaties en knelpunten;

  • g)

    sociaal vaardig zijn;

  • h)

    respect hebben voor iemands geloofsovertuiging en/of leefwijze;

  • i)

    de Nederlandse taal actief en passief beheersen;

  • j)

    weten waar hun bevoegdheid ligt en zich hier aan houden;

  • k)

    bekend zijn met de verschillende doelgroepen binnen de Wmo.

• 4.2

  Medewerkers voeren de ondersteuning uit naar beste weten en geven daarbij met inachtname van de dienstverleningsopdracht van gemeente voorrang aan de belangen van de cliënt. Medewerkers komen gemaakte afspraken met de cliënt na en communiceren hier actief met de cliënt over.

• 4.3

  Medewerkers werken vakkundig, zelfstandig, methodisch en resultaatgericht volgens het zorgplan/ondersteuningsplan. Hieronder wordt verstaan dat ze;

  • a.

    richtlijnen/protocollen toepassen, die gebaseerd zijn op actuele kennis volgens professionele, geautoriseerde, algemeen aanvaarde standaarden;

  • b.

    binnen de grenzen van hun bekwaamheid en bevoegdheid blijven en verwijzen zo nodig door naar andere disciplines;

  • c.

    adequaat samen werken met collega's, andere disciplines, mantelzorgers en vrijwilligers, zodat de continuïteit in ondersteuning gewaarborgd is;

  • d.

    met familie/verwanten overleggen als de cliënt dat wil of als de cliënt minder goed in staat is de eigen situatie te overzien.

• 4.4

  Medewerkers zijn betrouwbaar in hun vakgebied. Hieronder wordt verstaan dat ze:

  • a.

    in staat zijn een vertrouwensrelatie met de cliënt op te bouwen;

  • b.

    zich aan afgesproken werkzaamheden en afgesproken tijden houden;

  • c.

    vertrouwelijk omgaan met privégegevens van de cliënt;

  • d.

    zorgvuldig omgaan met eigendommen van de cliënt.

• 4.5

  Medewerkers signaleren tekorten of niet passende ondersteuning. Hieronder wordt verstaan dat ze:

  • a.

    signaleren als de ondersteuning niet meer passend is;

  • b.

    overleg voeren over niet passende zorg met bij de cliënt betrokken zorgverleners, het gebiedsteam en de eigen leidinggevende;

  • c.

    als het nodig of wenselijk is, afspraken maken met de cliënt (of diens vertegenwoordiger) over aanpassingen en verbeteringen die passen binnen het zorgplan/ondersteuningsplan;

  • d.

    als het nodig is, de cliënt helpen bij het aanvragen van een herindicatie;

  • e.

    signalen en eventuele afspraken over aanpassingen en verbeteringen vastleggen in het zorgplan/ondersteuningsplan.

• 4.6

  Medewerkers dragen zorg voor een verantwoorde ondersteuning. Hieronder wordt o.a. verstaan dat ze:

  • a.

    ondersteuning bieden die in ieder geval doeltreffend, doelmatig, veilig en cliëntgericht is;

  • b.

    de ondersteuning afstemmen op de door de gemeente verstrekte dienstverleningsopdracht en de reële behoefte van de cliënt.

• 4.7

  Medewerkers/vrijwilligers of door aanbieder in te zetten derden die het vervoer voor cliënten uitvoeren:

  • a.

    zijn in het bezit van een geldig rijbewijs voor het betreffende voertuig;

  • b.

    hebben affiniteit met de doelgroep en kennis hoe om te gaan met deze doelgroep;

  • c.

    hebben (indien noodzakelijk) kennis en ervaring met het vastzetten van rolstoelen en zorgen er voor dat deze veilig worden vastgezet in een voertuig speciaal bestemd voor rolstoelvervoer;

  • d.

    zorgen ervoor dat de inwoner veilig en comfortabel vervoerd wordt, waaronder toezicht op het gebruik van de autogordel;

  • e.

    zijn bekend met het omgaan met hulpmiddelen zoals het vastzetten van een rolstoel.

5.Basiseisen vrijwilligers

• 5.1

  Vrijwilligers worden door aanbieder ingezet voor aanvullende taken. Vrijwilliger mag incidenteel ingezet worden bij lichte vormen van ondersteuning, onder supervisie van de reguliere begeleider.

• 5.2

  Vrijwilligers werkzaam bij aanbieder dragen nooit eindverantwoordelijkheid bij een opdracht.

• 5.3

  Van aanbieder wordt verwacht dat zij hun vrijwilligers begeleiden (ten minste eens per jaar een evaluatiegesprek).

6.Wijze verstrekken van dienstverleningsopdrachten

• 6.1

  Voordat er sprake is van een feitelijke uitvoering van de voorziening op basis van een acceptatieplicht bestaat de mogelijkheid om kennis te maken met de inwoner, gemeente en aanbieder. Daarna kan zowel inwoner als aanbieder besluiten wel of niet over te gaan tot de feitelijke uitvoering van de voorziening. Als inwoner besluit geen zorg te willen ontvangen van deze aanbieder, dan coördineert gemeente de keuze voor een andere aanbieder. Als aanbieder besluit dat niet moet worden overgegaan tot feitelijke dienstverlening, meldt deze dat gemotiveerd bij gemeente. Gemeente besluit of aanbieder op basis van deze motivatie kan afzien van het leveren van de voorziening. Besluit zij dat dit zo is, dan, afhankelijk van de motivatie van aanbieder, coördineert gemeente de keuze van inwoner voor een andere aanbieder of neemt zij een aangepast besluit op basis van een aangepast Maatwerkplan. Besluit gemeente dat aanbieder op basis van de motivatie niet kan afzien van het leveren van de voorziening dan geldt dat aanbieder de dienstverleningsopdracht moet accepteren.

• 6.2

  De aanbieder maakt binnen zes (6) weken na ontvangst van de dienstverleningsopdracht een zorgplan/ondersteuningsplan dat voor gemeente beschikbaar is op het moment dat er een evaluatie plaatsvindt.

• 6.3

  Aanbieder meldt binnen vijf (5) werkdagen na plaatsvinden/constateren bijzonderheden die van invloed zijn op de zorglevering aan gemeente. Zoals het weigeren van zorg, opname in het ziekenhuis of GGZ-instelling of langdurig verblijf in het buitenland.

• 6.4

  Aanbieder heeft leveringsplicht. Tijdens vakanties en ziekte van medewerkers wordt uiterlijk vanaf de zesde dag een vervanger ingezet. Tenzij er in overeenstemming met cliënt en/of gemeente een andere oplossing wordt gevonden.

• 6.5

  In het geval van no show kan aanbieder maximaal 1x per periode één tijdseenheid per cliënt declareren bij de gemeente. De daaropvolgende no shows binnen dezelfde zorgperiode kunnen niet worden gedeclareerd tenzij het gebiedsteam hiervoor per e-mail expliciet toestemming heeft gegeven. Aanbieder meldt het bij het gebiedsteam indien 3x of meer dan 3x no show heeft plaatsgevonden bij de betreffende client in één (1) periode.

• 6.6

  De opdrachtverstrekking aan aanbieder bevat tenminste de volgende gegevens:

  • -

    BSN van inwoner;

  • -

    NAW-gegevens inclusief telefoonnummer en e-mailadres;

  • -

    doel(en) van de opdracht;

  • -

    begin- en einddatum van de opdracht;

  • -

    omvang van de opdracht

  • -

    productcode

• 6.7

  Indien dit naar oordeel van gemeente noodzakelijk is, kan aanbieder de verplichting worden opgelegd periodiek tussentijds een voortgangsrapportage te verstrekken. Bij het einde van de dienstverleningsopdracht wordt een eindrapportage opgesteld.

• 6.8

  De aanbieder is gehouden aan bepalingen die direct voortkomen uit de overeenkomst die mogelijkerwijs niet expliciet worden omschreven in de dienstverleningsopdracht.

• 6.9

  Indien aanbieder meent dat (na afgifte dan wel gedurende de loop van de opdracht) de dienstverleningsopdracht (qua benoemd resultaat) aanpassing behoeft, treedt aanbieder daarover in overleg met gemeente. Gemeente beoordeelt vervolgens het verzoek van aanbieder en past – indien gemeente dat nodig acht – de dienstverleningsopdracht aan.

• 6.10

  Monitoring van opdracht door gemeente vindt plaats conform hetgeen is afgesproken in de dienstverleningsopdracht en hetgeen is bepaald in de overeenkomst (waaronder verlenen van medewerking aan cliëntervaringsonderzoeken, et cetera).

7.Bijzonderheden bij het uitvoeren van dienstverleningsopdrachten

• 7.1

  Het betrekken van vrijwilligers bij de uitvoering van de opdracht moet bijdragen aan de doelen, zoals beschreven in de uitgangspuntennotitie van de OWO-gemeenten (versterking van het sociaal netwerk en optimalisering en facilitering van de inzet van vrijwilligers en/of mantelzorgers, ondersteuning dichtbij en met lokale aanbieders en de inwoners organiseren, beweging naar lichtere vormen van ondersteuning, efficiënte en effectieve samenwerking, minder administratie en minder bureaucratie, inzet van technologie en domotica en optimaal resultaat met de beschikbare middelen).

• 7.2

  Aanbieders melden incident of geweld bij het uitvoeren van de voorziening, waarbij de (psychische) veiligheid van de cliënt en/of de professional in het geding is, bij de gemeente. Zij doen dit door binnen 48 uur na ontvangst signaal een e-mail te sturen naar gemeente met daarbij een beschrijving van het incident of het geweld. Bij een calamiteit wordt de gemeente vanwaar de cliënt afkomstig is direct geïnformeerd.

• 7.3

  Cliënt kan van aanbieder of combinatie van aanbieders wisselen. Aanbieder heeft de mogelijkheid dienstverlening aan cliënt te stoppen, mits dit wordt geaccordeerd door de gemeente.

• 7.4

  Als cliënt of aanbieder niet akkoord is met opzegging geeft gemeente een voor alle partijen bindend advies.

• 7.5

  In beide gevallen geldt dat cliënt of aanbieder een opzegtermijn van een kalendermaand in acht moet nemen. Deze opzegtermijn gaat in op de eerste dag van de kalendermaand volgend op de kalendermaand waarin de opzegging is gedaan. Gemeente kan besluiten, op verzoek van cliënt of aanbieder, de genoemde opzegtermijn te verkorten.

  • a.

    Indien aanbieder de dienstverlening aan cliënt stopt dan is aanbieder verantwoordelijk voor een zorgvuldige overdracht aan de nieuwe (vervangende) aanbieder en het doorgeven hiervan aan de gemeente.

  • b.

    De coördinatie bij opzegging en wisselen van aanbieder op initiatief van de cliënt ligt bij gemeente.

• 7.6

  In crisissituaties waarin onmiddellijk ondersteuning noodzakelijk is, wordt binnen 24 uur gestart met de uitvoering. Deze ondersteuning kan worden ingezet:

  • -

    op verzoek van de gemeente, conform de afgegeven opdrachtverstrekking;

  • -

    zonder opdrachtverstrekking omdat het wordt ingezet op niet-werkdagen of vrije dagen;

  • -

    de aanbieder is verplicht om binnen 24 uur (op de eerstvolgende werkdag) hiervan melding te doen bij de gemeente.

8.Monitoring en doelrealisatie

• 8.1.

  Aanbieders en gebiedsteam meten bij de evaluatie, mede aan de hand van het maatwerkplan en zorgplan/ondersteuningsplan, de doelrealisatie en de ervaring van cliënten die een voorziening ontvangen. Als de uitkomst(en) van de evaluatie(s) daar aanleiding toe geeft dan stelt de aanbieder op verzoek van gemeente een verbeterplan op en informeert de gemeente hierover.

• 8.2

  Aanbieders leveren eenmaal per jaar in januari over het voorgaande jaar een totaalrapportage van ontvangen klachten over geboden voorziening naar aard en oorzaak aan, voor het eerst in januari 2021.

9.Social Return in Friesland

In Friesland is sinds medio 2016 de Friese eis voor Social Return van kracht. Voor deze opdracht geldt dat in ieder geval boven een opdrachtwaarde van 100.000 euro een SROI verplichting geldt van 2% van de opdrachtwaarde. Meer informatie over social return in Friesland is te vinden op:

https://socialreturninderegio.nl/social-return/wat-we-doen/coordinatiepunt-social-return-fryslan/uniforme-eis-social-return-friese-eis.

Bijlage 3 Financiële tegemoetkoming

Beleidsregels Financiële tegemoetkoming | Gemeente Ooststellingwerf |

| Wet Maatschappelijke Ondersteuning | 2022 |

|Opsteller: mr. A.G. Ritsma| 13 juni 2022 |

| Inleiding |

Wat

Deze beleidsregels geven invulling aan van de artikelen 33 t/m 35, en artikel 36 lid 1,4 en 7 van de Verordening Maatschappelijke ondersteuning 2022.

Waarom

Sinds 1 januari 2022 zijn de bovengenoemde artikelen toegevoegd aan de Verordening. Hierdoor is een juridische grondslag ontstaan voor het verstrekken van een financiële tegemoetkoming voor woonvoorzieningen en hulpmiddelen op grond van de Wmo.

Voor woonvoorzieningen en hulpmiddelen kan vanaf 1 januari 2022 een financiële tegemoetkoming als maatwerkvoorziening worden verstrekt. Deze beleidsregels geven richting aan de uitvoering van financiële tegemoetkomingen in de praktijk.

Toepassingsbereik

Deze beleidsregels geven uitleg over het verstrekken van een financiële tegemoetkoming voor woonvoorzieningen en hulpmiddelen. Daarnaast bestaat er de mogelijkheid om een financiële tegemoetkoming te verstrekken voor noodzakelijke kosten van onderhoud en reparatie van een voorziening.

De regels voor de financiële tegemoetkoming voor collectief vervoer en de verhuiskosten vergoeding (primaat van verhuizen) stonden al in de Verordening (artikel 18 c.q. 20). Deze beleidsregels zijn niet van toepassing voor de deze twee vormen van financiële tegemoetkomingen.

1. Wat is een financiële tegemoetkoming?

Een financiële tegemoetkoming is een geldbedrag die de gemeente ter beschikking stelt aan een inwoner. De inwoner gebruikt dit geldbedrag om zelf een (Wmo)-voorziening mee in te kopen.

Een financiële tegemoetkoming is niet volledig kostendekkend. Dit betekent dat het verstrekte geldbedrag lager is dan de (goedkoopste) kostprijs van een voorziening. De financiële tegemoetkoming is, het woord zegt het al, een tegemoetkoming in de kosten. Dit houdt dus ook in de dat inwoner een deel van de voorziening zelf financiert.

Een financiële tegemoetkoming moet ‘een passende bijdrage leveren aan de zelfredzaamheid en participatie van de aanvrager’. Met andere woorden, het bedrag moet hoog genoeg zijn om (een passende) voorziening mee aan te kunnen schaffen.

Inwoners betalen bij een financiële tegemoetkoming een deel van de aanschafprijs van de voorziening zelf. De inwoner moet dit eigen aandeel wel financieel kunnen en willen dragen.

Na realisering/verstrekking van de voorziening waarvoor een financiële tegemoetkoming is verstrekt, wordt de inwoner eigenaar van de voorziening. Een woningaanpassing (aanbouw) maakt bijvoorbeeld onderdeel uit van de woning van de inwoner.¹ Een financiële tegemoetkoming kan, net als een voorziening in natura (ZIN) of een pgb, worden aangemerkt als maatwerkvoorziening.

Hieronder de drie verschillende verstrekkingsvormen:

• ☐

  Verstrekking in Natura:

  Gemeente ➔ gecontracteerde partij ➔ inwoner

  Een maatwerkvoorziening kan verstrekt worden in natura (ZIN), via het gecontracteerde aanbod. De gemeente geeft dan opdracht aan een aanbieder of leverancier, om een dienst of product te leveren aan de inwoner.

• ☐

  Verstrekking als persoonsgebonden budget (pgb):

  Gemeente ➔ inwoner ➔ niet gecontracteerde zorgaanbieder of leverancier

  De gemeente stelt aan de inwoner een geldbedrag ter beschikking. De inwoner koopt daarmee zelf een dienst of product in bij een niet gecontracteerde zorgaanbieder- of leverancier.

• ☐

  Verstrekking als financiële tegemoetkoming

  Gemeente ➔ inwoner ➔ niet gecontracteerde leverancier of derde partij

  De inwoner krijgt een geldbedrag ter beschikking (financiële tegemoetkoming) waarmee hij zelf een voorziening aanschaft. De inwoner kan de financiële tegemoetkoming gebruiken om een voorziening in te kopen bij een derde partij, niet zijnde een zorgaanbieder. Bijvoorbeeld bij een aannemer t.b.v. een woningaanpassing.

Een financiële tegemoetkoming is passend in de volgende situaties:

• -

  Als het gaat om een voorziening die niet binnen het gecontracteerde aanbod valt of waarbij geen vergelijkbaar ZIN-alternatief kan worden geboden (niet beschikbaar is);

• -

  Als het gaat om een voorziening waarbij geen sprake is van een zorgovereenkomst tussen inwoner en een zorgaanbieder;

• -

  Als het gaat om een voorziening die bestaat uit een combinatie van het leveren van producten en diensten;

Uitgangspunt van de Wmo is dat een inwoner een voorziening in natura geleverd krijgt. Levering in natura betekent dat de gemeente de voorziening rechtstreeks aan de inwoner levert, meestal via het gecontracteerde aanbod.

Soms is het niet goed mogelijk om een voorziening in natura te verstrekken. Voor die situaties kan een pgb een alternatieve verstrekkingsvorm zijn. Voor een aantal voorzieningssoorten is het tevens lastig om aan de administratieve of juridische voorwaarden voor een pgb te voldoen. Hiermee wordt bedoeld: De pgb-voorwaarden zoals bedoeld in de wet² en de voorwaarden waaraan moet worden voldaan als de SVB het pgb-beheer namens de gemeente uitvoert. Voor situaties waarin verstrekking in natura eigenlijk niet goed mogelijk is, en een pgb ook niet passend is, heeft een financiële tegemoetkoming als maatwerkoplossing/voorziening voorkeur boven verstrekking in ZIN of PGB. Hieronder wordt dit nader uitgelegd.

Verstrekking in Natura niet mogelijk

Bij sommige woonvoorzieningen kan feitelijk en juridisch geen sprake is van verstrekking in natura.

De gemeente Ooststellingwerf heeft bijvoorbeeld geen (Wmo)contractafspraken met uitvoerders van woningaanpassingen (bijv. aannemers). Voor een aantal (on)roerende woonvoorzieningen heeft de gemeente Ooststellingwerf ook geen alternatief in ZIN. Omdat niet voor alle voorzieningen contractafspraken bestaan, kan de gemeente feitelijk en juridisch de voorziening niet in natura leveren.

Verstrekking in pgb niet passend

Het beheer van pgb-budgetten wordt namens gemeenten doorgaans uitgevoerd door de SVB.

Een pgb voor de inkoop van diensten, zoals begeleiding of huishoudelijke hulp, wordt door de SVB beheert en uitbetaling vindt plaats nadat aan een aantal voorwaarden is voldaan, waaronder het sluiten van een rechtsgeldige zorgovereenkomst. Bij een woningaanpassing kan er geen sprake zijn van een zorgovereenkomst tussen inwoner en aannemer, omdat een aannemer geen zorgaanbieder is, en geen zorg levert maar een aanbouw of verbouw. Daarnaast is er bij woonvoorzieningen zijnde een aanbouw of verbouw, niet alleen sprake van het leveren van diensten (bouwwerkzaamheden) maar ook van materialen. Er kan geen sprake zijn van een zorgovereenkomst, want die ziet alleen op het leveren van diensten. Om deze redenen kan niet worden voldaan aan de administratieve voorwaarden voor uitbetaling van het pgb-declaraties in de gevallen waarbij de SVB het pgb beheert.

De gemeente kan ook zelf een pgb verstrekken, hierbij is de SVB dan niet betrokken. Deze optie is mogelijk (passend) bij eenmalige verstrekkingen van een pgb. Bijvoorbeeld voor de aanschaf van een (on)roerende woonvoorziening, waarbij geen sprake is van een (duurzame) zorgrelatie tussen een aanbieder/leverancier en inwoner. De wettelijke voorwaarden om in aanmerking te komen voor een pgb zijn ook van toepassing bij eenmalige pgb’s die door de gemeente zelf worden verstrekt. Wettelijk gezien mag een pgb niet (meer) aan de inwoner worden uitbetaald, daarom betaalt de gemeente (in plaats van de SVB) aan de leverancier van de voorziening of derde partij (bijvoorbeeld een aannemer).

Wanneer geen financiële tegemoetkoming ?

Wanneer een financiële tegemoetkoming onvoldoende compensatie biedt omdat het niet de volledige kosten dekt en de inwoner aangeeft dat hij/zij het eigen aandeel van 10% (plus eventuele niet noodzakelijke) bijkomende kosten niet wil financieren, dan is een financiële tegemoetkoming geen passende voorziening. In dat geval wordt gekeken welke mogelijkheden er binnen het gecontracteerde aanbod zijn. De goedkoopst adequate (vergelijkbare) voorziening in natura is dan een alternatief.

Geeft de inwoner aan dat hij/zij het eigen aandeel van 10% niet kan financieren, dan is het aan de inwoner om dit aannemelijk te maken. Blijkt inderdaad dat dit niet mogelijk is, dan wordt gekeken of verstrekking in natura mogelijk is. Is dit ook niet mogelijk, dan kan verstrekking van een eenmalig pgb een mogelijkheid zijn, waarbij de gemeente het pgb rechtstreeks uitbetaald aan de leverancier/derde partij. De inwoner moet in zo’n situatie wel voldoen aan de wettelijke pgb-voorwaarden.

In de tabel op de volgende pagina zijn een aantal aspecten uitgelicht om de verschillen per verstrekkingsvormen inzichtelijk te maken.

Tabel verstrekkingsvormen

Artikel 33

Voorzieningen waarvoor financiële tegemoetkoming mogelijk is

Een financiële tegemoetkoming kan worden verstrekt voor de volgende voorzieningssoorten:

a. Roerende woonvoorzieningen

Voorbeelden roerende woonvoorzieningen.³

b. Onroerende woonvoorzieningen

Een (bouwkundige) woningaanpassing of woontechnische ingreep.

Voorbeelden onroerende woonvoorzieningen:

Is verhuizen naar een bestaande adequate woning niet mogelijk en is een aangepaste woning noodzakelijk, dan bestaan de volgende mogelijkheden ten aanzien van de financiële tegemoetkoming:

Verhuizen naar een nog te bouwen nieuwbouwwoning

Wanneer de huidige woning niet (meer) voldoet, kan verhuizen naar een nog te bouwen woning een mogelijkheid zijn. Als dit een passende oplossing is, kan er ook direct rekening worden gehouden met het programma van eisen bij het bouwen. Een financiële tegemoetkoming verstrekken in zo’n situatie is mogelijk voor de (bouwkundige) aanpassingen gerelateerd aan de beperkingen.

Groter/ruimer bouwen bij een nieuwbouwwoning is in eerste instantie algemeen gebruikelijk en komt niet voor compensatie in aanmerking. Tenzij ruimer bouwen medisch noodzakelijk is.⁴

Inbouw of aanbouw

Het inpandig verbouwen van de woning, voor zover dat (bouwtechnisch) mogelijk is, gaat vóór een (losse) aanbouw, tenzij een aanbouw goedkoper is. De inwoner kan in aanmerking komen voor een financiële tegemoetkoming in de (ver)bouwkosten of de aanschaf van een losse woonunit (= roerende voorziening). Bijvoorbeeld om een gelijkvloerse badkamer te realiseren, doormiddel van een inpandige verbouwing of aanbouw.

c. Hulpmiddelen

Een hulpmiddel wordt bij voorkeur verstrekt in natura. Het verstrekken van een financiële tegemoetkoming voor hulpmiddelen is mogelijk als dit een goedkopere oplossing is dan verstrekking in natura. Dit betekent dat er eerst gekeken wordt of het hulpmiddel via het kernassortiment van de gecontracteerde hulpmiddelenleverancier (Medipoint of eventuele andere contractpartner) verkrijgbaar is. Als het hulpmiddel via het gecontracteerde aanbod beschikbaar is, wordt gekeken welk hulpmiddel de goedkoopst adequate keuze is. Pas als het hulpmiddel niet beschikbaar is binnen het gecontracteerde aanbod wordt gekeken naar het niet gecontracteerde (markt)aanbod.

Is er geen adequaat hulpmiddel beschikbaar uit het kernassortiment (ZIN-aanbod), of wil de inwoner een ander (merk/soort) hulpmiddel dan uit het kernassortiment, of van een andere leverancier? Dan kan er een financiële tegemoetkoming worden verstrekt. Dit moet wel nader worden gemotiveerd (bijvoorbeeld waarom het goedkoopst adequate hulpmiddel in natura (gecontracteerde aanbod) minder/niet passend is in die situatie).

d. Vervoersvoorzieningen

De financiële tegemoetkoming voor de kosten van collectief vervoer (taxi-pas), is nader uitgewerkt in artikel 18 van de verordening. Voor nadere regels over de financiële tegemoetkoming voor vervoerskosten, anders dan collectief vervoer, wordt verwezen naar hoofdstuk 6 van de Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning.

Noodzakelijke kosten voor onderhoud en reparatie

Het verstrekken van een financiële tegemoetkoming voor noodzakelijke kosten van onderhoud en/of reparatie is ook mogelijk. Daarbij geldt dat maximaal 90% van de daadwerkelijk gemaakte kosten wordt gecompenseerd.

Voorwaarden om in aanmerking te komen voor een tegemoetkoming in de kosten van onderhoud en/of reparatie

Om aanspraak te maken op compensatie van de noodzakelijke kosten van onderhoud/reparatie, dient de inwoner vóóraf contact op te nemen met de gemeente/het gebiedsteam. Indien het onderhoud en/of reparatie reeds is uitgevoerd zonder dat de inwoner daaraan voorafgaand contact heeft opgenomen met de gemeente/het gebiedsteam, wordt het verzoek om (gedeeltelijke) compensatie van deze kosten afgewezen.

Het college/het gebiedsteam beoordeelt bij een verzoek om compensatie van de kosten van onderhoud en/of reparatie het volgende:

• •

  In hoeverre de kosten daadwerkelijk noodzakelijk zijn om de voorziening adequaat te kunnen (blijven) gebruiken;

• •

  In hoeverre is er recht op vergoeding op grond van de wettelijke garantie, fabrieksgarantie of verkopersgarantie en of de vergoeding op grond van de garantiebepalingen een passende oplossing biedt;

• •

  In hoeverre is het de inwoner aan te rekenen dat de kosten zich voordoen (is er sprake van onzorgvuldig gebruik, dan kan het verzoek worden afgewezen);

• •

  In hoeverre kan de inwoner de gemaakte kosten (deels) zelf financieren (eigen kracht);

Noodzakelijkheid

Als de voorziening niet meer goed functioneert of veilig gebruikt kan worden zonder onderhoud en/of reparatie, wordt uitvoering ervan noodzakelijk geacht.

Garantie

Noodzakelijke onderhouds- en reparatiekosten komen voor vergoeding in aanmerking.

Echter, voor zover deze kosten binnen de wettelijke garantieperiode en eventueel van toepassing zijnde fabrieksgarantie/verkopersgarantie vallen, geldt dat eerst gekeken wordt of op grond daarvan aanspraak op vergoeding bestaat. Indien dit mogelijk is, is dit voorliggend op een financiële tegemoetkoming voor deze kosten op grond van de Wmo.

Zorgvuldig gebruik

Van de inwoner wordt verwacht dat hij zorgvuldig met een verstrekte voorziening omgaat. Dit om (onnodige) kosten voor reparatie en/of onderhoud te beperken. Onderhoud- en reparatiekosten die veroorzaakt zijn door onzorgvuldig gebruik komen voor rekening van de inwoner.

Verzekering

Als er vanwege de realisering van een onroerende woonvoorziening een verplichte verzekering moet worden afgesloten, zijn deze kosten voor de inwoner. Een aanbouw zal tijdens de bouw mogelijk verzekerd moeten worden. Omdat de inwoner eigenaar is/wordt van de aanbouw, vallen deze verzekeringskosten onder de eigen verantwoordelijkheid van de inwoner. In situaties waarin voor een hulpmiddel of roerende woonvoorziening een verzekering verplicht is, kunnen deze kosten voor vergoeding in aanmerking komen.

Artikel 34 Regels over hoogte van de financiële tegemoetkoming

Maximale hoogte

De hoogte van de financiële tegemoetkoming is maximaal 90% van de kostprijs van de goedkoopst adequate voorziening.

Het uitgangspunt van een financiële tegemoetkoming is dat deze niet kostendekkend is, maar wel in de individuele situatie een passend is. Passend betekent dus niet dat vergoeding van de gehele kostprijs (=100%) altijd noodzakelijk is.

Vaststelling van de goedkoopste kostprijs van onroerende woonvoorzieningen

De kostprijs van de goedkoopst adequate voorziening voor onroerende woonvoorzieningen wordt beoordeeld aan de hand van prijsvergelijkingen van meerdere offertes. Waarbij de offertes in ieder geval voldoende realistisch en specifiek moeten zijn.

Vaststelling van de goedkoopste kostprijs van roerende woonvoorzieningen

Bij roerende woonvoorzieningen die via het gecontracteerde aanbod (ZIN) beschikbaar zijn, wordt de kostprijs van de goedkoopst adequate (vergelijkbare) voorziening van het gecontracteerde aanbod als uitgangspunt genomen. Bij roerende woonvoorzieningen die niet binnen het gecontracteerde aanbod beschikbaar zijn, wordt de goedkoopte kostprijs beoordeeld aan de hand van prijsvergelijkingen van het marktaanbod en/of op basis van offertevergelijkingen, waarbij de offertes in ieder geval voldoende realistisch en specifiek moeten zijn.

Vaststelling van de goedkoopst adequate kostprijs van hulpmiddelen

De kostprijs van het goedkoopst adequate hulpmiddel wordt bepaald aan de hand van de categorieprijzen van het gecontracteerde hulpmiddelenaanbod (Medipoint). Komt een hulpmiddel niet voor in het kernassortiment, maar is dat hulpmiddel noodzakelijk in het individuele geval, dan wordt de hoogte van de financiële tegemoetkoming bepaald op basis van een vergelijkbaar hulpmiddel binnen het aanbod van Medipoint, en op basis van minstens één andere tegenofferte (marktaanbod). Indien de inwoner zelf een offerte aanlevert, wordt deze in de prijsvergelijking betrokken. Het gebiedsteam kan meerdere tegenoffertes opvragen wanneer de door de inwoner aangeleverde offerte, (vermoedelijk) hoger is dan de goedkoopst adequate kostprijs. De kostprijs van het goedkoopst adequate (vergelijkbare) hulpmiddel is doorslaggevend.

Noodzakelijke kosten voor onderhoud, reparatie en verzekering

De inwoner heeft op verzoek recht op een tegemoetkoming in de kosten voor noodzakelijke reparatie en onderhoud en/of andere met de voorziening samenhangende kosten. De hoogte van tegemoetkoming in de kosten voor onderhoud en reparatie bedraagt 90% van het realistische geoffreerde bedrag of factuurbedrag.

Artikel 35 Voorwaarden voor uitbetaling financiële tegemoetkoming

• ✤

  Uitbetaling van de financiële tegemoetkoming kan plaatsvinden aan de inwoner zelf, in één keer voor of na de daadwerkelijke aanschaf van de voorziening (Gemeente  inwoner).

  • •

    De financiële tegemoetkoming kan vóór de aanschaf van een voorzienig aan de inwoner worden overgemaakt. De inwoner kan dan met dit bedrag de voorziening inkopen. Deze optie is vooral bij roerende woonvoorzieningen en hulpmiddelen passend.

  • •

    Het uitbetalen van de tegemoetkoming kan ook na de aanschaf van de voorziening plaatsvinden. De inwoner schiet dan zelf eerst het bedrag voor.

Aanleveren offerte(s)

De inwoner kan één of meerdere offertes aanleveren wanneer het bedrag aan hem/haar wordt overgemaakt vóór de aanschaf van de voorziening. De door de inwoner aangeleverde offerte of offertes, kunnen worden betrokken in de prijsvergelijking, op basis waarvan de daadwerkelijke hoogte van de financiële tegemoetkoming wordt bepaald.

Het aanleveren van offertes door de inwoner zelf, moet plaatsvinden in de onderzoeksfase. Indien de inwoner geen offertes aanlevert, zal de financiële tegemoetkoming worden gebaseerd op de goedkoopst adequate kostprijs in natura of wel op (de offerte van) de goedkoopst adequate leverancier, zoals opgevraagd door de gemeente/gebiedsteam.

De door de inwoner in te leveren offerte(s) moeten voldoende realistisch en specifiek zijn en in ieder geval de volgende gegevens bevatten:

• -

  Omschrijving van de te leveren voorziening;

• -

  Offertebedrag;

• -

  Bedrijfsgegevens van de leverancier (bedrijfsnaam, adres- en kvk-gegevens, rekeningnummer);

• -

  Gegevens inwoner/aanvrager;

Aanleveren factuur of ander betaalbewijs

De inwoner moet de volgende bewijsstukken aanleveren wanneer de voorziening daadwerkelijk is aangeschaft. Dit om te controleren of het geïndiceerde bedrag daadwerkelijk (volledig) is besteed aan de voorziening. Ook in de situatie waarin de inwoner het bedrag eerst zelf voorschiet, moeten de volgende bewijstukken worden aangeleverd:

• •

  (een kopie) van de originele factuur of;

• •

  een betalingsbewijs, bijvoorbeeld: (aflever)bon, print screen of screenshot van de overboeking, (kopie) banktransactie.

Op de factuur moeten in ieder geval de volgende gegevens staan:

• -

  Factuurnummer of betalingskenmerk, afleverdatum en factuurdatum;

• -

  Factuurbedrag;

• -

  Bedrijfsgegevens van de leverancier (bedrijfsnaam, adres- en kvk-gegevens, rekeningnummer);

• -

  Omschrijving van de aangeschafte voorziening (type/merk).

• -

  Gegevens inwoner/aanvrager;

• -

  Optioneel: verwijzing naar getekende offerte of beschikking waarop de factuur betrekking heeft.

Termijnen inleveren factuur of ander betaalbewijs

Als de financiële tegemoetkoming wordt overgemaakt vóórdat voorzienig is aangeschaft, moet de inwoner binnen drie maanden na de besluitdatum (beschikking) de factuur of ander betaalbewijs inleveren. Dit houdt dus ook in dat de inwoner de tegemoetkoming binnen drie maanden moet besteden.

Vindt de uitbetaling van de tegemoetkoming plaats nádat voorziening is aangeschaft, dan moet de inwoner binnen drie maanden na de aanschafdatum of factuurdatum, de bewijsstukken hebben ingeleverd. Uitbetaling vindt dan plaats na inleveren van de bewijsstukken.

Gevolgen niet inleveren bewijsstukken

Levert de inwoner geen bewijsstukken in? Dan geldt dat het bedrag van de financiële tegemoetkoming moet worden teruggevorderd. Terugvordering gebeurd alleen als de inwoner niet kan aantonen dat het bedrag daadwerkelijk is besteed aan de inkoop van de voorziening. De inwoner moet altijd de gelegenheid hebben gehad om alsnog de voorziening aan te schaffen of om alsnog de bewijsstukken in te leveren. Als door toedoen van de inwoner de tegemoetkoming niet of niet juist is besteed, vind terugvordering plaats.

Controle achteraf en Programma van eisen (PvE)

Uiterlijk binnen drie maanden nadat de financiële tegemoetkoming is toegekend, kan het gebiedsteam een huisbezoek afleggen om te controleren of de voorziening daadwerkelijk is aangeschaft/geplaatst.

Als er een PvE is opgesteld, kan de gemeente achteraf een controle uitvoeren om te beoordelen of de voorziening hieraan voldoet.

Gevolgen niet voldoen PvE

Als blijkt dat een voorziening niet voldoet aan het PvE, kan het besluit tot toekenning van de financiële tegemoetkoming worden herzien of ingetrokken. Hiermee wordt bedoeld dat de hoogte van de tegemoetkoming naar beneden (herzien) of op nihil (intrekken) kan worden gesteld als de voorziening niet aan het PvE voldoet. Het moet dan gaan om situaties waarin het de inwoner kan worden aangerekend (verwijtbaar) dat de voorziening niet aan het PvE voldoet.

Bewijsstukken tegemoetkoming in de kosten voor onderhoud en/of reparatie

Wil een inwoner in aanmerking komen voor een tegemoetkoming in de kosten van onderhoud en/of reparatie, dan dient de inwoner vóór uitbetaling van de tegemoetkoming, één van de volgende bewijsstukken aanleveren:

• •

  realistische offerte van de kosten of:

• •

  (kopie) van de originele factuur.

Op het bewijsstuk (offerte of factuur) moeten in ieder geval de volgende gegevens staan:

• -

  Omschrijving van de werkzaamheden;

• -

  Factuurbedrag;

• -

  Factuurnummer of betalingskenmerk, afleverdatum en factuurdatum;

• -

  Bedrijfsgegevens van de uitvoerder (bedrijfsnaam, adres- en kvk-gegevens, rekeningnummer);

• -

  Gegevens inwoner/aanvrager;

• -

  Optioneel: verwijzing naar getekende offerte of beschikking waarop de factuur betrekking heeft.

Artikel 36 (lid 1, 4, 7):

Hoogte en duur verschuldigde eigen bijdrage

Voor een maatwerkvoorziening in de vorm van een financiële tegemoetkoming is de inwoner een eigen bijdrage (EB) verschuldigd. De hoogte van de eigen bijdrage bedraagt € 19,- per maand. De inwoner is in beginsel een eigen bijdrage verschuldigd zolang hij/zij gebruik maakt van de voorziening.

Maximale hoogte van de eigen bijdrage

Het totale bedrag dat de inwoner aan eigen bijdrage moet betalen, is maximaal gelijk aan de hoogte van de aan hem toegekende financiële tegemoetkoming (90 % van de goedkoopst adequate kostprijs).

Maximale duur opleggen eigen bijdrage

• ☐

  Roerende woonvoorzieningen (b)

De maximale duur voor oplegging van de eigen bijdrage bij roerende woonvoorzieningen is zeven (7) jaren. Hierna jaren stopt de inning van de eigen bijdrage, tenzij de inwoner nog een andere Wmo-voorziening heeft waarvoor een EB wordt geïnd.

• ☐

  Onroerende woonvoorzieningen (c)

De maximale duur voor oplegging van de eigen bijdrage bij onroerende woonvoorzieningen is tien (10) jaren. Hierna stopt de inning van de eigen bijdrage, tenzij de inwoner nog een andere Wmo-voorziening heeft waarvoor een EB wordt geïnd.

• ☐

  Onroerende woonvoorziening: aanbouw (d)

De maximale duur voor oplegging van de eigen bijdrage bij een aanbouw is vijftien (15) jaren.

Hierna stopt de inning van de eigen bijdrage, tenzij de inwoner nog een andere Wmo-voorziening heeft waarvoor een EB wordt geïnd.

• ☐

  Hulpmiddelen

De maximale duur voor oplegging van de eigen bijdrage bij hulpmiddelen is zeven (7) jaren. Hierna jaren stopt de inning van de eigen bijdrage, tenzij de inwoner nog een andere Wmo-voorziening heeft waarvoor een EB wordt geïnd.

Betreft het hulpmiddel een sportvoorziening (een sportrolstoel), dan wordt de eigen bijdrage opgelegd voor de maximale duur van drie (3) jaren.

Geen eigen bijdrage bij tegemoetkoming in de kosten van onderhoud en reparatie

Voor zover een inwoner recht heeft op een tegemoetkoming voor de kosten van onderhoud en/of reparatie, wordt hiervoor geen eigen bijdrage opgelegd.

Bijlage 4. (pre)mantelzorgwonen (nog in ontwikkeling)

Bijlage 5. aanbouw/uitbreiding van een zelfstandige woning

Aantal m2 waarvoor ten hoogste een voorziening kan worden verstrekt, aangegeven per vertrek in een zelfstandige woning.

Bij sommige (Wmo)voorzieningen is meer ruimte nodig om de voorzieningen goed te kunnen gebruiken. Hiervoor kan een financiële tegemoetkoming per m2 worden verstrekt, aangegeven per voorziening:

verrijdbare douchebrancard + 2 m2

tillift + 1,5 m2

tafel/bureau (voor slaap/studeerkamer) + 2 m2

brancard/tillift + 1 m2

1b. Het aantal m2 verhard pad tussen de openbare weg en de hoofdingang tot een woonruimte, dan wel tussen een tweede ingang en een berging en/of tuinpoort dat bij het nieuw aanleggen van paden, dan wel bij het aanpassen van bestaande paden ten hoogste voor voorziening in aanmerking komt bedraagt 20m2.

Bijlage 6 Normenkader indicatiestelling Wmo-begeleiding

Normenkader indicatiestelling Wmo-begeleidingGemeente Ooststellingwerf

1.Algemeen

In deze notitie hebben we de eerste versie uitgewerkt van een normenkader voor Wmo-begeleiding voor de gemeente Ooststellingwerf. Dit normenkader hebben we uitgewerkt in samenspraak met consulenten en andere betrokkenen van de gemeente Ooststellingwerf. Hiervoor hebben we in oktober en november 2020 een aantal werksessies gehad.

Als voorwerk voor dit normenkader hebben we de resultaten van een soortgelijk ontwikkeltraject voor een normenkader voor Wmo-begeleiding binnen vier gemeenten uit de Westelijke Mijnstreek gebruikt.

Veel inwoners van de gemeente regelen alleen of samen met anderen de vraagstukken die zij tegenkomen in hun leven. Een deel van de inwoners heeft hier, door omstandigheden, echter langdurend of tijdelijk ondersteuning bij nodig. Ondermeer in de vorm van Wmo-begeleiding.

Doel Wmo 2015

De doelen vanuit de Wmo 2015 zijn ten aanzien van iedere inwoner van een gemeente:

Doel normenkader

De gemeente stelt de aard en de omvang van de benodigde ondersteuning vast op grond van de Wmo 2015. Ze geeft hiervoor een beschikking (indicatie) af nadat de ondersteuningsvraag van de cliënt is onderzocht. De cliënt wil daarbij graag weten wat de indicatie nu precies inhoudt: ‘wat ga ik nu krijgen?’. Vanuit jurisprudentie op andere onderdelen van de Wmo blijkt ook dat de cliënt recht heeft op duidelijkheid.

Tegelijk hebben de gebiedsteammedewerkers behoefte aan een hulpmiddel om zo transparant en objectief mogelijk te kunnen bepalen welke aard en omvang van ondersteuning een cliënt nodig heeft. En de aanbieder, de ondersteuner wil ook graag duidelijk weten wat het kader (de indicatie) is waarbinnen de ondersteuning kan worden geboden en hoe is afgewogen om tot een bepaalde indicatie te komen.

Een normenkader voor begeleiding kan hierbij helpen. Een normenkader is een hulpmiddel voor de gebiedsteammedewerkers, het biedt handvatten om te komen tot indicatie-beslissingen. Het helpt om de besluitvorming transparant te maken en er komt een concrete indicatie tot stand (‘uren-indicatie’). De financiering van aanbieders gebeurt op basis van de indicaties en uren.

Een normenkader voor Wmo-begeleiding is een hulpmiddel om te komen tot ondersteuning op maat van het individu. Het is dus zeker geen keurslijf ‘waar je je maar in moet voegen’. De indicatie komt tot stand op maat van het individu op basis van de professionele afweging van de gebiedsteammedewerker.

Wmo-begeleiding: individueel en dagbesteding in groepsverband

De gemeente Ooststellingwerf kent twee vormen van Wmo-begeleiding: individuele begeleiding en dagbesteding in groepsverband. En die kennen beiden ook nog weer een plus-variant. De beschrijvingen hiervan zijn als volgt.

2.Proces van indicatiestelling

Een inwoner (of: cliënt) kan zich melden bij de gemeente met een vraag om ondersteuning. De gemeente gaat in gesprek met de cliënt en onderzoekt welke ondersteuningsvragen de cliënt heeft. Daarna wordt bekeken welke oplossingen hiervoor beschikbaar zijn vanuit het eigen netwerk of voorliggende voorzieningen. Daar volgt uit welke ondersteuning op grond van de Wmo-2015 door de gemeente wordt geboden. Dit wordt vastgelegd in de indicatie of beschikking.

In schema ziet dit proces er als volgt uit:

3.Stap 1: integraal onderzoek ondersteuningsvraag cliënt

3.1 Algemeen

Begeleiding onder de Wmo 2015 kent vele vormen. Het is bedoeld voor cliënten met verschillende ondersteuningsvragen. De gebiedsteammedewerkers van de gemeente beginnen in principe altijd met een integraal onderzoek van de ondersteuningsvragen en situatie van de cliënt. Dit integrale onderzoek omvat de volgende elementen:

• 1.

  analyse beperkingen en participatieproblemen cliënt over alle leefgebieden;

• 2.

  verzamelen overige kenmerken van de cliënt;

• 3.

  kennis nemen van aandoeningen of stoornissen van de cliënt.

De uiteindelijke conclusie van dit integrale onderzoek is welke belemmeringen door de cliënt worden ervaren waar deze graag ondersteuning bij wil krijgen.

3.2 Ad 1. Analyse beperkingen en participatieproblemen over alle leefgebieden

De ondersteuningsvraag of vragen van de cliënt brengen we in kaart aan de hand van leefgebieden. We bekijken per leefgebied welke beperkingen of participatieproblemen de cliënt ervaart. Er zijn verschillende instrumenten of lijsten met levensgebieden die worden onderscheiden in gebruik. In grote lijn omvatten deze allemaal dezelfde elementen, maar met verschillen in bewoordingen en mate van detaillering.

Navolgende lijst die we nu in deze eerste versie van het normenkader begeleiding hanteren, komt voort uit het CIZ-protocol. Doel hiervan is het maken van een integrale analyse van alle dimensies ofwel levensgebieden waarmee een mens van doen heeft.

Mits: voor zover relevant voor de ondersteuningsvraag waarvoor de cliënt nu contact opneemt met de gemeente!

Deze levensgebieden zijn:

• •

  Vanuit het CIZ-protocol gebruiken we een scoring op een vierpuntschaal op deze levensgebieden:

Een beperking of participatieprobleem is pas aanleiding voor het bieden van ondersteuning door de gemeente op grond van de Wmo als deze door de cliënt ook daadwerkelijk als een belemmering voor haar of zijn participatie of zelfredzaamheid wordt ervaren.

3.3 Ad 2 Verzamelen overige kenmerken cliënt

Naast voornoemde beperkingen en participatieproblemen zijn nog ‘overige kenmerken’ van de cliënt van belang. Deze kenmerken hebben een verlichtend, neutraal of juist een verzwarend effect ten aanzien van de benodigde ondersteuning. Deze kenmerken verklaren ook waarom de ‘gewone’ variant van begeleiding op de ‘plus’ variant van begeleiding moet worden ingezet.

Een deel van deze kenmerken (1 - 7 – 8) heeft een ‘vaste waarde’.

De andere kenmerken (2 t/m 6 en 9, 10, 11) worden gescoord op hun mate van effect ten aanzien van de door de cliënt benodigde ondersteuning.

Dit betreft de volgende kenmerken:

3.4 Ad 3 Aandoeningen

Aan een beperking of participatieprobleem van een cliënt ligt vaak een aandoening ten grondslag. Een aandoening kan lichamelijk - fysiek en/of verstandelijk of psychisch van aard zijn.

Gebiedsteammedewerkers van de gemeente bepalen niet of sprake is van een aandoening. Zij kunnen indien nodig wel informatie opvragen bij de cliënt en eventueel deskundigen over eventuele aandoeningen bij de cliënt.

Informatie over aandoeningen kan ondersteunend zijn voor het begrijpen van de achtergrond van beperkingen of participatieproblemen van een cliënt. Voor sommige indicaties is het formeel aangetoond zijn van een aandoening ook een voorwaarde. Aandoeningen worden indien relevant voor de besluitvorming over de in te zetten ondersteuning vanuit de Wmo in het gespreksverslag vermeld.

4.Stap 2: onderzoek: eigen mogelijkheden + netwerk + voorliggende voorzieningen

Met de cliënt wordt besproken/onderzocht wat de mogelijkheden van de cliënt zelf en het cliëntsysteem zijn om oplossingen te vinden voor de ervaren belemmeringen.

Verder wordt besproken welke mogelijkheden er zijn om vanuit het netwerk van de cliënt oplossingen te realiseren.

Tot slot wordt door de gebiedsteammedewerker onderzocht wat de mogelijkheden zijn vanuit voorliggende voorzieningen (in ieder geval: algemene voorzieningen, Zorgverzekeringswet, Wet langdurende zorg, Participatiewet) om oplossingen te vinden voor de ervaren belemmeringen.

Alle oplossingen voor belemmeringen die de cliënt ervaart die buiten de Wmo zijn gelegen, worden als eerste benut.

Vervolgens blijft de ondersteuningsvraag (ten aanzien van begeleiding) over waarvoor de gemeente op grond van de Wmo 2015 ondersteuning biedt (stap 3).

5.Stap 4: te behalen resultaten

De volgende stap in het proces van de gebiedsteammedewerker is het bepalen van de middels de ondersteuning of begeleiding te behalen resultaten. De gebiedsteam-medewerker bepaalt de te behalen resultaten om als kader mee te geven aan de cliënt en de aanbieder aan welke belemmeringen en/of participatieproblemen kan worden gewerkt. Dit betreft het ‘WAT’.

Het is normaal aan de cliënt om samen met haar of zijn begeleider invulling te geven aan ‘HOE’ deze begeleiding wordt geboden. Dat is de professie van de begeleider. In een voorkomend geval kan het zijn dat een gebiedsteammedewerker bij complexe casuïstiek in het kader van de regievoering zich mede uitlaat over het ‘hoe’ van de begeleiding.

De aard en het aantal van de beoogde resultaten zijn mede bepalend voor de aard, omvang en duur van de te indiceren ondersteuning. In samenhang met de hiervoor in paragraaf 3.3 genoemde overige kenmerken van de cliënt.

We onderscheiden de hierna beschreven resultaten/resultaatgebieden, met daaronder subresultaten. Deze resultaten zijn uiteraard ook verder te clusteren of te detailleren.

Uiteindelijk moeten onderstaande elementen in ieder geval worden gedekt.

T.a.v. de subresultaten beogen we niet uitputtend te zijn, deze dienen als nadere duiding.

De begeleiding kan gericht zijn op ondersteuning van de cliënt op de volgende resultaten:

6.Afweging: komen tot de indicatie

6.1 Algemeen

Op dit punt in het proces is alle informatie verzameld en heeft een vertaling van de ondersteuningsvragen van de cliënt (vallend onder de Wmo) naar beoogde resultaten plaatsgevonden. Op basis van dit alles vindt een afweging plaats om tot de uiteindelijke indicatie te komen.

Een indicatie voor begeleiding kent drie onderdelen:

• •

  De aard van de begeleiding

• Uitgedrukt in begeleiding individueel of (individuele) begeleiding in groepsverband ofwel dagbesteding. Dit kan ook een combinatie van beiden zijn.

• •

  De omvang van de begeleiding

• Uitgedrukt in gemiddelde inzet per week: uren en/of dagdelen, soms ook vertaald naar een frequentie van de begeleiding, het aantal contactmomenten per week.

• •

  De duur van de begeleiding

• Uitgedrukt in de doorlooptijd van de begeleiding: aantal maanden of jaren waarin het beoogde resultaat behaald wordt of dat de begeleiding doorloopt.

• •

   

6.2 De aard van de begeleiding

• •

  Op basis van het onderzoek naar de ondersteuningsvragen van de cliënt is duidelijk geworden of de cliënt:

  • 1.

    Individuele begeleiding nodig heeft;

  • 2.

    Begeleiding in de vorm van dagbesteding (in groepsverband) nodig heeft;

  • 3.

    Of een combinatie van beide.

• •

   

6.3 De omvang van de indicatie: individuele begeleiding

Op basis van de voorlopige data-analyse die we hebben uitgevoerd op de gegevens van de gemeente Ooststellingwerf zijn vier omvangen van veelvoorkomende ondersteuningstijd te zien. Deze vier omvangen kennen een zekere spreiding rond het gemiddelde.

Deze vier omvangen zijn voor individuele begeleiding:

• a.

  Licht: maximaal 1,0 uur per week

• b.

  Gemiddeld: rond de 2 uur (1,1 - 3,0) per week

• c.

  Bovengemiddeld: rond de 4 uur (3,1 – 5,9) per week

• d.

  Intensief: 6,0 uur en meer per week

Ruim 10% van de cliënten ontvangt maximaal 1,0 uur individuele begeleiding per week.

Ongeveer de helft van de cliënten ontvangt rond de 2 uur per week.

Ruim 20% van de cliënten ontvangt rond de 4 uur individuele begeleiding per week.

En ruim 10% van de cliënten ontvangt 6 uur of meer individuele begeleiding per week.

N.b. door de gebiedsteammedewerker wordt voor iedere cliënt een precies aantal uren geïndiceerd (er wordt dus niet in een bandbreedte geïndiceerd).

6.4 Acht indicatieprofielen individuele begeleiding

Indicatieprofielen

We hebben op basis van alle kenmerken van cliënten (leefgebieden, overige kenmerken cliënt, beoogde resultaten) en vanuit inhoudelijke overwegingen bekeken of het mogelijk is voor de hiervoor genoemde vier omvangen van individuele begeleiding die cliënten in de praktijk ontvangen, te komen tot ‘indicatieprofielen’. Zo’n indicatieprofiel kan de gebiedsteammedewerker gebruiken als tussenstap in het proces van indicatiestelling, om uiteindelijk te komen tot een individuele indicatie op maat van het individu.

Onderscheid ontwikkelgericht en behoudgericht

Bij het uitwerken van de indicatieprofielen hebben we geconstateerd dat het van belang is om daarbij nog een nader onderscheid te maken naar:

• •

  ontwikkelgericht zijn van het profiel

• •

  behoudgericht zijn van het profiel

Ontwikkel-gericht wil zeggen: primair doel van de begeleiding is het realiseren van een duidelijke ontwikkeling (leren, groeien, versterken) van de mogelijkheden van de cliënt om zich (meer) zelfstandig te redden in het leven, in een overzichtelijke periode, bijvoorbeeld een aantal maanden tot een jaar (eventueel twee jaar).

Hierbij kan ook een secundair element van behouden aan de orde zijn.

Behoudgericht wil zeggen: primair doel van de begeleiding is het behouden of zo veel als mogelijk behouden (begeleiding bij achteruitgang) van de mogelijkheden van de cliënt om zich zelfstandig te redden in het leven.

Hierbij kan ook een secundair element van ontwikkeling aan de orde zijn.

Acht indicatieprofielen, met ‘plus’-mogelijkheid

Doordat sprake is van vier mogelijke omvangen in combinatie met het primair ontwikkelgericht of primair behoudgericht zijn, ontstaan uiteindelijk acht indicatieprofielen voor de individuele begeleiding.

Daar komt nog bij dat bij de indicatieprofielen ook nog de mogelijkheid bestaat om deze als ‘plus’-variant aan te merken, als de specifieke situatie van de cliënt hier aanleiding voor geeft. Dat betekent concreet dat een hogere mate van deskundigheid kan worden ingezet om bij de problematiek van de cliënt passende ondersteuning te kunnen bieden.

•

In paragraaf 6.9 hebben we de acht profielen uitgeschreven.

In de bijlage zijn de acht profielen schematisch geduid naar kenmerken.

6.5 De omvang van de indicatie: dagbesteding

• •

  Op grond van de voorlopige data-analyse zien we de volgende omvang van het aantal dagdelen dagbesteding dat cliënten ontvangen. We hebben op dit moment geen gegevens om dit nader te kunnen uitsplitsen naar doelgroepen of grondslagen.

• •

  De volgende omvangen van ondersteuning middels dagbesteding zijn aan de orde:

  • a.

    1-2 dagdelen (1 dag) per week

  • b.

    3-4 dagdelen (2 dagen) per week

  • c.

    5-6 dagdelen (3 dagen) per week

  • d.

    7 of 8 dagdelen (4 dagen) per week

• •

   

6.6 Uitwerking van vier indicatieprofielen dagbesteding

Indicatieprofielen

We hebben op basis van alle kenmerken van cliënten (leefgebieden, overige kenmerken cliënt, beoogde resultaten) en vanuit inhoudelijke overwegingen bekeken of het mogelijk is voor de hiervoor genoemde vier omvangen van dagbesteding die cliënten in de praktijk ontvangen, te komen tot uitwerking van ‘indicatieprofielen’. Een indicatieprofiel dat de gebiedsteammedewerker kan gebruiken als tussenstap in het proces van de indicatiestelling, op weg naar een individuele indicatie op maat.

Onderscheid ontwikkelgericht en behoudgericht

Ook bij het uitwerken van de indicatieprofielen voor dagbesteding hebben we geconstateerd dat het van belang is om onderscheid te maken naar:

• •

  ontwikkelgericht zijn van het profiel

• •

  behoudgericht zijn van het profiel

Ontwikkelgericht wil zeggen: primair doel van de begeleiding is het realiseren van een duidelijke ontwikkeling (leren, groeien, versterken) van de mogelijkheden van de cliënt om zich (meer) zelfstandig te redden in het leven, in een overzichtelijke periode, bijvoorbeeld een aantal maanden tot een jaar (eventueel twee jaar).

Hierbij kan ook een secundair element van behoud aan de orde zijn.

Behoudgericht wil zeggen: primair doel van de begeleiding is het behouden of zo veel als mogelijk behouden (begeleiding bij achteruitgang) van de mogelijkheden van de cliënt om zich zelfstandig te redden in het leven.

Hierbij kan ook een secundair element van ontwikkeling aan de orde zijn.

Vier indicatieprofielen dagbesteding, met ‘plus’-mogelijkheid

Op grond van inhoudelijke afwegingen zijn we uiteindelijk gekomen tot twee verschillende profielen, die vervolgens nog weer eens primair ontwikkelgericht of primair behoudgericht zijn. Dat leidt uiteindelijk tot vier indicatieprofielen voor begeleiding in de vorm van dagbesteding.

Daar komt nog bij dat bij de indicatieprofielen ook nog de mogelijkheid bestaat om deze als ‘plus’-variant aan te merken, als de specifieke situatie van de cliënt hier aanleiding voor geeft. Dat betekent concreet dat een hogere mate van deskundigheid kan worden ingezet om bij de problematiek van de cliënt passende ondersteuning te kunnen bieden.

•

In paragraaf 6.11 hebben we deze vier profielen voor dagbesteding uitgeschreven. In de bijlage zijn de acht profielen schematisch geduid naar kenmerken.

•

6.7 De duur van de ondersteuning

• •

  We zien in grote lijn de volgende mogelijke duren van indicaties. Waarbij dit nadrukkelijk indicatief is, de gebiedsteammedewerker bepaalt op cliëntniveau wat de best passende duur van de indicatie is:

   

• a.

  Resultaat op korte termijn haalbaar (einde ondersteuning / doorgeleiding voorliggend):

  • -

    indicatieduur / ondersteuningsplan herzien over 3 maanden

• b.

  Resultaat waarschijnlijk snel haalbaar:

  • -

    indicatieduur / ondersteuningsplan herzien over 6 maanden

• c.

  Resultaat vergt langere inzet:

  • -

    indicatieduur / ondersteuningsplan herzien over één jaar

• d.

  Onderhoudsdosis:

  • -

    indicatieduur / ondersteuningsplan herzien over twee jaar

• e.

  Levenslange ondersteuning verwacht

  • -

    indicatieduur evt. onbeperkt / ondersteuningsplan herzien over vijf jaar

Bij de duur van een indicatie is vooral de verwachting van de snelheid van ontwikkeling bij de cliënt bepalend. Als een snelle ontwikkeling wordt verwacht, dan is eerder een controle of herijking van het indicatiebesluit wenselijk. Als geen snelle ontwikkeling wordt verwacht of sprake is van langdurig behoudgericht werken, dan is een indicatie voor lange duur aangewezen.

6.8 Indicatieprofielen individuele begeleiding

In paragaaf 6.3 hebben we aangegeven dat we in de uitvoeringspraktijk vier omvangen van veel voorkomende ondersteuningstijd individuele begeleiding zien, met een beperkte spreiding rond het gemiddelde.

Op cliëntniveau legt de gebiedsteammedewerker in de indicatie altijd de definitieve en precieze omvang van de indicatie vast (zonder bandbreedte).

Deze vier omvangen zijn:

• a.

  Licht: maximaal 1,0 uur per week

• b.

  Gemiddeld: rond de 2 uur (1,1 - 3,0) per week

• c.

  Bovengemiddeld: rond de 4 uur (3,1 – 5,9) per week

• d.

  Intensief: 6,0 uur en meer per week

We hebben op basis van alle kenmerken van cliënten (leefgebieden, overige kenmerken cliënt, beoogde resultaten) en vanuit inhoudelijke overwegingen voor deze vier omvangen van de individuele begeleiding ‘indicatieprofielen’ uitgewerkt.

Dat heeft in combinatie met het ontwikkel-gericht of behoudgericht zijn van de ondersteuning geresulteerd in acht indicatieprofielen.

Het deskundigheidsniveau van de begeleiding

Het benodigde deskundigheidsniveau of de benodigde deskundigheidsniveaus voor een individuele cliënt is afhankelijk van de complexiteit van de ondersteuningsvraag van de cliënt. Het in te zetten deskundigheidsniveau is van belang tijdens de uitvoering en is ook van belang voor het beprijzen van de begeleiding. Dit deskundigheidsniveau is separaat nader gespecificeerd in de inkoopvoorwaarden die de gemeente Ooststellingwerf hanteert.

6.9Stap 5: bepalen best passende indicatieprofiel individuele begeleiding

Als stap 5 in het indicatieproces wordt voor iedere cliënt bepaalt wat het best bij deze cliënt passende indicatieprofiel voor in dit geval individuele begeleiding is. Deze profielen beschrijven we hierna.

6.10Stap 6: definitieve omvang indicatie individuele begeleiding bepalen

Als is bepaald welk indicatieprofiel het beste aansluit op de specifieke situatie van een individuele cliënt, dan wordt vervolgens de definitieve omvang van de te stellen indicatie bepaald. Daarbij geeft de mogelijke omvang van de ondersteuning zoals beschreven in het profiel een eerste richting. Het is aan de gebiedsteammedewerker om gegeven de individuele situatie van de cliënt tot een definitieve bepaling van de omvang (en duur) te komen. Hierbij kan uiteraard ook een combinatie van individuele begeleiding en dagbesteding of andere vormen van ondersteuning noodzakelijk zijn.

Het definitief bepalen van de omvang van de indicatie gebeurt op basis van dezelfde kenmerken als hiervoor al aangegeven (belastbaarheid, intellectueel vermogen, lerend vermogen, motivatie en ambitie, risico, zelfinzicht en ziektebesef, de kracht of juist ondersteuningsbehoefte van de mantelzorg en het netwerk van de cliënt, etc.).

De gebiedsteammedewerker bepaalt en motiveert op basis van kennis en ervaring of de cliënt afgezet tegen de ‘gemiddelde cliënt in het indicatieprofiel’ op het gemiddelde of hoger of lager binnen de aangegeven bandbreedte wordt geïndiceerd.

De ondersteuningsmogelijkheden van het netwerk van de cliënt speelt hierbij ook een rol:

• •

  Geen netwerk: geen invloed

• •

  Netwerk met ondersteuningscapaciteit: minder inzet mogelijk

• •

  Netwerk oorzaak van extra problemen: meer inzet nodig

N.b. hierbij vindt opnieuw een toets plaats door de gebiedsteammedewerker of er geen voor de Wmo 2015 liggende voorzieningen zijn die eerder als een passende ondersteuning kunnen worden aangemerkt dan inzet vanuit de Wmo. En de gebiedsteammedewerker neemt in de beoordeling altijd mee of de goedkoopst adequate oplossing wordt gerealiseerd.

6.11Cliënten / cliëntgroepen dagbesteding

• •

  Bij de indicatiestelling voor dagbesteding binnen de Wmo zien we twee belangrijke hoofddoelstellingen.

• •

   

• •

  Voor een deel van de cliënten is de primaire doelstelling van de dagbesteding het bieden van ontlasting aan mantelzorg/netwerk. Zodat de cliënt samen of alleen zo lang mogelijk in een zelfstandige huisvestingssituatie kan verblijven. Aan de cliënt zelf wordt een zinvolle daginvulling geboden en deze wordt gesteund en gestimuleerd ten aanzien van het persoonlijk functioneren. Dit betreft veelal, maar niet uitsluitend, ouderen.

• •

   

• •

  Voor een ander deel van de cliënten is de primaire doelstelling het bieden van een zinvolle daginvulling, ter vervanging van werk of studie. Waarbij de cliënt ook wordt gesteund en gestimuleerd ten aanzien van het persoonlijk functioneren. Hierbij kan sprake zijn van het bieden van ontlasting aan mantelzorg/netwerk.

• •

   

6.12 Indicatieprofielen dagbesteding

In paragaaf 6.5 hebben we aangegeven dat we in de uitvoeringspraktijk op basis van de data-analyse de volgende aantallen dagdelen dagbesteding bij cliënten zien:

• •

  1-2 dagdelen (1 dag) per week

• •

  3-4 dagdelen (2 dagen) per week

• •

  5-6 dagdelen (3 dagen) per week

• •

  7 of 8 dagdelen (4 dagen) per week

• •

   

• •

  Ook bij dagbesteding is sprake is van een onderverdeling naar primair behoudgerichte ondersteuning en primair ontwikkelingsgerichte ondersteuning van cliënten.

• •

   

• •

  Verder is besproken wat een in de praktijk werkzame omvang(en) van de dagbesteding zijn. Hier kwam het volgende uit:

• •

  Behoudgericht:

  • o

    1-4 dagdelen per week (1 of 2 dagen)

    of

  • o

    5-9 dagdelen per week (3 of 4,5 dagen)

• •

   

• •

  Ontwikkelingsgericht:

  • o

    1-4 dagdelen per week (1 of 2 dagen)

    of

  • o

    6-8 dagdelen per week (3 tot 4,5 dagen)

• •

   

• •

  Daarbij zijn de volgende sleutelfactoren aangegeven op de vraag wanneer nu sprake is van primair behoudgericht of ontwikkelingsgericht. En welke omvang daarbij dan aan de orde is.

• •

   

• •

  Behoudgericht of ontwikkelgericht:

  • o

    Bepalende factor is met name het lerend vermogen van de cliënt en daarna volgen de mate van zelfinzicht en het ziektebesef.

  • o

    Als de cliënt hier hoger op scoort, dan is sprake van een primair ontwikkelingsgerichte doelstelling van de ondersteuning middels dagbesteding.

• •

   

• •

  Aantal dagdelen dagbesteding:

  • o

    Bepalende factor is met name de belastbaarheid van de cliënt en vervolgens de motivatie en ambitie van de cliënt.

  • o

    Hierbij is ook de draagkracht van de mantelzorg of het steunsysteem een belangrijke factor, die de voornoemde factoren nog kan versterken of eventueel kan overrulen. Als deze draagkracht laag is, kan doordoor een groter aantal dagdelen dagbesteding noodzakelijk zijn om het gehele cliëntsysteem blijvend te kunnen laten functioneren.

Op basis van de onderverdeling naar inhoud en omvang hebben we vier indicatieprofielen uitgewerkt voor Wmo-dagbesteding.

In het proces van indicatiestelling is de eerste vraag welk van deze indicatieprofielen het best aansluit bij de specifieke situatie van de individuele cliënt.

Vervolgens wordt besloten over de uiteindelijke omvang van de indicatie.

Hierna hebben we deze profielen voor de dagbesteding in een overzichtsschema gezet.

In paragraaf 6.12 hebben we de vier indicatieprofielen voor dagbesteding uitgeschreven.

In de bijlage hebben we hiervan een inhoudelijk overzichtsschema opgenomen.

We hebben op basis van alle kenmerken van cliënten (leefgebieden, overige kenmerken cliënt, beoogde resultaten) en vanuit inhoudelijke overwegingen vier indicatieprofielen voor Wmo-dagbesteding uitgewerkt.

6.13Stap 5: bepalen best passende indicatieprofiel dagbesteding

Als stap 5 in het indicatieproces wordt voor iedere cliënt bepaalt wat het best bij deze cliënt passende indicatieprofiel voor in dit geval dagbesteding is.

Deze profielen beschrijven we hierna.

6.14Stap 6: definitieve omvang indicatie dagbesteding bepalen

Als is bepaald welk indicatieprofiel het beste aansluit op de specifieke situatie van een cliënt, dan wordt vervolgens de definitieve omvang van de te stellen indicatie bepaald. Daarbij geeft de mogelijke omvang van de ondersteuning zoals beschreven in het profiel een eerste richting. Het is aan de gebiedsteammedewerker om gegeven de individuele situatie van de cliënt tot een definitieve bepaling van de omvang (en duur) te komen. Hierbij kan uiteraard ook een combinatie van dagbesteding met individuele begeleiding of andere vormen van ondersteuning noodzakelijk zijn.

Dit gebeurt op basis van dezelfde kenmerken als hiervoor al aangegeven (belastbaarheid, intellectueel vermogen, lerend vermogen, motivatie en ambitie, risico, zelfinzicht en ziektebesef). De gebiedsteammedewerker maakt op basis van kennis en ervaring een gemotiveerde inschatting of de cliënt afgezet tegen de ‘gemiddelde cliënt in het indicatieprofiel’ op gemiddeld of hoger of lager binnen de bandbreedte van het profiel moet worden geïndiceerd.

Indien het dagbesteding betreft gericht op het behouden van vaardigheden, speelt vaak de belastbaarheid van het netwerk een grote rol in het toekennen van het aantal dagdelen. Daarnaast speelt de belastbaarheid van de cliënt een grote rol in het toekennen van het aantal dagdelen. Tussen deze twee onderdelen moet, samen met de betrokkenen een balans worden gevonden.

Wanneer de dagbesteding gericht is op ontwikkeling, speelt de belastbaarheid en het lerend vermogen van de cliënt zelf en het verwachte rendement een grote rol. Hierbij kan een afweging worden gemaakt tussen een relatief groot aantal dagdelen in korte termijn als de cliënt goed belastbaar en leerbaar is en de verwachting hoog is. Als de leerbaarheid en de belastbaarheid minder groot is, dan wordt vaker een lager aantal dagdelen ingezet, maar dan weer voor langere tijd.

Bijlage 1 Indicatieprofielen Wmo-individuele begeleiding

Bijlage 2 Indicatieprofielen Wmo-dagbesteding

Bijlage 7 Normtijden hulp bij het huishouden (maximale tijden)

Deze normtijden zijn gebaseerd op de protocollen die het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) voorheen hanteerde.

Licht huishoudelijk werk, kamers opruimen.