Beleidsregels Jeugdwet gemeente Zevenaar 2023

Vertrekpunt bij de beoordeling van een aanspraak op hulp is dat de primaire levensbehoeften (onderdak, inkomen, voeding, kleding) van onze inwoners op orde zijn. Inwoners zijn zelf verantwoordelijk voor hun primaire levensbehoeften, als dat niet op eigenkracht lukt, worden zij verwezen naar andere vormen van ondersteuning (zoals de maatschappelijke opvang, de sociaal raadslieden, de inkomensondersteuning, de schuldhulpverlening, de voedselbank of de kledingbank).

Bij het beoordelen of er aanspraak gemaakt kan worden op jeugdhulp moet worden gekeken naar de volgende aspecten:

• 1)

  De jeugdige heeft zijn of haar woonadres in de gemeente Zevenaar op grond van de Basisregistratie Personen (BRP). Dit is uitgewerkt in het in de Jeugdwet vastgelegde woonplaatsbeginsel. In geval dat de jeugdige in het kader van Jeugdhulp met Verblijf elders verblijft, is zijn/ haar woonplaats de BRP inschrijving direct voordat de Jeugdhulp met Verblijf startte.

• 2)

  Er is geen aanspraak mogelijk op een voorliggende wetten, zoals de Wet langdurige zorg, de Zorgverzekeringswet of Passend Onderwijs. De afbakening met andere wetten is geregeld in artikel 1.2 van de Jeugdwet.

• 3)

  De eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van het gezin en diens omgeving (zie 2.1.1).

• 4)

  Er zijn geen voorliggende, overige voorzieningen beschikbaar waarmee de ondersteuningsbehoefte weggenomen kan worden.

De jeugdige of ouders kunnen geen aanspraak maken op een individuele voorziening als ze er voor kiezen geen gebruik te maken van overige - of voorliggende voorzieningen die geschikt en beschikbaar zijn om de ondersteuningsbehoefte op te lossen.

2.1.1 Eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen omgeving

Als de veiligheid en de primaire levensbehoeften op orde zijn, dan wordt gekeken naar de eigen mogelijkheden van het gezin en het probleemoplossend vermogen van de omgeving van het gezin.

Van inwoners wordt verwacht dat zij eerst zelf kijken hoe ze hun problemen op kunnen lossen. En als het lastig is om zelf de problemen op te lossen, dat ze dan kijken welke vormen van hulp en ondersteuning geboden kunnen worden vanuit hun eigen sociale omgeving of welke voorzieningen in hun wijk of kern een bijdrage kunnen leveren aan de gewenste ondersteuning (samenredzaamheid). Als de eigen mogelijkheden en die van de omgeving redelijkerwijs niet toereikend of afdoende zijn, kan vanuit de Jeugdwet een individuele voorziening worden getroffen.

Bij het beoordelen van de aanspraak op een individuele voorziening wordt gekeken naar de in de verordening opgenomen algemene voorwaarden voor individuele voorzieningen.

2.2.1 Best passende voorziening

Individuele voorzieningen dienen passend te zijn bij de hulp- of ondersteuningsvraag van de jeugdige of het gezin. De voorziening is zo licht als mogelijk, maar zo zwaar als nodig is om de hulp- of ondersteuningsvraag van de jeugdige of het gezin te beantwoorden.

2.2.2. Weigeringsgronden

Algemene weigeringsgronden zijn:

• 1)

  Een jeugdige en/of ouder(s) komen niet in aanmerking voor een individuele voorziening als:

  • a)

    De jeugdige en/of ouder(s) aanspraak (kunnen) maken op een voorliggende voorziening, die voorziet in de ondersteuningsbehoefte, of de mogelijkheid bestaat dat zij aanspraak kunnen maken op een voorliggende voorziening die voorziet in de ondersteuningsbehoefte, maar zij hiervoor geen aanvraag wensen in te dienen. Voorziet de voorliggende voorziening gedeeltelijk in de ondersteuningsbehoefte dan kan aanvullend alsnog een individuele voorziening worden afgegeven;

  • b)

    De jeugdige en/of ouder(s) onvoldoende meewerken aan het onderzoek waardoor de gemeente geen juist onderzoek kan uitvoeren en hierdoor de ondersteuningsbehoefte niet op een juiste wijze kan vaststellen;

  • c)

    Er ondersteuning is aangevraagd, die zal worden verleend buiten Nederland, tenzij het college van oordeel is dat het inzetten van ondersteuning buiten de landsgrenzen een bijzondere bijdrage levert aan het behalen van het beoogde resultaat;

  • d)

    De individuele voorziening niet voldoet aan de eisen met betrekking tot kwaliteit zoals bedoeld in paragraaf 4.1 van de wet;

• 2)

  Indien de aanvraag betrekking heeft op kosten voor jeugdhulp die de jeugdige en/of ouder(s) voorafgaand aan de aanvraag heeft gemaakt dan worden deze kosten niet vergoed.

Weigeringsgronden specifiek voor het PGB:

• 1)

  Er wordt geen PGB verstrekt:

  • a)

    Als het Pgb hoger is dan de kosten van jeugdhulp voorziening in natura;

  • b)

    Als het college eerder een beslissing heeft herzien of ingetrokken omdat:

    • i)

      De jeugdige en/of ouder(s) of zijn vertegenwoordiger Pgb-zaken onjuiste of onvolledige gegevens hebben verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

    • ii)

      De jeugdige en/of ouder(s) of zijn vertegenwoordiger Pgb-zaken niet hebben voldaan aan de aan de individuele voorziening of het Pgb verbonden voorwaarden;

    • iii)

      De jeugdige en/of ouder(s) of zijn vertegenwoordiger Pgb-zaken het Pgb niet of voor een ander doel hebben gebruikt dan waarvoor het is bestemd.