Organisatie | Maasgouw |
---|---|
Organisatietype | Gemeente |
Officiële naam regeling | Uniformering lokale bewegwijzering |
Citeertitel | Uniformering lokale bewegwijzering |
Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
Onderwerp | ruimtelijke ordening, verkeer en vervoer |
Eigen onderwerp |
Geen
Onbekend
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
20-01-2023 | nieuwe regeling | 20-09-2022 |
Onder lokale bewegwijzering vallen verwijzingen naar objecten en voorzieningen op lokaal niveau. Het gaat hierbij om lokale object-, toeristische en industriële bewegwijzering. Lokale objectbewegwijzering is bewegwijzering naar algemene voorzieningen zoals het gemeentehuis of een begraafplaats. Toeristische bewegwijzering zijn de bruine doelverwijzingsbordjes en in de historische kernen de voetgangersbewegwijzering (vaantjes) voor wandelaars die verwijzen naar toeristische voorzieningen zoals de VVV of rondvaartsteigers. Maar ook de toeristische bewegwijzering voor de recreatievaart valt hier onder. Met industriële bewegwijzering, tenslotte, wordt bedoeld de bewegwijzering naar en op bedrijventerreinen. Bewegwijzering op rijks- of provinciale wegen en bebording van fiets- en wandelpaden vallen hier niet onder.
Binnen de gemeente Maasgouw is tot op heden geen vastgesteld beleid met betrekking tot de bewegwijzering van lokale objecten en voorzieningen. De huidige situatie in het veld is rommelig, verouderd en niet uniform. De wijze waarop uitvoering wordt gegeven aan bijvoorbeeld toeristische bewegwijzering is na de herindeling in 2007 nog niet geüniformeerd. Dit houdt in dat er in de verschillende kernen afwijkende afspraken zijn gemaakt met ondernemers. Niet met alle ondernemers zijn contracten afgesloten. Daarnaast zijn de aanwezige borden op het einde van hun levensduur en is de looptijd van de contracten verstreken.
Uitvoering van de lokale bewegwijzering gebeurt op dit moment op de volgende manier:
Binnen de gemeente worden verschillende typen borden gehanteerd:
In het onderstaande volgt per type verwijzing een visualisatie voorzien van een toelichting.
2.2 Toeristische bewegwijzering
2.2.1 Bruine doelverwijzingsborden
2.2.2 Voetgangersbewegwijzering (vaantjes)
2.2.3 Toeristische bewegwijzering recreatievaart
2.3 Industriële bewegwijzering
3. NOODZAAK, DOELSTELLINGEN EN DOELGROEP
Bewegwijzering is niet het aangewezen middel om de economie te bevorderen. Het is dus geen reclame-uiting, maar een verkeer ondersteunende maatregel (geleiden van verkeersstromen). Hierbij geldt dat het de verantwoordelijkheid van ondernemers is om te zorgen dat hun bedrijf vindbaar is. De taak van de wegbeheerder is het schetsen van een kader waarbinnen dit op een acceptabele wijze mogelijk wordt gemaakt.
Tegenwoordig zijn de meeste auto’s uitgerust met een navigatiesysteem. In dit licht doemt de vraag op of bewegwijzering nog wel noodzakelijk is. Bewegwijzering is niet alleen bedoeld voor automobilisten maar ook voor fietsers en wandelaars. Daarnaast kan bewegwijzering worden gezien als een aanvullende service. Er zijn onderzoeken die aantonen dat in de moderne tijd borden nodig blijven en een onderzoek door de universiteit van Nijmegen waaruit blijkt dat het geleiden minder belangrijk is geworden, maar dat de borden nodig zijn ter oriëntatie. Dit is belangrijker geworden als gevolg van gebruik van navigatie.
Daarnaast is het, zoals hiervoor al aangehaald, noodzakelijk het merendeel van de borden te vervangen omdat ze op het einde van hun levensduur verkeren en hierdoor niet meer voldoen aan bijvoorbeeld de gewenste reflectiecategorie.
De eigen inwoners kennen de weg, voor hen is geen bewegwijzering nodig. De bewegwijzering is vooral bedoeld voor die groep die de gemeente incidenteel bezoekt en de weg niet kent. Hierbij gaat het om vrachtautochauffeurs, automobilisten, motorrijders, fietsers, bromfietsers, wandelaars en pleziervaarders.
Alvorens meer concreet te kunnen worden is het van belang een aantal basisuitgangspunten vast te stellen.
Het aantal verwijzingen dient zo veel mogelijk te worden beperkt, zeker op kruispunten. Bij te veel verwijzingen op één punt kan de weggebruiker de informatie niet meer tot zich nemen, waardoor de bewegwijzering zijn waarde verliest. Tevens komt de verkeersveiligheid hiermee onder druk te staan. Tenslotte is minimalisatie in het belang van het uiterlijk aanzien van de gemeente.
Er wordt pas gestart met lokale bewegwijzering als landelijke / provinciale bewegwijzering naar het gebied niet toereikend is. Er wordt niet van buiten de bebouwde kom naar binnen de bebouwde kom bewegwijzerd (maatwerk mogelijk).
Dit verhoogt de herkenbaarheid en zorgt voor een rustiger straatbeeld.
In het verleden hanteerden we de richtlijnen uit het Handboek Toeristische Bewegwijzering Limburg 2005. De Limburgse richtlijnen zijn wat verouderd. De CROW-richtlijnen zijn actueler. In Limburg hanteren veel gemeenten de Limburgse richtlijnen. Dit komt omdat het een kostbare aangelegenheid is om alle borden ineens te vervangen. Om deze reden houden de omliggende gemeenten (nog) vast aan de Limburgse richtlijn. In Maasgouw zijn de laatste jaren vrijwel geen nieuwe borden meer bijgekomen. De nu hangende borden zijn op het einde van hun levensduur. Contracten met ondernemers ontbreken of zijn reeds verstreken. Hierdoor is het een geschikt moment om over te stappen op de CROW-richtlijnen. Deze onderscheidt zich qua lettertype en bord grootte van de Limburgse richtlijn. Het is een beter leesbaar lettertype en de nieuwe borden worden iets groter waardoor de leesbaarheid nog verder toeneemt.
4.2.1 Lokale objectbewegwijzering:
Er wordt gekozen alleen objecten te bewegwijzeren met een aannemelijk aantal bezoekers van buiten de gemeente waarbij gering sprake is van herhaalbezoek aan de voorziening. Om deze reden is de volgende limitatieve lijst ontstaan:
Onderwijsinstellingen, maatschappelijke instellingen, de gemeenteloodsen en bejaardenoorden worden NIET bewegwijzerd. Ze trekken met name lokale / regionale bezoekers die het object in de regel frequenter bezoeken.
4.2.2 Toeristische bewegwijzering:
Sommige objecten / voorzieningen worden door verschillende typen bewegwijzering (dus voor verschillende doelgroepen) bewegwijzerd.
4.3.2 Toeristische bewegwijzering
| |
| |
| |
Richting aanduiding “rechtdoor” in principe niet alleen als er sprake is van een onduidelijke verkeerssituatie | |
Aan de door leverancier geleverde en te plaatsen constructie. |
4.3.3 Industriële bewegwijzering
4.4 Lay-outcriteria en materialisatie
4.4.2 Toeristische bewegwijzering
Niet benoemen indien het pictogram dit al duidelijk maakt. Dus naam van de voorziening plus pictogram. | |
|
Type object wordt uitgeschreven, aangevuld met naam en verduidelijkende pictogrammen. | |
Ieder bord van dezelfde ondernemer / object heeft dezelfde lay-out | |
| |
| |
4.4.3 Industriële bewegwijzering
Na vaststelling van het beleid krijgt REvis verkeerstechniek op basis van de offerte in bijlage 2, de opdracht de lokale bewegwijzering in Maasgouw volledig te verzorgen.
Er wordt met input en afstemming met de stichting cultureel erfgoed Wessem, door dezelfde vormgever die het ontwerp van het gebiedsbord in Thorn voor zijn rekening heeft genomen, een ontwerp voor Wessem gemaakt.
REvis werkt met een leaseconcept. Ze bieden een totale ontzorging voor alle betrokken partijen.
Dit is enerzijds de gemeente voor alle gemeentelijke borden en anderzijds ondernemers / instanties.
Ondernemers / instanties die op basis van de uitgangspunten in deze nota in aanmerking komen voor bewegwijzering kunnen zich hiervoor, zonder tussenkomst van de gemeente, tot REvis wenden.
REvis draagt vervolgens zorg voor productie, plaatsing, beheer en onderhoud van de meeste borden*.
* hierbij gelden de volgende afspraken:
de voetgangersbewegwijzering (in het verleden geleverd door de Nationale bewegwijzeringsdienst) blijven eigendom van de gemeente Maasgouw. Het beheer en onderhoud komt in handen van REvis. Indien er wijzigingen plaatsvinden worden deze door REvis doorgegeven aan de Nationale bewegwijzeringsdienst zodat de daar aanwezige database actueel blijft. Bij nieuwe borden of vervanging wordt hier een aparte offerte voor verstrekt. De prijs voor dit type bewegwijzering is alleen voor het beheer en onderhoud.
de borden voor de toeristische bewegwijzering recreatievaart worden niet vervangen. Het beheer en onderhoud komt in handen van REvis, de prijs is inclusief de huur van een boot voor het onderhoud. Schade / vervanging of plaatsen van nieuwe borden vinden plaats op basis van een offerte aan de gemeente of de betreffende ondernemer.
Na gunning van de opdracht stelt REvis aan de hand van het beleid een lijst met te benaderen ondernemers op. De ondernemers worden persoonlijk benaderd met de aankondiging dat het toeristische bruine doelverwijzingsbordensysteem vernieuwd wordt en het aanbod om zich aan te melden hierin opgenomen te worden. Tevens wordt er via onze gebruikelijke communicatiekanalen een algemene mededeling / oproep gedaan. Op basis van alle aanmeldingen en inventarisatie van de gemeentelijke borden, wordt een bewegwijzeringsplan opgesteld. Iedere ondernemer ontvangt een op maat gemaakte offerte.
Nadat alle afspraken met ondernemers en gemeente definitief zijn volgt het bebordingsplan, en wordt het proces van productie en plaatsing ingang gezet. Indien er vergunningen nodig zijn dan draagt REvis hier zorg voor.
Er wordt een opdracht verleend voor 5 jaar.
De jaarlijkse kosten bedragen € 10.395,- excl. BTW.
Éénmalige kosten aanschaf nieuwe gebiedsborden in 2019 € 3.125,- excl. BTW
Bijlage 1 bevat een overzicht van de borden waar de gemeente op dit moment eigenaar van is. Er wordt kritisch gekeken of alle borden in de toekomst nog nodig zijn. Tevens wordt ingezet op reductie van het aantal borden.
Ondernemers betalen de leasekosten van € 60,- excl. BTW per bord per jaar voor hun eigen bord(en) zonder tussenkomst van de gemeente rechtstreeks aan REvis.