Beleidsregel Hogere geluidgrenswaarden Afdeling Bouwen en Milieu, eenheid milieu

Inleiding

Met de inwerkingtreding van de nieuwe Wet geluidhinder (verder te noemen Wgh) per 1 januari 2007, hebben gemeenten meer beleidsvrijheid gekregen om binnen het grenswaardenregime van de Wgh (tussen voorkeursgrenswaarden en de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting) te opereren. De gemeente is in veel gevallen het bevoegd gezag geworden voor het verlenen van hogere geluidwaarden.

Tot voor kort waren in de Wgh en bijbehorende uitvoeringsbesluiten diverse criteria opgenomen op grond waarvan van de voorkeursgrenswaarden kon worden afgeweken. De laatste jaren is echter meer en meer het besef ontstaan dat geluidhinder in het merendeel van de gevallen een lokaal probleem is dat het beste door de lokale overheid kan worden aangepakt. Met de wijziging van de Wgh, zoals deze in 2007 in werking is getreden, is aan deze gedachte tegemoetgekomen. Tegelijkertijd is door het ministerie van VROM aanbevolen dat de lokale overheid eigen beleid voor onder andere hogere geluidwaarden ontwikkelt en vaststelt. Deze beleidsregel geeft hier dan ook invulling aan.

Doel van de beleidsregel

Het doel van de beleidsregel is het geven van eenduidig beleid voor en door het college van burgemeester en wethouders voor het behandelen van aanvragen hogere geluidwaarden. Daarnaast geeft de beleidsregel voor inwoners, projectontwikkelaars, initiatiefnemers etc. duidelijkheid over aan welke criteria, maximale grenswaarden en procedures voldaan moet worden.

Vooral bij het maken van bestemmingsplannen¹ moet de aandacht worden gericht op geluidgevoelige bestemmingen en dienen daarvoor geldende grenswaarden in acht te worden genomen. Voor verschillende typen geluidbelastingen (industrielawaai, wegverkeerslawaai en railverkeerlawaai) worden in de Wgh grenswaarden aangegeven waarvoor een voorkeursgrenswaarde en een wettelijk maximaal toelaatbare geluidbelasting geldt. In principe moet er altijd naar worden gestreefd de voorkeursgrenswaarde aan te houden. Er zijn uitzonderingen mogelijk, zolang de wettelijke maximale grenswaarden niet overschreden worden. Deze uitzonderingen (criteria) waren in de oude Wgh omschreven en zijn voor een deel opnieuw als beleid opgenomen.

Beleid gemeente Oost Gelre

In de gemeente Oost Gelre is tot op heden gebleken dat de uitvoeringspraktijk van de oude Wgh en bijbehorende algemene maatregelen van bestuur (toetsing van de criteria) niet tot knelpunten heeft geleid.

Hogere waarden mochten verleend worden als bijvoorbeeld sprake was van vervanging van bestaande bebouwing, opvulling van een open plaats tussen aanwezige bebouwing, bebouwing dat fungeert als doelmatige afscherming van andere woningen en woningen die ter plaatse noodzakelijk zijn om reden van grond­ of bedrijfsgebondenheid. Deze beschreven situaties zijn opnieuw in de beleidsregel opgenomen.

Op grond van de oude Wgh kon de provincie bij een geluidbelasting van meer dan 55 dB(A) eisen stellen aan de indeling van de woningen, bijvoorbeeld door als eis op te nemen dat de slaapkamer aan de zijde met de laagste geluidbelasting wordt gesitueerd. Dit stond op gespannen voet met de vrije indeelbaarheid die in de bouwregelgeving is opgenomen. In de nieuwe Wgh is dit artikel dan ook niet meer opgenomen. Om flexibiliteit bij indelingen te kunnen garanderen, is de indelingseis dan ook niet meer als beleid in deze beleidsregel opgenomen. Met de gehanteerde criteria van de oude Wgh is het mogelijk gebleken zowel goede ruimtelijke ordening te bedrijven en tegelijkertijd aan de doelstellingen ten aanzien van het voorkomen en beperken van geluidhinder te voldoen.

Het hanteren van minimaal één geluidluwe gevel

Op grond van de oude Wgh gold voor het wegverkeerslawaai, railverkeerslawaai en industrielawaai dat gestreefd werd naar minimaal één geluidluwe gevel. Dit onderdeel is in verband met het minimale beschermingsniveau voor bewoners opnieuw opgenomen.

1 In de Wet geluidhinder en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder een bestemmingsplan: een bestemmingsplan als bedoeld in artikel 3.1 van de Wet ruimtelijke ordening, een inpassingsplan als bedoeld in artikel 3.26 of 3.28 van die wet hieronder mede begrepen; projectbesluit als bedoeld in artikel 1.1, lid 1, letter f van de Wet ruimtelijke ordening.

Het toepassen van cumulatie

Het begrip cumulatie is verduidelijkt. Recente uitspraken van de Raad van State benadrukken dat de cumulatie van de geluidniveaus ook inzichtelijk gemaakt moet worden voor bijvoorbeeld wegverkeer, railverkeer en industrielawaai. De methode voor bepaling van gecumuleerde hinder is beschreven en de bepaling van de benodigde gevelisolatie is verduidelijkt. Dit betekent in de praktijk een beter beschermingsniveau voor bewoners van de daadwerkelijk ondervonden geluidhinder (betere gevelisolatie).

2.1 Algemeen

De Wet geluidhinder (Wgh) heeft tot doel het voorkomen en beperken van geluidhinder. Eén van de kenmerken van de Wgh ten opzichte van andere wetten is dat de normen in de wet zijn opgenomen. Verder is het begrip zone in de Wgh geïntroduceerd om de geluidoverlast zoveel mogelijk te beperken. Een zone kan worden gezien als een aandachtsgebied voor geluid langs of rond een geluidbron, waar binnen gestreefd moet worden naar een akoestisch optimale situatie. Met de zonering wordt een koppeling gelegd tussen de geluidhinderbestrijding en de ruimtelijke ordening. Vooral bij het maken van bestemmingsplannen moet de aandacht dan worden gericht op geluidgevoelige bestemmingen en dienen daarvoor de geldende grenswaarden in acht te worden genomen.

2.2 Grenswaarden

Bijna overal in de Wgh wordt gebruikgemaakt van termen als geluidbelasting en grenswaarden.

De geluidbelasting wordt gemeten of berekend op de gevel van een woning of een ander geluidgevoelig object. Voor verschillende typen geluidbelastingen worden in de Wgh grenswaarden aangegeven waarvoor een voorkeursgrenswaarde en een wettelijk maximaal toelaatbare geluidbelasting geldt. In principe moet er altijd naar worden gestreefd de voorkeursgrenswaarde aan te houden. Er zijn uitzonderingen mogelijk, zolang de wettelijke maximale grenswaarden niet overschreden worden.

2.3 Ontheffingscriteria

Tot voor kort waren in de Wgh en bijbehorende uitvoeringsbesluiten diverse criteria opgenomen op grond waarvan van de voorkeursgrenswaarden kon worden afgeweken. De laatste jaren is echter meer en meer het besef ontstaan dat geluidhinder in het merendeel van de gevallen een lokaal probleem is dat het beste door de lokale overheid kan worden aangepakt. In dat verband past het niet dat centraal in de Wgh en de bijbehorende uitvoeringsbesluiten ontheffingscriteria zijn opgenomen, welke door de lokale overheid in acht moeten worden genomen. Met de wijziging van de Wgh, zoals deze op 1 januari 2007 in werking is getreden, is aan deze gedachte tegemoetgekomen en is het merendeel van de eerder geldende ontheffingscriteria vervallen. Tegelijkertijd is door het ministerie van VROM aanbevolen dat de lokale overheid hiervoor eigen beleid ontwikkelt en vaststelt.

In voorliggende beleidsregel is dan ook aangegeven welk beleid de gemeente Oost Gelre in dat kader wenst aan te houden. Daarbij is zoveel mogelijk aangesloten bij het, op grond van de oude Wgh geldende beleid omdat dat in het merendeel van de gevallen goed bleek te voldoen.

Het doel van de beleidsregel is dan ook het geven van éénduidig beleid voor het college van burgemeester en wethouders voor het behandelen van aanvragen hogere geluidwaarden. Daarnaast geeft de beleidsregel voor inwoners en projectontwikkelaars duidelijkheid over aan welke criteria, maximale grenswaarden en procedures voldaan moet worden.

Het voorliggende beleidstuk is het afwegingskader voor het omgaan met situaties waarbij de voorkeursgrenswaarde bij woningen of geluidgevoelige bestemmingen in het geding zijn. Het is daarmee een beleidsregel in de zin van de Algemene wet bestuursrecht (artikel 1:3 Awb en artikelen 4:81 tot en met 4:84 Awb)

Afwijking is in individuele gevallen mogelijk, indien het hanteren van de beleidsregel voor één of meer belanghebbenden gevolgen heeft die onevenredig zijn in verhouding tot de met de beleidsregel te dienen doelen (artikel 4:84 Awb).

De Wet geluidhinder (Wgh) is een complexe wet waarin een groot aantal normen voor toelaatbare geluidbelasting van woningen en andere geluidgevoelige gebouwen is opgenomen. Het is niet de enige wetgeving op het gebied van geluidhinder. De geluidhinder van de meeste bedrijven is geregeld in de Wet milieubeheer. De toelaatbare geluidhinder in woningen en andere gebouwen is geregeld in het Bouwbesluit.

Wanneer een nieuw bestemmingsplan het mogelijk maakt geluidgevoelige bebouwing in de geluidzone van een weg, spoorbaan of industrieterrein te realiseren, is een toetsing aan de wettelijke geluidhindernormen verplicht. Plannen voor nieuwe wegen, spoorbanen of industrieterreinen worden aan de zelfde normen getoetst. Uitbreidingen (reconstructies) van wegen en spoorbanen zijn ook genormeerd.

Een geluidzone is een gebied aan weerszijden van een weg of spoorbaan of rondom een industrieterrein. De omvang van de geluidzones is in de wet geregeld. De breedte van de zone langs een weg is onder andere afhankelijk van het type weg en van het aantal rijstroken en varieert van 200 tot 600 meter aan weerszijden van de weg. Wegen die deel uitmaken van een woonerf of waarvoor een maximum snelheid van 30 km/uur geldt, hebben geen geluidzone.

Rondom industrieterreinen waarop bepaalde lawaaiproducerende bedrijven zijn gevestigd dan wel kunnen worden gevestigd, zijn geluidzones vastgesteld. De omvang van de zones is gebaseerd op de geluidproductie van alle bedrijven op het industrieterrein. Woningbouwplannen binnen deze zones worden getoetst aan de normen van de Wet geluidhinder.

De breedte van de geluidzones van spoorbanen is aangegeven op een kaart die conform artikel 1 van de Wet geluidhinder en de artikelen 1.3 en 1.4 van het Besluit geluidhinder door de Minister is vastgesteld. De breedte is afhankelijk van de treinintensiteit van de baan en varieert van 100 tot 800 meter, gemeten uit de buitenste spoorstaaf

5.1 Wegverkeerslawaai

Bij vaststelling of herziening van een bestemmingsplan of bij een projectbesluit moet voor het aspect wegverkeerslawaai akoestisch onderzoek worden uitgevoerd, waarbij voor woningen een voorkeursgrenswaarde van 48 dB in acht moet worden genomen doch waarbij de hoogste toelaatbare gevelbelasting als volgt is:

Als gevolg van de Wgh en het Besluit geluidhinder kan voor andere geluidgevoelige gebouwen en terreinen het volgende samenstel aan grenswaarden worden afgeleid:

Ingeval van reconstructie van wegen gelden voor woningen de volgende waarden:

Ingeval van reconstructies van wegen gelden de volgende waarden:

Voor de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting aan de grens van geluidgevoelige terreinen kunnen hogere waarden, dan de hiervoor genoemde, worden vastgesteld, met dien verstande dat de verhoging als gevolg van de reconstructie niet meer mag bedragen dan 5 dB en de waarde niet hoger mag worden vastgesteld dan 53 dB voor woonwagenstandplaatsen en 68 dB voor andere geluidgevoelige terreinen dan woonwagenstandplaatsen.

5.2 Railverkeerslawaai

Voor het aspect railverkeerslawaai (doorgaand spoor, geen emplacement) kan voor de gemeente Oost Gelre worden gesteld dat bij een vaststelling of herziening van een bestemmingsplan of bij een projectbesluit) akoestisch onderzoek moet worden uitgevoerd, waarbij de volgende systematiek van voorkeursgrenswaarden en ten hoogste toelaatbare gevelbelastingen in acht moet worden genomen

5.3 Industrielawaai

Voor het aspect industrielawaai kan voor de gemeente Oost Gelre worden gesteld dat bij vaststelling of herziening van een bestemmingsplan of bij een projectbesluit) akoestisch onderzoek moet worden uitgevoerd, waarbij de hierna genoemde systematiek van voorkeursgrenswaarden en ten hoogste toelaatbare gevelbelastingen in acht moet worden genomen.

Voor bestaande zones geldt het volgende overzicht:

Bij eerste zonevaststelling geldt het volgende overzicht:

5.4 Binnenniveaus

Het geluidniveau binnen geluidgevoelige bestemmingen mag niet hoger worden dan de wettelijk vereiste binnenwaarde. Voor wegverkeerslawaai bedraagt deze waarde voor nieuw te bouwen woningen 33 dB. Voor industrielawaai is dit 35 dB(A). Voor onderwijsvoorzieningen, medische voorzieningen en woonwagenstandplaatsen gelden andere normen dan voor woningen. Op grond van de Woningwet dient dit, bij de verlening van een bouwvergunning, te worden gezekerd.

5.5 Dove gevel

De Wgh kent al enkele jaren het begrip “dove gevel”, wat een bouwkundige constructie is waarin geen te openen delen aanwezig zijn en welke een zekere geluidwering dient te bezitten. Ingeval een geluidgevoelige bestemming van een dergelijke gevel is voorzien, behoeft voor die gevel niet te worden getoetst aan de grenswaarden van de Wgh.

Met de wijziging van de Wgh wordt het begrip “dove gevel” verruimd. Er mag nu ook sprake zijn van een bouwkundige constructie waarin alleen bij uitzondering te openen delen aanwezig zijn, mits de delen niet direct grenzen aan een geluidgevoelige ruimte.

6.1 Bron­overdracht­ontvanger

Bij het nemen van maatregelen ter beperking van geluidhinder legt de Wet geluidhinder prioriteit bij maatregelen aan de bron, zoals bijvoorbeeld toepassing van stille wegdekken en beperking van de rijsnelheid. Als daardoor onvoldoende effect wordt bereikt, komen maatregelen in de overdrachtssfeer (plaatsing wallen of schermen) in aanmerking. Als laatste worden maatregelen bij de ontvanger, zoals bijvoorbeeld gevelisolatie, overwogen. De achtergrondgedachte van deze volgorde is een zo klein mogelijk gebied aan een hoog geluidniveau bloot te stellen. Dit leidt tot een efficiënt gebruik van de ruimte.

6.2 Criteria voor hogere geluidwaarden

Doorgaans laat de initiatiefnemer van het bestemmingsplan, bouwplan, of de aanleg/reconstructie van een weg of spoorweg in de voorbereidende fase een akoestisch onderzoek uitvoeren. Uit dit akoestisch onderzoek zal blijken of de voorkeursgrenswaarde wordt overschreden. Als dit het geval is, dan dient een procedure hogere grenswaarde doorlopen te worden. Het akoestisch onderzoek geeft inzicht in de geluidbelasting voor het maatgevende jaar (10 jaar na vaststelling bestemmingsplan). Ook geeft het onderzoek inzicht in of er bronmaatregelen en/of overdrachtsmaatregelen mogelijk zijn om de toekomstige geluidbelasting tot de voorkeursgrenswaarde te beperken. Als het geluidniveau niet tot de voorkeursgrenswaarde kan worden teruggebracht, dan dient dat voldoende gemotiveerd te worden.

De criteria als doelmatig, stedenbouwkundig, verkeers­ of vervoerskundig, landschappelijk of financieel blijven ook nu van toepassing en zijn ter verduidelijking hieronder beschreven.

Doelmatig

Dit criterium wordt veel gebruikt bij geluidschermen. Het aantal gevoelige bestemmingen met de verminderde geluidniveaus wordt vergeleken met de kosten van de schermen. Als de kosten te hoog zijn in vergelijking met de geluidreductie bij de geluidgevoelige bestemmingen, dan is het niet doelmatig.

Stedenbouwkundige aspecten

De vraag wanneer sprake is van bezwaren van stedenbouwkundige aard, kan niet eenduidig worden beantwoord. Het realiseren van overdrachtsmaatregelen, zoals bijvoorbeeld een geluidscherm langs een gemeentelijke weg in een stads­ of dorpscentrum, zal al snel als bezwaarlijk worden gezien. Vaak is daar geen ruimte voor, past een dergelijk scherm niet in een stedelijke omgeving en/of willen bewoners dergelijke maatregelen niet in verband met de belemmering van het uitzicht.

Als de aanvrager kan aantonen dat woningbouw ter plaatse wenselijk is en dat de bebouwing niet anders gesitueerd kan worden, dan is het mogelijk op basis van stedenbouwkundige argumenten en locatiespecifieke kenmerken een hogere grenswaarde vast te stellen.

Landschappelijke aspecten

Overdrachtsmaatregelen buiten de bebouwde kom kunnen in verband met bijvoorbeeld doorsnijdingen in het landschap en esthetische aspecten bezwaarlijk zijn. Het kan bij deze gevallen relevant zijn dat een deskundige op de onderdelen landschap, flora en fauna de overdrachtsmaatregelen toetst.

Verkeers­ of vervoerskundige aspecten

Overwegingen van verkeers­ of vervoerskundige aard hebben onder meer betrekking op maatregelen die het aantal verkeersbewegingen op een weg beïnvloeden. Te denken valt bijvoorbeeld aan verkeersbesluiten die voor vermindering van de verkeersintensiteiten en daardoor ook de geluidbelasting zorgen. Dit is vaak niet eenvoudig omdat dit voor een ander deel van de gemeente voor een verslechtering kan zorgen. De consequenties van dergelijke besluiten dienen dan ook voor een groter gebied door een verkeersdeskundige en een geluiddeskundige onderzocht te worden. Daarbij moet ook het aspect veiligheid in acht worden genomen. Zo kunnen overdrachtsmaatregelen (geluidschermen binnen de bebouwde kom) bijvoorbeeld tot verkeersonveiligheid leiden.

Financiële aspecten

Overwegingen van financiële aard betreffen veelal de afweging tussen (de kosten van) het treffen van bron­ en overdrachtsmaatregelen en het accepteren (aanvragen) van een hogere grenswaarde.

Het zal bijvoorbeeld, naarmate het om een groter aantal woningen gaat eerder financieel acceptabel zijn om schermen te realiseren dan ingeval slechts sprake is van een enkele woning. Ook bronmaatregelen als stilasfalt kunnen in verband met financiële aspecten niet opwegen tegen kosten van gevelisolatie als er slechts een gering aantal woningen geïsoleerd dient te worden.

Het zal duidelijk zijn dat hier geen eenduidig criterium voor te formuleren is. In elk geval zal een afweging gemaakt dienen te worden tussen de kosten van geluidmaatregelen en het verzoeken om hogere grenswaarden. Belangrijk is in ieder geval dat uit het akoestisch onderzoek naar voren komt wat de kosten van mogelijke geluidmaatregelen zijn en welke afweging er wordt gemaakt om deze wel of niet te (laten) treffen. Als het initiatief van het project bij de gemeente ligt en er zijn geluidmaatregelen noodzakelijk, dan dient hiermee in de bestemmingsplanexploitatie rekening te worden gehouden.

6.3 Overwegingen

Met de wijziging van de Wgh verkrijgen gemeenten meer beleidsvrijheid om binnen het grenswaardenregime van de Wgh (tussen voorkeursgrenswaarde en ten hoogste toelaatbare geluidbelasting) te opereren. In de gemeente Oost Gelre is tot op heden echter gebleken dat de uitvoeringspraktijk van de oude Wgh en bijbehorende algemene maatregelen van bestuur (toetsing van de criteria) niet tot problemen heeft geleid. Het is mogelijk gebleken zowel goede ruimtelijke ordening te bedrijven en tegelijkertijd aan de doelstellingen ten aanzien van het voorkomen en beperken van geluidhinder te voldoen. In de volgende paragraaf is dan ook een deel van de oude criteria, die volgens de nieuwe Wgh zouden vervallen, opnieuw opgenomen. De paragraaf beschrijft situaties die van toepassing moeten zijn om hogere geluidbelastingen toe te staan.

6.4 Beleidsregel

Bij een ruimtelijke ordeningsprocedure (vaststelling of herziening bestemmingsplan of een projectbesluit) zullen burgemeester en wethouders akoestisch onderzoek uitvoeren dan wel de initiatiefnemer van een plan daartoe verplichten, gericht op het treffen van maatregelen ten behoeve van het realiseren van de in het vorige hoofdstuk genoemde voorkeursgrenswaarden voor woningen en andere geluidgevoelige bestemmingen

Daar waar toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de verwachte geluidbelasting van de gevel van de betrokken woningen of andere geluidgevoelige bestemmingen tot de daarvoor geldende voorkeursgrenswaarde, onvoldoende doeltreffend zijn, dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedenbouwkundige, verkeers­ of vervoerskundige, landschappelijke of financiële aard, zal een hogere geluidbelasting worden vastgesteld van maximaal de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting, voor woningen en andere geluidgevoelige bestemmingen zoals in deze beleidsregel is vastgelegd.

Burgemeester en wethouders zullen van deze hogere geluidbelasting slechts onder voorwaarden gebruikmaken. De voorwaarden zijn, afhankelijk van de geluidbron, hieronder weergegeven (een toelichting van de voorwaarden is opgenomen in bijlage 2).

Wegverkeerslawaai:

Als gevolg van een aanwezige weg:

• a.

  voor nog niet geprojecteerde woningen buiten de bebouwde kom, die:

  • 1e

    verspreid gesitueerd worden; of

  • 2e

    ter plaatse noodzakelijk zijn om redenen van grond­ of bedrijfsgebondenheid: of

  • 3e

    door de gekozen situering een open plaats tussen aanwezige bebouwing opvullen; of

  • 4e

    ter plaatse gesitueerd worden als vervanging van bestaande bebouwing.

• b.

  voor nog niet geprojecteerde woningen binnen de bebouwde kom, die:

  • 1e

    door de gekozen situering of bouwvorm een doelmatige akoestisch afschermende functie gaan vervullen voor andere woningen ­ in aantal ten minste de helft van het aantal woningen waaraan de afschermende functie wordt toegekend­, of voor andere gebouwen of geluidgevoelige objecten; of

  • 2e

    ter plaatse noodzakelijk zijn om redenen van grond­ of bedrijfsgebondenheid; of

  • 3e

    door de gekozen situering een open plaats tussen aanwezige bebouwing opvullen; of

  • 4e

    ter plaatse gesitueerd worden als vervanging van bestaande bebouwing; of

  • 5e

    in een dorp­ of stadsvernieuwingsplan opgenomen

Als gevolg van de aanleg of reconstructie van een weg:

• c.

  voor geprojecteerde, in aanbouw zijnde of aanwezige woningen en een nog niet geprojecteerde weg, voor zover die weg:

  • 1e

    een noodzakelijke verkeers­ en vervoersfunctie zal vervullen; of

  • 2e

    een zodanige verkeersverzamelfunctie zal vervullen, dat de aanleg of reconstructie van die weg zal leiden tot aanmerkelijke lagere geluidbelastingen van woningen binnen de zone van een andere weg.

Spoorweglawaai

Voor woningen, die:

• • 1e

    in de omgeving van een station of halte gesitueerd worden; of

  • 2e

    verspreid gesitueerd worden buiten de bebouwde kom; of

  • 3e

    ter plaatse noodzakelijk zijn om redenen van grond­ of bedrijfsgebondenheid; of

  • 4e

    ter plaatse gesitueerd worden ter vervanging van bestaande bebouwing; of

  • 5e

    door de gekozen situering of bouwvorm een doelmatige akoestisch afschermende functie gaan vervullen voor andere woningen ­ in aantal ten minste de helft van het aantal woningen waaraan de afschermende functie wordt toegekend of voor andere geluidgevoelige gebouwen of geluidgevoelige terreinen; of

  • 6e

    door de gekozen situering een open plaats tussen aanwezige bebouwing opvullen.

  • 7e

    in een dorp­ of stadsvernieuwingsplan opgenomen

Industrielawaai

Ingeval:

• • 1e

    de woningen ter plaatse noodzakelijk zijn om redenen van grond­ of bedrijfsgebondenheid; of

  • 2e

    door de gekozen situering een open plaats tussen aanwezige bebouwing opvullen; of

  • 3e

    de woningen ter plaatse gesitueerd worden als vervanging van bestaande bebouwing; of

  • 4e

    in een dorp­ of stadsvernieuwingsplan opgenomen.

Aanvullend wordt bij het vaststellen van hogere grenswaarden voor wegverkeerslawaai, railverkeerslawaai en industrielawaai als eis gesteld dat tenminste één geluidluwe gevel aanwezig moet zijn.

6.5 Dove gevel

De gemeente Oost Gelre wenst het gebruik van de zogenaamde “dove gevel” zoveel mogelijk te vermijden. Daar waar dit niet anders kan, zal voor de betreffende woning (en daarmee gelijk te stellen geluidgevoelige bestemmingen) ten minste altijd één geluidluwe gevel aanwezig moeten zijn, terwijl ernaar gestreefd wordt het aantal “dove gevels” per woning tot maximaal één te beperken.

6.6 Cumulatie

Bij de procedure hogere geluidwaarden hoeven de aangevraagde hogere geluidniveaus volgens de Wgh niet gecumuleerd te worden (het geluid van meerdere bronnen hoeft niet bij elkaar opgeteld te worden). De hoogste geluidimmissiewaarde per bron (per gevel) geeft de waarde aan waarvoor een hogere grenswaarde gesteld moet worden.

Bij het dimensioneren van gevelisolatie moet bij bijvoorbeeld wegverkeerslawaai wel rekeninggehouden worden met cumulatie van de geluidbelasting als gevolg van meerdere wegen. De aangevraagde hogere geluidniveaus en de gecumuleerde geluidniveaus worden beide op het aanvraagformulier vermeld. Wegen die dicht bij elkaar liggen, worden indien akoestisch relevant (verschil minder dan 10 dB) en gelegen binnen de zone van de weg wel bij elkaar opgeteld en op basis van deze cumulatie wordt de gevelisolatie bepaald. Recente uitspraken van de Raad van State benadrukken echter dat de cumulatie van de geluidniveaus ook inzichtelijk gemaakt moet worden voor bijvoorbeeld wegverkeer, railverkeer en industrielawaai.

Daar waar sprake is van cumulatie, wordt de hinder bepaald en beoordeeld volgens de methode uit het Reken en meetvoorschrift geluidhinder 2006.

7.1 Bevoegdheden

In de Wet geluidhinder is aangegeven wie bevoegd is tot het vaststellen van een hogere grenswaarde.

Gemeente

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd hogere grenswaarden vast te stellen ten behoeve van de realisatie van geluidgevoelige bebouwing in de geluidzones van wegen, spoorbanen en industrieterreinen. Dit geldt ook voor geluidgevoelige bebouwing in de geluidzones van regionale bedrijfsterreinen, rijkswegen en provinciale wegen.

Daarnaast zijn burgemeester en wethouders bevoegd voor de vaststelling van hogere grenswaarden voor de aanleg en reconstructies van gemeentelijke wegen.

Gedeputeerde Staten

Gedeputeerde Staten zijn bevoegd een hogere grenswaarde vast te stellen, indien deze betrekking heeft op de aanleg of de wijziging van een geluidzone van een regionaal bedrijfsterrein, zoals aangewezen in de provinciale milieuverordening, de aanleg of wijziging van een hoofdspoorweg (buiten de invloed van de Tracewet) en de aanleg of reconstructie van een weg in beheer bij de Provincie of het Rijk.

Minister

De Minister is bevoegd tot het vaststellen van een hogere grenswaarde in het geval van gekoppelde sanering en reconstructie van een weg of bij wijziging van een spoorweg. Bij de wijziging van een spoorweg is de Minister zelfs bevoegd tot het vaststellen van hogere grenswaarde voor alle woningen en andere geluidgevoelige bestemmingen langs het betreffende baanvak, ook als het geen saneringssituatie betreft. Ook voor projecten die vallen binnen het regime van de Tracewet is de Minister het bevoegd gezag voor vaststelling van de hogere grenswaarde.

7.2 Procedurele aspecten hogere waarden versus bestemmingsplan

In artikel 110c Wgh is bepaald dat op de voorbereiding van een besluit tot vaststelling van een hogere waarde de in afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht geregelde procedure van toepassing is, met dien verstande dat indien burgemeester en wethouders bevoegd zijn de hogere waarde vast te stellen en het besluit ten behoeve van de vaststelling of herziening van een bestemmingsplan wordt genomen, het ontwerp van het besluit tegelijkertijd met het ontwerp van het bestemmingsplan gedurende 6 weken ter inzage wordt gelegd.

Wanneer het besluit verband houdt met een projectbesluit, hoeft het ontwerpbesluit niet gelijktijdig met het ontwerpprojectbesluit ter inzage worden gelegd. Formeel is er dus geen koppeling maar het ligt voor de hand om beide ontwerpbesluiten tegelijk ter inzage te leggen.

Belangrijk blijft dat de vaststelling/beschikking voor de hogere waarden niet later genomen mag worden dan de vaststelling van het bestemmingsplan.

In de navolgende tabel is een overzicht van de procedure met de wettelijke termijnen opgenomen

* In verband met de Wro termijnen dient een beslissing binnen 4 maanden te worden genomen

7.3 Kadastrale registratie

In artikel 110i lid 1 Wgh is bepaald dat burgemeester en wethouders een door hen genomen onherroepelijk geworden besluit betreffende het vaststellen van een hogere waarde zo spoedig mogelijk inschrijven in de openbare registers van het kadaster. De besluiten dienen (zodra de betreffende kadastrale aanduiding bekend is) in tweevoud aan het kadaster te worden aangeleverd, waarvoor door het kadaster enkele specifieke vormvereisten zijn gesteld. Eén exemplaar wordt door het kadaster met het “relaas” (bewijs) van inschrijving geretourneerd.

7.4 Verzoek om hogere waarden

Voor een verzoek om hogere waarden ingevolge de Wet geluidhinder moet een standaardformulier worden ingevuld waarin alle relevante gegevens vermeld dienen te worden zodat een goede beoordeling kan plaatsvinden.

Het verzoek dient onder andere de volgende gegevens te bevatten:

• a.

  de verzochte hogere waarde;

• b.

  de redenen die aan het verzoek ten grondslag liggen;

• c.

  een situatietekening van de onderzoeklocatie(s) met inbegrip van de omgeving waarop alle geluidbronnen zijn weergegeven;

• d.

  de resultaten van het akoestisch onderzoek (inclusief de onderzochte maatregelen).

Het bevoegd gezag kan van de verzoeker een nadere toelichting, tekening en kaarten verlangen indien deze noodzakelijk zijn voor de beoordeling van het verzoek.

De aanvraagformulieren voor hogere grenswaarden zijn opgenomen in bijlage 3.