| Organisatie | Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier |
|---|---|
| Organisatietype | Waterschap |
| Officiële naam regeling | Besluit om te anticiperen op de Verzamelwet hersteloperatie toeslagen |
| Citeertitel | |
| Vastgesteld door | dagelijks bestuur |
| Onderwerp | financiën en economie |
| Eigen onderwerp |
Geen
N.v.t.
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 14-07-2021 | nieuwe regeling | 06-07-2021 |
Artikel 1 Verlenen van kwijtschelding
Het dagelijks bestuur keurt goed dat de ambtenaar belast met de invordering van waterschapsbelastingen zoals bedoeld in artikel 123, derde lid, sub c, van de Waterschapswet, de kwijtschelding verleent bij een voor bezwaar vatbare beschikking waarop Hoofdstuk V van de Algemene wet inzake rijksbelastingen van overeenkomstige toepassing is.
Aldus besloten in de vergadering van 6 juli 2021 van het college van dijkgraaf en hoogheemraden,
de secretaris,
M.J. Kuipers
de voorzitter,
drs. L.H.M. Kohsiek
Toelichting op het Besluit om te anticiperen op de Verzamelwet hersteloperatie toeslagen
Met dit besluit anticipeert het dagelijks bestuur op de inwerkingtreding van de Verzamelwet hersteloperatie toeslagen, die op 1 januari 2022 in werking zal treden. De Verzamelwet zal onder andere voorzien in de grondslag voor het kwijtschelden van openstaande vorderingen van ouders die door de problemen rondom de kinderopvangtoeslagaffaire gedupeerd zijn. De Verzamelwet biedt ook de grondslag om openstaande schulden van de toeslagpartner van een gedupeerde ouder kwijt te schelden. Door te anticiperen op de wetgeving kan al dit jaar met de kwijtschelding worden gestart.
De Belastingdienst bepaalt wie in de toeslagaffaire als gedupeerde ouder wordt aangemerkt. De Belastingdienst bepaalt ook wie toeslagpartner is. Zowel de gedupeerde ouder als de toeslagpartner van deze ouder komen in aanmerking voor kwijtschelding.
Ouders die gedupeerd zijn door de kinderopvangtoeslagaffaire verdienen een schone lei. In februari van dit jaar hebben de waterschappen bestuurlijk besloten hieraan een bijdrage te zullen leveren door de openstaande schulden die gedupeerde ouders bij hen hebben, kwijt te schelden. De kwijtschelding in het kader van de toeslagaffaire is een bijzondere vorm van kwijtschelding waarop de regels van de reguliere kwijtschelding van artikel 26 van de Invorderingswet 1990 en de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 niet van toepassing zijn: bij de kwijtschelding in het kader van de kinderopvangtoeslagaffaire wordt niet op vermogen en inkomen getoetst, de belastingschuldige hoeft niet om de kwijtschelding te verzoeken en het waterschap kan niet bepalen dat van bepaalde belastingen geen kwijtschelding of slechts gedeeltelijk kwijtschelding wordt verleend. Er is daarom een aparte wettelijke grondslag voor deze kwijtschelding nodig. In de Verzamelwet hersteloperatie toeslagen zal deze aparte grondslag worden gecreëerd. De Verzamelwet is onderdeel van het Belastingplan 2022. Het treedt naar verwachting op 1 januari 2022 in werking.
Om te voorkomen dat de kwijtschelding aan ouders die door de Belastingdienst als gedupeerde ouder worden aangemerkt pas in het nieuwe jaar kan worden verleend, heeft de staatssecretaris van Financiën op 31 mei 2021 het besluit uitbreiding Catshuisregeling Kinderopvangtoeslag genomen.1 Het besluit regelt onder andere dat de belastingschulden van ouders die gedupeerd zijn door problemen rondom de kinderopvangtoeslag en hun toeslagpartner op korte termijn door de Belastingdienst kunnen worden kwijtgescholden. Het besluit bevat de goedkeuring waarmee vooruitlopend op wetgeving alvast uitvoering wordt gegeven aan deze maatregel.
Het besluit van de staatssecretaris is niet op de lokale overheden van toepassing. Om te bereiken dat waterschappen en gemeenten net als de Rijksoverheid vooruitlopend op wetgeving alvast kwijtschelding aan de gedupeerde ouder en diens toeslagpartner kunnen verlenen, is een hiertoe strekkend besluit van het dagelijks bestuur van het waterschap nodig. In navolging van de aanpak van het Rijk moet het dagelijks bestuur hierbij goedkeuren dat de ambtenaar belast met de invordering, vooruitlopend op wetgeving:
Artikel 1Verlenen kwijtschelding
Deze bepaling bevat het besluit en de goedkeuringen van het dagelijks bestuur aan de ambtenaar belast met de invordering. Er wordt verwezen naar vorderingen genoemd in het beoogde artikel 1.2 van de Verzamelwet. Door deze aanpak wordt bereikt dat te allen tijde volledig wordt aangesloten bij de nog te formaliseren Verzamelwet. In artikel 1.2 van de Verzamelwet en de daarbij behorende toelichting worden de volgende vorderingen genoemd:
nog te betalen bestuurlijke boeten. Het gaat hier om de bestuurlijke boeten die met toepassing van Hoofdstuk VIIIA van de Algemene wet inzake rijksbelastingen door de ambtenaar belast met de heffing aan de belastingschuldige zijn opgelegd. Voor zover wij kunnen nagaan komen bestuurlijke boeten aan natuurlijke personen in het geval van waterschapsbelastingen overigens niet of nauwelijks voor.
Ook de zakelijke schulden van een gedupeerde ouder (denk aan belastingaanslagen ter zake van een eenmanszaak) worden kwijtgescholden.
Het kan gebeuren dat een belastingschuldige in 2021 heeft betaald op een belastingschuld die op 31 december 2020 reeds bestond. U kunt bijvoorbeeld denken aan betalingen die op grond van een betalingsregeling of via automatische incasso worden gedaan en die voor een deel in het nieuwe jaar doorlopen. Als deze betalingen zijn gedaan door een belastingschuldige die naderhand door de Belastingdienst als gedupeerde ouder wordt aangemerkt, moeten deze betalingen aan de ouder worden terugbetaald. Het gaat dus alleen om de betalingen die in 2021 zijn gedaan op een oude belastingschuld. Het is dus uitdrukkelijk niet de bedoeling dat betalingen die vóór 31 december 2020 zijn gedaan, worden teruggestort.
Het derde lid bevat de goedkeuring aan de ambtenaar belast met de invordering om de kwijtschelding bij voor bezwaar vatbare beschikking te verlenen. Dat de kwijtschelding bij voor bezwaar vatbare beschikking wordt verleend, is anders dan hoe in geval van de reguliere kwijtschelding gaat. Bij de reguliere kwijtschelding kan een belastingschuldige die het niet eens is met de beslissing op zijn kwijtscheldingsverzoek, alleen administratief beroep bij het dagelijks bestuur instellen. Er is dus geen rechterlijke voorziening aanwezig. In de toeslagaffaire is ervoor gekozen om ouders de gebruikelijke rechtsbescherming te bieden, dat wil zeggen: de mogelijkheid van bezwaar en beroep bij de rechter. De waterschappen sluiten hierbij aan.
Uitgangspunt van de Verzamelwet is overigens dat de ambtenaar belast met de invordering de kwijtschelding ambtshalve verleent. Dat wil zeggen dat een gedupeerde ouder en eventueel diens toeslagpartner niet om de kwijtschelding hoeven te verzoeken. De invorderingsambtenaar verleent de kwijtschelding op eigen initiatief nadat hij van de Belastingdienst het bericht heeft ontvangen dat een ouder als gedupeerde is aangemerkt. Wordt de kwijtschelding niet ambtshalve verleend, dan kan de gedupeerde ouder daar uiteraard wel om verzoeken.
In artikel 2 wordt geregeld dat het besluit van het dagelijks bestuur de dag na die van de bekendmaking in werking treedt. De bekendmaking van het besluit geschiedt in het Waterschapsblad. Het besluit is van kracht tot het moment waarop de Verzamelwet hersteloperatie toeslagen in werking treedt.