| Organisatie | Medemblik |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Beleidsregel van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Medemblik houdende regels omtrent de tegemoetkoming voor chronisch zieken, gehandicapten en ouderen (Beleidsregel tegemoetkoming chronisch zieken, gehandicapten en ouderen) |
| Citeertitel | Beleidsregel tegemoetkoming chronisch zieken, gehandicapten en ouderen |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | financiën en economie |
| Eigen onderwerp |
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2017 | nieuwe regeling | 13-12-2016 De Medemblikker, 29 december 2016 | Z-15-52773/IO-16-29328 |
Het college van burgemeester en wethouders van Medemblik;
Gelet op artikel 2.1.7 van de Wet maatschappelijke ondersteuning, artikel 13 van het besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Medemblik 2016, artikel 35, lid 1 van de Participatiewet en artikel 4:81 e.v. van de Algemene wet bestuursrecht;
Vast te stellen: Beleidsregel “tegemoetkoming chronisch zieken, gehandicapten en ouderen”
Deze regeling bestaat uit een algemene tegemoetkoming en een maatwerkvoorziening.
De maximale tegemoetkoming bedraagt niet meer dan tweemaal € 250,- per kalenderjaar en wordt op aanvraag toegekend. Men kan zowel voor de algemene tegemoetkoming als voor de maatwerkvoorziening in aanmerking komen.
Artikel 1. Algemene tegemoetkoming
De algemene tegemoetkoming is ter compensatie van de vervallen Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) en Compensatie eigen risico (Cer) en wordt in de vorm van een forfaitaire vergoeding verstrekt.
Wanneer er sprake is van een chronische ziekte of chronische beperking is het aannemelijk dat er sprake is van meerkosten. De hoogte van deze meerkosten hoeft de aanvrager bij de algemene tegemoetkoming dan niet specifiek aan te tonen.
Artikel 2.1.7 in de Wet maatschappelijke ondersteuning maakt het voor gemeenten mogelijk om specifiek voor personen met een chronische ziekte en-/of beperking een categoriale regeling te treffen.
De algemene tegemoetkoming is gebaseerd op artikel 13 van het besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Medemblik 2016.
De tegemoetkoming wordt verstrekt aan personen van 18 jaar en ouder en woonachtig in de gemeente Medemblik.
Het inkomen mag niet hoger zijn dan ten hoogste 120% van de voor belanghebbende toepasselijke bijstandsnorm. Gehuwden of samenwonenden kunnen beiden in aanmerking komen voor deze tegemoetkoming.
De aanvrager moet in het kalenderjaar van de aanvraag aan één van de volgende voorwaarde voldoen:
Artikel 2. Maatwerkvoorziening
Aan een persoon van 18 jaar en ouder met een inkomen tot ten hoogste 120% van de voor belanghebbende toepasselijke bijstandsnorm kan een tegemoetkoming worden verstrekt voor aantoonbare meerkosten. De maatwerkvoorziening is geen forfaitaire vergoeding. Men kan in aanmerking komen voor deze vergoeding indien aangetoond wordt dat de kosten die daadwerkelijk zijn gemaakt hoger zijn dan de vergoeding van de algemene tegemoetkoming.
Gehuwden of samenwonenden kunnen beiden in aanmerking komen.
Personen die om de één of andere reden niet in aanmerking komen voor de algemene tegemoetkoming kunnen in aanmerking komen voor de maatwerkvoorziening.
De aanvrager moet in het kalenderjaar van de aanvraag aan één van de volgende voorwaarde voldoen:
Een aanvraag wordt met het daarvoor bestemde aanvraagformulier schriftelijk ingediend. Bij de aanvraag dient naast de standaard bewijsstukken voor aanvragen bijzondere bijstand, specifieke documenten te worden meegestuurd die verband houden met de chronische ziekte of handicap.
Voor situaties waarin deze beleidsregel niet voorziet of onduidelijk is en of er sprake is van kennelijke hardheid kan het college van burgemeester en wethouders van Medemblik in individuele gevallen ten gunste van aanvrager beslissen.
Aldus vastgesteld op 13 december 2016 door burgemeester en wethouders van de gemeente Medemblik
De secretaris,
W. Slob
de burgemeester,
F.R. Streng
Per 1 januari 2014 is de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) en de Compensatie eigen risico (Cer) afgeschaft. Het belangrijkste argument was dat de vergoedingen te ongericht waren. Gemeenten ontvangen een beperkt budget om het wegvallen van deze wet op een meer gerichte manier meerkosten te compenseren.
Naast de Algemene tegemoetkoming vanuit de Wtcg en Cer bestond er tot 1 januari 2015 de mogelijkheid om via de bijzondere bijstand gebruik te maken van de categoriale bijzondere bijstand voor chronisch zieken. Deze categoriale regeling mag niet meer op grond van de Participatiewet.
De twee bovengenoemde vergoedingen worden samengevoegd tot één beleidsregel, “tegemoetkoming chronisch zieken, gehandicapten en ouderen”.
De beleidsregel tegemoetkoming meerkosten is gebaseerd op artikel 13 van het besluit maat-schappelijke ondersteuning gemeente Medemblik 2016.
Het doel is tweeledig. Aan de ene kant wordt er door de gemeente een compensatie geboden voor de vervallen landelijke algemene regelingen, de Wtcg en de CER en aan de andere kant wordt er door middel van maatwerk voorzien in een (extra) tegemoetkomingen voor aantoonbare meerkosten bovenop de vervallen landelijke regelingen.
Het budget voor de algemene tegemoetkoming (artikel 1) wordt vanuit het WMO budget bekostigd. Artikel 2.1.7 in de Wmo maakt het voor gemeenten mogelijk om specifiek voor personen met een chronische ziekte en-/of beperking een categoriale regeling te treffen. Daarmee kan een tegemoetkoming in de vorm van een forfaitaire vergoeding worden verstrekt.
Dit in tegenstelling tot de maatwerkvoorziening genoemd in artikel 2. Hiervoor kan alleen nog bijzondere bijstand worden verstrekt voor kosten die ook daadwerkelijk zijn gemaakt.
De omschrijving chronisch is gebaseerd op de beschrijving in het Nationaal Kompas Volksgezondheid van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid. “irreversibele (onomkeerbare) aandoeningen zonder uitzicht op volledig herstel en met een relatief lange ziekteduur. Een chronische ziekte onderscheidt zich verder door een langdurig beroep op zorg”.
Om te bepalen of iemand onder de definitie van chronisch ziek of gehandicapt valt, wordt gekeken naar bestaande regelingen waarbij al vastgesteld is dat iemand chronisch ziek of gehandicapt is.
Door het nationaal Kompas Volksgezondheid zijn een aantal chronisch ziekten beschreven. Zie voor de meest recente versie hiervan onder www.nationaalkompas.nl
Artikel 1.Algemene tegemoetkoming
In de Wmo 2016 is opgenomen dat het college aan personen met een beperking of chronische psychische of psychosociale problemen een tegemoetkoming kan worden verstrekt voor de kosten die zij in verband hiermee hebben.
Deze financiële tegemoetkoming compenseert het wegvallen van een aantal regelingen (Wtcg en Cer). Uitgangspunt daarbij is dat mensen met een laag inkomen, waarvan verwacht mag worden dat zij meerkosten hebben in verband met hun (chronische) ziekte of handicap, een tegemoetkoming ontvangen. De inkomensgrens is tot ten hoogste 120% van de voor belanghebbende toepasselijke bijstandsnorm. De kostendelersnorm is niet van toepassing.
Artikel 2. Maatwerkvoorziening
Een persoon die 18 jaar of ouder is en ingeschreven staat in de gemeente Medemblik, kan de maatwerkvoorziening aanvragen. De inkomensgrens is tot ten hoogste 120% van de voor belanghebbende toepasselijke bijstandsnorm. De vergoeding bedraagt ten hoogste € 250,00 per jaar. De kostendelersnorm is niet van toepassing.
Bij artikel 1 is al opgemerkt dat wanneer er sprake is van een chronische ziekte of chronische beperking het aannemelijk is dat er sprake is van meerkosten. De hoogte van deze meerkosten hoeft de aanvrager dan niet meer specifiek aan te tonen.
Van de andere kant zijn niet alle denkbare extra kosten voor personen met chronische ziekten of chronische beperkingen daarmee in verband te brengen.
Hieronder een opgave van de meest voorkomende specifieke extra kosten met betrekking tot een bepaalde chronische ziekte of chronische beperking. Met andere woorden, in dit artikel is opgenomen van welke kostensoorten wordt aangenomen dat deze direct of indirect extra kosten opleveren voor personen met een chronische ziekte of met een chronische beperking en waarvoor de tegemoetkoming is open gesteld.
Naast de standaard bewijsstukken die bij de bijzondere bijstand worden gevraagd kunnen de volgende documenten worden gevraagd:
Als een gehele of gedeeltelijke tegemoetkoming in de financiële meerkosten op basis van een andere voorziening is ontvangen of aanspraak daarop bestaat, dan is het begrijpelijk dat voor diezelfde kosten niet nog een keer een (volledige) tegemoetkoming wordt verstrekt. Dit geldt zowel de algemene tegemoetkoming als de maatwerkvoorziening.
Bijvoorbeeld. Als men ten minste 35% arbeidsongeschikt is, een arbeidsongeschiktheidsuitkering van het UWV ontvangt, ontvangt men de extra vergoeding van het UWV (WAO, WIA, Wajong of Waz).
Men komt dus niet in aanmerking voor de in artikel 2 van deze beleidsregel genoemde vergoeding.
Voor alle duidelijkheid. Deze personen kunnen dus wel gebruik maken van de algemene tegemoetkoming, zoals genoemd in artikel 1 van de beleidsregel.
Ouders met kinderen (3 tot 18 jaar) die een ziekte of handicap hebben en thuiswonend zijn kunnen een beroep doen op tweemaal kinderbijslag en komen dus niet in aanmerking voor een vergoeding.
Aangezien de fiscale regeling voor aftrek van uitgaven voor specifieke zorgkosten bij de belastingdienst niet is afgeschaft, kan ook hier sprake zijn van een voorliggende voorziening.
Als slechts voor een gedeelte van de meerkosten een financiële tegemoetkoming of vergoeding aanspraak bestaat dan staat deze financiële tegemoetkoming wel open voor de belanghebbende, maximaal voor zover nog meerkosten resteren
De 'Aftrek specifieke zorgkosten' is het totaal aan specifieke zorgkosten min de drempel.
Indien strikte toepassing van deze beleidsregel leidt tot onbillijkheid van overwegende aard, kan in individuele gevallen worden besloten de algemene tegemoetkoming en/of maatwerkvoorziening toe te kennen.
Artikel 6.Intrekken oude regeling
Hoeft geen nadere toelichting.