Besluit van de gemeenteraad van de gemeente Schiedam houdende regels omtrent algemene verklaring van geen bedenkingen (Algemene verklaring van geen bedenkingen Wabo 2019)

2.1Afwijkingsbevoegdheden in de Wabo

Op grond van artikel 2.1, eerste lid, onder c van de Wabo is het verboden gronden of bouwwerken te gebruiken in strijd met het bestemmingsplan. Dit artikel is eveneens van toepassing op het bouwen van een bouwwerk in strijd met het bestemmingsplan. Indien sprake is van strijd met het bestemmingsplan kan de omgevingsvergunning slechts worden verleend indien wordt afgeweken van het bestemmingsplan op grond van artikel 2.12 van de Wabo.

De Wabo kent een aantal mogelijkheden om af te wijken van het bestemmingsplan, zijnde:

• a.

  afwijken van het bestemmingsplan met toepassing van de in het bestemmingsplan opgenomen regels inzake afwijking (artikel 2.12, eerste lid, onder a, sub 1 Wabo). Dit betreft de ‘binnenplanse’ afwijkingsbevoegdheid welke op grond van artikel 3.6, eerste lid van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) kan worden opgenomen in het bestemmingsplan;

• b.

  afwijken van het bestemmingsplan in de in artikel 4 van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (Bor) genoemde gevallen (artikel 2.12, eerste lid, onder a, sub 2 Wabo), de zogenaamde ‘planologische kruimelgevallen’. Hieronder valt ook het tijdelijk afwijken van het bestemmingsplan voor een periode van maximaal 10 jaar;

• c.

  afwijken van het bestemmingsplan voor (andere dan voornoemde) activiteiten welke niet in strijd zijn met een goede ruimtelijke ordening en waarbij de motivering van het besluit een goede ruimtelijke onderbouwing bevat (artikel 2.12, eerste lid, onder a, sub 3 Wabo), het ‘projectafwijkingsbesluit’.

2.2Verklaring van geen bedenkingen bij een projectafwijkingsbesluit

De bevoegdheid tot het verlenen van een omgevingsvergunning waarbij wordt afgeweken van het bestemmingsplan ligt bij het college. Dit neemt niet weg dat in artikel 6.5, eerste lid van het Besluit omgevingsrecht (Bor) is bepaald dat een ‘projectafwijkingsbesluit’ niet eerder kan worden verleend dan nadat de gemeenteraad heeft verklaard dat hij daartegen geen bedenkingen heeft. Een dergelijke ‘verklaring van geen bedenkingen’ mag daarbij slechts worden geweigerd in het belang van een goede ruimtelijke ordening.

Op het ‘projectafwijkingsbesluit’ is de uitgebreide voorbereidingsprocedure uit paragraaf 3.3 van de Wabo van toepassing. Dit betekent dat binnen 26 weken een besluit moet worden genomen op een verzoek om omgevingsvergunning waarvoor een ‘projectafwijkingsbesluit’ vereist is. Het niet voldoen aan deze termijn heeft niet tot gevolg dat de omgevingsvergunning van rechtswege wordt verleend. Wanneer de termijn niet wordt gehaald, kan de aanvrager de gemeente wel in gebreke stellen en een dwangsom vragen wegens het niet tijdig beslissen (Wet dwangsom en beroep).

De procedure tot het afgeven van een verklaring van geen bedenkingen vereist dat een project tweemaal wordt voorgelegd aan de raad. De eerste keer moet aan de raad een ontwerp verklaring van geen bedenking worden gevraagd, welke samen met het ontwerpbesluit ter inzage wordt gelegd. Vervolgens moet de raad, met in acht neming van eventueel tegen het ontwerp ingediende zienswijzen en de reactie hierop, een definitieve verklaring van geen bedenking afgeven. Pas nadat de definitieve verklaring is afgegeven kan het college de gevraagde omgevingsvergunning verlenen. De procedure met de doorlooptijden is weergegeven in navolgende tabel.

De procedure waarbij een verklaring van geen bedenkingen van de raad vereist is, zal in het meest gunstige geval dus 30 weken in beslag nemen. Hiermee wordt de wettelijke termijn van 26 weken waarin een aanvraag moet worden afgehandeld overschreden.

Overigens zal in de praktijk de proceduretijd vaak meer dan 30 weken bedragen, gelet op:

• •

  de vereiste ambtelijke voorbereidingstijd, met name wanneer zienswijzen worden ingediend;

• •

  de vergaderfrequentie van de raad;

• •

  het doorlopen van beslistermijnen tijdens het zomerreces;

• •

  de praktijk dat termijnen niet zo perfect aansluiten als in het theoretisch model.

De feitelijke besluitvormingspraktijk heeft al snel geleid tot een breed gedragen conclusie dat deze zich moeizaam verhoudt tot de wettelijk voorgeschreven procedure. De wetgever heeft daarom aan gemeenten mogelijkheden geboden de proceduretijd te verkorten. Dit kan op twee manieren:

• 1.

  Door het aanwijzen van categorieën van gevallen waarvoor geen verklaring van geen bedenkingen vereist is. Hiermee kan de proceduretijd voor het verlenen van een omgevingsvergunning met ongeveer 12 weken worden verkort.

• 2.

  Door te bepalen dat voor projecten die niet vallen onder de aangewezen categorieën van gevallen, geldt dat indien geen zienswijzen worden ingediend tegen de ontwerp-omgevingsvergunning en/of de ontwerp-verklaring van geen bedenkingen, de door de raad afgegeven ontwerp-verklaring van geen bedenkingen zonder nadere besluitvorming van de raad wordt gebruikt als definitieve verklaring van geen bedenkingen Dit leidt tot verkorting van de proceduretijd met ongeveer 6 weken.

2.3Aanwijzen categorieën van gevallen

Door categorieën van gevallen aan te wijzen waarvoor geen verklaring van geen bedenkingen vereist is, kan sneller worden beslist op een verzoek om omgevingsvergunning. Het verkorten van de proceduretijd maakt dat nieuwe ontwikkelingen sneller kunnen worden gerealiseerd en de bestuurlijke lasten worden verminderd, zonder dat dit beperkingen geeft aan mogelijkheden van bezwaar en beroep.

Ten tweede beperkt het aanwijzen van categorieën van gevallen de belasting van het ambtelijk apparaat. Het aantal situaties waarin een raadsbehandeling moet worden voorbereid neemt immers af. Dit geeft een besparing op de inzet van ambtelijke capaciteit.

Tot slot heeft het niet kunnen voldoen aan de wettelijke termijnen tot gevolg dat de gemeente mogelijk schadeplichtig is bij het niet tijdig nemen van een besluit. Met het aanwijzen van categorieën waarop de Algemene verklaring van toepassing wordt verklaard wordt het risico dat de gemeente in gebreke wordt gesteld dus verkleind. Het aanwijzen van categorieën zorgt daarbij voor een versnelling in de besluitvorming en minder bestuurlijke lasten voor aanvragers.

Om deze redenen worden categorieën van gevallen aangewezen als bedoeld in artikel 6.5, derde lid Bor waarvoor geen verklaring van geen bedenkingen vereist is. Het college is in deze gevallen bevoegd om, onder verwijzing naar de lijst van aangewezen categorieën, zelfstandig de gevraagde omgevingsvergunning voor het afwijken van het bestemmingsplan te verlenen of te weigeren.

Dat categorieën van gevallen zijn aangewezen waarvoor geen verklaring van geen bedenking van de gemeenteraad vereist is, betekent niet dat de raad niet meer bij dergelijke projecten betrokken zal zijn. De betrokkenheid van de raad vindt op verschillende manieren plaats:

• 1.

  Over de voorbereiding van grotere en/of gemeentelijke projecten wordt de raad op voorhand geïnformeerd of verzocht hierover te beslissen door middel van (structuur)visies, masterplannen e.d.. Het ‘projectafwijkingsbesluit’ vormt in dat geval niet meer dan het benodigde besluit om een project waarmee de raad heeft ingestemd daadwerkelijk te kunnen uitvoeren (bouw of aanleg). Dit zijn dus projecten waarover de raad eerder positief heeft beslist.

• 2.

  Het college rapporteert de raad jaarlijks over de projecten waarbij gebruik is gemaakt van de algemene verklaring van geen bedenkingen. Deze rapportage kan aanleiding geven de regeling te herzien of in te trekken.

• 3.

  In de Algemene verklaring is een aantal categorieën bouwplannen benoemd waarvan het college alsnog kan besluiten om deze aan de raad voor te leggen. Dit wanneer sprake is van politiek of bestuurlijk gevoelige ontwikkelingen, of wanneer sprake is van een bouwplannen met een mogelijke relatief grote impact op de omgeving.

2.4Inwerkingtreding en overgangsrecht

De aanwijzing van categorieën van gevallen ex artikel 6.5, derde lid van het Bor treedt in werking de dag na de openbare bekendmaking hiervan en zijn van toepassing op verzoeken om omgevingsvergunning welke na de dag van openbare bekendmaking worden ingediend, dan wel verzoeken om omgevingsvergunning welke op een eerdere datum zijn ingediend en waarvan nog geen ontwerp-omgevingsvergunning ter inzage is gelegd.

2.5Participatie

Over de voorbereiding van grotere en/of gemeentelijke projecten wordt de raad op voorhand geïnformeerd of gevraagd te beslissen door middel van (structuur)visies, masterplannen e.d.. Toepassing van de Algemene verklaring gaat dan dus over de daadwerkelijke bouw van projecten waarover de raad reeds eerder positief heeft beslist. Behalve het betrekken van de raad bij de besluitvorming, worden als onderdeel van de planuitwerking ook inwoners, ondernemers en andere belanghebbenden geïnformeerd over het project. Afhankelijk van aard en omvang van het project worden in overleg met de initiatiefnemer afzonderlijke afspraken gemaakt hoe hier mee om te gaan. Daarnaast blijft de mogelijkheid bestaan om op het ontwerpbesluit een zienswijze in te dienen, en tegen een verleende vergunning bezwaar en beroep in te stellen.

Het vaststellen van categorieën van projecten waarvoor de raad een algemene verklaring van bedenkingen afgeeft betekent dus niet dat de mogelijkheden voor belanghebbenden om een mening over het plan kenbaar te maken, of om in bezwaar of beroep te gaan tegen een verleende vergunning, worden ingeperkt.

In algemene zin wordt verder opgemerkt dat de raad ook zeggenschap houdt over het planologisch kader zelf, doordat alleen de raad bevoegd is een bestemmingsplan vast te stellen. Uitgangspunt blijft dat het bestemmingsplan de kaders biedt voor ontwikkelingen. In de afweging of medewerking aan een initiatief dat niet past binnen het bestemmingsplan wenselijk is, zal ook worden beoordeeld in hoeverre het wellicht beter is om het bestemmingsplan aan te passen. Zeker bij grotere initiatieven, met een mogelijk grotere impact op de leefomgeving, zal vaststelling van een nieuw bestemmingsplan vaak de voorkeur hebben. Er is dan immers al snel sprake van een gebiedsontwikkeling en niet alleen van een initiatief voor een bouwplan.

2.6Wijzigingen in de Algemene verklaring

De voorliggende Algemene verklaring betreft een actualisatie van de Algemene verklaring zoals de gemeenteraad die heeft vastgesteld op 20 september 2012. Kort wordt een toelichting gegeven op de wenselijkheid van de actualisatie en de inhoudelijke wijzigingen.

Sinds de inwerkingtreding van de Algemene verklaring heeft het college deze in totaal 18 keer toegepast. Daarbij is in twee gevallen door de raad gebruik gemaakt van de mogelijkheid uit de Algemene verklaring om een voorgenomen vergunning alsnog te bespreken, voordat het college de procedure daadwerkelijk start (bouwplannen voor locaties De Maurits en Mouterij Goudsbloem). In die gevallen is na bespreking de vergunning verder regulier afgehandeld. Concluderend kan dan ook worden gesteld dat de vaststelling van de Algemene verklaring goed functioneert en positief bijdraagt aan de snelheid van vergunningverlening.

Wel is het wenselijk om de procedure voor het gebruik van de Algemene verklaring op een aantal punten enigszins aan te scherpen naar aanleiding van praktijkervaringen. Dit ziet met name op de vastlegging van de werkwijze bij uitzonderingen (zie artikel 4 van de Algemene verklaring en de toelichting daarbij). Gekeken is naar de werkwijze bij het informeren en betrekken van de raad. Door zowel de procedure aan te scherpen, als ook in de categorieën bouwplannen een aanpassing door te voeren, is met name voor kleinere bouwplannen nog een extra procedurele tijdwinst te behalen. Bouwplannen van maximaal 30 woningen kunnen nu door het college worden afgehandeld. Hierdoor vervalt de voorlegprocedure bij de raad zoals die op basis van de Algemene verklaring 2012 nodig is. Opnemen van een voorlegprocedure (ter inzage legging voor de raad, met mogelijkheid om initiatief ter bespreking te agenderen) is een eigen gemeentelijke afweging. Door de voorlegprocedure te schrappen bij een aantal categorieën bouwplannen wordt de doorlooptijd van die procedures dus nog met vijf tot zes weken verkort. Zeker bij kleine bouwplannen (bijvoorbeeld toevoeging van een enkele woning) waarover geen discussie is betekent dit dat vergunningverlening binnen drie tot vier maanden kan worden doorlopen. Dat is ruim binnen de 26 weken die de wet als termijn stelt. Een dergelijke halvering van proceduretijd is voor een initiatiefnemer uiteraard erg prettig.

Sinds het besluit over de Algemene verklaring in 2012 hebben zich ook diverse ontwikkelingen voorgedaan met een inhoudelijke impact op de Algemene Verklaring.

Het Rijk heeft aanpassingen doorgevoerd in wet- en regelgeving. Voorbeelden zijn aanpassingen van de typen ontheffing die met een ‘projectafwijkingsbesluit’ kunnen worden vergund. Functiewijzigingen van bestaande gebouwen of tijdelijke ontheffingen vielen bijvoorbeeld voorheen onder de reikwijdte van de Algemene verklaring omdat deze met een projectafwijkingsbesluit moesten worden vergund. Inmiddels heeft de wetgever deze typen ontwikkelingen mogelijk gemaakt via een zogenaamde kruimelontheffing. Daarmee bevat de Algemene verklaring uit 2012 dus bepalingen over typen bouwplannen die nu niet meer relevant zijn in dit kader.

Daarbij komt dat de economische situatie sinds 2012 sterk veranderd is. Zeker de afgelopen jaren zien we een sterke toename in particuliere initiatieven in onze stad. Dit mede ingegeven door bijvoorbeeld de Verstedelijkingsalliantie, waarin Schiedam met zeven andere steden samenwerkt om te zorgen voor een voortdurend aanbod aan nieuwe plannen voor woningbouw. Dit als bijdrage aan de voor de zuidelijke Randstad geformuleerde opgave om tot 2040 in totaal 250.000 nieuwe woningen te bouwen. Voor de realisatie van deze bouwopgave zijn private marktpartijen van groot belang. Om de binnenstedelijke verdichting en transformatie van bestaande, in onbruik geraakte, gebouwen in onze stad te blijven faciliteren zijn korte en overzichtelijke procedures wenselijk. Meest relevante wijziging met betrekking tot woningbouwplannen is dat projecten van meer dan 30 woningen onder de werking van de Algemene verklaring vallen, waarbij voor projecten met meer dan 30 tot maximaal 50 woningen de raad de mogelijkheid krijgt om te bepalen in hoeverre zij een bouwplan onder de werking van de Algemene verklaring wenst te scharen. Door de aanwijzing van categorieën op dit punt aan te passen, kunnen we sneller en efficiënter inspelen op initiatieven die vanuit de stad op ons afkomen. De actualisatie van de Algemene verklaring draagt zo bij aan het realiseren van de ambities op het vlak van wonen en sociaal-economische stijging voor onze bevolking.

Tot slot is relevant dat, mede door de toename van het aantal particuliere initiatieven, een efficiënte omgang met ambtelijke capaciteit nog altijd noodzakelijk is. Door aanpassing van de Algemene verklaring kan de beschikbare ambtelijke capaciteit beter worden benut en efficiënt worden ingezet voor onderwerpen en initiatieven die daar ook echt om vragen.

De diverse ontwikkelingen leiden tot de conclusie dat een actualisatie van de Algemene verklaring wenselijk is. Met de voorliggende beleidsnota is deze wens concreet vormgegeven.

2.7Omgevingswet

Op 1 januari 2021 treedt naar verwachting de Omgevingswet in werking. Deze wet vervangt onder andere de Wet ruimtelijke ordening en de Wabo. Dit betekent dat op dat moment ook de Algemene verklaring opnieuw moet worden bezien en afgestemd op het dan geldende wettelijke kader.

Gelet op het feit dat de huidige Algemene verklaring op een aantal punten niet meer actueel is, is het wenselijk deze nu te actualiseren. Dit ook gelet op de verwachting dat de komende periode nog diverse bouwplannen worden ingediend welke onder werking van de Algemene verklaring kunnen vallen. Voor die bouwplannen is het wenselijk dat Schiedam beschikt over een actuele Algemene verklaring.

Artikel 1 Begrippen

• 1.

  Bedrijventerrein:

  De bedrijventerreinen ‘s-Graveland / Spaanse Polder, Nieuw Mathenesse en Wilhelminahaven / Vijfsluizen, als aangegeven op bijlage kaart 1.

• 2.

  Binnenstad van Schiedam:

  De binnenstad van Schiedam, als aangegeven op bijlage kaart 2.

• 3.

  Verblijfsgebied:

  Het tot de openbare ruimte behorende gebied hoofdzakelijk bestemd en ingericht voor (ontsluitings) wegen, fiets- en voetpaden, water, parkeer-, speel- en groenvoorzieningen.

• 4.

  Woonzorgvoorziening:

  Bebouwing bestaande uit woningen in combinatie met maatschappelijke voorzieningen en ondersteunende woonzorgfuncties in hoofdzaak ten behoeve van de bewoners van deze woningen, zoals voorzieningen en functies in het kader van de gezondheidszorg, kleinschalige detailhandel en (publiekverzorgende) dienstverlening.

Artikel 2 Categorieën van gevallen

Als categorieën van gevallen als bedoeld in artikel 6.5, derde lid van het Besluit omgevingsrecht worden aangewezen:

• 1.

  Het bouwen, verbouwen, veranderen, vergroten, uitbreiden, vervangen en/of het wijzigen van het gebruik ten behoeve van:

  • a.

    maximaal 50 woningen, al dan niet in combinatie met commerciële ruimtes op de begane grond;

  • b.

    Woonzorgvoorzieningen;

  • c.

    bedrijfsgebouwen op een Bedrijventerrein, mits de bedrijfsactiviteiten beperkt blijven tot de op grond van het vigerende bestemmingsplan toegelaten milieucategorie.

• 2.

  Het wijzigen van het gebruik van onbebouwde gronden, anders dan ten behoeve van het bouwen.

• 3.

  De uitvoering van projecten in overeenstemming met de ‘Woonvisie Schiedam 2030’ of op basis hiervan vastgestelde uitvoeringsplannen, zijnde:

  • a.

    de (nieuwbouw)projecten, benoemd onder ‘afmaken wat we begonnen zijn’;

  • b.

    de herstructureringsprojecten, benoemd onder ‘vervolg herstructurering’.

• 4.

  Projecten die bijdragen aan het behoud en versterking van de natuur- en landschapswaarden van het polderlandschap van Midden-Delfland, het Beatrixpark, de Poldervaart, Polderwetering, Harreweg en Park Kethel.

• 5.

  De uitvoering van projecten in overeenstemming met de ‘Binnenstadsvisie Schiedam’, gelegen in de Binnenstad van Schiedam, zijnde:

  • a.

    de herontwikkeling van het gebied gelegen tussen het Broersveld en de Broersvest, bekend als het ‘Gat van Bolmers’;

  • b.

    het realiseren van woonruimtes boven winkels en andere commerciële ruimtes;

  • c.

    het realiseren van aanlegplaatsen en -steigers met bijbehorende voorzieningen voor schepen;

  • d.

    het gebruik van de openbare ruimte en/of het water als terras ten behoeve van in de nabijheid gevestigde horecabedrijven, alsmede de daarvoor vereiste bouw- of aanlegactiviteiten;

  • e.

    het vernieuwen, renoveren en/of bouwen van bruggen.

• 6.

  De uitvoering van projecten in overeenstemming met het ‘Masterplan Nieuw-Mathenesse’ (of eventuele herzieningen of actualisaties daarvan) in het kader van de herstructurering en/of vernieuwing van het bedrijventerrein Nieuw-Mathenesse.

• 7.

  De uitvoering van projecten in overeenstemming met de ‘Beeldkwaliteitsstrategie Spaanse Polder / ’s-Graveland Zuid’ (of eventuele herzieningen of actualisaties daarvan) in het kader van de herstructurering en/of vernieuwing van het bedrijventerrein ’s-Graveland / Spaanse Polder.

• 8.

  Projecten die in overeenstemming zijn met een andere door de raad vastgestelde stedenbouwkundige visie, stedenbouwkundige randvoorwaarden of masterplan, dan genoemd onder 3 t/m 7.

• 9.

  Projecten in het kader van duurzame energie.

• 10.

  Projecten die zien op het herinrichten, veranderen en vernieuwen van de openbare ruimte en de daarin aanwezige verkeers-, parkeer-, groen- en watervoorzieningen en verblijfsgebieden.

• 11.

  Het realiseren van (gebouwde) parkeervoorzieningen op een Bedrijventerrein.

• 12.

  De aanleg van ondergrondse kabels en leidingen, niet zijnde leidingen welke vallen onder de reikwijdte van het Besluit externe veiligheid buisleidingen, alsmede daarmee samenhangende boven- en ondergrondse bouwwerken en voorzieningen.

• 13.

  Het bouwrijp maken, ophogen en/of het verrichten van andere noodzakelijke werken en werkzaamheden ten behoeve van de uitvoering van de onder 1 t/m 12 genoemde categorieën van gevallen.

• 14.

  Ondergeschikte aanpassingen van plannen en projecten waarvoor de raad reeds een verklaring van geen bedenkingen heeft verleend.

• 15.

  Activiteiten welke niet voldoen aan een goede ruimtelijke ordening en waarbij de gevraagde omgevingsvergunning om deze reden moet worden geweigerd.

Artikel 3 Uitzonderingen

In afwijking van het bepaalde in artikel 2 is voor de genoemde categorieën van gevallen mogelijk een verklaring van geen bedenkingen van de gemeenteraad vereist indien:

• a.

  een project of ontwikkeling naar het oordeel van het college politiek of bestuurlijk zo gevoelig is dat deze behoort te worden voorgelegd aan de gemeenteraad;

• b.

  een project of ontwikkeling ziet op de realisatie van meer dan 30 tot maximaal 50 zelfstandige woningen;

• c.

  een project of ontwikkeling het bouwen betreft hoger dan 18,0 meter, tenzij een hogere hoogte op grond van het ter plaatse geldende bestemmingsplan reeds is toegelaten of in een door de raad vastgestelde (structuur)visie, masterplan of ander document ter plaatse een hogere hoogte of hoogteaccent is voorzien;

• d.

  een project of ontwikkeling is gelegen binnen de bestemming Groen-2 zoals vastgelegd in de diverse relevante bestemmingsplannen, als aangegeven op bijlage kaart 3, tenzij sprake is van een gemeentelijk project welke herinrichting van de openbare ruimte tot doel heeft.

Artikel 4 Werkwijze bij uitzonderingen

Wanneer sprake is van een project of ontwikkeling waarop het bepaalde in artikel 3 van toepassing is dan wordt daarbij de volgende werkwijze toegepast:

• a.

  het college deelt het voornemen om vergunning te verlenen op basis van artikel 2.12, eerste lid, onder a, sub 3 Wabo, mee aan de raad via een informatiebrief. In deze brief wordt aangegeven dat sprake is van een project of ontwikkeling welke valt onder de reikwijdte van artikel 3. Daarbij worden de relevante stukken drie weken ter inzage gelegd, met de mogelijkheid voor raadsleden om aan te geven dat zij het onderwerp willen bespreken;

• b.

  wanneer minder dan 1/5 van de raadsleden binnen de termijn van drie weken aangeeft het onderwerp te willen bespreken, dan is het college alsnog bevoegd gebruik te maken van de Algemene verklaring;

• c.

  wanneer meer dan 1/5 van de raadsleden binnen de termijn van drie weken aangeeft het onderwerp te willen bespreken, dan wordt het aangedragen ter agendering voor een opiniërende raadscommissie. Daarin bepaalt de commissie of het college alsnog bevoegd is gebruik te maken van de Algemene verklaring of dat een raadsbesluit over een specifieke verklaring van geen bedenkingen nodig is;

• d.

  wanneer het college gebruik kan maken van de Algemene verklaring wordt het bouwplan via de gebruikelijke procedure verder in behandeling genomen;

• e.

  wanneer een besluit over een specifieke verklaring van geen bedenkingen nodig is bereidt het college een raadsvoorstel voor waarin een en ander wordt vormgegeven.

Artikel 5 Geen zienswijzen ingediend ten aanzien van ontwerp

Indien sprake is van een verzoek om omgevingsvergunning waarbij geen sprake is van één van de in artikel 2 genoemde categorieën van gevallen of sprake is van één van de in artikel 3 genoemde uitzonderingen en de raad ten aanzien van het verzoek om omgevingsvergunning een ontwerp-verklaring van geen bedenkingen heeft verleend, wordt deze zonder nadere besluitvorming van de raad gebruikt als verklaring van geen bedenkingen bij het verlenen van de omgevingsvergunning wanneer tegen de ontwerp-omgevingsvergunning en/of de ontwerp-verklaring van geen bedenkingen, geen zienswijzen zijn ingediend.

Artikel 6 Delegatie bevoegdheid exploitatieplan

Indien een verzoek om omgevingsvergunning:

• a.

  een categorie betreft als genoemd in artikel 2 of een geval als genoemd in artikel 5, en;

• b.

  voor de realisering van het bouwplan de bevoegdheid bestaat tot het vaststellen van een exploitatieplan als bedoeld in afdeling 6.4 van de Wet ruimtelijke ordening;

wordt deze bevoegdheid op grond van artikel 6.12, derde lid van de Wet ruimtelijke ordening gedelegeerd aan burgemeester en wethouders.

Artikel 7 Inwerkingtreding

Dit besluit treedt in werking de eerste dag na de openbare bekendmaking van dit besluit.

Artikel 8 Overgangsrecht

Dit besluit is van toepassing op verzoeken om omgevingsvergunning welke na de dag van openbare bekendmaking worden ingediend, dan wel verzoeken om omgevingsvergunning welke op een eerdere datum zijn ingediend en waarvan nog geen ontwerp-omgevingsvergunning ter inzage is gelegd.

Artikel 9 Titel

Dit besluit kan worden aangehaald als: “Algemene verklaring van geen bedenkingen Wabo 2019”.