| Organisatie | Boekel |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Raadsbesluit |
| Citeertitel | Kwijtscheldingsregeling gemeentelijke belastingen |
| Vastgesteld door | gemeenteraad |
| Onderwerp | financiën en economie |
| Eigen onderwerp |
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 03-06-2019 | 22-05-2019 | nieuwe regeling | 22-05-2019 |
De raad van de gemeente Boekel;
gezien het voorstel van burgemeester en wethouders d.d. 26 maart 2019;
artikel 255 Gemeentewet, alsmede artikel 26 van de Invorderingswet 1990 en de desbetreffende bepalingen in de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990;
tot het vaststellen van de navolgende
Kwijtscheldingsregeling gemeentelijke belastingen inclusief 1e wijziging
Artikel 1 – Heffingen waarvoor kwijtschelding kan worden verleend
Voor kwijtschelding komen de volgende heffingen in aanmerking:
Artikel 2 – Heffingen waarvoor geen kwijtschelding kan worden verleend
Geen kwijtschelding wordt verleend voor andere heffingen dan genoemd in artikel 1
Artikel 3 – Natuurlijke personen die een bedrijf of zelfstandig een beroep uitoefenen
Natuurlijke personen die een bedrijf of zelfstandig beroep uitoefenen kunnen niet in aanmerking komen voor kwijtschelding van privébelastingen.
Artikel 4 – Bepaling netto besteedbaar inkomen
Bij het bepalen van het netto besteedbaar inkomen wordt rekening gehouden met de netto kosten voor kinderopvang volgens artikel 28, lid 3 van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990.
Artikel 5 – Termijn indienen verzoek tot kwijtschelding
1. Een verzoek tot kwijtschelding met betrekking tot betaalde aanslagen moet worden ingediend binnen drie maanden nadat de (laatste) betaling op de belastingaanslag heeft plaatsgevonden.
2. Voor een verzoek tot kwijtschelding met betrekking tot niet (volledig) betaalde aanslagen geldt geen termijn.
3. Verzoeken zoals vermeld in het eerste lid die later worden ontvangen dan de in dat lid vermelde termijn worden niet-ontvankelijk verklaard.
Artikel 6 – Kosten van bestaan
Voor de beoordeling van de kosten van bestaan zoals aangegeven in artikel 16 van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 wordt een percentage gehanteerd van 100% van de bijstandsnorm. Voor AOW-gerechtigden wordt de norm voor de kosten van bestaan gebaseerd op de toepasselijke netto AOW-bedragen in plaats van op de toepasselijke bijstandsnorm.