Organisatie | Wijchen |
---|---|
Organisatietype | Gemeente |
Officiële naam regeling | Beleidsregel Bijdrage extra kosten chronisch zieken 2017 Gemeente Wijchen |
Citeertitel | Beleidsregel Bijdrage extra kosten chronisch zieken 2017 |
Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
Eigen onderwerp |
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
05-12-2017 | 01-01-2017 | Nieuwe regeling | 21-11-2017 | 17.11580 |
Artikel 2.1.7 Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015)
Artikel 18 Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Wijchen 2015 en http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/xhtmloutput/Historie/Wijchen/CVDR341965/CVDR341965_1.html
artikel 17 Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Wijchen 2015
Artikel 1. Begripsomschrijving en algemene bepalingen
Alle begrippen die in deze beleidsregel worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/xhtmloutput/Historie/Wijchen/CVDR341965/CVDR341965_1.htmlde Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) en de Algemene wet bestuursrecht (Awb).
In deze beleidsregel wordt verstaan onder
Belanghebbende: de belanghebbende, als bedoeld in artikel 1:2, eerste lid van de Algemene wet bestuursrecht, met een chronische lichamelijke of psychische beperking en die in verband daarmee aannemelijke meerkosten heeft en die woonplaats heeft in de gemeente Wijchen.
Artikel 2 Voorwaarden voor de financiële tegemoetkoming
Het college verstrekt eenmaal per kalenderjaar een tegemoetkoming in de aanzienlijke meerkosten van de belanghebbende, als bedoeld in artikel 2.1.7 van de wet, die op datum aanvraag:
een vermogen beneden de vermogensgrens conform artikel 34 Participatiewet heeft; en
Artikel 3 Hoogte tegemoetkoming
De tegemoetkoming in de meerkosten aan de belanghebbende bedraagt € 275, - per kalenderjaar.
De tegemoetkoming wordt geweigerd indien niet voldaan wordt aan de voorwaarden zoals genoemd in artikel 2 van deze beleidsregel en voor zover de belanghebbende aanspraak kan maken op een voorliggende voorziening.
In bijzondere gevallen kan ten gunste van de inwoner worden afgeweken van de bepalingen in deze beleidsregel, indien onverkorte toepassing hiervan tot onbillijkheden van overwegende aard leiden.
Aldus vastgesteld in de vergadering van het college van burgemeester en wethouders van 21 november 2017
Burgemeester en wethouders
Drs. R.Boer
Gemeentesecretaris
mr. J.Th.C.M.Verheijen
Burgemeester
In artikel 2.1.7 Wmo 2015 is bepaald dat gemeenten aan personen met een beperking of chronisch psychische of psychosociale problemen die daarmee verband houdende aannemelijke meerkosten hebben een tegemoetkoming kunnen verstrekken ter ondersteuning van de zelfredzaamheid en de participatie. Het verstrekken van deze financiële tegemoetkoming is een keuze, dus geen verplichting.
Gemeenten zijn vrij in het stellen van aanvullende criteria op basis waarvan inwoners recht hebben op een tegemoetkoming. Zo mag een gemeente voor de aanspraak op een gemeentelijke tegemoetkoming inkomensgrenzen stellen. De inkomensgrenzen mogen hoger liggen dan die bij de bijzondere bijstand. Gemeenten kunnen hiermee specifiek voor personen met een beperking of chronisch probleem en met een inkomen boven het sociaal minimum in het kader van de Wmo 2015 een categoriale regeling treffen waarmee een tegemoetkoming wordt verstrekt.
Hoofdlijnennotitie Wmo 2015 en Jeugdwet gemeente Wijchen:
Tot en met 2014 kenden wij binnen ons armoedebeleid een specifieke regeling voor chronisch zieken en gehandicapten. Deze regeling is door landelijke wetswijzigingen vervallen. Daarnaast is de Wet Tegemoetkoming Chronisch zieken en Gehandicapten (WTCG) en de wet Compensatie Eigen risico (CER) met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2014 komen te vervallen.
In de Hoofdlijnennotitie is gekozen voor een meersporenbeleid.
Spoor 1: Ondersteuning via het minimabeleid in de vorm van de Collectieve Zorgverzekering voor Minima (CZM). Binnen de CZM bieden we twee pakketten aan:
Spoor 2: Financiële tegemoetkoming op grond van de Wmo.
Dit spoor is nader uitgewerkt in Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Wijchen 2015 (artikel 18 Tegemoetkoming meerkosten personen met een beperking of chronische problemen) en in het Besluit maatschappelijke ondersteuning Wijchen 2015 (artikel 17 Tegemoetkoming meerkosten personen met een beperking of chronische problemen).
Deelnemers van de uitgebreide aanvullende verzekering CZM Wijchen kunnen geen aanspraak maken op de financiële tegemoetkoming op grond van de Wmo.
Spoor 3: Incidentele bijzondere bijstand, voor bijzondere situaties waarin noch door de (uitgebreide) CZM noch door de financiële tegemoetkoming op grond van de Wmo wordt voorzien.
Toelichting artikel 1 Chronische ziekte
Bij de term chronische ziekte is sprake van een grote verscheidenheid aan aandoeningen.
In het algemeen worden chronische ziekten omschreven als irreversibele aandoeningen zonder uitzicht op volledig herstel en met een relatief lange ziekteduur. We onderscheiden vier typen chronische ziekten:
Bij kinderen wordt een ziekte beschouwd als chronisch als:
Voorbeelden chronische ziekten
Of iemand tot de groep chronisch zieken kan worden gerekend hangt samen met de vraag of een bepaalde ziekte of aandoening als chronisch kan worden beschouwd.
De volgende ziekten worden in het algemeen als chronisch beschouwd: cara (o.a. astma), diabetes mellitus, epilepsie, reuma, lever- en darmziekten, spierziekten, migraine, nierziekten, hart- en vaatafwijkingen, hemofilie, cystic fibrosis, chronische artritis, alzheimer, parkinson, aids en hiv, psychiatrische aandoening en kanker.
Dit is geen limitatieve lijst. Er zijn meer ziekten en aandoeningen die als chronisch aangemerkt kunnen worden. Dit wordt per individueel geval beoordeeld. Duur, ernst en verloop van de ziekte zijn punten die bij de beoordeling betrokken worden.
Uitgangspunt is dat belanghebbende een bewijsstuk overlegt waaruit blijkt dat er sprake is van een chronische ziekte of handicap. Op dit uitgangspunt gelden de volgende 3 uitzonderingen:
Als er sprake is van een van deze situaties, dan behoort iemand tot de doelgroep en hoeft er geen bewijsstuk te worden overlegd waaruit blijkt dat er sprake is van een chronische ziekte of handicap. Wel dient de situatie onder 1 en 2 aangetoond te worden.
Situatie 3 hoeft niet aangetoond te worden omdat dit blijkt uit de gemeentelijke administratie.
Als bewijsstuk kan dienen een afsprakenkaart bij de specialist, een lidmaatschap bij een bepaalde belangenvereniging of bepaalde specificaties van buitengewone uitgaven.
Als er bij de gemeente bestaande indicaties bekend zijn dan wordt hierbij zoveel mogelijk aangesloten. Denk aan medische adviezen in het bijstandsdossier, indicatiestellingen op grond van de Wmo, eerdere bijzondere bijstandsaanvragen voor kosten die tot de buitengewone uitgaven worden gerekend. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling om in het kader van deze regeling over te gaan tot bureaucratische indicatiestellingen. De cliënt dient wel vooraf toestemming te geven voor het gebruiken van gegevens.
Toelichting op aannemelijke meerkosten
Het dagelijks leven voor mensen met een chronische ziekte en/of beperking is vaak duurder dan voor anderen. De extra kosten die leven met een chronische ziekte en/of beperking meebrengt worden ook wel ‘meerkosten’ genoemd. We maken onderscheid in directe meerkosten en verborgen meerkosten.
Voorbeelden van directe meerkosten zijn:
Voorbeeld van verborgen meerkosten zijn:
Geen bewijsstukken nodig van de aanmerkelijke meerkosten voor de tegemoetkoming
Als vastgesteld is dat iemand een belanghebbende is in de zin van artikel 1 lid 1 sub d van deze regeling, hoeft aanvrager de aanmerkelijke meerkosten niet aan te tonen door middel van bewijsstukken. De financiële tegemoetkoming voor meerkosten van € 250, - per jaar wordt toegekend als aanvrager op het aanvraagformulier aangeeft dat er door chronische ziekte of beperking extra kosten zijn.
Zijn de meerkosten hoger dan € 275, - per jaar, dan kan aanvrager een beroep doen op bijzondere bijstand. In deze situatie dient aanvrager wel aan te tonen dat er meerkosten zijn geweest in een bepaald kalenderjaar en dat deze meerkosten hoger zijn dan €275,-.
Bij een aanvraag bijzondere bijstand vindt ook een toets van de noodzaak van de kosten plaats. Alleen noodzakelijke meerkosten als gevolg van chronische ziekte of beperking komen voor vergoeding in aanmerking. Hierbij wordt rekening gehouden met de eventueel al eerder uitbetaalde €275,- en de aanwezige draagkracht van de aanvrager.
Toelichting artikel 5 weigeringsgrond
Als voor meerkosten een beroep kan worden gedaan op een voorliggende voorziening, dan wordt de tegemoetkoming geweigerd. Hierbij kan gedacht worden aan vergoedingen van meerkosten op basis van een ziektekostenverzekering of via particuliere fondsen.