Handhavingsverordening Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen

• 1.

  Voor de betekenis van de in deze verordening genoemde begrippen wordt verwezen naar de begripsomschrijvingen van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW), de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAW) dan wel de Algemene wet bestuursrecht (Awb) met uitzondering van de in lid 2 van dit artikel genoemde begrippen.

• 2.

  In deze verordening wordt verstaan onder:

  • a.

    IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

  • b.

    IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

  • c.

    uitkering: de uitkering op grond van de IOAW onderscheidenlijk de IOAZ;

  • d.

    Grondslag: de op belanghebbende van toepassing zijnde grondslag op grond van artikel 5, derde tot en met zesde lid en het negende lid, van de IOAW dan wel de op belanghebbende van toepassing zijnde grondslag op grond van artikel 5, vierde lid, van de IOAZ;

  • e.

    College : het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Steenwijkerland.

     

• 1.

  Het college draagt, in het kader van de bestrijding van het ten onrechte ontvangen van uitkering, alsmede van misbruik en oneigenlijk gebruik van de IOAW en IOAZ, zorg voor het opstellen van een handhavingsplan.

• 2.

  In het handhavingsplan komt op zijn minst tot uitdrukking:

  • ·

    aanpak fraudepreventie;

  • ·

    aanpak frauderepressie.

     

• 1.

  Bij ten onrechte ontvangen uitkering ten gevolge van het schenden van de inlichtingenplicht, alsmede bij misbruik en oneigenlijk gebruik van de IOAW en IOAZ, verlaagt het college de grondslag of weigert het de uitkering conform hetgeen hierover is bepaald in de Maatregelenverordening IOAW en IOAZ.

• 2.

  Terugvordering van ten onrechte ontvangen uitkering ingevolge de IOAW vindt plaats met inachtneming van hoofdstuk II, paragraaf 5 van de IOAW.

• 3.

  Terugvordering van ten onrechte ontvangen uitkering ingevolge de IOAZ vindt plaats met inachtneming van hoofdstuk II, paragraaf 5 van de IOAZ.

• 4.

  Het college stelt nadere regels met betrekking tot terugvordering.

   

Het college stelt nadere regels met betrekking tot de invordering en kwijtschelding.

• 1.

  In alle gevallen waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

• 2.

  Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze verordening, als toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

   

• 1.

  Deze verordening treedt in werking op 1 juli 2010.

• 2.

  Deze verordening wordt aangehaald als: "Handhavingsverordening IOAW en IOAZ gemeente Steenwijkerland".

   

Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van 5 oktober 2010 .

De raad voornoemd,

de griffier, R.G.H.P. Moonen

de voorzitter, L.V. Elfers

TOELICHTING

Op grond van de IOAW en IOAZ dient de gemeenteraad een aantal verordeningen vast te stellen. Artikel 35, eerste lid, onder c van zowel de IOAW als IOAZ geeft aan dat een verordening moet worden vastgesteld waarin regels worden opgesteld in het kader van het financiële beheer voor de bestrijding van het ten onrechte ontvangen van uitkering, alsmede van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet. Dit betreft de gecombineerde Handhavingsverordening IOAW en IOAZ.

Deze verordening betreft een kaderverordening. Eenmaal per twee jaar stelt het college een handhavingsplan vast waarin minimaal wordt aangegeven de wijze van preventieve en repressieve handhaving. Preventief beleid vormt een belangrijk onderdeel van misbruikbestrijding, immers: voorkomen is beter dan genezen. Voorkomen moet worden dat mensen die onterecht een beroep doen op de IOAW of IOAZ toch een (te hoge) uitkering ontvangen. Alle activiteiten gericht op preventie kunnen gerekend worden tot de zogenaamde "poortwachtersfunctie", dat wil zeggen het bewaken van de toegang tot de uitkering en de controle op het recht op uitkering bij het "zittende bestand". Repressief beleid, gericht op misbruikbestrijding, bestaat uit het opleggen van sancties en het terugvorderen van fraudeschulden.