Nota afschrijvingsbeleid Gemeente Ermelo 2004

Wanneer een kapitaalgoed wordt aangeschaft of gerealiseerd staat de gemeente voor de keuze om de hiermee gemoeide kosten als bezit op de balans te vermelden (te “activeren”) en de waardevermindering gedurende een aantal jaren in de vorm van afschrijvingslasten tot uitdrukking te brengen op de exploitatiebegroting, of ineens ten laste van de exploitatiebegroting of een reserve te brengen.

Op de gemeentelijke financiën is het zogenaamde stelsel van baten en lasten van toepassing. Kenmerk van dit stelsel is dat slechts de baten en lasten die op een bepaald jaar van toepassing zijn op dat jaar mogen worden verantwoord. Uitgaven die de gemeente doet om een kapitaalgoed te realiseren of aan te schaffen (“investeringen”) resulteren in de regel in meerjarig gebruik van dat goed. Het kapitaalgoed genereert daarmee meerjarig nut. Binnen het stelsel van baten en lasten moeten de kosten van de aanschaf of realisatie van kapitaalgoederen daarom over de jaren, waarin deze kapitaalgoederen gebruikt worden, worden verdeeld. Bij investeringen is het, onder het regime van het stelsel van baten en lasten, dus gebruikelijk dat kosten worden geactiveerd en dat er wordt afgeschreven.

Omdat activeren en afschrijven onder de oude comptabiliteitsvoorschriften niet dwingend was voorgeschreven kwam ook de situatie waarbij een investering ineens ten laste van de exploitatie of ten laste van een reserve werd gebracht veelvuldig voor.

Investeringen met een economisch nut zijn investeringen in kapitaalgoederen die verhandelbaar zijn en/of kunnen bijdragen aan het genereren van financiële middelen. Een investering in een auto is bijvoorbeeld een investering met economisch nut omdat een auto verhandelbaar is. Andere voorbeelden van investeringen met een economisch nut zijn gebouwen (verhandelbaar), riolering (kan rioolrechten genereren), zwembaden (genereren financiële middelen).

Investeringen met een maatschappelijk nut zijn investeringen die niet verhandelbaar zijn en die ook niet kunnen bijdragen aan het genereren van financiële middelen.

Investeringen met een maatschappelijk nut kunnen worden onderverdeeld in investeringen die wel in de openbare ruimte en investeringen die niet in de openbare ruimte worden gedaan.

Een voorbeeld van een investering in de openbare ruimte met maatschappelijk nut is een investering in een weg(reconstructie). Een voorbeeld van een investering met maatschappelijk nut die niet in de openbare ruimte wordt gedaan is de aankoop van een schilderij ten behoeve van een museum.

Het BBV bepaalt voor uitgaven die een meerjarig nut genereren het volgende:

Activa worden gewaardeerd tegen de verkrijgingsprijs of de vervaardigingsprijs.

De verkrijgingsprijs omvat de inkoopprijs plus bijkomende kosten.

De vervaardigingsprijs omvat de aanschaffingskosten van de gebruikte grond- en hulpstoffen en de overige kosten, welke rechtstreeks aan de vervaardiging kunnen worden toegerekend. In de vervaardigingsprijs kan een redelijk deel van de indirecte kosten en rente worden opgenomen.

De volgende investeringen mogen geactiveerd worden:

• 1.

  Investeringen in de openbare ruimte met een maatschappelijk nut mogen geactiveerd worden. Volgens het BBV verdient het echter de voorkeur deze investeringen niet te activeren en dus ineens ten laste van de lopende exploitatie te brengen. Om budgettaire redenen wordt activeren en afschrijven toegestaan.

• 2.

  Kosten van onderzoek en ontwikkeling mogen geactiveerd worden indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:

  • a.

    Er moet een voornemen bestaan het activum te gebruiken of te verkopen, en

  • b.

    De technische uitvoerbaarheid om het activum te voltooien moet vast staan, en

  • c.

    Het activum zal in de toekomst economisch of maatschappelijk nut moeten genereren, en

  • d.

    De uitgaven die aan het activum zijn toe te rekenen moeten betrouwbaar kunnen worden vastgesteld.

• 3.

  Bijdragen aan activa in eigendom van derden mogen geactiveerd worden indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:

  • a.

    Er is sprake van een investering door een derde, en

  • b.

    De investering draagt bij aan de publieke taak, en

  • c.

    De derde heeft zich verplicht tot het daadwerkelijk investeren, op een wijze zoals is overeengekomen, en

  • d.

    De bijdrage kan worden teruggevorderd.

In Ermelo worden de onder 1 en 2 genoemde investeringen reeds geactiveerd. De onder 3 genoemde situatie komt thans niet voor.

Het BBV zondert twee situaties uit van de mogelijkheid de kosten te activeren:

1.Kunstvoorwerpen met een cultuurhistorische waarde

Dit zijn activa die gemeenten bezitten, vanwege hun maatschappelijke nut en niet vanwege hun opbrengst bij verkoop. Kunstvoorwerpen hebben een waarde die niet samenhangt met de gebruiksduur en worden niet afgeschreven of vervangen. Voorts worden ze in principe niet verkocht. Die kunstvoorwerpen die wel zullen worden verkocht, dienen te worden geactiveerd.

In Ermelo staan geen kunstvoorwerpen op de balans.

2.Exploitatietekorten

Artikel 33 BBV geeft een opsomming van de activa-posten. Tekorten staan hier niet bij; het activeren van tekorten is dus niet toegestaan onder het BBV. In Ermelo zijn tot op heden nimmer exploitatietekorten geactiveerd.

Investeringen met economisch nut moeten geactiveerd worden indien het economische nut zich over meerdere jaren uitstrekt.

Wanneer een investering geactiveerd moet of mag worden mag dit slechts volgens de bruto-methode plaatsvinden. Dit wil zeggen dat de volledige verkrijgings- of vervaardigingsprijs in de vorm van een boekwaarde op de balans moet worden vermeld.

Op de verplichting om nog slechts bruto te activeren zijn twee uitzonderingen toegestaan:

• ·

  Bijdragen van derden die in een directe relatie staan met de vaste activa mogen op de waardering van het activum in mindering worden gebracht;

• ·

  Bijdragen uit reserves voor investeringen in de openbare ruimte met een maatschappelijk nut mogen op de waardering van het activum in mindering worden gebracht. Investeringen in de openbare ruimte met een maatschappelijk nut mogen dus netto worden geactiveerd.

Bijdragen uit reserves voor investeringen met economisch nut (bijvoorbeeld de reserve riolering) mogen dus niet meer op de boekwaarde in mindering worden gebracht.

Onder het BBV is het eveneens niet meer mogelijk investeringen te dekken uit bijdragen uit voorzieningen. Belangrijk kenmerk van een voorziening is immers dat deze wordt gevormd om de gevolgen van een toekomstige gebeurtenis, die in causale relatie staat tot de bedrijfsvoering in de periode voorafgaand aan de balansdatum, op te vangen.

Onder andere de “voorziening 2e verbindingsweg” en de “voorziening Parallelweg” zullen moeten worden hernoemd in bestemmingsreserves omdat investeringen ten laste van deze voorzieningen (zullen) worden gedekt.

Samenvattend bepalen het BBV het volgende:

In het BBV is het activeren van immateriële vaste activa beperkt tot twee categorieën:

• 1.

  Kosten verbonden aan het sluiten van geldleningen en het saldo van agio en disagio:

• 2.

  Kosten van onderzoek en ontwikkeling voor een bepaald activum

De tweede categorie bepaalt dat kosten van onderzoek en ontwikkeling slechts geactiveerd mogen worden indien deze samenhangen met de realisatie van een activum.

Hiervan is bijvoorbeeld geen sprake bij de kosten van een reorganisatie, de kosten van hertaxatie op grond van de Wet WOZ en de kosten van bestemmingsplannen die niet aan een activum zijn gekoppeld.

In Ermelo zijn op dit moment diverse activa onder de immateriële vaste activa op de balans verantwoord, die daar op grond van het BBV niet meer thuishoren. De boekwaarde van deze thans ten onrechte geactiveerde uitgaven moet wettelijk gezien worden gecorrigeerd. (Zie ook § 4)

Op de kosten van onderzoek en ontwikkeling die samenhangen met een bepaald activum wordt afgeschreven op het moment dat dat activum in gebruik wordt genomen.

Artikel 60 BBV geeft nadere voorwaarden waaronder kosten van onderzoek en ontwikkeling geactiveerd mogen worden. Zie voor deze voorwaarden § 2.6.

In het BBV is bepaald dat de geactiveerde kosten van onderzoek en ontwikkeling in maximaal 5 jaar mogen worden afgeschreven. Omdat de kosten van onderzoek en ontwikkeling als gevolg hiervan vaak een andere afschrijvingstermijn zullen kennen dan het activum waarop ze betrekking hebben moet voor onderzoek en ontwikkeling altijd een separaat krediet worden gevraagd. Dit spoort met het door ons in ontwikkeling zijnde investeringsbeleid, waarin wij het werken met zogenaamde deelkredieten willen introduceren.

Deelnemingen moeten tegen de verkrijgingsprijs gewaardeerd worden.

De deelnemingen van de gemeente Ermelo genereren inkomsten en/of zijn vrij verhandelbaar. Het gaat hier dus om activa met economisch nut. Deze moeten dus geactiveerd worden (onder de financiële vaste activa).

De afschrijving voor deelnemingen wordt op nihil bepaald.

Ingeval de deelnemingen minder waard worden moeten deze op grond van artikel 65 BBV worden afgewaardeerd. (zie ook § 3.3 Extra afschrijven)

Voorkomen moet worden dat de boekhouding (staat van geactiveerde kapitaaluitgaven) wordt opgeblazen met investeringen van onbetekenende omvang. Deze kunnen beter ineens te laste van de exploitatie worden gebracht (verlaging administratieve lasten). Daarom worden slechts investeringen waarmee een bedrag is gemoeid dat € 25.000,-- te boven gaat geactiveerd.

Op dit moment kennen we al een bepaling dat investeringen van geringe omvang niet geactiveerd mogen/moeten worden. De huidige grens ligt bij € 22.689,--.

Sommige investeringen betreffen kapitaalgoederen die in zeer korte tijd worden afgeschreven (bijvoorbeeld computers). Vaak wordt in dergelijke gevallen een ideaalcomplex nagestreefd. Bij een ideaalcomplex (de afschrijvingslast van een groep soortgelijke activa is exact gelijk aan het bedrag van de jaarlijkse investering in dergelijke activa) is er budgettair geen verschil tussen activeren en afschrijven enerzijds en het ineens ten laste van de exploitatie brengen van het investeringsbedrag anderzijds. Investeringen die in een ideaalcomplex meelopen zijn in de regel investeringen met economisch nut. Op grond van het BBV moet ook bij deze investeringen geactiveerd en afgeschreven worden.

Ermelo kent op dit moment geen ideaalcomplexen.

Op dit moment worden de investeringen op grond van het rioleringsplan rechtstreeks ten laste van de bestemmingsreserve riolering gebracht. Om twee redenen is deze werkwijze niet meer toegestaan:

• 1.

  Investeringen in de riolering moeten worden beschouwd als investeringen met een economisch nut. De investeringen kunnen immers opbrengsten (rioolrecht) genereren. Dit impliceert dat er met ingang van 2004 op de investeringen in de riolering zal moeten worden afgeschreven, hetgeen tot nog toe niet gebruikelijk was.

• 2.

  Investeringen met economisch nut mogen niet worden gedekt door een onttrekking aan een bestemmingsreserve.

Bijdragen van derden die in directe relatie met het activum staan mogen op de boekwaarde in mindering worden gebracht. Wanneer investeringen in riolering in de grondprijs van een grondexploitatie zijn verwerkt is in feite sprake van een bijdrage van derden en kan netto geactiveerd worden.

De huidige werkwijze moet nog worden aangepast en in overeenstemming worden gebracht met het BBV (zie ook § 4).

Gronden komen binnen een gemeente doorgaans voor in verschillende gedaanten. Het BBV maakt allereerst onderscheid in grond als materieel vast activum en grond als voorraad. Bij grond als voorraad wordt vervolgens een nader onderscheid gemaakt in bouwgrond in exploitatie en nog niet in exploitatie genomen bouwgronden.

Voor de bepaling van het antwoord op de vraag of grond een activum is met economisch- of met maatschappelijk nut moet naar het gebruik van die grond in de openbare ruimte worden gekeken.

Wanneer grond onlosmakelijk is verbonden met activa met een maatschappelijk nut moet worden aangenomen dat ook de grond zelf een activum met maatschappelijk nut is. Een voorbeeld is de ondergrond van een weg. Een weg is een activum met maatschappelijk nut en daarmee wordt ook de grond waarop deze weg is gelegen een activum met maatschappelijk nut.

Het in het BBV aangebrachte onderscheid tussen grond als materieel vast activum enerzijds en grond als voorraad anderzijds is dus op zich niet bepalend voor de aard van het activum.

Omdat investeringen met maatschappelijk nut bij voorkeur niet geactiveerd moeten worden dan wel in een zo kort mogelijke periode moeten worden afgeschreven schrijven wij op de boekwaarde van grond met een maatschappelijk nut geen rente bij.

Op grond met economisch nut wordt slechts rente bijgeschreven indien deze zich binnen de grondexploitatie bevindt. In dit geval is het immers gewenst tot een correcte commerciële c.q. kostendekkende grondprijs te komen.

Gronden met maatschappelijk nut staan veelal niet als activum op de balans. De gemeente is weliswaar eigenaar van deze gronden, maar dit bezit is niet tegen een bepaalde boekwaarde gewaardeerd. Aangezien rentelasten worden berekend over boekwaarden van activa en er op grond als materieel vast activum niet wordt afgeschreven vloeien uit gronden met maatschappelijk nut in regel geen kapitaallasten voort.

Gronden die in erfpacht zijn uitgegeven genereren opbrengsten. Het betreft derhalve activa met economisch nut. Deze gronden moeten tegen de verkrijgingsprijs worden geactiveerd. De uitgifteprijs van de eerste uitgifte geldt als verkrijgingsprijs. Gronden in eeuwigdurende erfpacht worden gewaardeerd tegen registratiewaarde.

Voor (verpachte) gronden die reeds in bezit zijn op 1-1-2004 geldt de overgangsbepaling voor bestaande activa: de boekwaarde kan ongewijzigd blijven.

Nieuwe verpachte gronden moeten worden geactiveerd, moeten worden gewaardeerd op basis van de verkrijgingsprijs en reserves mogen hierop niet in mindering worden gebracht.

Omdat grond onder normale omstandigheden niet in waarde vermindert wordt de afschrijving op gronden in erfpacht op nihil bepaald.

Investeringen kunnen op twee manieren via een reserve of voorziening worden afgewikkeld:

• 1.

  via een investeringsreserve (is een bestemmingsreserve) waaruit investeringen worden gedekt;

• 2.

  via een kapitaallastenvoorziening waaruit de kapitaallasten van investeringen worden gedekt.

Beide constructies zijn onder het BBV toegestaan. Bij activa met economisch nut mogen investeringsreserves echter niet gebruikt worden. De onderstaande tabel geeft de huidige mogelijkheden weer.

Investeringsvoorzieningen in de staat van reserves en voorzieningen moeten worden hernoemd in investeringsreserves/bestemmingsreserves. Het betreft hier in ieder geval de voorzieningen voor de 2e Verbindingsweg en de Parallelweg.

Investeringsreserves die nu in gebruik zijn voor activa met economisch nut zullen moeten verdwijnen en/of worden omgebouwd naar een kapitaallastenvoorziening. Het betreft hier in ieder geval de reserve riolering.

Vervangingsinvesteringen zijn investeringen die dienen om kapitaalgoederen te vervangen door soortgelijke kapitaalgoederen. Voor vervangingsinvesteringen is het van belang dat deze bruto geactiveerd worden. Dan zijn de totale kapitaallasten immers structureel in de begroting geraamd/gedekt en levert vervanging van het kapitaalgoed op termijn geen tegenvaller in de exploitatie op. Wanneer een vervangingsinvestering ten laste van een reserve wordt gedekt of ineens (resultaatafhankelijk) wordt afgeschreven zal de raming van de kapitaallasten uit de begroting verdwijnen en zal de vervanging op termijn resulteren in een dekkingsprobleem.

Bij vervangingsinvesteringen zal veelal sprake zijn van investeringen met economisch nut en mag de investering dus niet ten laste van een reserve worden gedekt. Vervangingsinvesteringen met economisch nut zullen in de regel dus bruto geactiveerd worden.

Omdat het gewenst is dat kapitaallasten van vervangingsinvesteringen steeds gedekt zijn moeten ook de vervangingsinvesteringen in de openbare ruimte met maatschappelijk nut bruto geactiveerd worden.

Onder "onderhoud" wordt verstaan al hetgeen noodzakelijk is om de gebruikswaarde van een bestaand kapitaalgoed in stand te houden (conserveren). In de regel is bij het plegen van onderhoud aan een kapitaalgoed derhalve geen sprake van "investeren". Uitgaven voor onderhoud behoren dan ook ten laste van de exploitatie te komen: lasten van periodiek onderhoud worden dus nimmer geactiveerd.

Teneinde een meer constante exploitatielast voor onderhoud te realiseren kunnen op basis van meerjarenonderhoudsplannen onderhoudsvoorzieningen ingesteld worden.

Binnen de gemeente Ermelo wordt, om te kunnen bepalen wanneer welke kosten geactiveerd mogen/moeten worden en op welke wijze de kapitaallasten moeten worden berekend, op dit moment een aantal regels gehanteerd. Deze regels zorgen voor een correcte en eenduidige toerekening van de kapitaallasten en zijn voor de begroting en de rekening hetzelfde. Ze behelzen het volgende.

Omdat een activum door gebruik in waarde vermindert kan er eerst worden afgeschreven nadat dat activum in gebruik is genomen. Op activa die nog niet gereed c.q. beschikbaar zijn kan dus nog niet worden afgeschreven. Op de boekwaarden van kapitaaluitgaven in uitvoering (nog niet afgesloten kredieten) mag derhalve niet worden afgeschreven. (Om toch eerder met afschrijven te kunnen starten kan soms met deelkredieten worden gewerkt. Zie daarvoor § 3.6 Doorlopende investeringen)

Omdat wij de rentelasten berekenen over de boekwaarde van investeringen aan het begin van een boekjaar behoeven geen rentelasten te worden geraamd in het jaar waarin het krediet beschikbaar wordt gesteld.

Zolang een investering nog niet is afgerond wordt aan het begin van een boekjaar uitsluitend rente toegerekend.

Als een investering is afgerond (het krediet is afgesloten), worden er met ingang van het daarop volgende jaar volledige kapitaallasten toegerekend (rente en afschrijving).

Omdat de gemeente voor de financiering van alle vaste activa financieringslasten (rentelasten van eigen vermogen en vreemd vermogen) draagt ligt het voor de hand ook over alle boekwaarden (gefinancierd met dit eigen en vreemde vermogen) rentelasten te berekenen.

In beginsel kan op twee manieren de afschrijvingstermijn worden bepaald:

1.Op basis van technische levensduur

De technische levensduur wordt bepaald door de mate waarin een goed/voorziening kan worden gebruikt totdat deze stuk gaat/onbruikbaar wordt.

2.Op basis van economische levensduur

De economische levensduur wordt bepaald door de mate waarin een goed/voorziening nog kan voldoen aan de eisen van de tijd.

De afschrijvingsmethoden die gehanteerd worden in de gemeentepraktijk zijn de lineaire methode en de annuïtaire methode.

Bij de lineaire methode worden de afschrijvingen gelijkmatig over de looptijd verspreid. Dit heeft als gevolg dat de rentelast over de looptijd gelijkmatig afloopt. De jaarlijkse rentelast is bij deze methode gebaseerd op de boekwaarde aan het begin van het jaar. De totale jaarlijkse kapitaallasten nemen gedurende de looptijd dus evenredig af. Voordeel van deze methode is dat gedurende de looptijd financiële middelen vrijkomen.

Bij de annuïtaire methode blijft de annuïteit, welke bestaat uit een rente- en een afschrijvingscomponent, gelijk. Gedurende de looptijd neemt de rentelast af, terwijl de afschrijvingslast toeneemt. Deze methode heeft een drietal nadelen.

Ten eerste komen er geen financiële middelen vrij om stijgende onderhoudskosten te dekken.

Ten tweede resulteert deze methode gedurende de looptijd per saldo in meer rentelasten dan bij de lineaire afschrijvingsmethode.

En ten derde volgt deze afschrijvingsmethode in de regel niet de werkelijke waardevermindering van een investering. In de praktijk wordt op investeringen in de eerste jaren immers relatief veel en daarna relatief minder afgeschreven. Bij de annuïtaire afschrijvingsmethode doet zich precies het omgekeerde voor.

Als voordeel van deze methode kan genoemd worden dat de kapitaallasten jaarlijks constant zijn.

De voor- en nadelen van beide methoden tegen elkaar afzettend is er voor gekozen op alle nieuwe activa lineair af te gaan schrijven (voor zover afschrijven aan de orde is). Dit is inmiddels ook bestaand beleid.

De thans bestaande activa waarop nog annuïtair wordt afgeschreven worden ongemoeid gelaten en zullen vanzelf uit de balans verdwijnen (uitsterfconstructie).

Van extra afschrijven is sprake als in een bepaald jaar voor één of meer activa meer dan het jaarlijks daarvoor gebruikelijke afschrijvingsbedrag wordt afgeschreven en in sommige gevallen zelfs zoveel dat de resterende boekwaarde in één keer wordt afgeschreven. Extra afschrijven wordt onderverdeeld in resultaatafhankelijk en resultaatonafhankelijk extra afschrijven.

Artikel 64, lid 3 BBV bepaalt dat op vaste activa met een beperkte gebruiksduur jaarlijks wordt afgeschreven volgens een stelsel dat is afgestemd op de verwachte toekomstige gebruiksduur. In deze bepaling ligt besloten dat op activa met een onbeperkte gebruiksduur niet wordt afgeschreven. Meer concreet moet dan worden gedacht aan gronden en deelnemingen.

Bij duurzame waardevermindering geldt dat moet worden afgewaardeerd naar de duurzaam lagere waarde van het activum.

Voor een aantal investeringen zal gelden dat zij worden afgerond na een lange doorlooptijd. Bij omvangrijke wegreconstructies kan hiervan bijvoorbeeld sprake zijn. Wanneer investeringen over een boekjaar heen lopen is het lastig te bepalen op welk moment met afschrijven moet worden gestart. Er is daarom voor gekozen bij investeringen die voorzienbaar over een boekjaar heen lopen met deelkredieten (voorbereidings- en uitvoeringskredieten) te werken die afzonderlijk kunnen worden afgesloten. Op deze wijze kan er eerder met afschrijven worden gestart.

Voorbereidingskredieten betreffen vaak de kosten van onderzoek en ontwikkeling, die resulteren in een boekwaarde voor immateriële vaste activa. Daarvoor gelden bijzondere regels (zie § 2.8.1).

De huidige staat van geactiveerde kapitaaluitgaven moet in overeenstemming worden gebracht met het BBV. Daartoe moet bekeken worden of hetgeen tot 1-1-2004 geactiveerd is ook volgens de nieuwe voorschriften zo geactiveerd had mogen worden. Dit kan aan de hand van de volgende vijf vragen:

• 1.

  Zijn er voor 1-1-2004 exploitatietekorten geactiveerd?

• 2.

  Zijn er voor 1-1-2004 kunstvoorwerpen met cultuurhistorische waarde geactiveerd?

• 3.

  Zijn er voor 1-1-2004 investeringen onder de immateriële vaste activa geactiveerd die nu niet meer tot de immateriële vaste activa gerekend mogen worden?

• 4.

  Zijn er voor 1-1-2004 bijdragen aan activa in eigendom van derden geactiveerd die nu niet meer geactiveerd mogen worden?

Voor de situaties onder 1 tot en met 4 bestaat in het BBV geen overgangsregeling. Dit betekent dat de boekwaarde op 1-1-2004 ten laste van de exploitatie 2004 moet worden afgewaardeerd tot nihil.

Bestudering van de staat van geactiveerde kapitaaluitgaven per 1-1-2004 geeft het volgende resultaat:

Ad 1.

Geen correcties noodzakelijk.

Ad 2.

Geen correcties noodzakelijk.

Ad 3.

De kosten van plannen (onder andere bestemmingsplannen en landschapsbeleidsplannen) werden bij gemeenten vaak onder immateriële vaste activa op de balans verantwoord. Ook in onze gemeente was dit gebruikelijk. Dit is onder het regime van het BBV in de meeste gevallen niet meer mogelijk. Na 1-1-2004 kunnen nog slechts de kosten van plannen voor een bepaald activum onder immateriële vaste activa worden opgenomen.

Ook de kosten van onderzoek mogen in veel gevallen niet meer geactiveerd worden. Te denken valt hierbij aan de kosten van luchtfotografie en de hertaxatie ozb.

In bijlage 3 zijn de in de staat van geactiveerde kapitaaluitgaven van de gemeente Ermelo te corrigeren objecten opgesomd en is het budgettaire effect van de te maken correcties doorgerekend.

De boekwaarde van de in de bijlage genoemde objecten moet in 2004 ten laste van de exploitatie worden afgewaardeerd. Het gaat hier om een totaal nadeel voor de exploitatie van rond € 1,3 mln. Daar staan vrijvallende kapitaallasten tegenover. Per saldo ontstaan voor de begroting 2004-2008 de volgende mutaties (-/- = voordelig; x € 1,--):

Ad 4.

Geen correcties noodzakelijk.

Naast de staat van geactiveerde kapitaaluitgaven moet ook het meerjareninvesteringsplan 2004-2013 getoetst worden aan het BBV.

De volgende investeringsramingen (kredieten) behoeven op grond van de eerder geformuleerde vragen bijstelling:

• ·

  Alle 702xxxx-kredieten (riolering en waterzuivering): het betreft steeds investeringen met economisch nut. Deze mogen niet ten laste van een reserve worden gedekt, hetgeen thans wel is geraamd.

• ·

  7280303 Luchtfotografie: het betreft geen onderzoekskosten die samenhangen met een specifiek activum. Activering onder immateriële vaste activa is derhalve niet toegestaan.

• ·

  7750201 Derde herwaarderingsronde woz: het betreft weliswaar onderzoekskosten, maar deze hangen niet één op één samen met (realisatie van) een specifiek activum. Bovendien zijn de betreffende activa niet in eigendom van de gemeente.

De kosten van luchtfotografie en de herwaardering woz zullen ten laste van de exploitatiebegroting moeten komen.

De investeringen in riolering en waterzuivering zullen moeten worden geactiveerd en er zal op moeten worden afgeschreven. De wijze waarop de reserve riolering thans wordt gebruikt is niet meer toegestaan (zie paragraaf 2.8.5). Wij beraden ons op alternatieven voor de huidige reserve en de budgettaire gevolgen hiervan.

In bijlage 3 zijn de in het meerjareninvesteringsplan 2004-2013 te maken correcties opgesomd. Tevens is in de bijlage een berekening gemaakt van de te verwachten budgettaire effecten. Naar verwachting zien deze er als volgt uit (-/- = voordelig; x € 1,--):

De afschrijvingstermijnen zoals deze zijn bepaald in de “Notitie afschrijvingsbeleid gemeente Ermelo” van mei 2000 geven nog immer een correct beeld van de te verwachten levensduur van vaste activa. Daarom worden deze afschrijvingstermijnen gehandhaafd. Omdat de afschrijvingstermijnen niet wijzigen is er uiteraard ook geen budgettair effect.

Het totaal te verwachten budgettaire effect van de maatregelen uit § 4.1 en § 4.2 ziet er cumulatief als volgt uit (-/- = voordelig; x € 1,--):

Wij zullen deze budgettaire effecten verwerken in de najaarsnota 2004 en de Programmabegroting 2005-2008.