| Organisatie | Hof van Twente |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Verordening op de Verblijfsrecreatie |
| Citeertitel | Verordening op de Verblijfsrecreatie |
| Vastgesteld door | gemeenteraad |
| Onderwerp | bestuur en recht |
| Eigen onderwerp |
geen
Gemeentewet
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 25-02-2008 | Nieuwe regeling | 12-02-2008 | onbekend |
Artikel 1 Algemene begripsbepalingen
In deze verordening wordt volstaan onder:
kleinschalig kampeerterrein: terrein of plaats, geheel of gedeeltelijk ingericht, en blijkens die inrichting bestemd, om daarop gelegenheid te geven tot het plaatsen of geplaatst houden van maximaal 25 kampeermiddelen, (uitsluitend 1 bijzet-tentje voor bijvoorbeeld kinderen wordt hierbij niet als afzonderlijk kampeermiddel aangemerkt), ten behoeve van recreatief nachtverblijf op maximaal 25 in het terrein aangegeven en/of zichtbare standplaatsen;
kampeermiddel: tent, tentwagen, kampeerauto of caravan dan wel enig ander onderkomen of enig ander voertuig of gewezen voertuig of gedeelte daarvan, een en ander voor zover deze onderkomens of voertuigen geheel of ten dele blijvend zijn bestemd of opgericht dan wel worden of kunnen worden gebruikt voor recreatief nachtverblijf, niet zijnde
Artikel 4 Relatie met bestemmingsplan
Indien voor het gebied waar de vergunning of ontheffing als bedoeld in artikel 2 voor moet gelden een bestemmingsplan geldt, kan de vergunning of ontheffing slechts worden verleend voor zover het bestemmingsplan zich er niet tegen verzet.
Artikel 5 Intrekken of wijzigen van een vergunning of ontheffing
Het college kan een vergunning of een ontheffing als bedoeld in artikel 2 van de verordening intrekken of wijzigen indien:
Met het toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens deze verordening zijn belast de bij besluit van college aangewezen personen.
Overtreding van het bij of krachtens deze verordening bepaalde wordt gestraft met een hechtenis van ten hoogste drie maanden of een geldboete van de tweede categorie.
Op grond van de Wet op openluchtrecreatie (stb. 1994, 300) verleende vergunningen en ontheffingen of vrijstellingen die op 31 december 2007 geldig zijn, worden voor toepassing van deze verordening beschouwd als zijnde een vergunning of ontheffing als bedoeld in artikel 2. De vergunningen of ontheffingen behouden hun werkingsduur zoals bij verlening is bepaald met een maximum van 5 jaar na 1 januari 2008, waarna zij van rechtswege vervallen.
Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad van de gemeente Hof van Twente d.d. 12 februari 2008.
De raad van de gemeente Hof van Twente,
de griffier, de voorzitter,
A.W. Averink H. Kok
Op 1 januari 2008 is de WOR ingetrokken. Gemeenten hebben vanaf dat moment hun eigen kampeerbeleid. De beleidsnota Recreatie en Toerisme “Laat je verleiden in Hof van Twente” vormt hiervoor de basis.
De gemeente Hof van Twente heeft hierbij voor een twee-sporen implementatie gekozen. Het nieuw geformuleerde beleid moet vertaald worden in bestemmingsplannen en/of een gemeen-telijke verordening.
Uiteraard dient het kampeerbeleid verankerd te zijn in de voorschriften van de verschillende bestemmingsplannen. Bij de eerstvolgende bestemmingsplanherziening Buitengebied zal het geformuleerde beleid worden ingebed. De aanpassingen hebben hoofdzakelijk betrekking op kleinschalig kamperen. Hiervoor is een aparte procedure gevolgd.
Daarnaast wordt gekozen voor de vaststelling van de gemeentelijke verordening op de verblijfsrecreatie, waarbij systeem van vergunning en ontheffing voor kampeerterreinen en andere kampeermogelijkheden gehanteeerd zal worden. In het kader van deregulering zal zeer kritisch worden gekeken naar het stellen van voorschriften. Alleen die voorschriften dienen te worden opgelegd die noodzakelijk zijn voor het bereiken van bepaalde maatschap-pelijke doelen en deze doelen niet op andere wijze zijn of kunnen worden gerealiseerd. Bovendien zullen de voorschriften die worden gesteld, zo veel mogelijk in het bestemmings-plan moeten worden opgenomen. Dit zou een vergunningstelsel overbodig kunnen maken.
Echter gelet op het feit dat gemeenten een duidelijk handvat willen hebben om de zaken op recreatief en toeristisch gebied te kunnen beheersen en zonodig te handhaven wordt ook door de Regio Twente geadviseerd een Verordening op de Verblijfsrecreatie vast te stellen. Op basis van een bestemmingsplan kan worden bepaald dat beplantingsstroken rond de kampeerterreinen aanwezig moeten zijn. Op basis van een bestemmingsplan kan echter niet worden afgedwongen dat deze stroken ook daadwerkelijk met bomen en struiken (van een bepaalde hoogte en dichtheid) worden beplant. Voorschriften verbonden aan de vergunning biedt hiervoor een oplossing.
Bovendien is het hanteren van een verordening voor eventuele toekomstige wijzigingen eenvoudiger is dan bij een bestemmingsplanprocedure.
Alle exploitanten zijn gehouden een nieuwe vergunning aan te vragen ten behoeve van het exploiteren van een kampeerterrein.
Artikel 1 Algemene begripsbepalingen.
Deze verordening heeft een aantal begripsbepalingen opgenomen.
De vergunning als bedoeld in art.2 moet worden aangevraagd door de rechthebbende van het kampeerterrein. Hier gaat het om de zakelijkgerechtigde of een persoon die krachtens persoonlijk recht het gebruik van de eigenaar heeft toegewezen gekregen. Bv. de eigenaar/ exploitant/beheerder van het kampeerterrein of ander terrein.
Deze verordening gaat uit van het begrip kampeerterrein, omdat het overnachten en de ver-schillende vormen van verblijfsrecreatie in de openlucht in principe alleen mogelijk is op de verschillende kampeerterreinen.
In de begripsbepalingen wordt ook uitgegaan van het kamperen buiten kampeerterreinen.
In deze toelichting wordt geen volledige toelichting en beschrijving gegeven van de verschil-lende vormen van kampeerterreinen. In het gemeentelijk beleid worden de verschillende vormen wel aangegeven en wordt uitgebreider aangegeven wat precies wordt verstaan onder de verschillende vormen. Dit heeft te maken met het feit dat gemeenten afzonderlijk kunnen regelen wat zij onder de verschillende vormen verstaan en hoe ver zij per verschillende vorm willen gaan.
Hieronder willen wij de meest voorkomende vormen van kampeerterreinen aangegeven.
b. Kleinschalige kampeerterreinen
d. Gereguleerde overnachting plaatsen (GOP’s)
Kamperen buiten kampeerterreinen
e. Groepskamperen buiten kampeerterreinen
f. Verenigingskamperen op eigen kampeerterrein
g. kamperen voor eigen gebruik
Nieuwe vormen van verblijfsrecreatie
Er zullen in de toekomst ongetwijfeld nieuwe vormen van verblijfsrecreatie worden aange-boden. Ter versterking van het recreatief-toeristisch product kunnen nieuwe vormen van verblijfsrecreatie worden toegestaan c.q. gestimuleerd, zulks ter beoordeling aan burge-meester en wethouders van Hof van Twente.
In de verordening wordt een uitvoerige beschrijving gegeven.
Artikel 2 Vergunning of ontheffing
Het houden c.q. exploiteren van een kampeerterrein zonder vergunning van burgemeester en wethouders is verboden. Om te voorkomen dat overal in de gemeente kampeerterreinen komen, is ervoor gekozen om dit middels vergunningverlening te reguleren.
Een afgegeven vergunning of ontheffing is zowel persoons- als object gebonden. Verwezen wordt naar de toelichting van artikel 1.
De vergunning wordt in principe afgegeven voor een bepaalde tijd. De tijdsbepaling per vorm wordt in het beleid aangegeven. Een ontheffing wordt afgegeven voor tijdelijke aard, zoals b.v. het houden van een kampeerweekend voor het houden van een jamboree of caravanclub.
Artikel 3 Weigeringsgronden en voorschriften.
De verordening noemt een aantal hoofdterreinen waarop een vergunning of ontheffing kan worden geweigerd of onder voorschriften wordt verleend.
Vanwege de deregulering en om dubbelingen te vermijden kan hier worden gesteld dat een aanvraag om vergunning in eerste instantie moet voldoen aan de wet en algemeen verbin-dende voorschriften. Wat in de wet en de algemeen verbindende voorschriften is bepaald hoeft daarom niet bij verordening nog eens te worden benadrukt.
Artikel 4 Relatie met bestemmingsplan
Artikel 5 Intrekken of wijzigen van een vergunning of ontheffing.
Mocht na vergunningverlening gedurende de periode blijken dat de verstrekte gegevens zodanig onjuist of onvolledig zijn dat op de aanvraag een andere beslissing zou zijn genomen indien bij de beoordeling daarvan de juiste gegevens bekend waren geweest, dan kan de vergunning of ontheffing door het college van burgemeester en wethouders worden ingetrok-ken of gewijzigd.
De verstrekte gegevens kunnen betrekking hebben op de voorschriften en wettelijke bepalingen met betrekking tot landschaps- en natuurwaarden, veiligheid van personen of goederen, de zedelijkheid, gezondheid of hygiène, openbare orde en het voorkomen of beperken van overlast.
Het college houdt zich het recht voor een vergunning in te trekken, indien omstandigheden zich voordoen die betrekking hebben op staat van onderhoud, resp. mate van verwaarlozing van de camping.
Artikel 6 Gebruik gereguleerde overnachting plaats (GOP)
Op een parkeerterrein dat is ingericht als gereguleerde overnachtingplaats (GOP) is het verboden om langer dan tweeënzeventig achtereenvolgende uren eenzelfde camper te plaatsen. Deze kampeermogelijkheid is specifiek bedoeld voor kort kamperen en is slechts toegestaan op die percelen die door het college van burgemeester en wethouders zijn aangewezen. Door de gemeenteraad is bij de behandeling van de beleidsnota Recreatie en Toerisme aangegeven dat de 2 huidige GOP’s bij het station in Goor en bij café De Schipper Diepenheim voorshands als maximum in Hof van Twente gelden. Wordt een adequate oplossing gevonden om zowel kampeergeld als toeristenbelasting van de camperaars te innen, kan een uitbreiding in 1 of meerdere kernen worden overwogen.
De verordening biedt mogelijkheden om toezichthouder(s) aan te wijzen. In de meeste gevallen zijn deze toezichthouders gekoppeld aan de Afdeling Vergunning en Handhaving.
De strafbepalingen ingevolge deze verordening zijn gebaseerd op de bepalingen van de gemeentewet, artikel 154.