Beleidsregels Jeugdwet gemeente Dongen 2017

De inzet van jeugdhulp vindt plaats op basis van de Jeugdwet en het burgerlijk wetboek, waarbij de leeftijdsgrens van 18 jaar wordt gehanteerd. De beschikking voor jeugdhulp wordt in principe afgegeven tot de leeftijd van 18 jaar (met uitzondering van specifieke jeugdreclasseringstrajecten). Jeugdhulp kan eventueel doorlopen tot maximaal het 23e levensjaar (verlengde jeugdhulp), mits het voldoet aan daarvoor geldende voorwaarden (artikel 1.1, Jeugdwet).

In het belang van de cliënt (doorlopende (leer)lijnen), wordt echter ingezet op een goede aansluiting 18- / 18+. Dit door samenhang tussen de Wmo, Participatiewet, Jeugdwet en aanpalende domeinen (w.o. wonen). Om hiermee de noodzaak tot inzet van verlengde jeugdhulp waar mogelijk te beperken.

Voor meer informatie zie ook de informatiekaart "Leeftijdsgrenzen 18- /+" en de folder "Samen voor de Jeugd" van de regio Hart van Brabant.

Gebruikelijke hulp

Gebruikelijke hulp is zorg die op basis van de sociale relatie met de cliënt verwacht mag worden. Van partners, ouders van kinderen en huisgenoten wordt verwacht dat zij de jeugdige ondersteunen bij de activiteiten die de jeugdige niet kan uitvoeren. De omvang en inhoud van de gebruikelijke hulp is afhankelijk van de sociale relatie. Hoe intiemer de relatie, hoe meer hulp verwacht mag worden. De gebruikelijke zorg van een ouder aan een kind/jeugdige is met name afhankelijk van de leeftijd van het kind.

Als ouders gescheiden zijn kan er een verdeling gemaakt worden als het gaat om het verblijf van de kinderen, maar er kan ook een verdeling van taken gemaakt worden (zoals het naar school brengen/ophalen van de kinderen). Dit is dan opgenomen in het verplicht op te stellen ouderschapsplan bij scheiding. Verder moet bedacht worden dat een echtscheiding de ouders niet ontslaat van de plicht om voor de kinderen te zorgen. Die gezamenlijke verantwoordelijkheid, of het ontbreken daarvan, kan in beginsel niet worden afgewenteld op de Jeugdwet.Ook het aantal kinderen is een verantwoordelijkheid van de ouders. Het hebben van “veel” kinderen en de zorg daarvoor hoort bij de verantwoordelijkheid van de ouders.

Voor kinderen geldt dat er hulp en ondersteuning kan worden ingezet wanneer er sprake is van boven gebruikelijke hulp. Dit is aan de orde wanneer er sprake is van een beperking, waardoor de noodzakelijke hulp en ondersteuning - in vergelijking tot gezonde kinderen met een normaal ontwikkelingsprofiel - substantieel wordt overschreden. Wanneer de hulpvraag de gebruikelijke hulp overstijgt (en er dus sprake is van boven gebruikelijke hulp), kan een individuele voorziening worden ingezet. In bijlage 1 is toegelicht wat onder (boven)gebruikelijke zorg van ouders voor kinderen wordt verstaan. Hierbij wordt aangesloten bij de CIZ richtlijnen die hiervoor reeds bestonden vóór 2015.

Gebruikelijke zorg

Daarnaast kan het college aansluiten bij de richtlijn gebruikelijke zorg uit de Beleidsregels Wlz 2016 (bijlage 2). Daarin wordt toegelicht wat er wordt verstaan onder gebruikelijke zorg voor ouders voor kinderen met een normale ontwikkeling. Hulp en ondersteuning kan worden ingezet voor de ondersteuningsvraag die 'resteert' na de inzet van gebruikelijke hulp en/of zorg.

Voordat een overige voorziening wordt ingezet, is het van belang om te toetsen of de ondersteuningsvraag van de jeugdige en zijn ouders onder de Jeugdwet valt of onder een andere wet.

3.2.1 (Wettelijk) voorliggende voorziening

Hierbij kan gedacht worden aan (lijst is niet uitputtend):

• ·

  Onderwijs: begeleiding van kinderen met problemen is de verantwoordelijkheid van school. Tevens zijn er mogelijkheden vanuit de Wet passend onderwijs. Alleen in uitzonderlijke situaties; als toezicht en aansturen meer vraagt dan van school en ouders kan worden verwacht en de mogelijkheden vanuit de Wet passend onderwijs ontoereikend zijn, kan een individuele voorziening aan de orde zijn.

• ·

  Kinderopvang: kinderopvang is de verantwoordelijkheid van ouders, werkgever en overheid (kinderopvangtoeslag). Kinderopvang is ook voor kinderen met een beperking voorliggend en het leren omgaan van leidsters met het betreffende kind is gebruikelijke hulp van ouders. Alleen in uitzonderlijke situaties als een kind extra begeleiding nodig heeft die niet door leidsters kan worden geboden en niet van ouders kan worden verwacht, en de begeleiding niet valt onder de door de ziektekostenverzekeraar vergoede kosten voor verpleging en verzorging, dan kan een individuele voorziening aan de orde zijn.Of aan een overige voorziening op grond van een andere wet- of regelgeving.

3.2.2 Overige voorliggende voorziening op grond van andere wet- of regelgeving

Voorliggend op de Jeugdwet is een voorziening op grond van een andere wettelijke regeling, zoals de Wet langdurige zorg (Wlz) of ziektekostenverzekering. Indien dit het geval is, zal er op grond van de Jeugdwet geen voorziening worden verstrekt.

Wanneer blijkt dat belanghebbende niet op eigen kracht of met hulp van het sociaal netwerk tot een oplossing kan komen, en op basis van de Jeugdwet in aanmerking komt voor een overige voorziening, wordt beoordeeld of er zogenaamde overige voorzieningen (conform artikel 2 van de verordening Jeugdhulp) zijn die de problemen die belanghebbende ervaart (gedeeltelijk) kunnen oplossen. Een overige voorziening jeugdhulp is rechtstreeks toegankelijk zonder toegangsbeoordeling, dan wel met een lichte toegangsbeoordeling van een Toegangsmedewerker.

De gemeente Dongen organiseert in het kader van de Jeugdwet dat de volgende vormen van overige voorzieningen beschikbaar zijn:

• 1)

  Advies en informatie, mede ten behoeve van de mogelijke toegang tot individuele jeugdhulp (o.a. via gemeente, Toegangsteam en via de vindplaatsen waaronder bijvoorbeeld het Instituut voor Maatschappelijk Werk, GGD en het Advies- en Meldpunt Huiselijke Geweld en Kindermishandeling);

• 2)

  Enkelvoudige (ambulante) opgroei- en opvoedondersteuning (bijvoorbeeld door het consultatiebureau van de GGD, schoolmaatschappelijk werk en uitvoering van de jeugdgezondheidszorg op basis van de Wet publieke gezondheidszorg);

• 3)

  Advies- en Meldpunt Huiselijk geweld en Kindermishandeling

  Meer informatie hierover is terug te vinden in de sociale gids van de gemeente Dongen: https://www.dongen.nl/inwoner/sociale-gids.html

3.3.1 Overige voorzieningen- algemeen toegankelijk

Deze vorm van algemene voorzieningen sluit zoveel als mogelijk aan op buurtniveau en op eigen initiatieven van burgers. Ze zijn volledig toegankelijk zonder toegangsbeoordeling en daarmee maximaal laagdrempelig. Deze voorzieningen geven ook invulling aan artikel 2.4 van de Jeugdwet, namelijk een voorziening die kosteloos en/of anoniem vragen van jongeren en/of ouders kan beantwoorden. De overige voorzieningen in het kader van de jeugdhulp omvatten in elk geval de beschikbaarheid van informatie, (opvoed)advies, voorlichting, cursussen en trainingen.

Een volgende overige voorziening is het Advies- en Meldpunt Huiselijk Geweld en Kindermishandeling genaamd Veilig Thuis. Veilig thuis is het meldpunt waar iedereen (zowel burgers als professionals) terecht kan voor het melden van zorgen om kinderen en/of hun ouders bij vermoedens van kindermishandeling of andere vormen van huiselijk geweld. Burgers kunnen hier ook terecht voor het inwinnen van advies. Veilig Thuis zal bij een vermoeden van relevante problematiek een vervolgonderzoek starten en contact opnemen met de betreffende hulpverlenende instanties in de gemeente om actie te ondernemen.

3.3.2 Overige voorzieningen- toegankelijk na intake door desbetreffende instantie

De tweede vorm van algemeen beschikbare voorzieningen zijn de voorzieningen die toegankelijk zijn na een intake. Deze vorm van jeugdhulp sluit op de direct toegankelijke voorzieningen aan in de zin dat er een hulpverleningscomponent in het werk zit. Dat kan dus omgekeerd ook het geval zijn, wanneer er een nazorgtraject nodig is wanneer een kind uit zware zorg terugkomt. Burgers dienen de eerste vragen te stellen aan de professionals in de Toegang. In de praktijk zal er dan mogelijk een verwijzing plaatsvinden tussen de medewerkers van de Toegang.

Met het beschikbaar stellen van ambulante hulpverleners in de Toegang kan er eenvoudiger en effectiever worden ingezet op het oplossen van lichte opvoed- of GGZ problematiek. Ambulante jeugdhulpverleners zijn beschikbaar via een lichte toegangsbeoordeling van de Toegang.

Ambulante jeugdhulp is gericht op gezinnen met kinderen die problemen hebben zoals ruzie met ouders, of waar het kind misschien licht depressief is en waar ouders het moeilijk vinden om met hun kind om te gaan. Het gaat om een breed scala van interventies en vormen van begeleiding voor verschillende doelgroepen. De hulp wordt in de regel thuis of in de directe omgeving van de burger geboden.

Individuele voorzieningen in het kader van specialistische jeugdhulp, zijn de via een beschikking toegankelijke op de jeugdige of zijn ouders toegesneden jeugdhulpvoorziening die door het college in natura of bij PGB wordt verstrekt. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in:

• 1.

  laag specialistische jeugdhulp in de vorm van zorgarrangementen en

• 2.

  hoog specialistische jeugdhulp in de vorm van specifieke producten die zijn ingekocht.

Om te kunnen bepalen welke voorziening / zorgarrangement in welke vorm passend is voor de jeugdige is een 7 stappenplan ontwikkeld. Hierin staat vermeld welke 7 stappen de Toegangsmedewerker dient te doorlopen om te komen tot het juiste, passende aanbod. De zorgaanbieder speelt hierin een duidelijke rol want zij bepalen het 'hoe' binnen het zorgarrangement (stap 6). Door het doel en resultaat te beschrijven met de jeugdige en/of zijn ouders en in overleg met de zorgaanbieder aan te geven hoe dit bereikt zal worden wordt er altijd een passend traject geleverd.

In het stappenplan is ook een toelichting op de zorgarrangementen opgenomen.

De individuele voorzieningen die beschikbaar zijn in de gemeente Dongen worden regionaal of op landelijk niveau ingekocht.

Op de digitale media De Wegwijzer (via www.jeugdhulphvb.nl) staan alle individuele voorzieningen jeugdhulp omschreven die ingezet kunnen worden. Dit is ook inzichtelijk via het digitaal platform www.zorginregiohartvanbrabant.nl waarop ook de zorgarrangementen en productcodes van alle voorzieningen te vinden zijn.

Laag specialistische jeugdhulp

De laag specialistische jeugdhulp wordt ingezet middels 9 resultaatgerichte zorgarrangementen waarbij er 5 verschillende intensiteiten bestaan per zorgarrangement.

Laag specialistische zorg heeft de volgende kenmerken;

• -

  veelal ambulante begeleiding of behandeling van korte duur of lage intensiteit

• -

  bestemd voor enkelvoudige problematiek

• -

  is van toepassing voor het grootste deel van de jeugdigen / gezinnen

• -

  minder kostbaar dan hoog specialistische zorg

• -

  ernstige enkelvoudige dyslexie (EED) behoort ook tot laag specialistische zorg

De inzet van de laag specialistische zorg middels een zorgarrangement wordt bepaald door middel van het 7 stappenplan wat voor de Toegang en voor de zorgaanbieders ontwikkeld is.

Ernstige Enkelvoudige Dyslexie

Voor de inzet van Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) zorg is een strikt toelatingsproces afgesproken met het onderwijs en de zorgaanbieders. EED zorg is mogelijk, onder de volgende voorwaarden.

Jeugdige voldoet aan de eisen dat:

• 1.

  jeugdige primair onderwijs volgt;

• 2.

  én jeugdige 7 jaar of ouder is;

• 3.

  én de behandeling voor de 13e verjaardag is gestart;

• 4.

  én voldaan is aan de toegangscriteria zoals opgesteld door het Regionaal SamenwerkingsVerband (RSV) Breda en omstreken en de gemeente Dongenn.

  Voor meer informatie wordt verwezen naar de route dyslexie EED Dongen, de folder Ernstige Enkelvoudige Dyslexie en vragen over de procedure aanvraag EED.

Hoog specialistische jeugdhulp

Hoog specialistische zorg worden ingezet middels producten die zijn ingekocht.

Deze zorg heeft de volgende kenmerken;

• -

  veelal intensieve ambulante of intramurale hulp

• -

  bestemd voor (veelal) meervoudige problematiek

• -

  is van toepassing voor een klein(er) deel van de jeugdigen / gezinnen

• -

  kostbaarder dan laag specialistische zorg

Beschermd wonen betreft het bieden van onderdak en begeleiding aan personen met een psychi(atri)sche en/of psychosociale aandoening. Het gaat om personen bij wie op participatie gerichte ondersteuning vanuit een beschermde woonomgeving centraal staat. Voor een deel van de cliënten is beschermd wonen een opstapje naar zelfstandig wonen.

In beginsel geldt deze zorgvorm voor personen boven de 18 jaar, maar jeugdigen in de leeftijdscategorie 16-18 jaar kunnen in specifieke gevallen ook gebruik maken van de voorziening beschermd wonen. Voor de plaatsing van een jeugdige (in de leeftijdscategorie 16 - 18 jaar) in een beschermd wonen setting wordt het team Beschermd wonen gevraagd mee te kijken zodat de doorgaande zorglijn (na 18 jaar) is geborgd. Verder toetst het Team Beschermd Wonen mee of beschermd wonen de geschikte zorgvorm is en of aan de plaatsingsvoorwaarden wordt voldaan. Belangrijk is dat hierbij de doorlopende leerlijn tijdig wordt opgepakt.

Een PGB voor beschermd wonen kan alleen worden ingezet bij een professionele zorgaanbieder die voldoet aan de kwaliteitseisen die gesteld zijn aan beschermd wonen. Bij de intake voor beschermd wonen wordt verwacht dat er een wettelijke vertegenwoordiger van de jeugdige aanwezig is.

Indien geen sprake is van beschermd wonen, wordt gezamenlijk gekeken welke zorgvorm wel geschikt is. Bij justitiële zorg door de Gecertificeerde Instelling (GI) is de GI verantwoordelijk voor de uitvoering van de jeugdbeschermings- of reclasseringsmaatregel en bepaalt in deze welke hulp moet worden ingezet.

De volledige procedure is uitgewerkt in het infoblad Beschermd Wonen 18-/18+. Voor de opbouw van de tarieven wordt verwezen naar de informatiebijlage opbouw tarieven beschermd wonen. Een toelichting op de zorgzwaartepakketten Beschermd Wonen is toegevoegd als bijlage 3.Voor beschermd wonen is de afspraak om de constructie met de centrumgemeenten voorlopig te handhaven. Centrumgemeenten (voor Dongen is dat de gemeente Tilburg) dienen deze voorziening te regelen, maar wel in nauwe samenwerking met de regiogemeenten.

De Jeugdwet kent geen materiële voorzieningen. Als de jeugdige een materiële voorziening nodig heeft, valt dit onder de Wmo. Voor de inzet van materiële vormen van ondersteuning wordt daarom verwezen naar de Beleidsregels Wmo gemeente Dongen. De benoemde voorwaarden en criteria voor de inzet van materiële vormen van ondersteuning en de benoemde vormen van materiële ondersteuning zijn ook van toepassing op de doelgroep 18-.

Om een persoonsgebonden budget (pgb) te kunnen krijgen, moeten de jeugdige en/of zijn ouders aan een aantal voorwaarden voldoen (conform artikel 8.1.1, lid 2, Jeugdwet):

• a)

  de jeugdige of zijn ouders zijn naar het oordeel van het college op eigen kracht voldoende in staat tot een redelijke waardering van de belangen ter zake dan wel met hulp uit hun sociale netwerk dan wel van een curator, bewindvoerder, mentor, gemachtigde, gecertificeerde instelling of aanbieder van gesloten jeugdhulp, in staat om de aan een persoonsgebonden budget verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren. Om dit te kunnen beoordelen moeten de ouders/verzorgers een pgb-plan indienen.

• b)

  de jeugdige of zijn ouders stellen zich gemotiveerd op het standpunt dat zij de individuele voorziening die wordt geleverd door een aanbieder, niet passend achten of motiveren dat een individuele voorziening in de vorm van een pgb voor hem/haar beter is; en

• c)

  naar het oordeel van het college is gewaarborgd dat de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort en die de jeugdige of zijn ouders van het budget willen betrekken, van goede kwaliteit is.

De jeugdige of zijn ouders moeten zelfstandig of met behulp van zijn omgeving kunnen beoordelen dat de hulp die via pgb ingekocht wordt voldoende kwaliteit heeft (zie hiervoor ook paragraaf 4.1.3). Verder bedraagt het pgb nooit meer dan het maximale bedrag van wat in de betreffende situatie de kostprijs zou zijn van de goedkoopst adequate individuele voorziening in natura (Verordening Jeugdhulp 2017, artikel 12, lid 2b).

4.1.1 Pgb plan

De aanvraag van een pgb geschiedt door de jeugdige, de gezaghebbende ouder of wettelijke vertegenwoordiger van de jeugdige. Hierbij handelt men in het belang van het kind/de jeugdige. In geval van een voogd wordt dit door de voogd aangevraagd. Hierbij worden de leeftijdscategorieën aangehouden zoals benoemd in de Jeugdwet: beiden gezaghebbende ouders/voogd bij jeugdigen tot 12 jaar, van 12 tot 16 jaar gezaghebbende ouders/voogd en jeugdige, en in de leeftijd van 16-18 jaar met of zonder gezaghebbende ouder.

Een individuele voorziening in de vorm van een pgb wordt alleen verstrekt indien de jeugdige, de gezaghebbende ouder of wettelijk vertegenwoordiger van de jeugdige dit gemotiveerd, aan de hand van een opgesteld plan vraagt. Hierin wordt aangeven hoe hij/zij de ondersteuning of dat van de jeugdige wil gaan organiseren. Dit plan moet o.a. inzicht geven wie de hulp gaat leveren en - afhankelijk van het type ondersteuning - of deze persoon / organisatie beschikt over de benodigde kwalificaties (zie artikel 12 Verordening Jeugdhulp 2017). Door het opstellen van een pgb-plan wordt de cliënt gestimuleerd na te denken over zijn zorgvraag, deze uit te werken en te concretiseren, en tevens het doelbereik en daarmee de kwaliteit van de zorg te evalueren.

4.1.2 Bekwaamheid

We willen dat mensen die een PGB willen een bewuste keuze maken en weten welke verantwoordelijkheden daarmee samenhangen. Voor wat betreft het laatste gaat het niet alleen om het inzetten van het budget, maar ook om het aansturen van de hulp.

Als een cliënt een PGB wil, wordt bekeken of hij of zijn ouders de verantwoordelijkheden die daarbij horen kan dragen. Daarbij gaat het om bijvoorbeeld het aangaan van een contract, het in de praktijk aansturen van de zorgverlener en het bijhouden van een juiste administratie (o.a. declaraties). Door de invoering van het trekkingsrecht, waarbij het belangrijkste deel van het budgetbeheer wordt overgenomen door de Sociale Verzekerings Bank (SVB), gaat het bij het toetsen van de bekwaamheid niet om de vaardigheden van de cliënt om een budget te beheren (zie ook paragraaf 4.5). Bij jeugdigen onder de 16 jaar zijn het de ouders die over de bekwaamheid moeten beschikken om zorg in te kopen. Bij jeugdigen tussen de 16 en 18 jaar (met uitloop tot 23 jaar; zie hiervoor ook paragraaf 1.1) kan het echter voorkomen dat de jeugdige zelf het contract aangaat.

In het geval de cliënt zelf niet beschikt over de benodigde vaardigheden om de regie te voeren over het PGB, kan in een aantal situaties toch een PGB worden verstrekt (zie ook paragraaf 4.1a). Er kunnen situaties denkbaar zijn waarin het verstrekken van een PGB niet gewenst is. In deze situaties kan een PGB worden geweigerd. Om een PGB af te wijzen op overwegende bezwaren, moet er enige feitelijke onderbouwing zijn op grond waarvan afgewezen kan worden. Dit kan een medische onderbouwing zijn (de cliënt heeft bijvoorbeeld als gevolg van een verstandelijke handicap of ernstige psychische problemen onvoldoende inzicht in de eigen situatie), maar ook het aantonen van schulden of eerder misbruik. De onderbouwing wordt in de beschikking vermeld.

Overige weigeringsgronden zijn vastgelegd in:

• ·

  Artikel 8.1.1, lid 4, Jeugdwet;

• ·

  Artikel 12, Verordening Jeugdhulp gemeente Dongen 2017.

4.1.3 Kwaliteit

Voor de diensten die tot de individuele voorziening behoren geldt dat deze:

• ·

  veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht moeten worden verstrekt;

• ·

  afgestemd zijn op de reële behoefte van de cliënt en op andere vormen van zorg of hulp die de cliënt ontvangt;

• ·

  verstrekt worden in overeenstemming met de op de beroepskracht rustende verantwoordelijkheid, voortvloeiend uit de professionele standaard.

Deze eisen gelden overigens zowel voor aanbieders van zorg in natura als voor ondersteuning via een pgb. Indien het ondersteuning door een zorgverlener betreft (zorgaanbieder of een ZZP'er) , moet een formulier kwaliteitseisen ingevuld worden. Dit formulier maakt onderdeel uit van het pgb-plan. Zie het budgetplan met aangehecht het formulier kwaliteitseisen. Zowel op individueel als macroniveau vindt monitoring plaats op de kwaliteit en effectiviteit van de ondersteuning. Het is immers de bedoeling dat de ondersteuning leidt tot de beoogde resultaten. Deze monitoring kan in de vorm van gesprekken met cliënt of huisbezoek (steekproefsgewijs), audits en het oppakken van signalen van de SVB of anderen binnen of buiten de gemeente. Op individueel niveau kan deze monitoring ook plaatsvinden via proces-/casusregie (zie hiervoor de Uitvoeringsrichtlijn Jeugdhulp).

Inspectieloket Jeugd - kwaliteitseisen

Professionele hulpverleners zijn gebonden aan de kwaliteitseisen die zijn opgenomen in paragraaf 4.1 van de Jeugdwet. Deze kwaliteitseisen worden door landelijke inspecties getoetst. Om dit toezicht te kunnen uitvoeren moeten gemeenten alle nieuwe jeugdhulpaanbieders (een aanbieder of instelling als bedoeld in de Jeugdwet) aanmelden via het Inspectieloket Jeugd (http://www.inspectieloketjeugd.nl/). Dit geldt ook voor jeugdprofessionals die worden ingekocht middels een pgb.

Zoals uit de Jeugdwet is af te leiden, is het belangrijk dat belanghebbenden vooraf goed weten wat het pgb inhoudt, welke (kwaliteits)voorwaarden aan een pgb verbonden zijn en welke verantwoordelijkheden ze daarbij hebben. Deze voorlichting zal al bij het moment van aanvragen worden gegeven. Tijdens het gesprek, maar ook later tijdens de aanvraagprocedure, zal belanghebbende door de Toegangsmedewerker worden geïnformeerd. Daarnaast verzorgt de sociale verzekeringsbank (SVB) voorlichting voor en ondersteuning van budgethouders.

De cliënt of zijn ouder(s)/verzorger(s) is zelf verantwoordelijk voor het inkopen / regelen van de individuele voorziening of hulp. In de praktijk wordt vaak met de Toegangsmedewerker samen bepaald welke aanbieder ingezet wordt voor de benodigde hulp. Eveneens is de jeugdige of zijn ouder(s) verantwoordelijk voor het doorgeven (op verzoek of uit eigen beweging) van feiten en omstandigheden aan de gemeente waarvan hun redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een persoonsgebonden budget.Degene die ingeschakeld wordt voor hulp is verantwoordelijk voor het doorgeven van loongegevens aan de belastingdienst. Op de website van de Belastingdienst wordt duidelijk wie aangifteplichtig is.In het kader van het trekkingsrecht geeft de SVB aan de Belastingdienst door aan wie zij geld heeft uitbetaald.

Als de belanghebbende kiest voor een pgb, wordt in de toekenningbeschikking in ieder geval opgenomen:

• a.

  het doel en resultaat waarvoor het pgb kan worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• d.

  wat de duur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld, en

• e.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb.

• f.

  of het pgb mag worden besteed aan inzet door derden of iemand uit het sociaal netwerk, niet zijnde een professionele hulpverlener.

De (maximale) pgb bedragen zijn opgenomen in het Besluit Jeugdwet gemeente Dongen 2017.

De toekenning eindigt wanneer:

• ·

  de budgethouder verhuist naar een andere gemeente;

• ·

  de budgethouder overlijdt;

• ·

  de medische situatie van de budgethouder verslechtert en dit invloed heeft op het doel van het pgb;

• ·

  als de indicatieperiode of geldigheidsduur is verstreken;

• ·

  als de budgethouder aangeeft dat zijn situatie is veranderd en (de gemeente) vaststelt dat de voorziening niet meer voldoet;

• ·

  de budgethouder geen verantwoording aflegt over het gebruik van het pgb en de behaalde resultaten;

• ·

  de budgethouder zijn pgb laat omzetten in ZIN;

• ·

  bij fraude en/of oneigenlijk gebruik van het budget.

In de Jeugdwet is opgenomen dat gemeenten pgb’s uitbetalen in de vorm van trekkingsrecht. Dit houdt in dat de gemeente het pgb niet op de bankrekening van de budgethouder stort, maar op rekening van het servicecentrum pgb van de Sociale Verzekeringsbank (SVB). De budgethouder laat via declaraties of facturen aan de SVB weten hoeveel hulp is geleverd en de SVB zorgt vervolgens voor de uitbetaling van de zorgverlener. De niet bestede pgb bedragen worden door de SVB na afloop van de verantwoordingsperiode terugbetaald aan de gemeente. Het trekkingsrecht geldt voor alle pgb’s in de Jeugdwet.Om pgb via trekkingsrecht te kunnen uitvoeren, moet de budgethouder een zorgovereenkomst hebben met de zorgverlener(s) voor de inkoop van de benodigde hulp en ondersteuning. Bij elke betaalopdracht controleert de SVB of de betaling klopt met deze zorgovereenkomst. Als de SVB geen zorgovereenkomst heeft, kan de zorgverlener niet betaald worden. De gemeente maakt het budget (periodiek) over aan de SVB.De gemeente is verantwoordelijk voor de inhoudelijke toets op de contracten. Zonder goedkeuring van de gemeente kan de SVB geen uitbetalingen doen. De SVB toetst de contracten vanuit arbeidsrechtelijk oogpunt. De SVB heeft modelovereenkomsten beschikbaar waar pgb-houders gebruik van kunnen maken (https://www.svb.nl/int/nl/pgb/direct_regelen/nieuwe_zorgovereenkomst_invullen/).

In het persoonlijk plan van de cliënt kan hij of zij de wens uitspreken om zijn sociale netwerk in te willen zetten. De voorwaarden hiertoe, zijn opgenomen in de Verordening Jeugdhulp (artikel 12, lid 3). In navolging van de regering is de gemeente van mening dat de beloning van het sociale netwerk in elk geval beperkt moet blijven tot die gevallen waarin het de gebruikelijke hulp/zorg overstijgt (zie paragraaf 3.1 voor meer informatie over gebruikelijke hulp) en dit aantoonbaar tot betere en effectievere ondersteuning leidt en aantoonbaar doelmatiger is dan zorg in natura.

Een PGB kan worden aangevraagd voor voorzieningen jeugdhulp. Een uitzondering is hierbij de voorziening dyslexie zorg, daar zowel bij het toeleiding proces als zorgverleningsproces voor dyslexie strikte criteria zijn opgesteld (zie hiervoor paragraaf 3.4) in afstemming met het onderwijs (ondersteuning dyslexie valt onder de verantwoordelijk van het onderwijs; Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) zorg valt onder de Jeugdwet).

De hoogte van een pgb wordt bepaald aan de hand van en tot het maximum van de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate individuele voorziening in natura (artikel 12, Verordening Jeugdhulp gemeente Dongen 2017). Verder wordt de hoogte van het persoonsgebonden budget bepaald op basis van het aantal benodigde uren/dagdelen x het geldende tarief bij hoog specialistische zorg of op basis van het te behalen resultaat in de vorm van een zorgarrangement bij laag specialistische zorg. De Toegang bepaalt het aantal benodigde uren/dagdelen of het in te zetten zorgarrangement. Bij een pgb budget voor een zorgarrangement (laag specialistische zorg) wordt het pgb budget berekend naar aanleiding van de kostprijs van het zorgarrangement in zorg in natura (ZIN). Leidend hierbij is de overeengekomen prijs die is afgesproken met de gecontracteerde zorgaanbieders (contractafspraken).Bij het berekenen van het pgb budget wordt de berekening toegepast van 90% voor een formele zorgverlener en 50% voor een informele zorgverlener. De tarieven staan vermeld in hetBesluit Jeugdwet gemeente Dongen 2017. In dit besluit staan ook de tarieven vermeld voor de hoog specialistische zorg.

• 1.

  Bij het verstrekken van een pgb wordt onderscheid gemaakt tussen de hoogte van het pgb voor de inzet van formele zorgverleners (inclusief professioneel gekwalificeerde ZZP'ers) enerzijds en de hoogte van het pgb voor de inzet van informele zorgverleners uit het eigen sociale netwerk en overige niet-gekwalificeerde zorgverleners anderzijds:

  • a.

    Formele zorgverleners, inclusief professioneel gekwalificeerde ZZP'ers, ontvangen het formele tarief.

  • b.

    Informele zorgverleners uit het eigen sociale netwerk en overige niet-gekwalificeerde zorgverleners ontvangen het informele tarief.

  • c.

    Bij de vaststelling of er sprake is van een formeel of informeel tarief, geldt dat 1e en 2e graads familiebanden (zie hiervoor bijlage 4) voorgaan op de kwalificatie.

• 2.

  De persoon aan wie een pgb wordt verstrekt, kan de jeugdhulp onder de volgende voorwaarden betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk:

  • a.

    voor diensten genoemd in artikel 4, lid a 1 en 2 (Verordening Jeugdhulp gemeente Dongen 2017) zijnde persoonlijke verzorging en begeleiding; en

  • b.

    deze persoon heeft aangegeven dat de zorg aan de belanghebbende voor hem niet tot overbelasting leidt.

• 3.

  Wanneer het inzet betreft voor hetzelfde resultaat zoals opgenomen in het plan van aanpak, wordt de ondersteuning alleen in natura geboden, of alleen in de vorm van een pgb.

• 4.

  Het formele tarief is 90% van het zorg in natura-tarief.

• 5.

  Het informele tarief is:

  • a.

    50% van het zorg in natura-tarief voor de laag specialistische zorg;

  • b.

    Het tarief voor hoog specialistische zorg is vastgelegd in het Besluit Jeugdwet.

De categorieën laag en hoog specialistische zorg zijn nader toegelicht in paragraaf 3.4.

• 6.

  Tussenpersonen of belangbehartigers mogen niet uit het pgb betaald worden.

• 7.

  Het is niet toegestaan om een vrij besteedbaar bedrag uit te laten betalen uit het persoonsgebonden budget.

In artikel 14 van de Verordening Jeugdhulp gemeente Dongen 2017 is opgenomen dat de voorziening ingetrokken kan worden als de belanghebbende de ondersteuning/hulp niet binnen 6 maanden ingezet heeft. Uitzondering hierop kan volgen als belanghebbende hiervoor op een wachtlijst staat. Wanneer de belanghebbende op een wachtlijst en om enkel deze reden de ondersteuning/hulp niet heeft ingezet binnen 6 maanden, kan de pgb worden verlengd.

In de Jeugdwet 2015 is een overgangsrecht opgenomen. Dit overgangsrecht geldt ook voor personen die gebruik maken van een pgb. Het overgangsrecht houdt in dat de cliënt recht heeft op de huidige indicatie, maar niet per definitie van de hoogte van het bedrag. Met andere woorden: het aantal uren en dagdelen blijft gelijk, maar de hoogte van het tarief kan anders zijn. De hoogte van het bedrag is gebaseerd op het laagste tarief voor de voorziening in natura.

Ingevolge de Verordening Jeugdhulp gemeente Dongen 2017 kan de controle van het pgb als volgt plaats vinden.Iedere cliënt dient de volgende stukken te bewaren: Kopieën van facturen die, ter uitbetaling aan de zorgverlener(s), zijn doorgestuurd naar de SVB.

Is het persoonsgebonden budget anders besteed dan bedoeld, dan kan de gemeente overwegen het persoonsgebonden budget geheel of gedeeltelijk terug te vorderen. Daarbij zal leidend zijn of er opzet in het spel is geweest, of dat sprake is geweest van onwetendheid. In die laatste situatie kan overlegd worden dat deze situatie in de toekomst vermeden dient te worden. Bij opzet moet afgewogen worden of terugvordering in verhouding staat tot wat er bewust onjuist is gedaan. In het geval van terugvordering gelden de regels van de P-wet en het beleid.

• I.

  Het college mandateert de medewerkers van de gemeentelijke Toegang voor het voeren van onderzoek. De in te zetten hulp in het vrijwillige kader die hieruit voortvloeit, kan vervolgens in zorg in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb) worden ingezet.

• II.

  Het college mandateert de gemeentelijke Toegang voor het uitvoeren van de wettelijke vereisten vanuit de Jeugdwet, zoals het aanleveren van de juiste documenten voor het kunnen opstellen van een beschikking.

• III.

  Indien er door de cliënt wordt gekozen voor een pgb, aan de hand van de regels die zijn vastgelegd in de Verordening Jeugdhulp gemeente Dongen 2017, besluit 2017 en de in dit document opgenomen beleidsregels, zal de Sociale Verzekeringsbank de financiële uitvoering van de pgb op zich nemen.

De gemeentelijke Toegang zal daarnaast met instemming en/of op verzoek van de jeugdige en/of zijn ouders, informatie inwinnen bij andere instanties, zoals de professionals die overige voorzieningen uitvoeren, en met deze in gesprek gaan over de meest aangewezen vorm van ondersteuning. De gemeentelijke Toegang zal, afhankelijk van de situatie/waar nodig, betrokken blijven bij het hulpverleningstraject als procesregisseur. De uitvoering van hulpverlening ligt dan bij de aanbieder. De procesregisseur monitort samen met hulpverlening en betrokkenen hoe de hulpverlening verloopt. Eventueel wordt het plan bijgesteld. In de praktijk betekent dit dat de Toegang zoveel mogelijk gebruik maakt van de bestaande expertise en kennis bij de professionals die reeds bekend zijn met het gezin en/of de problematiek.

Er zijn twee uitzonderingen op bovenstaand proces:

Toegang- medisch domein

Huisartsen, jeugdartsen en medisch specialisten mogen op basis van de Jeugd wet direct doorverwijzen naar specialistische jeugdhulp. Ten behoeve van een sluitende aanpak worden met hen op regionaal en lokaal niveau afspraken gemaakt over de gecontracteerde hulp, de registratie van doorverwijzen en hoe het beste kan worden samengewerkt. Lokaal is dit vastgelegd in het Convenant Huisartsen. Het werkproces voor de Toegang, zodra er sprake is van een doorverwijzing naar een individuele voorzienig vanuit het medisch domein, is nader toegelicht in deafspraken verwijzing medisch domein- Zorg in de regio Hart van Brabant.

Toegang- justitieel kader

Nadat de Raad van Kinderbescherming advies heeft uitgebracht, kan een kinderrechter of een strafrechter een kinderbeschermings- en/of strafmaatregel opleggen. Hierbij kan gedacht worden aan een ondertoezichtstelling of een jeugdreclasseringstraject. Het kan zijn dat aanvullende (gespecialiseerde) jeugdhulp noodzakelijk is. De toeleiding naar aanvullende (gespecialiseerde) jeugdhulp kan plaatsvinden via de gecertificeerde instelling voor jeugdbescherming (voormalig Bureau Jeugdzorg) en jeugdreclassering, via de kinderrechter (via een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering), het openbaar ministerie, de selectiefunctionaris, de inrichtingsarts en de directeur van een justitiële jeugdinrichting. De gemeente Dongen heeft in deze gevallen een leveringsplicht. De gecertificeerde instelling (GI) overlegt dan met de gemeentelijke Toegang over de in te zetten jeugdhulp in het kader van de door de kinderrechter opgelegde maatregel. Voor de jeugdige die vanuit het gedwongen kader, de GI, een traject moeten volgen maakt de GI een bepaling jeugdhulp (zie artikel 9 van de verordening Jeugd). Hierin staat alle informatie opgenomen die de gemeente Tilburg nodig heeft voor het facturatieproces. Aanvullend hoeft geen beschikking jeugdhulp vanuit de gemeente Dongen worden opgemaakt. Afspraken tussen de gemeente Dongen en de GI staan vermeld in het Samenwerkingsprotocol gemeenten en GI in de regio Hart van Brabant. De gegevens van de bepaling GI worden overgenomen door de gemeente Dongen en gedeeld met de zorgaanbieder ten behoeve van het declaratieproces. Het werkproces is voor de Toegang nader uiteengezet in de Uitvoeringsrichtlijn Jeugdhulp.

Om de veiligheid te waarborgen en om het jeugdstelsel integraal in te richten gelden de volgende beleidskaders voor het gedwongen kader:

• 1.

  De werkwijze van het gedwongen kader moet logisch aansluiten op het vrijwillig kader om continuïteit van hulp te waarborgen, ook na beëindiging van opgelegde (jeugdbeschermings- of jeugdreclasserings-)maatregelen.

• 2.

  Maatregelen kunnen tijdelijk of permanent zijn, en zijn in principe niet gericht op de normale, dagelijkse leefwereld van het gezin.

• 3.

  Voor de jeugdigen en ouders moet het duidelijk en transparant zijn hoe de rollen, taken en verantwoordelijkheden zijn tussen de medewerker van de Toegang, specialistische hulpverlener en de (gezins)voogd of jeugdreclasseringsmedewerker. De medewerker van de gemeentelijke Toegang hanteert bij situaties van onveiligheid de meldcode huiselijk geweld en/of kindermishandeling. Er kunnen afspraken gemaakt worden om melding te voorkomen of een ondertoezichtstelling (OTS) te voorkomen. Is dit niet voldoende om de (ernstige) ontwikkelingsbedreiging weg te nemen, dan kan de medewerker van de gemeentelijke Toegang een verzoek voor een raadsonderzoek indienen. Mocht de Raad voor de Kinderbescherming een maatregel aanvragen bij de rechter, en de rechter heeft een maatregel uitgesproken, dan gaat ook de (gezins)voogd/jeugdreclasseerder aan de slag in het gezin.

• 4.

  De (gezins-)voogd en de specialistische hulp werken nauw samen om de doelen van de OTS, voogdij- en/of JR-maatregel te behalen. Indien benodigd, wordt de medewerker van de Toegang hierbij betrokken.

• 5.

  Een verzoek tot maatregel wordt altijd besproken met de ouders.

• 6.

  Uitgangspunt is dat gemeenten bij incidenten niet met protocollen reageren, maar zoeken naar oplossingen met goede ondersteuning en multidisciplinaire oordeelsvorming.

Spoedeisende zorg

Volgens de Jeugdwet is er sprake van een calamiteit wanneer er sprake is van een onverwachte gebeurtenis, die betrekking heeft op de kwaliteit van de jeugdhulp en die tot een ernstig schadelijk gevolg voor of de dood van een jeugdige of ouder kan leiden.Bij spoedeisende gevallen treft het college op grond van artikel 8 van de Verordening zo spoedig mogelijk een passende tijdelijke maatregel of vraagt het college bij de kinderrechter om een machtiging gesloten jeugdhulp als bedoeld in hoofdstuk 6 van de Jeugdwet; hierop volgend wordt indien benodigd de beschikking opgesteld(artikel 10 van de Verordening). Spoedeisende Zorg (SEZ) maakt vanaf 1 januari 2015 deel uit van de Gecertificeerde Instelling (GI) in Noord- Brabant en voert de taak crisisdienst uit voor jeugd van 0-18 jaar. Voor meer informatie wordt verwezen naar de werkwijze spoedeisende zorg en de bijbehorende werkinstructie.

Burgemeester: Indien de raad voor de kinderbescherming niet tot indiening van een verzoek tot ondertoezichtstelling overgaat nadat hij een melding van de burgemeester van de woonplaats van de minderjarige heeft ontvangen, danwel een maatregel met betrekking tot het gezag dient te worden overwogen, kan de burgemeester de Raad voor de Kinderbescherming vragen het verzoek alsnog aan de rechter voor te leggen.

Gesloten jeugdhulp in het vrijwillig kader

Tot de verantwoordelijkheid van het college behoort onder andere de plaatsing van jeugdigen in een gesloten jeugdinrichting in het vrijwillig kader. Voor meer informatie wordt verwezen naar:

- Procesbeschrijving gesloten opname vrijwillig kader

- Volmacht vrijwillige plaatsing gesloten Jeugdwet Dongen, BJZ en Tilburg

- Werkinstructie verzoek machtiging gesloten jeugdhulp en vrijwillig kader

6.2.1 Hulp- of ondersteuningsvraag

Wanneer een cliënt behoefte heeft aan hulp of ondersteuning kan hij of zij (en zijn ouders) bij de gemeente maar ook bij andere hulp- of dienstverleners zijn vraag stellen. Daarbij hanteren professionals de 'quickscan'. Soms blijkt na deze korte vraaganalyse dat informatie en advies voldoende is voor belanghebbende om het ondervonden probleem op te lossen.

6.2.2 Melding

Mogelijk leidt de hulpvraag tot een melding (en aanvraag) voor een individuele voorziening. De Toegang bevestigt de melding schriftelijk middels een ontvangstbevestiging van de melding en informeert de jeugdige en/of zijn ouders over de gang van zaken na de melding, diens rechten en plichten (w.o. gratis cliëntondersteuning) en de vervolgprocedure. Middels de ontvangstbevestiging van de melding wordt de cliënt gevraagd om feiten en omstandigheden die invloed hebben op de actuele aanvraag direct te melden.De jeugdige en zijn ouders hebben de mogelijkheid tot het indienen van een familiegroepsplan (zoals bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet), uiterlijk binnen zeven dagen na melding.

Conform artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht, verstrekt de cliënt (en zijn ouders) dan wel diens vertegenwoordiger de benodigde gegevens en bescheiden die voor het (voor)onderzoek nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen. De jeugdige (en zijn ouders) dan wel diens vertegenwoordiger kan zich identificeren als bedoeld in artikel 1 van de wet op de identificatieplicht. De behandelend Toegangsmedewerker noteert het identificatienummer en verklaart op het onderzoeksformulier dat het document is ingezien en dat daarmee de identiteit is vastgesteld.

Wanneer er sprake is van een enkelvoudige of meervoudige niet ernstig/complexe vraag waarvoor een door de gemeente verstrekte individuele voorziening de adequate oplossing is, dan wordt de hulpvraag waar mogelijk direct doorgeleid naar de backoffice en daar verder in behandeling genomen.

Het is mogelijk dat ook voor een enkelvoudige vraag een verdere vraagverheldering of verdieping nodig is om te bepalen welke individuele voorziening voor de betreffende burger het meest passend is. De backoffice voert deze vraagverheldering / verdieping uit.

6.2.3 Onderzoek

Wanneer uit de quickscan blijkt dat er een verdere vraagverheldering of verdieping nodig is, dan wordt ook hier de vraag van de cliënt (en zijn ouders) beschouwd als een melding en doorgeleid naar de Toegang. Er wordt een gesprek gevoerd als bedoeld in onderstaande paragraaf.

De leden van de Toegang zijn geschoold in het voeren van het gesprek. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het instrument 'integrale vraaganalyse', zodat alle levensgebieden (inkomen, gezondheid, relatie/gezin, etc.) worden besproken.

Van het gesprek worden door de gespreksvoerder aantekeningen gemaakt die uitgewerkt worden tot een verslag (Integrale Vraaganalyse). Belanghebbende heeft de mogelijkheid in het verslag correcties en aanvullingen aan te brengen. Deze komen niet in de plaats van het oorspronkelijke verslag, maar worden aan het oorspronkelijke verslag toegevoegd (tenzij het feitelijke onjuistheden betreft, deze kunnen wel in het verslag gewijzigd worden).

Op basis van de integrale vraaganalyse wordt samen met de klant een Integraal Plan van Aanpak (IPA) opgesteld met een passend antwoord op de hulpvraag. Het onderzoek resulteert hiermee in een omschrijving van de ondersteuningsbehoefte van de burger en beschrijft tevens de resultaten die met hulp en ondersteuning bereikt moeten worden. Als blijkt dat een individuele voorziening nodig is, dan wordt het door de klant ondertekende IPA tezamen met het ondertekende ondersteuningsplan (zie paragraaf 6.2.8) beschouwd als de aanvraag. Het onderzoek moet plaatsvinden binnen zes weken na ontvangst van de melding. Binnen twee weken na de periode van onderzoek moet er een beslissing op de aanvraag worden genomen (optie tot verlenging met 8 weken: zie paragraaf 6.2.6).Voor de start van het onderzoek wordt de jeugdige samen met wettelijke vertegenwoordiger, gezaghebbende ouder(s) door middel van de ontvangstbevestiging van de melding geïnformeerd over de gang van zaken bij het gesprek, diens rechten en plichten en de vervolgprocedure en wordt toestemming aan de cliënt gevraagd voor de verwerking van zijn persoonsgegevens. Als de gemeente al een dossier heeft van de jeugdige of zijn ouders, kan aan de jeugdige of zijn ouders toestemming worden gevraagd om dit dossier te gebruiken.Indien de hulpvraag al bekend is, en het bijvoorbeeld over een vervolgvraag gaat of een verlenging onder dezelfde omstandigheden, dan kan in overleg met de jeugdige of zijn ouders ook van het gesprek worden afgezien.

6.2.4 Gesprek

Het gesprek is het uitgangspunt tijdens het uitgebreide onderzoek naar de situatie van belanghebbende. Daarbij is aandacht voor:

• -

  de behoeften, persoonskenmerken en de voorkeuren van de cliënt;

• -

  de veiligheid, ontwikkeling en gezinssituatie van de jeugdige en het probleem of de hulpvraag;

• -

  het gewenste resultaat van het verzoek om jeugdhulp;

• -

  de mogelijkheden om op eigen kracht of met gebruikelijke hulp te voorzien in zijn behoefte;

• -

  de mogelijkheid om op eigen kracht of met gebruikelijke hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk te komen tot verbetering van zijn situatie;

• -

  de mogelijkheden om gebruik te maken van een andere voorziening of overige voorziening (artikel 3 verordening Jeugdhulp);

• -

  de wijze waarop een mogelijk toe te kennen individuele voorziening wordt afgestemd met andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, of werk en inkomen;

• -

  hoe rekening kan worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouders;

• -

  de behoefte aan ondersteuning van de mantelzorger(s) van de cliënt.

6.2.5 Criteria voor een individuele voorziening

Het college kent een individuele voorziening jeugdhulp toe indien en voor zover in het onderzoek in ieder geval is vastgesteld dat:

• 1)

  een individuele voorziening jeugdhulp aangewezen is gezien de aard en ernst van de hulpvraag;

• 2)

  de jeugdige op eigen kracht of met zijn ouders of andere personen uit zijn naaste omgeving geen (volledige) oplossing voor zijn hulpvraag kan vinden;

• 3)

  een overige voorziening niet adequaat is voor de oplossing van de hulpvraag;

• 4)

  de jeugdige of de ouders geen aanspraak kunnen maken op een andere voorziening om de hulpvraag te beantwoorden.

Het college houdt bij de beoordeling welke individuele voorziening jeugdhulpnoodzakelijk is redelijkerwijs rekening met:

• a)

  de godsdienstige gezindte, levensovertuiging en culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouders;

• b)

  de persoonlijke wensen van de jeugdige en zijn ouders.

Woonplaatsbeginsel

Welke gemeente (financieel) verantwoordelijk is voor hulp aan een jeugdige, hangt af van de woonplaats van de jeugdige. De hoofdregel is dat de woonplaats van de jeugdige (definitie begrip woonplaats, zie artikel 1.1 van de Jeugdwet) afhankelijk is van degene die het gezag over de jeugdige uitoefent. Als ouders na een echtscheiding beiden het gezag hebben, in verschillende gemeenten wonen en de jeugdige bij beide ouders woont, moet er een hoofdverblijf worden aangewezen. De rechter kan bij de scheidingsuitspraak het hoofdverblijf bepalen. Als het hoofdverblijf niet door de rechter is bepaald, geven de ouders aan wat het hoofdverblijf van de jeugdige is. Kunnen of willen de ouders dit niet aangeven dan gaan de twee desbetreffende gemeenten met elkaar in overleg. Daarbij hanteren zij het criterium: de verantwoordelijke gemeente is die gemeente waar de jeugdhulp in het belang van de jeugdige binnen zijn sociale netwerk (school, sport en vriendenkring) georganiseerd kan worden.

In bepaalde gevallen geldt de werkelijke verblijfplaats van de jeugdige als woonplaats. Dit is het geval wanneer het woonadres van de ouder(s) niet bekend is, deze in het buitenland is, of wanneer ouders geen gezag meer hebben en het kind onder voogdij staat van een professionele instelling of bij pleegouders woont die het gezag hebben. In die gevallen betekent het dat de verblijfgemeente van de jeugdige (financieel) verantwoordelijk is. Hierbij moet worden opgemerkt dat voogdij iets anders is dan onder toezichtstelling (OTS). Bij OTS houden ouders het gezag en gaat men dus uit van de woonplaats van de ouders. OTS komt vaker voor dan voogdij, maar de termen worden in de praktijk veel door elkaar gebruikt en dat werkt verwarrend. In het geval van 18+-ers vallen deze cliënten niet meer onder de Jeugdwet en geldt dat er gekeken wordt naar de feitelijke verblijfplaats van de cliënt.

Bij een nieuwe situatie (verhuizing, wijziging in gezag of het kind wordt meerderjarig) moet opnieuw worden bepaald welke gemeente op dat moment verantwoordelijk is. Hiervoor kan het informatieblad Verhuizen Jeugdhulp geraadpleegd worden op de website van Zorg in de regio Hart van Brabant en/of de factsheet 'Woonplaatsbeginsel' uit het handboek Grip op Jeugd (Schulinck).

Goedkoopst adequate individuele voorziening

De verstrekking van de zorgvorm is altijd gebaseerd op de goedkoopst adequate voorziening. Er zijn vaak meerdere geschikte oplossingen (zorgvormen), maar er wordt gekozen voor de oplossing die naar objectieve maatstaven de goedkoopste is om het beoogde doel/resultaat te bereiken. Indien belanghebbende een duurdere voorziening wil (die eveneens adequaat is) komen de meerkosten voor rekening van belanghebbende. In dergelijke situaties zal de verstrekking plaatsvinden in de vorm van een PGB gebaseerd op de goedkoopst compenserende voorziening.

Wanneer er sprake is van het toekennen van een individuele voorziening en de zorgvorm is bepaald, mag de cliënt in eerste instantie zelf bepalen van welke aanbieder hij/zij dit wenst te ontvangen. Zoals toegelicht in hoofdstuk 4 (inleiding), gaat de voorkeur hierbij in eerste instantie uit naar een gecontracteerde aanbieder.

Verantwoordelijkheden belanghebbende versus college

Er wordt uitgegaan van wederzijdse inspanningen van zowel gemeente als belanghebbende. Er wordt zowel een beroep gedaan op de gemeente om zeer uitgebreid alle mogelijkheden om tot oplossingen te komen te onderzoeken, als op de eigen kracht van de belanghebbende van wie wordt verwacht eerst zelf naar oplossingen te zoeken voordat bij de gemeente om ondersteuning wordt gevraagd.

6.2.6 Beschikking

Belanghebbende ontvangt de beslissing op zijn aanvraag op grond van Jeugdwet binnen 2 weken na de aanvraag schriftelijk in de vorm van een beschikking. Indien deze termijn overschreden lijkt te worden, zal op grond van de Awb de klant schriftelijk geïnformeerd worden over een verlenging van deze termijn met 8 weken. De termijn van verlenging vindt plaats in overleg met de cliënt en mag niet afhankelijk zijn van een onzekere gebeurtenis. Er moet een concrete termijn worden afgesproken die schriftelijk bevestigd wordt.

In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt aangegeven of de voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt. De beschikking moet worden ingezet binnen acht weken na afgifte. Binnen deze periode verwachten wij van de Jeugdhulpaanbieder dat de zorg is gestart.

Bij de verstrekking van een voorziening in natura wordt in de beschikking tevens in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke de te verstrekken voorziening is en wat het beoogde doel en resultaat daarvan is (voor zowel segment 2 - zorgarrangementen - als segment 3);

• b.

  wat de verwachte ingangsdatum en duur van de verstrekking is;

• c.

  hoe de voorziening wordt verstrekt, en indien van toepassing,

• d.

  welke aanvullende voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn

• e.

  de met de jeugdige of zijn ouders gemaakte afspraken (conform artikel 11 van de Verordening Jeugdhulp 2017).

Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking tevens in ieder geval vastgelegd:

• f.

  voor welk resultaat het pgb kan worden aangewend;

• g.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• h.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• i.

  wat de duur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld;

• j.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb, en

• k.

  of het pgb mag worden besteed aan inzet door derden of iemand uit het sociale netwerk, niet zijnde een professionele hulpverlener.

De beschikking staat op naam van de jeugdige. Totdat een jeugdige 16 jaar is ontvangen de ouder(s)/verzorger(s) de beschikking. Vanaf 16 jaar beschikt de jeugdige zelf over de keuze of de beschikking ook naar de ouder(s)/verzorger(s) moet worden verstuurd.De toegangsmedewerker zal doorgaans vóór verzending van de beschikking contact opnemen/hebben met belanghebbende over de aard van de beslissing. Tegen deze beslissing zijn bezwaar en beroep volgens de Awb mogelijk. Belanghebbende moet van een eventuele verlenging van de afhandelingstermijn op de hoogte worden gesteld. De gegevens die vermeld staan in de beschikking worden gedeeld met de zorgaanbieder ten behoeve van het declaratieproces, https://www.zorginderegiohartvanbrabant.nl/jeugdhulp/declaraties en de BO instructie 2017. Als de toegangsmedewerker heeft aangegeven de zorg (geheel of gedeeltelijk) af te wijzen, dan volgt een afwijzingsbeschikking.

6.2.7 Casusregie

Per situatie wordt door de gemeente bepaald in welke mate er casusregie nodig is en waar deze is belegd. Een procesregisseur is het aanspreekpunt voor zowel de cliënt / zijn ouders als voor de partners die bij de uitvoering betrokken zijn. Hij/zij heeft ook als taak om de voortgang en de gemaakte afspraken te bewaken en in te grijpen als er sprake is van afstemmingsproblemen. De casusregie zal in de meeste gevallen gevoerd worden door een lid van de Toegang.In complexe multiprobleem gevallen of in geval van een crisis kan de casusregie bijvoorbeeld overgedragen worden aan de procesregisseur die werkt vanuit de gemeente, onder de vlag van het Zorg- en Veiligheidshuis.

6.2.8 Ondersteuningsplan

Op basis van het IPA wordt door de gemeentelijke toegang contact gelegd met de zorgaanbieder van voorkeur. Na verwijzing van de cliënt dient de zorgaanbieder binnen de wachttijdnorm (maximaal 4 weken) voor intake in overleg met de cliënt en de gemeentelijke toegang te bepalen hoe de resultaten, zoals gesteld in het IPA, gerealiseerd worden. Indien van toepassing wordt ook de mantelzorger van de cliënt betrokken bij het maken van het ondersteuningsplan. Dit wordt vastgelegd in een ondersteuningsplan. De zorgaanbieder geeft dit vervolgens door aan de gemeente. (zie hiervoor ook stap 7 uit het 7-Stappenplan Resultaat gerichte inkoop jeugdhulp).

6.2.9 Aanvraag

Als belanghebbende het IPA ondertekent, kan dit fungeren als aanvraagformulier voor een individuele voorziening; als dat (mede) de uitkomst is van het gesprek.Een aanvraag kan alleen door de gemeente in behandeling worden genomen wanneer een aanvraagformulier voorzien is van naam, adres van de aanvrager, Burgerservicenummer (BSN), geboortedatum, dagtekening en ondertekening door belanghebbende (of gemachtigde) bij de gemeente is ingeleverd. Waarbij in het geval van gescheiden, gezaghebbende ouders van jeugdigen onder de 12 jaar, beide gezaghebbende ouders de aanvraag dienen te hebben ondertekend. Bij jeugdigen in de leeftijdscategorie van 12-16 jaar de jeugdige en de ouder(s) tekenen, en in de leeftijdscategorie 16-18 jaar de jeugdige alleen mag ondertekenen.Een aanvraag wordt in behandeling genomen als duidelijk is welke passende voorziening met welk resultaat tot welk doel ingezet dient te worden.De datum waarop de aanvraag juist en volledig is (dit betekent dus inclusief de terugkoppeling op het ondersteuningsplan door de zorgaanbieder), geldt als aanvraagdatum.

Indien de gemeente een aanvraag ontvangt die door een ander bestuursorgaan behandeld moet worden, heeft de gemeente doorzendplicht (art. 2:3 Awb). De gemeente stuurt de aanvraag door naar dat orgaan, onder gelijktijdige mededeling daarvan aan de afzender.De gemeente stuurt aanvragen die niet voor de gemeente bestemd zijn en die ook niet worden doorgezonden zo spoedig mogelijk terug aan de afzender.