Verordening op de heffing en invordering van toeristenbelasting 2017

Artikel 1 Begripsbepalingen

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  kampeeronderkomen: tent, tentwagen, kampeerauto, toercaravan en soortgelijk onderkomen dan wel soortgelijk voertuig welke bestemd is dan wel gebezigd wordt als verblijf voor vakantie en andere recreatieve doeleinden.

• b.

  Stacaravan: caravan die op een vaste standplaats op een kampeerterrein is neergezet om voor langere tijd als verblijfsplaats te dienen en die bestemd is voor en gebezigd wordt als verblijf voor vakantie- en andere recreatieve doeleinden.

• c.

  kampeerterrein: terrein of plaats, geheel of gedeeltelijk ingericht en volgens die inrichting bestemd, om daarop gelegenheid te geven tot het plaatsen of geplaatst houden van kampeeronderkomens of stacaravans.

• d.

  vaste standplaats: een terrein of terreingedeelte dat deel uitmaakt van een kampeerterrein en dat ter beschikking wordt gesteld voor de plaatsing van eenzelfde kampeeronderkomen of stacaravan gedurende een seizoen of een jaar.

Artikel 2 Belastbaar feit

Onder de naam toeristenbelasting wordt een directe belasting geheven voor:

• a.

  het houden van verblijf met overnachting binnen de gemeente tegen een vergoeding in welke vorm dan ook door personen die niet als ingezetene met een adres in de gemeente in de basisregistratie personen zijn ingeschreven;

• b.

  het houden van verblijf met overnachting binnen de gemeente door personen die niet als ingezetene met een adres in de gemeente in de basisregistratie personen zijn ingeschreven, indien deze personen gedurende hun verblijf beroeps- of bedrijfsmatige werkzaamheden verrichten voor of in opdracht van anderen.

Artikel 3 Belastingplicht

• 1.

  Belastingplichtig is degene die gelegenheid biedt tot verblijf als bedoeld in artikel 2.

• 2.

  De belastingplichtige is bevoegd de belasting als zodanig te verhalen op degene die verblijf houdt als bedoeld in artikel 2.

• 3.

  Als er geen persoon is aan te wijzen die gelegenheid biedt tot verblijf is degene belastingplichtig die verblijf houdt als bedoeld in artikel 2.

Artikel 4 Vrijstellingen

De belasting wordt niet geheven voor het verblijf

• 1.

  van degene die verblijft in een toegelaten instelling als bedoeld in artikel 5, eerste lid, van de Wet Toelating Zorginstellingen;

• 2.

  van een vreemdeling als bedoeld in artikel 29, eerste lid, van de Vreemdelingenwet 2000, die rechtmatig in Nederland verblijft in de zin van artikel 8, letters c, d, f, g, h, van voornoemde wet, en voor zover deze persoon verblijf houdt als bedoeld in artikel 2 van de Verordening, onder verantwoordelijkheid van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers;

• 3.

  van degene die verblijf houdt in een gemeubileerde woning voor welk verblijf forensenbelasting is verschuldigd;

• 4.

  van een minderjarige die tijdelijk in de gemeente verblijft bij een niet commerciële organisatie als deelnemer aan een door een school, vereniging, scoutingsgroep of andere vorm van een vrijwilligersorganisatie georganiseerde groepsreis, onder leiding van één of meer meerderjarige begeleiders;

• 5.

  van meerderjarige begeleiders van een in het vierde lid genoemde groepsreis.

Artikel 5 Maatstaf van heffing

De belasting wordt geheven naar het aantal overnachtingen in het belastingjaar. Het aantal overnachtingen wordt gesteld op het aantal overnachtende personen vermenigvuldigd met het aantal nachten.

Artikel 6 Forfaitaire berekening

• 1.

  Voor kampeeronderkomens en stacaravans op vaste standplaatsen kan het aantal overnachtingen op een bij de aangifte gedaan verzoek van de belastingplichtige forfaitair worden vastgesteld.

• 2.

  Het aantal personen dat heeft overnacht, wordt met betrekking tot kampeeronderkomens en stacaravans op vaste standplaatsen bepaald op:

  • -

    2,5 personen indien het aantal slaapplaatsen drie of minder bedraagt;

  • -

    4 personen indien het aantal slaapplaatsen meer dan drie bedraagt;

• 3.

  Het aantal malen dat door de in het tweede lid bedoelde aantal personen is overnacht wordt, ingeval verblijf wordt gehouden op vaste standplaatsen, welke geschikt zijn voor gebruik of slechts gebruikt mogen worden gedurende een periode van:

  • -

    ten hoogste drie maanden, bepaald op 35;

  • -

    meer dan drie doch ten hoogste zes maanden, bepaald op 50;

  • -

    meer dan zes doch ten hoogste negen maanden, bepaald op 60;

  • -

    meer dan negen doch ten hoogste twaalf maanden, bepaald op 70.

Artikel 7 Opteren voor een niet-forfaitaire heffingsgrondslag

In afwijking van het bepaalde in artikel 6 wordt op een door de belastingplichtige bij de aangifte gedane aanvraag de maatstaf van heffing vastgesteld op het werkelijk aantal overnachtingen, indien blijkt dat dit aantal lager is dan het op de voet van artikel 6 berekende aantal.

Artikel 8 Belastingtarief

Per overnachting bedraagt het tarief € 1,30

Artikel 9 Belastingjaar

Het belastingjaar is gelijk aan het kalenderjaar.

Artikel 10 Wijze van heffing

De belasting wordt bij wege van aanslag geheven.

Artikel 11 Aanslaggrens

Belastingaanslagen van minder dan € 13,00 worden niet opgelegd.

Artikel 12 Termijnen van betaling

• 1.

  In afwijking van artikel 9, eerste lid, van de Invorderingswet 1990 moeten de aanslagen als volgt worden betaald:

  • a.

    Bij niet automatische incasso:

    in twee gelijke termijnen waarvan de eerste termijn vervalt op de laatste dag van de maand volgend op de maand die in de dagtekening van het aanslagbiljet is vermeld en de tweede termijn één maand later.

  • b.

    Bij automatische incasso:

    in zoveel gelijke termijnen als er na de maand van dagtekening van het aanslagbiljet nog niet geëindigde maanden in het kalenderjaar overblijven, met dien verstande dat het aantal termijnen tenminste vier en maximaal tien bedraagt.

• 2.

  In afwijking van het eerste lid, onder b, geldt dat de aanslagen moeten worden betaald in twee gelijke betaaltermijnen, ingeval het totaalbedrag van de op een aanslagbiljet verenigde aanslagen, of als het aanslagbiljet maar een aanslag bevat, het bedrag van deze aanslag hoger is dan € 20.000,00. De eerste termijn vervalt op de laatste dag van de maand volgend op de maand die in de dagtekening van het aanslagbiljet is vermeld en de tweede termijn een maand later.

• 3.

  De Algemene termijnenwet is niet van toepassing op de in de voorafgaande leden gestelde termijnen.

Artikel 13 Kwijtschelding

Bij de invordering van toeristenbelasting wordt geen kwijtschelding verleend.

Artikel 14 Aanmeldingsplicht en aangifte

• 1.

  De belastingplichtige bedoeld in artikel 3, eerste lid, is gehouden, voordat hij voor de eerste maal na het in werking treden van deze verordening gelegenheid tot overnachten verschaft, zulks schriftelijk te melden aan de door het college van burgemeester en wethouders aangewezen gemeenteambtenaren, bedoeld in artikel 231 tweede lid, onderdelen b en d, van de Gemeentewet.

• 2.

  De belastingplichtige doet aangifte van het aantal overnachtingen bij de heffingsambtenaar middels een aan hem uit te reiken aangiftebiljet. In afwijking van artikel 9, eerste lid van de Algemene wet inzake rijksbelastingen wordt de aangifte binnen twee weken na het uitnodigen daartoe gedaan.

• 3.

  Het aangiftebiljet wordt vastgesteld door het College van Burgemeester en Wethouders.

Artikel 15 Registratieplicht

• 1.

  De belastingplichtige bedoeld in artikel 3, eerste lid, is gehouden verblijfhoudenden te registreren in een daarvoor bestemd en door de gemeente voorgeschreven nachtverblijfregister.

• 2.

  Het college van burgemeesters en wethouders stelt genoemd nachtverblijfregister op verzoek kosteloos beschikbaar.

• 3.

  Het college van burgemeester en wethouders kan nadere regels geven met betrekking tot de inrichting en gebruik van het nachtverblijfregister.

• 4.

  De verplichting als bedoeld in de voorgaande leden geldt niet voor zover de belastingplichtige gebruik maakt van de forfaitaire berekeningswijze van de heffingsmaatstaf als bedoeld in artikel 6 van deze verordening.

• 5.

  De verplichting als bedoeld in de voorgaande leden geldt niet voor zover de belastingplichtige gebruik maakt van een eigen registratiesysteem dat voldoet aan de door het college van burgemeester en wethouders gestelde eisen aan het nachtverblijfregister.

Artikel 16 Nadere regels door het college van burgemeester en wethouders

Het college van burgemeester en wethouders kan nadere regels geven voor de heffing en de invordering van de toeristenbelasting.

Artikel 17 Inwerkingtreding en citeertitel

• 1.

  De “Verordening Toeristenbelasting 2016” wordt ingetrokken met ingang van de in het derde lid genoemde datum van ingang van de heffing, met dien verstande dat zij van toepassing blijft op de belastbare feiten die zich voor die datum hebben voorgedaan.

• 2.

  Deze verordening treedt in werking met ingang van de dag na die van de bekendmaking.

• 3.

  De datum van ingang van de heffing is 1 januari 2017.

• 4.

  Deze verordening wordt aangehaald als “Verordening Toeristenbelasting 2017'”