| Organisatie | Rijssen-Holten |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Verordening antidiscriminatievoorziening Rijssen-Holten |
| Citeertitel | Verordening antidiscriminatievoorziening Rijssen-Holten |
| Vastgesteld door | gemeenteraad |
| Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
| Eigen onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
Geen
Wet gemeentelijke antidiscriminatievoorzieningen, art.2 lid 2
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2010 | Onbekend | 10-12-2009 Rijssens Nieuwsblad, 22-12-2009 | 2009-87 |
Artikel 2 Zorgplicht college van burgemeester
Het college van burgemeester en wethouders biedt de ingezetenen toegang tot een antidiscriminatievoorziening.
Artikel 3 Inrichting antidiscriminatievoorziening
Artikel 1 Overijssel draagt er zorg voor dat de klachtbehandelaars voldoen aan de voor klachtenbehandeling vereiste deskundigheid en biedt de klachtbehandelaars de mogelijkheid hun deskundigheid te onderhouden en verder te ontwikkelen. In het jaarverslag van Artikel 1 Overijssel wordt aangegeven op welke wijze hieraan vorm wordt gegeven.
Artikel 4 Protocol klachtenbehandeling
Het protocol voor de behandeling van klachten als bedoeld in artikel 6 van de wet regelt in ieder geval:
a. de afdoeningstermijn van klachten;
besluit genomen in de openbare vergadering van de gemeenteraad van Rijssen-Holten op: 10 december 2009
drs. H.A.J. van de Vliert, P. van Veen,
griffier, voorzitter
Artikel 1 van de wet legt het college van burgemeester en wethouders op om toegang te bieden tot een antidiscriminatievoorziening. Zie ook de toelichting bij artikel 2 van deze verordening.
In artikel 2, tweede lid, van de wet wordt opgedragen dat de gemeenteraad “met inachtneming van het bepaalde bij of krachtens deze wet bij verordening regels vaststelt omtrent de inrichting van de antidiscriminatievoorziening, bedoeld in artikel 1, en de uitvoering van de taak, bedoeld in het eerste lid, onder a.”
De wet is nader ingevuld in een Algemene Maatregel van Bestuur vastgesteld op 16 september 2009, het Besluit gemeentelijke antidiscriminatievoorziening.
Nu veel van de nadere invulling die de wet behoeft is geregeld in het besluit, kan deze verordening beknopt blijven.
Deze bepaling behoeft geen toelichting.
Zoals in het algemene deel van deze toelichting al aangegeven, is deze zorgplicht opgenomen in artikel 1 van de wet. In wetstechnische zin is het dan ook niet noodzakelijk om deze hier te herhalen. Er is voor gekozen om dat wel te doen, nu deze zorgplicht zozeer de kern van deze regelgeving uitmaakt, dat het opnemen ervan sterk bijdraagt aan de begrijpelijkheid van deze verordening.
Met deze bepaling wordt nader invulling gegeven aan artikel 3 van het besluit, dat luidt: “Bij de inrichting van de antidiscriminatievoorziening worden in ieder geval de deskundigheid van de klachtbehandelaars en de toegankelijkheid van de antidiscriminatievoorziening gewaarborgd”. Het landelijke expertisebureau van Art.1 kan de opleidingen en cursussen verzorgen. Ook op de verantwoordelijkheid met de omgang met gegevens zal worden toegezien. De gemeente draagt er zorg voor dat de burger zich zowel fysiek als niet- fysiek kan melden.
Een klacht kan altijd mondeling gemeld worden maar daarna wordt het zo snel mogelijk op papier gezet en voor akkoord aan de klager voorgelegd ter voorkoming van spraakverwarring en misverstanden achteraf.
De mogelijkheid om zich fysiek op locatie te kunnen melden betekent tevens dat een burger redelijkerwijs op de hoogte kan zijn waar hij of zij terecht kan om te melden. De gemeente draagt zorg voor de aanwezigheid van een locatie. Daarbij kan gebruik worden gemaakt van een bestaande balie (zie ook de toelichting bij artikel 5).
Bij niet-fysiek wordt verstaan dat de mogelijkheid bestaat voor de burger via sms, telefoon (0900 landelijk en 0900 ADV), brief of email om de klacht te melden of in te dienen.
Met deze bepaling wordt invulling gegeven aan artikel 6 van het besluit dat luidt: “De antidiscriminatievoorziening heeft een protocol voor de behandeling van klachten”. Daarbij is gekozen voor een minimale invulling om gemeenten en antidiscriminatievoorziening alle ruimte te geven voor maatwerk.
De wet vermeldt dat de antidiscriminatievoorziening zich in de leefomgeving van burgers moet bevinden. De memorie van toelichting geeft aan dat het gemeenten vrij staat om daar op een praktische wijze invulling aan te geven.
Voor de nodige laagdrempeligheid kan dan worden gezorgd door een doorverwijsfunctie of
meldpunt te creëren bij bestaande gemeentelijke voorzieningen.
Het college heeft de taak van eerste aanspreekpunt voor klachten over discriminatie toegewezen aan de burgercontactfunctionaris / klachtencoördinator gedragingen ambtenaren en bestuurders.
Met het aanspreekpunt in de eigen gemeente wordt vorm gegeven aan de laagdrempeligheid. Het aanspreekpunt bij de gemeente biedt een luisterend oor en geeft algemene informatie maar heeft als belangrijkste taak het doorgeleiden van de klager naar de antidiscriminatievoorzieningen.
In de wet is uitdrukkelijk aangegeven dat de antidiscriminatievoorziening onafhankelijk is en op geen enkele wijze onder het gezag van de (gemeentelijke) overheid kan vallen. Het gemeentelijk loket kan dan ook op geen enkele manier in de plaats treden van de antidiscriminatievoorziening.
Vereisten voor het eerste aanspreekpunt zijn: