| Organisatie | Rheden |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Financieel besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2016 |
| Citeertitel | Financieel besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2016 |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
| Eigen onderwerp |
Geen
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 20-04-2017 | 22-08-2019 | art. 16 | 05-04-2017 Elektronisch Gemeenteblad, 19-04-2017 | Geen | |
| 01-01-2016 | 20-04-2017 | tabel 1 en 2 | 07-12-2015 Elektronisch Gemeenteblad, 16-12-2015 | Geen | |
| 19-03-2015 | 01-01-2015 | 22-08-2019 | Nieuwe regeling | 28-01-2015 Elektronisch Gemeenteblad, 18-03-2015 | Geen |
Het college van burgemeester en wethouders;
de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015, de Jeugdwet en de daarbij behorende nadere regelgeving, alsmede op de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2015, de Verordening Jeugdhulp gemeente Rheden en de Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp gemeente Rheden 2015;
vast te stellen het Financieel besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2016
Hoofdstuk 1 Algemene Bepalingen
Alle begrippen die in dit financieel besluit worden gebruikt en niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wetten, de verordeningen, de beleidsregels, het landelijk Besluit maatschappelijke ondersteuning, het landelijk Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Algemene Wet bestuursrecht (Awb).
Hoofdstuk 2 Persoonsgebonden budget (PGB)
De hoogte van het persoonsgebonden budget voor beroepsgekwalificeerde dienstverlening wordt afgestemd op ten hoogste 85% van het laagste tarief, per uur of per resultaat, voor dienstverlening in natura door een daartoe opgeleide beroepskracht werkzaam bij een instelling waarmee de gemeente een overeenkomst heeft gesloten.
Als de hulpvrager de kosten van beroepsgekwalificeerde dienstverlening, die uitstijgen boven 85% van de kostprijs van de maatwerkvoorziening, zoals bedoeld in lid 1, zelf kan en wil betalen, verstrekt het college een PGB ter grootte van 85% van de kostprijs van de goedkoopst adequate voorziening.
Tabel 1 Hoogte PGB voor beroepsgewalificeerde dienstverlening gemeente Rheden 2016
De opslag van 20% boven op het bruto wettelijk minimumloon is bedoeld als vergoeding voor reiskosten, administratie en het gebruik van hygiënische kleding en praktische hulpmiddelen. Het PGB-tarief voor niet formeel beroepsgekwalificeerde dienstverlening wordt voor 2016 vastgesteld op € 12,00 per uur.
In situaties zoals bedoeld in het voorgaande lid, dient het bedrag van het persoonsgebonden budget vervolgens naar rato te worden terugbetaald, dan wel dient de met het persoonsgebonden budget aangeschafte zaak in eigendom aan de gemeente Rheden te worden overgedragen tegen vergoeding van de restwaarde.
In de hoofdstukken 4 tot en met 7 van dit financieel besluit worden nadere regels bepaald met betrekking tot de bepaling van de hoogte van een PGB voor enkele specifieke zaken. In hoofdstuk 4 betreft het nadere regels voor bouwkundige en woontechnische woonvoorzieningen. In hoofdstuk 5 nadere regels voor het verplaatsen in en rond de woning. In hoofdstuk 6 nadere regels voor het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel. In hoofdstuk 7 nadere regels voor voorzieningen voor het hebben van contacten met medemensen en voor deelname aan recreatieve en maatschappelijke activiteiten.
Hoofdstuk 3 Financiële tegemoetkoming
In de hoofdstukken 4 tot en met 7 van dit financieel besluit worden nadere regels bepaald voor de bepaling van de hoogte van een financiële tegemoetkoming voor enkele specifieke zaken. In hoofdstuk 4 betreft het nadere regels voor bouwkundige en woontechnische woonvoorzieningen. In hoofdstuk 5 nadere regels voor het verplaatsen in en rond de woning. In hoofdstuk 6 nadere regels voor het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel. In hoofdstuk 7 nadere regels voor voorzieningen voor het hebben van contacten met medemensen en voor deelname aan recreatieve en maatschappelijke activiteiten.
De kosten van een woonvoorziening als bedoeld in het vorige lid kunnen omvatten:
het honorarium van architect of constructeur tot ten hoogste 10% van de aanneemsom inclusief BTW met dien verstande dat dit niet hoger is dan het maximale honorarium als bepaald in SR 1988 van de BNA. Alleen in die gevallen dat het noodzakelijk is dat een architect voor de woningaanpassing moet worden ingeschakeld en indien de aanpaskosten meer bedragen dan € 1.500,00 worden deze kosten subsidiabel geacht. Het betreft dan veelal de ingrijpende woningaanpassingen;
renteverlies, in verband met het verrichten van noodzakelijke betalingen aan derden voordat de bijdrage is uitbetaald, voor zover deze verband houdt met de bouw dan wel het treffen van voorzieningen. Voor het bepalen van dit bedrag wordt uitgegaan van het rentepercentage dat gold op het moment van de financieringsaanvraag;
Voor de vaststelling van de waarde van de onroerende zaak, na de in lid 1 bedoelde aanpassing, wordt door het college uitgegaan van de waarde die gehanteerd wordt voor de vaststelling van de onroerendezaakbelasting en die van toepassing is op het moment dat de aan- en/of verbouw gereed is, vermeerderd met de omvang van de kosten van de aan- en/of verbouw.
De hoogte van het persoonsgebonden budget dan wel de financiële tegemoetkoming voor onderhoud, keuring en reparatie van door de gemeente Rheden, in het kader van de Verordening maatschappelijke ondersteuning of de daaraan voorafgaande verordeningen, verstrekte liftsystemen en elektrische apparatuur wordt vastgesteld op het bedrag:
De hoogte van het persoonsgebonden budget dan wel de financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting voor het tijdelijk betrekken van een zelfstandige woonruimte of het langer moeten aanhouden van te verlaten woonruimte, wordt bepaald op het bedrag van de werkelijk gemaakte kosten met als maximum de geldende maximale maandhuur om in aanmerking te komen voor huurtoeslag.
In afwijking van het gestelde in het vorige lid bedraagt de hoogte van het persoonsgebonden budget dan wel de financiële tegemoetkoming, in de kosten van tijdelijke huisvesting voor tijdelijk betrekken van een niet-zelfstandige woonruimte of het langer moeten aanhouden van te verlaten niet-zelfstandige woonruimte, de werkelijke huurlasten met een maximum van € 230,00 per maand.
Een persoonsgebonden budget dan wel een financiële tegemoetkoming in de kosten van woningsanering wordt alleen verstrekt in gevallen waarin de te vervangen stoffering nog niet is afgeschreven.
Bij de vaststelling van de hoogte van het persoonsgebonden budget dan wel de financiële tegemoetkoming als bedoeld onder b wordt, op basis van een afschrijvingstermijn van 8 jaar, rekening gehouden met de reeds verlopen afschrijvingsperiode. Op basis van deze afschrijvingstermijn bedraagt de hoogte van het persoonsgebonden budget dan wel de tegemoetkoming een percentage van de onder b. genoemde normbedragen, afhankelijk van de afschrijvingsperiode. De afschrijvingspercentages zijn:
Het persoonsgebonden budget voor een rolstoel bedraagt ten hoogste de aan de gemeentelijke leverancier verschuldigde prijs voor de goedkoopst adequate voorziening, inclusief onderhoud en reparatie, over een periode van zeven jaar, voor zover het een voorziening uit het kernassortiment van de gemeentelijke leverancier betreft, dan wel een voorziening die is vermeld in het prijzenboek van de gemeentelijke leverancier.
Na afloop van de in artikel 12 lid 3 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning genoemde termijn dient door de budgethouder verantwoording te worden afgelegd van de besteding van het beschikbaar gestelde persoonsgebonden budget aan de hand van het door het college vastgestelde formulier. Van de verrichte betalingen dienen de nota’s, facturen en de bewijzen van de betalingen te worden overgelegd.
Nadat controle heeft plaatsgevonden ten aanzien van de besteding van het budget wordt het bedrag van het persoonsgebonden budget definitief vastgesteld. Als sprake is van een onderbesteding van het persoonsgebonden budget, of de besteding ervan niet in overeenstemming met het aangegeven doel is geweest, dan wel sprake is van het niet nakomen van de aan het persoonsgebonden budget verbonden voorwaarden kan, indien van toepassing, door het college worden overgegaan tot herziening en terugvordering als bedoeld in artikel 12 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning.
Na afloop van de in artikel 12 lid 3 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning genoemde termijn dient door de budgethouder verantwoording te worden afgelegd over de besteding van het beschikbaar gestelde persoonsgebonden budget aan de hand van het door het college vastgestelde formulier. Van de verrichte betalingen dienen de nota’s, facturen en de bewijzen van de betalingen te worden overgelegd.
Nadat controle heeft plaatsgevonden ten aanzien van de besteding van het budget wordt het bedrag van het persoonsgebonden budget definitief vastgesteld. Als sprake is van een onderbesteding van het persoonsgebonden budget, of de besteding ervan niet in overeenstemming met het aangegeven doel is geweest, dan wel sprake is van het niet nakomen van de aan het persoonsgebonden budget verbonden voorwaarden kan, indien van toepassing, door het college worden overgegaan tot herziening en terugvordering als bedoeld in artikel 12 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning.
Na afloop van de in artikel 12 lid 3 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning genoemde termijn dient door de aanvrager verantwoording te worden afgelegd van de besteding van het beschikbaar gestelde persoonsgebonden budget, dan wel tegemoetkoming aan de hand van het door het college vastgestelde formulier. Van de verrichte betalingen dienen de nota’s, facturen en de bewijzen van de betalingen te worden overgelegd.
Nadat controle heeft plaatsgevonden ten aanzien van de besteding van het budget wordt het bedrag van het persoonsgebonden budget definitief vastgesteld. Als sprake is van een onderbesteding van het persoonsgebonden budget, of de besteding ervan niet in overeenstemming met het aangegeven doel is geweest, dan wel sprake is van het niet nakomen van de aan het persoonsgebonden budget verbonden voorwaarden kan, indien van toepassing, door het college worden overgegaan tot herziening en terugvordering als bedoeld in artikel 12 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning.
De eigen bijdrage bij de verstrekking van maatwerkvoorzieningen is gelijk aan de maximale bedragen zoals opgenomen in hoofdstuk 3 van het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning 2015, Stbl. 2014, nr. 420, en volgt de jaarlijkse aanpassing door de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
In afwijking van het gestelde in het tweede lid, blijft artikel 4.1 lid 5 van het landelijke Besluit maatschappelijke ondersteuning (Stbl. 2006 nr. 450), zoals dat luidde tot 9 november 2013, van toepassing op in eigendom verschafte roerende zaken en op bouwkundige of woontechnische aanpassingen van woningen, die in eigendom zijn van de aanvrager en die vóór de datum van inwerkingtreding van dit besluit zijn verstrekt in het kader van de verordening of de daaraan voorgaande verordeningen in het kader van de wet.
Voor zover een persoonsgebonden budget is toegekend vóór de datum van inwerkingtreding van dit besluit, wordt bij de verantwoording van dat persoonsgebonden budget, toegekend over de jaren 2013 en 2014 uitgegaan van de in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2014 en opgenomen voorwaarden en bepalingen dan wel de bepalingen en voorwaarden die door middel van een beschikking of anderszins schriftelijk aan de budgethouder kenbaar zijn gemaakt.
Toelichting Financieel besluit maatschapelijke ondersteuning 2016
Hoofdstuk 1 Algemene Bepalingen
Hoofdstuk 2 Persoonsgebonden budget (PGB)
Uitvoering trekkingsrecht door SVB
Nieuw in de Wmo 2015 en de Jeugdwet is het zogenaamde trekkingsrecht voor de PGB-houder. Het trekkingsrecht betekent dat de cliënt als budgethouder het PGB niet zelf op zijn rekening ontvangt en niet zelf de betalingen aan zijn zorgverlener(s) verricht. Betalingen ten laste van een PGB vinden vanaf 1 januari 2015 plaats door de Sociale verzekeringsbank (SVB). Het bedrag van het PGB wordt door de gemeente gestort op de rekening van de SVB. Het SVB verricht de betalingen namens de budgethouder aan de zorgverleners. De uitvoering van het trekkingsrecht door de SVB betekent dat naast betalingen ook de administratieve afhandeling en controle overgaat naar de SVB.
Betalingen kunnen alleen worden verricht door het SVB op basis van een goedgekeurde zorgovereenkomst tussen cliënt en zorgverlener. Betaling contant of per week is niet mogelijk. Zorgverleners worden achteraf betaald op basis van een declaratie of factuur. Betaling op basis van een vast maandloon is ook mogelijk.
De procedure trekkingsrecht PGB ziet er als volgt uit:
Schema uitvoering trekkingsrecht PGB
De SVB beoordeelt de zorgovereenkomsten op arbeidsrechterlijke aspecten. Het college controleert de overeenkomsten zorginhoudelijk. Via ‘Mijn PGB’ kunnen zowel de budgethouder als de gemeente tijdens de besluitvormingsfase (stap 1 t/m 6) zien hoever het staat met de besluitvorming. Tijdens de uitvoeringsfase (stap 7 t/m 11) kunnen zowel de budgethouder als de gemeente via ‘Mijn PGB’ inzicht krijgen in bestedingen ten laste van het PGB. Hierin staan overzichten van declaraties, betalingen en budgetten.
Uitvoering eenmalige PGB’s blijft bij gemeente
De bepaling dat vanaf 1 januari 2015 de SVB de enige instantie is die betalingen kan doen aan zorgverleners ingeval van een PGB, geldt (nog) niet voor eenmalige PGB’s. De gemeente blijft de eenmalige PGB’s voor woningaanpassingen en vervoer en de daaraan verbonden betalingen in 2015 uitvoeren.
Artikel 5 Beperking keuzevrijheid voor een PGB
Cliënten die in aanmerking komen voor een maatwerkvoorziening kunnen onder bepaalde voorwaarden een PGB krijgen. In artikel 2.3.6 van de Wmo 2015 en artikel 8.1.1 van de Jeugdwet worden drie voorwaarden genoemd:
De cliënt moet gemotiveerd aangeven waarom hij een PGB wil.
Om dit te doen, zal hij moeten aantonen dat hij zich voldoende heeft georiënteerd op de maatwerkvoorziening ‘in natura’ en moeten onderbouwen waarom hij deze niet passend acht. Het volstaat niet eenvoudig mede te delen dat hij de ondersteuning van gecontracteerde aanbieders niet wenst. Mogelijk kan het college de maatwerkvoorziening aanpassen of alsnog de gewenste aanbieder contracteren.
De cliënt kan omgaan met de verantwoordelijkheden van het PGB.
Het gaat daarbij om de vraag of hij, al dan niet met de hulp van zijn omgeving, in voldoende mate in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake. De cliënt moet immers een contract aangaan en dient daartoe bekwaam te zijn. Het gaat daarbij niet om het beheren van het persoonsgebonden budget zelf. Het college moet daarom bij het toekennen van een persoonsgebonden budget de overtuiging hebben dat de cliënt de verantwoordelijkheden die komen kijken bij het inkopen van de diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, aankan. Indien de cliënt niet zelf in voldoende mate in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen, kan iemand uit zijn sociale netwerk hem daarin bijstaan. Dit kunnen bijvoorbeeld de ouders van een minderjarige zijn, een buurman, een voogd etc. Ook de vertegenwoordiger van de cliënt (curator, bewindvoerder, mentor, gemachtigde) kan de cliënt ondersteunen bij het verantwoordelijk inkopen van de diensten hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren.
Het college moet ervan overtuigd zijn dat de ondersteuning die met het PGB wordt ingekocht van goede kwaliteit is.
De verantwoordelijkheid om de kwaliteit van de ondersteuning die met een PGB wordt ingekocht te beoordelen, is nieuw voor de gemeente. Het college zal in eerste instantie deze beoordeling maken aan de hand van het plan dat de cliënt opstelt over hoe hij het PGB gaat besteden. Vervolgens vindt nog een beoordeling plaats wanneer de gemeente de zorgovereenkomst zorginhoudelijk beoordeeld (stap 5 in ‘Schema uitvoering trekkingsrecht PGB’ op bladzijde 1 van de toelichting). Tijdens de loopduur van het PGB kan een nieuwe beoordeling plaatsvinden door een huisbezoek af te spreken. In het integraal plan kunnen afspraken hierover worden gemaakt.
Bijvoorbeeld een aanvraag voor een PGB voor een vervoermiddel om zich lokaal te verplaatsen (scootmobiel) zou kunnen worden afgewezen indien betrokkene binnen enkele maanden de gemeente Rheden verlaat. In plaats van een PGB zou een vervoermiddel in bruikleen kunnen worden verstrekt.
Het is belangrijk dit besluit goed te onderbouwen, omdat zowel de wet (artikel 2.3.6 Wmo 2015) als de Rhedense verordening (artikel 12) een aanstaande verhuizing niet heeft opgenomen als weigeringsgrond voor een PGB.
Artikel 6 Hoogte PGB voor beroepsgekwalificeerde dienstverlening
Of er sprake is van beroepsgekwalificeerde dienstverlening is bepaald in de inkoopvoorwaarden die ten grondslag liggen aan de in de desbetreffende situatie geldende goedkoopst adequate maatwerkvoorziening in natura. In deze inkoopvoorwaarden worden formele eisen gesteld aan de opleiding en de functie van de zorgverlener. Een (nog) niet formeel beroepsgekwalificeerde zorgverlener kan door het college op basis van eerder verworven competenties gelijk worden gesteld aan een formeel beroepsgekwalificeerde zorgverlener.
De hoogte van het PGB-tarief voor beroepsgekwalificeerde dienstverlening is in de beleidsregels bepaald op 85% van het laagste tarief voor gecontracteerde dienstverlening in natura. In tabel 1 van het financieel besluit staat een overzicht van de hoogte van het PGB-tarief voor verschillende vormen van beroepsgekwalificeerde dienstverlening.
Als de kosten van het PGB-arrangement hoger uitpakken dan 85% van de kosten van de naar het oordeel van het college adequate zorg in natura, moet de cliënt het meerdere zelf betalen. Als de hulpvrager deze kosten zelf kan en wil bekostigen, verstrekt het college een PGB ter grootte van de kostprijs van 85% van de goedkoopst adequate voorziening.
Ook de betaling van het meerdere aan de zorgleverancier(s) verloopt vanaf 2015 via de SVB. De budgethouder dient er zorg voor te dragen dat het SVB op tijd beschikt over deze extra middelen om de hulpverleners te kunnen betalen.
Artikel 7 Hoogte PGB voor niet formeel beroepsgekwalificeerde dienstverlening
Sommige vormen van dienstverlening vereisen geen specifieke beroepskwalificatie (denk bijvoorbeeld aan hulp bij het huishouden, of ondersteuning bij het lezen in geval van dyslexie).
De hoogte van het persoonsgebonden budget voor niet formeel beroepsgekwalificeerde dienstverlening bedraagt 100% van het bruto wettelijk minimumloon, met een opslag van 20%.
De Centrale Raad van Beroep heeft zich in diverse uitspraken uitgelaten over de vergelijkbaarheid van wat een reële maatstaf is voor de vergelijkbaarheid van hulpverlener in loondienstverband bij een instelling en een hulp die niet werkzaam is in loondienst. In hoofdlijnen houdt deze berekeningswijze in dat voor een PGB het loon voor een bepaalde functiegroep vermeerderd dient te worden met 20%. Dit in verband met vergoedingen voor o.m. scholing, reiskosten en emolumenten die verbonden zijn aan een loonsdienstverband.
Het PGB-tarief voor niet formeel beroepsgekwalificeerde dienstverlening is voor 2015 vastgesteld op € 12,00 per uur. Het minimumloon voor werkenden vanaf 23 jaar bedraagt in 2015 (eerste helft) € 346,55 per week. Het uurtarief is gebaseerd op een werkweek van 36 uur van de zorgsector. Dat is € 9,63 per uur. Met opslag 20% = € 11,56. Dit wordt afgerond op € 12,00.
Bijvoorbeeld: basis huishoudelijk hulp (HH1) is dienstverlening waarvoor geen beroepskwalificatie noodzakelijk is. Hiervoor geldt een maximum PGB-tarief van € 12,00 per uur in 2015 en wordt niet uitgegaan van een PGB-tarief van 85% van het tarief voor HH1 zorg in natura.
Niet de formele kwalificatie van de dienstverlener maar de beoordeling of in de specifieke situatie het noodzakelijk is om beroepsgekwalificeerde dienstverlening in te zetten, in combinatie met de feitelijke kwalificatie van de dienstverlener, bepalen welk PGB-tarief van toepassing is.
Wanneer een HH-hulp aan de slag gaat op niveau HH1 geldt het PGB-tarief van € 12,00 ongeacht feitelijk niveau van kwalificatie van de hulpverlener. Ook wanneer een MBO-3 gekwalificeerde hulp werkt op niveau HH1 geldt voor PGB in 2015 een maximumtarief van € 12,00.
Echter: vragen de omstandigheden om gekwalificeerde dienstverlening (bijvoorbeeld de inzet van een agogisch gekwalificeerde schoonmaakhulp) dan wordt het PGB-tarief afgeleid van het hogere tarief voor gekwalificeerde dienstverlening.
Artikel 8 Hoogte PGB voor een zaak
De PGB’s voor een zaak hebben betrekking op de eenmalige verstrekking van woon- of vervoersvoorzieningen, op de verrekening van eenmalige extra kosten en/of op de verrekening van periodieke extra kosten voor bijvoorbeeld service en onderhoud.
In lid 3 wordt bepaald dat wanneer de zaak waarvoor het PGB is verstrekt, niet langer wordt gebruikt of wanneer het recht daarop is komen te vervallen, het PGB naar rato dient te worden terugbetaald. De mogelijkheden om een teveel verstrekt budget terug te vorderen zijn beperkt. Dit kan op grond van artikel 2.4.1 Wmo 2015 alleen als sprake is van opzettelijke schending van de inlichtingenplicht. Er is geen wettelijke grondslag voor terugbetaling van het PGB in geval van niet-gebruik of ander gebruik.
Lid 4. In de hoofdstukken 4 tot en met 7 van dit financieel besluit staan nadere regels voor het verstrekken van een eenmalige PGB voor vier specifieke voorzieningen. Deze regels zijn niet gewijzigd ten op zichte van het besluit 2014. In 2015 zal naar verwachting duidelijk worden of de uitvoering van de eenmalige PGB’s definitief naar de SVB gaat, zoals bepaald in de Wmo 2015 en de Jeugdwet1, of dat de uitvoering bij de gemeente blijft.
1 Artikel 2.6.2 van de Wmo 2015 en artikel 8.1.8 van de Jeugdwet bepalen dat alle betalingen ten laste van PGB’s verlopen via de Sociale Verzekeringsbank (SVB). In 2015 worden nog niet alle PGB-betalingen verricht via de SVB en blijven gemeenten verantwoordelijk voor de uitvoering van eenmalige PGB’s. Voor 2015 is hiervoor mandaat verleend door het SVB aan gemeenten. Het is nog ongewis of in 2016 ook deze eenmalige PGB’s definitief overgaan naar de SVB of dat het mandaat na 2015 zal worden verlengd.
Hoofdstuk 3 Financiële tegemoetkoming
Artikel 9 Hoogte financiële tegemoetkoming
Met de invoering van de Wmo 2015 en de uitvoering van de PGB door de SVB is het uitgangspunt van de wetgever dat ook eenmalige financiële tegemoetkomingen voor hulpmiddelen en woningaanpassingen als PGB dienen te worden verstrekt.
De wetgever verbiedt echter niet expliciet de financiële tegemoetkoming. De gemeente Rheden heeft de financiële tegemoetkoming als specifieke maatwerkvoorziening gehandhaafd en gemaximeerd op € 500,00 om op een praktische wijze tegemoet te kunnen blijven komen aan kleine frictie- en meerkosten die samenhangen met het gebruik van algemene en algemeen gebruikelijke voorzieningen.
Het artikel over het bezoekbaar maken van een woning (artikel 9 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2014) is vervallen met ingang van 1 januari 2015 op grond van de invoering van de Wet langdurige zorg (Wlz). Cliënten met een Wlz-indicatie hebben recht op een integraal pakket aan Wlz-zorg. Dit pakket voorziet in alle Wmo-gerelateerde zorg met uitzondering van sociaal vervoer en mantelzorgondersteuning.
Artikel 10 Bouwkundige en woontechnische woonvoorzieningen
In lid 1 is geregeld hoe de financiële tegemoetkoming dan wel het persoonsgebonden budget voor een woonvoorziening wordt vastgesteld. Het gaat daarbij om de kosten van de door het college goedgekeurde offerte van een aannemer. Daarin kunnen diverse soorten kosten een rol spelen, zoals de bouwkosten, architectkosten, kosten van toezicht, vergunningen enzovoorts.
De in lid 1 genoemde kosten worden in lid 2 nader aangeduid. Welke kosten meegenomen worden verschilt per situatie en vergt per geval maatwerk, uiteraard op basis van de in de verordening genoemde uitgangspunten, te weten: de noodzaak en goedkoopst-compenserend. Dit alles bezien in het licht van het normale gebruik van de woning (oftewel elementaire woonfuncties).
Lid 2 en lid 3 spreken verder voor zich en hoeven niet nader te worden toegelicht.
Artikel 11 Anti-speculatieregeling bij aanpassing eigendomswoning
In artikel 11 lid 1 wordt aangegeven in welke gevallen en op welke wijze de kosten van een toegekende woonvoorziening dienen te worden terugbetaald. De verplichting tot terugbetaling bestaat alleen als sprake is van een aanbouw en/of een verbouwing die aanzienlijke kosten met zich meebrengt, maar in elk geval een bedrag van € 10.000,00, te boven gaan, zie lid 2.
Om vast te kunnen stellen wat bij verkoop van de woning terugbetaald moet worden is uitgegaan van een waardebepaling van het pand na gereedkomen van de verbouwing. Bij verkoop van de woning tegen de dan geldende marktprijs dient, als verkocht wordt tegen een prijs die hoger ligt dan de eerder vastgestelde waarde, het bedrag van de investering te worden terugbetaald (lid 3).
De terugbetalingsverplichting geldt alleen voor het deel dat nog niet is afgeschreven op de wijze zoals in lid 5 is aangegeven. Daarbij is de definitieve verkoopdatum (datum waarop de koop definitief is, dus niet de leveringsdatum) het begin is van de in lid 5 genoemde afschrijvingstermijnen van 2 tot 10 jaar.
Bij verkoop van de woning tegen een lagere marktprijs dan de fictieve waarde van het pand wordt het terug te betalen bedrag evenredig verminderd, zie lid 6. Uiteraard dienen betaalde eigen bijdragen/betalingen bij toepassing van dit artikel buiten beschouwing te worden gelaten.
Artikel 12 Afweging inzake toepassing primaat van verhuizing
Toepassing van het zogenaamde primaat van de verhuizing, vergt een zorgvuldige afweging. Hoewel niemand tot verhuizing kan worden gedwongen in het kader van de Wmo, is het toepassen van het primaat wel vaak een belastend besluit. Het primaat van de verhuizing kan echter wel worden toegepast als de aanvrager niet wil verhuizen. Dat houdt in dat de gemeente niet de aanpassing van de reeds bewoonde woning betaalt, maar alleen verhuizing naar een geschikte of goedkoper geschikt te maken woning. Als men dan niet wil verhuizen, is er geen verdere compensatieplicht om de reeds bewoonde woning aan te passen.
Een dergelijk besluit vereist in het kader van het motiveringsbeginsel uit artikel 3:46 Algemene wet bestuursrecht uiteraard een goede motivering. Het moet ook een evenredige maatregel zijn, zie artikel 3:4 Algemene wet bestuursrecht. De gemeente zal dus substantieel moeten besparen (in vergelijking met aanpassing) om de toepassing van dit primaat te rechtvaardigen. Daarom wordt de toepassing ervan pas overwogen bij woningaanpassingen waarvan de voorzienbare kosten boven de € 10.000,00 liggen, zie lid 1.
Bij toepassing van het primaat van de verhuizing wordt, zoals hierboven al aangestipt, in de regel wel een (forfaitaire) financiële tegemoetkoming in de verhuis- en herinrichtingskosten verstrekt. De hoogte van de tegemoetkoming is in lid 2 genoemd en bedraagt maximaal € 2.270,00.
Artikel 13 Overige tegemoetkomingen
Lid 1 en lid 2 van dit artikel spreken voor zich en behoeven geen nadere toelichting.
De leden 3 en 4 regelen een tegemoetkoming voor dubbele woonlasten als gevolg van aanpassing en/of wachten op het gereed- of beschikbaar komen van een (aan te passen) woning. Lid 3 regelt dat deze tegemoetkoming wordt gemaximeerd op de maximale huur in het kader van de Wet op de huurtoeslag. In feite ligt deze begrenzing in het verlengde van het begrip ‘goedkoopst-compenserend’.
Lid 5 van het besluit 2014 is vervallen. Hierin werd een tegemoetkoming geregeld voor een verhuurder, indien een aangepaste woning vrij moet worden gehouden voor huisvesting van iemand die op een dergelijke woning is aangewezen. De Wmo-2015 kent geen bepaling op grond waarvan een voorziening aan een derde wordt toegekend, zoals verhuurders.
Lid 6 handelt over woningsanering, bijvoorbeeld voor mensen met COPD. De gehanteerde afschrijvingsregeling is in feite te beschouwen als een nadere uitwerking van de bepaling dat geen algemeen gebruikelijke voorzieningen worden verstrekt. Het is immers algemeen gebruikelijk om stoffering na verloop van tijd te vervangen. Om die reden wordt alleen een tegemoetkoming toegekend, indien vervanging nog niet als algemeen gebruikelijk kan worden aangemerkt.
Artikel 14 Vaststelling en verantwoording persoonsgebonden budget voor rolstoelvoorzieningen
Lid 1 handelt over de vaststelling van de hoogte van een persoonsgebonden budget voor een standaardrolstoel. ‘Standaard’ betekent in dit geval een vergelijkbare naturavoorziening uit het kernassortiment van de gemeentelijke leverancier. Uitgangspunten voor de beoordeling zijn uiteraard de (medische) noodzaak en de goedkoopst-compenserende voorziening, conform de verordening.
In lid 2 tot en met 4 wordt beschreven op welke de wijze een persoonsgebonden budget voor een rolstoelvoorziening wordt vastgesteld, indien een vergelijkbare naturavoorziening buiten het kernassortiment van de gemeentelijke leverancier zou vallen. Uitgangspunten zijn uiteraard de noodzaak en de goedkoopst-compenserende voorziening, conform de verordening.
Lid 5. In artikel12 lid 3 van de verordening is bepaald dat een PGB kan worden ingetrokken als blijkt dat het PGB binnen zes maanden na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor het PGB is verleend.
Lid 6. Zie ook artikel 8 lid 2 en 3. Terugvordering kan op grond van artikel 2.4.1 Wmo 2015 alleen als sprake is van opzettelijke schending van de inlichtingenplicht.
Hoofdstuk 6 Het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel
De raad van de gemeente Rheden heeft bij de invoering van de Wmo in 2007 bepaald dat als lokaal vervoer dient te worden aangemerkt het vervoer in de regio, gemaximeerd op 5 OV-zones.
Artikel 15 Vaststelling en verantwoording persoonsgebonden budget voor vervoersvoorzieningen
In lid 2 tot en met 4 wordt beschreven op welke wijze een persoonsgebonden budget voor een vervoersvoorziening wordt vastgesteld, indien een vergelijkbare naturavoorziening buiten het kernassortiment van de gemeentelijke leverancier zou vallen. Uitgangspunten zijn uiteraard de (medische) noodzaak en de goedkoopst-compenserende voorziening, conform de verordening.
Lid 5 en lid 6 zie toelichting bij lid 5 en lid 6 artikel 14.
Artikel 16 Financiële tegemoetkomingen voor gebruik vervoersvoorzieningen
Hoofdstuk 7 Voorzieningen voor deelname aan recreatieve en maatschappelijke activiteiten
De gemeente Rheden hecht grote waarde aan het sporten als een manier om te ontmoeten, te verbinden en om mee te doen aan de maatschappij. Daarom is de sportrolstoel niet de enige sportvoorziening, maar kan er in principe voor de meest voorkomende sporten een zogeheten sportvoorziening worden aangevraagd. In dit artikel zijn deze voorzieningen benoemd, evenals de versterkingsvoorwaarden.
De bepalingen spreken voor zich, zie ook toelichting bij lid 5 en lid 6 artikel 15.
Hoofdstuk 8 Eigen bijdrage voor maatwerkvoorzieningen
Artikel 18 Eigen bijdrage voor maatwerkvoorzieningen
Lid 1. In beleidsregel 18 is bepaald dat de hoogte van de eigen bijdrage de kostprijs van de maatwerkvoorziening niet te boven mag gaan.
Lid 2. De eigen bijdrage bij de verstrekking van maatwerk voorzieningen is gelijk aan de maximale bedragen zoals die jaarlijkse worden bepaald door de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. De gemeente Rheden verdisconteert een vermogensgrondslag bij de berekening van de eigen bijdrage voor maatwerkvoorzieningen.
In artikel 8.1b van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Rheden 2015 is bepaald dat een eigen bijdrage verschuldigd is ‘overeenkomstig het Besluit maatschappelijke ondersteuning’. Hierbij wordt verwezen naar het Besluit maatschappelijke ondersteuning, terwijl bedoeld wordt te verwijzen naar het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning. De hoogte van de eigen bijdrage wordt namelijk gebaseerd overeenkomstig het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning.
Voor 2015 bedraagt de minimale eigen bijdrage € 19,40 per periode van 4 weken voor alleenstaanden en € 27,60 per periode van 4 weken voor partnerrelaties. Boven een bepaalde inkomensgrens wordt de minimale eigen bijdrage verhoogd met 15% van het meerdere inkomen. In onderstaand schema zijn de inkomensgrenzen voor 2015 vermeld.
Schema Inkomensgrenzen voor eigen bijdrage CAK in 2015
* Bij het jaarinkomen wordt 8% van het vermogen bijgeteld.
Lid 3 en 4 behoeven geen toelichting.
Lid 5 regelt een uitzondering op het eerste lid. Tot 9 november 2013 regelde het landelijke Besluit maatschappelijke ondersteuning immers dat voor in eigendom verschafte roerende zaken en voor tegemoetkomingen en persoonsgebonden budgetten voor bouwkundige of woontechnische aanpassingen van woningen die in eigendom zijn van de aanvrager slechts gedurende 39 x 4 weken (3 jaar) een eigen bijdrage of aandeel mocht worden gevraagd. Deze begrenzing is komen te vervallen per 9 november 2013. In lid 5 wordt bepaald dat de eigen bijdrage termijn van 3 jaar blijft gelden voor besluiten van voor 9 november 2013. Het zou immers strijdig zijn met het rechtszekerheidsbeginsel indien het vervallen van deze begrenzing ook van toepassing zou zijn op ‘oude gevallen’.
Hoofdstuk 9 Overgangs- en slotbepalingen
In dit artikel wordt een overgangsregeling getroffen voor de verantwoording van persoonsgebonden budgetten die voorafgaand de inwerkingtreding van dit besluit zijn verstrekt. De inhoud ervan spreekt voor zich.
Dit artikel spreekt voor zich en hoeft niet nader te worden toegelicht.