Organisatie | Assen |
---|---|
Organisatietype | Gemeente |
Officiële naam regeling | Handhavingsverordening WWB/IOAW/IOAZ gemeente Assen |
Citeertitel | Handhavingsverordening |
Vastgesteld door | Gemeenteraad |
Onderwerp | bestuur en recht |
Eigen onderwerp | werk en inkomen |
Geen.
Grondslagen
artikel 147, eerste lid van de Gemeentewet
artikel 8 van de Wet werk en bijstand
Regelgeving die op deze regeling is gebaseerd (gedelegeerde regelgeving)
NVT
Overzicht van in de tekst verwerkte wijzigingen
NVT
Overzicht van in de tekst verwerkte wijzigingen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
04-10-2013 | 01-01-2013 | 01-01-2015 | Wijziging verordening in verband met de wijzigingen in het besluit werk en bijstand | 19-09-2013 | R00344 |
Voor de betekenis van de in deze verordening genoemde begrippen wordt verwezen naar de begripsomschrijvingen van de relevante wetten alsmede de Algemene wet bestuursrecht (Awb). In deze verordening wordt verstaan onder:
Artikel 4 Invordering en kwijtschelding.
1.Het college stelt nadere regels met betrekking tot de invordering en kwijtschelding.
Artikel 5 Onvoorziene omstandigheden en hardheidclausule.
Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze verordening, als toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.
Met ingang van 1 januari 2010 is de wet bundeling van uitkeringen inkomensvoorziening aan gemeenten (Wet BUIG) in werking getreden. Met de inwerkingtreding van de Wet BUIG per 1 januari 2010 heeft de gemeente een grotere beleidsmatige rol en financiële verantwoordelijkheid rond de uitvoering van de IOAW, IOAZ en (voor een deel) het Bbz 2004 gekregen.
Door de Wet BUIG wordt het aantal landelijke regels verder teruggedrongen. In de plaats komt een grotere beleidsruimte voor de gemeente. Daardoor wordt het college ook gehouden om op een aantal punten zelf beleid te ontwikkelen.
Daarnaast moet de gemeenteraad bij verordening regels stellen met betrekking tot:
Per 1 januari 2013 treedt de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZWwetgeving in werking. De wet omvat wijzigingen in de sociale zekerheidswetten, arbeidswetten en de wetgeving op het terrein van de kinderopvangtoeslag. Het doel is harmonisatie en aanscherping van de sanctiemogelijkheden, met als doel het behouden van draagvlak voor de sociale zekerheid en het met kracht bestrijden van fraude. Het kabinet wil mensen perspectief bieden op fatsoenlijk werk en inkomen en het draagvlak behouden voor sociale voorzieningen. Fraudebestrijding is daarbij een cruciaal onderdeel. Burgers moeten erop kunnen vertrouwen dat alleen mensen die het echt nodig hebben gebruik maken van de sociale zekerheid. Een steviger aanpak van fraude bij zowel burgers als bedrijven is dan ook nodig, aldus het kabinet.
Met de invoering van de Wet aanscherping wijzigt de Wet werk en bijstand op een aantal onderdelen. Het sanctioneren van het niet nakomen van de inlichtingenverplichting, waardoor bijstand onverschuldigd wordt betaald, behoort niet langer tot de verordende bevoegdheid van de gemeenteraad en uitvoeringsplicht van het college. In plaats daarvan is bij wet geregeld dat een boete wordt opgelegd. De onderdelen die betrekking hebben op de gevolgen van het niet nakomen van de inlichtingenverplichting zijn daarmee komen te vervallen. De huidige verordening wordt daarop aangepast door het laten vervallen van artikel 3 eerste lid. In dit lid stond een verwijzing naar de afstemmingsverordening voor wat betreft het opleggen van een maatregel als de inlichtingverplichting niet was nagekomen. De bepalingen met betrekking tot het opleggen van een maatregel zijn vervallen in de afstemmingsverordening. Ze vervallen daarom ook in deze verordening.
Deze verordening betreft een kaderverordening. Jaarlijks stelt het college een handhavingplan vast waarin minimaal wordt aangegeven de wijze van preventieve en repressieve handhaving. Preventief beleid vormt een belangrijk onderdeel van misbruikbestrijding, immers: voorkomen is beter dan genezen. Voorkomen moet worden dat mensen die onterecht een beroep doen op de relevante regelgeving en toch een (te hoge) uitkering ontvangen. Alle activiteiten gericht op preventie kunnen gerekend worden tot de zogenaamde ‘poortwachterfunctie’, dat wil zeggen het bewaken van de toegang tot de uitkering en de controle op het recht op de uitkering bij het zittende bestand'. Repressief beleid, gericht op misbruikbestrijding, bestaat uit het opleggen van sancties en het terugvorderen van fraudeschulden.