| Organisatie | Hoogheemraadschap van Delfland |
|---|---|
| Organisatietype | Waterschap |
| Officiële naam regeling | Legesverordening Delfland 2013 |
| Citeertitel | Legesverordening Delfland 2013 |
| Vastgesteld door | algemeen bestuur |
| Onderwerp | financiën en economie |
| Eigen onderwerp | financiën – belastingen |
Geen
Waterschapswet, art. 110, 113, lid 1
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2013 | 31-12-2016 | nieuwe regeling | 20-12-2012 Waterschapsblad, 27 december 2012 | 1018012 | |
| 28-12-2012 | 10-07-2015 | nieuwe regeling | 20-12-2012 Waterschapsblad, 27 december 2012 | 1018012 |
Legesverordening Delfland 2013
Artikel 1 Leges en belastbaar feit
Onder de naam leges worden rechten geheven voor het door het Hoogheemraadschap van Delfland in behandeling nemen van aanvragen tot het verlenen van vergunningen of ontheffingen zoals vermeld in de tarieventabel bij deze verordening.
Belastingplichtig is de aanvrager van de vergunning of ontheffing of degene voor wie de vergunning of ontheffing is aangevraagd.
Artikel 5 Tijdstip van betaling
De leges moeten binnen een maand na dagtekening van de aanslag worden betaald.
Artikel 9 Nadere regels door het dagelijks bestuur
Het dagelijks bestuur kan nadere regels geven over het heffen en het invorderen van de leges.
Tarieventabel behorend bij de Legesverordening Delfland 2013
Het tarief bedraagt voor het in behandeling nemen van een aanvraag tot het verlenen van een:
*een raming van de aanlegkosten voor de werken of werkzaamheden waarop de aanvraag betrekking heeft.
Toelichting bij de Legesverordening Delfland 2013
Deze toelichting bestaat uit een algemeen deel, een artikelsgewijze toelichting bij de verordening en een toelichting bij de tarieventabel.
Het waterschap mag leges heffen op grond van de artikelen 110, 113 en 115 Waterschapswet. De leges zijn waterschapsbelastingen. Door middel van het heffen van leges verhaalt Delfland de kosten van de dienstverlening op degene die daar belang bij heeft.
Artikel 115, eerste lid, onder c, van de Waterschapswet biedt uitdrukkelijk de mogelijkheid rechten te heffen voor het behandelen van verzoeken tot het verlenen van vergunningen of ontheffingen. In de tarieventabel bij deze verordening is aangegeven voor het behandelen van welke verzoeken tot het verlenen van vergunningen of ontheffingen Delfland leges heft.
De Waterschapswet spreekt over het behandelen van verzoeken tot het verlenen van vergunningen of ontheffingen. Dat wil zeggen dat legesheffing niet mogelijk is voor het verlenen of wijzigen van een vergunning zonder dat daar een verzoek van de aanvrager om de vergunning aan ten grondslag ligt. In die gevallen waarin ambtshalve vergunningen worden verleend of gewijzigd kunnen dus geen leges worden geheven. Legesheffing onafhankelijk van het resultaat van de behandeling, dus bijvoorbeeld in het geval de vergunning wordt geweigerd, is wel toegestaan.
De tariefberekening moet een relatie hebben met de kosten die het waterschap voor de dienstverlening maakt. Een verschil in tarief kan alleen gerechtvaardigd worden door een andere vorm van dienstverlening en een daarmee samenhangend afwijkend kostenverloop. Er hoeft echter geen rechtstreeks verband te bestaan tussen de hoogte van de leges die in een individueel geval worden geheven en de kosten die de overheid in dit individuele geval heeft moeten maken.
Op grond van artikel 111 van de Waterschapswet moet de belastingverordening in ieder geval de volgende elementen bevatten:
het voorwerp van de belasting;
het tijdstip van ingang van de heffing;
de datum van inwerkingtreding.
Dit artikel bevat de aanwijzing van het belastbare feit: “het door het Hoogheemraadschap van Delfland in behandeling nemen van aanvragen tot het verlenen van vergunningen of ontheffingen”. De uitwerking hiervan vindt plaats in de tarieventabel die bij de verordening hoort.
De verschuldigdheid van de leges geldt bij het in behandeling nemen van de aanvraag en niet voor de afgifte van de ontheffing of vergunning.
Artikel 2 wie moet leges betalen?
Dit artikel bevat de aanwijzing van de belastingplichtige. Dit is de aanvrager van de vergunning of ontheffing of degene voor wie de vergunning of ontheffing is aangevraagd.
In de praktijk zal in beginsel de rekening aan de vergunning- ontheffinghouder worden verzonden, omdat dit degene is die als belanghebbende bij de dienst kan worden aangemerkt.
Indien de aanvrager van de vergunning of ontheffing een ander is dan de vergunning- of ontheffinghouder en deze expliciet in de aanvraag heeft aangegeven dat de rekening moet worden verzonden aan hem, dan zal de rekening worden verzonden aan de aanvrager.
Artikel 3 hoe hoog zijn de leges?
Dit artikel bevat de aanwijzing van de heffingsmaatstaf en het tarief. Voor een toelichting hierbij wordt verwezen naar de toelichting bij de tarieventabel.
In gevallen waarin Delfland in het kader van een aanvraag externe advisering inwint, kunnen deze kosten in rekening worden gebracht bij de aanvrager. Dit vindt plaats door middel van een zogenaamde ‘begrotingsconstructie’ waarbij de kosten van de externe dienstverlening van te voren worden begroot en medegedeeld aan de aanvrager. De externe advieskosten worden bovenop de op grond van de tarieventabel verschuldigde leges in rekening gebracht. Het kan bijvoorbeeld gaan om een second opinion, extern advies, extra onderzoek, of de aanschaf van (meet) instrumenten. Deze kosten verschillen per geval.
Op grond van artikel 125 van de Waterschapswet kunnen de leges worden geheven ‘bij wege van aanslag, bij wege van voldoening op aangifte of op andere wijze’. In dit artikel is gekozen om de leges door middel van een aanslag te heffen.
De aanslag bevat een dagtekening. De dagtekening is onder meer van belang voor de termijn van zes weken, waarbinnen bezwaar kan worden gemaakt tegen de verschuldigdheid van de leges en voor de start van de betalingstermijn.
Artikel 5 wanneer moeten de leges worden betaald?
Op grond van artikel 139 van de Waterschapswet kan in de belastingverordening worden afgeweken van de betalingstermijnen uit artikel 9 van de Invorderingswet. In dit artikel is van deze mogelijkheid gebruik gemaakt en wordt de betalingstermijn voor de leges vastgesteld op één maand na dagtekening van de aanslag.
In dit artikel worden de vrijstellingen van de legesheffing geregeld. Er worden geen leges in rekening gebracht voor het in behandeling nemen van een aanvraag tot het verlenen van een vergunning of ontheffing als de activiteit door Delfland zelf of in opdracht van Delfland wordt verricht. Hiervan is overigens geen sprake indien in het kader van handhaving een vergunning wordt aangevraagd om illegale werken te legaliseren. In dat geval is deze vrijstelling niet van toepassing.
Er wordt ook geen leges in rekening gebracht als de aanvraag niet-ontvankelijk wordt verklaard of buiten behandeling wordt gesteld of indien deze wordt ingetrokken voordat deze in behandeling is genomen.
Op grond van artikel 132 van de Waterschapswet kan in de belastingverordening worden bepaald in welke gevallen iemand een aanvraag kan indienen voor de teruggaaf van leges.
In dit artikel is bepaald dat indien een vergunning of ontheffing wordt vernietigd in het kader van een bezwaar- of beroepsprocedure de leges op aanvraag worden terugbetaald.
Ingevolge artikel 132 van de Waterschapswet moet de aanvraag binnen zes weken nadat de omstandigheid welke de aanspraak op teruggaaf deed ontstaan zich heeft voorgedaan, worden ingediend bij het waterschap.
Artikel 10 overgangsbepaling en inwerkingtreding
Dit artikel bevat onder andere het tijdstip van ingang van de heffing en de datum van inwerkingtreding en bekendmaking van de verordening. Tevens bevat dit artikel de citeertitel.
Ook bevat het artikel een overgangsbepaling. De Legesverordening Delfland 2010 blijft van toepassing op aanvragen tot het verlenen van vergunningen of ontheffingen die zijn ingediend voor 1 januari 2013.
Toelichting bij de tarieventabel
In de tabel zijn tarieven opgenomen voor het in behandeling nemen van een aanvraag tot het verlenen van een vergunning of ontheffing op grond van de Waterwet, de Keur, de Scheepvaartverkeerswet of daarop gebaseerde wet- en regelgeving.
De tarieven gelden voor het aanvragen van een vergunning, maar ook aanvragen tot wijziging van een bestaande vergunning. De tarieven zijn afhankelijk van de tijdsinzet die over het algemeen nodig is voor het beoordelen en afhandelen van de verschillende categorieën watervergunningen. Een grote tijdsinzet rechtvaardigt een hoger tarief.
Dit betreft de watervergunningen voor grondwateronttrekkingen, bepaalde lozingen, en peilafwijkingen.
Er is ook een tarief opgenomen voor de watervergunningen voor directe lozingen van stoffen op oppervlaktewater of een zuiveringstechnisch werk ingevolge artikel 6.2 van de Waterwet (voormalige vergunningen Wet verontreiniging oppervlaktewateren). In het verleden werden voor de Wvo vergunningen geen leges geheven. De wet verbiedt het heffen van leges voor deze watervergunningen echter niet. Er zijn meerdere waterschappen die hiervoor reeds leges heffen. In verband met de uniformiteit ten aanzien van de legesheffing bij watervergunningen is het gewenst ook deze categorie in de legesheffing te betrekken.
Indien de aangevraagde werkzaamheden gevolgen hebben voor een waterkering die zodanig zijn dat een legger waterkeringen (bijvoorbeeld de legger Delflandse dijk, de legger Zeewering, de legger Binnenwaterkeringen, Landscheidingen, Boezemkaden, Polderkaden en Landscheidingen) moet worden aangepast, dan valt de aanvraag in deze categorie. Alleen indien een legger daadwerkelijk moet worden gewijzigd is deze categorie van toepassing. Indien bijvoorbeeld slechts een aanvulling op een kade wordt aangebracht vanwege bouwwerkzaamheden dan is daarvoor geen leggerwijziging nodig en is deze categorie niet van toepassing.
In deze categorie vallen bijvoorbeeld nieuwbouwlocaties, gebiedsontwikkelingen of reconstructies waarbij een significante aanpassing van het watersysteem aan de orde is.
In deze categorie vallen de aanleg van wegen, spoorwegen, tunnels, bruggen en NUTS- leidingen. De leges worden berekend aan de hand van de aanlegkosten voor het gedeelte van het werk waarvoor een watervergunning wordt aangevraagd. Het is mogelijk om afspraken te maken met Delfland over bijvoorbeeld de wijze en de termijn van betaling van deze leges.
Bij het enkel verlengen van de uitvoeringstermijn van een watervergunning geldt een apart, lager tarief.
Op grond van het Besluit lozen buiten inrichtingen en het Besluit algemene regels inrichtingen milieubeheer moet van een maatwerkvoorschrift een kennisgeving worden gepubliceerd in een huis- aan huisblad. Indien het maatwerkvoorschrift een ontheffing betreft en op aanvraag wordt gedaan, worden de publicatiekosten in rekening gebracht aan de aanvrager.
Hier gaat het om vergunningen of ontheffingen die worden verleend op grond van de Verkeersbesluiten vaarwegen Delfland 1 en 2, de zogenoemde motorvaartvergunningen. De verkeersbesluiten zijn gebaseerd op de Scheepvaartverkeerswet.
Alle watervergunningen op grond van de Waterwet of de Keur Delfland 2010 die niet onder de andere nummers vallen, vallen onder deze categorie. Het gaat bijvoorbeeld om watervergunningen voor het dempen of graven van water, het bouwen van kunstwerken of bouwwerken op of bij wateren of waterkeringen, of het aanleggen van kabels en leidingen naast, of onder wateren of waterkeringen waarvan de aanlegkosten minder bedragen dan