Verordening verstrekkingen maatschappelijke ondersteuning 2014

Artikel 1. Begripsbepalingen

In deze verordening wordt verstaan onder:

• 1.

  (Aan)melding: de mededeling (melding) aan het college dat er problemen zijn op grond waarvan iemand verzoekt een afspraak te maken voor een gesprek. Dit wordt ook zorgvraag genoemd.

• 2.

  Aanvraag: het verzoek om in aanmerking te komen voor één of meerdere voorzieningen om een resultaat te bereiken in het kader van deze verordening, dat schriftelijk, via een aanvraagformulier of op elektronische wijze is gedaan.

• 3.

  Algemeen gebruikelijk: Algemeen aanvaarde en geaccepteerde standaard. Gangbaar en sociaal aanvaard.

• 4.

  Algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening die niet speciaal bedoeld is voor mensen met een beperking en dus ook door anderen gebruikt wordt, gewoon in de winkel te koop is en niet – aanzienlijk – duurder is dan vergelijkbare producten.

• 5.

  Algemene voorziening: een voorliggende voorziening die weliswaar niet bestemd is voor, noch te gebruiken is door alle personen als bedoeld in artikel 4 lid 1 van de wet, maar die anderzijds door iedereen waarvoor de voorziening wel bedoeld is op eenvoudige wijze te verkrijgen of te gebruiken is, zonder een ingewikkelde aanvraagprocedure.

• 6.

  Arrangement: de mogelijkheden die belanghebbende nog heeft om oplossingen te bewerkstelligen door middel van eigen mogelijkheden, via mogelijkheden van het netwerk dan wel via algemene voorzieningen, algemeen gebruikelijke voorzieningen, collectieve voorzieningen of andere al dan niet wettelijk voorliggende voorzieningen.

• 7.

  Belanghebbende: een persoon die een zorgvraag indient of een aanvraag doet. Dit kan ook een mantelzorger of een vrijwilliger zijn.

• 8.

  Collectieve voorziening: een voorziening die individueel wordt verstrekt maar die door meerdere personen tegelijk wordt gebruikt, zoals het collectief vraagafhankelijk vervoer.

• 9.

  College: College van burgemeester en wethouders.

• 10.

  Compensatieplicht: de plicht van het College aan personen met een beperking, een chronisch psychisch of een psychosociaal probleem voorzieningen te bieden ter compensatie van hun beperkingen op het gebied van zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie teneinde hen in staat te stellen een huishouden te voeren, zich te verplaatsen in en om de woning, zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel en medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. Daarbij legt artikel 4 van de Wet het College de plicht op om een resultaat te bereiken dat als compensatie mag gelden en dat in het individuele geval maatwerk is.

• 11.

  Financiële tegemoetkoming: een geldbedrag, al dan niet forfaitair of gemaximeerd, bedoeld om een voorziening mee aan te schaffen voor het te bereiken resultaat.

• 12.

  Gebruikelijke zorg: de zorg die op het gebied van het voeren van het huishouden voor alle leden van een leefeenheid geldt om gezamenlijk voor het huishouden te zorgen.

• 13.

  Gemachtigde: een persoon die met machtiging namens belanghebbende een zorgvraag indient of een aanvraag doet.

• 14.

  Gesprek: het eerste contact na een zorgvraag waarin met degene die maatschappelijke ondersteuning zoekt zijn gehele situatie wordt geïnventariseerd ten aanzien van de beperkingen en de gevolgen daarvan, de ondersteuningsbehoefte, de te bereiken resultaten, de te kiezen oplossingen via eigen mogelijkheden, via mogelijkheden van het netwerk dan wel via algemene, algemeen gebruikelijke collectieve, (wettelijk) voorliggende en individuele voorzieningen. Het gesprek kan worden afgesloten met een verslag dat door de participanten (eventueel) wordt ondertekend. Het gesprek wordt veelal aangeduid als keukentafelgesprek.

• 15.

  Hoofdverblijf: De woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar belanghebbende zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft en in de gemeentelijke basisadministratie staat ingeschreven dan wel zal staan ingeschreven, dan wel het feitelijke voor permanente bewoning geschikte woonadres, indien het een persoon met een briefadres is.

• 16.

  Individuele voorziening: een voorziening die door het college ten behoeve van één persoon op basis van artikel 4 Wmo wordt verstrekt en waarop alle regels van de Wmo van toepassing zijn.

• 17.

  Leefeenheid: Alle personen die dezelfde woning bewonen, waarbij sprake is van eenzijdige en/of wederzijdse zorg.

• 18.

  Mantelzorg: langdurige ondersteuning die niet in het kader van een hulpverlenend beroep wordt geboden aan een hulpbehoevende, door personen uit diens directe omgeving waarbij het verlenen van de ondersteuning rechtstreeks voortvloeit uit de sociale relatie en de gebruikelijke zorg van huisgenoten voor elkaar overstijgt.

• 19.

  Mantelzorger: Een persoon die mantelzorg in de zin van artikel 1, lid 1 onder b van de wet biedt.

• 20.

  Meerkosten: kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening, voor zover dit deel van de kosten uitgaat boven voor die persoon als algemeen gebruikelijk te beschouwen kosten van een dergelijke voorziening.

• 21.

  Persoon met beperkingen: een persoon die ten gevolge van een beperking inclusief chronische psychische en psychosociale problemen, aantoonbare beperkingen ondervindt bij het voeren van activiteiten bij normale deelname aan het maatschappelijke verkeer, te weten:

  • Ø

    het voeren van een huishouden;

  • Ø

    het normale gebruik van de woning;

  • Ø

    het zich in en om de woning verplaatsen;

  • Ø

    het zich zodanig verplaatsen dat aansluiting wordt gevonden bij regionale, bovenregionale

  • Ø

    en landelijke vervoerssystemen;

  • Ø

    het ontmoeten van andere mensen en het aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier deel te nemen aan het lokale maatschappelijke leven van alledag.

• 22.

  Persoonsgebonden budget: een geldbedrag om te gebruiken voor het te bereiken resultaat, als alternatief voor een voorziening in natura.

• 23.

  Psychosociaal probleem: een situatie van verlies van zelfstandigheid en, met name, een gebrek aan deelname aan het maatschappelijk verkeer, veroorzaakt door problemen die iemand heeft in zijn relatie met anderen, in zijn sociale omgeving.

• 24.

  Respijtzorg: ris een vorm van ondersteuning waarbij de mantelzorg tijdelijk en volledig wordt overgenomen van de mantelzorger.

• 25.

  Voorliggende voorziening: een voorziening die normaal in de maatschappij aanwezig en beschikbaar is en bedoeld voor iedereen die daar behoefte aan heeft.

• 26.

  Voorziening in natura: een voorziening verstrekt in natura, om in te zetten om het resultaat te bereiken, in de vorm van een middel in leen of in eigendom of een dienst.

• 27.

  Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).

• 28.

  Wettelijk voorliggende voorziening: een voorziening op grond van een wettelijke bepaling anders dan ingevolge de wet waarmee het resultaat geheel of gedeeltelijk bereikt kan worden.

Artikel 2. De te bereiken resultaten

De op basis van artikel 4 lid 1 van de wet via compenserende maatregelen te bereiken resultaten zijn:

• a.

  een schoon en leefbaar huis;

• b.

  wonen in een geschikt huis;

• c.

  beschikken over goederen voor primaire levensbehoeften;

• d.

  beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding;

• e.

  het thuis kunnen zorgen voor kinderen die tot het gezin/leefeenheid behoren;

• f.

  zich verplaatsen in om en nabij de woning;

• g.

  zich lokaal verplaatsen (plaatselijk) per vervoermiddel;

• h.

  de mogelijkheid om contacten te hebben met medemensen en deel te nemen aan recreatieve, maatschappelijke of religieuze activiteiten.

Artikel 3. Scheiding zorgvraag en aanvraag

• 1.

  Aan een aanvraag voor een individuele voorziening als genoemd in artikel 1, lid 1 aanhef en onder g sub 6 van de wet gaat een zorgvraag (aanmelding voor een gesprek) vooraf indien:

  • a

    De aanvraag afkomstig is van een belanghebbende die nog niet eerder een aanvraag in het kader van de Wmo heeft gedaan;

  • b

    De aanvraag afkomstig is van een belanghebbende die al eerder een gesprek heeft gevoerd maar waarbij sprake is van gewijzigde omstandigheden of gewijzigde te bereiken resultaten;

  • c

    Belanghebbende of het college daarom verzoekt.

• 2.

  Indien belanghebbende aangeeft direct een aanvraag in te willen dienen vervalt het gestelde in het eerste lid. Hierdoor wordt het moment van het gesprek (keukentafelgesprek) verlegd.

• 3.

  Wanneer gedurende het gesprek blijkt dat voor de beoordeling van de zorgvraag nadere expertise noodzakelijk is, vindt er afstemming plaats met een van de partners.

• 4.

  Wanneer gedurende het gesprek blijkt dat voor de beoordeling van de zorgvraag nader onafhankelijk advies noodzakelijk is, vindt er een beoordeling plaats door een onafhankelijke derde.

Artikel 4. Aanmelding voor een gesprek (zorgvraag)

Een zorgvraag kan schriftelijk, digitaal, of mondeling (waaronder telefonisch) worden gedaan door of namens een persoon met een beperking, een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem die behoefte heeft aan compensatie ten behoeve van het bevorderen van zijn deelname aan het maatschappelijk verkeer en het zelfstandig functioneren.

Artikel 5. Het gesprek

• 1.

  Het doel van het gesprek is een goed beeld te verkrijgen van de aard van de ervaren belemmeringen in het maatschappelijk participeren en de (on)mogelijkheden van de belanghebbende om deze belemmeringen zelf, met behulp van zijn sociale omgeving of door gebruik te maken van algemene en voorliggende voorzieningen, op te lossen.

• 2.

  Het gesprek wordt gevoerd bij de belanghebbende thuis of bij het loket tenzij belanghebbende aangeeft het gesprek liever elders te voeren. Er wordt naar gestreefd om bij iedere zorgvraag de mantelzorger of een andere betrokken relatie te betrekken. De gemeente houdt rekening met de belangen van de mantelzorger en diens dreigende overbelasting.

• 3.

  De mogelijkheid bestaat om met de mantelzorger afzonderlijk een gesprek te hebben.

• 4.

  Als de belanghebbende een mantelzorger is, wordt met de mantelzorger en zo nodig met de verzorgde geïnventariseerd welke problemen er bestaan bij de uitvoering van de mantelzorg.

• 5.

  Er vindt geen gesprek plaats wanneer een belanghebbende zich meldt met een zorgvraag waarop reeds een besluit is genomen en er overduidelijk geen sprake is van gewijzigde omstandigheden.

Artikel 6. Het verslag

• 1.

  Het gesprek zal worden afgesloten met een verslag dat wordt voorgelegd aan belanghebbende. Opmerkingen van belanghebbende over dit verslag kunnen als bijlage aan het verslag worden toegevoegd. In ieder geval als gebruik wordt gemaakt van het gestelde in het derde lid zal het gespreksverslag worden ondertekend. Indien naar aanleiding van het gesprek zowel door de betrokkene als door de mantelzorger een aanvraag wordt ingediend, dient het verslag door beiden te zijn ondertekend.

• 2.

  Het verslag van het gesprek bevat in ieder geval:

  • a

    Een omschrijving van de beperking, het chronisch psychisch probleem en/of het psychosociaal probleem zoals ervaren door belanghebbende of diens omgeving;

  • b

    De mogelijkheden die belanghebbende heeft of kan ontwikkelen ondanks dit probleem;

  • c

    De belemmeringen die belanghebbende ondervindt vanwege dit probleem;

  • d

    De resultaten die belanghebbende wil bereiken op de in artikel 2 omschreven terreinen;

  • e

    Hetgeen belanghebbende inmiddels zelf heeft gedaan om bestaande problemen op te lossen;

  • f

    De mogelijkheden die belanghebbende nog heeft om oplossingen te bewerkstelligen door middel van eigen mogelijkheden, via mogelijkheden van het netwerk dan wel via algemene voorzieningen, algemeen gebruikelijke voorzieningen, collectieve voorzieningen of andere al dan niet wettelijk voorliggende voorzieningen;

  • g

    De individuele voorzieningen die uiteindelijk nodig zijn om de geformuleerde doelstellingen te bereiken.

De onder f en g genoemde oplossingen en mogelijkheden noemt men het arrangement.

3.Na het voeren van een gesprek kan een belanghebbende, gebruik makend van het ondertekende verslag van het gesprek dat in die situatie als aanvraagformulier dient, een aanvraag indienen voor een individuele voorziening als genoemd in artikel 1, lid 1 aanhef en onder g sub 6 van de wet.

Artikel 7. De aanvraag

• 1.

  De aanvraag van een individuele voorziening moet schriftelijk plaatsvinden.

• 2.

  Bij de aanvraag wordt, als er een gesprek is gevoerd, het ondertekende verslag van dit gesprek als aanvraagformulier beschouwd.

Artikel 8. Uitvoering compensatieplicht

• • 1.

    Met het oog op het bereiken van een of meerdere resultaten als genoemd in artikel 2, verstrekt het college individuele voorzieningen waarmee belanghebbende naar het oordeel van het college in aanvaardbare mate zelfredzaam is en in staat is tot maatschappelijke participatie.

  • 2.

    Het te bereiken resultaat, als bedoeld in lid 1, is maatwerk en houdt rekening met persoonskenmerken, behoeften en mogelijkheden van de aanvrager en diens sociale omgeving.

  • 3.

    Het college betrekt bij de beoordeling omtrent de noodzaak een voorziening te verstrekken:

• a

  De vastgestelde beperkingen in maatschappelijke participatie en zelfredzaamheid die

belanghebbende ondervindt op één of meerdere resultaatgebieden als genoemd in artikel 2;

bDe woon- en gezinssituatie van belanghebbende en de verdere sociale structuur om de

belanghebbende heen;

• c

  De feitelijke beschikbaarheid van mantelzorg en overige hulp;

• d

  De eigen mogelijkheden om de beperkingen te compenseren;

• e

  De beschikbaarheid van algemene en voorliggende voorzieningen waarmee het resultaat (deels) behaald kan worden;

• f

  De keuzes die belanghebbende maakt, waarbij verwacht mag worden dat hij keuzes maakt die passend en verantwoord zijn gelet op zijn individuele situatie.

Artikel 19. Mogelijke verstrekkingwijzen

• 1.

  De te treffen individuele voorzieningen kunnen als voorziening in natura, als persoonsgebonden budget en als financiële tegemoetkoming worden verstrekt.

• 2.

  Belanghebbende heeft de keuzevrijheid om in plaats van de voorziening in natura een persoonsgebonden budget te ontvangen, tenzij het een situatie betreft als beschreven in artikel 22.

Artikel 20. Verstrekking in natura

• 1.

  Een voorziening in natura wordt verstrekt in eigendom, in bruikleen of als persoonlijke dienstverlening, ter beoordeling aan het college.

• 2.

  Indien een voorziening in bruikleen wordt verstrekt wordt aan de belanghebbende de verplichting opgelegd akkoord te gaan met de voorwaarden waaronder de voorziening wordt verstrekt.

• 3.

  Bij het treffen van een voorziening in natura wordt in de beschikking vastgelegd:

  • a.

    welke de te treffen voorziening is;

  • b.

    hoe de voorziening in natura wordt verstrekt;

  • c.

    of er sprake is van een te betalen eigen bijdrage.

Artikel 21. Verstrekking persoonsgebonden budget

• 1.

  De hoogte van het persoonsgebonden budget wordt afgeleid van de tegenwaarde van de in de betreffende situatie te verstrekken voorziening in natura.

• 2.

  Het persoonsgebonden budget wordt, indien noodzakelijk, aangevuld met een vergoeding voor aanvullende kosten, zoals vastgelegd in het Bvmo.

• 3.

  De wijze van vaststelling en de hoogte van het persoonsgebonden budget worden vastgelegd in het Bvmo.

• 4.

  Bij het treffen van een voorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget wordt in de beschikking vastgelegd:

  • a

    Voor welk te bereiken resultaat het persoonsgebonden budget gebruikt moet worden, eventueel aangevuld met een program van eisen waaraan bij de besteding voldaan moet worden;

  • b

    Wat de omvang van het persoonsgebonden budget is en hoe deze omvang tot stand is gekomen;

  • c

    De voorwaarden voor uitbetaling van het persoonsgebonden budget en de wijze van uitbetaling van het persoonsgebonden budget;

  • d

    Wat de duur is van de verstrekking waarvoor het persoonsgebonden budget bedoeld is; en

  • e

    Welke regels gelden ten aanzien van verantwoording van het persoonsgebonden budget.

• 5.

  Als er sprake is van een te betalen eigen bijdrage wordt dit in de beschikking opgenomen.

Artikel 22. Gronden voor weigering van een persoonsgebonden budget

Belanghebbende heeft niet de mogelijkheid om te kiezen voor een persoonsgebonden budget als er overwegende bezwaren zijn als bedoeld in artikel 6 van de wet. Daarvan is in ieder geval sprake als zich een van de volgende situaties voordoet:

• a.

  Er zijn gegronde redenen om aan te nemen dat de voorziening niet voor de gehele afschrijvingstermijn van de voorziening gebruikt zal worden of voor de hele periode een compenserende oplossing is. In het geval dat dit ertoe leidt dat de kosten van het verstrekken van een PGB aanmerkelijk hoger zijn dan van een voorziening in bruikleen (in natura);

• b.

  Belanghebbende heeft zich eerder niet gehouden aan, bij eerdere verstrekking van een persoonsgebonden budget, opgelegde verplichtingen;

• c.

  Belanghebbende zit in een financieel hulpverleningstraject of zou daarvoor in aanmerking kunnen komen;

• d.

  Er zijn gegronde redenen om aan te nemen dat belanghebbende zelf niet in staat is tot een verantwoord beheer en een verantwoorde besteding en er is geen adequate ondersteuning beschikbaar van een organisatie, de echtgenoot, wettelijke vertegenwoordiger, bewindvoerder of mentor.

Artikel 23. Verplichtingen bij verstrekking van het persoonsgebonden budget

Bij de verstrekking van een persoonsgebonden budget wordt belanghebbende de volgende verplichtingen opgelegd:

• a.

  Hij gebruikt het persoonsgebonden budget uitsluitend voor het bereiken van het in de beschikking vastgelegde resultaat;

• b.

  Het resultaat dat met de ingekochte dienstverlening of voorziening wordt bereikt voldoet aan hetgeen dat daarover in het bij de beschikking gevoegde programma van eisen is gesteld;

• c.

  De voorziening of dienstverlening die met het persoonsgebonden budget wordt aangeschaft is kwalitatief verantwoord;

• d.

  De voorziening of dienst die met het persoonsgebonden budget wordt aangeschaft heeft tenminste dezelfde gebruiksduur als een voorziening in natura.

In artikel 4 van het Bvmo zijn hier nadere regels over gesteld.

Artikel 24. Verantwoording besteding persoonsgebonden budget door belanghebbende

• 1.Bij een eenmalig aan te schaffen voorziening dient belanghebbende de besteding van het persoonsgebonden budget binnen 2 maanden na dagtekening van de beschikking te verantwoorden door middel van het overleggen van een factuur en een bewijs van betaling. Een uitzondering hierop is de woningaanpassing. In artikel 24 van het Bvmo zijn hier nadere regels over gesteld.

• 2.

  Voor de verantwoording van het persoonsgebonden budget voor dienstverlening dient de belanghebbende een deugdelijke administratie bij te houden, waarin tenminste de volgende bewijsstukken zijn opgenomen:

• a.

  Een arbeidsovereenkomst of een dienstverleningsovereenkomst waarin de aard en de omvang van de dienstverlening wordt beschreven;

• b.

  Betaalbewijzen waaruit de besteding van het persoonsgebonden budget blijkt.

• 3.

  Het college verricht steekproefsgewijs onderzoek naar de besteding van het persoonsgebonden budget zoals bedoeld in lid 2.

• 4.

  Belanghebbende is verplicht om de gevraagde bewijsstukken als genoemd in lid 2, per omgaande aan het college te verstrekken, nadat hierom is verzocht.

• 5.

  Indien de verantwoording niet voldoende is of niet tijdig wordt ingeleverd, kan het college het recht op het persoonsgebonden budget geheel of gedeeltelijk intrekken.

Artikel 25. Verstrekking financiële tegemoetkoming

• 1.

  Bij het treffen van een voorziening in de vorm van een financiële tegemoetkoming wordt in de beschikking vastgelegd:

  • a.

    Voor welk te bereiken resultaat de financiële tegemoetkoming bestemd is;

  • b.

    Wat de duur van de verstrekking is.

• 2.

  Als er sprake is van een te betalen eigen aandeel of eigen bijdrage wordt dit in de beschikking opgenomen.

Artikel 26. Eigen bijdragen

• 1.

  Bij het verstrekken van een individuele voorziening is een eigen bijdrage verschuldigd ten aanzien van de volgende resultaten:

  • a.

    een schoon en leefbaar huis;

  • b.

    beschikken over goederen voor primaire levensbehoeften;

  • c.

    beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding;

  • d.

    het thuis kunnen zorgen voor kinderen die tot het gezin behoren;

  • e.

    wonen in een geschikt huis;

  • f.

    zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel;

  • g.

    de mogelijkheid om contacten te hebben met medemensen en deel te nemen aan recreatieve, maatschappelijke of religieuze activiteiten.

• 2.

  Het college legt in het Bvmo de hoogte en de duur van de te vragen eigen bijdrage vast.

Artikel 27. Eigen aandeel

• 1.

  Bij het verstrekken van een individuele voorziening is een eigen aandeel verschuldigd ten aanzien van de volgende resultaten:

  • a.

    zich lokaal verplaatsen per collectief vraagafhankelijk vervoer (deeltaxi)

  • b.

    de mogelijkheid om per collectief vraagafhankelijk vervoer (deeltaxi) contacten te hebben met medemensen en deel te nemen aan recreatieve, maatschappelijke of religieuze activiteiten.

• 2.

  Het college legt in het Bvmo de hoogte van het te vragen eigen aandeel vast.

Artikel 33. Hardheidsclausule

Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de belanghebbende afwijken van de bepalingen van deze verordening indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

Artikel 34. Beslissingen college in gevallen waarin de Verordening niet voorziet

In gevallen, de uitvoering van de Wet betreffende, waarin deze Verordening niet voorziet, beslist het college.

Artikel 35. Indexering

Het college kan jaarlijks per 1 april de in het kader van deze verordening en het op deze verordening berustende gemeentelijk besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Son en Breugel geldende bedragen verhogen of verlagen aan de hand van de prijsindex voor de gezinsconsumptie, zoals bepaald in artikel 4.5 lid 1 van het (landelijke) Besluit maatschappelijke ondersteuning (Stb. 2006, 450).

Artikel 36. Evaluatie

Het door het gemeentebestuur gevoerde beleid wordt jaarlijks geëvalueerd. Onderdeel van deze evaluatie is het klanttevredenheidonderzoek. Indien de evaluatie daartoe aanleiding geeft wordt het beleid aangepast. Het college zendt hiertoe uiterlijk 2 jaar na de inwerkingtreding van de verordening aan de gemeenteraad een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van de verordening in de praktijk.

Artikel 37. Inwerkingtreding en overgangsbepaling

• 1.

  Deze verordening treedt in werking met ingang van 1 januari 2014.

• 2.

  Op aanvragen die zijn ingediend vóór 1 januari 2014 zijn de bepalingen van de Verordening individuele voorzieningen gemeente Son en Breugel 2013 van toepassing.

Artikel 38. Intrekking oude regeling

De Verordening individuele voorzieningen gemeente Son en Breugel 2013 wordt ingetrokken met ingang van 1 januari 2014.

Artikel 39. Citeertitel

Deze verordening wordt aangehaald als “Verordening verstrekkingen maatschappelijke ondersteuning gemeente Son en Breugel 2014”.

Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad van de gemeente Son en Breugel d.d. 19 december 2013.

De raad voornoemd,

de griffier, de voorzitter,

mr. F. den Hengst drs. J.F.M. Gaillard