| Organisatie | Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard |
|---|---|
| Organisatietype | Waterschap |
| Officiële naam regeling | Beleidsnota Ecologisch maaien en schouwen : de ecokleurenkoers |
| Citeertitel | Beleidsnota Ecologisch maaien en schouwen : de ecokleurenkoers |
| Vastgesteld door | dagelijks bestuur |
| Onderwerp | milieu |
| Eigen onderwerp | milieu – water |
| Externe bijlagen | figuur3tm6voorbeeldenblauw-geelengroenewatergangen.pdf (132 Kb) figuur6en7voorbeeldgroeneenblauweoverigewatergang.pdf (67 Kb) bijlage1bijdeecokleurenkoers.pdf (97 Kb) bijlage2bijdeecokleurenkoers.pdf (168 Kb) bijlage3voorbeeldtoepassingonderhoudsrichtlijnenrdam.pdf (16 Kb) bijlage4voorbeeldkaartecokleurenkoersoverigewatergangen.pdf (137 Kb) |
Datum ondertekening inwerkingtredingsbesluit: 30-6-2009
Bron bekendmaking inwerkingtredingsbesluit: IJssel- en Lekstreek, week 29 van 2009 - alle edities van de h-a-h-bladen
Onbekend.
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-08-2009 | nieuwe regeling | 30-06-2009 IJssel- en Lekstreek, week 29 van 2009 - alle edities van de h-a-h-bladen | - |
Beleidsnota Ecologisch maaien en schouwen: de ecokleurenkoers
Door de eeuwen heen is het hoogheemraadschap altijd belast geweest met het beheren van het oppervlaktewater, opdat mensen en land gespaard bleven van overstromingen. Voor de uitvoering van deze taak is regelmatig onderhoud van de watergangen nodig zodat een adequate aan- en afvoer van overtollig (regen-)water mogelijk is. Het hoogheemraadschap beschikt daartoe over een wettelijk vastgelegde keur, waarin een onderhoudsplicht is opgenomen. Onderhoudsplichtigen zijn verplicht om voor de schouw het benodigde onderhoud aan de watergang uit te voeren. Het hoogheemraadschap is zelf onderhoudsplichtige voor de hoofdwatergangen.
Tegenwoordig heeft het hoogheemraadschap naast de kwantiteitstaak ook een kwaliteitstaak. Ter verbetering van de waterkwaliteit is het vanuit de keur mogelijk om aangepast onderhoud toe te passen dat meer gericht is op de ecologie van de watergang. Door in watergangen met voldoende breedte water- en oeverplanten te sparen, wordt een bijdrage geleverd aan de verbetering van de waterkwaliteit. Op deze wijze ontstaan er in de watergangen vlucht- en overwinteringplaatsen voor de aanwezige dieren en de achtergebleven planten zorgen in het volgende voorjaar voor een goede begroeiing van de watergang.
In 2002 is de operationele aanpak beschreven van het dagelijks onderhoud van hoofdwatergangen in Schieland rekening houdend met het kwantiteits- en kwaliteitsbeheer van het oppervlaktewater. Het uitgangspunt voor dit onderhoud is dat in het beheersgebied een deel van de watergangen ruimere dimensies heeft dan voor de afvoer noodzakelijk is. In deze watergangen kan meer begroeiing worden toegestaan. De watergangen zijn opgedeeld in 3 categorieën, gebaseerd op de mate van ruimte die beschikbaar is. Per categorie zijn de maximale hoeveelheid planten en het bijbehorend onderhoud geformuleerd. Elke categorie watergang heeft zijn eigen kleur. De onderhoudswerkwijze wordt daarom de ecokleurenkoers genoemd.
In 2005 zijn het hoogheemraadschap van Schieland en het hoogheemraadschap van de Krimpenerwaard gefuseerd tot het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard (HHSK). Bij de organisaties werd verschillend omgegaan met (ecologisch) maaibeheer. Het was dus noodzakelijk om voor het nieuwe hoogheemraadschap uniform beleid op te stellen. Naast de vraag naar uniform beleid voor het hele beheersgebied was er ook vraag naar uniform beleid voor alle watergangen. De notitie ‘Ecologisch maaibeheer Schieland’ had namelijk enkel betrekking op de hoofdwatergangen en niet op overige watergangen. Bij de overige watergangen controleert HHSK het onderhoud tijdens de jaarlijkse schouw. Het is dus ook nodig het onderhoud en de schouw op elkaar af te stemmen.
In deze beleidsnota staat de uitwerking van de ecokleurenkoers voor alle watergangen in het beheergebied van het HHSK. Het geeft (1) richtlijnen voor het eigen onderhoud in hoofdwatergangen, (2) speelruimte voor ecologisch onderhoud van derden in overige watergangen én (3) omschrijft de criteria waaraan watergangen moeten voldoen tijdens de schouw.
Het doel van de ecokleurenkoers is een helder en eenduidig beleid voor het gewoon onderhoud van wateren in het werkgebied van HHSK en de controle daarvan tijdens de jaarlijkse schouw. Dit beleid dient bij te dragen aan de realisatie van de doelen van HHSK voor het watersysteem, maar ook rekening te houden met de financiële gevolgen en de praktische uitvoerbaarheid voor zowel het onderhoud als de schouw.
Voor het in stand houden van de watergangen en het garanderen van voldoende transportcapaciteit is het noodzakelijk regelmatig de water- en oeverplanten te maaien. Vaker maaien dan nodig voor voldoende transportcapaciteit betekent onnodige kosten maken. Voor de ecologische kwaliteit is het belangrijk de planten niet te vaak te maaien, omdat de planten zich dan niet kunnen ontwikkelen en de dieren verstoord worden. Te weinig maaien kan echter ook nadelig zijn voor de ecologische kwaliteit, omdat watergangen dan dichtgroeien en de waterplanten en dieren verdwijnen (zie ook bijlage 1). Optimaal onderhoud is dus gewenst zowel met oog op de kosten, de waterbeheersing en de ecologie.
Welk onderhoud optimaal is hangt vooral af van de functie (hoofd- of overige watergang) en de dimensies van de watergang. De ecokleurenkoers geeft de gebiedsbrede randvoorwaarden voor het onderhoud van watergangen. Het geeft (1) richtlijnen voor het eigen onderhoud in hoofdwatergangen, (2) speelruimte voor ecologisch onderhoud van derden in overige watergangen én (3) omschrijft de criteria waaraan watergangen moeten voldoen tijdens de schouw. De ecokleurenkoers geeft dan ook mede vorm aan de implementatie van de Flora- en Faunawet. Het maakt immers duidelijk in welke watergangen regelmatig onderhoud nodig is voor de waterbeheersing én in welke watergangen het onderhoud extensiever kan ten behoeve van de ecologie.
Het optimale onderhoud in een specifieke watergang hangt ook af van lokale factoren zoals het grondgebruik, de grondsoort, de vorm van de oever, de aanwezige vegetatie en dergelijke. De exacte invulling van het onderhoud in elke watergang is daarom maatwerk. De ecokleurenkoers geeft alleen een aantal randvoorwaarden voor dit maatwerk. De concretisering van dit maatwerk zal in onderhoudsplannen gemaakt moeten worden.
Met het vaststellen van de nieuwe keur van HHSK op 20 februari 2008 zijn er meer mogelijkheden ontstaan voor het toepassen van ecologisch maaibeheer in het beheersgebied. Het onderhoud aan wateren staat in de keur in de artikelen 14 t/m 17 beschreven. In artikel 15 staat onder punt b:
‘De onderhoudsplichtigen tot gewoon onderhoud van wateren dragen te dien aanzien zorg voorhet vóór de door het bestuur vooraf aangekondigde schouwdata schonen door het maaien en verwijderen van begroeiingen, anders dan die dienen tot verdediging van de taluds, tenzij naar het oordeel van het bestuur deze begroeiingen de af- en/of aanvoer en/of de berging van water niet hinderen.’
Met het vaststellen van de ecokleurenkoers wordt de invulling van dit onderdeel van de keur geconcretiseerd: er wordt aangegeven op welke locaties en in welke mate de begroeiing kan blijven staan.
De ecokleurenkoers uitwerking verschilt tussen hoofdwatergangen en overige watergangen. Primaire reden hiervoor is dat hoofdwatergangen veel belangrijker zijn voor de wateraan- en afvoer dan de overige watergangen. Daarnaast is van belang dat HHSK het onderhoud van hoofdwatergangen veelal zelf uitvoert, terwijl HHSK bij overige watergangen meestal alleen jaarlijks controleert op (minimaal) uitgevoerd onderhoud. De invulling van de ecokleurenkoers voor hoofdwatergangen is dan ook mede gericht op een doorvertaling naar het eigen onderhoud. Bij de overige watergangen is de invulling van de ecokleurenkoers vooral gericht op de randvoorwaarden bij de schouw. Beïnvloeden van het daadwerkelijke onderhoud in overige watergangen zal daarnaast gebeuren via voorlichting. In deze notitie vallen de weg-, spoor- en dijksloten onder de overige watergangen.
De ecokleurenkoers geldt met oog op de eenduidigheid in principe voor alle watergangen in het gebied van HHSK. Soms kan het echter wenselijk en nodig zijn af te wijken van de algemene richtlijnen. De uitgangspunten voor het toestaan van maatwerkafspraken worden in een aparte paragraaf beschreven.
Binnen de ecokleurenkoers zijn drie categorieën voor het onderhoud in hoofdwatergangen gedefinieerd op basis van de beschikbare ruimte binnen het profiel. Elke categorie heeft een eigen kleurcode en criteria (tabel 1):
Tabel 1. Uitwerking ecokleuren voor hoofdwatergangen
Per categorie zijn richtwaarden gegeven voor de toestand van de vegetatie tijdens het groeiseizoen. Op basis van deze toestand is een inschatting gemaakt van het noodzakelijke onderhoud, d.w.z. van het tijdstip en de frequentie. Als in de praktijk blijkt dat – ondanks het onderhoud – er meer water- en oeverplanten in de watergang gaan groeien, dan moet het onderhoud worden uitgebreid. Als er in de praktijk veel minder water- en oeverplanten blijken te groeien, dan kan het onderhoud dus beperkt worden. Als voorbeeld is in bijlage 2 de kaart voor 2009 te zien. In bijlage 3 staat de werkwijze geïllustreerd zoals hij wordt toegepast in Rotterdam.
Bijstellingen binnen een jaar kunnen door de bedrijfsvoerder worden gekozen. Structurele bijstellingen, d.w.z. bijstellingen in de ecokleur, worden in overleg met de beleidsafdeling vastgesteld. Omdat de ecokleur dus niet vastligt, wordt de kaart met de ecokleurenkoers jaarlijks vastgesteld. Ter indicatie: anno 2009 zijn binnen Schieland alle ecokleuren in ongeveer gelijke mate aanwezig, terwijl in de Krimpenerwaard nagenoeg alle hoofdwatergangen een groene kleur hebben.
Om het mogelijk te maken dat ook de jaarlijkse schouw op gewoon onderhoud kan worden uitgevoerd op basis van de ecokleurenkoers, is per eindbeeld beschreven waaraan een watergang tijdens de schouw moet voldoen.
In bijlage “figuur 3 tm 6” worden voorbeelden gegeven van resp. een blauwe, een gele, een groene en een eenzijdig onderhouden oever.
Voor overige watergangen is het optimale onderhoud meestal 1x per jaar maaien in het najaar. Bij voldoende grote watergangen is het gewenst bij deze onderhoudsbeurt de watergang niet volledig leeg te maaien. Op basis van eerder praktijkonderzoek in o.a. de Krimpenerwaard (Bureau Waardenburg, 2001) is ‘voldoende groot’ vertaald naar watergangen breder dan 6 meter. Voor de overige watergangen zijn daarom 2 ecokleuren gedefinieerd:
Voor de categorieën zijn de verwachte vegetatiesamenstelling in het groeiseizoen omschreven en de richtlijnen voor het uitvoeren van het onderhoud omschreven, zodat de watergang bij de schouw voldoet aan de eisen (tabel 2). Daarnaast blijft gelden dat elke watergang het oorspronkelijk profiel moet behouden. Dit wordt gecontroleerd tijdens de schouw op buitengewoon onderhoud. Op basis van informatie beschikbaar in de “grote basiskaart Nederland” (GBKN) is de ligging van deze blauwe en groene watergangen bepaald. Ca. 18% van alle overige watergangen is daarmee als groen bestempeld. Op basis van aanpassingen in het watersysteem of (betere) veldinformatie kan de ecokleur van een watergang worden aangepast. Voor gebruik bij de schouw is het daarom nodig de ecokleurenkaart jaarlijks bestuurlijk vast te stellen. In bijlage 4 staat een voorbeeldkaart.
Tabel 2. Uitwerking van de ecokleuren voor overige watergangen
In bijlage “figuur 6 en 7” staan voorbeelden van resp. een groene en een blauwe overige watergang.
De ecokleurenkoers is een generieke uitwerking voor de onderhoudswerkwijze en schouw eisen aan watergangen. Hierbij is uitgegaan van een gangbare situatie, waar een netwerk van watergangen zorgt voor de aan- en afvoer van het water. Ook is uitgegaan van generieke belangen van peilbeheersing en risico’s op wateroverlast. In sommige delen van het beheersgebied zijn deze generieke omstandigheden niet van toepassing en kan er af worden geweken van voorgenoemde beleidskaders. Het gaat daarbij om gebieden met een specifieke gebruiksfunctie en waarbij de waterstructuur zodanig is dat andere functies geen last hebben van het onderhoud ter plaatse. Voorbeelden zijn de snoekenpaaiplaats bij de Bergse Plassen, een waterspeelplaats voor kinderen en bepaalde natuurgebieden. Wanneer een onderhoudsplichtige ander onderhoud toe wilt passen dan in paragraaf 3.3 is omschreven, kan hiervoor een vergunning worden aangevraagd. In de vergunning worden de eisen waaraan het onderhoud minimaal dient te voldoen omschreven. Deze maatwerk-afspraken hebben de ecokleur oranje.
De ecokleurenkoers is zodanig vormgegeven dat de waterbeheersing voldoende gegarandeerd is. Eventuele onbedoelde effecten worden bewaakt via monitoring en kunnen gecorrigeerd worden via bijstelling van het beleid (zie 5.3).
Het effect op de ecologie zal sterk afhangen van factoren als de voedselrijkdom van het water en van de belasting met zuurstofbindende stoffen (bijvoorbeeld door bladval). In voedselrijk water zullen algen en/of kroos domineren. Aanpassen van de wijze van maaien heeft dan weinig effect op de ecologie. Bij veel bladval groeien er vaak helemaal geen planten in het water. De wijze van maaien heeft dan ook geen effect op de ecologie. In al deze gevallen bestaat het onderhoud vaak sowieso niet uit maaien maar uit krozen en/of bladvissen. Als het water niet te voedselrijk is en niet teveel belast met zuurstofbindende stoffen, wordt verwacht dat de ecokleurenkoers wel een duidelijk effect heeft op de ecologie.
Het onderhoud in blauwe watergangen is dusdanig intensief dat oeverplanten en drijfbladplanten weinig zullen voorkomen. Deze planten vermeerderen zich vooral via wortels en nemen toe vanuit de aanwezige planten. In blauwe watergangen zullen vooral ondergedoken waterplanten groeien, omdat deze makkelijk vanuit zaad en achtergebleven stukjes plant uitgroeien. Door het open houden van het water zullen met name grotere vissen in deze watergangen voorkomen. Door het intensieve onderhoud zal de macrofauna weinig gevarieerd zijn.
In gele en groene watergangen hebben en oever- en drijfbladplanten meer ontwikkelings mogelijkheden. De oevervegetatie kan zich daarbij zover ontwikkelen dat aanleg van een natuurvriendelijke oever niet nodig is. In de watergang kan een gevarieerde vegetatie ontstaan, waardoor ook veel kleine waterdieren (macrofauna, kleine vissoorten, jonge vissen) kunnen voorkomen.
De ecokleurenkoers kan tot gevolg hebben dat ongewenste plant- en diersoorten toenemen. Aandachtssoorten daarbij in het beheersgebied van HHSK zijn de grote waternavel en de muskusrat. Jaarlijks zal daarom door HHSK in overleg met de Dienst Muskusrattenbestrijding beoordeeld worden welke ontwikkelingen er zijn, waardoor deze worden veroorzaakt en wat voor consequenties dit moet hebben voor ons beleid. Zie verder 5.3.
De beleidsnota is tot stand gekomen in samenwerking met de afdeling V&H en de beheersafdelingen. Deze verwerken de nieuwe werkwijze binnen hun activiteiten. Nadere invulling van het uit te voeren onderhoud zal gebeuren door het maken van onderhoudsplannen. Bijstelling van de ecokleuren voor de hoofdwatergangen gebeurt jaarlijks op basis van de ervaringen van de bedrijfsvoerders en in overleg met de beleidsafdeling. Waar mogelijk wordt het noodzakelijke onderhoud ook onderbouwd op basis van waterkwantiteitsmodellen. Jaarlijks wordt de ecokleurenkoerskaart vastgesteld in D&H.
5.2 Uitdragen binnen het gebied
De mogelijkheden voor aangepast onderhoud worden aan de ingelanden kenbaar gemaakt via de website, via Waterwerken, een informatiebrochure en voorlichtingsbijeenkomsten. Voor verzoeken voor het wijzigen van de ecokleur is een aanvraagformulier beschikbaar. Wijzigingen voor overige wateren zijn echter alleen mogelijk als de watergang in de praktijk een andere breedte heeft dan is aangenomen op basis van de GBKN informatie (zie3.3). De wijzigingen worden jaarlijks vastgesteld door D&H.
De ecokleurenkoers beoogt een verbetering van de ecologische kwaliteit te realiseren, terwijl de waterbeheersing voldoende gewaarborgd blijft. Het waterkwaliteits- en waterkwantiteitsmeetnet zullen worden gebruikt om de effecten op beide te bewaken en te evalueren. Beide meetnetten zijn echter alleen bedoeld voor bewaking en evaluatie van algemene ontwikkelingen en over langere tijd. Voor de korte termijn en specifiek voor de ecokleurenkoers zijn daarom onderstaande zaken extra nodig.
De voorgestelde veranderingen in de hoofdwatergangen zijn beperkt. In Schieland is al langere tijd ervaring met de ecokleurenkoers en zijn van de aanpassingen slechts geringe effecten te verwachten. Er is alleen behoefte om het onderhoud meer locatie specifiek te optimaliseren. Dit zal de komende jaren worden gedaan in gezamenlijk overleg tussen de beleids- en beheersafdeling. In de Krimpenerwaard zal in sommige hoofdwatergangen het onderhoud geïntensiveerd worden t.o.v. voorgaande jaren. De bedrijfsvoerders zullen de eerste jaren daarom nadrukkelijk letten op nut en noodzaak.
Bij de overige watergangen zijn veranderingen alleen te verwachten bij de groene watergangen. Hierbij is het allereerst van belang een beeld te krijgen in hoeverre de ingelanden hun onderhoud gaan aanpassen (extensiveren) in deze watergangen. Een indruk hiervan kan worden verkregen via de reguliere werkcontacten, de voorlichtingsbijeenkomsten en bij de schouw. Dit is vooral de eerste paar jaar van belang. Bij de schouw op groot onderhoud kan worden bewaakt of het oorspronkelijk profiel van de watergang instant blijft. Elk jaar wordt daarvoor 1/10e deel van het gebied beoordeeld. De daadwerkelijke effecten op het watersysteem moeten blijken via het waterkwaliteits- en waterkwantiteitsmeetnet. Er komt dus zowel jaarlijks als in de loop van de jaren informatie beschikbaar om de ecokleurenkoers te evalueren. Indien nodig is bijstelling van het beleid dus mogelijk.