| Organisatie | Waterschap Noorderzijlvest |
|---|---|
| Organisatietype | Waterschap |
| Officiële naam regeling | Regeling schadevergoeding waterbergingsgebieden waterschap Noorderzijlvest 2004 |
| Citeertitel | Regeling schadevergoeding waterbergingsgebieden waterschap Noorderzijlvest 2004 |
| Vastgesteld door | algemeen bestuur |
| Onderwerp | bestuur en recht |
| Eigen onderwerp | recht – bezwaar en klachten |
De regeling, de toelichting en de artikelsgewijze toelichting zijn als bijlage toegevoegd.
Datum ondertekening inwerkingtredingsbesluit:
Bron bekendmaking inwerkingtredingsbesluit: Onbekend.
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 21-02-2004 | 17-10-2012 | nieuwe regeling | 18-02-2004 Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant, 2004-09-30 | Onbekend. |
In het bestuursrecht geldt de plicht om, voorafgaand aan het nemen van een besluit, de betrokken belangen zorgvuldig af te wegen. Art. 3:4, lid 2, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) vormt de wettelijke grondslag voor het beginsel, dat, ondanks een rechtmatige belangenafweging, een vergoeding behoort te worden aangeboden indien en voorzover een burger onevenredig zwaar wordt getroffen in vergelijking met andere burgers die in een vergelijkbare positie verkeren. Dit beginsel is ontleend aan het Franse recht en staat daar bekend als het beginsel van "'egalité devant les charges publiques"; de gedachte dat iedereen ongeveer in gelijke mate de openbare lasten moet dragen.
Deze regeling is gebaseerd op het vorengenoemde rechtsbeginsel dat schade, ontstaan uit de rechtmatige uitoefening van een aan het publiekrecht ontleende bevoegdheid, niet mag leiden tot een onevenredig nadeel voor één of meer individuen. Het gecontroleerd inunderen van daarvoor aangewezen waterbergingsgebieden, mag dan ook niet tot gevolg hebben dat, in het belang van de bescherming van bebouwing, landbouwgrond en natuurterreinen een onevenredige last komt te liggen bij de eigenaren/gebruikers in de waterbergingsgebieden. Verreweg de meeste nadeelcompensatieregelingen hanteren het uitgangspunt dat een ieder in beginsel zijn eigen schade draagt. Zij voorzien dan ook hooguit in een tegemoetkoming in de schade.
Het gedeelte dat behoort tot het normaal maatschappelijk risico van de gedupeerde komt daarbij niet voor vergoeding in aanmerking. Gecontroleerde inundatie, zoals bedoeld in deze regeling, is echter dermate ingrijpend dat deze niet valt aan te merken als zijnde een uitvloeisel van een normaal maatschappelijk risico. De schade als direct gevolg van rechtmatige, gecontroleerde inundatie komt dan ook voor een volledige vergoeding van honderd procent in aanmerking.
In plaats van ongecontroleerde overstroming van gebieden worden watersystemen nu zodanig ingericht dat de waterbergingsgebieden gecontroleerd kunnen inunderen. Door inundatie van de aangewezen gebieden wordt de schade geconcentreerd en beheersbaar gemaakt. De waterbergingsgebieden worden zo ingericht dat het water zo weinig mogelijk schade aanricht. De waterbergingsgebieden worden zodanig gedimensioneerd dat deze de ruimte bieden te voldoen aan een nog nader vast te stellen overstromingsnorm voor het boezemsysteem, van de kaden en een veiligheidsnorm voor stedelijk gebied. Het aanwijzen, inrichten en vervolgens inunderen van waterbergingsgebieden moet worden aangemerkt als rechtmatig overheidshandelen. Door
een waterbergingsgebied met relatief lage waarden (en dus weinig schade) gecontroleerd te inunderen kan een ongecontroleerde overstroming in een gebied met relatief meer waarde (en dus hogere schade) elders worden voorkomen. Behalve dat op deze manier in grote gebieden overlast kan worden voorkomen kan hiermee ook de veiligheid (binnen een regionaal watersysteem) in het totaal beter worden gewaarborgd.
In de rechtspraak wordt vooropgesteld dat er geen algemene rechtsregel is aan te wijzen op grond waarvan de overheid steeds gehouden is tot vergoeding van alle nadelen die zijn veroorzaakt door rechtmatig handelen.
Volledig vergoed wordt de schade die uitstijgt boven hetgeen de benadeelde normaliter had behoren te dulden ("schade die redelijkerwijs niet of niet geheel ten laste van de benadeelde behoort te blijven"). 1
De formule dat voor vergoeding alleen in aanmerking komt de schade welke "redelijkerwijs niet of niet geheel ten laste van de benadeelde behoort te blijven", zegt overigens niets over het al dan niet kunnen krijgen van een volledige schadevergoeding. De regel zegt iets over deaansprakelijkheid. Indien er sprake is van aansprakelijkheid voor de gestelde schade, dan moet deze volledig worden vergoed.
Of sprake is van schade welke redelijkerwijze niet ten laste van de benadeelde behoort te blijven hangt af van een aantal criteria. Het belangrijkste criterium hierbij is het normaal maatschappelijk risico c.q. het normaal bedrijfsrisico. Gecontroleerde inundatie van een aangewezen waterbergingsgebied is dermate ingrijpend dat deze niet kan worden aangemerkt
als zijnde een uitvloeisel van een normaal maatschappelijk risico. Dat betekent dat degene die schade lijdt alle schade krijgt vergoed, tenzij de schade is ontstaan door eigen schuld, het welbewust nemen van risico's of het niet nemen van schadebeperkende maatregelen.
Bestuurlijk overleg waterschappen en provincies Noord- en Oost-Nederland
Landelijk is op dit moment geen regeling voor de vergoeding van schade bij waterberging voorhanden. Bij het opstellen van deze regeling is gebruikgemaakt van bestaande nadeelcompensatieregelingen, zoals de regeling nadeelcompensatie en planschadevergoeding aanleg Noord-Zuid metrolijn. De voorliggende regeling is op 25 oktober 2002 in ontwerp vastgesteld door de dijkgraven en voorzitters van de Friese kwantiteitswaterschappen en Wetterskip Fryslân allen vertegenwoordigd door wetterskip de Waadkant, de waterschappen Groot-Salland, Regge en Dinkel, Reest en Wieden, Velt en Vecht, Hunze en Aa's en Noorderzijlvest en de portefeuillehouders water van de provincies Overijssel, Fryslân Groningen en Drenthe.
Bij de toepassing van de regeling staat de omgekeerde bewijslast voorop. Dit betekent dat de verzoeker het voordeel van de twijfel wordt gegund. Dat betekent dat de gehele schade geacht wordt te zijn veroorzaakt door de inundatie, tenzij de adviescommissie het tegendeel kan bewijzen. In de toelichting op artikel 2 wordt hier nader op ingegaan.
Schadevergoeding waterbergingsgebieden
Artikel 1 Begripsomschrijvingen
In deze regeling wordt verstaan onder:
gecontroleerde inundatie: het inlaten van water in een waterbergingsgebied door handelend optreden van een binnen dat gebied bevoegd gezag in geval van wateroverlast of extreme wateroverlast al dan niet in de vorm van - dan wel ter uitvoering van - een door het bestuur of van een ander, hoger of coördinerend gezag genomen besluit of gegeven bevel;
de teeltplanschade waaronder wordt verstaan het financieel verlies dat is geleden door een mindere opbrengst dan redelijkerwijs mocht worden verwacht gedurende een in redelijkheid vast te stellen schadeperiode als gevolg van verlies of beschadiging van gewassen, waardoor een vermindering in kwantiteit of kwaliteit is ontstaan of als gevolg van het niet of niet tijdig kunnen uitvoeren van de voorgenomen teelt van gewassen;
de bedrijfsschade, waaronder wordt verstaan het financieel verlies dat is geleden door een mindere opbrengst dan redelijkerwijs mocht worden verwacht gedurende een in redelijkheid vast te stellen schadeperiode als gevolg van verlies of fysieke beschadiging van dieren, waardoor een vermindering in kwantiteit of kwaliteit is ontstaan of als gevolg van het niet of niet tijdig kunnen uitvoeren van de voorgenomen productiecyclus;
de evacuatiekosten per risicoadres, waaronder worden verstaan:
de reis- en verblijfkosten die de verzoeker heeft gemaakt als gevolg van een advies of een gebod afkomstig van het bevoegd gezag om zijn woon- of vestigingsplaats te verlaten, voor zover verschuldigd aan derden of toe te rekenen zijn aan arbeid in eigen beheer, voorzover deze aantoonbaar en redelijk zijn;
de bereddingskosten per risicoadres waaronder wordt verstaan de kosten die de verzoeker heeft gemaakt in verband met het treffen van maatregelen ter voorkoming of beperking van schade of kosten, voor zover verschuldigd aan derden of toe te rekenen zijn aan arbeid in eigen beheer, voorzover deze aantoonbaar en redelijk zijn;
Artikel 7 De taken en bevoegdheden van de adviescommissie
De adviescommissie brengt in de vorm van een gemotiveerd rapport advies uit aan het bestuur uit over haar bevindingen. Wanneer zij daartoe aanleiding ziet, adviseert de adviescommissie over de voorstellen voor maatregelen en voorzieningen, waardoor de schadevergoeding anders dan door een compensatie in geld kan worden beperkt of ongedaan gemaakt.
Artikel 8 Procedure bij de adviescommissie
De adviescommissie stelt de verzoeker binnen zes weken na ontvangst van het verzoek in de gelegenheid zijn standpunt mondeling toe te lichten. De adviescommissie verzendt de uitnodiging voor het geven van een mondelinge toelichting tenminste twee weken voor de dag waarop de toelichting wordt gegeven.
De adviescommissie stelt binnen twaalf weken na de dag waarop de mondelinge toelichting werd gegeven een conceptadvies op dat wordt toegezonden aan de verzoeker en het bestuur. De adviescommissie kan deze termijn met ten hoogste zes weken verdagen. Van de verdaging wordt onder opgaaf van redenen schriftelijk mededeling gedaan aan de verzoeker en het bestuur.
De adviescommissie stelt het definitieve advies met inachtneming van de naar voren gebrachte zienswijzen vast binnen zes weken nadat de in lid 7 genoemde termijn is verstreken. De adviescommissie zendt het definitieve advies met inbegrip van het verslag en de zienswijzen toe aan de verzoeker en het bestuur. De adviescommissie kan deze termijn met ten hoogste zes weken verdagen. Van de verdaging wordt onder opgaaf van redenen schriftelijk mededeling gedaan aan de verzoeker en het bestuur
Op de indiening en behandeling van het verzoek tot het verlenen van een voorschot is het bepaalde in deze regeling omtrent de indiening en behandeling van een schadevergoedingsverzoek van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat de behandeling plaatsvindt volgens de in artikel 9 bedoelde verkorte procedure.
Het voorschot wordt alleen verleend indien de verzoeker schriftelijk de verplichting aanvaardt tot terugbetaling wanneer op grond van het definitieve besluit van het bestuur omtrent het verzoek en de bij dat besluit behorende gegevens blijkt dat het voorschot geheel of gedeeltelijk ten onrechte is verstrekt.
In een beslissing, bedoeld in artikel 11, wordt het bedrag van de toegekende
vergoeding verhoogd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 van het Burgerlijk Wetboek, berekend vanaf de dag dat het verzoek om vergoeding is ontvangen dan wel vanaf de dag dat de schade daadwerkelijk is veroorzaakt indien laatstbedoeld tijdstip later is dan de dag van ontvangst van het verzoek.
Indien een strikte toepassing van deze regeling zou leiden tot een beslissing die onmiskenbaar als onredelijk moet worden aangemerkt, kan het bestuur, de adviescommissie gehoord, in bijzondere gevallen van deze regeling afwijken.
[Toelichting: In dit artikel worden de begrippen die in de verordening worden gehanteerd en die vanuit juridisch oogpunt nader dienen te worden aangeduid, gedefinieerd.
Bij gecontroleerde inundatie gaat het om het inlaten van water van buiten het waterbergingsgebied. Het in het gebied al aanwezige water kan ‘schade van binnenuit' hebben veroorzaakt. (bijvoorbeeld vernattingsschade). Dit is de schade ontstaan door beheersmaatregelen van het bevoegd gezag binnen het waterbergingsgebied ten behoeve van het reguleren van de waterstand.Deze vorm van schade wordt uitgesloten.
Verder is het van belang vast te stellen dat de regeling ook van toepassing is wanneer het bevoegd gezag overgaat tot gecontroleerde inundatie na een opdracht daartoe van een bevoegd hoger of coördinerend (rampen)gezag. Uitgangspunt is dat de benadeelde in het waterbergingsgebied zich tot één schadeloket kan wenden. De vraag of en in welke mate de last van de uitgekeerde schadevergoeding tussen verschillende overheidslichamen wordt verdeeld staat los van deze regeling. Deze vraag wordt beantwoord in een ander kader.
Van een waterbergingsgebied is pas sprake wanneer het betreffende gebied is aangewezen in een onherroepelijk geworden bestemmingsplan. Aan deze regeling zal, wanneer de aanwijzing van de waterbergingsgebieden in de diverse bestemmingsplannen zijn beslag heeft gekregen, per waterschap, tevens een kaart worden toegevoegd, waarop de exacte begrenzing van de waterbergingsgebieden wordt weergegeven.
Het bevoegd gezag is op grond van artikel 4:4 van de Algemene wet bestuursrecht Awb bevoegd een standaardformulier vast te stellen. Dit artikel bevat een algemene grondslag voor een bestuursorgaan om een formulier vast te stellen.]
[Toelichting: Dit artikel vormt de algemene basis voor het recht op de vergoeding van schade als gevolg van een gecontroleerde inundatie van een waterbergingsgebied. Het bevat een cumulatieve opsomming met betrekking tot het recht op schadevergoeding.
De gestelde schade moet een gevolg zijn van het rechtmatig gecontroleerd inunderen. Uitgangspunt is verder dat de overheid bij rechtmatig handelen is gehouden de schade te vergoeden. Schade door gecontroleerde inundatie van een waterbergingsgebied is zo ingrijpend dat deze niet kan worden aangemerkt als zijnde een uitvloeisel van een normaal maatschappelijk risico. In de regionale waterbergingsgebieden ontstaan situaties die vergelijkbaar zijn met de toestand na inundatie van de mogelijk in de toekomst aan te leggen noodoverloopgebieden in het hoofdsysteem. Van een eigen risico voor de benadeelde, zoals gebruikelijk is bij nadeelcompensatieregelingen, mag geen sprake zijn. Het verzoek tot schadevergoeding zal in beginsel als volgt worden behandeld: Het causaal verband tussen de gecontroleerde inundatie van het waterbergingsgebied en de gestelde schade moet worden vastgesteld. Het is niet juist om uitsluitend de toestand zoals die door de gecon-troleerde inundatie geworden is te
vergelijken met de toestand zoals die was voordat de gecontroleerde inundatie plaatsvond.
Het is immers mogelijk dat de situatie, ook zonder de gecontroleerde inundatie, een soortgelijke ontwikkeling vertoond zou hebben (denk aan overvloedige neerslag (vernattingsschade) voorafgaand aan de gecontroleerde inundatie). De schade als gevolg van
vernatting wordt kortom uitgezonderd, omdat hier het causaal verband tussen schade eninundatie ontbreekt.
Wél wordt de verzoeker het voordeel van de twijfel gegund. Mocht het causaal verband tussen de schade en het aandeel van de verschillende oorzaken, vernatting en gecontroleerde inundatie,niet eenvoudig zijn te bepalen, dan ligt de 'bewijslast' bij de adviescommissie. Hetuitgangspunt is dat de gehele schade is veroorzaakt door de inundatie. Het is aan de adviescommissie het tegendeel aannemelijk te maken. Deze benadering zal vooral aan de orde zijn waar het gaat om het bepalen van de teeltplanschade. De bewijslast is omgekeerd teneinde te voorkomen dat de verzoeker in eerste instantie de minder eenvoudig te bewijzen schades ook
moet aantonen. Zo wordt voorkomen dat de verzoeker in eerste instantie zelf kostbare adviseurs zou moeten aanstellen. Ook zal de adviescommissie, bij het bepalen van het causaal verband tussen gecontroleerde inundatie en schade, de opdracht hebben soepel te werk te gaan.Overigens wordt bij de bepaling van het causaal verband tussen schade en rechtmatig overheidshandelen de leer van de redelijke toerekening toegepast. Daarmee wordt aangesloten bij artikel 6:89 van het Burgerlijk Wetboek. Daarbij moet de vraag worden beantwoord of sprake is van schade die is opgetreden, maar die zonder de gecontroleerde inundatie achterwege zou zijn gebleven.
Alleen die schade wordt vergoed die redelijkerwijs niet of niet geheel ten laste van de benadeelde
behoort te blijven. Dit is het redelijkheidscriterium. Factoren die bij het invullen van het redelijkheidscriterium een rol spelen zijn:
risicoaanvaarding: bij risicoaanvaarding vervalt de mogelijkheid van een aanspraak op schadevergoeding; risicoaanvaarding dient gerelateerd te worden aan de kenbaarheid van de situatie die tot schade zou kunnen leiden; de vraag in hoeverre de ontstane schade mede is te wijten aan omstandigheden die aan debelanghebbende kunnen worden toegerekend, dan wel omstandigheden die tot zijn risicosfeer behoren, de zogenaamde eigen schuld; indien een zelfde gebeurtenis voor de belanghebbende tevens voordeel oplevert, wordt dit voordeel voor zover redelijk bij de vaststelling van de schade verrekend.
Bij de zinsnede "niet of niet voldoende anderszins is gewaarborgd" moet gedacht worden aan regelingen van hogere wetgevers die in de plaats komen van deze regeling. Een voorbeeld hiervan is de regeling op grond van de Wet tegemoetkoming schade bij rampen en zware ongevallen (WTS). Een eventueel eigen risico, voortvloeiend uit bijvoorbeeld de WTS, zou op basis van deze benadering wél in aanmerking komen voor vergoeding via deze regeling]
[Toelichting: In dit artikel worden de categorieën schade benoemd die ingeval van gecontroleerde inundatie in ieder geval worden vergoed. De opsomming is niet limitatief bedoeld, maar beoogt verzoekers inzicht te geven in mogelijke soorten schade die voor vergoeding in aanmerking komen. Door deze niet limitatieve opsomming worden nu niet voorstelbare vormen van schade niet bij voorbaat uitgesloten. De opsomming van de Wet tegemoetkoming schade bij rampen en zware ongevallen (WTS) is zoveel mogelijk aangehouden. De opsomming is vooral toegesneden op schade in de landbouwsector. Landbouwactiviteiten in de hobbymatige sfeervallen uiteraard ook onder de regeling.
Vergoeding van schade aan natuurwaarden valt uiteraard ook onder de regeling. Het bepalen van schade aan natuurwaarden in waterbergingsgebieden met de dubbele bestemming water en natuur zal met name door de onafhankelijke adviescommissie moeten plaatsvinden. Schade aan de woning, andere opstallen en bijbehorende onroerende zaken Schade aan tuinen, bossages etc. valt uiteraard ook onder deze categorie.
De verstoring van het productieproces in land- en tuinbouw door onder meer schade aan gewassen. Ook kan worden gedacht aan schades door het niet meer kunnen voldoen aan de verplichtingen voortvloeiend uit het MINAS, het vervallen van MacSharry premies en het verlies van productcertificeringen etc.
De verstoring van het productieproces in land- en tuinbouw door onder meer schade aan dieren en met financiële gevolgen. Ook kan worden gedacht aan inkomstenderving door het niet bereikbaar zijn van het bedrijf.
Teeltplanschade en bedrijfsschade zijn bijzondere vormen van activaschade. Zij ontstaan door de onomkeerbare onderbreking van natuurlijke groeiprocessen. Vergoed wordt het herstel van de verloren gegane levende productiemiddelen tot in het stadium waarin zij verkeerden op het moment van de schadeveroorzakende gebeurtenis.
Opstartkosten zijn, zoals vermeld, kosten die zijn gemaakt in verband met het opnieuw opstarten van een productieproces. Door een zorgvuldige keuze en aanwijzing van gebieden als waterbergingsgebied en door het nemen van de juiste inrichtingsmaatregelen is de kans overigens klein dat dit soort kosten moet worden gemaakt. Het betreft kosten die worden gemaakt in verband met onbruikbaar geraakte grondstoffen of reparatie van machines.
Wat redelijke kosten zijn wordt bepaald aan de hand van de omstandigheden en de waardering die het bevoegd gezag en de adviescommissie eraan geeft. Zo nodig kan de rechter zich buigen over de juiste uitleg van dit begrip. Onder de evacuatiekosten worden verstaan de vertrekkosten,de kosten van terugkeer, de kosten van het gebruik van het evacuatieadres en de kosten van verzorging.
Dit zijn kosten gemaakt ter beperking of voorkoming van schade of kosten op het moment dat er overlast is ontstaan door extreem hoge boezemwaterstanden. Het gaat dan om kosten verschuldigd aan derden. De kosten moeten in een redelijke verhouding staan tot de getroffen maatregelen die gezien de omstandigheden noodzakelijk waren.
Kosten voor het schoonmaken of wegruimen van de getroffen inboedel. Kosten gemaakt bij het in eigen beheer uitvoeren van maatregelen tot evacuatie, opruiming, beredding etc. komen in aanmerking voor vergoeding, voor zover deze aantoonbaar en redelijk zijn. Daadwerkelijk gemaakte kosten, die bij in eigen beheer genomen maatregelen zijn gemaakt, kunnen bijvoorbeeld worden aangetoond door te verwijzen naar de fysiek genomen maatregelen ter plaatse. Kosten gemaakt door derden zijn aan te tonen met bijvoorbeeld schriftelijke bewijsstukken, maar ook op de bovengenoemde wijze. Uiteraard komen alleen de aangetoonde kosten voor vergoeding in aanmerking, voorover deze redelijk waren.
Onder deze categorie vallen de kosten van het, waar mogelijk, wegnemen van de nadelige effecten van inundatie op de aanwezige natuurwaarden. De nadelige effecten zijn weg te nemen door het nemen van compenserende maatregelen ter plaatse of door het nemen van compenserende maatregelen elders. Waar deze mogelijkheden niet voorhanden zijn is vergoeding van de geleden schade de volgende optie. Bij het waterschap ligt de inspanningsverplichting goed in kaart te brengen welke natuurwaarden in het geding zijn. ]
[Toelichting: In dit artikel worden regels gegeven voor het indienen van een verzoek om schadevergoeding. De regeling sluit aan bij afdeling 4.1.1. van de Awb, handelend over de aanvraag tot het geven van een beschikking. Daarnaast zijn op het schadevergoedingsverzoek toegesneden bepalingen opgenomen. De benadeelde moet een verzoek om schadevergoeding zo spoedig mogelijk indienen. Deze bepaling berust op de gedachte dat een benadeelde die zonder goede reden onnodig lang wacht met het indienen van zijn verzoek, zijn aanspraak op schadevergoeding kwijtraakt. Het is, vanuit bestuurlijk oogpunt, ongewenst dat verzoeken om schadevergoeding nog worden ingediend geruime tijd, nadat de schade is ontstaan. Overigens is geen termijn genoemd, waarbinnen het verzoek moet worden ingediend. Dit omdat het lijden van schade of ondervinden van nadeel niet altijd onmiddellijk duidelijk is. In een aantal gevallen zal de schade immers pas na langere tijd intreden of kenbaar worden. Het tegenwerpen van een termijn die dan is verstreken, zou onjuist zijn. Bovendien moet bij het stellen van een termijn niet worden uitgesloten dat, iemand die schade of nadeel heeft geleden die pas na het verstrijken van de termijn blijkt, alsnog naar de burgerlijke rechter zal gaan met een verzoek om schadevergoeding.
Voorzover de verzoeker niet of onvoldoende gegevens verstrekt, ook niet na hiertoe te zijn verzocht door het dagelijks bestuur, wordt het verzoek niet in behandeling genomen. Het bevoegd gezag maakt dit kenbaar door een besluit gericht aan de verzoeker.]
In dit artikellid wordt bepaald welke de gevolgen zijn van het in strijd met voorschriften van deze regeling indienen van een verzoek tot schadevergoeding. Het bevoegd gezag is verplicht, de verzoeker in de gelegenheid te stellen zijn gebrekkige verzoek te herstellen binnen een termijn van vier weken. Indien de verzoeker de in artikel 4, lid 4, vermelde termijn laat verstrijken zonder dat hij de gewenste aanvullende gegevens verstrekt of het aanvraagformulier alsnog indient, kan het bevoegd gezag beslissen het verzoek niet in behandeling te nemen.
Indien vaststaat dat tussen de gestelde schade en de gecontroleerde inundatie geen causaal verband bestaat kan worden volstaan met het kennelijk ongegrond verklaren van het verzoek. Het daartoe strekkende besluit van het dagelijks bestuur is voorzien van een deugdelijke motivering.
Het besluit van het bevoegd gezag om een verzoek niet in behandeling te nemen of wegens kennelijke ongegrondheid af te wijzen is een besluit in de zin van art. 1:3 van de Awb. Tegen het besluit bestaat, op grond van art. 8:1 juncto 7:1 van de Awb, de mogelijkheid van het maken van bezwaar open. In de praktijk zullen dergelijke procedures zich nauwelijks voordoen, nu de verzoeker opnieuw een verzoek kan indienen dat wel aan de vereisten voldoet die zijn gesteld in deze regeling. Dat zal in de meeste gevallen zowel voor het waterschap als de verzoeker veel eenvoudiger en efficiënter zijn.]
[Toelichting: Het bevoegd gezag roept een adviescommissie in het leven die het bevoegd gezag adviseert over het verzoek tot schadevergoeding. De adviescommissie bestaat uit drie onafhankelijke deskundigen. De leden van de adviescommissie zullen een grote mate van ervaring en/of kennis moeten bezitten op het gebied van de beoordeling van vergelijkbare schadeverzoeken. Gelet op de aard van de te nemen beslissingen moet de adviescommissie uit onafhankelijkedeskundigen te bestaan. Van vermenging van belangen mag geen sprake zijn. Wanneer deze onafhankelijkheid niet langer is gewaarborgd dan kan het bevoegd gezag het betreffende lid ontheffen van zijn taak. Dit kan gebeuren op aanvraag van de verzoeker of op initiatief van het bevoegd gezag. De adviescommissie kan besluiten om externe adviseurs te betrekken bij haar werkzaamheden. De adviescommissie wordt in haar werkzaamheden bijgestaan door een secretaris. Het bevoegd gezag regelt de bezoldiging van de leden van de adviescommissie.]
De adviescommissie adviseert het bevoegd gezag over het verzoek om schadevergoeding en stelt daartoe een onderzoek in naar het causaal verband met de gecontroleerde inundatie, de omvang van de schade, de vraag of schadevergoeding anderszins voldoende is verzekerd en de hoogte van de schadevergoeding. Voorop staat het beginsel dat de gemaakte deskundigenkosten niet worden vergoed, tenzij het redelijk was een deskundige in te schakelen en de gemaakte deskundigenkosten redelijk zijn. Dit wordt ingegeven door het uitgangspunt, dat de commissie zorgvuldig, onafhankelijk en objectief adviseert. Belanghebbenden behoeven voorshands dan ook geen eigen deskundigen in te schakelen. Doen zij dat wél, zonder de uitkomst van het advies van de commissie af te wachten dan zijn de daarmee gemoeide kosten voor eigen rekening. Dit is in overeenstemming met de bestaande rechtspraak op dit punt.Wanneer het causaal verband ontbreekt dan behoeft uiteraard niet te worden ingegaan op de andere vragen.
De mogelijkheid een voorschot te verkrijgen staat open voor de verzoeker die aannemelijk kan maken dat hij schade heeft geleden als direct gevolg van gecontroleerde inundatie en een spoedeisend belang heeft bij bevoorschotting daarvan.
Wanneer de situatie daartoe aanleiding geeft kan de adviescommissie maatregelen in natura voorstellen die geschikt zijn om het nadeel te beperken of ongedaan te maken.
Dit artikellid stelt de commissie in de gelegenheid inlichtingen in te winnen bij derden.]
In dit artikel wordt de procedure uiteengezet. Allereerst moet binnen zes weken na ontvangst van het verzoek een gelegenheid tot het geven van een mondelinge toelichting worden geboden. Alvorens de adviescommissie een definitief advies opstelt en zendt aan het bevoegd gezag, wordt een conceptadvies opgesteld dat ter beoordeling aan de verzoeker en het bevoegd gezag wordt gezonden. Twaalf weken na het horen van de verzoeker moet het conceptadvies naar de verzoeker en het bevoegd gezag worden gezonden. Zes weken daarna moet, na de indiening van eventuele zienswijzen van de verzoeker en het bevoegd gezag het definitief advies worden afgegeven. Beide termijnen kunnen, na opgaaf van redenen, worden verlengd.
In beginsel wordt de gewone en niet de verkorte procedure doorlopen. Deze procedure schrijft voor dat de adviescommissie, alvorens haar advies op te stellen en te zenden aan het bevoegd gezag, een conceptadvies opstelt en dit, ter beoordeling, aan de verzoeker en het bevoegd gezag voorlegt.
Het bevoegd gezag is verplicht de adviescommissie alle gegevens te verschaffen die nodig zijn voor een goede vervulling van de taak van de commissie. Het bepaalde stemt overeen met de Awb. Tot die gegevens behoren niet alleen het verzoek met de daarbij behorende, eventueel later toegevoegde, bescheiden, maar ook de gegevens over de schadeoorzaak, voorzover die in bezit zijn van het bevoegd gezag.]
Alleen wanneer naar het oordeel van de adviescommissie de verwachting bestaat dat de behandeling van het verzoek, gelet op de feiten en omstandigheden die bij de behandeling van het verzoek dienen te worden betrokken, versneld kan worden afgedaan en het bovendien om eenvoudige gevallen gaat, kan de adviescommissie kiezen voor de verkorte procedure. Dit zal het geval zijn als alle feiten en omstandigheden zo duidelijk liggen dat geen uitgebreid onderzoek vereist is.]
De mogelijkheid een voorschot te verkrijgen staat open voor de verzoeker die aannemelijk kan maken dat hij schade heeft geleden als direct gevolg van gecontroleerde inundatie en een spoedeisend belang heeft bij bevoorschotting daarvan. Van spoedeisendheid is bijvoorbeeld sprake wanneer de bedrijfscontinuïteit in gevaar komt ingeval volgens de in de regeling opgenomen termijnen wordt uitgekeerd op basis van het definitief besluit. Eventueel te veel betaalde bedragen kunnen, na vaststelling van het definitief besluit, worden teruggevorderd. Door bevoorschotting wordt geen recht op schadevergoeding erkend of verleend. De mogelijkheid tot bevoorschotting is ook van belang gezien de mogelijke behandelingsduur van verzoeken om vergoeding van schade.]
Het bevoegd gezag beslist zo spoedig mogelijk na ontvangst van het advies van de adviescommissie op het verzoek. De regels voor het motiveren en het bekendmaken zijn ontleend aan de Awb, (Onder meer artikel 3:41). Uiteraard staan tegen het besluit op het verzoek de gebruikelijke mogelijkheden van bezwaar en beroep krachtens de Algemene wet bestuursrecht open.]
Dit artikel ziet op een beperkt aantal omstandigheden. Gedacht moet dan worden aan de situatie dat, ten tijde van het besluit tot toekenning van een schadevergoeding, niet alle feiten bekend waren, dat verzoeker onjuiste gegevens heeft verstrekt dan wel dat de hoogte van de schadevergoeding onjuist was en de verzoeker dit wist of dit behoorde te weten. Alleen in deze uitzonderlijke situaties wordt de termijn van vijf jaar gehanteerd waarbinnen de beslissing op het verzoek kan worden gewijzigd of worden ingetrokken]
De regeling treedt in werking op de dag na de bekendmaking ervan. De regeling is vervolgens van toepassing, zodra een waterbergingsgebied gecontroleerd wordt geïnundeerd Een waterbergingsgebied is een, krachtens een onherroepelijk bestemmingsplan aangewezen gebied dat is aangeduid en ingericht als gebied voor gecontroleerde inundatie. Deze gebieden worden aangeduid op een kaart die bij deze regeling behoort. Het begrip gecontroleerd inunderen wordt uiteengezet in artikel 1 onder c. ]