| Organisatie | Waterschap Rivierenland |
|---|---|
| Organisatietype | Waterschap |
| Officiële naam regeling | Vergunningenbeleid parapluvergunningen |
| Citeertitel | Beleidsregels Wvo Vergunningenbeleid parapluvergunningen |
| Vastgesteld door | dagelijks bestuur |
| Onderwerp | bestuur en recht |
| Eigen onderwerp | bestuur – waterschappen |
1) Advertentie in diverse huis-aan-huis-bladen in het hele gebied van het waterschap in week 16, 2000, oa. in Zakengids, 20-04-2000
2) Beleidsregels treden de dag na bekendmaking in werking.
3) Datum ondertekening inwerkingtredingsbesluit: 26-9-1999
4) Bron bekendmaking inwerkingtredingsbesluit: Zakengids, 20-04-2000
Wet verontreiniging oppervlaktewateren, art. 3 lid 2 en art. 7 lid 5
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 21-04-2000 | 22-12-2009 | nieuwe regeling | 26-09-1999 Zakengids, 20-04-2000 | 99-5757 |
Het beleid voor het vergunnen en handhaven van een belangrijk deel van de soorten lozingen die vallen onder de WVO is vastgelegd in besluiten van het bestuur. Voor een deel van de soorten lozingen is dit echter nog niet het geval. Hier hanteert het ZSR tot nu toe ambtelijke richtlijnen, dus informeel beleid. Het DB heeft op 19 mei 1998 ingestemd met het ontwikkelen van voorstellen voor beleidskaders hiervoor. Deze treft u hierbij aan. Daarmee is het beleid van het ZSR voor het vergunnen van lozingen voor vrijwel alle soorten lozingen vastgelegd in bestuursbesluiten en actueel. In bijlage 1 tot en met 7 zijn de onder hoofdstuk 4 genoemde beleidsonderwerpen nader uitgewerkt. Deze bijlagen liggen tijdens de DB-vergadering ter inzage. Bijlage 8 geeft een overzicht van de soorten lozingen in relatie tot het al dan niet aanwezig zijn van een bestuurlijk vastgesteld beleid. Enkele kanttekeningen bij dit voorstel:
Hoofdstuk 3 Beschrijving van het voorgestelde beleid
Het vergunningenstelsel biedt het ZSR als waterkwaliteitsbeheerder een adequaat middel om lozingen, wanneer deze in beginsel aanvaardbaar zijn, te reguleren door het stellen van voorschriften. Bij het beoordelen van aanvragen om Wvo-vergunning blijft het toetsingskader vrij open. Het ZSR is wel gehouden aan een aantal wettelijke verplichtingen. In beginsel worden landelijke aanbevelingen, zoals deze in landelijke beleidsnotities van Rijkswaterstaat en de CIW/CUWVO commissie zijn weergegeven gevolgd. Op een aantal punten bestaat er beleidsvrijheid en kunnen landelijke aanbevelingen worden bijgesteld voor de regionale situatie binnen ons beheersgebied. In die gevallen waarbij landelijk beleid ontbreekt wordt door het ZSR zelf beleid ontwikkeld. Daar waar beleidsvrijheid is, wordt in de bijgaande beleidsnota’s deze aangegeven en voor een aantal soorten lozingen voorstellen gedaan tot invulling van de beleidsvrijheid (hoe belangen worden afgewogen en welke inhoudelijke beslissing zal worden genomen).
Bij de beoordeling van een lozing moet worden bezien wat de aard en omvang van de lozing is (emissiespoor) en wat het effect op het ontvangend oppervlaktewater is (waterkwaliteitsspoor).
Bij de beoordeling van lozingen gaat het om inhoudelijke criteria (kunnen we de lozing op de rwzi/het oppervlaktewater accepteren) en om financiële criteria in het kader van bedrijfsmatig werken (welke kosten worden in rekening gebracht). Deze nota heeft uitsluitend betrekking op de inhoudelijke criteria. De financiële criteria zullen in een nog nader aan het DB voor te leggen voorstel worden uitgewerkt.
3.1.1.Vermindering van de verontreiniging die ontstaat door de lozing
zwarte lijst stoffen: stoffen die zeer schadelijk zijn (organohalogeen-verbindingen, kwik, cadmium metalen etc): hiervoor geldt, dat in beginsel de best bestaande technieken moeten worden toegepast en dat verder een toetsing van de restemissie plaatsvindt op basis van de MTR-waardes (maximaal toelaatbaar risico). Voor nieuwe lozingen van zwarte lijst stoffen geldt in beginsel een lozingsverbod (zie verder 3.1.2. bij stand-still-beginsel).
Dit beginsel geldt voor nieuwe lozingen en bij uitbreiding van bestaande lozingen en is gekoppeld aan de eventueel te lozen stoffen. Voor zwarte lijst-stoffen geldt dat de emissies in een beheersgebied niet mogen toenemen, voor relatief schadelijke en relatief onschadelijke stoffen geldt, dat de emissie zodanig is, dat de waterkwaliteit in het ontvangend oppervlaktewater niet significant mag verslechteren.
Het zal duidelijk zijn, dat de aard van een ontvangend oppervlaktewater (dan wel de ontvangende rwzi) bepaalt of de lozing acceptabel is. Onverminderd hetgeen is vermeld onder het emissiespoor, geldt daarom in het algemeen, dat wordt gestreefd naar een situatie, waarbij de toestroom van belastende stoffen geen belemmering vormt voor het bereiken van de gewenste waterkwaliteit.
3.3. Landelijke beleidsadviezen
Regelmatig worden er in landelijke advies-organen, zoals de CIW-CUWVO, het RIZA, werkgroepen van de Unie van Waterschappen beleidsadviezen geformuleerd, die veelal niet formeel bindend zijn, maar die het ZSR doorgaans wel als richtlijn voor de vergunningenpraktijk gebruikt.
Deze uitgangspunten zijn verwerkt in het vastgelegde beleid en vormen ook de basis van bijgaande voorstellen.
In de 4e nota waterhuishouding zijn nog twee principes genoemd die in feite volgen uit hetgeen in paragraaf 3.1. is vermeld. Het gaat om de principes van:
Integrale milieuafweging: bij de afweging van maatregelen ter beperking van emissies naar water moet ook worden gekeken naar het rendement op langere termijn, de effecten op andere milieucompartimenten dan water en de effecten op het duurzaam gebruik van grondstoffen. Zo wordt bijvoorbeeld bij het opzetten van bedrijfsmilieuplannen door een bedrijf en de bevoegde overheden vastgelegd, bij welke milieu-compartiment en wanneer welke milieu-investeringen het beste kunnen plaatsvinden.
Het ZSR zal bij de vergunningverlening ook uitgaan van d principes van ‘integrale milieu-afweging’ en ‘prioritering’.
Hoofdstuk 4 Samenvatting per beleidsonderdeel
Hieronder treft u de voorstellen voor het te voeren beleid aan. Per soort lozing is in de bijlagen 1 tot en met 7 een nadere uitwerking opgenomen. Deze bijlagen liggen tijdens de vergadering ter inzage.
4.7 Beleid Parapluvergunningen
Het zuiveringsschap Rivierenland wordt regelmatig met situaties geconfronteerd waarbij de aanvrager voor meerdere locaties meerdere WVO-lozingsvergunningen moet aanvragen voor gelijksoortige lozingen. Het gaat hier dan om directe lozingen op oppervlaktewater die qua omvang en aard gelijksoortig zijn. Te denken valt aan bronneringen bij grote infrastructurele werken, meerdere overstorten binnen een bemalingsgebied of meerdere (water)bodemsaneringslokaties binnen een uitvoeringsproject.
Parapluvergunningen hebben uitsluitend betrekking op gelijksoortige directe lozingen op oppervlaktewater, waarvoor een WVO-vergunningplicht geldt.
Gelijksoortig betekent dat de lozingen qua aard, herkomst en omvang vergelijkbaar moeten zijn. De lozingen vinden plaats in het kader van één nader te noemen uitvoeringsproject en worden door één bedrijf uitgevoerd. De te stellen voorschriften zijn van toepassing op alle in de aanvraag beschreven afzonderlijke lozingen.
Een parapluvergunning is gebaseerd op een aanvraag die voldoende inzicht biedt in de effecten op de waterkwaliteit van alle afzonderlijke lozingen.
De volgende situaties komen in aanmerking voor een parapluvergunning, mits wordt voldaan aan de hierboven vermelde randvoorwaarden:
Voor overstortvergunningen vloeit de noodzaak tot een parapluvergunning ook voort uit het landelijk beleid, waarbij de waterkwaliteitsbeheerder immers één totale emissie eis oplegt voor alle overstorten binnen één gemeente.
Lozingen waarvoor de vergunningplicht is opgeheven door een WVO Lozingenbesluit met meldingsplicht en Algemene regels komen niet in aanmerking voor een parapluvergunning. Voorbeelden hiervan zijn het:
Hoofdstuk 5 Procedure voor publicatie
Door het vaststellen van de hierboven genoemd beleidsregels treden deze nog niet in werking. Voor de inwerkingtreding van de beleidsregels is vereist dat deze worden bekendgemaakt (artikel 3:40 Awb). Bekendmaking is geregeld in afdeling 3.6 van de Awb. Volgens artikel 3:42 lid 1 Awb kunnen beleidsregels bekend worden gemaakt door middel van een kennisgeving (advertentie) van de besluiten of van de zakelijke inhoud ervan in een dag-, nieuws-, of huis-aan-huisblad.
Vanwege de omvang van de beleidsregels is het bezwaarlijk om de gehele inhoud van de beleidsregels te publiceren. Volgens artikel 3:42 lid 2 Awb kan in een kennisgeving via de weergave van de zakelijke inhoud worden bekendgemaakt, indien in de kennisgeving tevens wordt aangegeven waar en wanneer het volledige besluit ter inzage ligt. De periode van terinzagelegging wordt niet voorgeschreven. Een redelijke termijn is 4 weken.
Voorgesteld wordt om na vaststelling van de beleidsregels deze conform het bepaalde in de Awb bekend te maken. Bekendmaking geschiedt door middel van het plaatsen van een advertentie, met vermelding van de zakelijke inhoud van het beleid, de plaats (kantoor ZSR) en de periode van terinzagelegging.
Bijlage 7 Nota: Vergunningenbeleid parapluvergunningen
Het zuiveringsschap Rivierenland wordt regelmatig met situaties geconfronteerd waarbij de aanvrager voor meerdere locaties meerdere WVO-lozingsvergunningen moet aanvragen voor gelijksoortige lozingen. Het gaat hier dan om directe lozingen op oppervlaktewater die qua omvang en aard gelijksoortig zijn. Te denken valt aan bronneringen bij grote infrastructurele werken, meerdere overstorten binnen een bemalinggebied of meerdere (water)bodemsaneringslokaties binnen een uitvoeringsproject.
Formeel zou in dergelijke situaties voor elk afzonderlijk lozingspunt een afzonderlijke WVO-vergunning moeten worden aangevraagd. Het samenvoegen van de afzonderlijke aanvragen tot een aanvraag en het verlenen van een vergunning voor meerdere lozingen biedt echter voor zowel de aanvrager als de vergunningverlener een aantal belangrijke voordelen. Er kan één aanvraag worden voorbereid en in procedure worden genomen. Dit geeft een aanzienlijke kosten- en tijdbesparing voor beide partijen en bevordert de overzichtelijkheid van de totale lozingssituatie en de samenhang tussen de afzonderlijke lozingen. Een dergelijke WVO-vergunning wordt een parapluvergunning genoemd.
In het volgende hoofdstuk worden de juridische randvoorwaarden voor het aanvragen en verlenen van een parapluvergunning geformuleerd.
2. Beleid zuiveringsschap Rivierenland.
Parapluvergunningen hebben uitsluitend betrekking op gelijksoortige directe lozingen op oppervlaktewater, waarvoor een WVO-vergunningplicht geldt.
Gelijksoortig betekent dat de lozingen qua aard, herkomst en omvang vergelijkbaar moeten zijn. De lozingen vinden plaats in het kader van één nader te noemen uitvoeringsproject en worden door één bedrijf uitgevoerd. De te stellen voorschriften zijn van toepassing op alle in de aanvraag beschreven afzonderlijke lozingen.
Een parapluvergunning is gebaseerd op een aanvraag die voldoende inzicht biedt in de effecten op de waterkwaliteit van alle afzonderlijke lozingen.
De volgende situaties komen in aanmerking voor een parapluvergunning, mits wordt voldaan aan de hierboven vermelde randvoorwaarden:
Voor overstortvergunningen vloeit de noodzaak tot een parapluvergunning ook voort uit het landelijk beleid, waarbij de waterkwaliteitsbeheerder immers één totale emissie eis oplegt voor alle overstorten binnen één gemeente.
Lozingen waarvoor de vergunningplicht is opgeheven door een WVO Lozingenbesluit met meldingsplicht en Algemene regels komen niet in aanmerking voor een parapluvergunning.
De aanvraag voor een parapluvergunning moet voor zowel de aanvrager als voor derden voldoende inzicht bieden in de afzonderlijke lozingssituaties en voldoende gegevens bevatten om de effecten op de oppervlaktewaterkwaliteit te boordelen.
Hiervoor moet de aanvraag in ieder geval voldoen aan de eisen zoals die zijn vastgelegd in de Algemene wet bestuursrecht.
Het detailniveau van de gegevensverstrekking moet zodanig zijn dat zowel vergunningverlener als derden over voldoende informatie beschikken om de invloed en de toelaatbaarheid van de afzonderlijke lozingen te kunnen beoordelen. Hiertoe moet in ieder geval in de aanvraag worden vermeld:
Bij een aanvraag om een parapluvergunning is mogelijk nog niet alle gewenste informatie beschikbaar. In dat geval kan in de vergunning de mogelijkheid worden geboden om bij aanvang van de activiteit de vergunninghouder nog nadere gegevens te laten melden.
Het gaat hier dan om gegevens die niet relevant zijn voor de beoordeling van de toelaatbaarheid van de lozing, maar om gegevens die handhaving van de verleende vergunning mogelijk maken. De volgende gegevens kunnen bij aanvang van de afzonderlijke lozingen worden gemeld:
In voorkomende gevallen, op verzoek van vergunningaanvrager, bij meerder vergunningplichtige lozingen op oppervlaktewater van gelijksoortige lozingen een parapluvergunning te verlenen. Bij het verlenlen van parapluvergunningen de in hoofdstuk van deze nota beschreven richtlijnen en randvoorwaarden van toepassing te laten zijn.