| Organisatie | Hof van Twente |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Besluit maatschappelijke ontwikkeling Hof van Twente 2010 |
| Citeertitel | Wmo-besluit 2010 |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | financiën en economie |
| Eigen onderwerp |
Geen
Wmo-verordening
Wet maatschappelijke ondersteuning
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2010 | 07-06-2016 | Indexering en nieuw beleid | 19-01-2010 Hofweekblad | 309276 |
Burgemeester en wethouders van de gemeente Hof van Twente;
gelet op de artikelen 15 en 19 van de Wet maatschappelijke ondersteuning en artikel 1 lid 1 onder p van de Verordening maatschappelijke ondersteuning;
vast te stellen de navolgende regels voor financiële tegemoetkomingen en persoonsgebonden budget.
Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen
Instandhoudingskosten: kosten die gemaakt worden om een voorziening te kunnen gebruiken en de levensduur te waarborgen. Deze kosten betreffen uitsluitend kosten van reparaties en onderhoud en, zonodig, WA-verzekering van woonvoorzieningen genoemd in artikel 11 lid 5 van dit besluit, vervoermiddelen en rolstoelen;
PGB-regulier: een persoonsgebonden budget, bedoeld voor de inkoop van Hulp bij het Huishouden bij een thuiszorgorganisatie, of bij een particulier persoon als het gaat om inkoop van HH2, die voldoet aan de kwaliteitseisen zoals die zijn gesteld aan de gecontracteerde aanbieders van Hulp bij het Huishouden;
Voor voorzieningen onder de € 50,00 wordt, met uitzondering van de Hulp bij het Huishouden, geen financiële tegemoetkoming of persoonsgebonden budget gegeven, tenzij het de verstrekking van een voorziening betreft die in principe duurder is dan € 50,00 maar er een alternatief beschikbaar is dat voldoet aan het uitgangspunt "goedkoopst en adequaat" en waarvan de prijs door centrale inkoop door de gemeente onder deze grens ligt.
Hoofdstuk 2 Hulp bij het Huishouden
Om in aanmerking te komen voor het persoonsgebonden budget zoals bedoeld in de artikelen 5 of 6 van dit Wmo-besluit (het PGB-regulier) moet de hulp bij het huishouden geleverd worden door een thuiszorgaanbieder, die voldoet aan de hieronder vermelde kwaliteitseisen. De (thuiszorg)aanbieder:beschikt over tenminste 2 jaar ervaring in het betreffende vakgebied; beschikt over een door een onafhankelijke derde afgegeven certificaat waaruit blijkt dat voldaan wordt aan onafhankelijke (Europese) kwaliteitsnormen zoals ISO, HKZ of een vergelijkbare norm.voldoet aan en past de Kwaliteitswet zorginstellingen toe; vervangt in geval van ziekte of andere niet te beïnvloeden oorzaken, waardoor de betreffende m
Artikel 4 Persoonsgebonden budget alfa
Artikel 5 Persoonsgebonden budget regulier alfa
Artikel 6 Persoonsgebonden budget regulier HH2
Op het in het eerste lid genoemde tarief wordt een korting van 20% toegepast indien HH wordt ingekocht bij een particulier persoon beschikt over aantoonbare kennis, kunde en vaardigheden dat vergelijkbaar is met het MBO-diploma Helpende Zorg en Welzijn kwaliteitsniveau 2 en de budgethouder voor het beheer van het PGB gebruik maakt van diensten van de Sociale Verzekeringsbank.
Het bruto PGB wordt per periode van 4 weken vooraf betaald.
1. De in een kalenderjaar verschuldigde eigen bijdrage bij de hulp bij het huishouden bedraagt:
Voor de gehuwde personen indien een van beiden jonger is dan 65jaar of beiden jonger zijn dan 65 jaar €25,20 per vier weken, met dien verstande dat indien hun gezamenlijke inkomen meer bedraagt dan €27.222,- het bedrag van €25,20 wordt verhoogd met een dertiende deel van 15% van het verschil tussen hun gezamenlijke inkomen en €27.222,-;
2. De eigen bijdrage is verschuldigd zolang recht bestaat op de voorziening in natura dan wel het PGB hiervoor.
Artikel 9 Kostprijs van de voorziening
Artikel 10 Persoonsgebonden budget
Artikel 11 Financiële tegemoetkomingen
Tijdelijke huisvesting: De hoogte van de financiële tegemoetkoming voor tijdelijke huisvesting (art.16 lid 2 sub c Verordening) bedraagt maximaal:a. de werkelijke kosten met een maximum van € 374,00per maand als financiëletegemoetkoming in de kosten van het tijdelijk betrekken van zelfstandige woonruimteen het langer moeten aanhouden van de te verlaten woonruimte;b. de werkelijke kosten met een maximum van € 187,00per maand als financiëletegemoetkoming in de kosten van het tijdelijk betrekken van een niet-zelfstandigewoonruimte.
Huurderving: De financiële tegemoetkoming in de kosten van huurderving (art.16 lid 2 onder d Verordening), omvat de werkelijke kosten van kale huur, vermeerderd met de subsidiabele servicekosten, tot een maximum dat overeenkomt met de maximum huurgrens per maand als bedoeld in de Wet op de Huurtoeslag.
Indien de gemeente een contract met een leverancier heeft afgesloten voor de levering van de onder het eerste lid genoemde voorzieningen, gelden voor de hoogte van de kosten van onderhoud en reparatie de desbetreffende prijzen uit het contract. Dit geldt ook indien de toekenning van de voorziening heeft plaatsgevonden in de vorm van een persoonsgebonden budget.
De financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget voor woningsanering (art. 16 lid 1 onder b Verordening) betreft uitsluitend de kosten die noodzakelijk zijn voor vervanging van vloerbedekking en/of gordijnen in verband met cara of allergische aandoeningen, of vervanging van tapijt dat niet geschikt is voor rolstoelgebruik. De maximale financiële tegemoetkomingen worden gebaseerd op de lid 2 en lid 3 van dit artikel genoemde bedragen en afschrijvingspercentages.
* omdat de artikelen economisch zijn afgeschreven
Artikel 13 Vereisten keukenaanpassing
Bij een noodzakelijke keukenaanpassing wordt uitgegaan van de standaard keuken voor de sociale woningbouw met een opbergruimte van maximaal 5 aanrecht/boven kasten. Voor rolstoelgebruikers dient het onderrijdbare deel van het aanrecht 1.80 meter zijn. Het onderrijdbare deel bestaat uit het kook- spoel- en werkdeel. Naast de opstelplaats voor het kooktoestel dient 30 cm afzetruimte beschikbaar te zijn.
Hoofdstuk 4 Vervoervoorzieningen
Het collectief systeem (artikel 23 onder a Verordening) bestaat uit een Collectief Vraag-afhankelijkVervoerssysteem (CVV). Voor personen met een beperking die in het bezit zijn van een vervoerpas (Wmo-pashouders) gelden de volgende voorwaarden:
1 of 2 te reizen zones: € 1,35
Artikel 16 Persoonsgebonden budget
Artikel 18 Hoogte financiële tegemoetkomingen
Indien de persoon met beperkingen beschikt over een eigen auto en er de voorkeur aan geeft om deze te gebruiken in plaats van de taxi, kan in plaats van een voorziening als bedoeld in lid 3, een financiële tegemoetkoming in de kosten van gebruik van de eigen auto of bruikleenauto toegekend worden, waarbij de indicatie “individueel taxivervoer” in stand blijft
Rolstoeltaxivervoer: Indien het inkomen van de persoon met beperkingen de inkomens-grens overschrijdt (artikel 26 Verordening), bedraagt de in lid 3 genoemde financiële tegemoetkoming het verschil tussen het reguliere taxitarief en het rolstoeltaxitarief. Dit geldt zowel voor de kilometerprijs als voor het voorrijdtarief. Op dit verschil wordt geen eigen bijdrage in mindering gebracht.
Extra financiële tegemoetkoming: Indien de persoon met beperkingen gebruik kan maken van het collectief vervoer, en ook op dit vervoer is aangewezen voor de verplaatsing over de korte afstanden (250-300 meter), kan een extra financiële tegemoetkoming worden verstrekt die wordt afgestemd op de vervoerbehoefte in de directe omgeving, gebaseerd op de eigen bijdrage van één reiszone.
Artikel 19 Persoonsgebonden budget
Artikel 21 Rijvaardigheidstraining
Indien dit naar het oordeel van burgemeester en wethouders noodzakelijk is, kunnen de kosten van maximaal 3 lessen rolstoel- of rijvaardigheidstraining worden vergoed.
Artikel 23 Citeertitel en inwerkingtreding
Burgemeester en wethouders van Hof van Twente,
Toelichting op het Besluit maatschappelijke ondersteuning 2010
Naast een Verordening maatschappelijke ondersteuning en het Verstrekkingenboek maatschappelijke ondersteuning is er ook een gemeentelijk Besluit maatschappelijke ondersteuning (het Wmo-besluit). In dit besluit zijn bij elkaar gebracht alle bedragen, die op basis van de Verordening moeten worden vastgesteld.
Het voordeel van het opnemen van alle bedragen in een besluit is dat bij wijziging van de bedragen (bijvoorbeeld omdat er aan de hand van de prijsindex een bijstelling van bedragen plaatsvindt) niet de verordening gewijzigd moet worden waarvoor de bevoegdheid bij de gemeenteraad ligt. Bijstelling van het Besluit door het college kan aanzienlijk sneller plaatsvinden.
Enkele artikelen worden hier toegelicht.
HOOFDSTUK 1 ALGEMENE BEPALINGEN
Sinds de Wmo-wetswijziging van 1 januari 2010 onderscheiden we bij de Hulp bij het Huishouden (HH) verschillende vormen van persoonsgebonden budgetten (PGB). De reden hiervan is dat de hoogte van het PGB mede wordt afgestemd op de leverancier van de HH. Inkoop van HH bij een particulier persoon, bijvoorbeeld een familielid of een alfahulp, geeft immers een andere kostprijs dan inkoop van HH bij een (grote) thuiszorgorganisatie. Bovendien moet een PGB de mogelijkheid bieden om zelf HH in te kopen die vergelijkbaar is met HH in natura. Dit brengt met zich mee dat een PGB ook zodanig moet zijn dat daarmee HH kan worden ingekocht bij een kwalitatief goede thuiszorgorganisatie. Voor inkoop van HH bij een dergelijke organisatie kennen we het zogeheten PGB-regulier toe.
Een andere PGB-vorm is het PGB-alfa. Dit PGB-alfa kennen toe als de HH wordt ingekocht bij een particulier persoon, bijvoorbeeld een alfahulp. Ook bestaat recht op dit PGB als de organisatie, waarbij de HH wordt ingekocht, niet voldoet aan zekere kwaliteitseisen.
Per 1 januari 2010 zijn contracten afgesloten met een 5tal thuiszorgorganisaties. Dit na een traject van Europese aanbesteding. De gecontracteerde aanbieders voldoen aan de kwaliteitseisen die in het bestek waren opgenomen. Als een budgethouder ervoor kiest HH in te kopen bij een andere leverancier van HH, dus bij een niet-gecontracteerde aanbieder, dan bestaat alleen recht op het PGB-regulier, als de desbetreffende aanbieder voldoet aan de kwaliteitseisen zoals wij die ook hebben gesteld in de aanbestedingsprocedure. Immers, dan kan met recht worden gezegd dat HH wordt ingekocht bij een organisatie zodat de ingekochte voorziening vergelijkbaar is met HH in natura.
Voldoet een organisatie niet aan de kwaliteitseisen, dan heeft de budgethouder geen recht op een PGB-regulier. Dat zou namelijk niet correct zijn tegenover bedrijven die wel aan de kwaliteitseisen voldoen. Dergelijke aanbieders hebben immers moeten investeren om aan die eisen te kunnen voldoen en dat werkt kostenverhogend. Voor HH die wordt geboden door organisaties die niet aan de kwaliteitseisen voldoen, kan wel recht bestaan op het (lagere) PGB-alfa.
In de begripsbepalingen zijn de verschillende PGB-vormen gedefinieerd.Samenvattend: vanaf 1 januari 2010 onderscheiden we de volgende soorten PGB voor inkoop van HH:
I het PGB-alfa:bedoeld voor de inkoop van directe eenvoudige HH bij een particulier persoon of bij een organisatie die niet aan de kwaliteitseisen voldoet. Dit PGB kan enkel worden toegekend bij een HH1-indicatie. Zie verder artikel 4 van dit besluit.
II het PGB-regulier:bedoeld voor inkoop van HH bij een aanbieder van HH die aan onze kwaliteitseisen voldoet. Dit PGB kan worden toegekend zowel voor inkoop van HH1 als van HH2. Wel gelden verschillende tarieven. Dit PGB kan ook worden toegekend indien HH2 wordt ingekocht bij een particulier die aan de genoemde eisen voldoet. Dit is uitgewerkt in de artikelen 5 en 6 van dit besluit.
HOOFDSTUK 2: HULP BIJ HET HUISHOUDEN
Het PGB is de tegenhanger van een voorziening in natura. Een PGB dient zodanig te worden vastgesteld dat daarmee een adequate voorziening kan worden ingekocht.Als een persoon met beperkingen recht heeft op HH, heeft die persoon de vrijheid te kiezen in welke vorm hij of zij de voorziening verstrekt wenst te krijgen. In natura of in de vorm van een PGB. Deze keus moet worden gemaakt voordat een beschikking kan worden gegeven.
De omvang van de HH wordt uitgedrukt in uren, afgerond in decimalen (artikel 11 Verordening). Kiest de persoon met beperkingen voor een PGB, dan wordt dat PGB vastgesteld op de omvang van de HH, dus ook in uren. De hoogte van het PGB is dus mede afhankelijk van het aantal geïndiceerde uren HH.
Om in aanmerking te komen voor het persoonsgebonden budget zoals bedoeld in de artikelen 5 of 6 van dit Wmo-besluit (het PGB-regulier) moet de hulp bij het huishouden geleverd worden door een thuiszorgaanbieder, die voldoet aan de hieronder vermelde kwaliteitseisen. Deze eisen zijn ook gesteld aan de aanbieders van HH waarmee wij een contract hebben afgesloten om HH in natura te leveren. De (thuiszorg)aanbieder:
Aan particuliere personen die HH2 aanbieden, kunnen niet dezelfde eisen wordt gesteld die wij stellen aan organisaties. Wel stellen wij aan deze personen dezelfde eisen die we ook stellen aan hulpverleners die in dienst zijn bij een gecontracteerde thuiszorgorganisatie. Dit betekent dat deze particuliere personen moeten beschikken over aantoonbare kennis, kunde en vaardigheden dat vergelijkbaar is met het MBO-diploma Helpende Zorg en Welzijn kwaliteitsniveau 2.
Artikel 4 Persoonsgebonden budget alfa
Dit PGB is bedoeld voor de inkoop van directe eenvoudige hulp, de HH1. Dergelijke hulp wordt veelal ingekocht bij een familielid of bij een alfahulp. De budgethouder is dan werkgever van de hulp. Dit PGB kan ook worden gebruikt om HH1 in te kopen bij een aanbieder van HH die niet aan de gemeentelijke kwaliteitseisen voldoet. De budgethouder is dan opdrachtgever aan de aanbieder van HH. De opdrachtnemer is dan verplicht een sluitende administratie te voeren.
Een PGB brengt met zich mee dat de budgethouder dit budget moet beheren, een deugdelijke administratie moet voeren en zich moet verzekeren. Dit brengt extra kosten met zich mee.
Het PGB-alfa is opgebouwd uit 2 componenten, namelijk het uurloon en een bedrag voor de kosten van het beheer van het PGB en werkgeversverplichtingen.Het uurloon is vastgesteld op € 13,50. Als tegemoetkoming/vergoeding van kosten van beheer, administratie en verzekeringen stellen we een bedrag van € 0,70 per uur beschikbaar. Het totale budget per uur is dan € 14,20.
Bij de beoordeling van de aanvraag om HH, komt ter sprake in welke vorm de persoon met beperkingen de voorziening wenst te ontvangen; In natura of in de vorm van een PGB. De budgethouder heeft de keuze het beheer van het PGB zelf te doen dan wel uit te besteden. Beheert de budgethouder het PGB zelf, dan ontvangt hij/zij daarvoor ook de toeslag van € 0,70 per uur.
Een alternatief is dat het beheer wordt uitbesteed. Hiervoor heeft Hof van Twente afspraken met 2 organisaties gemaakt.
Met de Sociale Verzekeringsbank (SVB) hebben wij al enige jaren een contract. De budget-houder kan aangeven het beheer door de SVB te willen laten verzorgen. De kosten brengt de SVB rechtstreeks bij de gemeente in rekening. Dit betekent dat de budgethouder geen recht heeft op de toeslag van € 0,70. Immers, de budgethouder maakt geen kosten voor het beheer van het PGB. Na ontvangst van de beschikking moeten budgethouders zichzelf aanmelden bij de SVB.
Ook Menzis WMO-Support ondersteunt budgethouders bij het beheer. Bovendien biedt dit bedrijf bemiddeling, wat inhoudt dat Menzis ook vervangende hulp kan bieden indien de vaste hulp langdurig uitvalt. Met deze organisatie is de afspraak gemaakt dat de gemeente gegevens van budgethouders doorgeeft, zodat Menzis budgethouders kan benaderen en informeren. De kosten die Menzis in rekening brengt (€ 0,70 per uur), betaalt de budget-houder vanuit het PGB door aan Menzis.
Artikel 5 Persoonsgebonden budget regulier alfa
Dit artikel betreft die situaties dat HH1 wordt ingekocht bij een aanbieder van HH die aan de gemeentelijke kwaliteitseisen voldoet. Het tarief is gebaseerd op de kostprijs van HH1 in natura.
Ondersteuning bij het beheer van het PGB door de SVB of Menzis is niet aan de orde. De aanbieder van HH verzorgt dit. De kosten zijn in het uurtarief verwerkt.
Artikel 6 Persoonsgebonden budget regulier HH2
Dit artikel betreft die situaties dat HH2 wordt ingekocht bij een aanbieder van HH die aan de gemeentelijke kwaliteitseisen voldoet. Het tarief is gebaseerd op de kostprijs van HH2 in natura. Ondersteuning bij het beheer van het PGB door de SVB is niet aan de orde. De aanbieder van HH verzorgt dit. De kosten zijn in het uurtarief verwerkt.
Het is niet uitgesloten dat HH2 wordt ingekocht bij een particulier persoon. Is dat aan de orde dan wordt op het tarief een korting van 10% toegepast, omdat een particulier persoon niet de overheadkosten (zoals een kantoorpand, en administratieve- en personeelslasten) heeft die een organisatie wel heeft.
Voorwaarde is wel dat de particuliere persoon die de HH2 levert, voldoet aan de eisen die wij ook stellen aan personeel dat in dienst is bij de gegunde thuiszorgorganisaties. Dit betekent dat ook een particulier persoon moet beschikken over aantoonbare kennis, kunde en vaardigheden dat vergelijkbaar is met het MBO-diploma Helpende Zorg en Welzijn kwaliteitsniveau 2.
Koopt een budgethouder HH2 in bij een gekwalificeerde hulpverlener, dan heeft de budget-houder de keus om het beheer van het PGB al dan niet uit te besteden aan de SVB. Kiest de budgethouder voor uitbesteding aan de SVB, dan vindt een korting van 20% op het uurtarief plaats. De SVB brengt de kosten rechtstreeks bij de gemeente in rekening.Ondersteuning bij het beheer van het PGB door Menzis WMO-Support is niet aan de orde. Menzis richt zich namelijk enkel en alleen op HH1.
In de artikelen 4, 5 en 6 is steeds aansluiting gezocht bij de oude AWBZ-systematiek. Ook in de AWBZ was een deel van het netto PGB voor huishoudelijke hulp vrij besteedbaar om te kunnen voorzien in kosten die moeilijk te specificeren zijn (telefoonkosten, kosten voor het inwinnen van deskundig advies, vakantiegeld, af en toe een bloemetje). Vrijstelling betekent dat het vrij te besteden deel van het PGB niet verantwoord hoeft te worden door de budgethouder.
Uitgangspunt is dat het PGB voor HH vooraf wordt uitbetaald. Op die manier wordt voorkomen dat de budgethouder kosten moet maken en deze pas achteraf vergoed krijgt. Er is gekozen om het PGB steeds per periode van 4 weken uit te keren. Dit sluit aan op de wijze waarop de eigen bijdrage door het CAK wordt opgelegd. Bovendien kunnen wijzigingen in de persoonlijke situatie van de budgethouder snel worden verwerkt, waardoor het risico dat grote bedragen ten onrechte worden betaald en teruggevorderd moeten worden, wordt beperkt.
In geval een PGB voor huishoudelijke hulp door omstandigheden vroegtijdig wordt beëindigd (zoals permanente opname in een AWBZ –instelling of overlijden), loopt de budgethouder risico voor de doorlopende werkgeversverplichtingen. Deze verplichtingen moeten uiteraard wel worden nagekomen. Het PGB wordt dan nog zodanig lang voortgezet totdat aan deze verplichtingen is voldaan of redelijkerwijs had kunnen zijn voldaan.
In geval van misbruik verspeelt de budgethouder het recht op een PGB. Het ten onrechte verstrekte (deel van het) budget wordt dan volledig teruggevorderd.
Achteraf kan een steekproefsgewijze controle plaatsvinden op besteding van het PGB. Dit is vastgelegd in artikel 6 van de Wmo-verordening. De hiervoor noodzakelijke bewijsstukken die de cliënt moet overleggen voor de voorziening HH zijn in ieder geval de betalings-bewijzen aan de zorgverlener, een arbeidsovereenkomst tussen budgethouder en hulpverlener en door beide partijen getekende werkbrieven waaruit het aantal gewerkte uren blijkt.
In artikel 7 van de Verordening is bepaald dat voor Hulp bij het huishouden een eigen bijdrage is verschuldigd. De berekeningsmethodiek van de eigen bijdrage komt overeen met het landelijke Besluit maatschappelijke ontwikkeling (2 oktober 2006, stb. 450).Aan de budgethouder wordt het bruto PGB toegekend en uitgekeerd. Het Centraal Administratiekantoor (CAK) berekent en int de eigen bijdrage. De berekeningswijze van de eigen bijdrage is vastgelegd in artikel 8 van dit Wmo-besluit.
Artikel 9 Kostprijs van de voorzieningDe eigen bijdrage kan uiteraard nooit hoger zijn dan de werkelijke kosten van de HH. Dit betekent dat, behalve de maximum berekende eigen bijdrage volgens artikel 8, ook de werkelijke kosten als het ware een maximumgrens aan de te betalen bijdrage door de zorgvrager stellen.
Dit is vooral van belang voor die zorgvragers die de inkomensafhankelijke toeslag van 15% verschuldigd zijn en geïndiceerd zijn voor een beperkt aantal uren hulp. Om die reden zijn in het eerste lid de uurtarieven voor HH1 en HH2 vermeld. Deze tarieven hebben betrekking op de HH in natura. Bij persoongebonden budgetten is de kostprijs van de HH het bedrag van de periodebetaling, het PGB-bedrag dus.
Individuele woonvoorzieningen kunnen in de vorm van een financiële tegemoetkoming, in natura en als een PGB worden verstrekt (artikel 13 Wmo-verordening).
Natura-voorzieningen worden veelal in bruikleen verstrekt. De gemeente Hof van Twente heeft hiervoor een overeenkomst met Hulpmiddelen Centrum Noord Oost Nederland (HCNON), als het gaat om o.a. losse douche- en toiletmiddelen en tilliften. Met Liftenfabriek Otto Ooms BV is een contract afgesloten voor de levering van diverse soorten trapliften. In beide overeenkomsten zijn vaste prijzen afgesproken voor voorzieningen.
Een tweede vorm is de toekenning van een financiële tegemoetkoming in de kosten van een verhuizing, een (niet-) bouwkundige of (niet-) woontechnische woonvoorziening of een uitraasruimte. Voor de hoogte van deze tegemoetkoming is uitgangspunt een door het college goedgekeurde kostenbegroting. De financiële tegemoetkoming in kosten van een verhuizing is een forfaitair bedrag.
Kiest een cliënt voor een PGB, dan wordt eveneens aangesloten bij een door het college goedgekeurde offerte. Het PGB is, blijkens artikel 6 lid 1 van de Verordening, de tegen-waarde van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate te verstrekken voorziening in natura. Het PGB kan ook dan worden aangewend voor realisatie van een andere dan de goedkoopst adequate voorziening.
Hierop uitgezonderd is de situatie dat een PGB wordt gevraagd voor een voorziening waar-voor wij met hetzij HCNON hetzij Otto Ooms BV een contract hebben afgesloten. Indien een budgethouder ervoor kiest voorzieningen, die vallen onder de contracten met genoemde bedrijven, verstrekt te krijgen in de vorm van een PGB, dan wordt de hoogte van het PGB bepaald op de contractprijs, dat wil zeggen de prijs waartegen de gemeente de voorziening kan inkopen (dus inclusief de bedongen korting).
Beschikbaarheid van voorzieningen uit het depot wordt buiten beschouwing gelaten.
Ook indien het een woonvoorziening in een huurwoning betreft waarbij vaste prijsafspraken met de desbetreffende huurder zijn gemaakt, geldt een andere regeling. In deze gevallen vormt het prijsniveau in deze overeenkomsten het uitgangspunt bij de berekening van het PGB.
Enkele woonvoorzieningen zijn genormeerd, namelijk de financiële tegemoetkoming in kosten van een verhuizing en de woningsanering. Deze voorzieningen worden als een financiële tegemoetkoming toegekend, waarbij de hoogten in de artikelen 11 en 12 van het Wmo-besluit zijn vastgelegd.
De belanghebbende heeft vrijheid in de keuze van een erkende leverancier bij wie hij de voorzieningen wenst aan te kopen. De gemeente stelt wel nadere eisen aan de kwaliteit en bruikbaarheid van het hulpmiddel:
Bovenstaande impliceert ook dat het PGB niet in alle gevallen kostendekkend is. Immers, het kan zijn dat een budgethouder niet dezelfde korting kan bedingen als de gemeente. Echter, omdat het niet de bedoeling is dat kosten van een PGB hoger zijn dan een gelijkwaardige verstrekking in natura, achten wij dit inherent aan de keus voor een PGB en derhalve acceptabel. Bovendien hebben wij met HCNON afspraken gemaakt dat budgethouders tegen dezelfde prijs en voorwaarden voorzieningen kunnen aanschaffen als de gemeente dat kan, mits men duidelijk aangeeft een Wmo-budgethouder te zijn. De consulent Zorg maakt deze mogelijkheid bij de behandeling van de aanvraag aan de budgethouder kenbaar.
Artikel 6 lid 4 van de Verordening bepaalt dat het PGB betaalbaar wordt gesteld nadat de persoon met beperkingen een getekende opdrachtbevestiging dan wel factuur heeft overgelegd. Dit betekent dat de besteding van het PGB vooraf wordt gecontroleerd. Op die wijze kan de aanschaf worden gecontroleerd (komt aanschaf overeen met programma van eisen?) en kan de persoon met beperkingen eventueel tijdig erop worden gewezen dat een niet-adequate voorziening wordt aangeschaft.
Bovendien bestaat dan een reëel inzicht in de datum van aanschaf van een voorziening. Dit is vooral daarom van belang omdat voor diverse voorzieningen ook een PGB voor instand-houdingskosten moet worden toegekend. Dit budget gaat in vanaf het moment dat de garantiebepalingen zijn verlopen. Om dit moment te kunnen bepalen, is de datum van aanschaf van belang.
Voor reparatiekosten en, indien een voorziening periodiek moet worden onderhouden,onderhoudskosten, wordt een bedrag, zijnde instandhoudingkosten, toegekend. Dit geldt uitsluitend voor voorzieningen die zijn genoemd in artikel 11 lid 5 van dit Wmo-besluit.De hoogte van deze kosten worden gebaseerd op prijzen zoals opgenomen in de overeenkomsten met HCNON en Otto Ooms BV. Dit budget gaat in vanaf het moment dat de garantiebepalingen zijn verlopen.De overige artikelen van dit hoofdstuk spreken voor zich en worden niet nader toegelicht.Hoofdstuk 4/5 Vervoervoorzieningen en rolstoelen
Artikel 16 en 19 Persoonsgebonden budget
Bij de toekenning van een (individueel) vervoermiddel of rolstoel kan de persoon met beperkingen kiezen tussen een voorziening in natura en een PGB. De gemeente Hof van Twente heeft een overeenkomst met HCNON te Goor voor de levering van vervoermiddelen in natura.
Kiest een zorgvrager voor een voorziening in natura, dan wordt de voorziening aangeschaft bij HCNON, zo mogelijk uit depot, en in bruikleen verstrekt.
Kiest de zorgvrager voor een PGB, dan moet een budget worden toegekend zodat de zorgvrager zelf een adequate voorziening kan aanschaffen en gedurende een periode in stand kan houden.
De goedkoopst adequate voorziening in natura wordt bepaald op de contractprijs met HCNON voor wat betreft de levering van nieuwe voorzieningen.
In het contract tussen gemeente Hof van Twente en HCNON zijn voor diverse voorzieningen in diverse productgroepen prijzen afgesproken waartegen de desbetreffende voorziening (nieuw) wordt geleverd. In deze prijzen zijn aanzienlijke kortingpercentages verwerkt. Bovendien is per productgroep/categorie een volgorde aangebracht. Deze volgorde is met name gebaseerd op het functionele dekkingspercentage (en daarmee de meeste kans op herverstrekking). Dus per categorie wordt per definitie bij voorkeur de eerstgenoemde voorziening verstrekt.
Teneinde de bepaling van het PGB eenduidig vast te stellen, is ervoor gekozen het PGB baseren op de aanschaf van een nieuwe voorziening (voorkeursvoorziening uit de betreffende productgroep) conform de contractprijzen, dus inclusief bedongen korting. Ook inclusief de standaardvoorzieningen die in de Europese aanbesteding werden geëist. Dit zijn in hoogte verstelbare handvatten en een zitkussen. Bij electrische voorzieningen geldt dat voor de accu’s en de acculader.
Beschikbaarheid van voorzieningen uit het depot wordt buiten beschouwing gelaten.
Indien de standaardvoorziening niet voldoende adequaat is, wordt het PGB verhoogd met kosten van individuele aanpassingen. De kosten van deze aanpassingen worden gebaseerd op de prijs die Hof van Twente zou moeten betalen indien de voorziening in bruikleen zou worden verstrekt.
De persoon met beperkingen heeft vrijheid in de keuze van een erkende leverancier bij wie hij de voorzieningen wenst aan te kopen. De gemeente stelt nadere eisen aan de kwaliteit en bruikbaarheid van het hulpmiddel.
Artikel 6 lid 4 van de Verordening bepaalt dat het PGB betaalbaar wordt gesteld nadat de persoon met beperkingen een getekende opdrachtbevestiging dan wel factuur heeft overgelegd. Dit betekent dat de besteding van het PGB vooraf wordt gecontroleerd. Op die wijze kan de aanschaf worden gecontroleerd (komt aanschaf overeen met programma van eisen?) en kan de persoon met beperkingen eventueel tijdig erop worden gewezen dat een niet-adequate voorziening wordt aangeschaft.
Een sportrolstoel kan alleen worden toegekend in de vorm van een PGB. De hoogte ervan is vastgelegd in artikel 20 van het Besluit. Verstrekking in natura stuit op bezwaren. Deze voorziening was in de Wvg bovenwettelijk en is dat in de Wmo eveneens. Daarbij is deze voorziening niet meegenomen in het traject van Europese aanbesteding van rolstoelen. Herverstrekking van een sportrolstoel is daarom niet aan de orde en kan deze voorziening alleen in de vorm van een PGB worden toegekend. In het Wmo-verstrekkingenboek is dan ook aangegeven dat de keuzevrijheid niet geldt bij toekenning van een sportrolstoel.
Indien nodig wordt ook een PGB voor de zogeheten instandhoudingkosten toegekend. Dit PGB is bedoeld als bijdrage in kosten voor onderhoud, reparatie en verplichte verzekeringen. Voor een berekening van deze kosten wordt verwezen naar de contractprijzen, zoals die zijn afgesproken met HCNON. Dit zijn marktconforme prijzen. Dit budget gaat in vanaf het moment dat de garantiebepalingen zijn verlopen. Om dit moment te kunnen bepalen, is de datum van aanschaf van belang.
Diverse voorzieningen, zoals scootmobielen en electrische rolstoel voor buitengebruik, moeten wel vanaf de aankoop worden verzekerd. Dus ook gedurende de garantieperiode. Om die reden is in de artikelen 16 en 19 geregeld dat in de garantieperiode het PGB voor instandhouding wordt bepaald op de kosten van een (verplichte) WA-verzekering.