| Organisatie | Rotterdam |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Besluit personenchauffeurs |
| Citeertitel | Besluit personenchauffeurs |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | bestuur en recht |
| Eigen onderwerp | Gemeenteblad 2015, nummer 206 |
Geen.
-
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-01-2016 | 01-01-2020 | Art. VIII | 15-12-2015 Onbekend | Gemeenteblad 2015, nummer 206 | |
| 25-10-2007 | 23-10-2007 | 01-01-2016 | Art. VIII | 23-10-2007 Gemeenteblad 2007-171 | Voorstel wethouder Verkeer, Vervoer en Organisatie 23 oktober 2007; 07BSD21005 |
| 15-03-2003 | art. V | 11-03-2003 Gemeenteblad 2003-43 | Voorstel van de wethouder van P&O, 5 maart 2003, P&O nr. 03/1315 | ||
| 02-08-2001 | 01-01-1999 | art. V | 31-07-2001 Gemeenteblad 2001-70 | Voorstel van de wethouder van P&O, 25 juli 2001, P&O nr. 00/5386 | |
| 20-04-2001 | 01-01-1999 | art. V | 17-04-2001 Gemeenteblad 2001-38 | Voorstel van de wethouder van P&O, 11 april 2001, P&O nr. 01/5386 | |
| 19-08-2000 | 01-01-1999 | nieuwe regeling | 15-08-2000 Gemeenteblad 2000-82 | Voorstel van de wethouder van P&O, 9 augustus 2000, P&O nr. 00/1420 |
In dit besluit wordt verstaan onder personenchauffeur:
de ambtenaar aangesteld op grond van het Ambtenarenreglement van de gemeente Rotterdam bij de Bestuursdienst, die uitsluitend of nagenoeg uitsluitend belast is met het vervoer van bestuurders en hoge ambtelijke functionarissen.
Artikel 1, tweede lid, onderdeel e en f, en artikel 40, tweede lid van het Ambtenarenreglement, en de artikelen 11 en 18 van het Besluit salaris, vergoedingen, toelagen en uitkering 2016 zijn op de personenchauffeur niet van toepassing.
De arbeidsduur per 13 weken voor de personenchauffeur met een volledig dienstverband bedraagt gemiddeld 45 uur per week.
De in de artikelen IV, V en VI genoemde aanvulling op het salaris, vaste toelage voor het werken op onregelmatige uren en toelage voor bereikbaarheid en beschikbaarheid zijn grondslag voor de vakantietoelage, bedoeld in artikel 18b van het Besluit salaris, vergoedingen, toelagen en uitkeringen 2016 van de gemeente Rotterdam.
In afwijking van artikel 1, eerste lid, van de Vakantie- en verlofregeling 1971, bedraagt voor de personenchauffeur met een volledig dienstverband de aanspraak op vakantie 217 uren per kalenderjaar.
De Secretaris
, N.van Eck
De Burgemeester
, J.C.Kombrink, l.b.
Dit gemeenteblad is uitgegeven op 18 augustus 2000
TOELICHTING OP HET BESLUIT PERSONENCHAUFFEURS
Dit besluit, dat de gevolgen regelt van het van kracht worden van de Arbeidstijdenwet (ATW) moet worden gezien als regeling op maat. In het besluit zijn enkele afwijkende arbeidsvoorwaardelijke maatregelen getroffen voor de speciale categorie van de personenchauffeurs. In hoofdlijnen gaat het om het volgende: aan het salaris van de personenchauffeur wordt een aanvulling in de vorm van een toelage toegevoegd, gezien het feit dat de werkweek gemiddeld 45 uur bedraagt. Daarnaast ontvangt de personenchauffeur een vaste toelage voor het werken op onregelmatige uren en een consignatietoelage. Deze drie toelagen worden als bezoldiging aangemerkt, waardoor er onder meer sprake is van een hogere berekeningsgrondslag voor de vakantie-uitkering.
Artikel 1 bevat een omschrijving van het begrip personenchauffeur.
Artikel 2 bepaalt dat de artikelen over overwerkvergoeding, toelage onregelmatige dienst en verschuivingstoelage niet gelden voor de personenchauffeur. Hetzelfde geldt voor de bepaling die de omvang van een volledige betrekking vaststelt op 36 uur, alsmede het voorschrift dat de werktijd behoorlijk door pauze onderbroken wordt en dat onder meer op zaterdagen en zondagen geen arbeid wordt verricht.
Artikel 3 stelt de gemiddelde werkweek op de maximale omvang die de Arbeidstijdenwet toelaat, te weten gemiddeld ten hoogste 45 uur over een periode van 13 weken.
Artikel 4 voorziet in een aanvulling op het salaris van de personenchauffeur, dit gezien het feit dat de arbeidsduur van de personenchauffeurs wordt vastgesteld op gemiddeld 45 uur per week. Hiermee wordt de arbeidsduur voor deze categorie werknemers, uitgaande van de gebruikelijke gemiddelde arbeidsduur van 36 uur per week, gemiddeld met 9 uur per week overschreden. De aanvulling bedraagt 39/156 maal 1,5 van het salaris van de personenchauffeur, met dien verstande dat dit salaris is gemaximeerd tot het salarisbedrag van het maximum van salarisklasse 4 nieuwe salarisstructuur. De factor 39 is als volgt tot stand gekomen. De gemiddelde maand kent 4,33 weken (52/12). De verlenging bedraagt 9 uur per week ofwel 39 uur per maand (4,33 x 9). De personenchauffeur die in deeltijd werkt, ontvangt een pro-rato aanvulling.
Op grond van artikel 5 ontvangt de personenchauffeur een vaste toelage van ƒ 250,- per maand vanwege het werken op onregelmatige uren.
Artikel 6 voorziet in een toelage voor bereikbaarheid en beschikbaarheid, voor zover de personenchauffeur tijdens pauzes geconsigneerd is. Een pauze is in de zin van de Arbeidstijdenwet geen arbeidstijd. Het consigneren van de chauffeur tijdens pauzes is daardoor een manier om de werknemer langer in te kunnen zetten. Ter voorkoming van uitvoeringsproblemen is ervoor gekozen de uren die de personenchauffeur geconsigneerd is, te fixeren op 43 uur per maand. Dit ongeacht of de personenchauffeur gedurende een maand daadwerkelijk 43 uur geconsigneerd is. De berekeningsbasis voor de consignatietoelage is de som van het salaris van de personenchauffeur en de aanvulling. Voor dit salaris en deze aanvulling dient de chauffeur per maand 195 uur arbeid te verrichten. Daarmee is de breuk van 43/195 verklaard.
Artikel 7 bepaalt dat de aanvulling op het salaris van de personenchauffeur, de vaste toelage en de toelage voor bereikbaarheid en beschikbaarheid tot de bezoldiging horen. Dit betekent onder meer dat deze toelagen meetellen voor de pensioenopbouw en dat deze onderdeel uitmaken van de berekeningsbasis voor de vakantie-uitkering en een uitkering wegens ziekte, arbeidsongeschiktheid of ontslag.
Artikel 8 brengt de vakantieaanspraak van de personenchauffeur in overeenstemming met de gemiddelde arbeidstijd van 45 uur per week, uitgaande van 165,6 vakantie-uren per jaar.
Artikel 9 garandeert de hoogte van het salaris van de personenchauffeur die hoger is ingeschaald dan de functionele salarisklasse. Voor zover er vanwege oudrecht nog een salarisperspectief bestaat, wordt ook dit perspectief gegarandeerd.
Aangezien reeds per 1 januari 1999 is begonnen met werkroosters voor de personenchauffeurs op basis van de Arbeidstijdenwet, wordt aan dit besluit terugwerkende kracht verleend. Dit op grond van artikel 10. Omdat er geen sprake is van een verslechtering van de rechtspositie van personenchauffers, is hiertegen geen bezwaar.
Het Besluit personenchauffeurs dat niet alleen gebaseerd is op het Besluit personenchauffeurs Rijksdienst maar ook voor het grootste deel hier een kopie van is, wordt nu met terugwerkende kracht tot de datum invoering per 1 januari 1999 gebaseerd op de Rotterdamse rechtspositie. In navolging van het rijk wordt indexering toegepast en heeft tevens aanpassing plaats gevonden in het kader van de Wet Overhevelingstoeslag lonen (WBOL). Genoemde structuurwijziging en indexering heeft tot gevolg dat het bedrag van de vaste toelage op onderstaande data er als volgt uitkomt te zien: