Organisatie | Sint Maarten |
---|---|
Organisatietype | Koninkrijksdeel |
Officiële naam regeling | MINISTERIËLE REGELING als bedoeld in artikel 3, zevende lid, van de Warenlandsverordening, ter uitvoering van artikel 21, eerste lid, van het Landsbesluit visserijproducten |
Citeertitel | Regeling analytische en organoleptische eisen van visserijproducten |
Vastgesteld door | Minister van Volksgezondheid_x002C_ Sociale Ontwikkeling en Arbeid |
Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
Eigen onderwerp |
De oorspronkelijke regeling is ondertekend op 24 september 1999, gepubliceerd in P.B. 1999, no. 173, en in werking getreden op 30 oktober 1999, met terugwerkende kracht tot en met 9 november 1998.
De bijlagen zijn niet opgenomen.
Zie www.overheid.nl voor de historie van deze regeling vóór 10-10-10 via lokale regelingen en uitgebreid zoeken, onder v.m. Nederlandse Antillen, met als zoekdatum 09-10-2010.
Landsbesluit visserijproducten, artikel 21
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
---|---|---|---|---|---|
10-10-2010 | geconsolideerde tekst (GT) | 03-05-2013 AB 2013, GT no. 752 | n.v.t. |
Visserijproducten voldoen ten minste aan de organoleptische eisen van de laagste versheidsklasse van de gemeenschappelijke handelsnormen die zijn vastgesteld op basis van artikel 2 van de verordening van de Europese Gemeenschappen, van 31 december 1981 gepubliceerd in PbEG 1981, L 379/4, waarvan de tekst in Bijlage I bij deze regeling is opgenomen.
Er worden monsters genomen, die in een laboratorium worden onderzocht teneinde de parameters voor de totale vluchtige base-stikstof, in dit hoofdstuk verder als TVBN aan te duiden, en voor histamine vast te stellen.
Verse, bewerkte of ingevroren visserijproducten worden als ongeschikt voor menselijke consumptie beschouwd, indien op grond van de organoleptische beoordeling twijfel bestaat over de versheid ervan, en bij chemische controle blijkt dat de grenswaarden voor TVBN worden overschreden.
Voor de bepaling van de concentratie van TVBN wordt ongeveer 100 gram visvlees gebruikt, dat op ten minste drie verschillende plaatsen van het monster is weggenomen en vervolgens is fijngemalen en vermengd.
Teneinde de parameter voor histamine te controleren worden per partij negen monsters genomen. Het resultaat van het onderzoek is aanvaardbaar indien:
Consumeerbare delen van visserijproducten mogen geen in het aquatisch milieu aanwezige contaminanten zoals zware metalen en organische halogenen bevatten in zodanige concentraties, dat de berekende opname bij de voeding de voor de mens aanvaardbare dagelijkse of wekelijkse opname overtreft.
Het gemiddelde totale gehalte aan kwik in de consumeerbare delen van visserijproducten, vastgesteld door een analyse als bedoeld in het tweede lid, mag voor de in Bijlage IV opgesomde vissoorten 1 milligram per kilogram vers visvlees en voor alle overige vissoorten 0,5 milligram per kilogram vers visvlees niet overschrijden.
De voor de vaststelling van het gehalte toe te passen analysemethode is die welke bij de beschikking no. 90/515/EEG van de Commissie van 26 september 1990 tot vaststelling van referentiemethoden voor de ontdekking van residuen van zware metalen en arsenicum (PbEG L 286) is voorgeschreven. De tekst van de genoemde beschikking is in Bijlage V van deze regeling opgenomen.
Ten einde de gemiddelde waarde van het gehalte aan kwik vast te stellen wordt de analyse uitgevoerd op een zorgvuldig gehomogeniseerd mengsel van de monsters. In het bijzonder wordt ervoor gezorgd dat ingeval een partij vis die tot een van de in Bijlage IV opgesomde soorten behoort exemplaren van verschillende afmetingen bevat, monsters worden genomen in overeenstemming met de samenstelling van de partij.
Voor bewerkte of verwerkte visproducten mogen de gehaltes aan cadmium, lood en kwik niet hoger zijn dan de voor de betreffende producten in onbewerkte vorm in de artikelen 11 en 12 vastgestelde gehaltes. Bij de berekening daarvan wordt een concentratie- of verdunningsfactor die in een voorkomend geval toepasselijk is in aanmerking genomen.