Beleidsregel Uitkeringen, vergoedingen en giften voor (im)materiële schade

Gemeenten mogen met de invoering van de Wet werk en bijstand zelf beoordelen hoe zij om gaan met de vrijlating van een aantal specifieke regelingen die het karakter hebben van een schadevergoeding of smartengeld en niet meer in de wet geregeld zijn of zijn opgenomen in een ministeriële regeling.

Bij ministeriële regeling aangewezen uitkeringen en vergoedingen voor materiële en immateriële schade worden niet tot de middelen gerekend (artikel 31 lid 2 Wet werk en bijstand).

 

Een uitkering, vergoeding of tegemoetkoming in het kader van onder andere de Wet uitkeringen burgerslachtoffers 1940-1945 (WUBO) en de Wet uitkeringen vervolgingsslachtoffers 1940-1945 (WUV) kan bestaan uit een uitkering voor algemeen noodzakelijke bestaanskosten en een toeslag voor invaliditeit. Bij de bepaling van het recht op en de hoogte van een bijstandsuitkering wordt de uitkering voor algemeen noodzakelijke bestaanskosten niet buiten beschouwing gelaten. Een toeslag voor invaliditeit wordt wel buiten beschouwing gelaten.

 

Artikel 31 lid 2 onder m van de Wet werk en bijstand bepaalt dat giften niet tot de middelen worden gerekend voorzover deze naar het oordeel van het college uit een oogpunt van bijstandsverlening verantwoord zijn.

Individueel wordt, aan de hand van de hoogte en de bestemming van de gift, beoordeeld of de gift buiten beschouwing gelaten dient te worden bij de vaststelling van het recht op bijstand.

Als de hoogte van de gift leidt tot een bestedingsniveau dat niet meer in overeenstemming is met het bijstandsniveau, dan wordt de gift in aanmerking genomen als middel.

Als de gift betrekking heeft op kosten die in de algemene bijstand zijn inbegrepen of in geval de gift vrij te besteden is, wordt deze volledig in aanmerking genomen als middel.

 

Een bedrag uit hoofde van geleden (im)materiële schade, gederfde levensvreugde of smartengeld is een vermogensbestanddeel dat, op grond van artikel 31 lid 2 onder m van de Wet werk en bijstand, niet als middel gerekend wordt, tenzij dit uit oogpunt van bijstandsverlening ontverantwoord is. Bij de beoordeling zal rekening worden gehouden met de bijzondere bestemming en de hoogte van het bedrag. In geval de vergoeding oneigenlijke elementen bevat (heeft een geheel of gedeeltelijk loondervend karakter of bedrag is exorbitant hoog), wordt deze als middel aangemerkt.

 

Deze beleidsregel treedt in werking op de dag na publicatie en werkt terug tot 1 januari 2006. Beleidsregel 9 WUBO- en WUV-uitkering en beleidsregel 33 Giften, beide bekend gemaakt op 4 november 2003, komen te vervallen.

 

• 1.

  te bepalen dat deze beleidsregel bekend wordt gemaakt door opname in het Gemeenteblad en vervolgens door voor een ieder ter inzage legging van dit besluit bij de afdeling Communicatie gedurende zes weken op werkdagen van 09.00 uur tot 15.00 uur.

• 2.

  daarnaast deze beleidsregel bekend te maken aan de ClientenPlusRaad en de cliënten van de afdeling Sociale Zaken (per 24 april 2006 de afdeling Werk en Bijstand).