| Organisatie | Tholen |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Verordening houdende regels omtrent de verdeling van woonruimte en de wijziging van de samenstelling van de woonruimtevoorraad |
| Citeertitel | Huisvestingsverordening 1994 van Tholen |
| Vastgesteld door | gemeenteraad |
| Onderwerp | volkshuisvesting en woningbouw |
| Eigen onderwerp |
Deze regeling komt te vervallen op basis van artikel 51 van de Huisvestingswet 2014 (Stb. 2014, 248).
Huisvestingswet, art. 2
Geen.
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-07-2015 | 01-07-2015 | vervallen van rechtswege | 04-06-2014 | 32271 | |
| 01-12-2001 | 01-07-2015 | Onbekend | 22-10-2001 gemeenteblad nr 18/2001 | Onbekend |
De raad van de gemeente Tholen;
gezien het voorstel van burgemeester en wethouders van 6 juni 1994, nummer 270694/13;
gelet op artikel 2 van de Huisvestingswet;
vast te stellen de volgende "Verordening houdende regels omtrent de verdeling van woonruimte en de wijziging van de samenstelling van de woonruimtevoorraad".
HOOFDSTUK 2 VERDELING VAN WOONRUIMTE
Het bepaalde in dit hoofdstuk is uitsluitend van toepassing op woonruimten met een huurprijs beneden € 304,49 (prijspeil 1 juli 1994) per maand.
Artikel 2.1.2 Nadere afbakening
In afwijking van het bepaalde in artikel 2.1.1 is het bepaalde in dit hoofdstuk niet van toepassing op:
Artikel 2.2.2 Verzoek om inschrijving
Het verzoek om als woningzoekende te worden ingeschreven wordt gericht aan burgemeester en wethouders en gaat vergezeld van de volgende gegevens:
Artikel 2.3.2 - Aanvragen van een huisvestingsvergunning
Burgemeester en wethouders besluiten de aanvraag niet verder te behandelen, indien de aanvrager niet aannemelijk kan maken dat hij, indien hij een huisvestingsvergunning voor de in de aanvraag aangegeven woonruimte krijgt, die woonruimte ook daadwerkelijk in gebruik zal kunnen nemen, een en ander echter met uitzondering van de gevallen, genoemd in artikel 23, lid 3, van de wet (medehuurderschap).
Artikel 2.3.3 - Criteria voor vergunningverlening
Burgemeester en wethouders verlenen de huisvestingsvergunning, indien aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
er is voor de woonruimte niet een ander huishouden ingeschreven in het in artikel 2.2.1 bedoelde register, dat gegadigde is voor de woonruimte en waarvoor met toepassing van het bepaalde in paragraaf 2.6 (urgentie) en/of 2.7 (voordracht) de voorziening in de behoefte aan woonruimte dringender noodzakelijk is.
In afwijking van het in het eerste lid bepaalde kan de huisvestingsvergunning eveneens verleend worden, indien de woonruimte met toepassing van het bepaalde in paragraaf 2.5 passender geacht wordt voor het huishouden dat de huisvestingsvergunning aanvraagt dan de woonruimte welke het huishouden verlaat.
Artikel 2.3.4 - Vruchteloze aanbieding
In afwijking van het in artikel 2.3.3 bepaalde wordt de vergunning altijd verleend, indien de woonruimte door de eigenaar overeenkomstig de in de leden 2 en 3 van dit artikel weergegeven procedure gedurende twee maanden vruchteloos is aangeboden aan de woningzoekenden die ingevolge het eerste lid van artikel 2.3.3 voor die woonruimte in aanmerking komen.
Deze advertentie moet in ieder geval bevatten:
De in het vorige lid genoemde termijn begint te lopen op de datum van plaatsing van de eerste advertentie die voldoet aan het hier bepaalde.
3.Indien de eigenaar aan burgemeester en wethouders aannemelijk kan maken, dat hij de woonruimte op andere, gelijkwaardige wijze vruchteloos heeft aangeboden aan de in het eerste lid genoemde woningzoekenden, wordt eveneens toepassing gegeven aan het in het eerste lid bepaalde.
Burgemeester en wethouders kunnen een huisvestingsvergunning intrekken, indien de vergunning is verleend op grond van door de vergunninghouder verstrekte gegevens waarvan deze wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat zij onjuist of onvolledig waren.
Artikel 2.5.1 - Verhouding inkomen - huurprijs
Indien voor een woonruimte met een huurprijs van minder dan € 231,43 per maand of bij een huurprijs liggend tussen € 231,43 en € 304,49 geen huishouden met een inkomen overeenkomstig de in het vorige lid weergegeven tabel bij burgemeester en wethouders bekend is, wordt de woonruimte ook passend geacht voor een huishouden met een inkomen dat in eerste instantie ten hoogste 25% meer bedraagt.
Voor de bepaling van het inkomen dat in de in lid 2 weergegeven tabel wordt toegepast hanteren burgemeester en wethouders de bewijsstukken over recente inkomensgegevens. Zonodig kunnen burgemeester en wethouders verlangen dat een jaaropgave, een IB-60 formulier of een werkgeversverklaring wordt overgelegd.
Artikel 2.6.3 Criteria voor verlening van een urgentieverklaring
Burgemeester en wethouders verlenen tenminste de urgentieverklaring, indien aan één of meer van de volgende voorwaarden voldaan wordt:
Artikel 2.6.5 Wijziging en intrekking
Bij gewijzigde omstandigheden kunnen burgemeester en wethouders, al dan niet op verzoek van de woningzoekende, besluiten de inhoud van de afgegeven urgentieverklaring te wijzigen. Dit wordt ter kennis van de woningzoekende gebracht door middel van de verstrekking van een gewijzigde urgentieverklaring, waarbij tevens wordt meegedeeld dat de voordien verstrekte urgentieverklaring is vervallen.
Artikel 2.7.1 Melding van ter beschikking komen
De eigenaar van een woonruimte die behorend tot de categorie huurwoningen met een huurprijsgrens tot € 304,49 (prijspeil 1 juli 1994), is verplicht het ter beschikking komen van die woonruimte onverwijld aan burgemeester en wethouders te melden. Het daaromtrent in artikel 18 van de wet bepaalde is van overeenkomstige toepassing.
Met inachtneming van het bepaalde in de artikelen 19, 20 en 21 van de wet kunnen burgemeester en wethouders aan de eigenaar van een ter beschikking gekomen woonruimte die behoort tot de in artikel 2.7.1, eerste lid, aangewezen categorieën een voordracht tot verhuring van de woonruimte aan een door burgemeester en wethouders aangegeven woningzoekende doen.
Binnen twee weken nadat de eigenaar het ter beschikking komen van de woonruimte heeft gemeld of anderszins is gebleken dat de woonruimte ter beschikking is gekomen zenden burgemeester en wethouders een voordracht als bedoeld in lid 1 van ten minste één en ten hoogste drie woningzoekenden, of berichten zij aan de eigenaar dat geen voordracht zal worden gedaan. Van de voordracht worden de desbetreffende woningzoekenden door burgemeester en wethouders schriftelijk in kennis gesteld.
Binnen twee weken na ontvangst van de voordracht dient de eigenaar de woning-zoekende(n) te benaderen en burgemeester en wethouders schriftelijk te berichten of met (één van) de voorgedragen woningzoekende(n) een huurovereenkomst afgesloten zal worden. Indien de eigenaar de voorgedragen woningzoekende(n) weigert, dient hij de reden daarvan aan burgemeester en wethouders te berichten. Burgemeester en wethouders stellen de voorgedragen woningzoekende(n) hiervan in kennis en geven daarbij aan wat het vervolg van de procedure zal zijn. Indien de voorgedragen woningzoekende(n) de woonruimte weigert (weigeren), dient (dienen) hij (zij) de reden daarvan schriftelijk aan burgemeester en wethouders te berichten.
Indien de voorgedragen woningzoekende(n) de woonruimte weigert (weigeren), of de eigenaar de voorgedragen woningzoekende(n) om naar het oordeel van burgemeester en wethouders gegronde redenen weigert, kan een tweede voordracht worden gedaan binnen twee weken nadat burgemeester en wethouders van de weigering in kennis zijn gesteld.
Indien de eigenaar niet binnen de gestelde termijn een bericht als bedoeld in lid 3, sub b, heeft gezonden of als hij de voorgedragen woningzoekende(n) zonder naar het oordeel van burgemeester en wethouders gegronde reden weigert, kunnen burgemeester en wethouders overeenkomstig hoofdstuk IV van de wet tot vordering van de woonruimte overgaan.
De per eigenaar overeenkomstig artikel 2.7.1 gemelde woonruimten worden genoteerd in een register, waarvan het boekjaar gelijk is aan het kalenderjaar. In dit register wordt enerzijds aangetekend voor welke woonruimten een huisvestingsvergunning is verstrekt aan woning-zoekenden die aan de eisen voor plaatsing op een voordracht voldoen en anderzijds voor welke woonruimten dit niet het geval is geweest. Bij het doen van voordrachten streven burgemeester en wethouders ernaar om de verhouding tussen deze twee categorieën woonruimten 1:1 te laten zijn.
Artikel 2.8.1 Standplaatsen voor een woonwagen
In afwijking van het bepaalde in artikel 2.3.3 wordt de huisvestingsvergunning voor een standplaats voor een woonwagen verleend, indien aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
de standplaatszoekende neemt op de in het vorige lid bedoelde lijst de bovenste plaats in, of de boven hem staande standplaatszoekenden willen niet in aanmerking komen voor de standplaats. Ingeval van bijzondere medische en/of sociale omstandigheden van de standplaatszoekende kunnen burgemeester en wethouders van deze voorwaarde afwijken.
Burgemeester en wethouders zullen bevorderen dat met eigenaren overeenkomsten worden gesloten over het in gebruik geven van woonruimte, welke overeenkomsten voor het bezit van deze eigenaren in de plaats treden van delen van hoofdstuk 2 van deze verordening. Gezien de gangbare praktijk van de woonruimteverdeling geldt dat in ieder geval met de corporaties overeenkomsten worden gesloten. De overeenkomsten dienen een evenwichtige en rechtvaardige verdeling van woonruimte te bevorderen. De overeenkomsten worden ter goedkeuring aan de gemeenteraad voorgelegd. De inhoud van de overeenkomsten wordt in ruime mate bekend gemaakt aan de inwoners van de gemeente en aan andere belanghebbenden.
HOOFDSTUK 3 WIJZIGING VAN DE SAMENSTELLING VAN DE WOONRUIMTEVOORRAAD
Artikel 3.1.2 Vergunningvereiste
Onder het gebruiken, het in gebruik geven of het doen gebruiken van een woonruimte als recreatiewoning wordt in elk geval verstaan het beschikbaar hebben of houden van een gebouw ten behoeve van zichzelf of een ander, zonder dat hij of die ander zijn hoofdverblijf in dat gebouw heeft en er een redelijke termijn is verstreken, na welke het beschikbaar hebben of houden niet meer geacht kan worden te geschieden met als doel het gebouw te gebruiken, in gebruik te geven of te doen gebruiken als hoofdverblijf.
Artikel 3.1.4 Criteria voor vergunningverlening
Burgemeester en wethouders verlenen de onttrekkingsvergunning, indien naar het oordeel van burgemeester en wethouders het met de onttrekking gediende belang groter is dan het belang van het behoud of de samenstelling van de woonruimtevoorraad.
Burgemeester en wethouders kunnen een onttrekkingsvergunning intrekken, indien de vergunning is verleend op grond van door de vergunninghouder verstrekte gegevens waarvan deze wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat zij onjuist of onvolledig waren.
Indien sprake is van het gebruik van woonruimte zonder onttrekkingsvergunning anders dan voor permanente bewoning, kunnen burgemeester en wethouders de woonruimte verzegelen. Deze verzegeling wordt opgeheven op het moment dat de woonruimte in gebruik genomen wordt voor permanente bewoning, of dat de woonruimte door verhuur of verkoop opnieuw voor permanente bewoning wordt bestemd, of indien alsnog een onttrekkingsvergunning wordt verleend.
HOOFDSTUK 4 VERDERE BEPALINGEN
Burgemeester en wethouders zijn bevoegd in gevallen waarin de toepassing van deze verordening naar hun oordeel tot een bijzondere hardheid leidt ten gunste van de aanvrager af te wijken van deze verordening.
Hij die handelt in strijd met het bepaalde in artikel 2.3.1, 2.7.1 of 3.1.2 wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste vier maanden of geldboete van de derde categorie. De genoemde strafbaar gestelde feiten zijn overtredingen.
Met de opsporing van de bij artikel 4.2 strafbaar gestelde feiten zijn, behalve de in artikel 141 van het Wetboek van Strafvordering en de in artikel 75 van de wet aangewezen ambtenaren belast de in het eerste lid genoemde ambtenaren, voorzover zij door de minister van justitie daartoe zijn aangewezen.
In de gevallen waarin deze verordening niet voorziet beslissen burgemeester en wethouders, waarbij zij zich uitsluitend zullen laten leiden door overwegingen betrekking hebbende op de evenwichtige en rechtvaardige verdeling van schaarse woonruimte.
Artikel 4.5 Overleg bij wijziging
Bij de voorbereiding van een besluit tot wijziging van deze verordening plegen burgemeester en wethouders overleg met de in de gemeente werkzame, ingevolge artikel 70, eerste lid, of artikel 72, eerste lid, van de Woningwet (Stbl. 1991, 439) toegelaten instellingen en met andere daarvoor naar hun oordeel in aanmerking komende organisaties zoals woonconsumenten, die binnen de gemeente op het gebied van de woonruimteverdeling werkzaam zijn.
HOOFDSTUK 5 OVERGANGS- EN SLOTBEPALINGEN
Voor het op de dag van inwerking treden van deze verordening reeds als recreatiewoning in gebruik zijnde gebouw, zoals vastgelegd in bijlage I, wordt geacht een onttrekkingsvergunning te zijn verleend, als bedoeld in artikel 3.1.4, onder lid 1. Op bijlage I "Inventarisatielijst van recreatiewoningen" zijn woonruimten vermeld die als tweede woning zijn geregistreerd en als zodanig worden gebruikt.
Aldus vastgesteld door de raad van de gemeente Tholen in zijn openbare vergadering van 22 oktober 2001.
, voorzitter.
, secretaris.
Artikel 1.1 - Begripsbepalingen
De tekst van artikel 1, lid 1, sub b, van de wet luidt:
woonruimte: besloten ruimte die, al dan niet tezamen met één of meer andere ruimten, bestemd of geschikt is voor permanente bewoning door een huishouden.
De tekst van artikel 1, lid 1, sub f, van de wet luidt:
huurprijs: de prijs die bij huur en verhuur is verschuldigd voor het enkele gebruik van een woonruimte, uitgedrukt in een bedrag per maand, dan wel, indien het betreft een standplaats voor een woonwagen, het bedrag dat is verschuldigd voor het innemen van die standplaats uitgedrukt in een bedrag per maand.
De tekst van artikel 6, lid 3, van de wet luidt:
De grenzen bedoeld in het tweede lid, bedragen:
a. voor de aanwijzing van woonruimten als bedoeld in dat lid, onder b: een twaalfde deel van het bedrag, op het tijdstip van de aanwijzing genoemd in artikel 16 van de Wet individuele huursubsidie (Stbl. 1990, 394).
De tekst van artikel 2 van het besluit luidt:
In deze paragraaf wordt verstaan onder:
economische binding aan een gebied: de binding van een persoon aan een gebied, daarin gelegen dat die persoon, met het oog op de voorziening in het bestaan, een redelijk belang heeft zich in dat gebied te vestigen, met dien verstande dat een economische binding in elk geval wordt aangenomen ten aanzien van personen die voor de voorziening in het bestaan zijn aangewezen op het duurzaam verrichten van arbeid binnen of vanuit dat gebied;
maatschappelijke binding aan een gebied: de binding van een persoon aan een gebied, daarin gelegen dat die persoon een redelijk, met de plaatselijke samenleving verband houdend belang heeft zich in dat gebied te vestigen, met dien verstande dat een maatschappelijke binding in elk geval wordt aangenomen ten aanzien van personen die ten minste zes jaar onafgebroken ingezetene zijn, dan wel gedurende de voorafgaande tien jaar ten minste zes jaar onafgebroken ingezetene zijn geweest van dat gebied;
De tekst van artikel 7 van het besluit luidt:
In deze paragraaf wordt onder inkomen verstaan: het belastbaar inkomen, bedoeld in artikel 3, tweede lid, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964, dan wel, indien geen aanslag in de inkomstenbelasting is of wordt vastgesteld, het zuiver loon, bedoeld in artikel 9 van de Wet op de loonbelasting 1964, of een op vergelijkbare wijze bepaald bedrag.
De tekst van artikel 8, lid 3 en lid 4, van het besluit luidt:
Voor de bepaling van de som, bedoeld in het tweede lid, onder c en d, wordt uitgegaan van het laatstelijk voor die vergunningverlening bekende inkomen van elk van de leden van het betrokken meerpersoonshuishouden en blijven de negatieve inkomens en de inkomens van inwonende kinderen, pleegkinderen en kleinkinderen van de huurder die op 1 januari van het jaar waarin de vergunning wordt verleend 26 jaar of jonger zijn, buiten beschouwing.
De bedragen, genoemd in het tweede lid, kunnen bij ministeriële regeling worden gewijzigd, indien daartoe aanleiding bestaat als gevolg van een wijziging van huurprijzen van woningen van toegelaten instellingen, bedoeld in artikel 70, eerste lid, van de Woningwet, of van de inkomensontwikkeling, en in verband daarmee een ministeriële regeling op grond van artikel 13, vierde lid, van het Besluit beheer sociale-huursector wordt vastgesteld.
De tekst van artikel 7 van de wet luidt:
De tekst van artikel 1, lid 2, van de wet luidt:
Voorzover niet anders is bepaald, wordt in deze wet en de daarop berustende bepalingen onder eigenaar van een woonruimte of een gebouw verstaan: degene die bevoegd is tot het in gebruik geven van die woonruimte of dat gebouw. Onder "eigenaar in de zin van het Burgerlijk Wetboek" wordt in deze wet en de daarop berustende bepalingen mede verstaan: de erfpachter, vruchtgebruiker, gerechtigde tot een appartementsrecht als bedoeld in artikel 106 van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, of degene aan wie door een rechtspersoon het gebruiksrecht van een woonruimte is verleend.
Bewoners van vakantiewoningen en tweede woningen waar een deel van het jaar verbleven wordt vallen niet onder de definitie van ingezetene.
Deze definities zijn opgenomen om een grens te kunnen trekken tussen zelfstandige woonruimte aan de ene kant en aan de andere kant onzelfstandige woonruimte en voor inwoning bestemde woonruimte (die niet onder de werking van de verordening vallen). Het begrip onzelfstandige woonruimte is hier gedefinieerd als het tegenovergestelde van het begrip zelfstandige woonruimte, zoals dat is gedefinieerd in artikel 30, lid 2 van de wet.
Onder zelfstandige woonruimte als bedoeld in het eerste lid, onder c, wordt verstaan een woonruimte welke een eigen toegang heeft en welke door een huishouden kan worden bewoond zonder dat dit daarbij afhankelijk is van wezenlijke voorzieningen buiten die woonruimte.
Artikel 2.1.1 - Huurprijsgrens
Het werkingsgebied voor de verdeling van woonruimte is uitsluitend van toepassing op woonruimten met een huurprijs tot € 304,49 per maand (peildatum 1 juli 1994). Gekozen is voor woningen die nog bereikbaar zijn voor huishoudens met een minimum-inkomen. Een woning is bereikbaar als deze een huur heeft die onder een bepaalde grens ligt. Deze bereikbaarheidsgrens wordt bepaald op grond van de IHS-regeling voor meerpersoonshuishoudens met een minimum-inkomen. Zij is de optelsom van de maximale subsidie IHS, die een huishouden zonder fiattering door de gemeente kan krijgen (nu € 136,13), en de daarbij behorende eigen bijdrage van de bewoners (€ 168,35). De bereikbaarheidsgrens komt daarmee op € 304,49 in de periode juli 1994 tot juli 1995. Dit bedrag kan per jaar veranderen, omdat het rijk de maximale subsidie en/of de eigen bijdrage jaarlijks aanpast (maximale subsidie om de paar jaar sprongsgewijs en de eigen bijdrage aan de gemiddelde huurindex).
Artikel 2.1.2 - Nadere afbakening
De tekst van artikel 6, lid 1, van de wet luidt:
Een aanwijzing als bedoeld in artikel 5, kan niet betreffen:
De verdeling van woonruimten is geregeld in de overeenkomst.
Artikel 2.2.1 - Register van woningzoekenden
Bij het stellen van grenzen bij de inschrijving van woningzoekenden geldt in het algemeen dat daarbij geen strengere eisen gesteld mogen worden dan die bij het al of niet verlenen van een huisvestingsvergunning gesteld worden.
Er zijn de twee categorieën woningzoekenden die volgens de Huisvestingswet in ieder geval ingeschreven moeten worden als er een urgentiesysteem en een voordrachtstelsel gehanteerd worden: de urgenten en de voor te dragen huishoudens. De urgenten zijn weergegeven in paragraaf 2.6.
Het criterium van meerderjarigheid is feitelijk niet in de Huisvestingswet voorgeschreven, maar vormt zo langzamerhand onderdeel van het gewoonterecht in volkshuisvestingsland.
De Huisvestingswet bevat geen bepaling die de gemeente verplicht zogenaamde illegale vreemdelingen uit te sluiten van inschrijving als woningzoekende. De gemeente heeft wel de mogelijkheid om dit zelf te regelen, maar neemt daarbij dan ook de plicht op zich om mensen met een
niet-Nederlands paspoort bij de inschrijfbalie te controleren op verblijfsstatus.
Artikel 2.2.2 - Verzoek om inschrijving
Overeenkomstig het in de Algemene wet bestuursrecht bepaalde zijn in dit artikel geen termijn- en procedurebepalingen opgenomen. Mutatis mutandis geldt dit ook voor de artikelen 2.3.2, het aanvragen van een huisvestingsvergunning, 2.6.2, het aanvragen van een urgentieverklaring, 3.1.3, het aanvragen van een onttrekkingsvergunning.
De verlangde bewijsstukken zijn afhankelijk van de inschrijvingseisen; de stukken die nodig zijn voor de beoordeling van (de mate van) urgentie worden in paragraaf 2.5 genoemd.
Artikel 2.2.3 - Bewijs van inschrijving
De op het bewijs van inschrijving te vermelden gegevens zijn onder meer afhankelijk van het gebruikte urgentiesysteem en van het beoogde voorlichtingseffect.
Het bewijs van inschrijving is een bepaalde periode geldig. Alleen op schriftelijk verzoek van de woningzoekende kan de inschrijving met maximaal één jaar worden verlengd. Om te kunnen beoordelen of de woningzoekende nog steeds voldoet aan de vereiste (huurprijzen en inkomens) voor inschrijving zijn deze perioden beperkt gehouden.
Artikel 2.3.2 - Aanvragen van een huisvestingsvergunning
De verlangde bewijsstukken zijn afhankelijk van de criteria voor vergunningverlening.
De tekst van artikel 23, lid 3, van de wet luidt:
Een bepaling als bedoeld in het tweede lid, blijft buiten toepassing indien de aanvraag is gedaan met het oog op het bepaalde in artikel 1623h, zesde lid, 1623i, derde lid, of 1623l, eerste lid, van Boek 7a, van het Burgerlijk Wetboek.
Voordeel van het vermelden van de namen der vergunninghouders op of bij de huisvestingsvergunning is, dat bij kwesties van medehuurderschap voor de burgerlijke rechter helderheid over het publiekrechtelijke aspect van de huisvestingsvergunning verschaft kan worden.
Artikel 2.3.3 - Criteria voor vergunningverlening
Dit is feitelijk het centrale artikel in het hele hoofdstuk 2 van de verordening. Hier komen de eisen met betrekking tot toelating, passendheid en urgentie, zoals ze in de verschillende paragrafen zijn beschreven, bij elkaar.
De tekst van artikel 9 van het besluit luidt:
Voorzover de verordening bepaalt dat bij het verlenen van huisvestingsvergunningen voorrang wordt gegeven aan woningzoekenden als bedoeld in artikel 11, eerste lid, of artikel 12, eerste lid, van de wet, voorziet de verordening erin dat de desbetreffende bepalingen buiten toepassing blijven, indien een huisvestingsvergunning wordt aangevraagd:
door degene die ingevolge artikel 1623g, eerste lid, of 1623h, eerste lid, van Boek 7a, van het Burgerlijk Wetboek medehuurder van de betrokken woonruimte was, indien deze de huurovereenkomst voortzet krachtens artikel 1623g, derde lid, 1623h, zesde lid, of 1623i, eerste lid, van Boek 7a, van dat wetboek;
Dit is een algemene uitzonderingsbepaling bij doorstroming: hoewel niet volledig voldaan wordt aan de normen voor verkrijging van een huisvestingsvergunning, kan het doorstromingsargument aanleiding zijn voor het toch verlenen van de vergunning.
Een actiever doorstromingsbeleid kan vorm gegeven worden in het opnemen van de doorstromingsfactor in het urgentiesysteem. Het gehanteerde urgentiesysteem volgens de digitale variant is minder geschikt om daarin de doorstroming als bepalende factor op te nemen, omdat het daarbij uitsluitend om het benoemen van zeer ernstige huisvestingsproblemen zal gaan.
Artikel 2.3.4 - Vruchteloze aanbieding
Dit is een mogelijke invulling van de verplichte vergunningverlening bij vruchteloze aanbieding, zoals deze in de wet is aangeduid.
De tekst van artikel 26, lid 2, van de wet luidt:
Het eerste lid is slechts van toepassing:
De tekst van dit artikel is gelijk aan die van artikel 28 van de wet.
Artikel 2.5.1 - Verhouding inkomen - huurprijs
De voorrangsregeling voor de zogenaamde doelgroep van beleid, zoals deze door het rijk in het Huisvestingsbesluit en het Besluit beheer sociale-huursector is gedefinieerd, is feitelijk opgenomen in de derde rij van de tabel in dit artikel (huurprijs < € 231,43 per maand).
Deze definitie is weer afgeleid van het hieromtrent in de nota Volkshuisvesting in de jaren negentig gestelde. De in het Huisvestingsbesluit genoemde huur- en inkomensbedragen gelden bij inwerking-treding van de Huisvestingswet per 1 juli 1993. Daarna zullen ze periodiek, niet noodzakelijkerwijs jaarlijks, door het rijk aangepast worden. In artikel 8, lid 4, van het Huisvestingsbesluit is dit geregeld.
In de daarop volgende (vierde) rij van de tabel is de huurprijsgrens genoemd volgens artikel 2.1.1. De daaraan gekoppelde inkomensbedragen (+ 25%) zijn gerelateerd aan de inkomens uit de derde rij.
Geeft een afwijkingsmogelijkheid voor het geval dat er helemaal geen gegadigden met een laag inkomen meer zijn. Dit geldt zowel voor de inkomens uit de derde rij als die van de vierde rij.
Eventueel andere afwijkingen van de voorrangsregel, bijvoorbeeld een afspraak om een bepaald percentage van de goedkoopste woningen aan de huishoudens met de laagste inkomens toe te wijzen, kunnen bij convenant geregeld worden.
Als inkomensbegrip is dat van de Huisvestingswet gehanteerd, het belastbaar huishoudeninkomen (zie definitie 1.f). In de uitvoeringspraktijk zal vaak het door de werkgever(s) of uitkeringsinstantie(s) opgegeven bruto-inkomen gebruikt worden. Met behulp van omrekeningstabellen kan dit bruto-inkomen vervolgens omgerekend worden naar belastbaar inkomen. De omrekeningstabel kan eventueel in de verordening opgenomen worden.
Ter controle van de inkomensgegevens is de woningzoekende verplicht tot het aanleveren van bewijsstukken. Dit betekent dat de woning niet wordt toegewezen of de huisvestingsvergunning niet wordt verleend als onvoldoende wordt aangetoond wat het huishoudeninkomen is. Overlegging van het door de belastingdienst te verstrekken zogenaamde IB-60 formulier kan daartoe geëist worden. De belastingdienst heeft te kennen gegeven dat het in alle gevallen eisen van dit formulier op capaciteitsproblemen bij de belastingdienst zal stuiten en heeft verzocht het formulier alleen maar te eisen in situaties dat er aanleiding is om te vermoeden dat er iets niet klopt met het (totaal aan) door de werkgever(s) of uitkerende instantie(s) opgegeven bruto-inkomen.
De belastingdienst heeft ook te kennen gegeven dat overheidsinstanties als gemeenten (corporaties niet!) onder zekere voorwaarden wel gegevens over belastingplichtigen kunnen krijgen, maar dat daarover bij voorkeur vooraf afspraken gemaakt dienen te worden.
Volgens dit voorbeeld wordt stringent toegewezen, met een afwijkingsmogelijkheid als een geschikte kandidaat ontbreekt. Het kan aan te bevelen zijn onder omstandigheden (bij voorbeeld eenzijdig samengestelde woonwijken met specifieke problemen) ruimte te bieden om de normen minder stringent te hanteren.
Deze variant wordt digitaal genoemd, omdat er slechts twee mogelijkheden zijn: men is urgent of niet. Tussengevallen zijn er niet.
Een urgentiesysteem volgens deze variant is geschikt voor situaties dat de gemeente zich wil beperken tot bemoeienis met woningzoekenden die echt zeer dringend andere woonruimte nodig hebben.
De andere mogelijke varianten van het urgentiesysteem zijn:
Tussenvariant met verschillende categorieën urgentieverklaringen:
Deze variant is weergegeven als uitwerking van de gedachte dat in sommige situaties een gradatie in urgentieverklaringen gewenst is, zonder dat de mate van urgentie van alle woningzoekenden bepaald wordt, zoals het geval is bij een puntensysteem.
Artikel 2.6.2 - Aanvragen van een urgentieverklaring
De verlangde bewijsstukken zijn afhankelijk van de criteria voor verlening van een urgentieverklaring.
In ieder geval dient er een onafhankelijke verklaring van een deskundige op aanwijzing van de gemeente te worden overgelegd. Dit kunnen rapporten zijn van de politie, van een vertrouwens-persoon/arts of specialist.
Artikel 2.6.3 - Criteria voor verlening van een urgentieverklaring
Genoemd zijn enige denkbare factoren die ieder voor zich tot een urgentieverklaring kunnen leiden. Ze vormen elk een zelfstandige reden voor urgentie.
Daklozen buiten eigen schuld: daarmee zijn onder andere bedoeld mensen die onvrijwillig dakloos worden bijvoorbeeld als gevolg van brand, ernstige schade aan de woning.
Artikel 2.7.1 - Melding van ter beschikking komen
De tekst van artikel 18 van de wet luidt:
Het eerste lid is niet van toepassing, indien de woonruimte zal worden bewoond door de eigenaar ervan in de zin van het Burgerlijk Wetboek, en de woonruimte gedurende ten minste de zes maanden waarin deze laatstelijk bewoond is geweest, bewoond werd door de eigenaar ervan in de zin van het Burgerlijk Wetboek.
De tekst van artikel 19 van de wet luidt:
De tekst van artikel 20 van de wet luidt:
In afwijking van artikel 19, eerste lid, doen burgemeester en wethouders geen voordracht, indien aan de door de eigenaar voorgedragen woningzoekende op grond van de ingevolge de artikelen 9, 10 en 11 geldende eisen een huisvestingsvergunning kan worden verleend en er voor het doen van een voordracht geen in aanmerking komende woningzoekenden zijn ingeschreven wier behoefte aan woonruimte urgenter is dan die van de door de eigenaar voorgedragen woningzoekende.
De tekst van artikel 21 van de wet luidt:
Burgemeester en wethouders kunnen de voordracht intrekken, indien de voordracht niet leidt tot de totstandkoming van een overeenkomst tussen de eigenaar en een der voorgedragen woningzoekenden, uit kracht waarvan die woningzoekende gerechtigd is de betrokken woonruimte voor bewoning in gebruik te nemen.
Gelijktijdig met de intrekking van een voordracht overeenkomstig het eerste lid, kunnen burgemeester en wethouders aan de eigenaar opnieuw een of meer woningzoekenden voordragen die behoren tot de ingevolge artikel 12, tweede lid, aangewezen categorieën. Artikel 19, tweede lid, artikel 20 en het eerste lid van dit artikel zijn van toepassing.
Hoofdstuk IV van de wet regelt op uitputtende wijze de vordering van woonruimte. Daarover behoeft in de Huisvestingsverordening niets naders geregeld te worden.
De in de verordening gegeven voordrachtsregeling kan beschouwd worden als een vorm van het in artikel 40, lid 1, van de wet voorgeschreven overleg met de eigenaar. Dit moet dan wel nadrukkelijk worden aangegeven.
Vordering van woonruimte waarop de voordrachtsregeling niet van toepassing is of van gebouwen dient wel voorafgegaan te worden van een vergelijkbare of andere vorm van overleg met de eigenaar.
Dit geldt ook voor woonruimten waarvan de leegstand overeenkomstig artikel 2.7.2 is gemeld. Dit zal zich immers beperken tot woonruimten die niet onder de meldingsplicht van artikel 2.7.1 en daarmee onder de voordrachtsregeling vallen.
Passendheid blijft uiteraard in alle gevallen een voorwaarde.
Artikel 2.8.1 - Standplaatsen voor een woonwagen
Onder handhaving van het register van woningzoekenden en het vereiste van huisvestingsvergunning is in dit artikel een sterk vereenvoudigde, op de doelgroep afgestemde toewijzingsregeling weergegeven.
De hier gegeven puntentoedeling bij inschrijving is gelijk aan de desbetreffende bepalingen in de model-toewijzingsverordening voor standplaatsen, opgenomen in de publikatie Wonen op een standplaats, nummer 114 in de Groene Reeks van de VNG.
Om de afwijkende bepalingen t.a.v. deze bijzondere woonvorm aan te laten sluiten op de rest van de verordening, verdient het aanbeveling delen van de verordening buiten toepassing te verklaren.
In deze verordening geldt een en ander voor passendheid en urgentie, welke begrippen anders in strijd kunnen komen met de afwijkende bepalingen in deze paragraaf. De toelatingseisen zijn in deze verordening uitdrukkelijk wel van toepassing: zie lid 2, sub a.
Artikel 2.9.1 - Overeenkomsten
In tegenstelling tot de situatie onder de Woonruimtewet 1947 behoeft een overeenkomst met betrekking tot woonruimteverdeling tussen de gemeente en een eigenaar van woonruimte niet meer door de gemeenteraad goedgekeurd te worden. De raad kan zelf wel bepalen dat zulks noodzakelijk blijft.
Artikel 3.1.1 - Werkingsgebied
Het werkingsgebied voor het stelsel van onttrekkingsvergunningen kan geheel worden toegesneden op de lokale situatie. De wet biedt de mogelijkheid om voor alle woningen bij onttrekking een vergunningsplicht in te stellen.
Artikel 3.1.2 - Vergunningvereiste
Met het vervallen van artikel 56 van de Woningwet 1962 vervalt van rechtswege de vergunningsplicht bij onttrekking in verband met sloop. In de Huisvestingswet wordt sloop niet meer expliciet als vorm van onttrekking genoemd, maar kan wel als zodanig worden beschouwd. In deze verordening is sloop als onttrekking aan de bestemming tot bewoning niet opnieuw vergunningsplichtig gemaakt.
Door te spreken over permanente bewoning is, in geval van het niet houden van het hoofdverblijf in de onderhavige woonruimte, een onttrekkingsvergunning vereist. Hiermee is het mogelijk om het gebruik van woonruimte als tweede woning te reguleren.
Ook de zogenaamde "tweede-woningen verordeningen" die de leefbaarheid dienen maar niet de bestrijding van de woningnood, vallen in beginsel volgens de toelichting van de Huisvestingswet onder artikel 30, als zij tot doel hebben de woningvoorraad in stand te (doen) houden.
Een onttrekkingsvergunning kan krachtens artikel 30 van de Huisvestingswet worden geëist "met het oog op het behoud of de samenstelling van de woonruimtevoorraad". Aanwezigheid van schaarste is dus niet als eis gesteld voor het kunnen voorschrijven van een onttrekkingsvergunning. Dit betekent in de eerste plaats dat voor huisvestingsvergunning geldende huurprijzen niet van toepassing zijn. In de tweede plaats is het mogelijk via het vergunningstelsel voor onttrekkingen een mogelijke aantasting van de leefbaarheid tegen te gaan. Dit geldt in gevallen waarin woonruimte op grote schaal aan de bestemming tot permanente bewoning dreigt te worden onttrokken, bijvoorbeeld omdat zij zullen worden gebruikt als vakantiewoning.
Artikel 3.1.3 - Aanvragen van een onttrekkingsvergunning
Dit is een mogelijkheid om aanvullende informatie te kunnen verkrijgen, waarmee de belangenafweging beter kan plaatsvinden.
Jurisprudentie onder de Woonruimtewet heeft uitgewezen dat de Raad van State hieraan wezenlijk belang hecht.
De tekst van dit artikel is ontleend aan artikel 38 van de wet.
Permanente bewoning van daartoe aangewezen woonruimte houdt in dat de huurder of eigenaar er permanent hoofdverblijf houdt, hetgeen blijkt uit een inschrijving in het Bevolkingsregister. Indien niet aan dit vereiste wordt voldaan, is een onttrekkingsvergunning noodzakelijk.
Wanneer blijkt dat de huurder of eigenaar de woonruimte niet permanent of bijvoorbeeld minder dan 180 dagen in een aaneengesloten periode van 360 dagen bewoont, vervalt het recht op inschrijving in het bevolkingsregister. In deze situatie is een onttrekkingsvergunning vereist, tenzij aangetoond kan worden dat er wel van permanente bewoning sprake is. Wanneer dit niet afdoende kan worden aangetoond, kunnen burgemeester en wethouders, behalve het opleggen van een boete, de woonruimte (doen) verzegelen. Deze verzegeling wordt opgeheven als de woonruimte wordt verkocht of verhuurd aan iemand die de woonruimte wel als permanent hoofdverblijf gaat gebruiken, de eigenaar/gebruiker er alsnog permanent gaat wonen, of indien er alsnog een vergunning verleend wordt.
De tekst van artikel 75 van de wet luidt:
De tekst van artikel 76 van de wet luidt:
De tekst van artikel 78 van de wet luidt:
Een ieder is verplicht aan de bij of krachtens artikel 75 aangewezen ambtenaren desgevraagd alle medewerking te verlenen en alle inlichtingen te verstrekken, die zij redelijkerwijs bij de hun op grond van deze wet opgedragen taak behoeven.
Artikel 4.5 - Overleg bij wijziging
De inhoud van dit artikel is gelijk aan die van artikel 3, lid 1, van de wet. Aanwezige naar het oordeel van burgemeester en wethouders daarvoor in aanmerking komende woonconsumentenorganisaties vallen hier in elk geval onder.