Beleidsregels Wet Taaleis HSSM 2016

1. Het college zet Taalmeter in als eerste screeningsinstrument, voor Nederlandstalige bijstandsgerechtigden, die de gevraagde bewijsstukken niet kunnen overleggen, om een indicatie van het taalniveau van de belanghebbende te krijgen.

2. Het college maakt gebruik van de bestaande gevalideerde toetsen op referentieniveau 1F en zal deze laten afnemen door het Noorderpoortcollege.

1. Het college neemt de taaltoets af als de belanghebbende geen bewijsstukken kan overleggen waaruit blijkt dat hij de taal op niveau 1F beheerst. Dit is het geval indien hij:

• a.

  Niet gedurende 8 jaar Nederlandstalig onderwijs heeft gevolgd;

• b.

  Geen inburgeringsdiploma kan overleggen;

• c.

  Geen ander document kan overleggen waaruit blijkt dat hij de taal op niveau 1F beheerst; of

• d.

  Onvoldoende scoort bij de eerste screening.

2. Als bewijsstukken waaruit blijkt dat een belanghebbende kan aantonen dat hij over het Nederlandse taal op niveau 1F beschikt wordt in ieder geval gezien:

• a.

  Een diploma of een inschrijvingsbewijs van een Nederlandstalige middelbare school in Nederland, de Nederlandse Antillen, Suriname of België;

• b.

  Rapporten tot en met groep 8 van de basisschool in Nederland;

• c.

  Een diploma van een MBO-, HBO- of universitaire Nederlandstalige opleiding in Nederland of België;

• d.

  Een diploma van een opleiding Nederlands in het buitenland.

3. Er wordt geen toets afgenomen indien de belanghebbende:

• a.

  Ontheven is van de inburgeringsplicht op grond van onvoldoende leervermogen na aantoonbare inspanning;

• b.

  Volledig en duurzaam arbeidsongeschikt is;

• c.

  Aantoonbaar niet over leervermogen beschikt;

• d.

  Cognitieve problemen, gezondheidsredenen of audio- en visuele beperkingen heeft; of

• e.

  Bezig is met zijn inburgeringstraject in het kader van de Wet inburgering 2013.

4. Het afnemen van een toets is noodzakelijk:

• a.

  Bij de aanvraag voor bijstand indien de belanghebbende de gevraagde bewijsstukken niet kan overleggen;

• b.

  Voordat een maatregel wordt doorgevoerd in het geval belanghebbende weigert inspanningen te verrichten om de taal te leren dan wel onvoldoende voortgang toont.

1. De kosten van een algemene voorziening gericht op taalverbetering zijn in beginsel voor belanghebbende zelf.

2. Het is de verantwoordelijkheid van de belanghebbende om zijn taalniveau te verbeteren om te voldoen aan de Wet Taaleis en hiervoor gebruik te maken van een algemene voorziening gericht op taalverbetering. Onder algemene voorziening valt in ieder geval:

a. Taallessen bij bibliocenter, vrijwilligersorganisaties, vluchtelingenwerk e.d.

b. Digitale scholing

3. Het college biedt belanghebbende kosteloos een taalvoorziening aan en verplicht belanghebbende deze te volgen wanneer belanghebbende zelf geen algemene voorziening gericht op taalverbetering kan regelen. Deze voorziening is:

- Volwasseneneducatie in het kader van de Wet Educatie en Beroepsonderwijs (WEB).

4. Indien belanghebbende vanwege gegronde redenen geen gebruik kan maken van de in het tweede en derde lid genoemde mogelijkheden kan het college een maatwerk voorziening inzetten.

1. Indien belanghebbende een taalcursus/leertraject volgt bij een formele taalaanbieder, kan het college de onderstaande instrumenten (in combinatie) hanteren om de voortgang van de inspanning van de belanghebbende te beoordelen:

a. Presentielijsten;

b. Voortgangsrapportage;

c. Indrukken van de leerkracht/cursusleider; en/of

d. (Voortgangs)toets.

2. Indien belanghebbende op informele wijze aan de verbetering van zijn of haar taalbeheersing werkt, kan de voortgang individueel beoordeeld worden door middel van:

a. Reguliere gesprekken met de werkcoach

b. Die op basis van het gesprek toetst of belanghebbende voldoende inspanningen verricht;

c. Portfolio;

d. Zelfbeoordeling;

e. Inzet van Taalmeter of (voortgangs)toets.

1. Deze beleidsregels treden in werking op 1 januari 2016.

2. Deze beleidsregel wordt aangehaald als “Beleidsregels Wet Taaleis HSSM 2016”