| Overheidsorganisatie | Waterschap Veluwe |
|---|---|
| Officiële naam regeling | Inspraakverordening Waterschap Veluwe |
| Citeertitel | Inspraakverordening |
| Vastgesteld door | algemeen bestuur |
| Onderwerp | bestuur en recht |
| Eigen onderwerp | bestuur – waterschappen |
Het overzicht van in de tekst verwerkte wijzigingen is mogelijk niet compleet. Er kunnen wijzigingen ontbreken tussen het ontstaan van de regeling en de eerste opgenomen wijziging daarvan.
Datum inwerkingtreding bij benadering.
Deze regeling vervangt de Inspraakverordeningen van het waterschap Noord-Veluwe, het waterschap Oost-Veluwe en het zuiveringschap Veluwe.
Datum ondertekening inwerkingtredingsbesluit: 28-9-2005
Bron bekendmaking inwerkingtredingsbesluit: onbekend
Geen
Datum inwerking- treding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerking- treding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 15-10-2005 | 01-01-1997 | 20-03-2013 | nieuwe regeling | 28-09-2005 onbekend | onbekend |
In deze verordening wordt verstaan onder:
het waterschap: het waterschap Veluwe;
het algemeen bestuur: het algemeen bestuur van het waterschap;
het dagelijks bestuur: het dagelijks bestuur van het waterschap;
de voorzitter: de voorzitter van het waterschap;
inspraak: een door of namens het dagelijks bestuur geboden gelegenheid voor ingezetenen en belanghebbenden om hun zienswijze omtrent te nemen besluiten van het waterschap kenbaar te maken.
1. Onverminderd het bepaalde bij wet, algemene maatregel van bestuur of provinciale verordening vallen onder de werking van de onderhavige verordening de door het algemeen bestuur te nemen besluiten van algemene strekking, tenzij deze daarvoor naar hun aard of naar hun belang niet in aanmerking komen.
2. In de bij dit besluit behorende wordt aangegeven welke ontwerp-besluiten op grond van het eerste lid in ieder geval onder de werking van de onderhavige verordening vallen.
1. Een ontwerp-besluit wordt voor een ieder gedurende tenminste zes weken ter inzage gelegd op het kantoor van het waterschap en de gemeentehuizen van de in het gebied van het waterschap gelegen gemeenten.
2. Indien het ontwerp-besluit betrekking heeft op een deel van het gebied kan worden volstaan met terinzagelegging op het kantoor van het waterschap en de gemeentehuizen van de gemeenten in het desbetreffende gebied.
3. Afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht is van overeenkomstige toepassing.
1. Het dagelijks bestuur maakt de terinzagelegging tijdig bekend in het elektronisch Waterschapsblad van Waterschap Veluwe.
2. De bekendmaking, bedoeld in het eerste lid omvat in ieder geval:
een samenvatting van het ontwerp-besluit;
de plaats en tijdstippen waarop het ontwerp-besluit ter inzage ligt;
de wijze waarop ingezetenen en belanghebbenden overeenkomstig het bepaalde in artikel 5 hun zienswijze over het te nemen besluit kenbaar kunnen maken.
Ingezetenen en belanghebbenden kunnen gedurende de in artikel 3 bedoelde termijn hun zienswijze over het ontwerp schriftelijk of mondeling kenbaar maken aan het dagelijks bestuur.
Ingezetenen en belanghebbenden, die in hun zienswijze daarom hebben verzocht, worden door het dagelijks bestuur in de gelegenheid gesteld hun zienswijze mondeling toe te lichten, tenzij een dergelijk verzoek kennelijk onredelijk is.
1. In het voorstel aan het algemeen bestuur wordt melding gemaakt van de gehouden inspraakprocedure en de beschouwingen van het dagelijks bestuur over de in het kader daarvan ingekomen reacties.
2. Het voorstel en het dienaangaande vastgestelde besluit van het algemeen bestuur wordt toegezonden aan een ieder die van de inspraakprocedure gebruik heeft gemaakt.
De verordening treedt met terugwerkende kracht in werking met ingang van 1 januari 1997.
De Inspraakverordening van het waterschap Noord-Veluwe, de Inspraakverordening van het waterschap Oost-Veluwe en de Inspraakverordening van het zuiveringschap Veluwe zijn vervallen op 1 januari 1997.
Deze verordening kan worden aangehaald als "Inspraakverordening Waterschap Veluwe".
Onder werking van deze verordening vallen in ieder geval de ontwerp-besluiten inzake
de kostentoedelingsverordening;
de omslagklassenverordening;
de keur;
de legger van onderhoudsverplichtingen;
het peilbesluit;
het waterbeheersplan;
de aanleg of verbetering van waterstaatswerken en zuiveringstechnische werken, voorzover deze betrekking hebben op werken waarvan in betekenende mate een wijziging van de bestaande waterstaatkundige situatie of de hoogte van de te heffen omslagen of zuiveringsheffing is te verwachten.
Overige integrale beheers- en onderhoudsplannen van het waterschap.
Artikel 79 van de Waterschapswet verplicht de waterschappen tot het vaststellen van een inspraakverordening die van toepassing is op de door het algemeen bestuur te nemen besluiten.
De algemene inspraakverordening moet worden beschouwd als een aanvulling op inspraakregelingen die zijn opgenomen in formele wetten, algemene maatregelen van bestuur of provinciale verordeningen. Als voorbeelden daarvan kan worden gewezen op de inspraakprocedures die zijn geregeld in de Wet op de waterhuishouding en de Wet Milieubeheer. Ook kent de Waterschapswet bijvoorbeeld een eigen inspraakregeling voor de begroting van het waterschap. De Inspraakverordening is in 2005 aangepast aan de Wet uniforme openbare voorbereidingsprocedure. Deze wet schuift de twee voorbereidingsprocedures van de Algemene Wet bestuursrecht ineen. Doel van de wijziging is de vereenvoudiging van wetgeving en uniformering van procedures. Dit doel kan worden bereikt door de Inspraakprocedure in het stramien te laten lopen van de voorbereidingsprocedure van de Awb. Daartoe is afdeling 3.4 Awb van overeenkomstige toepassing verklaard.
Het doel van de inspraak is tweeledig. Aan de ene kant wordt belanghebbenden de mogelijkheid geboden om hun mening omtrent een ontwerp-besluit van het waterschaps-bestuur kenbaar te maken. Aan de andere kant is het voor het waterschap een belangrijk hulpmiddel om op basis van een evenwichtige belangenafweging tot een besluit te komen.
Uit dit doel vloeit een aantal randvoorwaarden ten aanzien van de inspraak voort. Inspraak is slechts zinvol wanneer er voor het waterschapsbestuur een keuzemogelijkheid is. Indien het waterschap geen keuze heeft, hetgeen met name kan voorkomen indien het een gebonden besluit betreft dat voortvloeit uit een voorschrift van hoger gezag, kan het ook geen rekening houden met de meningen van belanghebbenden. In deze situatie moet het hoger gezag inspraak verlenen ten aanzien van zijn voorschrift.
Een tweede belangrijk aspect in dit verband is dat inspraak het beste tot zijn recht komt indien het beleidsvoornemen c.q. de praktische consequenties van de verschillende keuzemogelijkheden zo concreet mogelijk aangegeven zijn. Dit betekent dat de ambtelijke en bestuurlijke gedachtenvorming omtrent het te nemen besluit moet hebben plaatsgevonden en dat eventuele keuzemogelijkheden voor de insprekers duidelijk zijn aangegeven.
In dit verband moet opgemerkt worden dat het in veel gevallen zinvol is om in een vroeger stadium, bijvoorbeeld in het kader van de ambtelijke voorbereiding, voorlichting te geven omtrent het beleidsvoornemen c.q. om daarover overleg te voeren met de meest direct betrokken belanghebbenden. Op die wijze kunnen belanghebbenden immers al in een zeer vroeg stadium kennis nemen van voornemens van het waterschap, en met name door het aandragen van informatie er mede zorg voor dragen dat het waterschap een ontwerp-besluit in de inspraak brengt dat op juiste wijze inzicht geeft in de diverse aspecten van het ontwerp-besluit.
Verder wordt nog gewezen op het gegeven dat voor bepaalde projecten zowel besluitvorming door het waterschap als door andere overheden nodig is (bijvoorbeeld een dijkversterking in combinatie met een bestemmingsplanwijziging). Indien voor meerdere besluiten inspraakprocedures moeten worden gehouden zou met het oog op de doelmatigheid gestreefd moeten worden naar coördinatie van die procedures. Daarbij kan worden gedacht aan gelijktijdige terinzagelegging, gezamenlijke publicatie, afspraken met betrekking tot de ingekomen reacties, gezamenlijke hoorzitting etc..
Art 79 van de Waterschapswet is in 2005 aangepast aan de uniforme voorbereidingsprocedure van de Algemene Wet Bestuursrecht. De wijziging houdt in dat niet meer is voorgeschreven welke besluiten ter inspraak gebracht moeten worden en hoe rapportering vorm moet krijgen Ook het beklagrecht wordt niet meer verplicht gesteld. Dat geeft het Algemeen Bestuur van het Waterschap de ruimte naar eigen inzicht de procedure anders te regelen dan in afdeling 3.4 Awb.
De omschrijving van het begrip "inspraak" is voor een belangrijk deel ontleent aan artikel 79 van de Waterschapswet. In het algemeen deel van de toelichting is op het doel van de inspraak al ingegaan. De verantwoordelijkheid voor de inspraak wordt gelegd bij het dagelijks bestuur van het waterschap omdat het hierbij gaat om de uitvoering van een waterschapsverordening.
Voor wat betreft de definitie van het begrip "ingezetene" lijkt het zinvol aan te sluiten bij artikel 18, eerste lid van de Waterschapswet. Dit artikel bepaalt dat ingezetenen degenen zijn die blijkens hun persoonsregister van de gemeente, behoudens tegenbewijs, geacht kunnen worden hun werkelijke woonplaats in het gebied van het waterschap te hebben.
Het begrip ‘belanghebbende’ is geïntroduceerd in de inspraakverordening in 2005 en sluit aan bij de bestaande jurisprudentie omtrent dat begrip. Ten aanzien van organisaties die het algemeen belang vertegenwoordigen, kan worden opgemerkt dat het om pragmatische redenen wenselijk is deze organisaties (bijvoorbeeld milieu-organisaties) bij de inspraak te betrekken. In de rechtspraak zijn vertegenwoordigers van "collectieve belangen" in het algemeen als belanghebbenden geaccepteerd. Verder verdient in dat verband nog aandacht dat deze organisaties in artikel 151, vierde lid van de Waterschapswet uitdrukkelijk als belanghebbenden worden aangemerkt, zij het in het kader van beroepsmogelijkheden tegen besluiten van gedeputeerde staten tot goedkeuring of onthouding van goedkeuring van waterschapsbesluiten.
Ten aanzien van het object van de inspraak kan worden opgemerkt dat uit de formulering van artikel 79 blijkt dat in beginsel alle besluiten van het algemeen bestuur onder de werking van de inspraakverordening vallen. Dit artikel spreekt immers over "de besluiten" van het algemeen bestuur". Er is een aantal uitzondering op het principe van toepassing. In de eerste plaats zijn er de besluiten die rechtstreeks voortvloeien uit voorschriften van hoger gezag, waarbij er voor het waterschap geen keuze is. Andere uitzonderingen betreffen besluiten die uitsluitend interne werking voor het waterschap hebben (bijvoorbeeld regelingen met betrekking tot de rechtspositie van ambtenaren), besluiten (bijvoorbeeld met betrekking tot de uitvoering van waterstaatswerken) van een zeer gering belang en (zoals uit de tekst van artikel 79 blijkt) belastingverordeningen.
Verder ligt het in de rede dat inspraakmogelijkheden naar hun aard uitsluitend van belang zijn voor besluiten met een algemene strekking. Voor besluiten die één of slechts een beperkte groep belanghebbenden betreffen is een algemene inspraakmogelijkheid niet noodzakelijk. Het waterschap, in casu het dagelijks bestuur, zal echter moeten motiveren waarom een bepaald besluit van algemene strekking niet onder de werkingssfeer van de inspraak-verordening valt. De functie van de Bijlage met besluiten is sinds de wijziging van de waterschapswet gewijzigd. Er bestaat geen verplichting meer om deze besluiten op te nemen in de inspraakverordening. Toch heeft de genoemde Bijlage nog een functie, aangezien het duidelijkheid verschaft voor zowel bestuursorgaan als burger welke besluiten in elk geval in de inspraak worden gebracht. Voor alle overige besluiten van algemene strekking gelden de overwegingen uit de Memorie van Toelichting en Antwoord zoals hier verder beschreven;
Volgens de Memorie van Toelichting moeten besluiten die bepalend zijn voor de omslag en belangrijke besluiten op het gebied van het operationeel waterstaatkundig beheer in elk geval onder de werkingssfeer van de inspraakverordening worden gebracht. In de Memorie van Antwoord wordt gepreciseerd dat het hier met name gaat om peilbesluiten en dat besluiten die een beperkte betekenis hebben voor de bestaande waterstaatkundige situatie en die ook niet of nauwelijks van invloed zijn op te heffen waterschapsomslag niet onder de werking van de inspraakverordening moeten worden gebracht. In de inspraakverordening is dan ook de bepaling opgenomen dat de besluiten van algemene strekking van het waterschap onder de werking van de inspraakverordening vallen tenzij deze daarvoor naar hun aard en belang niet in aanmerking komen. Deze formulering biedt het waterschaps-bestuur de mogelijkheid om op dit punt een eigen beleid te voeren, zij het met inachtneming van de in het voorgaande reeds aangegeven beginselen. Met het oog op duidelijkheid voor belanghebbenden en om zoveel mogelijk problemen over de toepassing van de verordening te voorkomen is er voor gekozen om bij voorbaat zoveel mogelijk duidelijk te maken hoe het algemeen bestuur de in het voorgaande beschreven regels zal toepassen. In een bijlage is aangegeven welke besluiten in ieder geval onder de inspraakverordening vallen.
De omstandigheid dat de onderhavige inspraakverordening een aanvullend karakter heeft ten opzichte van andere, hogere procedureregelingen wordt tot uitdrukking gebracht door middel van de zinsnede "Onverminderd het bepaalde in wet, algemene maatregel van bestuur of provinciale verordening". Overigens moet hierbij nog als algemeen voorbehoud worden aangetekend dat in dringende gevallen van het bepaalde in de verordening mag worden afgeweken.
De wijze van kennisgeving dient te worden afgestemd op de aard van het ontwerp-besluit. Als algemeen criterium kan worden gesteld dat belanghebbenden redelijkerwijze kennis moeten kunnen nemen van de terinzagelegging/inspraakmogelijkheden. In dat licht is bepaald dat de kennisgeving dient te geschieden in één of meer dag-, nieuws-, of huis-aan-huisbladen of op een andere geschikte wijze. (Volgens artikel 3:12 Awb)Overigens kan daarbij niet van het waterschap gevraagd worden dat het expliciet rekening houdt met belanghebbenden die niet in het waterschapsgebied wonen.
De termijn van terinzagelegging is gelijkgesteld aan de termijn van inspraak, door art 3:11 jo 3:16 gesteld op tenminste 6 weken.
In de openbare kennisgeving moet worden medegedeeld op welke wijze ingevolge artikel 3:15 lid 1 mondeling een zienswijze naar voren kan worden gebracht. Volgens de Memorie van Toelichting is het denkbaar dat wordt vermeld op welke uren mondelinge reacties kunnen worden gegeven, of dat een algemeen nummer kan worden opengesteld waar men informatie kan verkrijgen over de wijze waarop men mondeling een zienswijze naar voren kan brengen.
Een openbare zitting waarop belanghebbenden in de gelegenheid worden gesteld om hun schriftelijk ingediende bezwaren mondeling toe te lichten, is geen wettelijke verplichting. Daarom bepaalt artikel 6 dat het dagelijks bestuur degenen die daarom verzoeken de gelegenheid daartoe moet geven, tenzij het verzoek kennelijk onredelijk is. Dit laatste is toegevoegd om het dagelijks bestuur de mogelijkheid te geven aan een dergelijk verzoek geen gevolg te geven.