Omslagklassenverordening Waterschap Groot Salland 1997

Artikel 5 omslagklassen gebouwd

Het waterschap stelt voor de gebouwde onroerende zaken gelegen binnen het taakgebied waterkwantiteitsbeheer één betalende omslagklasse en een niet- betalende omslagklasse in. Alle gebouwde onroerende zaken in het taakgebied voor het waterkwantiteitsbeheer worden in één van de twee volgende omslagklassen ingedeeld:

Artikel 6 waterafvoer

• 1. Ten behoeve van de omslagklassen is het waterschap ingedeeld in vlakke en hellende gebieden zoals deze zijn aangegeven op de bij deze verordening behorende en als zodanig gewaarmerkte kaart, schaal 1 : 100.000. Bij de indeling worden de criteria gebruikt, welke in de bij deze verordening behorende en als zodanig gewaarmerkte bijlage 3 zijn opgenomen.

• 2. De mate van belang bij de werken van het waterschap met betrekking tot de afvoer hangt voor de binnendijks gelegen ongebouwde onroerende zaken, niet zijnde bos- of natuurterreinen, af van de ontwateringsdiepte in meters en indien van toepassing, van de afstand tot de watergang in meters (tabel 1):

  Tabel

  	Ontwateringsdiepte	Afstand tot de watergang	Mate van belang
  vlakke gebieden	< 1.75 m	-	belang
  	≥ 1.75 m	-	waterbezwaar
  hellende gebieden	< 1.35 m	0 - 200 m	belang
  		> 200 m	weinig belang
  	1.35 - 1.75 m	nvt	weinig belang
  	≥ 1.75 m	nvt	waterbezwaar

  tabel 1

• 3. De buitendijks langs de IJssel, Zwarte Water, Vecht, Zwarte Meer, Ketelmeer en Vossemeer gelegen ongebouwde onroerende zaken, voor zover het geen bos- of natuurterreinen betreft, worden geacht belang te hebben bij de afvoerwerken van het waterschap indien zij voor hun afwatering op de IJssel of ander buitenwater gebruik maken van een lozingskunstwerk zoals een gemaal of een duiker en/of afwateren op wateren die in beheer zijn bij het waterschap.

Artikel 7 wateraanvoer

• 1. Voor de mate van belang bij de wateraanvoer wordt er onderscheid gemaakt in vlakke gebieden en hellende gebieden.

• 2. Alle binnendijks gelegen ongebouwde onroerende zaken, niet bestaande uit bos en natuurterreinen en gelegen binnen het vlakke gebied van het waterschap worden geacht weinig belang te hebben bij de wateraanvoer indien zij gelegen zijn binnen een wateraanvoergebied en waar het streefpeil onder normale omstandigheden gehandhaafd kan worden. Ongeacht hun hoogteligging en afstand tot de wateren van het waterschap.

• 3. De mate van belang bij de werken van het waterschap met betrekking tot de aanvoer hangt voor de binnendijks gelegen ongebouwde onroerende zaken binnen het hellende gebied van het waterschap, voorzover het geen bos- of natuurterreinen betreft, als volgt samen (tabel 2):

  Tabel

  	Maaiveld minus zomerpeil	Afstand tot de watergang	Mate van belang
  hellende gebieden	0.40 -1.00 m	0 - 200 m	belang
  	1.01 -1.30 m	0 - 200 m	weinig belang
  	0.40 - 1.00 m	200 - 400 m	weinig belang
  	< 0.40 m	nvt	geen belang
  	> 1.30 m	nvt	geen belang

  tabel 2

• 4. Geen belang bij de wateraanvoer hebben:

  • a.

    alle verharde en onverharde wegen buiten de bebouwde kom;

  • b.

    alle ongebouwde onroerende zaken binnen de bebouwde kommen;

  • c.

    alle ongebouwde onroerende zaken gelegen in de uiterwaarden van IJssel of ander buitenwater.

Artikel 8

• 1. De mate van belang bij de werken van het waterschap met betrekking tot de aan- en afvoer hangt voor de binnendijks gelegen ongebouwde onroerende zaken, voor zover het bos- of natuurterreinen betreft, als volgt samen (tabel 3):

  Tabel

  	Ontwateringsdiepte	Mate van belang
  Bos- en natuurterrein  "laag" Bos en natuurterrein  "hoog"	< 1.35 m ≥ 1.35 m	belang weinig belang

  tabel 3

• 2. De buitendijks langs de IJssel, Zwarte Water, Vecht, Zwarte Meer, Ketelmeer en Vossemeer gelegen ongebouwde onroerende zaken, voor zover het bos- of natuurterreinen betreft, worden geacht belang te hebben bij de afvoerwerken van het waterschap indien zij voor hun afwatering op de IJssel of ander buitenwater gebruik maken van een lozingskunstwerk zoals een gemaal of een duiker en/of afwateren op wateren die in beheer zijn bij het waterschap.

Artikel 9

De ongebouwde onroerende zaken in het waterschap zijn ingedeeld in vijf omslagklassen.

Artikel 10

• 1. Ten behoeve van de indeling in omslagklassen van de ongebouwde onroerende zaken, niet zijnde bos- en natuurgebieden, worden naar mate van belang de volgende punten toegekend (tabel 4):

  Tabel

  Mate van belang	Punten
  1.     WATERAFVOER •      belang en waterbezwaar •      weinig belang en waterbezwaar •      geen belang en waterbezwaar	3 2 1
  2.     WATERAANVOER •      belang •      weinig belang •      geen belang (geen wateraanvoer)	2 1 0

• tabel 4

• 2. Ten behoeve van de indeling in omslagklassen van de ongebouwde onroerende zaken, zijnde bos- en natuurgebieden, worden naar de mate van belang de volgende punten toegekend (tabel 5):

  Tabel

  Mate van belang		punten
  - belang en waterbezwaar - weinig/geen belang en waterbezwaar	(natuur "laag") (natuur "hoog")	2 1

• 3. Ten behoeve van de indeling in omslagklassen in de artikelen 11 tot en met 15 worden, voorzover er sprake is van zowel waterafvoer als wateraanvoer, de punten van waterafvoer en wateraanvoer bij elkaar opgeteld.

Artikel 11

In de eerste klasse worden ingedeeld:

ongebouwde onroerende zaken waaraan volgens artikel 10 vijf punten zijn toegekend.

Artikel 12

In de tweede klasse worden ingedeeld:

ongebouwde onroerende zaken waaraan volgens artikel 10 vier punten zijn toegekend.

Artikel 13

• In de derde klasse worden ingedeeld:

• 1. ongebouwde onroerende zaken waaraan volgens artikel 10 drie punten zijn toegekend.

• 2. de binnendijks buiten de bebouwde kommen gelegen openbare verharde wegen en andere openbare verharde oppervlakten, spoorwegen en de bijbehorende emplacementen, industrieterreinen en overeenkomstige terreinen.

Artikel 14

• In de vierde klasse worden ingedeeld:

• 1. ongebouwde onroerende zaken waaraan volgens artikel 10 twee punten zijn toegekend.

• 2. de binnendijks buiten de bebouwde kommen gelegen openbare onverharde wegen en gelijksoortige wegen.

• 3. ongebouwde onroerende zaken voor zover deze water betreffen dat zichtbaar in verbinding staat met de wateren in beheer van het waterschap.

Artikel 15

• In de vijfde klasse worden ingedeeld:

• 1. ongebouwde onroerende zaken waaraan volgens artikel 10 één punt is toegekend.

• 2. buitendijks gelegen onroerende zaken, die volgens het bepaalde in de artikelen 6, lid 3 en 8, lid 3, belang hebben.

• 3. ongebouwde onroerende zaken voor zover deze water betreffen dat niet zichtbaar in verbinding staat met wateren van het waterschap.

• 4. ongebouwde onroerende zaken voorzover deze liggen binnen de bebouwde kommen.

Artikel 16

In de niet-betalende klasse (omslagklasse 0) worden ingedeeld:

ongebouwde onroerende zaken voorzover deze niet op grond van het bepaalde in de artikelen 11 tot en met 15 in een van de betalende klassen worden ingedeeld.

Artikel 17 vermenigvuldigingsfactoren omslagklassen waterkwantiteit

De op grond van de Omslagverordening vastgestelde heffingsmaatstaf voor de ongebouwde onroerende zaken wordt vermenigvuldigd met de volgende factoren:

voor omslagklasse 1:           5

voor omslagklasse 2:           4

voor omslagklasse 3:           3

voor omslagklasse 4:           2

voor omslagklasse 5:           1

voor omslagklasse 0:           0

Artikel 18

• 1. Het indelen in omslagklassen geschiedt uitgaande van kadastrale percelen.

• 2. Gedeelten van een kadastraal perceel kunnen slechts in een aparte klasse worden ingedeeld indien de aaneengesloten oppervlakte van een dergelijk gedeelte minimaal één hectare bedraagt, met dien verstande dat aaneengesloten bos- en natuurterreinen met een opper-vlakte groter dan tien are in een afzonderlijke omslagklasse kunnen worden ingedeeld.

• 3. Indien in een kadastraal perceel of een gedeelte van een perceel een of meer aaneengesloten onderdelen kleiner dan 1 hectare kunnen worden aangewezen, welke tot verschillende klassen behoren, wordt - rekening houdend met de grootte van die onderdelen en de puntentoekenning conform artikel 10 - het gemiddelde aantal punten voor het gehele of een gedeelte van het perceel bepaald.

  Vervolgens wordt het perceel of perceels-gedeelte in die klasse ingedeeld, waarvan het aantal punten het gemiddelde aantal punten zo dicht mogelijk benadert. Het bepaalde in dit lid is van toepassing onverminderd het bepaalde in het tweede lid.

Artikel 1

• In artikel 1 wordt een aantal van belang zijnde begrippen nader uitgewerkt. Bij de classificatie wordt bovendien nog een aantal begrippen gehanteerd welke onderstaand nader zijn uitgewerkt.

• a )  aanvoerwatergang:

  Een watergang, die kunstmatig van water kan worden voorzien en voor het overige voldoet aan het gestelde bij het begrip "wateren".

• b )  hoogwaterpeil en hoogwaterlijn:

  Het hoogwaterpeil is de waterstand in een waterloop behorende bij een afvoer die gemiddeld 1 à 2 dagen per jaar wordt bereikt of overschreden.

  De hoogwaterlijn is de lijn die het verloop van het peil aangeeft in de lengterichting van de watergang bij maatgevende afvoer.

• c )  ontwateringsdiepte:

  Volgens de definitie is de ontwateringsdiepte de afstand tussen het grondoppervlak ofwel de hoogteligging van het perceel ten opzichte van NAP en de hoogste grondwaterstand tussen de ontwateringsmiddelen (verklarende woordenlijst, commissie voor hydrologisch onderzoek TNO, 1986). Bij `ontwateringsmiddelen' moet worden gedacht aan wateren. In deze verordening wordt onder ontwateringsdiepte verstaan: het verschil tussen de hoogteligging van het maaiveld en het berekende hoogwaterpeil (in de grond) ter plaatste van de bekende maaiveldhoogte. Per hoogtecijfer is de ontwateringsdiepte bepaald.

  Het hoogwaterpeil ter plaatse van een perceel wordt op basis van het normatieve verhang bepaald langs de kortste afstand tussen de betreffende watergang en het perceel. Als maat wordt als regel voor de hellende gebieden een normatief verhang aangehouden van ca. 0,40 m/km. In de vlakke gebieden wordt geen rekening gehouden met een normatief verhang.

• f )    maatgevende afvoer:

  De afvoer die gemiddeld 1 à 2 dagen per jaar wordt bereikt of overschreden; deze afvoer is bepalend voor het ontwerp van het waterafvoerstelsel.

• g )   winterstreefpeil:

  Het peil dat gedurende het winterseizoen in perioden van normaal waterbezwaar wordt nagestreefd in de wateren.

• h )   theoretisch zomerpeil:

  Het theoretische zomerpeil van een stuw of een gemaal in de wateren, die aan de bovenstroomse zijde van de stuw of het gemaal kunnen worden gevoed.

• i )    zomerstreefpeil:

  Het na te streven zomerpeil van een stuw of een gemaal in de wateren, die aan de bovenstroomse zijde van de stuw of het gemaal kunnen worden gevoed.

Artikel 2, 3 en 4

Omslagklassen gebouwd en ongebouwd

De waterkeringszorg richt zich op het taakgebied zoals dat in het Reglement is vastgesteld. De zorg is gericht op bescherming van het achterliggende gebied tegen overstroming. Het belang van alle onroerende zaken in het taakgebied, te weten de instandhouding ervan, is in beginsel gelijk.

Voor de begrenzing van het belanghebbend gebied bij de waterkeringszorg wordt als uitgangspunt genomen de "hoge grondenlijn". Deze lijn is door de provincie bepaald aan de hand van de maatgevende hoogwaterstanden (MHW) van de IJssel, het Zwarte Water, de Vecht, het Zwarte Meer, het Ketelmeer en het Vossemeer. Deze lijn wordt ook gehanteerd als begrenzing van de zogenaamde dijkringgebieden als bedoeld in de Wet op de Waterkering. Voor het waterschap Groot Salland is de lijn enigszins aangepast, omdat ook de gebieden die binnen de MHW van de Vecht liggen tot het belanghebbende gebied zijn gerekend.

De afwijking in het vierde lid van artikel 3 voor bos- en natuurterreinen ten opzichte van andere peceelsgedeelten, vloeit voort uit de definitiebepaling van bos- en natuurgebied. Van zo'n gebied kan namelijk sprake zijn bij een oppervlakte groter dan tien are.

In de kostentoedeling gaat men voor de onroerende zaken uit van de waarde welke beschermd wordt door de waterkeringszorg. Voor de gebouwde eigendommen geldt dan ook: hoe duurder het pand, hoe meer lasten. De heffingsmaatstaf is immers gerelateerd aan de economische waarde per 5000 gulden. Omslag-klassen binnen de gebouwde eigendommen is dan ook niet nodig.

Voor de ongebouwde onroerende zaken is bij de kostentoedeling uitgegaan van de economische waarde voor de bos- en natuurgebieden en de economische waarde voor de overige gebieden. Hieruit volgde een verhouding tussen cultuur en natuur van 3.5 : 1. Dit verschil is dermate groot dat hierdoor een onevenre­dig voor- en nadeel ontstaat en een classificatie doorgevoerd moet worden. De verhouding.is gebruikt als vermenigvuldigingsfactor van de heffingsmaatstaf.

Gebouwde en ongebouwde onroerende zaken gelegen in de uiterwaarden van de rivieren hebben geen belang bij de waterkeringstaak. Immers hun onroerende zaak wordt niet beschermd tegen hoge buitenwaterstanden.

Artikel 5

Omslagklassen gebouwd

De gebouwde onroerende zaken bestaan vanuit waterhuishoudkundig oogpunt uit drie hoofdcomponen­ten: verhard oppervlak, de ondergrond van verhard oppervlak en ongebouwde aanhorigheden. Vanuit het oogpunt van voorzieningen en kosten is het verharde oppervlak de belangrijkste waterhuis­houdkundige component binnen het gebouwd.

De afvoerkarakteristiek van verharde oppervlakten is in beginsel overal hetzelfde omdat zij onafhankelijk is van de ondergrond. Het voorzieningenniveau voor gebouwd is afgestemd op retentie na overstorten en vervolgens afvoer van het overstortwater. De kosten hiervan worden in hoofdzaak bepaald door de hoeveelheid verhard oppervlak dat erop afwatert.

Gesteld kan worden dat in het gebied van het waterschap voor het gebouwd globaal gezien hetzelfde voorzieningenniveau wordt gerealiseerd omdat gebouwd:

• •

  belang heeft bij c.q. gebruik maakt van afvoervoorzieningen (gewenste drooglegging);

• •

  qua afvoer als verhard reageert;

• •

  veelal aangesloten is op een rioleringsstelsel waaruit piekafvoeren via overstorten het waterbeheer­singsstelsel belasten.

Uit het vorengestelde volgt dat er binnen de categorie gebouwde onroerende zaken geen sprake is van zodanige verschillen in hoedanigheid en ligging die leiden tot het instellen van omslagklassen.

Een uitzondering dient te worden gemaakt voor de gebouwde onroerende zaken gelegen in de uiterwaar­den, die op geen enkele wijze belang hebben bij het waterkwantiteitsbeheer en waarvan de aanwezigheid niet van invloed is op het voorzieningenniveau.

Artikel 6

• Omslagklassen ongebouwd, waterafvoer cultuur

• Lid 1 hellende en vlakke gebieden

• Om de bestaande classificatiesystemen van de waterschappen binnen de fusie goed op elkaar aan te kunnen sluiten is gekozen voor een hoofdindeling in:

• 1 ) vlakke gebieden, waaronder begrepen worden: de kleigronden, de veen- en moerige gronden en de vlak gelegen zandgronden; en

• 2 ) hellende gebieden, waaronder wordt begrepen de meer reliëfrijk en geaccidenteerd (hellend) gelegen zandgronden, zoals deze voornamelijk voorkomen in het gebied van de voormalige waterschappen Bezuiden de Vecht en Salland.

  Op grond van de navolgende overwegingen is er onderscheid gemaakt in vlakke en hellende zandgronden (zie hiervoor ook het overzicht in bijlage 3).

  • •

    Door het geringe verhang is de intensiteit van het secundaire watergangennet in de vlakke gebieden vaak hoger in vergelijking met de hellende gebieden.

  • •

    De werking van dit "secundaire" stelsel is sterk afhankelijk van de werking van het bij het water-schap in beheer zijnde "primaire" stelsel. In vlakke gebieden wordt het belang bij dit primaire stelsel hierdoor min of meer uniform over het gehele gebied verdeeld.

  • •

    In de hellende gebieden is het secundaire stelsel veel minder intensief of ontbreekt zelfs geheel. In dit geval neemt het belang bij het primaire stelsel toe wanneer de afstand en de hoogteligging ten opzichte van het stelsel kleiner wordt.

  • •

    In de hellende gebieden is er door de goede doorlatendheid een directe relatie tussen het oppervlakte water en het grondwater. In de hellende zandgebieden neemt het belang bij een optimaal peil in de winter af bij een toenemende afstand van het beschouwde perceel tot de watergang en/of bij een toenemende hoogteligging ten opzichte van het peil in de winter.

  Op grond van het bovenstaande is een kaart gemaakt met daarop aangegeven de vlakke en hellende gebieden. Deze kaart vormt de formele basis voor de classificatie en is als bijlage gevoegd bij de verordening.

  Lid 2 mate van belang

  Het schema bevat de normen op basis waarvan de gronden kunnen worden ingedeeld naar de mate van belang bij de waterafvoer.

  Voor de vlakke gebieden is hierbij aansluiting gezocht bij het voorzieningenniveau. In de vlakke gebieden wordt de waterbeheersing gerealiseerd door een dicht systeem van drainages, greppels, sloten en wateren. Het waterbeheersingsysteem van het waterschap ligt aan het eind van het systeem. Er kan vanuit worden gegaan dat door de relatief vlakke ligging van deze gebieden het belang bij de waterafvoer in het totale

  gebied gelijk is verdeeld.

  Voor de hellende gebieden is aansluiting gezocht bij de droogleggingsnormen voor de ontwateringsdiepte zoals deze indertijd in overleg met de landbouworganisaties zijn vastgesteld en die als basis hebben gediend bij de verbeteringswerken van de waterafvoer. Voor de drooglegging werd in het ontwerp in het algemeen gemiddeld ca. 0.70 m aangehouden. Bij een diepere ontwatering (groter dan 1.35 m) hebben de gronden minder belang bij de werken van het waterschap door dat er als gevolg van de te grote ontwateringsdiepte droogteschade kan ontstaan.

  Bovendien neemt in de geaccidenteerde gebieden het belang af bij een toenemende afstand tot de watergang.

  Behoudens de mate van belang, die de gronden bij het waterafvoersysteem hebben, speelt het waterbezwaar een rol. Een zeer hoog gelegen perceel op de Lemelerberg zal bijvoorbeeld geen belang hebben bij de grondwaterstand zoals deze wordt beïnvloed door het waterschap. Deze gronden geven echter wel water af aan het watergangenstelsel (= waterbezwaar). Tijdens het ontwerp van het waterbeheersingssysteem is hier rekening mee gehouden.

  In het algemeen hebben de gewassen op gronden met een ontwateringsdiepte van meer dan 1.75 geen profijt meer van die grondwaterstand en zijn voor hun waterbehoefte volledig aangewezen op het zogenaamde hangwater.

  Lid 3 uiterwaarden

  De buitendijks gelegen gronden hebben geen belang bij de binnendijks gelegen watergangenstelsels. Daarom geldt hier een ander uitgangspunt: wanneer de percelen op de IJssel of ander buitenwater afwateren via een bij het waterschap in beheer zijnd lozingskunstwerk zoals een gemaal, een duiker en/of via een in het beheer bij het waterschap zijnde watergang, hebben de percelen belang bij de werken van het waterschap. Een differentiatie van de percelen naar de mate van belang op basis van hoedanigheid en ligging van de percelen is niet gerechtvaardigd.

Artikel 7  Omslagklassen ongebouwd, wateraanvoer cultuurgronden

Lid 1 hellende en vlakke gebieden

Zie hiervoor de toelichting op artikel 6 lid 1.

Lid 2 vlakke gebieden

Er kan vanuit worden gegaan dat door de relatief vlakke ligging van de klei- en veengronden en vlakke zandgronden in deze gebieden het belang bij de waterafvoer in het totale gebied gelijk is verdeeld. In zijn algemeenheid vereist de wateraanvoer een aantal speciale voorzieningen, variërend van een afsluitbare duiker tot een inlaatgemaal. Hierdoor maakt het waterschap in deze gebieden meer kosten dan in gebieden waar deze voorzieningen niet voorkomen.

Lid 3 hellende gebieden

Bij de hellende gebieden neemt het profijt bij de wateraanvoer af bij een toenemende afstand tot en drooglegging ten opzichte van het zomerpeil in de watergang.

Lid 4 geen belang cultuur

Omdat watertoevoer enkel het tegengaan van verdroging beoogt, hebben verharde oppervlakten, wegen en watervlakten geen belang bij de watertoevoer.

Artikel 8  waterbeersing bos- en natuurterreinen

Lid 1 mate van belang

Bij de classificatie is onderscheid gemaakt in bos en natuurterreinen die uitsluitend waterbezwaar leveren en bos- en natuurterreinen die naast het leveren van waterbezwaar ook belang hebben bij de peilen in de wateren van het waterschap.

Lid 2 Reestoevers

De Reest is een laaglandbeek op de grens van Overijssel en Drenthe en vormt de grens tussen het waterschap Meppelerdiep en het waterschap Groot Salland. De lengte van de Reest bedraagt ongeveer 37 kilometer. Door conservering en aanvoer van water wordt getracht het peil in het Reestdal zo hoog mogelijk te houden.

Grote delen van het Reestdal en de omringende gebieden zijn in gebruik als landbouwgrond. Boeren hebben meestal geen belang bij een hoge grondwaterstand in hun weilanden.

Op grond van het bovenstaande worden de gronden gelegen in de directe nabijheid van de Reest (de Reestoevers) als "laag" natuurgebied beschouwd.

Lid 3 uiterwaarden

De buitendijks gelegen bos- en natuurterreinen hebben geen belang bij de binnendijks gelegen wateren van het waterschap. Daarom geldt hier een ander uitgangspunt: wanneer de percelen op de IJssel of ander buitenwater afwateren via een bij het waterschap in beheer zijnd lozingskunstwerk zoals een gemaal, een duiker en/of via een in het beheer bij het waterschap zijnde watergang, hebben de percelen belang bij de werken van het waterschap. Een differentiatie van de percelen naar de mate van belang op basis van hoedanigheid en ligging van de percelen is niet gerechtvaardigd.

Artikel 9 en 10 indeling in omslagklassen

In de voorgaande artikelen is aangegeven op welke wijze belang en profijt en de mate van belang/profijt wordt bepaald.

In deze artikelen wordt aangegeven op welke wijze dit belang wordt vertaald naar punten ten behoeve van het bepalen van de klasse in het omslagklassensysteem.

Artikel 11 t/m 16

In totaal zijn er vijf betalende klassen en een niet-betalende klasse. Dit is conform het Reglement. Het totaal aantal toegekende punten is omgekeerd evenredig met de klasse.

In de derde klasse, artikel 13, lid 2, worden verharde terreinen ingedeeld omdat zij op basis van waterafvoernormen meer belang hebben bij een goede afwatering dan landbouwgronden. Volgens het systeem van belangentoekenning hebben zij "veel belang" ongeacht de mate van drooglegging, die meestal meer is dan de omringende landbouwgronden. Ten gevolge van hun verharding leveren ze meer waterbezwaar op dan landbouwgronden. De terreinen hebben echter nooit belang bij watertoevoer.

In de vierde klasse, artikel 14, lid 2, worden de openbare onverharde en gelijksoortige wegen ingedeeld. Volgens het systeem van belangentoekenning hebben zij wat minder belang dan de verharde wegen, zodat zij in het systeem geplaatst zijn onder "belang", ongeacht de mate van drooglegging, die meestal meer is als de omringende landbouwgronden. Onder "overwegend" onverhard wordt een gronddekking van meer dan 50% verstaan.

Artikel 17 vermenigvuldigingsfactoren

In dit artikel is opgenomen hoe de omslagklassen zich verhouden tot de heffingsmaatstaf zoals deze in de Omslagverordening is opgenomen.

Artikel 18

Het bepalen-van de mate van belang wordt gedaan voor de vlakke gebieden op basis van de kaart welke bij de verordening is gevoegd, volgens de in de toelichting omschreven criteria.

Bij de hellende gebieden wordt de mate van belang bepaalt op basis van de hoogtecijferkaart.

Voor ieder punt op de hoogtecijferkaart is de drooglegging bepaald en worden de punten toegekend volgens de voorgaande artikelen. Vervolgens worden deze punten over de kadastrale percelen heen gelegd en wordt aan het perceel als geheel een klasse toegekend op basis van het naar oppervlakte gewogen gemiddelde aantal punten. Volgens artikel 18, lid 2 kan een deel van het perceel apart worden ingedeeld als dit deel minimaal één hectare is. Deze grens van één hectare is bedoeld om een al te grote versnippering van reliëf rijke percelen te voorkomen. De afwijking voor bos- en natuurterreinen ten opzichte van andere peceelsgedeelten, vloeit voort uit de definitiebepaling van bos- en natuurgebied. Van zo'n gebied kan namelijk sprake zijn bij een oppervlakte groter dan tien are. Bij het bepalen van het gemiddelde aantal punten zoals beschreven in lid 3 wordt niet gekeken hoe "diep" een bepaald punt in het perceel in een bepaalde klasse is ingedeeld. De klassen hebben een bepaalde bandbreedte met betrekking tot de drooglegging, maar of een punt bijna in de hogere of lagere klasse kan worden ingedeeld wordt niet meegewogen. Het perceel wordt dus niet als het ware "op papier geëgaliseerd".

Artikel 19 inwerkingtreding

Aangezien de bevoegdheid tot vaststelling van de verordening uitsluitend bij het algemeen bestuur van het waterschap ligt en het waterschap pas per 1 januari 1997 is opgericht, is het noodzakelijk geweest de verordening met terugwerkende kracht vast te stellen.

Het waterschap is ontstaan uit een fusie van de waterschappen Benoorden de Dedemsvaart, De Noorder Vechtdijken, Bezuiden de Vecht, IJsseldelta en Salland, alsmede het Zuiveringschap West-Overijssel. Deze waterschappen hebben deze omslagverordening zo veel mogelijk voorbereid, op grond van het daartoe strekkende overgangsrecht voor het waterschap.