Ziet u een fout in deze regeling? Meld het ons op regelgeving@overheid.nl!
Koninkrijksdeel Curaçao

LANDSBESLUIT, HOUDENDE ALGEMENE MAATREGELEN, van de 21ste april 1966 t.u.v. artikel 4 leden 2 en 3 van de Landsverordening Ziekteverzekering

Wetstechnische informatie

Gegevens van de regeling
OverheidsorganisatieKoninkrijksdeel Curaçao
Officiële naam regelingLANDSBESLUIT, HOUDENDE ALGEMENE MAATREGELEN, van de 21ste april 1966 t.u.v. artikel 4 leden 2 en 3 van de Landsverordening Ziekteverzekering
CiteertitelOnbekend
Vastgesteld doorGouverneur van de Nederlandse Antillen
Onderwerpmaatschappelijke zorg en welzijn
Eigen onderwerp

Opmerkingen met betrekking tot de regeling

Geen

Wettelijke grondslag(en) of bevoegdheid waarop de regeling is gebaseerd

Landsverordening Ziekteverzekering, art. 4, tweede en derde lid.

Overzicht van in de tekst verwerkte wijzigingen

Datum inwerking-

treding

Terugwerkende

kracht tot en met

Datum uitwerking-

treding

Betreft

Datum ondertekening

Bron bekendmaking

Kenmerk voorstel

10-10-2010bestendiging Antilliaanse regelgeving in Curaçao

10-10-2010

A.B. 2010, no. 86 en A.B. 2010, no. 87

onbekend

Tekst van de regeling

Intitulé

LANDSBESLUIT, HOUDENDE ALGEMENE MAATREGELEN, van de 21ste april 1966 t.u.v. artikel 4 leden 2 en 3 van de Landsverordening Ziekteverzekering

Artikel 1

De vergoeding aan de verzekerde, bedoeld in artikel 4 lid 2 laatste volzin van de Landsverordening Ziekteverzekering (P.B. 1966, no. 15), wordt vastgesteld met inachtneming van het volgende:

  • a.

    indien de werknemer niet tevens arbeidsongeschikt is en hij terzake van het verzuimen van zijn werkzaamheden geen aanspraak heeft op loon, wordt de vergoeding terzake van loonderving gesteld op het bedrag, dat hem bij arbeidsongeschiktheid aan ziekengeld zou toekomen;

  • b.

    indien de verzekerde niet ter verpleging of observatie in een ziekeninrichting wordt opgenomen, wordt de vergoeding terzake van verblijfkosten voor de duur van het verblijf op het andere eiland gesteld op het bedrag van de werkelijke kosten, doch ten hoogste op 40,-- per etmaal. Gedeelten van een etmaal van langer dan 12 uur worden daarbij voor een vol etmaal gerekend; gedeelten van een etmaal van langer dan 6 uur doch niet langer dan 12 uur voor een 1/2 etmaal, terwijl gedeelten van een etmaal van 6 uur of korter worden verwaarloosd;

  • c.

    de vergoeding terzake van reiskosten wordt gesteld op het bedrag van de werkelijke kosten, doch ten hoogste op een bedrag gelijk aan de kosten van vliegtuigpassage.

Artikel 2

De vergoeding aan de verzekerde, bedoeld in artikel 4 lid 3 van de Landsverordening Ziekteverzekering (P.B. 1966, no. 15) wordt gesteld op het bedrag van de werkelijke kosten, doch ten hoogste op het bedrag, dat ten laste van de Sociale Verzekeringsbank zou zijn gekomen, in geval de geneeskundige behandeling en verpleging zouden zijn geschied door de bij de bank ingeschreven medewerkenden dan wel ingeval van tandheelkundige behandeling op ten hoogste:

f 25,-- per consult zonder verdere behandeling;

f 25,-- per extractie van een element;

f 50,-- voor behandeling van een geïmpacteerde kies, tand of wortelrest;

f 8,75 per keer voor wondbehandeling;

f 25,-- per behandeling van mondinfectie en

f 20,-- voor een röntgenfoto.

Artikel 3

Het verzoek om een vergoeding, bedoeld in het voorgaande artikel, moet worden gericht tot de Sociale Verzekeringsbank dan wel - ingeval de werkgever eigen risico-drager is - tot de werkgever uiterlijk 6 maanden nadat de genees- of tandheelkundige behandeling of verpleging heeft plaats gehad onder overlegging van bewijsstukken omtrent de gedane uitgaven.

Artikel 4

Dit landsbesluit treedt in werking met ingang van 1 mei 1966.