Marktverordening gemeente Sint-Oedenrode 2011

De raad heeft op 23 december 2004 de Wegsleepverordening vastgesteld. Op basis hiervan heeft het college een wegsleepregeling vastgesteld. In artikel 1 aanhef en lid 2 sub d van de wegsleepregeling is bepaal dat: Verwijdering van een voertuig kan plaatsvinden indien het college van burgemeester en wethouders van oordeel is dat het in belang van de veiligheid op de weg, de vrijheid van het verkeer of het vrijhouden van de in de wegsleepverordening genoemde wegen of weggedeelten, verwijdering van het voertuig noodzakelijk is en ter zake bestuursdwang uitgeoefend wordt en/of een proces-verbaal wordt opgemaakt in geval van het parkeren op het marktterrein, op de dagen en uren, waarop dit blijkens het onderbord verboden is (artikel 24 lid 1 sub d van het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens 1990 (RVV 1990), mede gelet op het bepaalde in de marktverordening.

Hierdoor kunnen ten onrechte geparkeerde auto’s op basis van de Wegenverkeerswetgeving én de Wegsleepverordening worden weggesleept.

In dit artikel is het bepaalde in het raadsbesluit van 30 november 2000 opgenomen te weten de plaats waar de weekmarkt wordt gehouden en het tijdstip van de weekmarkt.

Op basis van lid 3 dit artikel heeft het college de bevoegdheid, op grond van bijzondere redenen, de markt te verplaatsen, de dag waarop de markt wordt gehouden te wijzigen of het tijdstip van de markt te wijzigen. Dit is bijvoorbeeld aan de orde bij bijzondere aangelegenheden (bijvoorbeeld tijdens kermis of carnaval). Er wordt in dit artikel geen maximum aantal dagen genoemd omdat dit ook omgekeerd kan werken: als markt bijvoorbeeld 4 x per jaar verplaatst kan worden, kan daar een beroep op worden gedaan door organisatoren van evenementen. Door te benoemen dat dit alleen kan als er bijzondere redenen zijn, vindt verplaatsing alleen bij bijzondere aangelegenheden plaats.

Indien verplaatsing aan de orde is, zal dit besluit altijd na overleg met de marktcommissie worden genomen.

De in dit artikel opgenomen bevoegdheden zijn niet uitgewerkt, maar als aandachtspunten opgenomen. Op grond van het eerste lid, onder a, stelt het college het aantal standplaatsen op de markt vast met onder meer als doel het aantrekkelijk maken van de markt voor de consumenten.

Voor de orde op de markt is het van belang te bepalen welke materialen (kraam of ook andere verkoopmaterialen) worden toegelaten en waar deze kunnen worden opgesteld. Naast de traditionele (huur)kraam onderscheidt de Centrale Vereniging voor de Ambulante Handel (CVAH) bijvoorbeeld de instantkraam, de verrijdbare kraam en de verkoopwagens. De onder b genoemde afmetingen van de standplaatsen kunnen overigens ook een beperking geven voor bepaalde materialen.

Bij een verzoek tot wijziging van de afmeting van de standplaats bepaalt de marktmeester of aan dit verzoek tegemoet kan worden gekomen.

De raad stelt een marktverordening op hoofdlijnen vaststelt en laat de uitwerking van het marktreglement over aan het college.

Het college stelt het marktreglement op. Dit zijn beleidsregels. Beleidsregels zijn algemene regels omtrent de toepassing van bevoegdheden (zie de definitie in artikel 1:3, vierde lid, van de Algemene wet bestuursrecht). Beleidsregels kennen een inherente afwijkingsbevoegdheid in tegenstelling tot nadere regels. Op grond van artikel 4:84 van de Awb dient een bestuursorgaan een uitzondering op een beleidsregel te maken indien bijzondere omstandigheden daartoe nopen. Dit wordt de inherente afwijkingsbevoegdheid van de beleidsregel genoemd. Hierdoor zijn beleidsregels flexibeler dan nadere regels (algemeen verbindende voorschriften). Immers, van nadere regels is geen afwijking mogelijk.

Door aan een vergunning of ontheffing voorschriften en beperkingen te verbinden kan een verfijning in de gewenste rechtstoestand worden aangebracht. De in het eerste lid genoemde belangen in verband waarmee de vergunning of ontheffing is vereist, zijn de gemeentelijke belangen van openbare orde, zedelijkheid en gezondheid, beperking van overlast, regulering van het woon- en leefklimaat en de veiligheid binnen de gemeente.

Niet-nakoming van voorschriften die aan een vergunning/ontheffing verbonden zijn, kan grond opleveren voor intrekking van de vergunning/ontheffing of voor toepassing van andere bestuursrechtelijke sancties. De strafbepaling van artikel 11 is eveneens van toepassing.

De vergunning geeft het recht om een standplaats op de markt in te nemen. De vergunninghouder moet voldoen aan de voorschriften n beperkingen die aan de vergunning zijn verbonden (artikel 5). De vergunning is persoonlijk en niet overdraagbaar.

De verkoop van waren op een markt dient uitsluitend te geschieden door degenen aan wie door het college vergunning daarvoor is verleend. Iedere andere wijze van verkopen op markten is verboden.

Vanuit het oogpunt van lastenverlichting was het wenselijk de indieningvereisten uit de modelmarktverordening 2003 eens nader onder de loep te nemen. In dat kader zijn de voorheen geldende verplichtingen tot het overleggen van de inschrijving in het handelsregister en de CRK-kaart (registratiekaart van het Centraal Registratiekantoor (CRK) bij het Hoofdbedrijfschap Detailhandel (HBD) komen te vervallen. Deze vereisten veroorzaakten onnodig veel administratieve lasten voor de aanvrager, terwijl het niet in verhouding stond tot het te dienen doel. Daarnaast dienden deze inschrijvingen ook niet het doel, waarmee wordt beoogd markten te houden. De inschrijvingen zien op economische aspecten en dit valt buiten de huishouding van een gemeente.

In plaats daarvan is nu slechts het vereiste van een handelingsbekwaam natuurlijk persoon opgenomen, die de leeftijd van 18 jaren heeft bereikt. Hiermee is dwingend vastgelegd dat alleen natuurlijke personen tot de markt worden toegelaten en wordt voorkomen dat rechtspersonen een overheersende positie op de markt kunnen innemen. Door de koppeling van de vergunning aan een natuurlijk persoon wordt een zo eerlijk mogelijke verdeling van alle marktstandplaatsen in Nederland bereikt. Uiteraard kan het wel zo zijn dat de natuurlijke persoon een onderneming drijft in de vorm van een rechtspersoon. Ook dan wordt de natuurlijke persoon (de bedrijfsleider) aangemerkt als vergunninghouder. Het is echter niet mogelijk de vergunning op naam van de rechtspersoon te stellen. Indien daartoe aanleiding is, kan het college een BIBOB-advies vragen.

In artikel 9 worden de gronden genoemd op basis waarvan een vergunning voor een vaste standplaats kan worden ingetrokken of geschorst. Het artikel heeft een facultatief karakter. Het hangt van de omstandigheden af of tot intrekking of schorsing wordt overgegaan. Aan de daadwerkelijke intrekking of schorsing kan een voorwaardelijke intrekking of schorsing vooraf gaan.

In onderdeel c wordt ervan uitgegaan dat het niet betalen van marktgeld een grond kan zijn voor intrekking of schorsing van een standplaatsvergunning voor de markt (RvS29 juli 1999, JG 99.0184 m.nt. M. Geertsema).

In artikel 125 van de Gemeentewet is bepaald dat ter uitvoering van wetten, algemene maatregelen van bestuur en provinciale en gemeentelijke verordeningen het gemeentebestuur de bevoegdheid heeft om bestuursdwang tot te passen. Dit artikel bevat voor het college de bevoegdheidsgrondslag om bestuursdwang toe te passen bij overtreding van de marktverordening en de daarop gebaseerde voorschriften. In de artikelen 5:21 tot en met 5:36 van de Awb worden regels over de besluitvorming omtrent en de toepassing van bestuursdwang (en dwangsom) gegeven. De in artikel 10 geregelde onmiddellijke verwijdering is een vorm van bestuursdwang, waarbij de spoedeisendheid als bedoeld in artikel 5:24, zesde lid, van de Awb wordt verondersteld. Achteraf dient dan het besluit tot het toepassen van bestuursdwang op papier te worden gesteld. Van deze bevoegdheid dient uiteraard alleen in zeer spoedeisende gevallen gebruik te worden gemaakt. Overigens is in artikel 5:23 van de Awb geregeld dat de bepalingen over bestuursdwang niet van toepassing zijn indien wordt opgetreden ter onmiddellijke handhaving van de openbare orde.

Op grond van artikel 4:8 van de Awb dienen belanghebbenden bij toepassing van artikel 10 in beginsel in de gelegenheid te worden gesteld hun zienswijze (mondeling dan wel schriftelijk) kenbaar te maken. Artikel 4:11 Awb bepaalt dat dit horen niet nodig is in spoedeisende situaties.

Onderdeel e is gewijd aan de niet-actieve standwerker. Duidelijk kwam in het COM de wens naar voren om dergelijke ‘verkapte stille kramers’ aan te kunnen pakken.

De marktmeester is als toezichthouder aangewezen. De marktmeester is echter niet beëdigd en kan daarom niet als opsporingsambtenaar kan fungeren. Hiervoor zijn de buitengewone opsporingsambtenaren aangesteld.

Een bepaling over buitengewone opsporingsambtenaren is overbodig en in strijd met Aanwijzing 92 van de Aanwijzingen voor de decentrale regelgeving. Immers, in artikel 142, eerste lid, aanhef en onder c, van het Wetboek van Strafvordering, is onder meer bepaald dat met de opsporing van strafbare feiten als buitengewoon opsporingsambtenaar zijn belast de personen die bij verordeningen zijn belast met het toezicht op de naleving daarvan, een en ander voor zover het die feiten betreft en de personen zijn beëdigd. Aangezien buitengewone opsporingsambtenaren hun aanwijzing aan het Wetboek van Strafvordering ontlenen, is een nadere regeling niet nodig. De opsporingsbevoegdheid van de buitengewone opsporingsambtenaren beperkt zich tot die zaken waarvoor zij toezichthouder zijn. Zij dienen op grond van het Besluit buitengewoon opsporingsambtenaar aan eisen van vakbekwaamheid en betrouwbaarheid te voldoen en te zijn beëdigd door de procureur-generaal.

De datum waarop de oude regeling vervalt, is de datum waarop de verordening in werking treedt.

Destijds is, naast de marktverordening, een raadsbesluit genomen inzake het instellen van de weekmarkt, de plaats van de weekmarkt en het tijdstip ervan. Deze bepalingen zijn opgenomen in artikel 2 van deze verordening. Daardoor kan het raadsbesluit van 30 november 2000 worden ingetrokken.

Een overgangsregeling als hier opgenomen, is noodzakelijk voor de rechtszekerheid van de betrokkenen. Het is van belang oude rechten te eerbiedigen.

Opgebouwde rechten worden gerespecteerd: daarom komt er voor degenen die bij de inwerkingtreding van deze verordening op de wachtlijst geplaatst zijn een overgangstermijn tot uiterlijk 31-12-2011. Per 1-1-2012 vervallen de opgebouwde rechten en is er geen wachtlijst meer. Vanaf datum inwerkingtreding verordening worden verzoeken tot plaatsing op de wachtlijst afgewezen.