Gemeentelijke subsidieverordening sloop ongewenste bebouwing buitengebied

1  

Toelichting algemeen

Terugdringen verstening buitengebiedHet tegengaan en terugdringen van verspreide bebouwing in het buitengebied (‘verstening van het buitengebied’) is een van de doelstellingen van het provinciale en gemeentelijke ruimtelijke beleid. De doelstelling om overtollige bebouwing terug te dringen is de laatste jaren in gewicht toegenomen, ook omdat steeds meer agrarische bedrijven worden beëindigd. Als gevolg hiervan komen er steeds meer leegstaande stallen, met de bijbehorende risico’s van verloedering en ongewenst gebruik. Dit bovenop andere vaak al langer leegstaande bebouwing in het buitengebied

Het weren van ongewenste bebouwing gebeurt vooral door de toepassing en de handhaving van het bestemmingsplan buitengebied. Voor het terugdringen van ongewenste bebouwing zijn echter andere instrumenten nodig, waarbij met name moet worden gedacht aan financiële prikkels. De onderhavige subsidieverordening voorziet hierin. Op grond van deze verordening kan subsidie worden verstrekt van maximaal € 25,- per m² voor de sloop van gebouwen op een sloopperceel in de natuur- en landschappelijk waardevolle gedeelten van het buitengebied, waarbij woningen, bijgebouwen en cultuurhistorisch waardevolle gebouwen mogen worden behouden.

Modelverordening, financiële bijdrage van en uitvoering door provincie Noord-BrabantDeze verordening is opgesteld op grond van een modelverordening van de provincie Noord-Brabant. De provincie stelt financiën beschikbaar voor de uitvoering van deze verordening. Jaarlijks stellen Gedeputeerde Staten vast welk budget voor de uitvoering van de verordening beschikbaar komt en aan welke gemeenten financiën beschikbaar worden gesteld. Uiteindelijk is het doel dat voor elke gemeente een bedrag van minstens € 400.000,- beschikbaar komt voor de uitvoering van de verordening.

De provincie stelt de financiële middelen beschikbaar uit de kavelontwikkeling die plaatsvindt in het kader van de verbrede inzet van de aanpak ruimte voor ruimte. De beleidsregels die hiervoor van toepassing zijn hebben Gedeputeerde Staten vastgesteld op 27 juni 2006. Volgens de verbrede aanpak ruimte voor ruimte wordt woningbouw toegestaan in ruil voor een, uit de bestemmingswinst te betalen, financiële bijdrage aan een fonds voor de sloop van overtollige bebouwing in het buitengebied.

Bij het beschikbaar stellen van de financiële middelen geven Gedeputeerde Staten gemeenten die medewerking verlenen aan de ontwikkeling van ruimte voor ruimtekavels voorrang. Dit omdat de provincie de financiële middelen voor de sloop van overtollige bebouwing in het buitengebied moet financieren uit de verbrede aanpak ruimte voor ruimte. Gemeenten waar de Ontwikkelingsmaatschappij ruimte voor ruimte al 30 ruimte voor ruimtekavels heeft ontwikkeld, krijgen vooruitlopend op het definitief beschikbaar komen van de financiële middelen uit de verbrede inzet van de aanpak ruimte voor ruimte, een bedrag van € 400.000,- voorgefinancierd om de verordening uit te voeren, voorzover dit valt binnen de budgettaire ruimte die Gedeputeerden Staten jaarlijks vaststellen.

Aanwijzing gebieden en objectenHet terugdringen van verspreide bebouwing is het meest gewenst in gebieden die vanuit een oogpunt van natuur en landschap als waardevol moeten worden aangemerkt. In de verordening is daarom voorzien in een aanwijzing van deze gebieden (artikel 2, eerste lid). Voor de aanwijzing kunnen aanknopingspunten worden gezocht in het Reconstructieplan, dat in april 2005 is vastgesteld door Provinciale Staten van Noord-Brabant. Indien gewenst, kan de subsidie worden gericht op bepaalde categorieën van gebouwen, bijvoorbeeld voormalige bedrijfsgebouwen voor de intensieve veehouderij (artikel 2, tweede lid, artikel 3 en artikel 8).

SlooppercelenHet terugdringen van verspreide bebouwing heeft alleen zin wanneer de te slopen gebouwen enige betekenis hebben voor natuur en landschap. Daarom moet alle bebouwing van een sloopperceel worden verwijderd, afgezien van de woning, bijgebouwen en, kortgezegd, cultuurhistorisch waardevolle bebouwing (artikel 4, eerste lid, aanhef en onder a, en artikel 4, tweede lid). De te slopen bebouwing moet verder een oppervlakte hebben van tenminste 200 m². (artikel 5, eerste lid, aanhef en onder a)

Tenderprocedure, prioriteringDe onderhavige subsidieverordening wordt opengesteld door middel van een tenderprocedure, zie de artikelen 7 en 8. Daarin wordt gedurende een bepaalde tijd (bijvoorbeeld een maand) de mogelijkheid geboden om subsidieaanvragen in te dienen, waarna alle aanvragen worden geprioriteerd. De criteria voor prioritering moeten nader worden vastgesteld. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om de bijdrage aan de kwaliteit van natuur- en landschap; ook kan ervoor worden gekozen om aan bepaalde gebieden voorrang te geven, waarbij binnen een gebied zonodig wordt geloot.

Europese aspectenVerwacht kan worden dat subsidies op grond van de onderhavige verordening onder meer terecht komen bij landbouwbedrijven, bijvoorbeeld in het geval dat een tweede locatie wordt afgestoten. In dergelijke situaties rijst de vraag of er sprake is van ongeoorloofde staatssteun in de zin van artikel 87, eerste lid, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap. Om hierover zeker-heid te verkrijgen heeft de provincie Noord-Brabant een eerdere versie van de modelverordening aangemeld bij de Europese Commissie, op grond van artikel 88, derde lid, van het EG-Verdrag. Bij beschikking van 6 december 2002 , heeft de Commissie laten weten dat zij geen bezwaar heeft tegen de aangemelde steunmaatregel. Gezien deze beslissing kan de subsidieverordening in overeenstemming worden geacht met het EG-Verdrag.

Rbv als voorbeeldVoor de onderhavige verordening heeft onder meer model gestaan de Regeling beëindiging veehouderijtakken (Rbv) . Aan deze regeling is onder meer ontleend dat subsidie is uitgesloten indien woningbouwmogelijkheden aanwezig zijn op het sloopperceel, of indien daar naderhand woningbouwmogelijkheden ontstaan (zie artikel 5, eerste lid, aanhef en onder c, en artikel 12, lid 2). Door zelf een woning te bouwen of de grond als woningbouwperceel te verkopen moet de rechthebbende op het perceel immers in voldoende mate in staat worden geacht om de sloopkosten van ongewenste bebouwing zelf te kunnen dragen.

Landelijke en provinciale sloopregelingen buitengebied Op landelijk niveau was de belangrijkste subsidieregeling voor de sloop van gebouwen in het buitengebied de zojuist genoemde Regeling beëindiging veehouderijtakken. In deze regeling is een subsidiemogelijkheid opgenomen voor de sloop van beëindigde intensieve veehouderijen, gelegen in een van de twee Nederlandse reconstructiegebieden (concentratiegebieden voor de intensieve veehouderij; het concentratiegebied Zuid omvat een gedeelte van de provincies Noord-Brabant en Limburg). Tot op heden zijn twee tranches van de Rbv opengesteld (maart 2000, respectievelijk oktober 2001). Op dit moment is er geen zicht op een derde tranche.

De provincie Noord-Brabant kent drie regelingen die voorzien in sloop van gebouwen in het buitengebied, namelijk de:- Verplaatsingsregeling Intensieve Veehouderij (VIV)- Beëindigingsregeling Intensieve Veehouderij (BIV)- Subsidieregeling sanering glastuinbouwbedrijven in kwetsbare gebieden

De VIV voorziet in de aankoop van intensieve veehouderijen in extensiveringsgebieden die zich willen verplaatsen naar een duurzame locatie elders in Nederland. Extensiveringsgebieden zijn aangewezen in de reconstructieplannen en gebiedsplannen voor het landelijke gebied. Bij de aankoop verplicht de veehouder zich tot sloop van de betrokken bedrijfsgebouwen. In de aankoopsom is een bijdrage in de sloopkosten op de uitplaatsingslocatie begrepen. In een afzonderlijke subsidieregeling is een mogelijkheid tot vergoeding van de verplaatsingskosten en eventuele sloopkosten op de inplaatsingslocatie opgenomen. De regeling wordt gefinancierd uit de algemene middelen van de provincie, met uitzondering van de sloopbijdrage, die wordt bekostigd uit de opbrengsten die worden verkregen uit de aanpak ruimte voor ruimte.

De BIV zal naar verwachting medio 2007 worden opengesteld. Deze regeling voorziet in de aankoop van intensieve veehouderijen die in extensieveringsgebieden in of rondom natuurgebieden zijn gelegen, maar niet elders zullen worden voortgezet. De veehouder verplicht zich tot sloop van de betrokken bedrijfsgebouwen. Ook deze regeling zal voorzien in een vergoeding voor de sloop-osten die wordt gefinancierd uit de algemene middelen van de provincie.

De subsidieregeling sanering glastuinbouwbedrijven in kwetsbare gebieden zal naar verwachting in het najaar van 2006 worden opengesteld. Zij voorziet in subsidie voor de beëindiging en sloop van glastuinbouwbedrijven met een glasopstand van ten minste 5.000 m², gelegen in de Groene Hoofdstructuur landbouw en in de Agrarische hoofdstructuur landschap, zoals die zijn begrensd in het Streekplan Noord-Brabant 2002. De regeling wordt eveneens bekostigd uit de opbrengsten die worden verkregen uit de verbrede inzet van de aanpak ruimte voor ruimte.

De drie provinciale regelingen worden, evenals de onderhavige subsidieverordening, door de provincie gezien als uitvoeringsinstrumenten van het provinciale beleid voor de revitalisering van het landelijke gebied van Noord-Brabant.

Toelichting per artikel

Artikel 1Onderdeel b: De definitie van het begrip “gebouw” is gelijkluidend aan die van art. 1, aanhef en onder c. van de Woningwet. Voor de sloop van kassen van tenminste 5.000 m² kan subsidie worden verleend op grond van de in het algemene gedeelte van deze toelichting genoemde provinciale Subsidieregeling sanering glastuinbouwbedrijven in kwetsbare gebieden. Vandaar dat kassen met een oppervlakte van 5.000 m² of meer zijn uitgesloten van de onderhavige verordening.

Onderdeel c: deze begripsomschrijving is ontleend aan de Regeling Structuurverbetering Glastuinbouw 2002.

Onderdeel d: in deze begripsomschrijving is tot uitdrukking gebracht dat kelders niet noodzakelijk geheel of gedeeltelijk onder een gebouw behoeven te liggen, zodat ook de sloop van apart gelegen gierkelders e.d. voor subsidie in aanmerking komt.

Onderdeel g: deze begripsomschrijving is ontleend aan het Streekplan Noord-Brabant 2002 (pag. 155).

Onderdeel i: De EHS omvat bestaande bos- en natuurgebieden, te ontwikkelen bos- en natuurgebieden, ecologische verbindingszones en beheersgebieden. In de beheersgebieden blijft de uitoefening van landbouwactiviteiten voorop staan. Voor de onderhavige subsidieverordening zijn alleen de bestaande en te ontwikkelen bos- en natuurgebieden en de ecologische verbindingszones van belang. De provincie heeft deze gebieden en zones op 2 juli 2002 begrensd in 11 natuurgebiedsplannen, op een schaal van 1:25.000. De natuurdoeltypen die in deze plannen zijn aangegeven zijn bepalend voor de subsidiemogelijkheden op grond van de Subsidieregeling natuurbeheer 2000.

Artikel 2Lid 1: de aanwijzing van gebieden dient op perceelsniveau te gebeuren, zodat duidelijk is of een sloopperceel wel of niet onder de verordening valt. Burgemeester en wethouders kunnen aan de aangewezen gebieden een prioriteitsvolgorde toekennen; zie de toelichting bij artikel 8, eerste lid.

Lid 2: Als categorie van gebouwen kan bijvoorbeeld worden aangewezen alle voormalige stallen voor de intensieve veehouderij. Indien een of meer categorieën van gebouwen worden aangewezen, dan is ingevolge artikel 3 de subsidieverstrekking beperkt tot de slooppercelen waarop deze gebouwen voorkomen. Als een aanwijzing van categorieën van gebouwen op grond van artikel 2, tweede lid, achterwege wordt gelaten, dan kunnen zodanige categorieën nog een rol spelen bij de regels voor de bepaling van de rangorde, zie de toelichting bij artikel 8, eerste lid. Overigens betekent de aanwijzing van een categorie van gebouwen – hetzij bij uitsluiting, hetzij als criterium voor de bepaling van de rangorde - niet dat op een sloopperceel alleen deze gebouwen zullen worden gesloopt, omdat in beginsel alle bebouwing van een sloopperceel dient te worden verwijderd (zie artikel 4, eerste lid, aanhef en onder a)), en artikel 4, tweede lid).

Artikel 3Dit artikel bevat de basisbepaling: subsidie kan worden verleend voor de sloop van gebouwen, glasopstanden, kelders, sleufsilo’s en voerplaten in de door burgemeester en wethouders aangewezen gedeelten van het buitengebied, eventueel beperkt tot die percelen waarop de door burgemeester en wethouders aangewezen categorieën van gebouwen voorkomen. De artikelen 4 en 5 bevatten de nadere voorwaarden om voor subsidie in aanmerking te komen, terwijl in artikel 8 is aangegeven hoe zal worden beslist ingeval het subsidieplafond dreigt te worden overschreden.

Artikel 4Lid 1, onder a: Door de voorwaarde dat alle bebouwing van het perceel moet worden verwijderd wordt verzekerd dat een sloopperceel in zijn geheel wordt ontdaan van bebouwing, afgezien van de woning met bijgebouwen en sommige andere gebouwen (zie artikel 4, lid 2). Op deze wijze wordt beoogd om tot een maximale winst aan ruimtelijke kwaliteit te komen.

Het slopen en verwijderen van de daarbij vrijkomende materialen moet op milieuverantwoorde wijze gebeuren. Om aannemelijk te maken dat aan dit vereiste is voldaan, moeten bij de indiening van het verzoek om subsidievaststelling of een voorschot worden overgelegd:

* een kopie van de gemeentelijke sloopvergunning;* een asbestinventarisatierapport van een BRL 5052 gecertificeerd asbestinventarisatiebedrijf, indien de te slopen bouwwerken na 1 juli 1993 zijn gebouwd;* indien asbest aanwezig was, bewijsstukken waaruit blijkt dat dit overeenkomstig de regelgeving voor asbestverwijdering is verwijderd door een BRL 5050 gecertificeerd astbestverwijderingsbedrijf;* bewijsstukken waaruit blijkt dat puin en afval op een legale stortplaats in gescheiden fracties zijn gestort (stortbonnen). 

De sloopvergunning is geregeld in de gemeentelijke bouwverordening. In deze verordening staan ook bepalingen over asbestverwijdering, die zijn gebaseerd op het Asbestverwijderingsbesluit (AmvB van 28 mei 1993, Stb. 290, nadien enkele malen gewijzigd). De onderhavige regeling voegt inhoudelijk niets toe aan deze bepalingen. Door echter een aantal documenten te vereisen waaruit blijkt dat bij het slopen en verwijderen van afval aandacht is besteed aan het milieu, wordt een extra waarborg gegeven dat de betreffende bepalingen juist worden toegepast. Deze waarborg is naar verwachting effectief, omdat de sanctie is gelegen in het niet uitkeren van de subsidie of een voorschot.

Lid 1, onder b: Ter bevordering van gewenste en ter voorkoming van ongewenste ruimtelijke ontwikkelingen geldt als eis dat op het sloopperceel een passende bestemming komt te rusten. Dit betekent in ieder geval dat de bouwmogelijkheden voor het sloopperceel moeten worden geschrapt, afgezien van de mogelijkheden die de bebouwing dekken die met toepassing van artikel 4, tweede lid, wordt behouden. In voorkomende gevallen zal de agrarische bestemming moeten worden gewijzigd in een (burger)woonbestemming.

De hoofdregel is dat aan de betrokken kavel een passende bestemming moet zijn verleend alvorens tot de uitkering van de subsidie wordt overgegaan. Indien ten tijde van de indiening van de aanvraag om subsidievaststelling nog geen passende bestemming geldt, dan moet er een subsidieovereenkomst zijn gesloten die erop is gericht bebouwing te voorkomen totdat de bestemming aangepast is.

Een bepaling, gericht op de totstandkoming van een passende bestemming na de sloop van stallen, is eveneens opgenomen in de ruimte voor ruimteregeling van het Streekplan Noord-Brabant 2002 (paragraaf 3.6.2) en uitgewerkt in artikel 8 van de “Beleidsregel Ruimte voor Ruimte 2006” (vastgesteld door het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant op 20 december 2005).

Lid 1, onder c:Deze bepaling is opgenomen om te voorkomen dat er na de aanpassing van het bestemmingsplan nog vergunningen van kracht zijn op grond waarvan op het sloopperceel zou kunnen worden gebouwd. De subsidieaanvrager moet een verklaring van de gemeente overleggen waaruit blijkt dat aan deze voorwaarde is voldaan.

Lid 1, onder d: Als er een milieuvergunning geldt voor een inrichting op het sloopperceel, dan moet deze worden ingetrokken op de voet van artikel 8:26 van de Wet milieubeheer.

Lid 1, onder e: In artikel 13 van de Wet bodembescherming (Wbb) is de algemene zorgplicht tot het voorkomen en ongedaan maken van bodemverontreiniging neergelegd. Ook los van deze bepaling spreekt vanzelf dat de grond van het te saneren sloopperceel schoon moet worden opgeleverd. Dit wil zeggen: schoon genoeg voor het in de toekomst te verwachten gebruik. Het in de toekomst te verwachten gebruik zal moeten worden gedekt door de nieuwe bestemming (zie toelichting bij artikelonderdeel b)). In veel gevallen zal het om gebruik als tuin bij een burgerwoning gaan.

Uit een verkennend bodemonderzoek overeenkomstig NEN 5740 - aangevuld met een asbest-onderzoek volgens NEN 5705 of NEN 5897 indien de locatie verdacht is van asbestverontreiniging - zal moeten blijken of er sprake is van niet aanvaardbare bodemverontreiniging. Indien dit het geval is, dan moet de bodem, eventueel na nadere onderzoeken, volgens een saneringsplan worden gesaneerd. Het saneringsplan moet voldoen aan het bepaalde in artikel 38 van de Wbb en hoofdstuk 6 van de Provinciale Milieuverordening Noord-Brabant [of een gemeentelijke milieuverordening, indien de gemeente bevoegd gezag is als bedoeld in de Wbb].

Ingeval van ernstige verontreiniging (door bijvoorbeeld zware metalen, polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAKs), olie of asbest) dient de voorgenomen sanering te worden gemeld bij het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant op grond van artikel 28 Wbb indien de verontreiniging is ontstaan vóór 1 januari 1987 en op grond van artikel 27 Wbb indien de verontreiniging later is ontstaan. Bij de melding moet onder meer een saneringsplan worden overgelegd, waarmee Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant moeten instemmen.

In sommige gevallen kan de saneringsplicht overigens ook voortvloeien uit een milieuvergunning, zelfs nadat deze is ingetrokken. In die gevallen zijn burgemeester en wethouders het bevoegde gezag voor minder ernstige verontreinigingen en zijn Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant het bevoegde gezag voor gevallen van ernstige verontreiniging.

Indien bodemsanering noodzakelijk was en deze is uitgevoerd, dan dient daarvan een evaluatierapport te worden opgesteld volgens het VKB Protocol 6001 of 6002 of een daarmee vergelijkbaar evaluatierapport dat voldoet aan het bepaalde in artikel 6.7.2 van de Provinciale Milieuverordening Noord-Brabant [of een gemeentelijke milieuverordening, indien de gemeente bevoegd gezag is als bedoeld in de Wbb]. Aan de hand van dit rapport moet worden beoordeeld – al dan niet in het kader van de Wbb - of het te beogen resultaat is bereikt.

Lid 1, onder f: Deze bepaling is ontleend aan de Rbv. Zij beoogt een stimulans te geven aan de realisering van de EHS. Volgens de artikelen 94 t/m 97 van de Subsidieregeling natuurbeheer 2000 is BBL verplicht om aangeboden grond te verwerven tegen de getaxeerde waarde.

Lid 1, onder g: Ook deze bepaling is ontleend aan de Rbv. Zij beoogt BBL de kans te geven om landbouwgronden buiten de EHS aan te kopen; zulke gronden kunnen dan onder meer worden ingezet als ruilgrond.

Lid 2: Zoals hiervoor is vermeld bij lid 1, onder b), zal na de sloop veelal een bestemming tot burgerbewoning als passend moeten worden beschouwd. Voor deze bestemming worden in bestemmingsplannen buitengebied doorgaans bijgebouwen toegestaan tot 200 m² indien er sprake is van substantiële sloop op het betrokken perceel. Lid 2 sluit aan bij deze praktijk. Indien een passende bestemming het gewenst maakt dat een groter gedeelte van de gebouwen wordt gehandhaafd, dan kan de hardheidsclausule (artikel 12) uitkomst brengen.

In sommige situaties zal er behoefte bestaan aan het behoud van een zekere oppervlakte aan gebouwen, maar op een andere plek dan de bestaande. Voor die situaties voorziet dit artikellid in de mogelijkheid dat tot een oppervlakte van 200 m² wordt teruggebouwd. Uiteraard moet dit wel gebeuren in overeenstemming met het bestemmingsplan dat ten tijde van het terugbouwen van kracht is.

Burgemeester en wethouders moeten de sloop van een gebouw op grond van de gemeentelijke bouwverordening onder meer weigeren, als voor de sloop een vergunning ingevolge de Monumentenwet 1988 is vereist en deze niet is verleend.

Ook mogen (voormalige) bedrijfsruimten worden behouden die onlosmakelijk zijn verbonden met het woonhuis en daarmee architectonisch een geheel vormen. Op deze wijze wordt voorkomen dat de subsidieverordening verplicht tot gedeeltelijke sloop van karakteristieke panden, zoals langgevelboerderijen, voorzover deze niet onder de monumentenbescherming vallen. Dit onderdeel van lid 2 is ontleend aan de Rbv.

Lid 3: De in lid 1, onder f) opgenomen verplichting om EHS-gronden te verkopen aan BBL of pachtvrij te maken ten gunste van Staatsbosbeheer of een particuliere natuurbeschermingsorganisatie geldt niet, indien de subsidieontvanger deze gronden beheert met toepassing van een beheers- of inrichtingssubsidie op grond van de Subsidieregeling natuurbeheer 2000. In de door Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant vastgestelde Natuurgebiedsplannen voor Noord-Brabant is aangegeven waar dit particuliere natuurbeheer mogelijk is. Op deze wijze wordt tegemoet gekomen aan het particuliere natuurbeheer.

Artikel 5Lid 1, onder a: door het stellen van een minimum aan de te slopen oppervlakte wordt beoogd dat slechts subsidie wordt verstrekt indien de sloop een substantiële bijdrage levert aan de verbetering van de ruimtelijke kwaliteit van het gebied waarin de gebouwen zijn gelegen. De Rbv kent een soortgelijke voorwaarde.

Lid 1, onder d: Zoals vermeld in het algemene gedeelte van deze toelichting is dit onderdeel ontleend aan de Rbv. Indien er sprake is van een bestemming die woningbouw toelaat op de plaats van de glasopstanden en bedrijfsgebouwen, dan kunnen de saneringskosten worden gedekt uit de bestemmingswinst die wordt behaald door de ontwikkeling van de woningbouwkavel.

Lid 1, onder e en f: Indien gebouwen worden gesloopt in ruil voor de bouw van woningen of bedrijfsopstallen in het kader van een verbeterproject in het buitengebied of in het kader van de ontwikkeling van een nieuw landgoed of nieuwe buitenplaats (paragraaf 3.6.2. Streekplan Noord-Brabant 2002), dan moeten de verleende bouwmogelijkheden als een voldoende stimulans voor de sloop worden gezien. Indien de sloop daarnaast ook nog zou worden gesubsidieerd, dan zou dat een overdreven extra stimulans zijn. De rechthebbende van het sloopperceel heeft in dergelijke gevallen de keuze tussen ofwel het verkrijgen van planologische medewerking aan de bouw van woningen of bedrijfsopstallen ofwel het verkrijgen van subsidie.

Lid 1, onder g: Deze bepaling is eveneens ontleend aan de Rbv. Zij beoogt ontwijking van de verkoopplicht van EHS-gronden aan BBL, dan wel de verplichting tot het pachtvrij maken van de gronden, te voorkomen.

Lid 2: Deze bepaling beoogt dubbele subsidiëring te voorkomen. Bij de aanvraag dient een verklaring te worden overgelegd over andere subsidies.

Artikel 6

Lid 1: Bij een glasoppervlakte van minder dan 5.000 m²2 kan worden verwacht dat de winst die gepaard gaat met een wijziging van de bestemming na de sloop in veel gevallen (ruim) voldoende is om de sanering te betalen. Vandaar dat het subsidiebedrag per m² betrekkelijk laag is gesteld.

Lid 2: Deze bepaling stelt een limiet aan het totale subsidiebedrag als er een gebouw, niet zijnde een kas, aanwezig is op het sloopperceel. In die situatie kan de totale subsidie niet meer bedragen dan het aantal m²2 van het gebouw maal € 25,00. Deze limiet is gesteld om te voorkomen dat het subsidiebedrag te hoog wordt in verhouding tot de landschappelijke winst die kan worden geboekt. De landschappelijke winst wordt immers vooral behaald door de sloop van gebouwen.

Artikel 7 en 8In deze bepalingen is de tenderprocedure neergelegd; deze is in het algemene gedeelte van de toelichting ter sprake gekomen. De regels voor de prioritering (artikel 8, eerste lid) kunnen voorzien in voorrang voor slooppercelen in bepaalde gebieden, of voor slooppercelen met bepaalde categorieën van gebouwen. Het laatste ligt niet voor de hand als al op grond van artikel 2, tweede lid, categorieën van gebouwen zijn aangewezen, omdat een zodanige aanwijzing via artikel 3 al leidt tot uitsluiting van alle slooppercelen waarop dergelijke gebouwen niet voorkomen.

Artikel 10Lid 1: De subsidieontvanger krijgt een jaar de tijd om te voldoen aan alle voorwaarden. Met name de aanpassing van het bestemmingsplan pleegt de nodige tijd in beslag te nemen. Van een overmachtsituatie kan onder meer sprake zijn als de aanpassing van het bestemmingsplan vertraging ondervindt; in een dergelijk geval kan de termijn van een jaar met een half jaar worden verlengd of een subsidieovereenkomst worden gesloten.

Lid 2: In dit artikellid is de sanctie bepaald op overschrijding van de (verlengde) termijn, genoemd in het eerste lid. Deze bepaling is ontleend aan de Beleidsregels uitvoering Regeling beëindiging veehouderijtakken (Minister van LNV, 15 juli 2004, Stcrt. 136). In de ministeriële beleidsregels is ook aangegeven welke sancties worden toegepast indien de subsidieaanvrager in het geheel niet voldoet aan een of meer voorwaarden van de Rbv. Vooralsnog wordt het niet nodig geacht gelijksoortige beleidsregels vast te stellen. Indien dit toch nodig mocht blijken, dan worden regels over sancties in een afzonderlijk document vastgelegd.

Artikel 12Lid 1: Het voorschot wordt pas uitbetaald na de voltooiing van alle sloopwerkzaamheden op milieuverantwoorde wijze. Voor de verstrekking van het voorschot zullen dan ook de documenten moeten worden overgelegd waaruit blijkt dat de sloop op deze wijze heeft plaatsgevonden.

Lid 2: Deze bepaling is ontleend aan de Rbv, zoals vermeld in het algemene gedeelte van de toelichting. Zij is het complement van artikel 5, eerste lid, aanhef en onder d). Indien er na de sanering (extra) woningbouwmogelijkheden ontstaan op het sloopperceel, dan kunnen de saneringskosten ruimschoots worden terugbetaald uit de bestemmingswinst die wordt behaald door de ontwikkeling van de woningbouwkavel.

Artikel 13Lid 1: Deze bepaling is ontleend aan artikel 4:84 van de Algemene wet bestuursrecht. Zij is voor het gemak van de lezer opgenomen; strikt genomen is zij overbodig naast de wettelijke regeling. De bepaling biedt een grondslag voor de verzachting van onbedoelde effecten die in de uitvoeringspraktijk kunnen optreden bij een strikte toepassing van de regeling.

Lid 2: In het tweede lid is bepaald dat naar redelijkheid en billijkheid moet worden besloten indien wordt afgeweken van de beleidsregels, of indien een beslissing moet worden genomen over een onderwerp dat onmiskenbaar tot het domein van de beleidsregels behoort, maar daarin niet met zoveel woorden is geregeld.