| Organisatie | Zwartewaterland |
|---|---|
| Organisatietype | Gemeente |
| Officiële naam regeling | Beleidsregel Jeugdhulp gemeente Zwartewaterland 2020 |
| Citeertitel | Beleidsregels Jeugdhulp gemeente Zwartewaterland 2020 |
| Vastgesteld door | college van burgemeester en wethouders |
| Onderwerp | maatschappelijke zorg en welzijn |
| Eigen onderwerp |
Geen
Datum inwerkingtreding | Terugwerkende kracht tot en met | Datum uitwerkingtreding | Betreft | Datum ondertekening Bron bekendmaking | Kenmerk voorstel |
|---|---|---|---|---|---|
| 01-03-2020 | wijziging n.a.v. nieuwe verordening sociaal domein | 25-02-2020 |
1.1 Wat zijn beleidsregels en waarom zijn ze er?
Op 1 januari 2015 is de Jeugdwet in werking getreden. Wij zijn vanaf die datum, in aanvulling op de bestaande gemeentelijke taken preventie en jeugdgezondheidszorg, verantwoordelijk voor alle vormen van jeugdhulp. Jeugdhulp omvat een breed scala aan vormen van zorg, hulp of ondersteuning bij het opvoeden en opgroeien van onze jeugd.
De Jeugdwet heeft de verandering mogelijk gemaakt van een stelsel dat is gebaseerd op een wettelijk recht op zorg (aanspraak) naar een stelsel waarin samen met de jeugdige en zijn of haar ouders wordt gekeken naar wat in hun situatie het meest passend is (afspraak). Daarbij wordt zoveel mogelijk ingezet op het versterken van de eigen kracht en het probleemoplossend vermogen van het gezin.
zijn de beleidskaders voor de uitvoering van de Jeugdhulp omschreven.
De verordening is door de gemeenteraad op 12 december 2019 vastgesteld. De beleidsregels richten zich op het proces van het in behandeling nemen en de verdere afhandeling van de jeugdhulpvraag. Deze procedure richt zich specifiek op het bieden van alle vormen van jeugdhulp binnen het vrijwillige kader, waarbij er van de kant van de ouders en de jeugdigen de bereidheid is hun medewerking eraan te verlenen. Het gedwongen kader (op last van de rechter) is niet in deze beleidsregels opgenomen. Dit is een apart proces, dat binnen het verband van de 11 samenwerkende gemeenten jeugdhulp regio IJsselland wordt vormgegeven.
Bij het in deze beleidsregels omschreven proces van aanmelding van een hulpvraag tot en met de afhandeling ervan zijn er beslismomenten aan te geven, waarbij richtinggevende termijnen met het oog op rechtsbescherming van toepassing zijn. Uit het oogpunt van rechtsbescherming is het van belang dat er geen onredelijke doorlooptijden ontstaan. Dat hangt echter wel sterk samen met de complexiteit van de hulpvraag. De complexiteit maakt, dat hier op voorhand geen vastomlijnde indicaties van te geven zijn. Om die reden is het aantal uitspraken over termijnen beperkt gehouden. Wel is rekening gehouden met de reguliere beslissingstermijnen zoals vastgelegd in de Algemene wet bestuursrecht.
In deze beleidsregels worden een aantal standaardbegrippen gehanteerd, die eveneens worden gehanteerd in de verordening. De definitie van deze begrippen zijn terug te vinden in de verordening. De definities die niet in de verordening worden als volgt gedefinieerd:
Zorgteam: Het team dat op scholen, peuterspeelzalen en kinderopvangcentra de toegang vormt tot de jeugdhulp, ondersteuning biedt, casusregie voert en beoordeelt of in verband met de complexiteit of meervoudigheid van de hulpvraag opschalen naar de zorgregisseur aan de orde is. Dit team bestaat uit de intern begeleider van de school en de jeugdverpleegkundige.
De doelgroep van de Jeugdwet is een jeugdige die:
de leeftijd van achttien jaar doch niet de leeftijd van drieëntwintig jaar heeft bereikt, en voor wie de voortzetting van jeugdhulp, die was aangevangen, of voor wie het college vóór het bereiken van de leeftijd van achttien jaar heeft bepaald dat een voorziening op het gebied van jeugdhulp noodzakelijk is of voor wie, na beëindiging van jeugdhulp die was aangevangen voor het bereiken van de leeftijd van achttien jaar, binnen een termijn van een half jaar hervatting van jeugdhulp noodzakelijk is.
In de gemeente Zwartewaterland heeft de continuïteit van zorg bij de overgang van de Jeugdwet naar de WMO alle aandacht. Daar waar het mogelijk is realiseren we voor onze jeugd een soepele overgang als er continuïteit van zorg nodig is. We doen dat door een warme overdracht bij de toegang tot de hulp en door procedures en regelgeving op elkaar af stemmen.
2. Vormen van jeugdhulp (Hoofdstuk 4 van de verordening)
Binnen de jeugdhulp voor Zwartewaterland is er een onderscheid gemaakt in vrij en niet vrij toegankelijke jeugdhulp.
Vrij toegankelijk betekent, dat er voor de toegang tot de hulp geen beschikking nodig is.
Iedereen die tot de doelgroep hoort (ouders en jeugdigen tot 18 jaar) kan hiervan gebruikmaken en zich ook rechtstreeks tot de zorgaanbieder wenden.
De volgende vormen van hulp, ondersteuning en begeleiding zijn vrij toegankelijk.
Daarnaast onderscheiden we de niet vrij toegankelijke jeugdhulp. Voor de toegang hiertoe is altijd een verwijzing of een besluit van de gemeente nodig We noemen deze hulp: Hulp – op - maat. De zorgregisseur en de beleidsmedewerker zijn gemandateerd om een verwijzing af te geven. Daarnaast is de toegang ook mogelijk via de huisarts, de jeugdarts en de medisch specialist. Dit is conform de Jeugdwet, waarbij deze bevoegdheid ook onder het nieuwe stelsel, volledig in tact is gebleven.
De volgende vormen van hulp, ondersteuning en begeleiding zijn niet vrij toegankelijk:
De niet vrij toegankelijke jeugdhulp (Hulp – op – maat) is regionaal ingekocht via het Regionaal Serviceteam Jeugd IJsselland (RSJ), waarbinnen 11 gemeenten participeren.
Om te beoordelen of de jeugdige in aanmerking komt voor een vorm van hulp binnen het niet vrij toegankelijke kader wordt een zorgvuldige procedure doorlopen die in deze beleidsregels nader wordt uitgewerkt.
3. Procedure toegang (Hoofdstuk 2 van de verordening)
Hieronder beschrijven we procedure die geldt voor een hulpvraag die binnenkomt bij de Centrale Toegang van de gemeente. Voor de hulpvragen die binnenkomen bij de huisarts, jeugdarts en medisch specialist is een andere route van toepassing, die buiten de verordening van de gemeente valt.
3.1 De melding van de hulpvraag
De hulpvraag kan langs diverse routes binnenkomen. De jeugdige en/of zijn of haar ouders kunnen de hulpvraag persoonlijk melden bij de Centrale Toegang van de gemeente Zwartewaterland.
Daarnaast kan de hulpvraag ook schriftelijk of digitaal gesteld worden. Het gezin wordt in de mogelijkheid gesteld om een familiegroepsplan op te stellen. De ontvangst van de hulpvraag wordt binnen een termijn van vijf werkdagen schriftelijk bevestigd. Bij de aanmelding vindt standaard een check plaats op:
of een hulpvraag spoedeisend is. Hiervan is tenminste sprake als er veiligheidsrisico’s zijn voor de jeugdige(n) binnen het gezin als gevolg van kindermishandeling of huiselijk geweld. Bij het constateren van veiligheidsrisico’s neemt de medewerker van de Centrale Toegang zo nodig contact op met Veilig Thuis. Hierover zijn afspraken gemaakt met Veilig Thuis. In geval van andere spoedeisende situaties wordt er zo nodig contact gelegd met de regionale crisisdienst, die spoedzorg kan bieden
of er verder onderzoek (verdere vraagverheldering) nodig is om te bepalen wat de precieze hulpvraag is en wat mogelijke oplossingen kunnen zijn. In dit geval wordt de hulpvraag geregistreerd als melding en wordt overgegaan tot de fase van het vooronderzoek (vraagverheldering). De jeugdige en/of zijn of haar ouders worden door de Centrale toegangsmedewerker erop gewezen, dat zij zich bij het vooronderzoek (vraagverheldering) desgewenst kunnen bij laten staan door iemand uit het eigen sociale netwerk (bijvoorbeeld een familielid, of de leidster of leerkracht van het kind) of een onafhankelijk cliëntondersteuner. Voor de onafhankelijk cliëntondersteuner kan een beroep worden gedaan op een cliëntondersteuner van MEE IJsseloevers. Daarvoor worden geen kosten in rekening gebracht.
3.2 Het vooronderzoek (vraagverheldering)
Het vooronderzoek staat in het teken van de vraagverheldering. Dit gebeurt door middel van een gesprek met de toegangsmedewerker en met de jeugdige en/of zijn of haar ouders. Voor het vooronderzoek kunnen één of meerdere gesprekken nodig zijn. De toegangsmedewerker kan met toestemming van de jeugdige en/of zijn of haar ouders beslissen om daarnaast een specialist (uit het expertiseteam of van daarbuiten) te betrekken bij het vooronderzoek. Ook kunnen één of meer personen uit het sociale netwerk van de jeugdige en/of zijn of haar ouders (bijvoorbeeld de leerkracht van de school van het kind, de leidster van de peuterspeelzaal, een familielid of een jongerenwerker) in overleg bij het gesprek aanwezig zijn.
Voorafgaand aan het gesprek verzamelt de toegangsmedewerker met instemming van de jeugdige en/of zijn of haar ouders alle relevante gegevens die bij de gemeente en de Centrale Toegang bekend zijn. Het doel hierbij is om op een zo efficiënt mogelijke manier de onderzoeksfase in te kunnen gaan en te voorkomen dat de jeugdige en/of zijn of haar ouders reeds bekende informatie opnieuw moeten aanleveren. Hierbij wordt onder meer het registratiesysteem (Gidszo) geraadpleegd. Ook vindt er een toets op het woonplaatsbeginsel plaats. De toets op het woonplaatsbeginsel is nodig om te kunnen bepalen welke gemeente verantwoordelijk is voor de financiering van de in te zetten jeugdhulp. In de Jeugdwet is uitgewerkt hoe het woonplaatsbeginsel moet worden toegepast, ook het convenant woonplaatsbeginsel van de VNG wordt hierbij gehanteerd.
Bij de aanmelding vullen ouders het familiegroepsplan in. Dit plan is de basis voor het 1e gesprek. De toegangsmedewerker en de jeugdige en/of zijn of haar ouders vullen tijdens dit gesprek samen het formulier verder in.
Tevens wordt de jeugdige en/of zijn of haar ouders instemming gevraagd met:
Op basis van de uitkomsten van het vooronderzoek wordt er opnieuw een gesprek gearrangeerd. In goede samenspraak met de jeugdige en/of zijn of haar ouders kan hiervoor de keuze worden gemaakt voor het organiseren van een MDO (een Multi Disciplinair Overleg). Bij dit MDO zijn al degenen aanwezig die op basis van de uitkomsten van het vooronderzoek een bijdrage kunnen leveren aan het oplossen van de hulpvraag. De toegangsmedewerker (zorgregisseur) en de jeugdige en/of zijn of haar ouders nemen samen het besluit over beslissen wie hiervoor uitgenodigd worden. Dat kunnen hulpverleners zijn, personen uit het sociale netwerk van het gezin of andere deskundigen bijvoorbeeld op het terrein van werk en inkomen, scholing, etc. De zorgregisseur zit het MDO voor. Het doel van het gesprek is het vaststellen van het resultaat dat de hulp en ondersteuning moet opleveren en het opstellen van een concreet plan van aanpak. Het familiegroepsplan dient als basis voor dit gesprek. Wanneer blijkt dat er meer nodig is kan er een aanvullend hulpverleningsplan opgesteld worden. Het familiegroepsplan en het aanvullend hulpverleningsplan vormen met elkaar het gezinsplan.
Daarbij wordt informatie verzameld over:
Belangrijk is hierbij ook de afweging wat gebruikelijke zorg en ondersteuning is en daarmee onder de verantwoordelijkheid van de ouders valt en waar dit ophoudt. Voor het vaststellen hiervan gebruiken we de richtlijnen ‘gebruikelijke zorg’, zie bijlage 1. Daarbij is nog wel de volgende toelichting van belang:
Van niet gebruikelijke zorg bij kinderen in chronische situaties is pas sprake wanneer de omvang van de zorg, gelet op de leeftijd van het kind, de aard van de zorghandelingen, de frequentie van die handelingen en de omvang van de daarmee gemoeide tijd uitgaat boven de zorg die een kind van dezelfde leeftijd zonder beperkingen redelijkerwijs nodig heeft;
Gebruikelijke zorg bij kinderen omvat ook geïntensiveerde zorgbehoefte als gevolg van een tijdelijk (gezondheids)probleem. Dit is het geval als sprake is van een zorgsituatie van maximaal drie maanden met uitzicht op herstel van het (gezondheids)probleem en de daarmee samenhangende zelfredzaamheid van de jeugdige;
Bij het oordeel of ouders in staat zijn de gebruikelijke zorg te leveren wordt rekening gehouden met bij de ouders aanwezige geobjectiveerde beperkingen en/of het ontbreken van kennis/vaardigheden om gebruikelijke zorg ten behoeve van de jeugdige uit te voeren en deze vaardigheden ook niet aan te leren zijn;
Hoe de jeugdhulpvraag zich verhoudt tot en mede beïnvloed wordt door andere belemmerende factoren binnen het gezin, welke andere voorzieningen er mede nodig zijn om de effectief te kunnen aanpakken. Het gaat hierbij om voorzieningen op het vlak van publieke gezondheid, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen;
3.4 Verslaglegging (het gezinsplan)
Zoals reeds vermeld eerder vermeld wordt het familiegroepsplan bij aanmelding ingevuld door ouders. Op basis van het vooronderzoek en het gesprek wordt samen met de jeugdige en/of zijn of haar ouders een gezinsplan opgesteld waarbij het familiegroepsplan de basis is. In dit gezinsplan wordt het volgende digitaal vastgelegd:
Als de jeugdige en/of de ouders het familiegroepsplan ondertekenen fungeert dit als aanvraagformulier. Het doel van de aanvraag is te bepalen of de gemeente hulp verleent en welke vorm die hulp dan heeft. Als bedoeld in artikel 2.3.1 van de verordening.
Een aanvraag kan alleen door de gemeente in behandeling worden genomen wanneer een aanvraagformulier of gespreksverslag in de vorm van een gezinsplan, voorzien van naam, BSN, geboortedatum en ondertekening door belanghebbende (of gemachtigde) bij de gemeente is ingeleverd. De datum waarop de aanvraag juist en volledig is, geldt als aanvraagdatum.
De 11 samenwerkende gemeenten in regio IJsselland verband hebben het besluit genomen om de uitvoering van de inkoop, de contractering en facturering van de specialistische niet vrij toegankelijke jeugdhulp regionaal te organiseren via de RSJ. Dit is een uitvoerend orgaan. Het opstellen van de beschikkingen en de besluiten hierover zijn een lokale verantwoordelijkheid.
Het gezinsplan vormt de basis voor de beschikking. Voor het opstellen van de beschikking vindt er nog een toets plaats op:
De beschikking wordt voor een akkoord ondertekend door de beleidsregisseur Jeugd of de zorgregisseur namens het college.
De termijn en inhoud van de beschikking
Het college geeft binnen acht weken na indiening van de jeugdhulpaanvraag een beschikking af aan ouders. Deze termijn kan met nogmaals 8 weken worden verlengd. In de beschikking staat, zoals beschreven in de verordening of iemand wel of geen toegang tot een individuele voorziening (vorm van specialistische niet vrij toegankelijke jeugdhulp of PGB) krijgt. Er wordt aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt. Indien er een individuele voorziening (vorm van specialistische niet vrij toegankelijke jeugdhulp of PGB) wordt toegekend, wordt beschreven of deze als voorziening in natura of als PGB wordt verstrekt.
Bij het verstrekken van een voorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:
Bij het verstrekken van een PGB wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd wat het beoogde resultaat is, welke kwaliteitseisen er gelden voor de besteding van het PGB, wat de hoogte PGB is en hoe dit bedrag tot stand is gekomen, wat de duur van de verstrekking is waarvoor het PGB bedoeld is en de wijze van verantwoording van de besteding van het PGB.
Alle voorzieningen voor jeugdhulp zijn ook toegankelijk via verwijzing door een huisarts, de medisch specialist en de jeugdarts van de GGD. Deze verwijzingen zijn geen beschikkingen in de zin van de Algemene wet bestuursrecht. De Jeugdhulpaanbieder stuurt in dit geval binnen 5 werkdagen na beoordeling van Profiel/Segment/Intensiteit een ‘verzoek om Toewijzing’ (JW315) naar de Gemeente waar de Jeugdige/Gezaghebbende woont. Bij crisis wordt een termijn van maximaal 1 dag na start-zorg gehanteerd.:
Echter, wanneer ouders en jeugdigen dit wensen, is het mogelijk om de verwijzing via de Centrale Toegang te laten lopen.
3.8 Toegang via de Gecertificeerde instelling
Alle voorzieningen voor jeugdhulp zijn ook toegankelijk via een verwijzing door een medewerker van een Gecertificeerde Instelling, in het kader van de uitvoering van een maatregel van jeugdbescherming of jeugdreclassering. Het gaat om besluiten tot ondertoezichtstelling en jeugdreclassering. Tegen dergelijke besluiten, is gelet op de juridische context, geen bezwaar of beroep mogelijk.
3.9 Procedure in geval van crisis en onveiligheid
Wanneer de Centrale Toegang, ofwel door eigen waarneming, ofwel doordat men hierop opmerkzaam is gemaakt door derden, op de hoogte is van een cisis bij een jeugdige of in een gezin zal direct ingegrepen worden. Een crisis is een levensbedreigende situatie waarbij er acuut gevaar is voor de jeugdige en/of gezin. De toegangsmedewerker neemt bij crisis en/of onveiligheid direct contact met Veilig Thuis.
3.10 Spoedhulp ingezet door de Raad voor de Kinderbescherming
De Raad voor de Kinderbescherming kan het, hangende het onderzoek, noodzakelijk achten dat een kind (met spoed) in een gesloten accommodatie wordt geplaatst. In die gevallen heeft de Raad een machtiging van de rechter nodig. Die machtiging kan slechts worden afgegeven wanneer het college van burgemeester en wethouders heeft bepaald dat een voorziening op het gebied van jeugdhulp met verblijf nodig is, een verleningsbeschikking dus. Gelet op de geboden haast, dient het college van burgemeester en wethouders met spoed aan een dergelijk verzoek van de Raad te voldoen. Het college van burgemeester en wethouders kan besluiten geen verleningsbeschikking af te geven. De motivatie luistert dan nauw. In die gevallen kan de Raad voor de Kinderbescherming dan de rechter verzoeken ondanks de weigering van het college van burgemeester en wethouders de machtiging toch af te geven.
Met de beschikking kunnen de jeugdige en/of zijn ouders zich aanmelden bij een zorgaanbieder welke is gecontracteerd door de RSJ.
De door de RSJ gecontacteerde zorgaanbieders hebben een acceptatieplicht, zij mogen daarom geen cliënten weigeren. Voor het segment midden dient de aanbieder binnen drie weken na de aanmelding te starten met de toegewezen hulp. Voor het segment TOP geldt een termijn van 6 weken. Wanneer een zorgaanbieder in overleg met de jeugdigen, de ouders en eventueel hun verwijzers concludeert dat een andere zorgaanbieder beter of eerder de benodigde hulp kan bieden, start via de toegang tot jeugdhulp een procedure alsof het een nieuwe aanvraag betreft of kan er gekozen worden voor onderaannemers schap.
Indien er sprake is van Crisis en tevens verwijzing door daartoe bevoegde instanties, start de zorgaanbieder binnen 24 uur na de aanmelding, of zoveel eerder als deze verwijzer noodzakelijk acht, met de verlening van jeugdhulp.
3.12 Uitvoering van de jeugdhulp
Tijdens de uitvoering van de jeugdhulp houdt de zorgaanbieder, dit in overleg met en met toestemming van de jeugdige en/of ouders, contact met de verwijzer. De casusregisseur houdt toezicht op het naleven van het gezinsplan. De zorgaanbieder moet toestaan dat de naleving van de uitvoering jeugdhulp gebeurt en moet openheid over interventies geven. De intensiteit van het contact is afhankelijk van de omstandigheden van het gezin en van de daarover gemaakte afspraken. In overleg wordt gedurende de uitvoering van de jeugdhulp bezien of de gestelde doelen en resultaten worden behaald, wanneer de zorg afgesloten kan worden en of daarna zorg of nazorg nodig is.
Voorzieningen op het gebied van jeugdhulp omvatten voorzover noodzakelijk in verband met de medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid, het vervoer van de jeugdige van en naar de locatie van de zorgaanbieder.
Met de zorgaanbieders Zorg in Natura is afgesproken dat vervoer door de gemeente niet in de beschikking wordt opgenomen, maar dat zij in overleg met de jeugdigen en/of hun ouders nagaan of vervoer noodzakelijk is en hoe zij daar vorm aan geven. Zorgaanbieders kunnen dan ook het noodzakelijke vervoer op zo efficiënt mogelijke wijze organiseren.
Wanneer jeugdigen en/of hun ouders problemen ervaren op het gebied van vervoer zal worden onderzocht of en welke beperkingen de jeugdige heeft en wat de vervoersbehoefte is. Er wordt bekeken in hoeverre men zelf in de vervoersbehoefte kan voorzien, hulp kan inschakelen van het eigen netwerk, gebruik kan maken van een algemene voorziening of dat een individuele voorziening noodzakelijk is.
Wanneer een cliënt in staat is met het openbaar vervoer te reizen (eventueel na oefenen onder begeleiding) of met de fiets of een ander vervoermiddel zelfstandig (of onder begeleiding van mantelzorg of vrijwilliger, indien beschikbaar) kan reizen dan is dat uiteraard voorliggend.
Wanneer jeugdigen en/of hun ouders er in overleg met de zorgaanbieder niet uitkomen kunnen zij bij de Centrale Toegang alsnog een aanvraag voor een beschikking inzake vervoer aanvragen.
Wanneer een PGB wordt toegekend, wordt het vervoer wél in de beschikking meegenomen.
Standaard vindt er met de jeugdige en/of zijn of haar ouders ter afsluiting van het hulptraject een evaluatie plaats. Daarbij wordt teruggekeken op het proces van het hulptraject en de resultaten die zijn bereikt. Samen met de jeugdige en/of zijn of haar ouders wordt bekeken wie er bij dit evaluatiegesprek aanwezig zijn. Dat kan bijvoorbeeld ook de hulpverlener van de jeugdige of het gezin zijn. Tijdens de evaluatie komen in ieder geval aan de orde:
de huidige situatie van de jeugdige en/of zijn of haar ouders. Dit gebeurt weer aan de hand van de VERVE methode. Dit betekent dat er breed wordt gekeken op de verschillende levensgebieden (kinderen en opvoeding, persoonlijk welzijn, gezondheid, financiën en schulden, praktische regelzaken en huisvesting, geweld en veiligheid, hulp en ondersteuning, onderwijs, werk en inkomen) en eventuele problemen die er nog zijn;
Uit de evaluatie kan blijken dat een reeds in gang gezet Profiel met een bepaalde Intensiteit op enig moment niet meer als passend ervaren wordt. In de regio zijn daarover de volgende 5 basisspelregels afgesproken.
Profielen met Intensiteiten Licht, Midden en Zwaar (met een vaste trajectprijs) kennen een minimale looptijd van 6 weken;
Ook mag het nieuwe Profiel in rekening gebracht worden volgens de regels die daarvoor gelden, tenzij de behandeling korter duurder dan 6 weken. Toewijzingen voor Profielen met de Intensiteiten Licht, Midden en Zwaar die korter duren dan 6 weken, worden met terugwerkende kracht vanaf de datum aanvang, gesubstitueerd door een nieuwe Toewijzing.
In geval van een wijziging van een Profiel/Intensiteit bij dezelfde Hoofdaannemer, neemt de Jeugdhulpaanbieder contact op met de gemeente. Dit kan in Segment top door het de Lokale toegang te benaderen en in Segment midden door een nieuw verzoek om Toewijzing (JW315) in te dienen met de vermelding van het (beschikkings)nummer van de lopende Toewijzing. De gemeente sluit (na akkoord) de Toewijzing voor het oorspronkelijke Profiel/Intensiteit af en stuurt een nieuwe Toewijzing (middels een JW301-bericht) met het nieuwe Profiel/Intensiteit.
Hierbij zijn 2 varianten mogelijk. Hetzij voortschrijdend inzicht nog voordat met de behandeling is gestart, hetzij nieuw inzicht of nieuwe ontwikkelingen nadat de behandeling reeds is gestart en ook een start-zorg is gestuurd:
5. Het persoonsgebonden budget (PGB)
De Jeugdwet biedt de jeugdige en/of zijn of haar ouders de mogelijkheid om voor een PGB te kiezen. Vanuit de gemeente onderschrijven we het belang hiervan. Vanuit de wet zijn we als gemeente ook verplicht de jeugdige en/of zijn of haar ouders hierop te wijzen en te informeren over de gevolgen ervan. De casusregisseur wijst de jeugdige en/of zijn of haar ouders hierop bij het opstellen van het gezinsplan.
Het verstrekken van een PGB is aan voorwaarden verbonden. Deze zijn voor een deel ontleend aan de Jeugdwet.
5.1 Voorwaarden om in aanmerking te komen
De Centrale toegang bepaalt samen met het gezin welke hulp er nodig is en doorloopt daarbij de stappen zoals beschreven in hoofdstuk 3. De handelswijze bij een voorziening vanuit zorg in natura verschilt daarbij niet bij die van een PGB. Wel geldt daarbij de voorwaarde dat als ZIN-jeugdhulp niet het goede antwoord kan geven op de hulpvraag een PGB de oplossing is. Concreet betekent dit dat ZIN-jeugdhulp de voorkeur heeft. De cliënt, de jeugdige (vanaf 16+) en/of zijn of haar ouders moeten gemotiveerd aangeven, waarom ZIN-jeugdhulp niet voldoet. In de beschikking voor een PGB moet deze argumentatie ook meegenomen worden.
Daarnaast zijn de voorwaarden als volgt:
De hulp en ondersteuning mag niet meer kosten dan wanneer de gemeente deze hulp en ondersteuning zelf bij een zorgaanbieder zou inkopen. Als deze kosten niet bekend zijn wordt er vanuit de gemeente hiervoor een offerte opgevraagd bij de leverancier. Wanneer de hulp en ondersteuning duurder blijkt te zijn, krijgen de ouders de meerkosten niet vergoed;
Er is onderscheid in inkoop van hulp en ondersteuning bij een formele partij en een informele partij. Van een formele partij is sprake als de hulp en ondersteuning wordt geleverd door een professionele aanbieder (organisatie of zzp-er) en het geen familie van de aanvrager betreft. Bij informele hulp gaat het om hulp van bijvoorbeeld een familielid, vrienden, buren of een bekende.
Het is niet toegestaan om vanuit het PGB bemiddelingskosten te betalen. Desgewenst kan de aanvrager zich laten bijstaan door een onafhankelijke cliëntondersteuner vanuit MEE IJsseloevers. Wij als gemeente hebben het contract met MEE IJsseloevers. Voor ouders zijn hier dan geen kosten aan verbonden ;
Een aanvrager komt alleen in aanmerking voor een PGB als hij zelf (of een vertegenwoordiger) of een verantwoorde wijze regie kan voeren. Indien de cliënt daartoe niet in staat is en er geen passende via de gemeente ingekochte zorg in natura beschikbaar is, dan kan de cliënt zich daarbij laten ondersteunen. Wij hebben contractafspraken met MEE om deze ondersteuning te bieden. Voor de cliënt zijn daar geen verdere kosten aan verbonden.
Daarbij vragen we ook specifiek naar de kwaliteit van de geboden hulp en ondersteuning. De hulp moet efficiënt en effectief zijn en de veiligheid van het kind/de jongere moet gewaarborgd zijn. Voor de professionals die erbij betrokken zijn gelden daarbij de kwaliteitseisen uit de Jeugdwet: inschrijving in het Kwaliteitsregister Jeugd, gebruik van een plan van aanpak (gezinsplan), systematische kwaliteitsbewaking van de jeugdhulp, in bezit zijn van een verklaring omtrent het gedrag (VOG), meldplicht huiselijk geweld en kindermishandeling conform de wettelijke meldcode, meldplicht calamiteiten en geweld, verplichting om de vertrouwenspersoon in de gelegenheid te stellen zijn taak uit te oefenen;
En van fundamenteel belang is tevens de bekwaamheid van de aanvrager voor een juist beheer van de PGB (met betrekking tot het aangaan van een contract, het in de praktijk aansturen van de zorgverlener en het bijhouden van een juiste administratie). Tevens is hierbij wettelijk bepaald, dat een PGB/houder die voor 4 dagen of meer per week ondersteuning inkoopt een werkgever is, met de werkgeversplichten die hierbij horen (zoals o.a. het overeenkomen van een redelijk uurloon, het doorbetalen van loon bij ziekte en het hanteren van een redelijke opzegtermijn).
Er zijn diverse redenen op grond waarvan een PGB kan worden afgewezen.
Er kunnen situaties zijn waarin het verstrekken van een PGB niet gewenst is. Het kan dan gaan om:
Een beslissing tot verlening van een PGB kan worden ingetrokken als blijkt dat het PGB binnen zes maanden na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.
In 2015 is de wettelijke verplichting opgenomen dat de gemeente PGB's in de vorm van trekkingsrecht uitbetaald. Dit houdt in dat de Centrale Toegang niet op de bankrekening van de belanghebbende stort, maar op rekening van de Sociale Verzekeringsbank (hierna: SVB). De belanghebbende overlegt per type hulp een zorgovereenkomst en laat via declaraties of facturen aan de SVB weten hoeveel uren hulp zijn geleverd.
De SVB zorgt vervolgens voor uitbetaling van de hulpverlener. Bij verandering van hulpverlener dient de belanghebbende dit aan de Centrale Toegang door te geven. De Centrale Toegang zal dan opnieuw bekijken of de kwaliteit voldoende is. ’De Centrale Toegang zal dit ook aan het SVB doorgeven. De belanghebbende stuurt de zorgovereenkomst met de nieuwe hulpverlener naar de SVB. Op basis van goedgekeurde facturen betaalt de SVB de nieuwe hulpverlener uit. De niet bestede PGB bedragen worden door de SVB na afloop van de verantwoordingsperiode aan de gemeente terugbetaald.
De Centrale Toegang en de gemeente gaan zorgvuldig om met GBA gegevens en privacygevoelige informatie die in het kader de regierol onder de verantwoordelijkheid van de zorgregisseur van het de Centrale Toegang blijft. Artikel 10 van de Grondwet beschermt de persoonlijke levenssfeer van burgers. De privacybescherming is verder uitgewerkt in de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) die in mei 2018 wordt vervangen door de Algemene Verordening Gegevensverwerking. Daarnaast zijn in de Jeugdwet, de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo) en de Participatiewet diverse bepalingen opgenomen over het verwerken van persoonsgegevens, die dan gelden als aanvullingen op of nadere invulling van de bepalingen uit de Wbp. Tot slot is er een Privacyprotocol Sociaal Domein Gemeente Zwartewaterland waarin regels worden vastgesteld (eind 2017, begin 2018) hoe om te gaan met de verwerking van persoonsgegevens binnen het sociaal domein in de gemeente Zwartewaterland.
Indien een cliënt het gevoel heeft onjuist bejegend te zijn kan men een klacht indienen.
Klachten kunnen betrekking hebben op de handelswijze van de gemeente, dan wel van (een medewerker van) de aanbieder van een individuele voorziening. De gemeente legt de aanbieders van voorzieningen in de verordening op een klachtregeling te hebben en ziet toe op de naleving daarvan. Klachten met betrekking tot de handelswijze van de gemeentelijke organisatie worden in behandeling genomen door de interne klachtencoördinator, die met klager afstemt wat de beste manier is om de klacht verder af te handelen.
Binnen de gemeente Zwartewaterland neemt het college zelf een besluit inzake klachten die niet in onderling overleg naar tevredenheid kunnen worden opgelost.
Zwartewaterland is aangesloten bij de Overijsselse ombudsman als onafhankelijke externe klachtbehandelaar. Hier kan een klager terecht als hij van mening is dat zijn klacht niet naar behoren is afgehandeld, of als hij het met de uitkomst niet eens is.
Deze regelgeving is vastgelegd in de Procedure Klachtenregeling Zwartewaterland.
Bijlage 1. Richtlijnen gebruikelijke zorg
Richtlijnen ten aanzien van gebruikelijke zorg van ouders voor kinderen met een normaal ontwikkelingsprofiel in verschillende levensfasen van het kind in relatie tot jeugdhulp.
hebben tot 17 jaar een beschermende woonomgeving nodig waarin de fysieke en sociale veiligheid is gewaarborgd en een passend pedagogisch klimaat wordt geboden.